Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.376.2023.3.JF
Planowana transakcja Sprzedaży Przedsiębiorstwa nie będzie skutkowała utratą statusu podatnika CIT przez Wnioskodawcę 1.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:
- przychodem D. Sp. z o.o. ze Sprzedaży Przedsiębiorstwa Spółki, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, będzie kwota należna Wnioskodawcy 4 od Wnioskodawcy 3 tytułem ceny sprzedaży wyrażonej w umowie, powiększona o kwotę przejętych przez Nabywcę (Wnioskodawcę 3) zobowiązań, jeśli ich wartość będzie pomniejszać cenę określoną w wycenie niezależnego rzeczoznawcy, przy założeniu, iż cena ta nie będzie odbiegać od ceny rynkowej,
- kosztem podatkowym Spółki, w związku ze zbyciem przez Wnioskodawcę 4 majątku w postaci przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy 3, będą, co do zasady, poniesione wydatki na nabycie składników majątku, niezaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów (z uwzględnieniem poszczególnych rodzajów składników majątkowych i ich szczególnej kwalifikacji),
- w wyniku nabycia Przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę 3 wystąpi dodatnia wartość firmy (goodwill) i konsekwentnie odpisy amortyzacyjne od tej wartości firmy będą mogły zostać przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
- Wnioskodawca 3 będzie uprawniony do określenia wartości początkowej nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i ich amortyzacji według ich wartości rynkowej,
- w związku z planowaną sprzedażą Przedsiębiorstwa Spółki dojdzie do naruszenia warunków funkcjonowania Podatkowej Grupy Kapitałowej (PGK), w skład której wchodzi Spółka, skutkującego utratą przez tą PGK statusu podatnika CIT.
Uzupełnili go Państwo pismem z 30 sierpnia 2023 r. (wpływ do Organu 30 sierpnia 2023 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie pismem z 13 września 2023 r. (wpływ do Organu 13 września 2023 r.).
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
- A.
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
- B.
3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
- C. Sp. z o.o.
4)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
- D. Sp. z o.o.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcami są:
- A. (Zainteresowany będący stroną postępowania; Wnioskodawca 1, A.),
- B. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania; Wnioskodawca 2, B.),
- C. Sp. z o.o. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania; Wnioskodawca 3; C. Sp. z o.o.) oraz
- D. Sp. z o.o. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania; Wnioskodawca 4; D. Sp. z o.o.),
zwani dalej łącznie jako: „Wnioskodawcy” lub „Strony”.
Wnioskodawcy 1 i 2 (A. i B.) są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) i rezydentami podatkowymi w Polsce, a w konsekwencji podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
D. Sp. z o.o.(Wnioskodawca 4, zwana dalej też D. Sp. z o.o. lub Spółka) wchodzi w skład A., jako jej spółka zależna.
C. Sp. z o.o. (Wnioskodawca 3, zwana dalej też C. Sp. z o.o. lub Nabywca) wchodzi w skład B., jako jej spółka dominująca.
Wnioskodawca 3 (C. Sp. z o.o.) oraz Wnioskodawca 4 (D. Sp. z o.o.) są zarejestrowanymi w Polsce podatnikami VAT czynnymi.
Głównym obszarem działalności Wnioskodawcy 1 jest sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych (PKD 46.46.Z). Głównym obszarem działalności Wnioskodawcy 3 jest praktyka lekarska ogólna (PKD 86.21.Z). Głównym obszarem działalności Wnioskodawcy 4 jest praktyka lekarska ogólna (PKD 86.21.Z).
Wnioskodawcy są częścią Grupy Kapitałowej E. (spółka matka E. - F. S.A. - jest jednocześnie spółką dominującą A.).
Przedmiotem niniejszego wniosku są konsekwencje podatkowe planowanej przez Wnioskodawców reorganizacji, polegającej na sprzedaży przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o. (Wnioskodawcy 4) do C. Sp. z o.o. (Wnioskodawcy 3).
Cele i założenia tej reorganizacji
Celem planowanej reorganizacji jest poprawa efektywności biznesu poprzez konsolidację zadań operatora medycznego w ramach jednej spółki - C. Sp. z o.o. Przeprowadzenie reorganizacji umożliwi również rozszerzenie zakresu oferowanych przez C. Sp. z o.o. usług o edukację i profilaktykę zdrowotną cukrzycy. Efektem planowanej reorganizacji będzie m.in. wzmocnienie pozycji C. Sp. z o.o. jako strony przystępującej do przetargów, zwiększenie uzyskiwanych przez C. Sp. z o.o. przychodów ze sprzedaży usług medycznych oraz wzrost efektywności posiadanych zasobów.
Przeniesienie działalności D. Sp. z o.o. planowane jest w formie transakcji sprzedaży całości majątku D. Sp. z o.o. do C. Sp. z o.o.(dalej opisana transakcja zwana będzie także „Sprzedażą Przedsiębiorstwa”).
W ramach transakcji dojdzie do przeniesienia zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej. Przeniesienie obejmie elementy wymienione w art. 55¹ K.C. W szczególności, w ramach planowanej Sprzedaży Przedsiębiorstwa przedmiotem transakcji będą:
1.Prawa i obowiązki z umów dotyczących działalności D. Sp. z o.o..
W skład sprzedawanego majątku wejdą prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z wykonywaniem działalności D. Sp. z o.o., w szczególności:
- umowa z G. o współpracy w zakresie świadczenia przez D. Sp. z o.o. usług telemedycznych,
- umowa z H., na udzielenie przez D. Sp. z o.o. świadczeń zdrowotnych,
- umowa z I. na wykonywanie przez D. Sp. z o.o. świadczeń medycznych,
- umowa z J. na udzielanie przez D. Sp. z o.o. świadczeń zdrowotnych,
- umowy o podwykonawstwo udzielania świadczeń medycznych w ramach opieki koordynowanej zawarte z przychodniami,
- umowy o podwykonawstwo udzielenia świadczeń medycznych zawarte z przychodniami,
- ewentualne inne umowy związane z działalnością D. Sp. z o.o.
2.Koncesje, licencje i zezwolenia
Wpis do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą, nr księgi rejestrowej (…).
3.Umowy o pracę z pracownikami D. Sp. z o.o.
W ramach Sprzedaży Przedsiębiorstwa dojdzie również do przeniesienia umów o pracę zawartych z pracownikami D. Sp. z o.o.. Prawną konsekwencją sprzedaży D. Sp. z o.o. do C. Sp. z o.o. będzie przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm., dalej: „Kodeks pracy”).
4.Umowy o współpracy/ umowy o świadczenie usług ze współpracownikami D. Sp. z o.o.
W ramach Sprzedaży Przedsiębiorstwa dojdzie również do przeniesienia zawartych ze współpracownikami umów zlecenia, zawartych z osobami prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą umów o świadczenie usług/ o współpracy oraz innych umów o podobnym charakterze.
5.Aktywa trwałe i obrotowe związane z prowadzeniem D. Sp. z o.o.
Przedmiotem Sprzedaży Majątku będą aktywa trwałe i obrotowe D. Sp. z o.o., tj. w szczególności:
- (…)
- wyposażenie (m.in. meble, telefon komórkowy, tablet),
- środki pieniężne D. Sp. z o.o. w walucie PLN.
6.Wartości niematerialne i prawne D. Sp. z o.o.
Przedmiotem Sprzedaży Przedsiębiorstwa będą wartości niematerialne i prawne ściśle związane z powadzoną działalnością D. Sp. z o.o., w tym w szczególności portal pacjenta (…).
7.Tytuły prawne do nieruchomości wykorzystywanych bezpośrednio przez D. Sp. z o.o.
Przedmiotem Sprzedaży Przedsiębiorstwa będą zawarte przez D. Sp. z o.o. umowy najmu nieruchomości (powierzchni) w (…) wykorzystywanych przez Spółkę dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
8.Wierzytelności związane z działalnością D. Sp. z o.o.
Przedmiotem Sprzedaży Przedsiębiorstwa będą wierzytelności związane z działalnością D. Sp. z o.o., w szczególności:
- wierzytelności handlowe,
- inne należności alokowane do działalności D. Sp. z o.o. (o ile faktycznie będą występowały na dzień sprzedaży).
9.Zobowiązania związane z działalnością D. Sp. z o.o..
Przedmiotem Sprzedaży Przedsiębiorstwa będą zobowiązania D. Sp. z o.o., w szczególności:
- zobowiązania handlowe,
- zobowiązania związane z pożyczką udzieloną przez F. S.A.
- zobowiązania pracownicze (z uwzględnieniem w szczególności rezerwy na urlopy, rezerwy na świadczenia emerytalne, rezerwy z tytułu nagród, itp.) w stosunku do pracowników D. Sp. z o.o.,
- pozostałe zobowiązania i rezerwy związane z bieżącą działalnością D. Sp. z o.o.) o ile faktycznie będą występowały na dzień sprzedaży).
10. Tajemnice przedsiębiorstwa
Przedmiotem Sprzedaży Przedsiębiorstwa będą prawa do tajemnic przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o., w szczególności elektroniczna baza danych pacjentów korzystających z usług świadczonych przez D. Sp. z o.o., elektroniczna dokumentacja dotycząca platformy informatycznej (Serwis D. Sp. z o.o.).
11. Formalne procedury wewnętrzne D. Sp. z o.o.
Formalne procedury regulujące sposób funkcjonowania D. Sp. z o.o., w szczególności:
- procedury związane z obsługą procesów, w tym standard obsługi diabetologicznej pacjenta w przychodni,
- procedura prowadzenia elektronicznej dokumentacji dotyczącej platformy informatycznej (Serwis D. Sp. z o.o.),
- księgi i pozostałe dokumenty związane z prowadzeniem D. Sp. z o.o., w tym dokumentacja medyczną pacjentów korzystających z usług medycznych itp., również będą przedmiotem Sprzedaży Przedsiębiorstwa.
Przy tym nie jest całkowicie wykluczone, że w ramach planowanej transakcji w Spółce (D. Sp. z o.o.) mogą pozostać jakieś składniki majątkowe, jak np. rachunek bankowy, środki pieniężne (w tym środki uzyskane ze Sprzedaży Przedsiębiorstwa).
Kalkulacja ceny sprzedaży i elementy stanowiące koszt podatkowy.
W związku z planowaną transakcją Sprzedaży Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o. do C. Sp. z o.o. oba wskazane podmioty podpiszą umowę, w ramach której D. Sp. z o.o. otrzyma określoną w niej kwotę wynagrodzenia w zamian za sprzedawane przedsiębiorstwo. Cena przedmiotu transakcji będzie odpowiadać warunkom rynkowym. Niezależny podmiot zewnętrzny dokona wyceny Przedsiębiorstwa oraz wszystkich jego składników majątkowych, uwzględniając ich stan, stopień zużycia, czas i miejsce odpłatnego zbycia. Kwota należna D. Sp. z o.o. z tytułu zbycia Przedsiębiorstwa nie będzie uwzględniała przejęcia zobowiązań, tj. nie zostanie podwyższona o wartość przejętych do spłaty długów/ zobowiązań D. Sp. z o.o. (efektywnie, cena ustalona na podstawie wyceny niezależnego rzeczoznawcy zostanie pomniejszona o przejmowane przez Nabywcę zobowiązania).
Wskazać przy tym należy, że wartość długów/ zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem przekracza i będzie przekraczać na moment transakcji wartość rynkową wszystkich aktywów należących do D. Sp. z o.o. Z powyższego wynika, że przygotowana przez rzeczoznawcę łączna wycena składników majątkowych Przedsiębiorstwa będzie przybierać wartość ujemną (wartość aktywów - wartość zobowiązań). Ponieważ jednak cena sprzedaży przedsiębiorstwa nie może jednocześnie przybierać takiej wartości ujemnej, to zakłada się przy tym, w związku z powyższym, że cena transakcji może być określona na minimalnym dodatnim poziomie - tzw. sprzedaż za symboliczną złotówkę.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca pismem z 13 września 2023 r. uzupełnił wniosek udzielając odpowiedzi na poniższe pytania:
1.Ile spółek tworzy Podatkową Grupę Kapitałową A.?
Odp.: Podatkową Grupę Kapitałową A. tworzy (…) spółek.
2.Czy D. Sp. z o.o. po sprzedaży Przedsiębiorstwa Spółki będzie prowadziła/kontynuowała działalność gospodarczą? Jeżeli tak to w jakim zakresie?
Odp.: Przewidywane jest, że D. Sp. z o.o. Sp. z o.o., po sprzedaży Przedsiębiorstwa Spółki, będzie prowadziła działalność, natomiast w innym zakresie niż obecnie.
Docelowy zakres nowej działalności D. Sp. z o.o. nie został jeszcze określony. Nie jest przewidywana likwidacja Spółki.
3.Czy wierzytelności własne wchodzące w skład zbytego Przedsiębiorstwa, o których mowa we wniosku, stanowiły należności umorzone, przedawnione lub odpisane jako nieściągalne i czy zostały od nich dokonane odpisy aktualizujące zaliczone do kosztów uzyskania przychodów?
Odp.: Wierzytelności własne nie są należnościami umorzonymi, przedawnionymi, nie zostały również odpisane jako nieściągalne oraz nie dokonywano odpisów aktualizujących zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Wierzytelności obejmują bieżące należności powstałe w toku prowadzenia działalności gospodarczej.
4.Czy zobowiązania wchodzące w skład zbytego Przedsiębiorstwa, o których mowa we wniosku stanowią zobowiązania przedawnione?
Odp.: Zobowiązania, o których mowa we wniosku, nie stanowią zobowiązań przedawnionych. Podobnie jak w przypadku wierzytelności są to bieżące zobowiązania powstałe w ramach prowadzonej działalności.
5.Jednoznaczne wskazanie czy w ramach Sprzedaży Przedsiębiorstwa dojdzie do powstania dodatniej wartość firmy (tzw. goodwill).
Odp.: Istotą złożonego wniosku w tym zakresie było poddanie ocenie przez organ interpretacyjny sytuacji faktycznej opisanej w opisie zdarzenia przyszłego i uzyskanie odpowiedzi czy w takiej sytuacji powstanie wartość firmy, która będzie mogła podlegać amortyzacji. Wnioskodawca wskazuje, że ocena czy powstaje dodatnia wartość firmy (goodwill) stanowi kwestię oceny przyporządkowania okoliczności faktycznych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego do treści przepisu prawnego. Ocena wystąpienia dodatniej wartości firmy (goodwill) pozostaje zatem w zakresie przedmiotowym interpretacji indywidualnych i powinno podlegać ocenie interpretacyjnej – może zostać poddana tej ocenie.
Wnioskodawca i treść wniosku nie wymagają oceny przez organ interpretacyjny kwestii podejmowanych przez Spółkę wycen jej majątku a wyłącznie przyporządkowania okoliczności faktycznych z opisu zdarzenia przyszłego (w zakresie ceny Przedsiębiorstwa oraz relacji pomiędzy wartością aktywów oraz wartością długów związanych z Przedsiębiorstwem) do definicji dodatniej wartości firmy z odpowiednich przepisów podatkowych.
Jednocześnie – w celu doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powtórzył i uzupełnił końcową cześć opisu zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
Kalkulacja ceny sprzedaży i elementy stanowiące koszt podatkowy
W związku z planowaną transakcją Sprzedaży Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o. do C. Sp. z o.o.oba wskazane podmioty podpiszą umowę, w ramach której D. Sp. z o.o. otrzyma określoną w niej kwotę wynagrodzenia w zamian za sprzedawane przedsiębiorstwo. Cena przedmiotu transakcji będzie odpowiadać warunkom rynkowym. Niezależny podmiot zewnętrzny dokona wyceny Przedsiębiorstwa oraz wszystkich jego składników majątkowych, uwzględniając ich stan, stopień zużycia, czas i miejsce odpłatnego zbycia. Kwota należna D. Sp. z o.o. z tytułu zbycia Przedsiębiorstwa nie będzie uwzględniała przejęcia zobowiązań, tj. nie zostanie podwyższona o wartość przejętych do spłaty długów/ zobowiązań D. Sp. z o.o. (efektywnie, cena ustalona na podstawie wyceny niezależnego rzeczoznawcy zostanie pomniejszona o przejmowane przez Nabywcę zobowiązania).
Wskazać przy tym należy, że wartość długów/ zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem przekracza i będzie przekraczać na moment transakcji wartość rynkową wszystkich aktywów należących do D. Sp. z o.o.. Z powyższego wynika, że przygotowana przez rzeczoznawcę łączna wycena składników majątkowych Przedsiębiorstwa będzie przybierać wartość ujemną (wartość aktywów – wartość zobowiązań). Ponieważ jednak cena sprzedaży przedsiębiorstwa nie może jednocześnie przybierać takiej wartości ujemnej, to zakłada się przy tym, w związku z powyższym, że cena transakcji może być określona na minimalnym dodatnim poziomie – tzw. sprzedaż za symboliczną złotówkę.
Podsumowując,
- cena sprzedaży Przedsiębiorstwa (cen rynkowa) będzie określona na minimalnym dodatnim poziomie (tzw. symboliczna złotówka),
- łączna wartość rynkowa poszczególnych aktywów Przedsiębiorstwa będzie wartością dodatnią,
- wartość przejmowanych długów, które nie zostaną uwzględnione w cenie nabycia, będzie przekraczać (będzie wyższa niż) wartość rynkową wszystkich aktywów Przedsiębiorstwa.
Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie w ramach planowanej transakcji nabycia Przedsiębiorstwa wystąpi dodatnia wartość firmy (goodwill) po stronie Wnioskodawcy 3.
Spółka zwróciła uwagę, że założenie oceny powstania goodwiill zawiera się w istocie Pytania 3 wniosku odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości firmy – ocena możliwości zaliczenia takich odpisów do kosztów podatkowych implikuje konieczność poddania ocenie czy taka wartość firmy występuje w kontekście opisu zdarzenia przyszłego. Stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie jednocześnie adresuje obie te kwestie, tj. zarówno (1) kwestie wystąpienia dodatniej wartości firmy (goodwill) w kontekście przytaczanych przepisów i zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, jak również (2) stanowisko, że w takich okolicznościach ten goodwill podlega amortyzacji (odpisy mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów).
Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z 13 września 2023 r. doprecyzował treść pytania 3 wniosku.
Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nie modyfikuje własnego stanowiska. W szczególności Wnioskodawca wskazał, że w odniesieniu do stanowiska do pytań 3 i 4 zawarte jest już stanowisko Wnioskodawcy zarówno odnośnie wystąpienia dodatniej wartości firmy (goodwill) w kontekście przytaczanych przepisów i zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, jak również stanowisko, że w takich okolicznościach ten goodwill podlega amortyzacji (odpisy mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów).
Pytania (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 13 września 2023.)
1.Czy przychodem D. Sp. z o.o. ze Sprzedaży Przedsiębiorstwa Spółki, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, będzie kwota należna Wnioskodawcy 4 od Wnioskodawcy 3 tytułem ceny sprzedaży wyrażonej w umowie, powiększona o kwotę przejętych przez Nabywcę (Wnioskodawcę 3) zobowiązań, jeśli ich wartość będzie pomniejszać cenę określoną w wycenie niezależnego rzeczoznawcy, przy założeniu, iż cena ta nie będzie odbiegać od ceny rynkowej?
2.Czy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym kosztem podatkowym Spółki, w związku ze zbyciem przez Wnioskodawcę 4 majątku w postaci przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy 3, będą, co do zasady, poniesione wydatki na nabycie składników majątku, niezaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów (z uwzględnieniem poszczególnych rodzajów składników majątkowych i ich szczególnej kwalifikacji)?
3.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym w wyniku nabycia Przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę 3 wystąpi dodatnia wartość firmy (goodwill) i konsekwentnie odpisy amortyzacyjne od tej wartości firmy będą mogły zostać przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
4.Czy Wnioskodawca 3 będzie uprawniony do określenia wartości początkowej nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i ich amortyzacji według ich wartości rynkowej?
5.Czy w związku z planowaną sprzedażą Przedsiębiorstwa Spółki dojdzie do naruszenia warunków funkcjonowania Podatkowej Grupy Kapitałowej (PGK), w skład której wchodzi Spółka, skutkującego utratą przez tą PGK statusu podatnika CIT?
6.Czy planowana transakcja Sprzedaży Przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytań nr od 1 do 5, dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 6, tj. dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
Uwaga wstępna
Zgodnie z brzmieniem art. 7a ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”), przedmiotem opodatkowania w podatkowej grupie kapitałowej (PGK), jest osiągnięty w roku podatkowym dochód ze źródła przychodów stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów.
Jednocześnie, dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów (z określonymi zastrzeżeniami) jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z powyższymi przepisami zatem dochód PGK (ze źródła przychodów) określa się poprzez sumowanie dochodów i strat poszczególnych spółek wchodzących w skład tej PGK. Jednocześnie dochody/ straty tych spółek PGK określa się poprzez sumowanie przychodów i kosztów tych spółek. Określenie dochodu, podstawy opodatkowania i podatku CIT w PGK odbywa się wg mechanizmu w ramach którego (1) indywidualnie wszystkie spółki należące do PGK ustalają swoje przychody i koszt podatkowe (2) na podstawie wartości przychodów i kosztów podatkowych każda ze spółek PGK określa dochód lub stratę, (3) PGK dokonuje sumowania tak określonych dochodów i strat poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK i na tej podstawie ustala swój wynik podatkowy (dochód lub strata PGK); występujący, tak określony, dochód podlega opodatkowaniu CIT.
Biorąc pod uwagę powyższe, w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przedstawionych pytań, kwestia określenia przychodów oraz kosztów po stronie D. Sp. z o.o. (Wnioskodawcy 4) oraz C. Sp. z o.o.(Wnioskodawca 3) w związku z planowaną transakcją sprzedaży Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o. na rzecz C. Sp. z o.o. będzie w sposób bezpośredni przekładała się na wynik podatkowy PGK, w których skład wchodzą te podmioty (A., B.) - określenie przychodów i kosztów po stronie D. Sp. o.o. i C. Sp. z o.o. w związku z tą transakcją przekładać się będzie na określenie dochodu/ straty tych podmiotów co w dalszym kroku będzie wpływać na ustalenie dochodu/ straty PGK i jej opodatkowanie CIT.
W związku z powyższym zarówno:
(1) D. Sp. z o.o. (Wnioskodawca 4) oraz (2) C. Sp. z o.o.(Wnioskodawca 3), jako podmioty, które obowiązane są do określenia indywidualnie na własnym poziomie przychodów i kosztów podatkowych dla potrzeb określenia w dalszych krokach dochodu PGK, do których należą, jak również:
(3) A. oraz (4) B., w których tak określone przychody i koszty ostatecznie przekładają się na ustalenie dochodu do opodatkowania, są Zainteresowanymi w zakresie uzyskania interpretacji indywidualnej w zakresie określenia skutków podatkowych związanych z planowaną Sprzedażą Przedsiębiorstwa, w której będzie uczestniczyć D. Sp. z o.o. i C. Sp. z o.o., a które mogą się przekładać na wynik podatkowy A. i B.
Stanowisko do Pytania 1:
Przychodem Spółki ze Sprzedaży Przedsiębiorstwa podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych będzie kwota należna D. Sp. z o.o. od C. Sp. z o.o. (Wnioskodawcy 3) tytułem ceny sprzedaży wyrażonej w umowie Sprzedaży Przedsiębiorstwa, powiększona o kwotę przejętych przez Nabywcę (Wnioskodawcę 3) zobowiązań, jeśli ich wartość będzie pomniejszać cenę określoną w wycenie niezależnego rzeczoznawcy.
Ustawa o CIT nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących sposobu rozpoznania przychodu z tytułu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, tj. nie różnicuje skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników majątkowych w zależności od tego, czy zespół ten stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o CIT, czy też nie.
Konsekwentnie, w ocenie Wnioskodawców, do planowanej Sprzedaży Przedsiębiorstwa zastosowanie znajdą ogólne reguły dotyczące ustalania przychodu.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o CIT nie definiuje pojęcia przychodu, jednak zawarty w nim otwarty katalog przykładowych rodzajów przysporzeń stanowiących przychody pozwala na przyjęcie, że za przychody uznaje się przysporzenia o charakterze definitywnym (trwałe i bezzwrotne), które skutkują zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika, a nie zostały wyłączone na mocy przepisów art. 12 ust. 4 ustawy o CIT.
W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
W myśl art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1145 z późn. zm., dalej: „kc”) osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu). Zgodnie z art. 519 § 2 pkt 2 kc przejęcie długu może nastąpić przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.
Z powołanego art. 519 § 1 kc wynika, że osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przez przejęcie długu). Podstawowym skutkiem przejęcia jest wstąpienie przejemcy w sytuację prawną dotychczasowego dłużnika. Sukcesja dotyczy całości stosunku zobowiązaniowego, w tym przenosi na niego odpowiedzialność za dług. Po przejęciu długu prawo wierzyciela do zaspokojenia swojego zobowiązania skierowane jest do majątku przejemcy. Oznacza to w szczególności, że wierzyciel nie może kierować swoich roszczeń w stosunku do dawnego dłużnika, a dłużnik nie jest zobowiązany do świadczenia.
Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o CIT wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.
Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy o CIT jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego.
Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący usługi.
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Spółka (Wnioskodawca 4) wraz z Wnioskodawcą 2 zawrą umowę sprzedaży przedsiębiorstwa zgodnie z którą na Wnioskodawcę 3 przejdzie cały majątek Spółki. Kwota należna D. Sp. z o.o. z tytułu zbycia przedsiębiorstwa nie zostanie podwyższona o wartość przejętych do spłaty długów/ zobowiązań D. Sp. z o.o.
Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa stanowi zbycie ogółu praw i obowiązków związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, czyli nabywający wstępuje prawnie w cały majątek swego poprzednika.
Na wartość przejmowanych składników majątkowych mogą mieć wpływ przejęte długi/ zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy. Ustawodawca nie konkretyzuje, jakie zobowiązania należy uznać za funkcjonalnie związane z działalnością gospodarczą zbywcy, w doktrynie przyjmuje się, że chodzi o wszystkie ekonomicznie uzasadnione zobowiązania, związane z działalnością gospodarczą zbywającego. Są to wszelkie długi, które wpływają na funkcjonowanie przedsiębiorstwa.
Przejęcie zobowiązań powinno wpływać na określenie ceny za sprzedaż przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o CIT powinna odpowiadać cenie rynkowej. Zatem po stronie zbywcy należy rozpoznać przychód odpowiadający cenie określonej w umowie sprzedaży, jednakże jeżeli w cenie nie uwzględniono przejęcia zobowiązań (efektywnie, cena ustalona na podstawie wyceny niezależnego rzeczoznawcy zostanie pomniejszona o przejmowane przez Nabywcę zobowiązania), za dodatkowy przychód uznać należy również wartość zobowiązań handlowych i kredytów przejmowanych przez Nabywcę.
W świetle powołanych przepisów (w szczególności art. 14 ust. 1 ustawy o CIT) oraz opisu sprawy, wskazać należy, że przychodem z odpłatnego zbycia Przedsiębiorstwa będzie cena wynikająca z umowy sprzedaży. Cena ta, co do zasady, powinna odpowiadać wartości rynkowej. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, należna kwota nie zostanie podwyższona o wartość przejętych do spłaty długów.
Powyższe oznacza, że kwota do zapłaty przez Wnioskodawcę 3 będzie pomniejszona o przejęte przez nią zobowiązania. Pomniejszenie oszacowanej dla potrzeb transakcji sprzedaży wartości przedsiębiorstwa o wartość przejętych zobowiązań nie oznacza, że „cena określona w umowie”, która na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o CIT stanowi przychód podatkowy, również może być o tę wartość zobowiązań pomniejszona. Jest to bowiem jedynie skutek wzajemnych rozliczeń stron umowy sprzedaży przedsiębiorstwa z jednoczesnym przejęciem długów, który podatkowo nie może różnić się od sytuacji, w której Spółka najpierw zbywa przedsiębiorstwo (wykazując przychód w całej jego wartości), a następnie z otrzymanych środków sama spłaciłaby zobowiązania.
Zdaniem Wnioskodawców, przychodem Spółki z tytułu Sprzedaży Przedsiębiorstwa będzie przychód równy cenie określonej w umowie zawartej pomiędzy stronami transakcji, jednakże z uwagi na fakt, że należna z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa kwota nie zostanie podwyższona o wartość przejętych do spłaty długów (w przygotowanym operacie zobowiązania te efektywnie pomniejszą cenę sprzedaży), za dodatkowy przychód należy uznać wartość zobowiązań nabytych przez Wnioskodawcę 3.
W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, w przypadku Sprzedaży Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o. przychód podatkowy tej Spółki będzie należało określić zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości Sprzedawanego Przedsiębiorstwa wyrażonej w cenie określonej w umowie sprzedaży, która, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, będzie odpowiadać wartości rynkowej Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o..
Jednocześnie, wartość przejętych przez Wnioskodawcę 3 zobowiązań funkcjonalnie związanych ze sprzedawanym Przedsiębiorstwem D. Sp. z o.o. (które w wycenie niezależnego rzeczoznawcy efektywnie pomniejszą cenę) również będzie stanowić przychód podatkowy D. Sp. z o.o..
Zaprezentowane stanowisko zbieżne jest z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2021 r., sygn. II FSK 28/19. Skład orzekający uznał, iż: „Podzielić zatem należy wyrażony w orzecznictwie pogląd, że w przypadku zbycia nieruchomości brak jest podstaw do przyjęcia, że czynnikiem modyfikującym cenę rynkową może być element stanu prawnego nieruchomości, jakim jest hipoteka, czyli dług obciążający daną rzecz będący jednocześnie ograniczonym prawem rzeczowym (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1551/11, publ. CBOSA). To w rezultacie powoduje, że zgodnie z prawidłową wykładnią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.) wartość będąca przychodem ze zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której stanowi art. 4a pkt 4 tej ustawy, wyrażona w cenie określonej w umowie nie może zostać pomniejszona o wartość przejętych przez kupującego zobowiązań (długów) funkcjonalnie związanych z tym sprzedawanym zespołem składników majątkowych.”
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2022 r. (sygn. 0111-KDWB.4010.83.2021.2.MJ) wskazał, iż „Wskazać bowiem należy, że po Państwa stronie powstanie co prawda przychód odpowiadający cenie określonej w umowie sprzedaży, jednakże z uwagi na fakt, że należna Państwu z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa kwota nie zostanie podwyższona o wartość przejętych do spłaty długów, za dodatkowy przychód należy uznać wartość zobowiązań nabytych przez Spółkę Kupującą.”
Takie stanowisko potwierdzają również interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 stycznia 2022 r. (sygn. 0111-KDWB.4010.83.2021.2.MJ) oraz z dnia 11 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.435.2022.4.AP).
Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, przychodem Spółki (D. Sp. z o.o.) ze Sprzedaży Przedsiębiorstwa podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych będzie kwota należna D. Sp. z o.o. od Wnioskodawcy 3 tytułem ceny sprzedaży wyrażonej w umowie, powiększona o kwotę przejętych przez Nabywcę zobowiązań, jeśli ich wartość nie zostanie uwzględniona w cenie tj. będzie pomniejszać cenę określoną w wycenie niezależnego rzeczoznawcy.
Stanowisko do Pytania 2:
Zdaniem Wnioskodawców, w związku ze zbyciem przez D. Sp. z o.o. majątku w postaci Przedsiębiorstwa na rzecz C. Sp. z o.o.. Spółka (D. Sp. z o.o.) powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione przez nią wydatki na nabycie składników majątku, niezaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów (z uwzględnieniem poszczególnych rodzajów składników majątkowych i ich szczególnej kwalifikacji).
Regulacje ustawy o CIT nie zawierają szczególnych postanowień dotyczących sposobu rozpoznania kosztów podatkowych z tytułu transakcji sprzedaży Przedsiębiorstwa. Ustawa o CIT nie zawiera jednak przepisów szczególnych, określających sposób ustalenia dochodu ze sprzedaży przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, nie określa również żadnego szczególnego sposobu ustalenia kosztu uzyskania przychodu dotyczącego takiej sprzedaży. Koszty te powinny być zatem ustalone odrębnie dla każdego składnika majątkowego wchodzącego w skład zbywanego przedsiębiorstwa. W konsekwencji, w odniesieniu do kosztów podatkowych jakie powinny być rozpoznane w ramach transakcji zastosowanie znajdą regulacje ustawy o CIT, dotyczące sprzedaży poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład majątku w postaci przedsiębiorstwa. Wobec powyższego, określenie przedmiotowego kosztu powinno polegać na ustaleniu kosztu uzyskania przychodu odrębnie dla każdego składnika majątkowego wchodzącego w skład zbywanego Przedsiębiorstwa, przy uwzględnieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zawierającego swego rodzaju normatywną klauzulę generalną, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Reasumując, kosztem podatkowym sprzedanego Przedsiębiorstwa, będzie suma kosztów uzyskania przychodów dotyczących każdego składnika majątkowego wchodzącego w skład zbywanego przedsiębiorstwa, stąd należy indywidualnie ustalić koszt uzyskania przychodu przypisany do każdego z tych składników, tj. w odniesieniu do analizowanej transakcji dotyczący: środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, zapasów, wierzytelności, środków pieniężnych.
Środki trwałe.
W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodów z tytułu zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie odpowiednio ustalona wartość początkowa tych składników majątkowych pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.
Jeżeli środku trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały w pełni zamortyzowane przed momentem transakcji, wówczas D. Sp. z o.o. nie będzie miała prawa do uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów od tak zamortyzowanych składników. Kosztem uzyskania przychodów środków trwałych niepodlegających amortyzacji takich jak: użytkowanie wieczyste, czy też grunty będzie natomiast wartość wydatków poniesionych przez Spółkę na ich nabycie.
Analogicznie, w przypadku środków trwałych w budowie, w odniesieniu do których D. Sp. z o.o. ponosiła wydatki, które dotychczas nie były ujmowane jako koszt podatkowy – wartość tak poniesionych wydatków będzie mogła zostać uwzględniona jako koszt podatkowy D. Sp. z o.o. przy sprzedaży Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o.
Zapasy
W odniesieniu do zapasów, które będą stanowić element przedmiotu umowy, zdaniem Wnioskodawców wartość wydatków poniesionych przez Spółkę na zakup lub wytworzenie przedmiotowych zapasów, będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w ramach opisanej transakcji. Spółka zbędzie - w ramach przedmiotu umowy - także zapasy będące jej własnością na moment przeprowadzenia transakcji, które do tej pory nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie. Wydatki na zakup lub wytworzenie przedmiotowych zapasów zostały (lub zostaną) natomiast poniesione w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a poniesienie owych wydatków podyktowane jest celem, jakim jest wygenerowanie przychodu. Wydatki te zostały (lub - w odniesieniu do przyszłych nabyć lub produkcji - zostaną) również właściwie udokumentowane przez Spółkę. Ponadto, art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie zawiera również żadnych ograniczeń w uznawaniu tego rodzaju wydatków za koszt uzyskania przychodu. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawców, do kosztów uzyskania przychodów związanych z dokonaniem transakcji będzie można zaliczyć całość poniesionych wydatków związanych z nabyciem lub wytworzeniem przedmiotowych zapasów. Ich zbycie odbędzie się bowiem na analogicznych zasadach, jak gdyby Spółka dokonała ich sprzedaży w ramach bieżącej działalności (tj. nie w ramach przedmiotu transakcji), a zatem w sytuacji, w której Spółce z pewnością przysługiwałaby możliwość zaliczenia owych wydatków na poczet kosztów uzyskania przychodu. W tym miejscu należy podkreślić, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym przychody zostaną osiągnięte przez Spółkę w postaci ceny sprzedaży przedmiotu transakcji.
Podsumowując, wartość wydatków poniesionych na zakup lub wytworzenie zapasów stanowiących element przedmiotu umowy, będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w ramach opisanej transakcji. Fakt, iż zbycie zapasów nastąpi w ramach przedmiotu transakcji nie ma bowiem znaczenia dla potrącenia kosztów uzyskania przychodu według zasad ogólnych, gdyż, jak już wcześniej wykazano, przepisy ustawy o CIT nie wprowadzają w tym względzie żadnej regulacji szczególnej na okoliczność zbycia przedsiębiorstwa lub jego części.
Wierzytelności.
W oparciu o powyższe należy zwrócić uwagę na art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, została zarachowana jako przychód należny. W powyższym przepisie ustawodawca wprowadził zatem ograniczenie, zgodnie z którym straty z odpłatnego zbycia wierzytelności nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Jednakże ustawodawca przewidział pewne odstępstwo od tego ograniczenia, wskazując iż kosztem mogą być straty z odpłatnego zbycia wierzytelności, jeżeli wierzytelność ta została uprzednio zaliczona, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, do przychodów należnych. W takim przypadku zatem nie znajdzie zastosowania zakaz wyrażony w art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, a co za tym idzie również strata z tytułu sprzedaży wierzytelności własnej będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Istotne jest przy tym również, aby przed sprzedażą nie nastąpiło ujęcie już kosztu podatkowego z tytułu niespłacanej wierzytelności w innej formie, np. jako wierzytelności nieściągalne (art. 16 ust. 1 pkt 25 i 26a ustawy o CIT) oraz że wierzytelność nie może być przedawniona, bowiem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione. Wobec powyższego, dla zbywanych przez Spółkę wierzytelności własnych, zarachowanych uprzednio jako przychody należne, wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów straty nie będzie miało zastosowania, a tym samym znajdzie zastosowanie ogólna zasada, wyrażona w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, strata z odpłatnego zbycia przez Spółkę wierzytelności własnych, które zostały uprzednio zarachowane jako przychód należny, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży przez Spółkę wierzytelności własnych, jest wartość o jaką Spółka uszczupla swój majątek zbywając wierzytelności na rzecz Nabywcy.
Inne wydatki
Ponadto, jeżeli Spółka w związku z dokonywaną sprzedażą przedsiębiorstwa poniesie inne wydatki z tym związane (np. zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty obsługi prawnej itp.) stanowić one będą - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy CIT - koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniona zostanie przesłanka z tego przepisu wynikająca.
Zwrócić należy, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 listopada 2019 r. (sygn. 0111- KDIB1-3.4010.327.2019.2.BM).
W interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.564.2019.2.NL Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko podatnika, iż „niezależnie od tego, czy Organ uzna, że składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji stanowią przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to Spółka w całości może uznać za koszty uzyskania przychodów wartość netto podatkową zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego.”
Prawidłowość stanowiska Wnioskodawców potwierdzają również następujące interpretacje podatkowe:
- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 grudnia 2020 r. 0111-KDIB2-1.4010.518.2019.3.PB,
- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 sierpnia 2019 r. 0111-KDIB2-1.4010.267.2019.2.AP.
Stanowisko do Pytania 3 i 4:
Mając na uwadze uzasadnienie do pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawców, w ramach Sprzedaży Przedsiębiorstwa dojdzie do powstania dodatniej wartość firmy (tzw. goodwill) w związku z czym Wnioskodawca 3 (Nabywca) będzie uprawniona do ujęcia dokonywanych od niej odpisów amortyzacyjnych w kosztach uzyskania przychodów. Jednocześnie, w związku z wystąpieniem dodatniej wartości firmy Wnioskodawca będzie również uprawniony do określenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (i ich amortyzacji) według ich wartości rynkowej.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z utrwaloną praktyką, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Szczególną kategorią wartości niematerialnych i prawnych jest wartość firmy (tzw. „goodwill”).
Wartość firmy stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.
Zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy o CIT przez składniki majątkowe należy rozumieć aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3. Pod pojęciem długów należy rozumieć zobowiązania dotyczące Sprzedaży Przedsiębiorstwa istniejące na moment transakcji.
Na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wartość firmy podlega amortyzacji niezależnie od przewidywanego okresu używania wartości firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania, jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający lub wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.
Zgodnie z art. 16c pkt 4 ustawy o CIT wartość firmy, która powstała w inny sposób nie podlega amortyzacji.
Podsumowując, wartość firmy podlega zatem amortyzacji, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
- przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa,
- nabycie następuje w drodze kupna, leasingu finansowego lub wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.
Na podstawie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, wartość początkową wartości firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5 a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa z dnia kupna.
Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT koryguje się, stosownie do ust. 5 art. 16g ustawy o CIT, o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Niezależnie, zgodnie z art. 16g ust. 10 ustawy o CIT w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
1)suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2;
2)różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
Mając powyższe na uwadze uznać należy, że dodatnia różnica pomiędzy ceną nabycia odpowiadającą wartości rynkowej przedsiębiorstwa, a wartością rynkową poszczególnych nabywanych aktywów, pomniejszonych o przejęte długi (o ile nie zostały uwzględnione w cenie nabycia), stanowić będzie wartość początkową wartości firmy (tzw. goodwil), od której Nabywca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Prawidłowość stanowiska Wnioskodawców potwierdzają interpretacje podatkowe m.in.:
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 października 2019 r. 0111-KDIB1-3.4010.432.2019.1.BM;
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 listopada 2018 r. 0111-KDIB1-1.4010.392.2018.1.ŚS;
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 października 2018 r. 0111-KDIB1-3.4010.425.2018.2.MO;
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 grudnia 2017 r., IPPB5/4510-870/15-3/S/JF.
Przekładając powyższe przepisy na praktykę wyliczenia wartości firmy (goodwill) określić można następujący wzór na jej określenie, który powinien się prezentować w następujący sposób:
WF = C – (WA – D)
gdzie:
WF – wartość firmy (goodwill),
C – cena rynkowa przedsiębiorstwa,
WA – łączna wartość rynkowa poszczególnych aktywów,
D – wartość przejmowanych długów, które nie zostały uwzględnione w cenie nabycia.
Jednocześnie – przekładając to na sytuację opisaną w zdarzeniu przyszłym, oraz uwzględniając wskazane wyżej stanowisko do Pytania 1, należy wskazać, że w niniejszej sytuacji Wnioskodawca 3, w ramach nabycia Przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o., będzie przejmował długi funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem i jednocześnie długi te nie zostaną uwzględnione w cenie nabycia (nie będą powiększały ceny nabycia przedsiębiorstwa).
Przy ostatecznym określeniu wartości firmy należy jednocześnie uwzględnić opisane w zdarzeniu przyszłym okoliczności planowanej transakcji, gdzie wartość długów/ zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem przekracza i będzie przekraczać na moment transakcji wartość rynkową wszystkich aktywów należących do D. Sp. z o.o. (łączna wycena składników majątkowych Przedsiębiorstwa będzie przybierać wartość ujemną), w związku z czym ostateczna cena zostanie określona na poziomie symbolicznej złotówki (1 zł) (ponieważ cena sprzedaży przedsiębiorstwa nie może przybierać wartości ujemnej).
Powyższe uwarunkowania można zobrazować przykładowymi wartościami (zastrzegamy, że wskazane wartości nie prezentują realnych proporcji pomiędzy aktywami i długami związanymi z przedsiębiorstwem D. Sp. z o.o., a mają jedynie zobrazować istniejące relacje pomiędzy poszczególnymi kategoriami):
a) cena zbycia przedsiębiorstwa = 1,
b) wartość aktywów przedsiębiorstwa = 10,
c) wartość długów funkcjonalnie związanych z przedsiębiorstwem (nie uwzględnionych w cenie nabycia) = 90
W konsekwencji, stosując powyższe uwarunkowania i sposób (wzór) określenia wartości firmy do sytuacji faktycznej wniosku, należałoby obliczyć w sposób następujący:
WF = C – (WA – D)
WF = 1 – (10 – 90)
WF = 1 – (-80)
WF = 1 + 80
WF = 81
W związku z powyższym w opisanej sytuacji wystąpi dodatnia wartość firmy po stronie Wnioskodawcy 3, od której, na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, będzie mógł on dokonywać odpisów amortyzacyjnych.
Niezależnie, zgodnie z art. 16g ust. 10 ustawy o CIT w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
1)suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2;
2)różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
W związku z wystąpieniem w powyższej sytuacji dodatniej wartości firmy (goodwill) do określenia wartości początkowej nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zastosowanie znajdzie wskazany wyżej art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji łączną wartość początkową tych nabytych przez Wnioskodawcę 3, w ramach nabycia przedsiębiorstwa, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będzie stanowiła suma ich wartości rynkowej. Tak określona wartość początkowa stanowić będzie podstawę do amortyzacji tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych u Wnioskodawcy 3.
Stanowisko do Pytania 5
Zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 1 ustaw o CIT dla istnienia Podatkowej Grupy Kapitałowej (PGK) wymagane jest w szczególności spełnienie następujących warunków:
a)przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 250 000 zł,
b)jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni 75% udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej „spółkami zależnymi”, która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji.
Jednocześnie, zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT spełnianie powyższych warunków konieczne jest sposób ciągły również po utworzeniu PGK. Ponadto, na mocy tego same przepisu, dla istnienia PGK, konieczne jest, aby spółki tworzące PGK:
a)nie korzystały ze zwolnień podatkowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,
b)w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, nie ustalały lub nie narzucały warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3;
Niezależnie, zgodnie z art. 1a ust. 6 ustawy o CIT po rejestracji umowy PGK nie może być rozszerzona o inne spółki ani pomniejszona o którąkolwiek ze spółek tworzących tę grupę, z wyjątkiem:
1)przejęcia w drodze łączenia spółki zależnej tworzącej podatkową grupę kapitałową przez inną spółkę z tej podatkowej grupy kapitałowej lub przez zawiązanie przez spółki tworzące podatkową grupę kapitałową nowej spółki z tej grupy, chyba że prowadzi to do zmniejszenia liczby spółek tworzących podatkową grupę kapitałową poniżej dwóch;
2)podziału spółki zależnej tworzącej podatkową grupę kapitałową przez zawiązanie nowej spółki lub nowych spółek zależnych, które staną się członkiem tej podatkowej grupy kapitałowej.
Ponadto na podstawie art. 1a ust. 8a ustawy o CIT za naruszenie warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego uważa się również zmniejszenie udziału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej poniżej progu 75%.
Zgodnie z art. 1a ust. 10 ustawy o CIT, w przypadku gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania PGK za podatnika podatku dochodowego, dzień poprzedzający dzień wystąpienia tych zmian jest dniem, w którym następuje utrata przez PGK statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego.
Na podstawie powyższych przepisów należy wskazać na ogólną regułę (wynikającą z art. 1a ust. 6 ustawy o CIT) niezmienności składu PGK w okresie jej funkcjonowania -obejmującą zarówno rozszerzanie lub zmniejszanie jej składu - z określonymi wyjątkami określonymi w art. 1a ust. 6 ustawy o CIT.
W tym zakresie należy wskazać, że operacja Sprzedaży Przedsiębiorstwa nie powoduje sama w sobie automatycznej likwidacji podmiotu dokonującego takiej Sprzedaży Przedsiębiorstwa.
Taki podmiot, po sprzedaży przedsiębiorstwa może istnieć w dalszym ciągu i podejmować lub rozpoczynać dalszą/ nową działalność gospodarczą. Innymi słowy planowana transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa należącego do jednej ze spółek wchodzących w skład PGK nie powoduje sama w sobie naruszenia warunków istnienia i funkcjonowania PGK i jeżeli nie będzie w dalszej perspektywie prowadziła do likwidacji lub rozwiązania spółki, która dokonała takiej sprzedaży przedsiębiorstwa (spółka ta będzie istniała dalej, niezależnie od tego czy będzie prowadziła jakąkolwiek działalność gospodarczą), nie będzie to powodowało utraty statusu podatnika CIT przez tą PGK.
Jednocześnie, sama w sobie, planowana transakcja nie będzie powodowała naruszenia innych warunków istnienia PGK, w szczególności:
- nie spowoduje zmiany przeciętnego kapitału zakładowego przypadającego na każdą z tych spółek,
- nie zmieni udziału spółki dominującej w kapitale zakładowym pozostałych spółek będących częścią PGK („spółkach zależnych”), a w szczególności zmniejszenia tego udziału poniżej wymaganego progu 75%,
- nie spowoduje, że którakolwiek ze spółkę, na skutek dokonanej transakcji, będzie korzystała ze zwolnień podatkowych z art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT lub ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw.
Jednocześnie sama transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa D. Sp. z o.o. do Wnioskodawcy 3 zostanie przeprowadzona na warunkach rynkowych.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy uznać, że planowana transakcja Sprzedaży Przedsiębiorstwa nie będzie skutkowała utratą statusu podatnika CIT przez Wnioskodawcę 1.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie pytań 1 - 5 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytań nr od 1 do 5, dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 6, tj. dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Końcowo należy wskazać, że tut. Organ nie odniósł się do sposobu wyliczeń wskazanych przez Państwa we wniosku. Oznacza to, że podstawową formą obliczenia i poboru jest jego samoobliczenie przez podatnika, a zatem organ interpretacyjny nie jest uprawniony do oceny prawidłowości zastosowanego obliczenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right