Interpretacja indywidualna z dnia 09.08.2019, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.267.2019.2.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.267.2019.2.AP

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 7 czerwca 2019 r. (data wpływu 11 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 8).

We wniosku, złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Wnioskodawca
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: A

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka), należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, zajmującej się dostawą części zamiennych, usług technicznych oraz rozwiązań biznesowych dla przedsiębiorstw z branży rolniczej, ogrodniczej i zajmujących się gospodarką leśną oraz pracami ziemnymi. Funkcjonują też inne spółki kapitałowe należące do tej samej grupy kapitałowej.

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego towarów z branży technicznego wyposażenia rolnictwa poprzez sieć punktów sprzedaży detalicznej oraz poprzez sklep internetowy. W strukturze organizacyjnej punkty handlowe wydzielone są, jako odrębne zorganizowane części przedsiębiorstwa z określoną dla nich wewnętrzną strukturą organizacyjną. Wszystkie punkty handlowe mają też odrębność funkcjonalną, tj. mają przypisane zadania do realizacji w formie budżetów opracowanych odrębnie dla każdego punktu sprzedaży detalicznej. Punkty handlowe cechuje też wyodrębnienie finansowe, bowiem Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób pozwalający ustalić odrębnie dla każdego punktu handlowego jego koszty i przychody, aktywa i pasywa w tym zapasy, środki trwałe oraz przyporządkować mu jego należności i zobowiązania. Wyodrębnienie poszczególnych punktów sprzedaży detalicznej (dalej: PSD), a więc i przedmiotowego PSD w strukturze Spółki wiązało się z nadaniem tej jednostce autonomii (samodzielności) w zakresie podejmowania decyzji jej dotyczących bieżącej działalności handlowej. W przedmiotowym PSD, tak jak i w pozostałych punktach handlowych Spółki, ustanowiony był kierownik punku, który kierował działalnością PSD i pozostałymi członkami załogi. Kierownik podlegał kontroli osobie nadzorującej działanie kilku sklepów w danym regionie geograficznym, przy czym funkcję osoby nadzorującej sprawował pracownik siostrzanej spółki Y. wykonujący te zadania na podstawie umowy o kompleksową obsługę administracyjno-księgową i zarządczą zawartej pomiędzy Spółką oraz Spółką Y. Decyzje o wynagrodzeniu poszczególnych pracowników PSD, w tym kierownika PSD, zapadały na szczeblu Zarządu Spółki.