Interpretacja indywidualna z dnia 14 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.388.2023.1.IN

Ustalenie czy wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek, pozostających w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego będzie stanowić dla Spółki i wspólnika Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 17 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek, pozostających w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego będzie stanowić dla Spółki i wspólnika Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym:

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. s.a.

NIP: (…)

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

NIP: (…)

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (jako zainteresowanych będący stroną postępowania) jest polskim rezydentem podatkowym, mającym siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

SA jest jedynym wspólnikiem SP ZOO (zainteresowanego niebędącego stroną postępowania). Spółka także jest polskim rezydentem podatkowym, mającym siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przez cały okres funkcjonowania Spółki, Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem.

Od kilku lat SP ZOO nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej. Obecnie ma zawieszoną działalność przez okres dłuższy niż 24 miesiące. Spółka nie posiada także istotnych składników majątkowych. W najbliższym czasie planowane jest postawienie SP ZOO w stan likwidacji. Spółka posiada zobowiązania względem SA z tytułu otrzymanych pożyczek. Na wartość tych zobowiązań składają się zarówno kwoty główne udzielonych pożyczek, jak i naliczone odsetki (dalej: „Zobowiązania”).

Proces likwidacji SP ZOO będzie przebiegałby zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 dalej: „KSH”) oraz będzie zmierzał do zakończenia działalności i wykreślenia jej z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: „KRS”). Działania likwidatora zmierzałyby zatem do zakończenia bieżących interesów Spółki, wypełnienia zobowiązań i upłynnienia majątku zgodnie z art. 282 § 1 KSH.

Z przeprowadzonej analizy poszczególnych pozycji bilansowych wynika, że wysokość zgromadzonych przez SP ZOO środków pieniężnych nie przekroczy wysokości Zobowiązań Spółki wobec Wnioskodawcy - jedynego udziałowca .

Zobowiązania te nie uległy przedawnieniu i nie jest przewidywane przedawnienie tych Zobowiązań na dzień wykreślenia Spółki z KRS. W rezultacie, na moment wykreślenia Spółki z KSR i w konsekwencji ustania bytu prawnego Spółki, SP ZOO po wykorzystaniu wolnych środków pieniężnych na częściową spłatę Zobowiązań, będzie dalej wykazywać Zobowiązania wobec Wnioskodawcy po stronie pasywów .

Pomimo istnienia Zobowiązań Spółka, po przeprowadzeniu wszystkich przewidzianych prawem czynności likwidacyjnych, zostanie wykreślona z KRS.

SA nie otrzyma od Spółki żadnego majątku w związku z zakończeniem procedury likwidacji, gdyż Spółka nie będzie dysponować majątkiem, który mógłby podlegać wypłacie na rzecz Wnioskodawcy. SA nie będzie również posiadać należności względem SP ZOO na moment zakończenia procedury likwidacji.

Pytania

1.Czy w związku z wykreśleniem Spółki z KRS, po Stronie Wnioskodawcy powstanie przychód w rozumieniu ustawy o CIT, w szczególności czy SA nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu w kwocie Zobowiązań?

2.Czy wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień wykreślenia SPZOO z KRS będzie stanowić dla niej przychód w rozumieniu ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko do pytania nr 1

W związku z wykreśleniem Spółki z KRS, po Stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Uzasadnienie do pytania nr 1

Na gruncie KSH brak jest przepisów prawnych, które wprost regulowałyby sytuację wykreślenia z KRS spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po jej likwidacji, pomimo istnienia niezaspokojonych zobowiązań na dzień likwidacji. Niemniej w orzecznictwie wyrażany jest pogląd o dopuszczalności wykreślenia spółki z KRS w ta kim przypadku.

Powyższe wynika m.in. z orzeczenia Sądu Najwyższego, który w postanowieniu z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt II CSK 240/07 wyraźnie wskazał, iż „likwidacja jest ukończona wówczas, gdy w majątku spółki nie ma już żadnych składników majątkowych i okoliczność ta zostanie stwierdzona sprawozdaniem likwidacyjnym. W konsekwencji możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru handlowego także wtedy, jeżeli nie ma ona majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązani i pozostaną one niezaspokojone. [...] Nie zasługuje na aprobatę pogląd, że wykreślenie Spółki z rejestru prowadziłoby do zwolnienia jej z zobowiązań, bez potrzeby zaspokojenia wierzycieli. Gdyby zaspokojenie wierzycieli traktować jako warunek zakończenia likwidacji, a tym samym negatywną przesłankę wykreślenie Spółki z rejestru, to oznaczałoby to utrzymywanie jej bytu, mimo całkowitej utraty zdolności uczestniczenia w działalności gospodarczej przy jednoczesnym braku jakichkolwiek perspektyw co do możliwości wywiązania się z zobowiązań. W samym istnieniu spółki nie można upatrywać możliwości zaspokojenia wierzycieli."

Zatem, prawnie dopuszczalna jest sytuacja, iż na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia SP ZOO z KRS, Spółka nadal będzie posiadała nieuregulowane zobowiązania, jej wierzyciel nie zostanie zaspokojony, a mimo to możliwe będzie wykreślenie Spółki z ww. rejestru, a tym samym zakończenie jej istnienia.

W analizowanej sprawie dojdzie do wygaśnięcia Zobowiązań w sposób automatyczny w następnie wykreślenia Spółki z KRS. W wyniku likwidacji SP ZOO, Wnioskodawca nie otrzyma jakichkolwiek środków pieniężnych, jak i nie nastąpi przyrost po stronie jego aktywów, to wręcz wystąpi spadek tych aktywów. Zobowiązania bowiem wygasną i SA definitywnie utraci możliwość ich dochodzenia, co wiązać się będzie z koniecznością dokonania ich odpisu w księgach. Tym samym, nie można w tym wypadku mówić o jakimkolwiek realnym przysporzeniu po stronie Wnioskodawcy, w szczególności zaś o otrzymaniu jakiegokolwiek majątku likwidacyjnego, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o CIT. W myśl tego przepisu, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3.

W rozważanej sytuacji brak jest również przesłanek do rozpoznania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy na podstawie ogólnych zasad opodatkowania CIT. Ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy". Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT otwartego katalogu przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Jednocześnie nie powinno budzić wątpliwości, że o przysporzeniu można mówić nie tylko wówczas, gdy nastąpi u podatnika przyrost po stronie aktywów, ale również wówczas gdy nastąpi trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów).

Takie przysporzenie natomiast po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi, w szczególności zaś Zobowiązania nie mogą być uznane za uregulowane, gdyż Zainteresowany nie otrzyma jakiegokolwiek przysporzenia od Spółki, gdyż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, likwidacja nie wiąże się z otrzymaniem przez SA realnych, określonych wartości - w sensie ekonomicznym. W analizowanej sytuacji dojdzie do zmniejszenia aktywów będących przed likwidacją własnością Wnioskodawcy.

Po stronie SA nie wystąpi także przychód wynikający z wygaśnięcia części odsetkowej Zobowiązań. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się m.in. otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Z powyższych przepisów wynika, że przychodem podatkowym jest kwota otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Pojęcie „otrzymania odsetek” należy odnieść do tzw. efektywnych form wygaśnięcia zobowiązania. Oznacza to, że odsetkami otrzymanymi będą odsetki, które zostały uregulowane, a wierzyciel pozostał zaspokojony, tj. zarówno odsetki zapłacone, jak i odsetki, które zostały uregulowane w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności. Z kolei, tzw. nieefektywne formy wygaśnięcia zobowiązań, które nie prowadzą do zaspokojenia wierzyciela, nie mogą skutkować uznaniem, że wierzyciel „otrzymał” odsetki w rozumieniu ustawy o CIT, a przez to, że powinien wykazać z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że wygaśnięcie Zobowiązań w części odsetkowej na skutek likwidacji osoby dłużnika (tj. Spółki) i wykreślenia jej z KRS stanowi tzw. nieefektywną formę wygaśnięcia zobowiązania, co oznacza, że należności odsetkowe, które wygasły w wyniku tego zdarzenia, nie mogą być uznane za odsetki otrzymane.

Podsumowując, w związku z wykreśleniem Spółki z KRS, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o CIT, z uwagi na fakt, iż SA nie otrzyma jakiegokolwiek przysporzenia, które mogłoby zostać potraktowane jako majątek likwidacyjny, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o CIT, jak i Zobowiązania nie mogą zostać uznane za uregulowane w związku z zakończeniem procedury likwidacji SP ZOO. Kwota Zobowiązań, które na dzień zakończenia likwidacji Spółki i wykreślenia jej z KRS wygasną z mocy prawa, nie będzie stanowiła przychodu podatkowego SA.

Powyższy pogląd Wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.354.2022.1.AP:

„Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku z wykreśleniem Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, dla Zainteresowanego nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o CIT, z uwagi na fakt, iż Zainteresowany nie otrzyma jakiegokolwiek przysporzenia, które mogłoby zostać potraktowane ja ko majątek likwidacyjny, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o CIT, ja k i Zobowiązania nie mogą zostać uznane za uregulowane w związku z zakończeniem procedury likwidacji.”

• interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.46.2023.2.MKO:

„Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego poglądem, przychodami podatkowymi, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT są co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym. Zatem, jako przychód dla celów podatkowych należy traktować tylko takie zdarzenia, które powodują rzeczywisty wzrost majątku podatnika . Tymczasem, wygaśnięcie Zobowiązań odsetkowych nie spowoduje zwiększenia majątku Wspólnika. W konsekwencji, zdaniem Wspólnika, po jego stronie nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.”

Stanowisko do pytania nr 2

W związku z wykreśleniem Spółki z KRS, wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki pozostałych na dzień wykreślenia SPZOO z KRS nie będzie stanowić dla niej przychodu w rozumieniu ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2

Nawiązując do uzasadnienia stanowisko przedstawionego do pytania nr 1, prawnie dopuszczalne jest wykreślenie z KRS spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po jej likwidacji, pomimo istnienia niezaspokojonych zobowiązań na dzień likwidacji.

Jak zostało także wskazane, ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT otwartego katalogu przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie natomiast treścią z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawa o CIT, przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Brzmienie powyższych przepisów wskazuje, że aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy. W analizowanym przypadku, Spółka nie zostanie zwolniona z Zobowiązań, lecz pozostaną one niespłacone. Nie sposób jednakże uznać, że Spółka otrzyma w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem jej z KRS jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Oznacza to, że każde umorzenie zobowiązania, co do zasady, powoduje powstanie przychodu.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów ), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a)bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b)postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

c)realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

d)przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

W tym miejscu wskazać należy, iż przepisy ustawy o CIT nie wskazują sposobu definiowania „umorzenia” zobowiązań. Znaczenie językowe tego zwrotu wskazuje, że „umorzenie” to zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakiś należności pieniężnych (Słownik Języka Polskiego PWN).

W tym zakresie należy odnieść się do odpowiednich regulacji ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, tj. Dz. U. 2022 poz. 1360 ze zm.,; dalej: „KC”) dotyczących wygaśnięcia wierzytelności lub zobowiązań (odnoszących się przykładowo do instytucji zwolnienia z długu, odnowienia czy też potrącenia) i rozważyć, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wymienionych instrumentów. Z podatkowego punktu widzenia najistotniejsze jest, czy w efekcie zastosowania któregokolwiek ze wskazanych w KC sposobów umorzenia, po stronie dłużnika powstanie przysporzenie, które mogłoby zostać zakwalifikowane jako przychód podatkowy.

Odnowienie jest umową między dłużnikiem i wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do odnowienia - żadna tego typu umowa pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą nie będzie zawierana.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa . Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu, a w konsekwencji wygaśnięcia zobowiązania konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tj. wyraża na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. W doktrynie prawa cywilnego podkreśla się, że zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznaczać będzie powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W niniejszej sprawie, wygaśnięcie Zobowiązań Spółki względem SA nastąpi automatycznie, bez zawierania umowy z Wnioskodawcą i bez wyrażania zgody przez Spółkę. Dlatego też w ocenie SP ZOO, w omawianej sytuacji Spółka nie będzie miała do czynienia z nieodpłatnym zwolnienie m z długu.

W niniejszej sprawie nie wystąpi również potrącenie w rozumieniu art. 498 KC. Zgodnie bowiem z art. 498 KC, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. W opisanym zdarzeniu przyszłym czynność prawna opisana w art. 498 KC nie będzie mieć miejsca, gdyż Spółka nie posiada należności względem Wnioskodawcy, które mogłyby zostać potrącone ze Zobowiązaniami na moment zakończenia procedury likwidacji SP ZOO.

W momencie wykreślenia Spółki z KRS, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe byłoby zatem przypisanie jej - jako podmiotowi już nieistniejącemu - jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu. Wartość niespłaconych Zobowiązań, które pozostaną w Spółce na dzień wykreślenia jej z KRS nie będzie wiązać się z powstaniem po stronie SP ZOO przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie ustawy o CIT

Powyższy pogląd Wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.354.2022.1.AP:

„Podsumowując, w przypadku procedury likwidacji spółki kapitałowej nie mamy do czynienia z potrąceniem, odnowieniem, czy też zwolnieniem z długu w rozumieniu k.c. W przypadku wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, wygaśnięcie zobowiązań nastąpi automatycznie. Nie będzie do tego konieczne zawarcie umowy z Udziałowcem, ani dokonanie jakiekolwiek czynności wymagającej jego akceptacji. Nie wystąpią zatem okoliczności, które uzasadniałyby potraktowanie tej sytuacji jako zwolnienie z długu w rozumieniu k.c. Wobec powyższego wygaśnięcie Zobowiązań Spółki na skutek wykreślenia jej z krajowego rejestru sądowego nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego.”

• interpretacji indywidualnej z dnia 14 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.15.2023.1.MKO:

„Zauważyć ponadto należy, iż w momencie wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe byłoby zatem przypisanie jej - jako podmiotowi już nieistniejącemu - jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Mając powyższe na względzie wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu udzielonych pożyczek, które pozostaną w Spółce na dzień wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców nie będzie wiązać się z powstaniem po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

„A” (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). 

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.