Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.353.2023.1.KK

Rezygnacji ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pomimo niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 15 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pomimo niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W kwietniu 2015 r. zakupił Pan od „A” miejsce postojowe w hali garażowej w „B” w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Miejsce postojowe ma status udziału w hali garażowej, która jako odrębna nieruchomość posiada własną księgę wieczystą.

Z tytułu ww. nabycia uzyskał Pan w 2015 r. zwrot VAT, wprowadzając w maju 2015 r. miejsce postojowe do ewidencji środków trwałych.

Miejsce na przestrzeni 2015-2023 r. służyło usłudze najmu na podstawie obowiązujących umów.

Od pierwszego zasiedlenia lokalu – miejsca postojowego minęło 2 lata i nigdy nie było ono modernizowane ani ulepszane.

23 czerwca 2023 r. dokonał Pan sprzedaży przedmiotowego miejsca na podstawie aktu notarialnego wystawiając na powyższą okoliczność fakturę  (…) na rzecz kupującego, „C” w kwocie 32.000 zł brutto z zastosowaniem stawki VAT 23%. Kupujący jako czynny podatnik VAT zakupił miejsce postojowe w ramach prowadzonej działalności.

W świetle powyższego nie zastosował Pan na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stawki VAT „ZW” a w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy, dającego możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku „ZW”, zastosował Pan stawkę 23%. W cytowanym wyżej akcie notarialnym) nie zostało ujęte oświadczenie o zgodnym wyborze opodatkowania przez kupującego i sprzedającego. Również takie oświadczenie nie zostało,  w myśl art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, złożone do urzędu skarbowego Nabywcy przed dniem dokonania transakcji.

Na dzień sporządzenia wniosku, miesiąc czerwiec 2023 r. ma Pan księgowo zamknięty,  JPK VAT7 wysłane do MF 1 lipca 2023 r. i podatek VAT uwzględniający transakcję sprzedaży miejsca postojowego (…) zapłacony 10 lipca 2023 r.

Pytanie

Czy w związku z niedopełnieniem art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, polegającym na braku złożenia przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla jej Nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnych oświadczeń, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części, zastosowana stawka VAT 23% jest prawidłowa i czy nie powinno być zastosowane zwolnienie od podatku – stawka „ZW”?

Pana stanowisko w sprawie

Biorąc pod uwagę analizę art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10 oraz ust. 11 ustawy, z Pana perspektywy zastosowana stawka 23% jest stawką niewłaściwą, gdyż nie dopełniono warunków opisanych w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, jak również w akcie notarialnym nie ma zapisu o zgodnym oświadczeniu dotyczącym rezygnacji ze zwolnienia podatku „ZW”  i wyborze opodatkowania. Takie opodatkowanie stawką 23% nie może wynikać tylko  z jednostronnej decyzji samego zbywcy.

Właściwą stawką dla przedmiotowej transakcji z uwagi na okoliczności byłoby zwolnienie  z podatku – stawka „ZW”, co w konsekwencji spowoduje konieczność wystawienia korekty do faktury (…) i skorygowania podatku należnego VAT w postaci korekty JPK V7  za przedmiotowy miesiąc.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem,  o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest  – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części –w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.) zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo Budowlane:

Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych  i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z opisu sprawy wynika, że w kwietniu 2015 r. zakupił Pan miejsce postojowe w hali garażowej w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Miejsce postojowe ma status udziału w hali garażowej, która jako odrębna nieruchomość posiada własną księgę wieczystą.

Z tytułu ww. nabycia uzyskał Pan w 2015 r. zwrot VAT, wprowadzając w maju 2015 r. miejsce postojowe do ewidencji środków trwałych.

Miejsce na przestrzeni 2015-2023 r. służyło usłudze najmu na podstawie obowiązujących umów.

Od pierwszego zasiedlenia lokalu – miejsca postojowego minęło 2 lata i nigdy nie było ono modernizowane ani ulepszane.

23 czerwca 2023 r. dokonał Pan sprzedaży przedmiotowego miejsca na podstawie aktu notarialnego wystawiając na powyższą okoliczność fakturę na rzecz kupującego, w kwocie 32.000 zł brutto z zastosowaniem stawki VAT 23%. Kupujący jako czynny podatnik VAT zakupił miejsce postojowe w ramach prowadzonej działalności.

W świetle powyższego nie zastosował Pan na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stawki VAT „ZW” a w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy, dającego możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku „ZW” zastosował Pan stawkę 23%. W cytowanym wyżej akcie notarialnym nie zostało ujęte oświadczenie o zgodnym wyborze opodatkowania przez kupującego i sprzedającego. Również takie oświadczenie nie zostało w myśl art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, złożone do urzędu skarbowego Nabywcy przed dniem dokonania transakcji.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa  w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pomimo niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 43  ust. 10 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że dla transakcji sprzedaży ww. miejsca postojowego występował Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa  w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem czynność sprzedaży miejsca postojowego w hali garażowej, podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż miejsca postojowego w hali garażowej nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – miejsce postojowe w hali garażowej zakupione zostało w 2015 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że od pierwszego zasiedlenia lokalu – miejsca postojowego minęło 2 lata i nigdy nie było ono modernizowane ani ulepszane.

Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży ww. miejsca postojowego upłynął okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie było żadnych ulepszeń od czasu zakupu, to należy uznać, że dla dostawy miejsca postojowego, znajdującego się w hali garażowej, zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy miejsca parkingowego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że rezygnacja ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i zastosowanie właściwej stawki podatku dla dokonywanej transakcji może mieć miejsce wyłącznie w przypadku, gdy strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni i przed dniem dokonania dostawy tych obiektów złożą zgodne oświadczenie do właściwego dla ich nabywcy naczelnika urzędu skarbowego lub w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy czym oświadczenie to musi zawierać elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy.

Ponadto, z przywołanego wyżej art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy jasno wynika, że oświadczenie takie musi być złożone „przed dniem dokonania dostawy” obiektów budowlanych. Termin do złożenia oświadczenia ma charakter materialnoprawny, nie może on podlegać przywróceniu. Niemożliwe również będzie skuteczne złożenie oświadczenia, jeżeli transakcja dostawy nieruchomości została już dokonana.

Ze złożonego wniosku wynika, że w akcie notarialnym, do zawarcia którego doszło  w związku z dostawą miejsca postojowego w hali garażowej, nie zostało ujęte oświadczenie o zgodnym wyborze opodatkowania przez kupującego i sprzedającego. Również takie oświadczenie nie zostało w myśl art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, złożone do urzędu skarbowego Nabywcy przed dniem dokonania transakcji.

Tym samym należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, bowiem Strony transakcji nie złożyły  ww. oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia oraz wyborze opodatkowania opisanej transakcji z zachowaniem terminu do jego złożenia, tj. do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego ani w akcie notarialnym, do zawarcia którego doszło w związku ze sprzedażą przedmiotowego miejsca postojowego, przed dniem dokonania jego dostawy.

Zatem powyższe nie uprawnia Stron transakcji do skorzystania z możliwości zrezygnowania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz wyboru opodatkowania dostawy ww. miejsca postojowego.

Podsumowując, w związku z niedopełnieniem obowiązku wynikającego z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, polegającym na braku złożenia, przez Pana i Nabywcę przed dniem dokonania dostawy miejsca postojowego w hali garażowej, właściwemu dla jego Nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnych oświadczeń, że wybierają Państwo opodatkowanie tej dostawy, oraz nie zawarcie przedmiotowego oświadczenia w akcie notarialnym, do zawarcia którego doszło w związku ze sprzedażą przedmiotowego miejsca postojowego, nie był Pan uprawniony do skorzystania z możliwości zrezygnowania ze zwolnienia od podatku VAT i wyboru opodatkowania dla dostawy miejsca postojowego w hali garażowej. Tym samym, dostawa miejsca postojowego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.  W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00