Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.468.2023.3.WS
Amortyzacja.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 19 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 sierpnia 2023 r. (wpływ 4 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Podatnik nabył na własne nazwisko działkę położoną na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową i rekreacji indywidualnej. Dokładnie nieruchomość położona jest w miejscowości (…). Działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania, na którym przeznaczenie terenu jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną lub budownictwo rekreacji indywidualnej (…).
Zgodnie z koncepcją projektową budynków nie będą to budynki usługowe oraz na wynajem turystyczny, tylko 4 budynki mieszkalne jednorodzinne lub rekreacji indywidualnej, które będą przeznaczone na wynajem krótkoterminowy lub na sprzedaż. Jest to kategoria budynków – mieszkalny kat. I lub rekreacji indywidualnej kat. III.
Będą to domki o powierzchni od 90 do 130 m2, o konstrukcji: podpiwniczenie murowane, natomiast parter i poddasze do wyboru ściana suporex lub konstrukcja szkieletowa z drewna (…), obłożone blachą oraz odpowiednią izolacją o jak najwyższych parametrach cieplnych, według nowych norm budowlanych 2022 r. Doprowadzone do nich zostaną wszelkie niezbędne media.
Podatnik zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na całorocznym wynajmie owych domków turystom. Od gminy zamierza uzyskać wpis do ewidencji: „innych obiektów świadczących usługi hotelarskie”, co pozwoli na prawne wynajmowanie tych obiektów. Domki zamierza Pan wpisać do majątku firmy według klasyfikacji środków trwałych grupa 1, podgrupa 10, rodzaj 109 – inne budynki niemieszkalne i co roku korzystać z możliwości odpisu amortyzacyjnego w związku z poniesionymi kosztami budowy owych budynków letniskowych.
Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.
W uzupełnieniu wniosku odpowiedział Pan na następujące pytania.
Czy obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą;
-jeśli tak, proszę wskazać:
·w jakim zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą,
·jaka jest forma opodatkowania Pana działalności gospodarczej (np. podatek liniowy, skala podatkowa),
·czy stwierdzenie, że: Podatnik zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na całorocznym wynajmie owych domków turystom oznacza, że rozszerzy Pan prowadzoną dotychczas działalność o ten zakres,
-jeśli nie, proszę wskazać, jaka będzie forma opodatkowania działalności gospodarczej, polegającej na całorocznym wynajmie domków, którą zamierza Pan rozpocząć (np. podatek liniowy, skala podatkowa).
Prowadzi Pan działalność od 1 kwietnia 2005 r. W zakresie swojej działalności obecnie zajmuje się Pan wynajmem nieruchomości i ruchomości w postaci zorganizowanego przedsiębiorstwa, produkcją (...), sprzedażą (...), kupnem i sprzedażą (...). Jako kolejną dywersyfikację swojej działalności zamierza Pan wybudować i wynajmować wspomniane domki turystom. Jest Pan również wspólnikiem spółki cywilnej, w ramach której prowadzi Pan w ramach franczyzy (...). Obecna forma opodatkowania Pana jednoosobowej działalności to książka przychodów i rozchodów z podatkiem liniowym. Ponieważ wynajem domków turystom będzie odbywać się w ramach jednoosobowej działalności, będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z wybraną formą dla pozostałego zakresu działalności.
Czy wybudowane przez Pana budynki będą budynkami mieszkalnymi, czy budynkami niemieszkalnymi; w szczególności proszę wskazać:
a)w jaki sposób budynki zostaną sklasyfikowane/nazwane w wydanym dla Pana pozwoleniu na ich budowę,
b)jak zostaną sklasyfikowane budynki, które zamierza Pan wybudować, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).
Co do rodzaju budynków będą to trzy domy jednorodzinne, mogące służyć do wynajęcia całościowego lub zostać wynajęte na apartamenty z samodzielnymi łazienkami przynależnymi oraz z częścią wspólną salonowo-rekreacyjną. Dokładnie trzy budynki mieszkalne jednorodzinne, ale budowane w ramach inwestycji na wynajem krótkoterminowy. Kategoria I, według PKOB nr 1.11.111.
Pytanie z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych
Czy wartość poniesionych w ramach działalności gospodarczej nakładów na budowę domków letniskowych aktywowanych jako wartość początkowa środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych będzie mogła zostać odniesiona do kosztów działalności poprzez odpisy amortyzacyjne?
Pana stanowisko w sprawie
Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:
a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
– wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia, dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
·budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
·maszyny, urządzenia i środki transportu,
·inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Art. 22c – amortyzacji nie podlegają:
1)grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2)budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,
3)dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4)wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5)składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
– zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 tej ustawy.
W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.
Zgodnie z art. 22i ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1.
Przepis art. 22h ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Zgodnie z treścią art. 22h ust. 2 cytowanej ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
Stawki amortyzacyjne ustalone w wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ww. ustawy są przyporządkowane do określonych symboli Klasyfikacji Środków Trwałych. W związku z tym, aby ustalić stawkę amortyzacyjną, konieczne jest określenie do jakiej grupy (podgrupy, rodzaju) Klasyfikacji środków Trwałych środek trwały należy. Jest to konieczne dla właściwego ustalenia stawki amortyzacyjnej.
Przedmiotowa nieruchomość nie będzie stanowiła budynku mieszkalnego, a pozostałe budynki niemieszkalne wpisane w pozycję 109 Podgrupa 10 budynki niemieszkalne KŚT, w związku z tym nie podlega wyłączeniu z amortyzacji zgodnie z art. 22c.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).
Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zamierza Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudować i wynajmować domki turystom.
Co do zasady wydatki, które ponosi podatnik w celu wytworzenia środków trwałych, nie są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, ale zawierają się w wartości początkowej tych środków, ustalonej zgodnie z art. 22g. ust. 1 pkt 2 i art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Stosownie bowiem do 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia.
Zgodnie natomiast z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Zauważam jednak, że stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Ponadto w myśl art. 22n ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Z przepisów tych wynika wprost, że podatnicy nie mogą ujmować w ewidencji oraz zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych lub wytworzonych budynków i lokali mieszkalnych.
W opisie sprawy wskazał Pan, że wybudowane przez Pana domki będą trzema domami jednorodzinnymi, mogącymi służyć do wynajęcia całościowego lub do wynajęcia na apartamenty z samodzielnymi łazienkami przynależnymi oraz z częścią wspólną salonowo-rekreacyjną. Dokładnie – jak Pan sprecyzował w uzupełnieniu wniosku – będą to trzy budynki mieszkalne jednorodzinne, ale budowane w ramach inwestycji na wynajem krótkoterminowy – kategoria I według PKOB nr 1.11.111.
Skoro zatem wskazane we wniosku domki letniskowe będą budynkami mieszkalnymi, to tym samym nie będzie Pan mógł objąć ewidencją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych tych budynków. Nie będzie Pan miał również możliwości zaliczenia wydatków na budowę domków do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będących budynkami mieszkalnymi.
Reasumując – wartości poniesionych w ramach działalności gospodarczej nakładów na budowę domków letniskowych nie będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pana wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlegał odrębnemu rozpatrzeniu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right