Interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.493.2023.1.NW

Brak prawa do obniżenia podatku VAT w związku z realizacją Inwestycji (przebudowa drogi).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej jako: Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1372 ze zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym) i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) wniosek o przyznanie pomocy na operacje pn.: „(…)”, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Realizacja przedmiotowej inwestycji wpłynie na rozwój infrastruktury technicznej, co przyczyni się do sprawnego połączenia komunikacyjnego, wzrostu integracji społecznej i poprawy warunków życia mieszkańców z obszaru objętego niniejszą operacją. Przedmiotem operacji jest przebudowa drogi gminnej na ul. (…) wraz z przebudową skrzyżowania w m. (…).

Projekt przewiduje przebudowę drogi poprzez wzmocnienie konstrukcji nawierzchni oraz budowę chodników i zjazdów indywidualnych w granicach pasa drogowego drogi gminnej. Ulica (…) stanowi dojazd do posesji zlokalizowanych w tej części m. (…) oraz jest jedyną drogą dojazdową do terenów inwestycyjnych planowanych pod zabudowę mieszkaniową, w związku z wyznaczeniem, w jego obrębie działek inwestycyjnych, należących do innego podmiotu, na sprzedaż. Inwestycja w obrębie odcinka wpłynie na poprawę dostępności komunikacyjnej do obiektów użyteczności publicznej, w tym do ogólnodostępnego placu zabaw, który zostanie wzbogacony o dodatkowe boiska do piłki nożnej, ręcznej, siatkówki, koszykówki i unihokeja w ramach (…), przyczyniając się do wzrostu atrakcyjności wsi. Ponadto, inwestycja wpłynie na poprawę dostępności do przedsiębiorstw zlokalizowanych przy ul. (…), wpływając na ich konkurencyjność.

Towary i usługi nabywane w ramach planowanej inwestycji nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ubiegając się o przyznanie pomocy, Gmina zawnioskowała o włączenie podatku VAT do kosztów kwalifikowanych planowanej inwestycji. W związku z tym, do wniosku o przyznanie pomocy Gmina zobowiązana była dołączyć oświadczenie o kwalifikowalności VAT, w którym wskazała, że:

·jest podatnikiem VAT figurującym w ewidencji podatników VAT;

· realizując planowaną operację nie będzie mogła odzyskać uiszczonego podatku VAT z powodu braku związku przedmiotowej inwestycji z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT (na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Nadto, Gmina do wniosku o przyznanie pomocy zobowiązana była również dołączyć oświadczenie o niekomercyjnym charakterze planowanej inwestycji. Stąd też wraz z wnioskiem, Gmina złożyła oświadczenie, iż inwestycja nie ma komercyjnego charakteru, co oznacza iż Gmina nie planuje generowania jakichkolwiek dochodów z planowanej inwestycji. Drogi są ogólnodostępne i nie generują po stronie Gminy jakichkolwiek przychodów. Gmina nie wykorzystuje drogi do wykonywania czynności stanowiących odpłatne świadczenie usług. Należy wskazać, że przebudowa drogi wiejskiej stanowić będzie realizację przez Gminę Jej zadań własnych, w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów i organizacji ruchu drogowego.

Pytanie

Czy Gmina będzie miała prawo do umniejszania podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony, wynikający z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację planowanej inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa opinii, Gmina nie będzie miała prawa do umniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację planowanej inwestycji.

Państwa zdaniem, Gmina może ująć podatek naliczony w całości jako koszt kwalifikowany, ponieważ nabywane w ramach planowanej inwestycji towary i usługi nie będą miały związku z wykonywaniem przez Gminę działalności gospodarczej, a tym samym z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT. W efekcie Gmina nie będzie miała prawa do odzyskania podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku, wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

·nabycia towarów i usług,

·dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z brzmienia powyżej przytoczonego art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tym samym nie przysługuje podatnikowi w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie, podatnik uzyskuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, nie tylko pod warunkiem spełnienia przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ale także niezaistnienia przesłanek negatywnych, które są określone w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Do skorzystania z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem towarów i usług, Wnioskodawca powinien również spełniać przesłanki uznania go za podatnika podatku VAT dla danej czynności.

Jak wskazał ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, za podatników nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W zakresie omawianego zagadnienia należy wskazać że zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Organ władzy publicznej może zostać uznany za podatnika podatku VAT jedynie, gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jednocześnie zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów i organizacji ruchu drogowego.

Z powyższego wynika, iż celem ustalenia prawa Gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, należałoby przede wszystkim stwierdzić, że towary i usługi nabyte do realizacji inwestycji wykorzystywane będą w prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej. Nadto, konieczne byłoby wykazanie, że Gmina w tym zakresie działa w charakterze podatnika VAT. W związku z tym, iż Gmina jest organem władzy publicznej, nie będzie on działać w charakterze podatnika VAT jeżeli realizuje on zadania własne, tj. działania do których został powołany, chyba że wykonuje dane czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

W niniejszej sprawie, Gmina planuje realizację projektu pod nazwą: „(…)”. W związku z tym, Gmina wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) o pomoc finansową w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem operacji jest przebudowa drogi gminnej na ul. (…) wraz z przebudową skrzyżowania w m. (…). Droga gminna stanowi dojazd do posesji zlokalizowanych w tej części m. (…). Inwestycja w obrębie odcinka wpłynie na poprawę dostępności komunikacyjnej do obiektów użyteczności publicznej, w tym do ogólnodostępnego placu zabaw oraz gastronomii, przyczyniając się do wzrostu atrakcyjności wsi. Ponadto inwestycja wpłynie na poprawę dostępności do przedsiębiorstw zlokalizowanych przy ul. (…), wpływając na ich konkurencyjność.

Z powyższego wynika zatem, że towary i usługi nabywane przez Gminę celem realizacji inwestycji nie będą przez nią wykorzystywane dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Przebudowa drogi gminnej na ul. (…) wraz z przebudową skrzyżowania w m. (…), jako ogólnodostępna i bezpłatna dla mieszkańców oraz turystów, nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT. Inwestycja nie będzie miała komercyjnego charakteru. Nadrzędnym celem inwestycji jest rozwój infrastruktury technicznej, co przyczyni się do sprawnego połączenia komunikacyjnego wsi.

Jednocześnie zdaniem Gminy, w zakresie realizowanej inwestycji nie będzie ona występowała w charakterze podatnika VAT. Przebudowa drogi gminnej stanowić będzie realizację przez Gminę Jej zadań własnych, wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym, w omawianym zakresie Gmina występować będzie jako podmiot wskazany w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, tj. podmiot władzy publicznej działający w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany.

W związku z powyższym w opinii Gminy, realizacja planowanej inwestycji pn.: „(…)” nie będzie mieściła się w ramach działalności gospodarczej Gminy. Będzie natomiast mieściła się w ramach Jej działalności podejmowanej w charakterze organu publicznego, która to działalność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kontekście podejmowanych czynności Gmina zatem nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji nie będzie miała prawa do umniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację planowanej inwestycji.

W świetle powyższych argumentów Gmina wnosi o uznanie swojego stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W świetle tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 645 ze zm.):

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o drogach publicznych określa, że:

Zgodnie z art. 8 ust. 1, 2 i 3 ustawy o drogach publicznych:

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Zgodnie z art. 20 pkt 3 ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 20 pkt 11 ustawy o drogach publicznych:

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „(…)”.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że realizacja przedmiotowej inwestycji wpłynie na rozwój infrastruktury technicznej, co przyczyni się do sprawnego połączenia komunikacyjnego, wzrostu integracji społecznej i poprawy warunków życia mieszkańców z obszaru objętego niniejszą operacją. Drogi są ogólnodostępne i nie generują po stronie Gminy jakichkolwiek przychodów. Gmina nie wykorzystuje drogi do wykonywania czynności stanowiących odpłatne świadczenie usług. Należy wskazać, że przebudowa drogi wiejskiej stanowić będzie realizację przez Gminę Jej zadań własnych.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy, w tym także prawa do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, nie będą mieli Państwo również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1008 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełni tego warunku, nie będzie mieć możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizacje inwestycji pn.: „(…)”.

Tym samym Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).