Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.325.2023.2.MR

Prawo do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji elektronicznego obiegu dokumentów CMR.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji elektronicznego obiegu dokumentów CMR. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 lipca 2023 r. (wpływ 31 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest producentem stolarki otworowej z PVC oraz aluminium (PKD 22 23 Z), które następnie podlegają sprzedaży na terytorium Polski oraz innych krajów Unii Europejskiej, jak i do państw trzecich (spoza UE).

Nabywcy wyrobów na terytorium UE podają dla tych transakcji właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie.

Transport towarów odbywa się własnymi ciężarówkami i zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom, którzy obciążają Spółkę kosztami. Towary często dowożone są do miejsca przeznaczenia (budowa), a nie siedziba kupującego.

Znaczną część transakcji dokonywanych przez Spółkę stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT (dalej WDT), które Spółka opodatkowuje stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj.:

-dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,

-posiadanie, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowanie transakcji WDT, tj. dokumenty przewozowe, specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku.

Z uwagi na fakt, że towary trafiają na miejsce montażu, a nie siedziby nabywcy, utrudniony jest proces potwierdzania dostawy i podpisywania dokumentu CMR.

W celu usprawnienia procesów logistycznych, Spółka planuje wdrożyć system elektronicznego potwierdzania dokumentów przewozowych.

Funkcjonowanie systemu elektronicznego przedstawia się następująco :

1.Przed każdorazową wysyłką towaru do systemu elektronicznego potwierdzania wprowadzony zostanie dokument CMR (skan dokumentu w formie pdf). Spółka nie będzie miała możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w jego treści.

2. Odbiorcy (kontrahenci UE) będą mieli przydzielone w systemie adresy e-mail (dedykowane dla każdego odbiorcy towaru), na który będzie wysyłana informacja o wysyłce towaru i konieczności potwierdzenia dostawy po jej odbiorze.

3.Kierowca (przewoźnik) będzie dysponował dokumentami w formie papierowej, ale nie będzie konieczności ich potwierdzania (złożenia podpisu na dokumencie papierowym).

4.Po dotarciu przesyłki na miejsce przeznaczenia, nabywca będzie odznaczał fakt potwierdzenia dostawy. Powyższa informacja o zakończeniu transportu i rozładunku towaru może zostać wygenerowana tylko i wyłącznie przez ostatecznego nabywcę

5. Z systemu będzie generowany dokument potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji. Załączony skan dokumentu pozwoli na sprawdzenie numeru rejestracyjnego samochodu (ciągnika i naczepy), nazwy, ilości, czy wagi towaru.

Dostęp do systemu elektronicznego obiegu CMR będzie ograniczony procedurą logowania Oznacza to, iż dostęp będą posiadać wyłącznie podmioty w nim zarejestrowane, przy czym administratorem systemu będzie podmiot zewnętrzny (niezależny od Spółki). Narzędzie będzie oparte na bezpiecznym e-podpisie oferowanym przez firmę A.

Wprowadzony przez Spółkę system archiwizacji zapewniać będzie szybki i łatwy dostęp oraz odszukanie poszczególnych dokumentów z podziałem na okresy rozliczeniowe. Dzięki temu w sposób ciągły zapewniony będzie dostęp do wszystkich dokumentów w razie żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Jakie będą Państwo posiadać dokumenty (dowody) potwierdzające, że towar będący przedmiotem dostawy zostanie wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do danego Kontrahenta na terytorium innego Państwa członkowskiego? Prosimy wymienić te dokumenty (dowody).

Ad 1.

W nawiązaniu do opisanego w złożonym wniosku stanowiska Wnioskodawcy, dokumentami, które potwierdzać będą wywóz towarów poza terytorium Polski do innego państwa członkowskiego UE będą:

·List przewozowy CMR w formie elektronicznej (PDF – układ dokumentu identyczny jak dokumentów papierowych) przygotowany przez Wnioskodawcę i zablokowany do jakiejkolwiek dalszej edycji przez osoby trzecie oraz Odbiorcę. Dokument będzie wysyłany na zgłoszony przez Odbiorcę, potwierdzony i autoryzowany w systemie A adres e-mail, z którego to zwrotnie, przy użyciu autoryzowanego e-podpisu z systemu A, odbiór przesłanego towaru zostanie potwierdzony. Jako dowód faktycznego wykonania czynności potwierdzenia dostawy służyć będą wydruki wygenerowane z platformy niezależnego systemu A. Informacje tam zawarte potwierdzą, kto potwierdził odbiór towaru (uprawniona osoba ze strony Odbiorcy, która uzyskała dostęp do chronionego adresu e-mail) oraz datę, a nawet godzinę tegoż potwierdzenia. Dokument CMR w formie elektronicznej wraz z wygenerowanym potwierdzeniem odbioru towaru przez Odbiorcę z poza terytorium Polski (wygenerowany z niezależnego od Wnioskodawcy systemu e-podpisu A), będą archiwizowane na zabezpieczonych dyskach serwerów Wnioskodawcy, a dostęp do nich będzie szybki i kompletny. Ponadto, nie będzie możliwości jakiejkolwiek edycji i zmian dokumentów ze statusem potwierdzonym.

·Specyfikacja wysyłanych towarów w sztukach, tzw. WZ, której forma oraz sposób postępowania i potwierdzania jest identyczna do procesu opisanego powyżej w odniesieniu do dokumentu CMR.

·Faktura od przewoźnika zewnętrznego potwierdzająca wykonanie usługi transportu międzynarodowego pod wskazany adres Odbiorcy, w przypadku wykorzystania do przewozu przewoźnika zewnętrznego lub wykaz zrealizowanych transportów własnych z podaniem środka transportu (numer rejestracyjny), których kierunek możliwy jest do potwierdzenia z wykorzystaniem dostępnych informacji z systemów monitorujących ruch ciężarówek, np. takich które są podstawą do naliczania myta w kraju i zagranicą.

·Szereg innych dokumentów wskazujących, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa jak: korespondencja handlowa, potwierdzenie przelewu wykonanego przez Odbiorcę z zagranicy itp.

2. Czy posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju?

Ad 2.

Celem Wnioskodawcy, planującego wprowadzenie elektronicznego obiegu dokumentów przewozowych jest nie tylko ich sprawniejsze generowanie oraz bardziej praktyczne i trwałe przechowywanie (+mniejsze zużycie papieru), ale przede wszystkim zapewnienie równoważnej pewności prawnej tychże dokumentów w porównaniu z dokumentami tradycyjnymi. Gwarantuje to użycie nowoczesnych rozwiązań niezależnej platformy e-podpisu A, dzięki której można jednoznacznie, jak za pomocą własnoręcznego podpisu, zidentyfikować uprawnionego i autoryzowanego wcześniej Odbiorcę, który towar odebrał. Dodatkowo Spółka otrzymuje informacje wykraczające nawet ponad wymogi Ustawodawcy, a mianowicie datę, a nawet godzinę odbioru towaru. Wszystko to można, w przypadku wątpliwości, spiąć z planowanymi trasami ciężarówek, a nawet z awizowanymi godzinami dostawy.

3.Czy przedstawiony we wniosku elektroniczny obieg CMR będzie zapewniał odzwierciedlenie oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi?

Ad 3.

Tak, planowany obieg transportowych dokumentów elektronicznych będzie tożsamy z dotychczasowym obiegiem dokumentów tradycyjnych. Wnioskodawca dysponuje już w firmie systemem bez papierowego obiegu dokumentów takich jak faktury, korespondencja oraz umowy. Wprowadzenie takiego obiegu dokumentacji wywozowej/transportowej będzie uzupełnieniem już prowadzonych w Spółce działań w tym zakresie. System ten zapewnia w Spółce kontrolę przepływu dokumentów, ogranicza dostęp osobom nieuprawnionym oraz uniemożliwia ich korektę w obiegu. Dokumenty przewozowe w formie elektronicznej (PDF) generowane będą identycznie jak obecnie dokumenty papierowe, bezpośrednio z systemu B, który funkcjonuje w Spółce i scala wszystkie aspekty prowadzenia działalności.

Pytanie

Czy skan dokumentu CMR (bez pieczęci i podpisu na dokumencie) oraz wydruk z systemu elektronicznego (platforma oparta na e-podpisie z systemu A) potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia dostawy u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji (ścieżka podpisywania dokumentu) są dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT i tym samym, przy założeniu, że warunek z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o VAT są spełnione, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0% ?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego opisu sprawy, jest on uprawniony do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do dostawy towarów dokonywanej na rzecz nabywców posługujących się właściwym i ważnym numerem identyfikacyjnym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w wyniku których następuje wywóz towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT: „Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy i podał ten numer oraz swój numer (…), na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (…) posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, należy stwierdzić, iż warunek wymieniony w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jest spełniony. Spółka dokonuje dostawy na rzecz nabywców posiadających ważny numer identyfikacyjny nadany przez inny niż Polska kraj UE.

Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa UE (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora), z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);

2)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku, gdy przewóz jest dokonywany własnymi środkami transportu oprócz dokumentu specyfikacji podatnik powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsce zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsce zamieszkania nabywcy;

3)określenie towarów i ich ilość;

4)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu w przypadku, gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

W przypadku, gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami potwierdzającymi wywóz, mogą być również inne dokumenty wskazujące że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT).

Ust. 11 art. 42 ustawy o VAT wyraźnie wskazuje, że ustawa zawiera otwarty katalog dokumentów potwierdzających wywóz. Dopuszczalne są wszelkiego rodzaju dowody, z których można wywieźć jednoznaczny wniosek o wywozie towarów z terytorium RP. Przepisy nie wskazują w jakiej formie dokumenty powinny występować, aby uznać je za wystarczające do zakwalifikowania ich jako dowody uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki 0% VAT dla WDT. Odnosząc się jednak do tego, że ustawodawca dopuszcza wszelkiego rodzaju dowody, to w rezultacie rozróżnienie dokumentów podpisanych w papierowej (podpisany przez nabywcę egzemplarz dokumentu CMR), czy elektronicznej (skan CMR oraz wydruk e-podpisu z systemu A), nie powinno mieć wpływu na możliwość zakwalifikowania tych dokumentów jako udowadniających opuszczenie przez towary terytorium RP i tym samym zastosowania stawki podatku 0% dla WDT. Złożenie e-podpisu do wiadomości e-mail zawierającej skan dokumentu CMR w dedykowanym do tego celu systemie elektronicznym potwierdza, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium RP.

Tym bardziej należy uznać to za dopuszczalne, że w art. 42 ust. 11 pkt 1 i 4 ustawy o VAT, ustawodawca jako przykłady dokumentów potwierdzających wywóz wskazuje korespondencję handlową, która obecnie dokonywana jest w formie wiadomości e-mail z reguły nie opatrzonych jakimkolwiek rodzajem podpisu. Wnioskodawca idzie o krok dalej i aby uniknąć jakichkolwiek wątpliwości co do autentyczności wiadomości zawierającej CMR wprowadza podpis elektroniczny. W ocenie Wnioskodawcy, skan dokumentu CMR oraz wydruk z systemu elektronicznego potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji (wydruk z platformy A w zakresie e-podpisu potwierdzający otrzymanie dostawy) można uznać za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 1 pkt 2, każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna.

Spółka posiadać będzie więc dokumenty uprawniające ją do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest producentem stolarki otworowej z PVC oraz aluminium, które następnie podlegają sprzedaży na terytorium Polski oraz innych krajów Unii Europejskiej, jak i do państw trzecich (spoza UE). Nabywcy wyrobów na terytorium UE podają dla tych transakcji właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie. Znaczną część transakcji dokonywanych przez Spółkę stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniuart. 13 ust. 1 ustawy o VAT, które Spółka opodatkowuje stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj.:

-dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,

-posiadanie, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowanie transakcji WDT, tj. dokumenty przewozowe , specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku. Z uwagi na fakt, że towary trafiają na miejsce montażu, a nie siedziby nabywcy, utrudniony jest proces potwierdzania dostawy i podpisywania dokumentu CMR. W celu usprawnienia procesów logistycznych Spółka planuje wdrożyć system elektronicznego potwierdzania dokumentów przewozowych. Funkcjonowanie systemu elektronicznego przedstawia się następująco:

1.Przed każdorazową wysyłką towaru do systemu elektronicznego potwierdzania wprowadzony zostanie dokument CMR (skan dokumentu w formie pdf). Spółka nie będzie miała możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w jego treści.

2.Odbiorcy (kontrahenci UE) będą mieli przydzielone w systemie adresy e-mail (dedykowane dla każdego odbiorcy towaru), na który będzie wysyłana informacja o wysyłce towaru i konieczności potwierdzenia dostawy po jej odbiorze.

3.Kierowca (przewoźnik) będzie dysponował dokumentami w formie papierowej, ale nie będzie konieczności ich potwierdzania (złożenia podpisu na dokumencie papierowym).

4.Po dotarciu przesyłki na miejsce przeznaczenia, nabywca będzie odznaczał fakt potwierdzenia dostawy. Powyższa informacja o zakończeniu transportu i rozładunku towaru może zostać wygenerowana tylko i wyłącznie przez ostatecznego nabywcę

5.Z systemu będzie generowany dokument potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji. Załączony skan dokumentu pozwoli na sprawdzenie numeru rejestracyjnego samochodu (ciągnika i naczepy), nazwy, ilości, czy wagi towaru.

Dostęp do systemu elektronicznego obiegu CMR będzie ograniczony procedurą logowania. Oznacza to, iż dostęp będą posiadać wyłącznie podmioty w nim zarejestrowane, przy czym administratorem systemu będzie podmiot zewnętrzny (niezależny od Spółki). Narzędzie będzie oparte na bezpiecznym e-podpisie oferowanym przez firmę A. Wprowadzony przez Spółkę system archiwizacji zapewniać będzie szybki i łatwy dostęp oraz odszukanie poszczególnych dokumentów z podziałem na okresy rozliczeniowe. Dzięki temu w sposób ciągły zapewniony będzie dostęp do wszystkich dokumentów w razie żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Ponadto, dzięki korzystaniu z niezależnej platformy e-podpisu A, można jednoznacznie, jak za pomocą własnoręcznego podpisu, zidentyfikować uprawnionego i autoryzowanego wcześniej Odbiorcę, który towar odebrał. Planowany obieg transportowych dokumentów elektronicznych będzie tożsamy z dotychczasowym obiegiem dokumentów tradycyjnych. System ten zapewnia w Spółce kontrolę przepływu dokumentów, ogranicza dostęp osobom nieuprawnionym oraz uniemożliwia ich korektę w obiegu. Dokumenty przewozowe w formie elektronicznej (PDF) generowane będą identycznie jak obecnie dokumenty papierowe bezpośrednio z systemu B, który funkcjonuje w Spółce i scala wszystkie aspekty prowadzenia działalności.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy skan dokumentu CMR (bez pieczęci i podpisu na dokumencie) oraz wydruk z systemu elektronicznego (platforma oparta na e-podpisie z systemu A), potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia dostawy u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji (ścieżka podpisywania dokumentu) są dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy i tym samym, przy założeniu, że warunek z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o VAT są spełnione, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0%.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca wskazał, że w terminie złożenia deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, Spółka będzie posiadać następujące dokumenty, potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Polski do innego państwa członkowskiego UE:

·List przewozowy CMR w formie elektronicznej (PDF – układ dokumentu identyczny jak dokumentów papierowych) przygotowany przez Wnioskodawcę i zablokowany do jakiejkolwiek dalszej edycji przez osoby trzecie oraz Odbiorcę.

·Specyfikacja wysyłanych towarów w sztukach, tzw. WZ, której forma oraz sposób postępowania i potwierdzania jest identyczna do procesu opisanego powyżej w odniesieniu do dokumentu CMR.

·Faktura od przewoźnika zewnętrznego potwierdzająca wykonanie usługi transportu międzynarodowego pod wskazany adres Odbiorcy, w przypadku wykorzystania do przewozu przewoźnika zewnętrznego lub wykaz zrealizowanych transportów własnych z podaniem środka transportu (numer rejestracyjny), których kierunek możliwy jest do potwierdzenia z wykorzystaniem dostępnych informacji z systemów monitorujących ruch ciężarówek, np. takich które są podstawą do naliczania myta w kraju i zagranicą.

·Szereg innych dokumentów wskazujących, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa jak: korespondencja handlowa, potwierdzenie przelewu wykonanego przez Odbiorcę z zagranicy itp.

Zatem posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem, że łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika także, że Wnioskodawca planuje wdrożyć system elektronicznego potwierdzania dokumentów przewozowych. List przewozowy CMR w formie elektronicznej (PDF – układ dokumentu identyczny jak dokumentów papierowych) będzie przygotowany przez Wnioskodawcę i zablokowany do jakiejkolwiek dalszej edycji przez osoby trzecie oraz Odbiorcę. Dokument będzie wysyłany na zgłoszony przez Odbiorcę, potwierdzony i autoryzowany w systemie A adres e-mail, z którego to zwrotnie, przy użyciu autoryzowanego e-podpisu z systemu A, odbiór przesłanego towaru zostanie potwierdzony. Jako dowód faktycznego wykonania czynności potwierdzenia dostawy służyć będą wydruki wygenerowane z platformy niezależnego systemu A. Informacje tam zawarte potwierdzą, kto potwierdził odbiór towaru (uprawniona osoba ze strony Odbiorcy, która uzyskała dostęp do chronionego adresu e-mail) oraz datę, a nawet godzinę tegoż potwierdzenia. Dokument CMR w formie elektronicznej wraz z wygenerowanym potwierdzeniem odbioru towaru przez Odbiorcę z poza terytorium Polski (wygenerowany z niezależnego od Wnioskodawcy systemu e-podpisu A), będą archiwizowane na zabezpieczonych dyskach serwerów Wnioskodawcy, a dostęp do nich będzie szybki i kompletny. Ponadto, nie będzie możliwości jakiejkolwiek edycji i zmian dokumentów ze statusem potwierdzonym. Wnioskodawca wskazał, że przedstawiony we wniosku elektroniczny obieg CMR będzie tożsamy z dotychczasowym obiegiem dokumentów tradycyjnych oraz będzie zapewniał odzwierciedlenie oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi.

Zatem, biorąc pod uwagę to, że Wnioskodawca posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy oraz art. 45a Rozporządzenia 282/2011, które uprawniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla realizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, a przepisy obowiązujące w tym zakresie nie stanowią, że podatnik ma posiadać wyłącznie oryginały dokumentów, należy przyjąć, że skan dokumentu CMR w formie elektronicznej wraz z wydrukiem z systemu elektronicznego, potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia dostawy u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji (ścieżka podpisywania dokumentu), generowany zgodnie z opisanym przez Wnioskodawcę elektronicznym obiegiem dokumentów CMR, gdzie odbiór przesłanego towaru będzie potwierdzany przez odbiorcę przy użyciu autoryzowanego e-podpisu z systemu A, może stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy, uprawniający Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 i ust. 1a ustawy).

Zatem skan dokumentu CMR (bez pieczęci i podpisu na dokumencie) oraz wydruk z systemu elektronicznego (platforma oparta na e-podpisie z systemu A) potwierdzający ścieżkę przejścia dokumentu CMR od rejestracji do potwierdzenia dostawy u nabywcy z adresami e-mail oraz datą i godziną akceptacji (ścieżka podpisywania dokumentu), potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, będą miały moc dowodową dokumentów, a tym samym będą uprawniały Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT, przy spełnieniu pozostałych warunków (wynikających z art. 42 ust. 1 i ust. 1a ustawy), zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy oraz art. 45a Rozporządzenia 282/2011.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).