Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.370.2023.2.AM
Dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji dot. PSZOK oraz braku opodatkowania dofinansowania otrzymanego na realizację inwestycji.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)” oraz braku opodatkowania dofinansowania otrzymanego na realizację inwestycji.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 sierpnia 2023 r. (wpływ 30 sierpnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i składa do urzędu skarbowego miesięczne rozliczenie VAT-7.
W dniu 10 sierpnia 2021 r. wystąpiła z wnioskiem Nr (…) do Prezesa Rady Ministrów za pośrednictwem (…) o dofinansowanie z Programu Rządowy Fundusz Polski Ład inwestycji pod nazwą „(…)”.
Gminie została udzielona Promesa Inwestycyjna z Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych Nr (…) ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 zwanym dalej ”Funduszem” stanowiącym zapewnienie, że inwestycja zostanie sfinansowana w części ze środków Funduszu.
Jedną z części ww. inwestycji jest zadanie pod nazwą: „(…)” w 95% (wartości brutto) ze środków z dofinansowania i w 5 % z własnych środków.
Przedmiotem tego zadania jest budowa obiektu punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (zwany dalej: (…)) oraz płyty postojowej dla śmieciarek w miejscowości (…), gminy (…). Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest na działkach o numerach ewidencyjnych: 1, 2, 3 obręb: (…).
Inwestycja położona jest na terenie istniejącej oczyszczalni ścieków.
Zakres inwestycji obejmuje w szczególności:
1)budowa budynku magazynowego do obsługi punktu PSZOK,
2)budowa kontenera socjalno-sanitarnego, budowa żelbetonowej płyty postojowej dla śmieciarek wraz z odprowadzeniem wód opadowych do szczelnego zbiornika,
3)wykonanie wewnętrznego układu komunikacyjnego – utwardzenie placu i wydzielenie miejsc postojowych,
4)budowa przyłącza wodociągowego,
5)budowa przyłącza kanalizacyjnego,
6)budowa linii kablowych nN.
Wszystkie elementy wchodzące w skład projektowanej inwestycji będą wykonane z materiałów i wyrobów budowlanych odpowiadających Polskim Normom lub posiadających aktualne na dzień oddania do użytkowania obiektu aprobaty techniczne i świadectwa dopuszczenia wydane przez (…). Umowę na wykonanie danej inwestycji podpisano z wykonawcą w dniu 18 sierpnia 2022 r. a wykonanie całości przedmiotu wykonawca zobowiązany jest wykonać w terminie 24 miesięcy od dnia podpisania umowy.
Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
1)Gmina nie może przeznaczyć przyznanego dofinansowania na inny cel niż zadanie pn. „(…)” w części dotyczącej „(…)”.
2)Realizacja inwestycji „(…)” jest uzależniona od dofinansowania, gdyż w przypadku nie uzyskania dofinansowania Gmina rezygnuje z realizacji danej inwestycji.
3)Jeżeli inwestycja nie zostanie zrealizowana Gmina nie otrzyma refundacji środków.
4)Przyjmowanie odpadów komunalnych w Punkcie Selektywnej Zbiórki będzie wykonywane w ramach wnoszonej przez mieszkańców opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie złożonej deklaracji w wysokości uchwalonej przez Radę (…) w (…) i niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Gmina nie będzie pobierać dodatkowych opłat związanych z przyjęciem odpadów w selektywnym punkcie zbiórki.
5)Nieodpłatne przyjmowanie odpadów oznacza, że uzyskane dofinansowanie nie ma wpływu na wysokość opłat.
6)Wysokość dofinansowania określał regulamin naboru wniosków o dofinansowanie w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych.
7)Towary i usługi nabywane w związku z „(…)” wykorzystywane będą do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
8)Efekty realizowanej inwestycji objętej wnioskiem nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Efekty inwestycji będą wykorzystywane do realizacji własnych zadań gminy związanych z gospodarką odpadami, tj. zaspokojenie w tym zakresie potrzeb mieszkańców, które zgodnie z ustawą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
9)Efekty nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej.
10)Towary i usługi nabywane w związku z realizacją zadania będą wykorzystywane tylko do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
11)Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji ww. zadania będą wystawiane na Gminę (…) z numerem NIP (…).
12)Otrzymane faktury będą dokumentowały wyłącznie wydatki dotyczące budowy Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w Gminie (…). Na realizację zadania została zawarta odrębna umowa.
Pytania
1.Czy Gmina, ma prawo do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego od faktur zakupu towarów i usług związanych z przeprowadzeniem w części inwestycji pod nazwą: „(…)”?
2.Czy otrzymane dofinansowanie będzie podlegać opodatkowaniu?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od faktur zakupu towarów i usług związanych z przeprowadzeniem części inwestycji pod nazwą „(…)”. Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, lecz w zakresie realizacji swoich zadań własnych polegających na zaspokojeniu potrzeb mieszkańców.
Ponadto nabywane towary i usługi w ramach realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zakończona inwestycja będzie służyć mieszkańcom gminy, nie będzie podlegać sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Usługi będą świadczone w ramach wnoszonych przez mieszkańców opłat za gospodarowanie odpadami, które nie podlegają opodatkowaniu VAT.
W konsekwencji Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT.
Ad 2
Otrzymane dofinansowanie inwestycji w części „(…)”nie podlega opodatkowaniu.
Zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych. Określa on zasady rozdziału i przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego dofinansowania na realizację zadań inwestycyjnych, mających na celu przeciwdziałanie COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, przyznawanego na podstawie promes udzielonych przez (…), a którą Gmina otrzymała. Zgodnie z obszarami priorytetowymi programu inwestycja ma na celu modernizację i rozbudowę oraz usprawnienie zbiórki odpadów komunalnych co poprawi jakość życia społeczeństwa lokalnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Z uwagi na treść cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu.
Ponadto, należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym:
Ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.
Art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Ustawa z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2519 ze zm.) w rozdziale 3a – Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę, zawiera uregulowania dotyczące m.in. odpadów komunalnych:
Art. 6c ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy.
Art. 6c ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.
Art. 6h pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi są obowiązani ponosić właściciele nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy - na rzecz gminy, na terenie której są położone nieruchomości lub lokale.
Art. 6k ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Rada gminy, w drodze uchwały:
1) dokona wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 oraz ustali stawkę takiej opłaty; dopuszcza się stosowanie więcej niż jednej metody ustalenia opłat na obszarze gminy;
2) ustali stawkę opłaty za pojemnik lub worek o określonej pojemności, przeznaczony do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości.
Art. 6l ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Rada gminy określi, biorąc pod uwagę warunki miejscowe, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w tym wskazanie czy opłatę uiszcza się z dołu czy z góry.
Art. 6r ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.
Art. 6r ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:
1)odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych;
2)tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych;
3)obsługi administracyjnej tego systemu;
4)edukacji ekologicznej w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami komunalnymi.
Art. 6r ust. 2d o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
W zamian za pobraną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina zapewnia właścicielom nieruchomości pozbywanie się wszystkich rodzajów odpadów komunalnych, przy czym rozumie się przez to odbieranie odpadów z terenu nieruchomości, o których mowa w art. 6c ust. 1 i 2, przyjmowanie odpadów, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 6, przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych oraz zapewnianie przyjmowania tych odpadów przez gminę w inny sposób.
Art. 6r ust. 4 o utrzymaniu czystości i porządku w gminach:
Rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, sposób ich świadczenia oraz wysokość cen za te usługi.
Wskazali Państwo, że 18 sierpnia 2022 r. podpisali Państwo umowę z wykonawcą na wykonanie inwestycji pn. „(…)”.
Przedmiotem inwestycji jest budowa obiektu punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (PSZOK) oraz płyty postojowej dla śmieciarek w miejscowości (…),(…).
Efekty inwestycji będą wykorzystywane do realizacji zadań własnych gminy związanych z gospodarką odpadami, tj. zaspokojeniem w tym zakresie potrzeb mieszkańców.
Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji ww. inwestycji będą wystawiane na Państwa. Otrzymane faktury będą dokumentowały wyłącznie wydatki dotyczące budowy Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w Gminie. Na realizację zadania została bowiem zawarta odrębna umowa.
Państwa wątpliwości dotyczą prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących realizacji inwestycji pn. „(…)”.
Jak już wskazano, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Odnosząc powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług do okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione.
Zgodnie z Państwa wskazaniem towary i usługi nabywane w związku z budową PSZOK będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, z uwagi na brak związku nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych, nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)”.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą także opodatkowania otrzymanego dofinasowania na realizację inwestycji.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Zatem, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się więc tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.
Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest zatem wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.
W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach:
- C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State),
- C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym.
W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związane z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.
Wskazali Państwo, że nie mogą przeznaczyć przyznanego dofinansowania na inny cel niż inwestycję pn. „(…)”. Realizacja ww. inwestycji jest uzależniona od dofinansowania, w przypadku nieuzyskania dofinansowania zrezygnowaliby Państwo z realizacji tej inwestycji. Jeżeli inwestycja nie zostanie zrealizowana nie otrzymają Państwo refundacji środków. Wysokość dofinansowania określał regulamin naboru wniosków o dofinansowanie.
Przyjmowanie odpadów komunalnych w Punkcie Selektywnej Zbiórki będzie wykonywane w ramach wnoszonej przez mieszkańców opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie złożonej deklaracji w wysokości uchwalonej przez Radę Miejską i niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Nie będą Państwo pobierać dodatkowych opłat związanych z przyjęciem odpadów w selektywnym punkcie zbiórki.
Zgodnie z Państwa wskazaniem efekty inwestycji będą wykorzystywane do realizacji zadań własnych gminy związanych z gospodarką odpadami, tj. zaspokojenie w tym zakresie potrzeb mieszkańców, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem z okoliczności sprawy wynika, że dofinansowanie do realizowanej inwestycji nie może być przeznaczone na Państwa ogólną działalność. Dofinansowanie dotyczy wyłącznie realizacji inwestycji, a nie świadczonych przez Państwa czynności odbierania odpadów komunalnych od mieszkańców Gminy.
W analizowanym przypadku, w zakresie realizacji inwestycji polegającej na budowie PSZOK, to Państwo są głównym i jedynym inwestorem, a środki na realizację zadania pokrywane są w 95% (wartości brutto) z dofinansowania i w 5% z Państwa środków własnych.
Tym samym, w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do otrzymanego przez Państwa dofinansowania na PSZOK, nie zachodzi sytuacja, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie, bowiem w tym przypadku otrzymane dofinansowanie dotyczy wyłącznie wskazanego we wniosku zadania.
Otrzymane dofinansowanie na realizację inwestycji jest więc dotacją kosztową – do kosztu realizacji inwestycji. Otrzymane przez Państwa dofinansowanie nie stanowi dla Państwa wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Państwa usług. W zakresie zbiórki odpadów komunalnych od mieszkańców realizują Państwo zadania własne w ramach władztwa publicznego a uzyskane dofinansowanie nie ma wpływu na wysokość opłat. W związku z tym, dofinansowania nie należy uwzględniać w podstawie opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
Zatem, otrzymane na realizację inwestycji dofinansowanie nie zwiększa podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Przedmiotową interpretację wydano w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, w którym wskazano, że „Efekty inwestycji będą wykorzystywane do realizacji własnych zadań gminy związanych z gospodarką odpadami, tj. zaspokojenie w tym zakresie potrzeb mieszkańców, które zgodnie z ustawą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right