Interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.286.2023.2.AP

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 sierpnia 2023 r. (wpływ 9 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Od 15 maja 2017 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. 31 grudnia 2021 r. działalność ta została zawieszona, przy czym z uwagi na to, że wniosek dotyczy okresu wcześniejszego, fakt ten nie ma znaczenia dla sprawy. Od samego początku prowadzenia działalności, przedmiotem działalności Wnioskodawcy było tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania.

W latach 2019-2021, którego to okresu dotyczy wniosek, działalność Wnioskodawcy była opodatkowana podatkiem liniowym w wysokości 19%. Wnioskodawca dla wykonywanej działalności gospodarczej prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Od 2017 r. na podstawie umów o współpracy zawartych z kontrahentami, w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmował się projektowaniem i wytwarzaniem innowacyjnych funkcjonalności programów komputerowych zgodnie z wymaganiami podmiotu zlecającego. Wnioskodawca wytwarzał programy komputerowe w postaci skryptów, algorytmów i baz danych potrzebnych do powstania interaktywnych aplikacji. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem, rozwojem bądź ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania obejmowała nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca bowiem nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych programów komputerowych.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy była działalnością podejmowaną przez niego w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności było rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawcy polegała na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania na potrzeby konkretnego kontrahenta i nie miała charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagały kreatywnego podejścia, nie były wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagały dokonywania rozwiązań koncepcyjnych.

Wnioskodawca w ramach działalności opracowywał nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Rozwiązania te były przy tym na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Algorytmy rozwiązań proponowane przez Wnioskodawcę konkretnemu zleceniodawcy nie powielały prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywał od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie. Oprogramowanie to przy każdorazowej realizacji zleceń było niejako skrojone na miarę potrzeb i indywidualnych uwarunkowań konkretnego podmiotu – znacząco więc różniło się od rozwiązań wcześniej występujących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowiło odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku dokonywania przez Wnioskodawcę rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania wszystkie efekty realizowanych przez niego zleceń programistycznych na rzecz kontrahenta były odrębnymi programami, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu. Po zakończeniu konkretnego etapu prac, Wnioskodawca każdorazowo przenosił na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonej części oprogramowania.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania polegające na modyfikacji ewentualnie ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzały do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania. Poprzez wprowadzanie zupełnie nowych funkcjonalności oprogramowania Wnioskodawca czynił program lepiej dopasowanym do rzeczywistości i potrzeb występujących w podmiocie zlecającym. W zależności od aplikacji/programu komputerowego następowało to poprzez nadpisanie kodu, bądź jego równoległe wpisanie, które miało na celu stworzenie nowej funkcjonalności.

Zgodnie z treścią umów zawartych przez Wnioskodawcę z poszczególnymi kontrahentami, prawa własności intelektualnej do wytworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku lub w związku z wykonywaniem tych umów utworów były z chwilą powstania tychże utworów w całości przenoszone przez Wnioskodawcę na podmiot zlecający.

Wnioskodawca w latach 2019-2021, których to lat dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny, osiągał dochód z kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy za wykonanie usług programistycznych nie stanowiło w całości zapłaty za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego stanowiło część rzeczonej zapłaty. Część ta nie była wyodrębniona kwotowo, lecz za pomocą proporcji określonej na podstawie odsetkowego udziału czynności zmierzających do wytworzenia kwalifikowalnego IP (czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej) w ogóle czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jak wynika z kart projektów oraz ewidencji czasu pracy, odsetek ten stanowił 50% całkowitego wynagrodzenia za wykonanie usług. Wnioskodawca zamierzał opodatkować stawką preferencyjną tylko tę część wynagrodzenia, tj. 50% wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne.

Z reguły połowa przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z działalności programistycznej stanowiła przychody z tytułu przeniesienia autorskiego prawa do programu komputerowego na Zleceniodawcę zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.). Odsetek ten wynikał z tego, że 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności programistycznej w analizowanym okresie opierało się na wytwarzaniu kodu źródłowego programów komputerowych w postaci skryptów, algorytmów i baz danych potrzebnych do powstania interaktywnych aplikacji. Pozostałe 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności programistycznej stanowiły inne działania o charakterze bardziej technicznym, rutynowym, takie jak np. tworzenie i aktualizacja dokumentacji projektu, utrzymanie platformy w jak najlepszej jakości, bieżąca poprawa błędów czy doskonalenie (…) platformy dla końcowego użytkownika.

Co istotne, świadcząc usługi na rzecz podmiotów zlecających, to Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze za należyte wykonanie umów (ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem i nadzorem ze strony zlecającego. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu wykonywania czynności zleconych mu w ramach umowy z kontrahentem.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosi Wnioskodawca, ponieważ Wnioskodawca jest twórcą danego programu komputerowego, w tym kodu źródłowego tego programu.

W latach 2019-2021 Wnioskodawca poniósł koszty związane z wytworzeniem i rozwojem oprogramowania, bez których prowadzenie działalności związanej z wytwarzaniem programów komputerowych stanowiących utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe.

Były to następujące koszty:

A.związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności programistycznej;

B.koszty usług telekomunikacyjnych;

C.koszty leasingu samochodu;

D.koszty związane z użytkowaniem samochodu, takie jak paliwo, polisa ubezpieczeniowa samochodu, przeglądy samochodu, serwis samochodowy oraz zakup części i artykułów samochodowych;

E.koszty usług księgowych.

Ad. A.

Pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów „związanych z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów” należy rozumieć:

·koszt zakupu głośnika i kamery potrzebnych do prowadzenia rozmów z podmiotami zlecającymi wytworzenie oprogramowania w trybie online;

·koszt zakupu stacji dokującej do laptopa;

·koszt zakupu routera;

·koszt zakupu laptopów;

·koszt zakupu powerbanka;

·koszt zakupu adapterów;

·koszt zakupu klawiatury;

·koszt zakupu myszy;

·koszt zakupu etui do laptopa;

·koszt zakupu kabla HDMI;

·koszt zakupu smartfonów z funkcją pisania kodu wykorzystywanego w celach kontaktu z podmiotem zlecającym;

·koszt zakupu nakładki, etui i folii zabezpieczającej do smartfonów;

·koszt diagnozy serwisowej smartfona wykorzystywanego w celach kontaktu z podmiotem zlecającym;

·koszt zakupu (…);

·koszt zakupu ładowarek;

·koszt subskrypcji oprogramowania (…) niezbędnego do planowania funkcjonalności oprogramowania i sporządzania dokumentacji projektowej;

·koszt dostępu do serwera (…) służącego do przechowywania danych;

·koszt zakupu certyfikatu bezpieczeństwa (…) służącego do szyfrowania danych przesyłanych przez Internet.

Wszystkie powyższe peryferia komputerowe, programy i urządzenia wspomagają sprzęt komputerowy i tym samym wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji z nim związanej. Były zatem niezbędne do wytwarzania utworów w postaci oprogramowania komputerowego.

Wydatki te nie były związane wyłącznie z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej prowadzoną przez Wnioskodawcę – dotyczyły również pozostałych usług IT, stricte technicznych. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tytułu świadczenia usług ogółem.

Ad. B.

Pod pojęciem usług telekomunikacyjnych należy rozumieć wydatki na usługi telefoniczne i dostęp do Internetu. Dzięki temu Wnioskodawca mógł komunikować się z podmiotami zlecającymi wytworzenie oprogramowania w celu ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania. Za pośrednictwem łącza internetowego Wnioskodawca dostarczał kod źródłowy do repozytorium kodu. Ponadto część programów była tworzona w systemie chmurowym, który jest utrzymywany przez usługi telekomunikacyjne, w szczególności Internet.

Całkowite wydatki na usługi telekomunikacyjne poniesione przez Wnioskodawcę były związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dotyczącą pozostałych usług IT. Były niezbędnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tytułu świadczenia usług ogółem.

Ad. C.

Pod pojęciem poniesienia wydatków na leasing samochodu Wnioskodawca rozumie wydatki wykorzystywane w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego wytworzenie oprogramowania Wnioskodawcy, które to dojazdy były konieczne do ustalenia wymagań technicznych dotyczących oprogramowania – funkcjonalności i modułów, które mają zostać opracowane przez Wnioskodawcę. Bez wydatków poniesionych na leasing samochodu służbowego Wnioskodawca nie byłby w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb podmiotu zlecającego, a w konsekwencji, nie mógłby wytworzyć utworów w postaci zindywidualizowanych programów komputerowych.

Oczywiście usługi leasingowe były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w całej jego działalności gospodarczej – podczas czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej oraz podczas czynności związanych ze świadczeniem pozostałych usług IT. Wydatki na leasing Wnioskodawca alokował więc do kosztów związanych z wytworzeniem utworów w postaci programu komputerowego w proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem w danym okresie rozliczeniowym.

Ad. D.

Pod pojęciem poniesienia wydatków związanych z użytkowaniem samochodu, takich jak paliwo, polisa ubezpieczeniowa samochodu, naprawy samochodu, części i artykuły samochodowe, Wnioskodawca rozumie wydatki na:

·paliwo;

·polisę OC samochodu;

·przeglądy samochodu;

·serwis samochodowy;

·opony samochodowe;

·myjnię;

·płyn do spryskiwaczy;

·przejazdy autostradą w celu dojazdu do podmiotów zlecających stworzenie oprogramowania.

Wszystkie ww. wydatki dotyczyły samochodu wykorzystywanego w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego Wnioskodawcy wytworzenie oprogramowania, które to dojazdy były konieczne do ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania – funkcjonalności i modułów, które miały zostać opracowane przez Wnioskodawcę. Bez wydatków poniesionych na paliwo, polisę OC samochodu, przeglądy samochodu, serwis samochodowy, opony samochodowe, myjnię, zakup płynu do spryskiwaczy, przejazdy autostradą w celu dojazdu do podmiotów zlecających stworzenie oprogramowania Wnioskodawca nie byłby w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb zlecającego, a w konsekwencji, nie mógłby wytworzyć utworu w postaci zindywidualizowanego programu komputerowego. Samochód, a więc także koszty związane z użytkowaniem tego samochodu, były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w całej jego działalności gospodarczej – podczas czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej oraz podczas czynności związanych ze świadczeniem pozostałych usług IT. Wnioskodawca alokował zatem te koszty do kosztów związanych z wytworzeniem utworów w postaci programu komputerowego w opisanej wyżej proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem w danym okresie rozliczeniowym.

Ad. E.

Pod pojęciem kosztów usług księgowych należy rozumieć koszty prowadzenia rozliczeń rocznych i miesięcznych, w tym koszty prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak i również koszty prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Bez poniesienia wydatków na usługi Wnioskodawca miałby trudności w ustaleniu wysokości zobowiązań podatkowych.

Całkowite wydatki na usługi księgowe były związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dotyczącą pozostałych usług IT. Były niezbędnymi, ogólnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tytułu świadczenia usług ogółem.

Wyżej wymienione wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w latach 2020-2021 stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem/rozwinięciem programów komputerowych (kwalifikowanego IP). Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie wymienione wydatki stanowią u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki/koszty wskazane we wniosku Wnioskodawca przyporządkowywał do kosztów działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w odpowiedniej proporcji. Proporcja ta wynikała z proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług IT (usług programistycznych) ogółem.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, rozwinięcia czy modyfikacji do praw własności intelektualnej – Oprogramowania. Dowodem na to jest prowadzona przez niego ewidencja, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie ewidencji 1 stycznia 2019 r. Ewidencja ta była prowadzona „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP w roku podatkowym, za który Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi podatkowej (była prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ma ona postać arkusza kalkulacyjnego. Wskaźnik Nexus zarówno w 2019, 2020, jak i w 2021 roku wyniósł 1,3.

Wszystkie wymienione we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prac noszących znamiona B+R, związane były z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części oraz były działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług, rozumianych jako dokonywane już po zakończeniu prac B+R danego Projektu, bądź przed ich rozpoczęciem.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, było tworzone/rozwijane/ulepszane (modyfikowane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), tzn. działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia zastosowań.

Cały opisany we wniosku stan faktyczny obejmuje okres od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku za rok podatkowy 2019 (1 stycznia 2019 – 31 grudnia 2019), za rok podatkowy 2020 (1 stycznia 2020 – 31 grudnia 2020) oraz za rok podatkowy 2021 (1 stycznia 2021 – 31 grudnia 2021). Zakres wniosku mający być przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczy okresu od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.

Zamiarem Wnioskodawcy jest zastosowanie 5% stawki podatku zarówno do dochodów uzyskiwanych z tworzenia programu od początku i od podstaw, jak i w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z rozwijania/ulepszania oprogramowania, ponieważ ulepszanie/rozwijanie oprogramowania polega na „nadpisaniu” kodu programu, w wyniku którego powstaje nowy utwór objęty autorskimi prawami majątkowymi do programu komputerowego.

Wnioskodawca zastosuje opodatkowanie preferencyjną stawką wyłącznie do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pierwszy dochód, co do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku Wnioskodawca osiągnął w styczniu 2019 r.

W piśmie z 9 sierpnia 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Co – w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – należy rozumieć pod pojęciem „oprogramowanie” i „program komputerowy”?

W opisie używa Pan różnych pojęć, które określają efekty Pana pracy. Sposób, w jaki ich Pan używa nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty Pana prac. W opisie pojawiają się m.in. takie określenia jak: „oprogramowanie”, „program komputerowy”, „utwory”, „funkcjonalności”, „algorytmy”, „skrypty”, „aplikacje”.

W konsekwencji nie wiadomo, czego konkretnie dotyczą Pana pytania.

Odpowiedź: W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej, pod pojęciem „oprogramowanie” i „program komputerowy” należy rozumieć zdefiniowany w pkt 80 objaśnień podatkowych Ministra Finansów do IP BOX „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Wnioskodawca mianem „oprogramowania/programu komputerowego” określa efekt „twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac „technicznych”, takich jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego i rutynowe, okresowe monitorowanie działania tegoż programu.

Użyte w opisie stanu faktycznego wniosku określenia, takie jak: „oprogramowanie”, „program komputerowy”, „utwory”, „funkcjonalności”, „algorytmy”, „skrypty”, „aplikacje”, Wnioskodawca stosuje zamiennie. Wszystko sprowadza się do kodu programu komputerowego o innowacyjnych funkcjonalnościach, które mają realizować nowe cele podmiotu, na rzecz których Wnioskodawca taki program komputerowy tworzy.

2.Jakie konkretne „oprogramowanie” Pan wytwarzał?

Odpowiedź: Wnioskodawca wytwarzał następujące „oprogramowanie”: (…)

3.Jakie konkretne „oprogramowanie” Pan modyfikował/rozwijał/ulepszał oraz w jaki sposób?

Odpowiedź: Oprócz tworzenia oprogramowania od podstaw, Wnioskodawca modyfikował/rozwijał/ulepszał także już istniejące programy poprzez „nadpisanie” fragmentu kodu w taki sposób, aby program ten zyskał zupełnie nowe, innowacyjne funkcjonalności. Należy przy tym zaznaczyć, że każdorazowo „nadpisany” fragment kodu źródłowego istniejącego już programu sam w sobie stanowił program komputerowy – odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca modyfikował/rozwijał/ulepszał następujące „oprogramowanie”: (…)

4.W jakim okresie powstawało „oprogramowanie”, o którym mowa we wniosku?

Odpowiedź: „Oprogramowanie”, o którym mowa we wniosku Wnioskodawca tworzył w latach 2019-2021, którego to okresu dotyczy wniosek. Szczegółowy harmonogram prac nad poszczególnymi programami: (…)

5.Czy uczestniczył Pan we własnych czy też cudzych pracach polegających na wytwarzaniu oraz modyfikowaniu/rozwijaniu/ulepszaniu „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca uczestniczył we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz modyfikowaniu/rozwijaniu/ulepszaniu „oprogramowania”.

6.Czy wskazanie:

oznacza, że posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Tak, wskazanie, że „Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju” oznacza, że posiada on nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

7.Czy przysługiwały Panu majątkowe prawa autorskie do tworzonych/rozwijanych „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Tak, tworzone od podstaw i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są własnością Wnioskodawcy i to on posiada autorskie prawa majątkowe oraz osobiste do tych programów. Całość autorskich praw majątkowych do tych programów z chwilą wytworzenia Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową, przenosi na kontrahenta.

8.W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedź:Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej.

Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „oprogramowania” lub modyfikowania/ulepszenia/rozwijania istniejącego, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy i ulepsza Pan oprogramowanie?

Odpowiedź: W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzył i ulepszał oprogramowanie, Wnioskodawca podejmował szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu badawczego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę aplikacji/gry i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/ulepszone przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano? Co powoduje, iż wytworzone nowe „oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Zleceniodawcy? Na czym polega oryginalność tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: „Oprogramowanie” wytworzone przez Wnioskodawcę od podstaw lub poprzez ulepszenie już istniejącego „oprogramowania” powstawało m.in. w oparciu o technologię (…). Zastosowano nowe koncepcje, np. pomysł łączenia i zespalania rzeczywistych filmów video z animacjami komputerowymi w aplikacji pozwalającej na (…), posługiwano się narzędziami (…) i językiem programowania (…) do tworzenia gier kompatybilnych z platformą (…), urządzeniami (…), urządzeniami odtwarzającymi technologię (…). Oryginalność „oprogramowania” stworzonego przez Wnioskodawcę polega na tym, że każde zlecenie wymagało indywidualnej analizy, wymyślenia koncepcji wytworzenia poszczególnych funkcjonalności aplikacji/gier, przeprowadzenia badań nad zastosowaniem optymalnych narzędzi i technologii. Żaden program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę się nie powielał – Wnioskodawca personalizował wytwarzane „oprogramowanie”, od początku dostosowując je do warunków panujących w podmiocie zlecającym stworzenie aplikacji/gry. Były to rozwiązania pionierskie, co zostało dostrzeżone w opiniach finalnych użytkowników aplikacji (…) i innych gier składających się z kodów źródłowych programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę (widać to wyraźnie na platformie dystrybucji gier(…)).

c)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Na to, że „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różniło się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy miał wpływ fakt, że każdorazowo Wnioskodawca sam wymyślał odpowiednią kombinację stosowanych narzędzi i dostępnych technologii, cały czas kształcił się w zakresie nowoczesnych rozwiązań programistycznych, zdobywał dodatkową wiedzę i umiejętności, pozyskując je z fachowej literatury, kursów etc. Wnioskodawca dostosowywał swoje programy do dopiero zyskującej wówczas popularność technologii (…), wbudowywał w swoje programy(…), czyli tzw. sztuczną inteligencję, korzystał z (…), języków programowania (…) itd.

9.W związku ze wskazaniem we wniosku, że „Działalność gospodarcza Wnioskodawcy była działalnością podejmowaną przez niego w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” w poszczególnych latach oraz jakie posiadał Pan źródła finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Cele postawione przez Wnioskodawcę na wstępie prac w zakresie poszczególnych oprogramowań:

(…)

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą od 2017 roku, w związku z czym przed 2019 rokiem uzyskiwał już dochody, które były źródłem finansowania zaplanowanych prac nad oprogramowaniem (…). Z racji tego, że Wnioskodawca co miesiąc otrzymywał wynagrodzenie za świadczone przez siebie usługi programistyczne, w tym wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta, uzyskiwane na bieżąco przychody ze sprzedaży były źródłem finansowania prac badawczo-rozwojowych.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Wnioskodawca zrealizował wszystkie postawione sobie cele wstępne oraz szereg celów pobocznych, tj.:

(…)

Zasoby ludzkie: wiedza i umiejętności Wnioskodawcy, brak pracowników.

Zasoby rzeczowe: smartfon z funkcją pisania kodu programów, laptop, router, serwer, dostęp do internetu, klawiatura, adaptery, głośnik, kamera.

Zasoby finansowe: przychody z usług programistycznych.

(…)

Zasoby ludzkie: wiedza i umiejętności Wnioskodawcy, brak pracowników.

Zasoby rzeczowe: smartfon z funkcją pisania kodu programów, laptop, router, serwer, dostęp do internetu, klawiatura, adaptery, głośnik, kamera.

Zasoby finansowe: przychody z usług programistycznych.

(…)

Zasoby ludzkie: wiedza i umiejętności Wnioskodawcy, brak pracowników.

Zasoby rzeczowe: kabel HDMI, serwer (…), router, dostęp do internetu, ładowarki.

Zasoby finansowe: przychody z usług programistycznych.

(…)

Zasoby ludzkie: wiedza i umiejętności Wnioskodawcy, brak pracowników.

Zasoby rzeczowe: modem, serwer (…), stacja dokująca, certyfikat szyfrowania danych (…), oprogramowanie (…), smartfon z funkcją pisania kodu, kable USB, ładowarki, laptop, dostęp do internetu.

Zasoby finansowe: przychody z usług programistycznych.

c)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Na wstępie prac nad każdym z wymienionych w złożonym piśmie rodzajów oprogramowań Wnioskodawca wyznaczał harmonogramy określające termin osiągnięcia wspomnianych wyżej celów pobocznych oraz celu głównego. Harmonogramy były zatwierdzane przez podmioty zlecające wykonanie oprogramowania. Wszystkie harmonogramy zostały zrealizowane.

Harmonogramy miały raczej podobne brzmienie do harmonogramu wykonania jednego z przedmiotów umowy z firmą (…):

(…)

Powyższe działania to w 50% działania o charakterze twórczym zmierzającym do powstania nowych zastosowań i w pozostałych 50% działania o charakterze rutynowym.

Dlatego 50% przychodów uzyskanych ze sprzedaży usług programistycznych świadczonych w ramach realizacji tego projektu widnieje w ewidencji IP-BOX Wnioskodawcy jako przychody z kwalifikowanych praw IP.

10.W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy i modyfikuje/rozwija/ulepsza Pan „oprogramowanie” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania” Wnioskodawca dysponował następującymi zasobami wiedzy: (…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji;

(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla technologii (…) pozyskane podczas prac nad (…);

(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla technologii (…) pozyskane podczas prac nad (…) i wiedza o nowych językach programowania pozyskana podczas prac nad aplikacją dla (…);

(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla technologii (…) pozyskane podczas prac nad (…) i wiedza o nowych językach programowania pozyskana podczas prac nad aplikacją dla (…), wiedza na temat technologii (…) pozyskana podczas prac nad (…).

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: W ramach działalności, dzięki której Wnioskodawca tworzy i modyfikuje/rozwija/ulepsza „oprogramowanie” Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu następujących dziedzin: bazy danych, obliczenia równoległe i rozproszone, algorytmika, teoretyczne podstawy informatyki, biologia obliczeniowa, nowoczesne języki programowania, inżynieria oprogramowania, bezpieczeństwo systemów komputerowych i kryptografia. Wnioskodawca pracuje przy użyciu technologii (…), dąży do zastosowania sztucznej inteligencji (…), uczy się tych technologii i zdobywa coraz to bardziej aktualną wiedzę w ich zakresie. Nowe kombinacje narzędzi i technologii pozwalają na wytworzenie gier i aplikacji o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości.

c)jakie jest miejsce, sposób wykorzystania oraz selekcji tej wiedzy pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnego „oprogramowania” (jaka wiedza została wykorzystana)?

Odpowiedź: Przy realizacji każdego zlecenia Wnioskodawca każdorazowo analizował aktualnie dostępną i posiadaną przez siebie wiedzę przez pryzmat wymagań pożądanego oprogramowania. Przy wytwarzaniu poszczególnych programów wykorzystano wiedzę posiadaną przed rozpoczęciem realizacji zleceń oraz dodatkowo wiedzę pozyskaną i ugruntowaną podczas i w wyniku realizacji bieżącego zlecenia.

d)jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: Dotychczas w swojej działalności Wnioskodawca oferował usługi programistyczne. Sprzedawał także autorskie prawa majątkowe do wytwarzanych przez siebie programów.

e)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Programy komputerowe oferowane w działalności Wnioskodawcy opierały się na jego wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązań z dziedziny sztucznej inteligencji, technologii (…) itp. Przy ulepszaniu „oprogramowania” Wnioskodawca każdorazowo korzystał z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania.

f)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Przy ulepszaniu „oprogramowania” Wnioskodawca planował swoje prace w sposób analogiczny do sytuacji, gdy tworzył oprogramowanie od zera, tj. planował następujące etapy swojej pracy: rozkładanie na czynniki pierwsze funkcjonalności „oprogramowania”, korzystanie z nabytej i wypracowanej wiedzy do wymyślania nowych, dopasowanych do potrzeb podmiotu zlecającego funkcjonalności oprogramowania, „nadpisanie” nowego fragmentu kodu źródłowego programu i tworzenie przy tym nowego programu komputerowego. Stawiał sobie za cel wytworzenie nowych funkcjonalności aplikacji/gier.

g)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Wnioskodawca realizował wcześniej przyjęty plan, tj. rozkładał na czynniki pierwsze funkcjonalności, korzystając z nowo nabytej wiedzy wymyślał nowe, dopasowane do potrzeb podmiotu zlecającego funkcjonalności oprogramowania, „nadpisywał” nowy fragment kodu źródłowego programu, tworząc przy tym nowy program komputerowy.

h)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy w ramach poszczególnych projektów było wytworzenie kodów źródłowych pierwszej aplikacji (…).

11.Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem” (dotyczy zarówno tworzenia, jak i modyfikowania/rozwijania/ulepszania) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów?

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa on „oprogramowaniem” (dotyczy zarówno tworzenia, jak i modyfikowania/rozwijania/ulepszania) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

•zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

•nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Rezultatów pracy Wnioskodawcy nie da się z góry określić i przewidzieć, gdyż nie mają charakteru powtarzalnego. Tworząc każdy program Wnioskodawca działa nieszablonowo, indywidualnie i w sposób kreatywny podejmuje próby wprowadzenia najbardziej adekwatnych nowych funkcjonalności aplikacji/gier komputerowych;

•nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

12.Z jakiego tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskuje Pan dochody? Wobec powyższego należy jednoznacznie wskazać, czy są to dochody:

a)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że przenosi Pan prawa własności do programów komputerowych na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia;

b)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi – co oznacza, że wytwarza Pan „oprogramowanie” i wykorzystuje je w produkcji lub świadczeniu usług?

W treści wniosku wskazał Pan informacje, które są niespójne:

Odpowiedź: Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że przenosi on prawa własności do programów komputerowych na nabywcę. W umowach z kontrahentami zawarto zapisy, że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych stanowi część całkowitego wynagrodzenia za świadczone przez Wnioskodawcę usługi programistyczne. Stąd też, przy obliczaniu dochodów z kwalifikowanych praw IP Wnioskodawca stosuje opisaną we Wniosku proporcję.

13.W jaki sposób umowy ze kontrahentami regulowały kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymywał Pan wynagrodzenie:

·wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahentów praw do „oprogramowania” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

·także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Odpowiedź: Umowy zawarte z kontrahentami regulowały kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w taki sposób, że zawierały zapisy mówiące o tym, że wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych stanowi część całkowitego wynagrodzenia za świadczone przez Wnioskodawcę usługi programistyczne. Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie z tytułu ogółu świadczonych przez siebie usług programistycznych, a więc zarówno z tytułu czynności twórczych skutkujących przeniesieniem na nabywcę całości praw do programów komputerowych, jak i z tytułu czynności nietwórczych, o charakterze rutynowym, takich jak pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego czy bieżąca poprawa błędów.

14.Czy w związku z wykonywanymi umowami zawartymi z kontrahentami wystawiał Pan faktury, jeśli tak, to czy wyodrębniały one wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na kontrahentów? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.

Odpowiedź: Tak, w związku z wykonywanymi umowami zawartymi z kontrahentami Wnioskodawca wystawiał faktury. Nie wyodrębniały one jednak wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na kontrahentów. Wynagrodzenie to da się wyodrębnić na podstawie odrębnych ewidencji – ewidencji czasu pracy, na podstawie której ustalono proporcję, w której 50% czasu pracy Wnioskodawca poświęcał na zadania programistyczne „twórcze”, czyli wytworzenie kwalifikowanego IP a pozostałe 50% czasu pracy na zadania programistyczne nietwórcze, rutynowe, przewidywalne, a także na podstawie harmonogramu prac i kart projektów.

15.W jaki sposób umowy z kontrahentami regulowały kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahentów praw do konkretnego stworzonego przez Pana „oprogramowania”? W jaki sposób odbywało się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego oprogramowania na kontrahenta? Jakie czynności realizował odpowiednio Pan i kontrahent? Co potwierdzało przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Jak stoi w umowach, przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych na Kontrahenta następuje z chwilą przyjęcia przez podmiot zlecający wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego, a konkretniej kodu źródłowego tego programu. Przeniesienie tychże praw zawsze potwierdzone jest protokołem odbioru, do którego dołączona jest karta projektu zawierająca informacje o wytworzonym utworze. Podmiot zlecający musi wpierw zaakceptować wytworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy, aby doszło do omawianego przeniesienia praw. Wnioskodawca przekazuje Kontrahentom wytworzony kod programu komputerowego na utrwalonym nośniku danych i prezentuje im funkcjonalności konkretnego programu.

Pytania

1.Czy przedstawiona w stanie faktycznym działalność wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach umów z kontrahentami, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3.Czy koszty wskazane przez Wnioskodawcę stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus?

4.Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2019, 2020 oraz 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług z kontrahentami Wnioskodawcy i w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego będzie mógł dokonać korekty rozliczeń za rok 2019, 2020 oraz 2021?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym działalnością badawczo-rozwojową nazywa się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przywołane w powyższym przepisie badania naukowe są definiowane w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jako działalność obejmującą badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce określa prace rozwojowe jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, przedmiotem umów Wnioskodawcy ze zleceniodawcami było tworzenie oprogramowania komputerowego i przenoszenie na zleceniodawców autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania.

Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę powstawało w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, czyli działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie miały charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagały kreatywnego podejścia, nie były wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagały dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane podmiotom zlecającym nie powielały prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Podmioty zlecające nabywały od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe.

Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, że rezultatem jej działań były subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji czy algorytmów. Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy podejmowana była w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach zawartych umów nie miały incydentalnego charakteru. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w głównej mierze te z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Wobec powyższego, działalność wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Utwory powstające w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT uznaje bowiem m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę dotyczyły programów komputerowych, które to właśnie podlegają rzeczonej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawca w takim wypadku z całą pewnością wytwarzał przez cały okres, którego dotyczy wniosek programy komputerowe. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, programy te podlegają ochronie prawnej.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) x 1,3/ (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę było tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie, w wykonaniu umów zawartych ze zleceniodawcami, były przenoszone na zleceniodawców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymywał ustalone wynagrodzenie, które obejmowało również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych (50%).

Wnioskodawca w okresie od początku 2019 r. do końca 2021 r. poniósł koszty, bez których poniesienia efektywne prowadzenie działalności, w wyniku której Wnioskodawca wytwarzał utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe. Do rzeczonych kosztów należały:

A.związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności programistycznej;

B.koszty usług telekomunikacyjnych;

C.koszty leasingu samochodu;

D.koszty związane z użytkowaniem samochodu, takie jak paliwo, polisa ubezpieczeniowa samochodu, przeglądy samochodu oraz części i artykuły samochodowe;

E. koszty usług księgowych.

Koszty, o których mowa wyżej, zostały proporcjonalnie przypisane do przychodów uzyskiwanych z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie na rzecz zleceniodawców autorskich praw majątkowych dotyczących wytwarzanego oprogramowania. Tak, jak wynagrodzenie za autorskie prawa majątkowe ustalane było jako 50% podstawowego wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne wynikającego z umów, tak koszty związane przychodami osiągniętymi z kwalifikowanego IP ustalono jako 50% ogółu poniesionych kosztów.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie jak koszty leasingu i utrzymania samochodu, koszty za telefon, leasing komputera, koszty zakupu podzespołów komputerowych oraz monitorów, zakupu specjalistycznego oprogramowania, utrzymania domeny internetowej, chmury internetowej oraz poczty internetowej, koszty delegacji zagranicznych, koszty porad i konsultacji specjalistycznych oraz koszty związane ze szkoleniami i poszerzaniem wiedzy, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w zakresie, w jakim przeznaczane były na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według proporcji – 50% przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania do przychodów ogółem – należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, wskazane przez Wnioskodawcę koszty stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus.

Dodatkowo w piśmie z 9 sierpnia 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że:

Zdaniem Wnioskodawcy, wystarczającym jest, aby obliczał on jeden wskaźnik nexus dla danego roku podatkowego, nawet jeśli w danym roku podatkowym wytworzył więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Zgodnie z objaśnieniami LEX z dnia 11 marca 2020 r., Przepis art. 30ca ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r poz. 1387 ze zm.) - dalej u.p.d.o.f.) przewiduje ulgę IP-Box a więc w istocie 5% liniową stawkę podatku od osiągniętego w ramach działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Programista będzie musiał zatem zebrać przychody z przeniesienia autorskich praw do programu komputerowego i bezpośrednie koszty ich uzyskania by ustalić dochód z IP-Box (art.30 ca ust. 5 u.p.d.o.f.). Opodatkowaniu 5% stawką podlega kwalifikowany dochód podatnika, a więc stanowiący iloczyn dochodu z prawa autorskiego i wskaźnika uwzględniającego działalność badawczo-rozwojową (nexus – art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.).

Ulgę IP Box rozlicza się na koniec roku w załączniku do zeznania rocznego PIT/IP na podstawie odrębnej ewidencji przychodów i kosztów bezpośrednich IP-Box (art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w całym roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.). Aby jednak podatnik mógł skorzystać z ulgi IP Box musi ponieść choć 1 zł kosztów bezpośrednio związanych z ulgą IP Box. Wynika to z polegającego na mnożeniu sposobu ustalania dochodu kwalifikowanego przy użyciu współczynnika nexus, jego zerowa wartość będzie skutkowała zerowym dochodem IP Box.

W efekcie podatnik w prowadzonej na potrzeby IP Box ewidencji ujmie wszystkie przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałych w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ich koszty bezpośrednie i pomnoży je, dla ustalenia kwalifikowanego dochodu przez współczynnik nexus, obliczony łącznie dla wszystkich praw kwalifikowanych wyprodukowanych w trakcie roku podatkowego (źródło: LEX, QA 1422031, K. Klimek).

Mimo tego, Wnioskodawca w swoich ewidencjach wyodrębnia zarówno wskaźnik nexus roczny, jak również wskaźniki za poszczególne miesiące (1 wskaźnik na każde prawo własności intelektualnej).

Ad. 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, przesłankami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej w niniejszym wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

a)wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

b)wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego,

c)wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego,

d)wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci,

e)wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od (…) 2017 r. Wytworzone przez niego oprogramowanie komputerowe podlega ochronie prawnej autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy niniejszy wniosek prowadził działalność badawczo-rozwojową i zgodnie z umowami zawartymi ze zleceniodawcami, przenosił całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych na podmioty zlecające. Ponadto, prowadził odrębną od KPIR ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

W świetle powyższych przesłanek, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca w tak przedstawionym stanie faktycznym będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2019, 2020 i 2021 roku z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług zawartych z kontrahentami. Wyodrębnienie z prowadzonych ksiąg podatkowych Wnioskodawcy szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT oraz prowadzenie prawidłowych księgowań w księgach podatkowych podmiotu zgodnie ze wskazanym przepisem, umożliwiają Wnioskodawcy złożenie korekty zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Wobec tego Wnioskodawca może skorzystać z możliwości sporządzenia korekt rozliczeń za rok podatkowy 2019, 2020 oraz rok podatkowy 2021.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Według art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od 2017 r. na podstawie umów o współpracy zawartych z kontrahentami, w ramach prowadzonej działalności zajmował się Pan projektowaniem i wytwarzaniem innowacyjnych funkcjonalności programów komputerowych zgodnie z wymaganiami podmiotu zlecającego. Wytwarzał Pan programy komputerowe w postaci skryptów, algorytmów i baz danych potrzebnych do powstania interaktywnych aplikacji.

Wytwarzał Pan następujące oprogramowanie: (…).

Oprócz tworzenia oprogramowania od podstaw, modyfikował/rozwijał/ulepszał Pan także już istniejące programy poprzez „nadpisanie” fragmentu kodu w taki sposób, aby program ten zyskał zupełnie nowe, innowacyjne funkcjonalności. Należy przy tym zaznaczyć, że każdorazowo „nadpisany” fragment kodu źródłowego istniejącego już programu sam w sobie stanowił program komputerowy – odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Modyfikował/rozwijał/ulepszał Pan następujące oprogramowanie: (…).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (oprogramowania opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności było rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana działalność polegała na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania na potrzeby konkretnego kontrahenta i nie miała charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Pana wymagały kreatywnego podejścia, nie były wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagały dokonywania rozwiązań koncepcyjnych.

W ramach działalności opracowywał Pan nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej. Rozwiązania te były przy tym na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Algorytmy rozwiązań proponowane przez Pana konkretnemu zleceniodawcy nie powielały prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywał od Pana zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie. Oprogramowanie to przy każdorazowej realizacji zleceń było niejako skrojone na miarę potrzeb i indywidualnych uwarunkowań konkretnego podmiotu – znacząco więc różniło się od rozwiązań wcześniej występujących w Pana praktyce gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej.

W celu realizacji projektów, w ramach których tworzył i ulepszał Pan oprogramowanie, podejmował Pan szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu badawczego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę aplikacji/gry i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oryginalność oprogramowania stworzonego przez Pana polega na tym, że każde zlecenie wymagało indywidualnej analizy, wymyślenia koncepcji wytworzenia poszczególnych funkcjonalności aplikacji/gier, przeprowadzenia badań nad zastosowaniem optymalnych narzędzi i technologii. Żaden program komputerowy tworzony przez Pana się nie powielał – personalizował Pan wytwarzane oprogramowanie, od początku dostosowując je do warunków panujących w podmiocie zlecającym stworzenie aplikacji/gry. Były to rozwiązania pionierskie, co zostało dostrzeżone w opiniach finalnych użytkowników aplikacji (…) i innych gier składających się z kodów źródłowych programów komputerowych tworzonych przez Pana (widać to wyraźnie na platformie dystrybucji gier (…)).

Na to, że oprogramowanie po jego wytworzeniu lub modyfikacji różniło się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana miał wpływ fakt, że każdorazowo sam Pan wymyślał odpowiednią kombinację stosowanych narzędzi i dostępnych technologii, cały czas kształcił się w zakresie nowoczesnych rozwiązań programistycznych, zdobywał dodatkową wiedzę i umiejętności, pozyskując je z fachowej literatury, kursów etc. Dostosowywał Pan swoje programy do dopiero zyskującej wówczas popularność technologii (…), wbudowywał w swoje programy (…), czyli tzw. sztuczną inteligencję, korzystał z (…) itd.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania, modyfikowania wymienionych oprogramowań ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że Pana działalność gospodarcza była działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie wymienione we wniosku czynności wykonywane przez Pana w ramach prac noszących znamiona B+R, związane były z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części oraz były działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług, rozumianych jako dokonywane już po zakończeniu prac B+R danego Projektu, bądź przed ich rozpoczęciem.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku tworzył Pan w latach 2019-2021, którego to okresu dotyczy wniosek. Szczegółowy harmonogram prac nad poszczególnymi programami: (…)

Zrealizował Pan wszystkie postawione sobie cele wstępne oraz szereg celów pobocznych, tj.: (…)

Wskazał Pan, że na wstępie prac nad każdym z wymienionych w złożonym piśmie rodzajów oprogramowań wyznaczał Pan harmonogramy określające termin osiągnięcia wspomnianych wyżej celów pobocznych oraz celu głównego. Harmonogramy były zatwierdzane przez podmioty zlecające wykonanie oprogramowania. Wszystkie harmonogramy zostały zrealizowane.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana oprogramowań jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że działalność prowadzona przez Pana w związku z tworzeniem, rozwojem bądź ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania obejmowała nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Nabywał Pan, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych programów komputerowych. Wytwarzając oprogramowanie nie nabywał Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego oprogramowania dysponował Pan następującymi zasobami wiedzy:(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji;

(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla technologii (…) pozyskane podczas prac nad (…);

(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla technologii (…) pozyskane podczas prac nad (…) i wiedza o nowych językach programowania pozyskana podczas prac nad aplikacją dla (…);

(…)

podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania aplikacji wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla technologii (…) pozyskane podczas prac nad (…) i wiedza o nowych językach programowania pozyskana podczas prac nad aplikacją dla (…), wiedza na temat technologii (…) pozyskana podczas prac nad (…).

W ramach działalności, dzięki której tworzy i modyfikuje/rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu następujących dziedzin: bazy danych, obliczenia równoległe i rozproszone, algorytmika, teoretyczne podstawy informatyki, biologia obliczeniowa, nowoczesne języki programowania, inżynieria oprogramowania, bezpieczeństwo systemów komputerowych i kryptografia. Pracuje Pan przy użyciu technologii (…), dąży do zastosowania sztucznej inteligencji (…), uczy się tych technologii i zdobywa coraz to bardziej aktualną wiedzę w ich zakresie. Nowe kombinacje narzędzi i technologii pozwalają na wytworzenie gier i aplikacji o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości. Przy realizacji każdego zlecenia każdorazowo analizował Pan aktualnie dostępną i posiadaną przez siebie wiedzę przez pryzmat wymagań pożądanego oprogramowania. Przy wytwarzaniu poszczególnych programów wykorzystał Pan wiedzę posiadaną przed rozpoczęciem realizacji zleceń oraz dodatkowo wiedzę pozyskaną i ugruntowaną podczas i w wyniku realizacji bieżącego zlecenia. Programy komputerowe oferowane w Pana działalności opierały się na Pana wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązań z dziedziny sztucznej inteligencji, technologii (…) itp. Przy ulepszaniu oprogramowania każdorazowo korzystał Pan z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzona przez Pana działalność w związku z tworzeniem, rozwojem bądź ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania obejmowała nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Nabywał Pan, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych programów komputerowych.

Dodatkowo jak podał Pan w uzupełnieniu wniosku, w ramach swojej działalności wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu następujących dziedzin: bazy danych, obliczenia równoległe i rozproszone, algorytmika, teoretyczne podstawy informatyki, biologia obliczeniowa, nowoczesne języki programowania, inżynieria oprogramowania, bezpieczeństwo systemów komputerowych i kryptografia. Zaznaczył Pan, że przy realizacji każdego zlecenia każdorazowo analizował Pan aktualnie dostępną i posiadaną przez siebie wiedzę przez pryzmat wymagań pożądanego oprogramowania. Przy wytwarzaniu poszczególnych programów wykorzystał Pan wiedzę posiadaną przed rozpoczęciem realizacji zleceń oraz dodatkowo wiedzę pozyskaną i ugruntowaną podczas i w wyniku realizacji bieżącego zlecenia. Programy komputerowe oferowane w Pana działalności opierały się na Pana wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązań z dziedziny sztucznej inteligencji, technologii (…) itp. Przy ulepszaniu oprogramowania każdorazowo korzystał Pan z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania. Realizował Pan wcześniej przyjęty plan, tj. rozkładał na czynniki pierwsze funkcjonalności, korzystając z nowo nabytej wiedzy wymyślał nowe, dopasowane do potrzeb podmiotu zlecającego funkcjonalności oprogramowania, „nadpisywał” nowy fragment kodu źródłowego programu, tworząc przy tym nowy program komputerowy.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania, modyfikowania wymienionych oprogramowań spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu, modyfikowaniu przez Pana oprogramowań spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

Reasumując, na podstawie przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzam, że tworzenie, rozwijanie, ulepszanie, modyfikowanie przez Pana oprogramowań opisanych we wniosku wyczerpuje definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)przedmiotem Pana działalności gospodarczej było tworzenie, rozwijanie, ulepszanie, modyfikowanie oprogramowań/części oprogramowań;

2)wykonywał Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze były programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do oprogramowań;

4)zgodnie z treścią umów zawartych przez Pana z poszczególnymi kontrahentami, prawa własności intelektualnej do wytworzonych przez Pana w wyniku lub w związku z wykonywaniem tych umów utworów były z chwilą powstania tychże utworów w całości przenoszone przez Pana na podmiot zlecający;

5)uzyskał Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

6)od 1 stycznia 2019 r. prowadził Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze, prawo do oprogramowania tworzonego, rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym jest Pan uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku do dochodów osiągniętych w 2019, 2020 i 2021 r. z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wytworzonych, rozwiniętych, ulepszonych, zmodyfikowanych na podstawie umów o świadczenie usług z kontrahentami.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a Ordynacji podatkowej.

Zatem, jeżeli w złożonych zeznaniach za 2019, 2020 oraz 2021 rok nie zastosował Pan 5% stawki podatku od uzyskiwanego w tych latach kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań oraz skorzystanie z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazuję, że istotnym jest aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Jak wynika z treści wniosku, ponosił Pan następujące koszty bezpośrednio związane z tworzeniem, rozwojem, ulepszaniem, modyfikowaniem oprogramowań:

a)zakup sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności programistycznej, tj.:

·koszt zakupu głośnika i kamery potrzebnych do prowadzenia rozmów z podmiotami zlecającymi wytworzenie oprogramowania w trybie online;

·koszt zakupu stacji dokującej do laptopa;

·koszt zakupu routera;

·koszt zakupu laptopów;

·koszt zakupu powerbanka;

·koszt zakupu adapterów;

·koszt zakupu klawiatury;

·koszt zakupu myszy;

·koszt zakupu etui do laptopa;

·koszt zakupu kabla HDMI;

·koszt zakupu smartfonów z funkcją pisania kodu wykorzystywanego w celach kontaktu z podmiotem zlecającym;

·koszt zakupu nakładki, etui i folii zabezpieczającej do smartfonów;

·koszt diagnozy serwisowej smartfona wykorzystywanego w celach kontaktu z podmiotem zlecającym;

·koszt zakupu (…);

·koszt zakupu ładowarek;

·koszt subskrypcji oprogramowania (…) niezbędnego do planowania funkcjonalności oprogramowania i sporządzania dokumentacji projektowej;

·koszt dostępu do serwera (…) służącego do przechowywania danych;

·koszt zakupu certyfikatu bezpieczeństwa (…) służącego do szyfrowania danych przesyłanych przez Internet.

Wszystkie powyższe peryferia komputerowe, programy i urządzenia wspomagają sprzęt komputerowy i tym samym wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji z nim związanej. Były zatem niezbędne do wytwarzania utworów w postaci oprogramowania komputerowego.

b)koszty usług telekomunikacyjnych

Pod pojęciem usług telekomunikacyjnych należy rozumieć wydatki na usługi telefoniczne i dostęp do Internetu. Dzięki temu mógł Pan komunikować się z podmiotami zlecającymi wytworzenie oprogramowania w celu ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania. Za pośrednictwem łącza internetowego dostarczał Pan kod źródłowy do repozytorium kodu. Ponadto część programów była tworzona w systemie chmurowym, który jest utrzymywany przez usługi telekomunikacyjne, w szczególności Internet.

c)koszty leasingu samochodu

Pod pojęciem poniesienia wydatków na leasing samochodu rozumie Pan wydatki wykorzystywane w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego wytworzenie oprogramowania, które to dojazdy były konieczne do ustalenia wymagań technicznych dotyczących oprogramowania – funkcjonalności i modułów, które mają zostać opracowane przez Pana. Bez wydatków poniesionych na leasing samochodu służbowego nie byłby Pan w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb podmiotu zlecającego, a w konsekwencji, nie mógłby wytworzyć utworów w postaci zindywidualizowanych programów komputerowych.

d)koszty związane z użytkowaniem samochodu, tj.:

·paliwo;

·polisę OC samochodu;

·przeglądy samochodu;

·serwis samochodowy;

·opony samochodowe;

·myjnię;

·płyn do spryskiwaczy;

·przejazdy autostradą w celu dojazdu do podmiotów zlecających stworzenie oprogramowania.

Wszystkie ww. wydatki dotyczyły samochodu wykorzystywanego w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego Panu wytworzenie oprogramowania, które to dojazdy były konieczne do ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania – funkcjonalności i modułów, które miały zostać opracowane przez Pana. Bez ww. wydatków nie byłby Pan w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb zlecającego, a w konsekwencji, nie mógłby wytworzyć utworu w postaci zindywidualizowanego programu komputerowego.

e)koszty usług księgowych

Pod pojęciem kosztów usług księgowych należy rozumieć koszty prowadzenia rozliczeń rocznych i miesięcznych, w tym koszty prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak i również koszty prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Bez poniesienia wydatków na ww. usługi miałby Pan trudności w ustaleniu wysokości zobowiązań podatkowych.

Reasumując, informacje wskazane we wniosku potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Pana wydatków, a opisane we wniosku, wobec których wskazał Pan przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w odpowiedniej części.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej wskazuję, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).