Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.470.2023.2.MK

Ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, rezydencja podatkowa.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani 26 lipca 2023 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani wyłącznie obywatelką Ukrainy, do Polski przyjechała Pani w marcu 2022 roku w związku z toczącą się wojną. W tej chwili nie jest Pani w stanie wskazać, ile czasu planuje Pani przebywać w Polsce: planuje Pani powrócić do Ukrainy jak tylko będzie tam wystarczająco bezpiecznie, lecz nie wiadomo, kiedy to nastąpi. Biorąc pod uwagę fakt, że na moment złożenia wniosku jest już czerwiec, prosi Pani o zastosowanie domniemania, że spędzi Pani w Polsce ponad 183 dni w bieżącym roku kalendarzowym

Jest Pani panną i nie ma Pani dzieci. Pani rodzina czyli rodzice i siostra przebywają w Ukrainie. Nie jest Pani aktywna politycznie, społecznie działa Pani na rzecz Ukrainy, wpłacając datki na rzecz wolontariuszy, wojska ukraińskiego, wsparcia akcji humanitarnych na rzecz obywateli Ukrainy. Można powiedzieć, że Pani aktywność społeczna i obywatelska związana jest i ma miejsce na terytoriom Ukrainy.

Posiada Pani nieruchomość na własność w Ukrainie i nie ma Pani żadnych nieruchomości w innych krajach. Nie jest Pani zatrudniona ani nie ma Pani żadnych połączeń gospodarczych z Polską.

Pani jedyne źródło dochodu to działalność gospodarcza (FOP), zarejestrowana w Ukrainie polegająca na udzieleniu lekcji z języka angielskiego online. Nie zawiera Pani pisemnych umów z kursantami. Większa cześć kursantów zapisała się na Pani zajęcia jeszcze przed rozpoczęciem wojny 24 lutego 2022 r. i kontynuuje naukę. Część to nowe osoby, które się zgłosiły już po Pani przyjeździe do Polski. Gros uczniów to Ukraińcy, mieszkający zarówno w Ukrainie, jak i w Europie, w tym w Polsce. Część opłat wpływa na konto w ukraińskim banku, część – na polskie. Część dochodów, która wpływa na polskie konto, zadeklarowałam w Ukrainie jako dochód zagraniczny osoby fizycznej.

W ramach działalności gospodarczej w Ukrainie nie szukała Pani klientów specjalnie w Polsce, ale publikował Pani ogłoszenia w ogólnodostępnych sieciach społecznościowych, czyli na cały świat. Wśród Pani kursantów są Ukraińcy mieszkający w Polsce oraz jedna Polka. Swoje usługi zawsze świadczy Pani zdalnie.

Uzupełnienie wniosku

Według Pani wiedzy jest Pani rezydentem podatkowym Ukrainy zgodnie z przepisami prawa ukraińskiego (p. 14.1.213 ust. 14.1 art. 14 Kodeksu Podatkowego Ukrainy). W tej chwili czeka Pani na certyfikat rezydencji podatkowej z Ukrainy, który powinna Pani dostać w ciągu około 2 tygodni.

Nie składała Pani żadnych oświadczeń o wyborze formy opodatkowania w Polsce, gdyż uważa Pani, że podatki powinna Pani opłacać wyłącznie w Ukrainie.

Kod PKWiU odpowiadający Pani działalności to 85.59.19.0 – Usługi w zakresie pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (korepetycje z języka angielskiego).

W odniesieniu do Pani działalności nie występują negatywne przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W 2022 roku prowadziła Pani działalność w formie ukraińskiego FOP (odpowiednik JDG) i Pani przychody nie przekroczyły 2 000 000 euro.

Pytania

1.Rezydentem podatkowym jakiego kraju jest Pani biorąc pod uwagę rok 2022, kiedy przebywała Pani w Polsce przez 9 miesięcy w związku z działaniami wojennymi w Ukrainie oraz obecnie w roku 2023?

2.Czy powinna Pani uiszczać w Polsce w jakimś zakresie podatek od działalności gospodarczej prowadzonej w charakterze ukraińskiego FOP (JDG)?

3.Z ostrożności procesowej, gdyby Organ Podatkowy uznał, że miejscem opodatkowania działalności gospodarczej w całości lub części jest Polska, czy może Pani zastosować ryczałt od przychodów ewidencjonowanych odpowiednio w wysokości 8,5% zarówno w roku 2022 jak i odnośnie bieżącego 2023 r.?

4.Czy może Pani zastosować przewidzianą w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r., metoda wyłączenia z progresją w stosunku do podatku zapłaconego na Ukrainie?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Pozostaje Pani rezydentem podatkowym Ukrainy. Przyjechała Pani do Polski wyłącznie w związku z rozpoczęciem działań wojennych na Ukrainie, Pani pobyt w Polsce jest tymczasowy, uzależniony od działań wojennych.

Ad. 2

Nie szuka Pani i nie oferuje Pani usług osobno na polskim rynku. Pani ogłoszenia na portalach społecznościowych i sieci Internet mają charakter ogólnodostępny dla całego świata. Po zwycięstwie Ukrainy planuje Pani wrócić do domu. Jest Pani wyłącznie obywatelką Ukrainy. W związku z powyższym nie powinna Pani opłacać żadnych podatków na terenie Polski.

Ad. 3

Pozostaje Pani właścicielką firmy – ukraińskiego FOP, która wykonuje swoją działalność głównie dla Ukraińców mieszkających w różnych krajach, ale też dla obywateli innych państw. W Ukrainie płaci Pani podatek w formie ryczałtu który wynosi 5% oraz 19,5%, co w roku 2022 r. sprowadziło się do średniej stawki 10,34% od całości dochodu.

Z ostrożności procesowej, gdyby Organ uznał jednak Pani pobyt w Polsce za stałą placówkę Pani ukraińskiego FOP, uważa Pani że skoro w Ukrainie opłaca Pani podatek ryczałtowy od przychodu, tak samo miałaby Pani to opodatkować w Polsce, odpowiednio w wysokości 8,5% (PKWiU 85.59.11.0 Usługi nauczania języków obcych). Na chwilę obecną nie składała Pani żądnych oświadczeń do urzędów skarbowych w Polsce dotyczących wyboru formy opodatkowania ani nie rejestrowała Pani oddziału/filii/stałego przedstawicielstwa Pani ukraińskiego FOP. 

Pani przychody w roku 2022 nie przekroczyły 2 000 000 euro. W odniesieniu do Pani działalności nie występują negatywne przesłanki wynikające z art. 8 Ustawy.

Ad. 4

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, uważa Pani, że do Pani ewentualnego obowiązku podatkowego w Polsce powinna mieć zastosowanie metoda wyłączenia z progresją. W sytuacji więc braku dochodu w Polsce nie powinna Pani składać zeznania podatkowego ani opłacać podatku w Polsce. W sytuacji gdyby jednak Organ pozytywnie odpowiedział na pytanie nr 2 uważa Pani, że zapłacony w Ukrainie podatek w wysokości 10,34% za rok 2022 powinien zostać odliczony od kwoty podatku naliczonego w Polsce.

Nie ma Pani zamiaru ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Nieograniczony obowiązek podatkowy – według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki uznania danej osoby za mającą miejsce zamieszkania w Polsce. I tak:

1)pierwszy warunek dotyczy posiadania centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych) w Polsce, przy czym:

•„centrum interesów osobistych” to wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp.;

•„centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itp.

2)drugi warunek dotyczy okresu pobytu na terytorium Polski.

Warunki te są rozdzielone spójnikiem „lub”. Oznacza to, że wystarczy spełnienie jednego z nich, aby uznać, że osoba ma miejsce zamieszkania w Polsce.

Jak wynika z opisu Pani sprawy:

1)Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych jest na Ukrainie – nie ma Pani zatem miejsca zamieszkania w Polsce z uwagi na swój ośrodek interesów życiowych;

2)przebywała Pani w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym 2022 i przebywa tu powyżej 183 dni w roku podatkowym 2023 – wobec tego, po upływie 183 dni pobytu w danym roku podatkowym jest Pani uważana za osobę, która ma miejsce zamieszkania w Polsce w świetle art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konieczność uwzględnienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – dla potrzeb ustalenia rezydencji podatkowej

Ww. przepis art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ostateczne przesądzenie, czy jest Pani polskim czy ukraińskim rezydentem podatkowym wymaga zatem uwzględnienia przepisów Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63 poz. 269).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się do określania „miejsca zamieszkania” zgodnie z zasadami w przepisach wewnętrznych odpowiednio Polski i Ukrainy.

W Pani przypadku:

•na gruncie polskich przepisów, zgodnie z art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest Pani osobą, która ma miejsce zamieszkania w Polsce,

•zgodnie z przepisami prawa Ukrainy jest Pani osobą, które ma miejsce zamieszkania na Ukrainie.

W odniesieniu do takich sytuacji art. 4 ust. 2 Konwencji określa reguły, według których należy ustalić które Państwo będzie ostatecznie uważane za miejsce Pani zamieszkania dla celów podatkowych.

I tak, w świetle art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek jej interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Z opisu sprawy wynika, że ma Pani ściślejsze powiązania gospodarcze z Ukrainą. Wobec tego, ma Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową) w Ukrainie.

Ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Oznacza to, że podlega Pani obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na jej terytorium. Za takie dochody uważa się m.in. dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium RP zagraniczny zakład (art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy).

Zgodnie jednak z art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wobec tego, dla prawidłowej oceny kwestii opodatkowania Pani przychodów z działalności zarejestrowanej w Ukrainie i prowadzonej z terytorium Polski, ponownie konieczne jest uwzględnienie postanowień polsko-ukraińskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej na gruncie polsko-ukraińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Na mocy art. 7 ust. 1 Konwencji:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Oznacza to, że co do zasady dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej zarejestrowanej na terytorium Ukrainy podlega opodatkowaniu na Ukrainie, chyba że działalność gospodarcza prowadzona jest na terytorium Polski przez położony tam „zakład”.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Placówka oznacza również miejsce produkcyjne.

Określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Placówka – jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej – może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób.

W opisie sprawy wskazała Pani, że wykonywała i wykonuje Pani działalność gospodarczą zdalnie z terytorium Polski. Pozwala to uznać, że prowadziła i prowadzi Pani działalność gospodarczą w Polsce za pomocą „zakładu”, o którym mowa w art. 5 Konwencji.

Uzyskany przez Panią dochód z prowadzonej działalności, który może być przypisany temu zakładowi położonemu na terytorium Polski podlega opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji dochód uzyskany przez Panią od 10 marca 2022 r. za pośrednictwem zakładu w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zasady opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Dochody z działalności gospodarczej to dochody ze źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasadą jest, że dochody te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych – według skali podatkowej. Ustawa daje jednak podatnikom możliwość wyboru innej formy opodatkowania tego rodzaju dochodów, tj.:

•opodatkowania tzw. podatkiem liniowym (art. 30c ustawy);

•opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, który reguluje ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.)

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie natomiast z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Wybór formy opodatkowania wymaga zatem złożenia odpowiednich oświadczeń właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

W opisie okoliczności sprawy wskazała Pani, że nie składała żadnych oświadczeń o wyborze formy opodatkowania w Polsce. Tym samym, nie dokonała Pani wyboru formy opodatkowania Pani przychodów z działalności gospodarczej osiąganych w Polsce innej niż zasady ogólne.

Jednocześnie, to że wybrała Pani formę opodatkowania Pani przychody z działalności gospodarczej na gruncie prawa ukraińskiego, nie ma znaczenia dla formy opodatkowania Pani przychodów w Polsce.

W konsekwencji przychody z tytułu prowadzenia przesz Panią działalności gospodarczej na terytorium Polski nie są opodatkowane w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych. Są opodatkowane na tzw. zasadach ogólnych, przy zastosowaniu skali podatkowej (art. 27 ustawy).

Zgodnie z tymi zasadami, podatnicy, którzy uzyskują dochody z działalności gospodarczej mają obowiązek:

•wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy (art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);

•składać zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1 ustawy).

Kwestia możliwości zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania

Polsko-ukraińska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje metody unikania podwójnego opodatkowania – w art. 24.

Państwem Pani rezydencji podatkowej jest Ukraina. Wobec tego, to w Ukrainie będzie Pani mogła uwzględnić stosowną metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-ukraińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie ma natomiast możliwości odliczenia od kwoty podatku należnego od Pani w Polsce podatku zapłaconego w Ukrainie.

Podsumowanie

1.Zgodnie z polsko-ukraińską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zarówno w 2022 roku, jak i w 2023 roku jest Pani rezydentem podatkowym Ukrainy.

2.Powinna Pani uiszczać w Polsce podatek od dochodów z Pani działalności zarejestrowanej na Ukrainie w tym zakresie, w jakim dochody te można przypisać Pani zakładowi położonemu na terytorium Polski.

3.Nie może Pani zastosować ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do dochodów uzyskanych z działalności Pani zakładu w Polsce w roku 2022 i w bieżącym roku 2023 r., ponieważ nie złożyła Pani stosownych oświadczeń do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

4.Dla potrzeb Pani rozliczeń podatkowych w Polsce, nie może Pani zastosować przewidzianej w polsko-ukraińskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania metody wyłączenia z progresją z uwzględnieniem podatku zapłaconego na Ukrainie.

A zatem, pomimo, że prawidłowo oceniła Pani, że pozostaje rezydentem podatkowym Ukrainy, to jednak nieprawidłowo oceniła Pani kwestię swoich obowiązków podatkowych w Polsce. Z tego względu, Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).