Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.324.2023.1.HW
Prawo do korekty podstawy opodatkowania, podatku należnego oraz korekty deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r. w związku z wystawioną 12 grudnia 2018 r. fakturą korygującą.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podstawy opodatkowania, podatku należnego oraz korekty deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r. w związku z wystawioną 12 grudnia 2018 r. fakturą korygującą. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca X (dalej: „Spółka”) jest pomiotem prawa polskiego zarejestrowanym do celów VAT w Polsce oraz posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski.
Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej kierowanej przez spółkę "matkę" z siedzibą w (…). Grupa jest ogólnoświatowym dostawcą rozwiązań z zakresu inżynierii procesowej i automatyki dla wielu branż, w tym zwłaszcza dla przemysłu spożywczego, przetwórstwa chemicznego, przemysłu morskiego, farmaceutycznego i służby zdrowia. W ramach grupy, Spółka pełni przede wszystkim rolę producenta. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja maszyn stosowanych w przetwórstwie żywności, produkcji napojów, maszyn ogólnego i specjalnego zastosowania.
W zakresie swojej działalności Spółka dnia 10 listopada 2015 r. dokonała sprzedaży (...) na rzecz Y(dalej: „Kontrahent”) udokumentowanej fakturą VAT o nr (…). Transport towaru odbył się z magazynu Spółki w (…) do zakładu Kontrahenta w (…). Transakcja została objęta krajowym podatkiem VAT ze stawką 23% i rozliczona przez Spółkę w deklaracji podatkowej za miesiąc listopad 2015 r.
W wyniku złożonej przez Kontrahenta reklamacji dotyczącej jakości produktu, strony w dniu 26 listopada 2018 r. podpisały porozumienie, na mocy którego Spółka zobowiązała się do skorygowania wartości transakcji zmniejszając podstawę opodatkowania i podatek należny. Kwota zmniejszenia podatku należnego wyniosła 757 731,78 zł. Spółka 12 grudnia 2018 r. wystawiła fakturę korygującą o nr (…), zgodną z podjętymi ustaleniami i doręczyła ją Kontrahentowi dnia 20 grudnia 2018 r. - na co posiada dokument potwierdzający.
Z uwagi na wewnętrzne przeoczenie, Spółka do tej pory nie rozliczyła wspomnianej faktury korygującej.
Pytanie
Czy Spółka może dokonać korekty deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r. i ująć w niej fakturę korygującą o nr (…), wystawioną 12 grudnia 2018 r., a tym samym obniżyć podstawę opodatkowania i podatek należny za ten okres rozliczeniowy o kwotę wynikającą z tej faktury korygującej?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przytoczonym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do skorygowania deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r. i obniżenia podatku należnego z tytułu rozliczenia ww. faktury korygującej. Powyższe prawo przysługuje Spółce do końca roku 2024.
Zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1) ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym w grudniu 2018 r. – dalej u.p.t.u.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, natomiast zgodnie z ust. 13 w ww. przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.
Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, Spółka posiada potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez Kontrahenta w dniu 20 grudnia 2018 r.
Ponadto, zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 2) u.p.t.u., w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1) – podatnik wystawia fakturę korygującą. Powyższe sformułowanie, tj. użycie przez ustawodawcę czasownika w trybie oznajmującym „wystawia” świadczy o tym, że gdy zachodzą przesłanki wymienione w art. 106j ust. 1 u.p.t.u., wystawienie faktury korygującej jest obligatoryjne.
W sytuacji, gdy faktura korygująca zmniejszająca podatek należny została wystawiona i doręczona nabywcy, który na jej podstawie dokonał obniżenia podatku naliczonego, natomiast sprzedający (Spółka) nie ujął jej w swojej ewidencji, zaburzona zostaje zasada neutralności podatku VAT. Przedmiotowa faktura korygująca została bowiem wprowadzona do obrotu prawnego i wywołała skutki prawne w ewidencji Kontrahenta, a jedynie w wyniku przeoczenia nie została dotąd ujęta w ewidencji Spółki.
Zgodnie z treścią art. 81 § 1 o.p. – jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. W przytoczonej sprawie inne przepisy nie ograniczają Spółce prawa do korekty deklaracji w szczególności z uwagi na fakt, iż miesiąc grudzień 2018 r. nie był przedmiotem kontroli podatkowej, postępowania podatkowego, ani kontroli celno-skarbowej.
W zakresie uprawnienia do rozliczenia faktury korygującej z dnia 12 grudnia 2018 r. i zagadnienia terminowości rozliczenia niniejszej transakcji, zastosowanie znajduje również art. 70 § 1 o.p., zgodnie z którym, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Zdaniem Spółki, w odniesieniu do faktury korygującej zmniejszającej (wobec której nie powstaje obowiązek płatności podatku) ww. termin należy stosować przyjmując datę złożenia deklaracji podatkowej (w której powinna zostać rozliczona faktura korygująca), jako datę wyjściową do obliczenia momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
W opisanym stanie faktycznym datą, od której należy wyliczać termin przedawnienia jest dzień złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r., czyli 25 stycznia 2019 r. Tym samym uznać należy, iż datą graniczną na rozliczenie przedmiotowej faktury korygującej jest koniec roku kalendarzowego 2024.
Tym samym należny uznać, iż przy uwzględnieniu treści art. 70 § 1 o.p. Spółce przysługuje prawo do skorygowania deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r. i rozliczenia faktury korygującej (…) w terminie do końca roku 2024.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast, jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.
Elementy jakie – co do zasady – powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy, natomiast terminy, w jakich należy wystawiać faktury ustawodawca określił w art. 106i ustawy.
Podkreślenia wymaga, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi dokumentującymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Podatnik jest zatem obowiązany dokumentować swoją sprzedaż wystawiając faktury.
Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1) udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2) udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5) podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
- podatnik wystawia fakturę korygującą.
Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, a ich istotą jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktura korygująca w systemie VAT ma zatem taką samą wartość dowodową jak faktura wystawiona pierwotnie.
Zgodnie z art. 112 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.):
Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.
Stosownie do art. 112 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.):
Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.
W myśl art. 112a ust. 1 ustawy:
Podatnicy przechowują:
1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2) otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest pomiotem prawa polskiego zarejestrowanym do celów VAT w Polsce oraz posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja maszyn stosowanych w przetwórstwie żywności, produkcji napojów, maszyn ogólnego i specjalnego zastosowania. W zakresie swojej działalności Spółka 10 listopada 2015 r. dokonała sprzedaży (...) na rzecz Kontrahenta udokumentowanej fakturą VAT o nr (...). Transport towaru odbył się z magazynu Spółki w (...) do zakładu Kontrahenta. Transakcja została objęta krajowym podatkiem VAT ze stawką 23% i rozliczona przez Spółkę w deklaracji podatkowej za miesiąc listopad 2015 r. W wyniku złożonej przez Kontrahenta reklamacji dotyczącej jakości produktu, strony w dniu 26 listopada 2018 r. podpisały porozumienie, na mocy którego Spółka zobowiązała się do skorygowania wartości transakcji zmniejszając podstawę opodatkowania i podatek należny. Kwota zmniejszenia podatku należnego wyniosła 757 731,78 zł. Spółka 12 grudnia 2018 r. wystawiła fakturę korygującą o nr (...), zgodną z podjętymi ustaleniami i doręczyła ją Kontrahentowi dnia 20 grudnia 2018 r. – na co posiada dokument potwierdzający. Z uwagi na wewnętrzne przeoczenie, Spółka do tej pory nie rozliczyła wspomnianej faktury korygującej.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Spółka może dokonać korekty deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r., i ująć w niej fakturę korygującą o nr (...), wystawioną 12 grudnia 2018 r. a tym samym obniżyć podstawę opodatkowania i podatek należny za ten okres rozliczeniowy o kwotę wynikającą z tej faktury korygującej.
W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W myśl art. 29a ust. 10 ustawy:
Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:
1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2) wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.):
W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.
Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy:
Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.
W świetle art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
W oparciu o art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Należy zauważyć, że skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.
Z kolei w myśl art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Stosownie do art. 70 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:
1) od dnia wydania decyzji, o których mowa w art. 67a § 1 pkt 1 lub 2, do dnia terminu płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej, ostatniej raty podatku lub ostatniej raty zaległości podatkowej;
2) od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminu płatności podatku, wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, do dnia upływu przedłużonego terminu.
Na podstawie art. 70 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa:
Bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem:
1) wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania;
2) wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania;
3) wniesienia żądania ustalenia przez sąd powszechny istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;
4) doręczenia postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33d § 2, lub doręczenia zarządzenia zabezpieczenia w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
5) doręczenia zawiadomienia o przystąpieniu do zabezpieczenia w przypadkach określonych w art. 32a § 3 i art. 35 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, 1301, 1692, 1967, 2127 i 2180);
6) wystąpienia przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek strony, o którym mowa w art. 119h § 2, o opinię Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania, zwanej dalej „Radą”, co do zasadności zastosowania art. 119a lub środków ograniczających umowne korzyści.
W myśl art. 70 § 7 ustawy Ordynacji podatkowa:
Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się, a po zawieszeniu biegnie dalej, od dnia następującego po dniu:
1) prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe;
2) doręczenia organowi podatkowemu odpisu orzeczenia sądu administracyjnego, ze stwierdzeniem jego prawomocności;
3) uprawomocnienia się orzeczenia sądu powszechnego w sprawie ustalenia istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;
4) wygaśnięcia decyzji o zabezpieczeniu;
5) zakończenia postępowania zabezpieczającego w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
6) doręczenia stronie opinii Rady wydanej po wystąpieniu przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek strony, o którym mowa w art. 119h § 2, co do zasadności zastosowania art. 119a lub środków ograniczających umowne korzyści, lub po dniu upływu terminu na wydanie tej opinii.
Zgodnie z art. 70 § 8 ustawy Ordynacja podatkowa:
Nie ulegają przedawnieniu zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym, jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.
W odniesieniu do Państwa wątpliwości przede wszystkim należy wskazać, że analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawa i obowiązki m.in. w zakresie wystawiania faktur korygujących i rozliczenia podatku na ich podstawie, obowiązują podatników dopóty, dopóki zobowiązanie podatkowe określone w tych fakturach nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia – zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej – co do zasady – wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, a kończy się z upływem 5 lat. Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia podatkowego wyznacza termin płatności tegoż zobowiązania (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia). Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.
Instytucja przedawnienia powoduje, że w odniesieniu do okresu, który uległ przedawnieniu nie mogą być dokonywane żadne czynności ani zwiększające zobowiązanie podatkowe, ani zmniejszające zobowiązanie podatkowe. Podatnik nie jest tym samym zobowiązany do posiadania dokumentów oraz ewidencji prowadzonych dla celów rozliczania podatku za okresy, które uległy przedawnieniu.
Z okoliczności sprawy nie wynika, aby wystąpiły u Państwa okoliczności przerywające lub zawieszające bieg przedawnienia przewidziane przez przepisy prawa podatkowego.
Z uwagi na powyższe uregulowania oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, że nie są Państwo uprawnieni do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego z faktury korygującej dotyczącej zobowiązania podatkowego, które – zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej – uległo przedawnieniu.
Spółka nie jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwot podatku należnego ze wskazanej faktury korygującej „in minus” wystawionej 12 grudnia 2018 r., nr (...), ponieważ faktura pierwotna dokumentowała sprzedaż z 10 listopada 2015 r. i rozliczona została w deklaracji za listopad 2015 r., zatem dotyczy zobowiązania podatkowego, które zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej – uległo przedawnieniu.
W konsekwencji nie jesteście Państwo uprawnieni do złożenia korekty deklaracji za miesiąc grudzień 2018 r., w którym Spółka doręczyła ww. fakturę Kontrahentowi.
Podsumowując, w odpowiedzi na Państwa pytanie należy wskazać, że Spółka nie może dokonać korekty deklaracji podatkowej za miesiąc grudzień 2018 r. i ująć w niej faktury korygującej o nr (…), wystawionej 12 grudnia 2018 r., a tym samym obniżyć podstawy opodatkowania i podatku należnego za ten okres rozliczeniowy o kwotę wynikającą z tej faktury korygującej, gdyż zobowiązanie podatkowe wynikające ze sprzedaży (...) dokonanej w roku 2015 – zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – uległo przedawnieniu.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right