Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.113.2023.2.JKU

Skutki podatkowe darowizny udziału w lokalu obciążonym hipoteką.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 14 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania w darowiźnie udziału w lokalu mieszkalnym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2019 r. nabyła Pani wspólnie z partnerem lokal mieszkalny za kwotę (…) zł. Udziały współwłaścicieli wynoszą po 50%. Przedmiotowa nieruchomość obciążona jest hipoteką umowną w kwocie (…) zł na rzecz banku z tytułu udzielonego na zakup tej nieruchomości kredytu hipotecznego. Kredyt hipoteczny na zakup tego mieszkania został zaciągnięty na kwotę (…) zł, pozostała część została pokryta przez wkład własny.

W 2023 r. wraz z partnerem podjęła Pani decyzję, że w drodze darowizny partner przekaże Pani swój udział w nieruchomości oraz, że również w drodze darowizny przejmie Pani kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tego mieszkania. Wraz z partnerem należą Państwo do III grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Darowizna otrzymana przez Panią od partnera byłaby pierwszą darowizną otrzymaną od niego.

Istotne elementy zdarzenia przyszłego ujęto we własnym stanowisku gdzie wskazano, że w związku z powyższym, wartość rynkowa nieruchomości na dzień dzisiejszy to ok. (…) zł, w oparciu o art. 8 ust. 1 oraz art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Udział partnera w nieruchomości wynosi 50%, czyli (…) zł, natomiast połowa wartości hipoteki umownej wpisanej do ksiąg wieczystych to kwota (…) zł. Wartość przedmiotu darowizny jest wyższa niż wartość obciążeń na niej ustanowionych.

Pytanie w zakresie podatku od spadków i darowizn

Czy podstawą obliczenia podatku od spadków i darowizn będzie 1/2 wartości rynkowej nieruchomości na dzień złożenia przez Panią oświadczenia w formie aktu notarialnego, pomniejszona o 1/2 wartości hipoteki wpisanej w księdze wieczystej, tj. (…) zł?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym, wartość rynkowa nieruchomości na dzień dzisiejszy to ok. 370.000,00 zł, w oparciu o art. 8 ust. 1 oraz art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W tej sytuacji, podstawa opodatkowania wyniesie 1/2 wartości rynkowej nieruchomości, tj. 185.000,00 zł, minus 1/2 wartości hipoteki wpisanej do ksiąg wieczystych, tj. 120.000,00 zł.

Przy obliczeniu podatku od spadków i darowizn uwzględnia się również kwotę wolną od podatku od spadków i darowizn, tj. 5.308,00 zł, a jeśli zdarzenie przyszłe będzie miało miejsce po 1 lipca 2023 r., to kwota wolna wyniesie 18.060,00 zł. Czyli podstawa opodatkowania tym podatkiem na dzień dzisiejszy, przed uwzględnieniem kwoty wolnej wyniesie (…) zł.

Powyżej przywołano tylko tę część Pani stanowiska, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jak stanowi natomiast art. 890 § 1 i § 2 cyt. Kodeksu:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Jak wynika z treści art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje, przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ustawodawca określając elementy konstrukcyjne podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia tytułem darowizny określił moment powstania obowiązku podatkowego na moment nabycia tej darowizny; w przypadku umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego powstanie obowiązku podatkowego następuje w momencie sporządzenia aktu.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy:

Notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego darowizny.

Podatek od spadków i darowizn pobiera się od podstawy opodatkowania określonej według reguł zawartych w art. 7 i 8 cytowanej ustawy, przy uwzględnieniu kwoty wolnej, skali podatkowych oraz relacji między nabywcą a zbywcą (zaliczenie do tzw. grupy podatkowej).

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Pojęcie „długów” w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia. Równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od jego wartości. „Ciężarem” natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową, np. ustanowienie służebności, hipoteki. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Zgodnie z art. 244 § 1 Kodeksu cywilnego:

Ograniczonymi prawami rzeczowymi są: użytkowanie, służebność, zastaw, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipoteka.

Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 146 ze zm.).

W myśl art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece:

W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.

W myśl ust. 3 ww. przepisu:

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

W myśl art. 15 ust. 3 ww. ustawy:

Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 i 4 ww. ustawy:

Kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku, określone w art. 4 ust. 1 pkt 5, oraz niepodlegające opodatkowaniu, określone w art. 9 ust. 1, a także przedziały nadwyżki kwot wartości rzeczy i praw majątkowych podlegających opodatkowaniu, określone w art. 15 ust. 1, podwyższa się w przypadku wzrostu cen towarów nieżywnościowych trwałego użytku o ponad 6%, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1) 36 120 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2) 27 090 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3) 5733 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku,

w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy stanowi, że:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3)do grupy III – innych nabywców.

Podatek oblicza się na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. wg skal w tym przepisie określonych.

Aktualnie – zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1226):

Skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wynoszą:

Kwoty nadwyżki w zł		Podatek wynosi
ponad	do	Podatek wynosi
1) od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej
	11 833	3%
11 833	23 665	355 zł i 5% od nadwyżki ponad 11 833 zł
23 665		946 zł 60 gr i 7% od nadwyżki ponad 23 665 zł
2) od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej
	11 833	7%
11 833	23 665	828 zł 40 gr i 9% od nadwyżki ponad 11 833 zł
23 665		1893 zł 30 gr i 12% od nadwyżki ponad 23 665 zł
3) od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej
	11 833	12%
11 833	23 665	1420 zł i 16% od nadwyżki ponad 11 833 zł
23 665		3313 zł 20 gr i 20% od nadwyżki ponad 23 665 zł

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w 2019 r. nabyła Pani z partnerem lokal mieszkalny. Udziały współwłaścicieli wynoszą 50%. Przedmiotowa nieruchomość obciążona jest hipoteką umowną w kwocie (…) zł na rzecz banku z tytułu udzielonego na zakup tej nieruchomości kredytu hipotecznego. Kredyt hipoteczny na zakup tego mieszkania został zaciągnięty na kwotę (…) zł, pozostała część została pokryta przez wkład własny. W 2023 r. podjęła Pani z partnerem decyzję, że w drodze darowizny partner przekaże Pani swój udział w nieruchomości oraz że również w drodze darowizny przejmie Pani kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tego mieszkania. Darowizna otrzymana przez Panią od partnera byłaby pierwszą darowizną otrzymaną od niego.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nabycie tytułem darowizny podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Podstawę opodatkowania należy ustalić zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Dokonując oceny opisu zdarzenia w kontekście wskazanych przepisów stwierdzić należy, że ustanowiona na nieruchomości hipoteka stanowić będzie obciążenie, które należy zaliczyć do długów i ciężarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przy czym, skoro przedmiotem darowizny będzie udział w nieruchomości, to hipoteka będzie stanowić obciążenie w proporcji odpowiadającej temu udziałowi. Zatem wartość rynkowa udziału 1/2 w nieruchomości, nabytego przez Panią w drodze darowizny, powinna być pomniejszona o 1/2 część kwoty hipoteki.

Dla kwestii ustalenia podstawy opodatkowania nie ma znaczenia fakt jaka kwota kredytu pozostała do spłacenia. Istotna jest kwota hipoteki, którą została obciążona opisana we wniosku nieruchomość rynkowa. Zatem skoro w przedmiotowej sprawie – jak Pani wskazała – wartość rynkowa nabywanego udziału w nieruchomości (1/2) przekracza wartość hipoteki (1/2), to powstanie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn. Podstawę opodatkowania będzie stanowiła w ten sposób ustalona wartość rynkowa nabytego majątku, tj. przy uwzględnieniu obciążenia jakim jest hipoteka, pomniejszona o kwotę wolną od podatku. Podatek winien być obliczony według skali określonej ww. rozporządzeniem Ministra Finansów.

Jako, że Organ interpretacyjny nie jest uprawniony do ustalania podstawy opodatkowania oraz obliczania podatku, to nie możemy zgodzić się z wyliczeniami dokonanymi przez Panią we własnym stanowisku. Tym samym nie możemy zgodzić się z Pani stanowiskiem w zakresie dokonywanych obliczeń i potwierdzić, że podstawa opodatkowania – przed uwzględnieniem kwoty wolnej od podatku, to kwota wskazana przez Panią.

Również nie podzielamy Pani stanowiska w zakresie kwoty wolnej od podatku.

Pani zdaniem, jeśli zdarzenie przyszłe będzie miało miejsce po 1 lipca 2023 r. to kwota wolna od podatku od spadków i darowizn wyniesie 18.060,00 zł.

Z takim stanowiskiem Organ nie może się zgodzić.

Od 1 lipca 2023 r. kwoty wolne od podatku od spadków i darowizn stosuje się według uregulowań zawartych w ustawie o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 1059).

Jak wynika z przywołanego powyżej art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 5733 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Kwota wolna od podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia w drodze darowizny od partnera (osoby zaliczonej do III grupy podatkowej) wynosi więc 5.733 zł a nie – jak wskazała Pani we własnym stanowisku – 18.060,00 zł.

Wskazana przez Panią wysokość kwoty wolnej (określona w ustawie z dnia 26 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy w celu likwidowania zbędnych barier administracyjnych i prawnych – Dz. U. z 2023 r poz. 803) została bowiem zmieniona ww. ustawą z 26 maja 2023 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.113.2023.2.JKU