Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.288.2023.2.MC

Czy Wnioskodawca ma rację, iż w związku nabywaniem za wynagrodzeniem Usług Inspekcji Technicznej od Kontrahenta nie posiada on i nie będzie posiadać statusu płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę przedstawione we wniosku nie są objęte zakresem art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę przedstawione we wniosku są objęte zakresem art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 sierpnia 2023 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

„X” („Wnioskodawca”) z siedzibą w (…), jest przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki europejskiej. Wnioskodawca nie ma na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby ani zarządu, jednakże prowadzi działalność gospodarczą poprzez położony na jej terytorium zagraniczny zakład. Wnioskodawca zajmuje się w Polsce budową farm wiatrowych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywał na podstawie zaakceptowanych ofert od „Y” GmbH („Kontrahent”) z siedzibą w (…) usługi inspekcji technicznej. Kontrahent jest przedsiębiorcą zagranicznym i nie posiada polskiej rezydencji podatkowej w rozumieniu ustawy o CIT. Usługi inspekcji technicznej obejmowały przegląd turbin wiatrowych wraz ze sporządzeniem protokołu oraz raportu dla Wnioskodawcy z przeglądu każdej turbiny wiatrowej („Usługi Inspekcji Technicznej”). Usługi Inspekcji Technicznej były świadczone przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Z tytułu Usług Inspekcji Technicznej Kontrahent wystawiał faktury, dokumentujące nabycie przedmiotowych usług przez Wnioskodawcę.

Zakres Usług Inspekcji Technicznej turbin wiatrowych obejmował w szczególności faktyczny przegląd układów wirników, napędowego, odchylenia, hydraulicznego, kontrolnego i monitorującego, wytwarzania energii elektrycznej, transmisyjnego, zasilania pomocniczego, uziemienia i wyrównywania potencjałów, ochrony odgromowej i przeciwpożarowej, a także przegląd fundamentów, wież, piast, gondol, transformatorów oraz pozostałych układów elektrycznych wraz ze sprawdzeniem dokumentacji dotyczącej turbin wiatrowych.

Efektem wykonanej Usługi Inspekcji Technicznej jest w szczególności sporządzony dla Wnioskodawcy przez Kontrahenta protokół oraz raport. Protokół inspekcji technicznej obejmuje m.in. datę i rodzaj przeprowadzonej inspekcji, oznaczenie i opis badanego obiektu wraz z informacjami ogólnymi o jego dotychczasowej pracy i pracy w trakcie przeglądu, wyszczególnienie zakresu przeglądu wraz ze wskazaniem odchyleń od norm technicznych, ewentualne zdjęcia elementów turbin wiatrowych wykonane w trakcie przeglądu, a także wskazanie ewentualnych usterek i zalecenia dotyczące naprawy lub podjęcia innych stosownych działań. Raport inspekcji technicznej obejmuje m.in. oznaczenie i opis badanego obiektu, a także sprawozdanie z inspekcji wraz ze wskazaniem wniosków z przeprowadzonej analizy oraz użyte metod badania.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości nadal nabywać za wynagrodzeniem Usługi Inspekcji Technicznej od Kontrahenta, które to usługi będą świadczone przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że prowadzenie działalności gospodarczej poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład oznacza, że Wnioskodawca posiada na terytorium Polski „zakład” w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT (ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)) w zw. z art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.

Wydatek z tytułu nabycia Usług Inspekcji Technicznej jest przypisywany zakładowi, służy on działalności zakładu utworzonemu w Polsce przez Wnioskodawcę (obciąża koszty zakładu).

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Wnioskodawca ma rację, iż w związku nabywaniem za wynagrodzeniem Usług Inspekcji Technicznej od Kontrahenta nie posiada on i nie będzie posiadać statusu płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę przedstawione we wniosku nie są objęte zakresem art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on rację, iż w związku nabywaniem za wynagrodzeniem Usług Inspekcji Technicznej od Kontrahenta nie posiada on oraz nie będzie posiadać statusu płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę przedstawione we wniosku nie są objęte zakresem art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

I.Przepisy znajdujące zastosowanie

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT „Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu)”.

Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 1 zd. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Z przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wynika więc wprost, iż status płatnika ryczałtowanego podatek dochodowego od osób prawnych, a w związku z tym wszelkie potencjalne obowiązki płatnika, ciążą wyłącznie na podmiocie, który dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Jeżeli więc dana wypłata nie jest wypłatą, o której mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, na podmiocie dokonującym wypłaty nie ciążą obowiązki płatnika.

Nie budzi wątpliwości Wnioskodawcy, że dokonywane przez niego wypłaty z tytułu nabywania od Kontrahenta Usług Inspekcji Technicznej nie dotyczą tytułów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ wypłaty bezspornie nie są dokonywane z tytułu „dywidend lub innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”, a są wypłatami wynagrodzenia za świadczone przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy usługi.

Również nie budzi wątpliwości Wnioskodawcy, że dokonywane przez niego wypłaty z tytułu nabywania od Kontrahenta Usług Inspekcji Technicznej, nie dotyczą tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, ponieważ niewątpliwie nie są to „usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Usługi Inspekcji Technicznej nie zawierają w sobie żadnej cechy lub żadnego elementu, który można byłoby przypisać dla działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwalifikacji Usług Inspekcji Technicznej na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o CIT, a w efekcie posiadania przez Wnioskodawcę z tego powodu statusu płatnika podatku w związku z dokonywanymi wypłatami.

Zdaniem Wnioskodawcy Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę przedstawione we wniosku nie są objęte również zakresem art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o CIT, w związku z czym przy wypłacie należności z tytułu nabytych od Kontrahenta Usług Inspekcji Technicznej, Wnioskodawca nie ma statusu płatnika. Wnioskodawca dalej przedstawia argumenty przemawiające za słusznością takiego stanowiska.

II.Analiza usług przedstawionych we wniosku w kontekście definicji świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, charakter Usług Inspekcji Technicznej, a także ich przedmiot, uniemożliwia zakwalifikowanie ich do jakiegokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niemniej jednak z punktu widzenia przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca uważa za zasadne przybliżenie rozumienia pojęć:

-przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych;

-przychodów za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Ad. odnośnie przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 poz. 2509, dalej jako „u.p.a.p.p.”) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe ) (por. art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.).

Stosownie do przepisów u.p.a.p.p. autorskie prawa majątkowe mogą zostać przeniesione na osoby trzecie w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy sprzedaży lub darowizny, a także mogą zostać przekazane do korzystania osobie trzeciej (tzw. licencja). Przychody ze sprzedaży praw autorskich lub praw pokrewnych są uznawane za przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła. Ponadto opodatkowaniu podlega również odpłatne udzielanie praw do korzystania z autorskich praw majątkowych, np. udzielenie licencji do oprogramowania komputerowego.

W przedstawionym stanie faktycznym, Usługi Inspekcji Technicznej nie wiążą się z jakimkolwiek zbyciem (w tym sprzedażą) lub innym rozporządzeniem prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, a także nie wchodzą w zakres tzw. należności licencyjnych oraz innych przypadków objętych hipotezą art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, wobec czego zdaniem Wnioskodawcy należności z tych usług nie stanowią przychodów opodatkowanych podatkiem u źródła na podstawie ww. przepisu.

Ad. odnośnie przychodów za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how):

Pojęcie przychodów za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) nie zostało zredefiniowane w przepisach podatkowych. Orzecznictwo sądowe i praktyka organów podatkowych wskazują, że pod pojęciem know-how powinno się rozumieć:

-pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne; istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania czy sprzedaży produktów objętych umową; oraz zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 14 kwietnia 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-50/09/BG; a także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z dni: 16 listopada 2011 r., sygn. ILPB4/423-292/11-4/MC; 16 sierpnia 2010 r., sygn. ILPB4/423-28/10-2/ŁM oraz 9 października 2009 r., sygn. ILPB3/423-538/09-5/DS.);

-informacje o sposobie produkcji nieobjęte patentami, umowami licencyjnymi, gdyż nie mają charakteru wynalazczego. Pojęcie to określa ponadto wiedzę techniczną i specjalne właściwości odkryte przez producenta w rezultacie prowadzonych przez siebie badań, a nieznane konkurencji. [...] W umowach przenoszących know-how jedna strona zgadza się podzielić z drugą swą specjalną wiedzą i doświadczeniem, które nie zostały podane do wiadomości publicznej. Uważa się, że udostępniający nie jest zobowiązany do odgrywania jakiejkolwiek roli w trakcie stosowania udostępnionej formuły produkcyjnej, ani też nie jest zobowiązany do gwarantowania wyników stosowania tej formuły (wyrok NSA w Poznaniu z 21.08.2001 r., I SA/Po 1264/00);

-zespół konkretnej i mierzalnej wiedzy, jak np. doświadczeń, rozwiązań, koncepcji, technologii, procesów, utworów oraz wszelkiego innego dorobku intelektualnego i technicznego obejmującego informacje stanowiące rozwiązania m.in. techniczne, technologiczne, organizacyjne wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej o określonym stopniu utrwalenia oraz poufności (tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2017 r., sygn. 0115-KDIT2- 3.4010.158.2017.1.MJ).

Świadczenie Usług Inspekcji Technicznej, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowi udzielania informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how). W przedstawionym stanie faktycznym wykorzystywana jest przez Kontrahenta co prawda specjalistyczna wiedza techniczna, jednakże na żadnym etapie świadczenia Usług Inspekcji Technicznej nie następuję przeniesienie tej wiedzy (know-how), w szczególności za takie przeniesienie nie można uznać przekazania na rzecz Wnioskodawcy protokołu lub raportu z przeprowadzonej inspekcji technicznej turbin wiatrowych, albowiem w ramach tych dokumentów nie przekazuje się wypracowanej przez Kontrahenta wiedzy, doświadczenia, rozwiązań, koncepcji, technologii, procesów, ani żadnego innego dorobku, zaś jedynie wnioski i obserwacje z przeprowadzonego przeglądu.

III.Analiza usług przedstawionych we wniosku w kontekście definicji świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Usługi niematerialne wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT nie zostały zdefiniowane w przepisach podatkowych. Wobec tego, zastosowanie tego przepisu wymaga każdorazowo przeanalizowania stanu faktycznego z uwzględnieniem wykładni językowej definicji świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu oraz gwarancji i poręczeń.

Z punktu widzenia przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca uważa za zasadne przybliżenie rozumienia pojęć:

-świadczeń doradczych;

-świadczeń zarządzania i kontroli;

-świadczeń o podobnym charakterze do wymienionych powyżej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, zaś „doradzać” oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. W związku z tym użyty w ustawie o CIT termin „świadczeń doradczych” obejmuje takie czynności jak udzielanie porad lub opinii, wskazywanie optymalnych i najskuteczniejszych rozwiązań do rozwiązania danego problemu, wsparcie w rozwiązywaniu problemów i podejmowaniu decyzji. Świadczenia doradcze mogą obejmować wiele dziedzin, niemniej kluczowy dla określenia ich charakteru jest zakres czynności wykonywanych przez usługodawcę.

Jednocześnie należy podkreślić, że zasadniczo wiele usług specjalistycznych ma pewne elementy doradcze, albowiem specyfika tych usług wymaga wydania pewnych zaleceń lub wskazania jakiś rozwiązań co do sposobu postępowania. Niemniej jednak, zdaniem Wnioskodawcy, każdorazowo należy oceniać całokształt zakresu czynności wchodzących na daną usługę specjalistyczną, biorąc pod uwagę w szczególności charakter tych czynności i na tej podstawie ustalić, jaki jest główny cel usługi i jej przeważająca natura. Innymi słowy, w każdym przypadku należy zbadać czy istotą usługi jest doradztwo, czy też nie.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) „zarządzać” oznacza wydawać polecenie albo sprawować nad czymś zarząd, zaś „kontrola” oznacza sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym lub nadzór nad kimś lub nad czymś. W związku z tym użyty w ustawie o CIT termin „świadczeń zarządzania i kontroli” obejmuje zespół czynności zmierzających do osiągnięcia rezultatu związanego z przedmiotem zarządzania. Nieodłącznym ich elementem jest planowanie, ocena i kontrolowanie tych rezultatów.

Zauważenia przy tym wymaga - na co często wskazuje się praktyce interpretacyjnej organów podatkowych - że użycie w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT spójnika „i” w przypadku zarządzania i kontroli wskazuje, że pojęcia te należy interpretować łącznie, tj. że w celu uznania danej usługi za świadczenie zarządzania i kontroli, dana usługa musi mieć elementy charakterystyczne zarówno dla usług zarządzania, jak i kontroli. W przypadku nieposiadania któregokolwiek z nich nie powinna stanowić takiego świadczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, specjalistyczne Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę przedstawione we wniosku - nie są świadczeniami doradczymi lub świadczeniami zarządzania, ani kontroli (a tym bardziej nie są to świadczenia zarządzania i kontroli), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Powyższe wynika z faktu, że głównym celem nabywanych przez Wnioskodawcę Usług Inspekcji Technicznej jest wykrycie potencjalnych defektów oraz zapobieganie wystąpieniu w przyszłości podobnych defektów poprzez przekazanie wniosków i zaleceń z inspekcji technicznej, co bezpośrednio ma wpływ na zapewnienie prawidłowego funkcjonowania turbin wiatrowych. Istotą Usług Inspekcji Technicznej jest wykonanie przez Kontrahenta czynności o charakterze materialnym, tj. faktycznego sprawdzenia całej infrastruktury, która wchodzi w skład turbin wiatrowych, jak w szczególności przegląd układów wirników, napędowego, odchylenia, hydraulicznego, kontrolnego i monitorującego, wytwarzania energii elektrycznej, transmisyjnego, zasilania pomocniczego, uziemienia i wyrównywania potencjałów, ochrony odgromowej i przeciwpożarowej, a także przegląd fundamentów, wież, piast, gondol, transformatorów oraz pozostałych układów elektrycznych wraz ze sprawdzeniem dokumentacji dotyczącej turbin wiatrowych. Są to usługi o przede wszystkim technicznym charakterze. Efektem wykonanej Usługi Inspekcji Technicznej jest w szczególności sporządzony dla Wnioskodawcy przez Kontrahenta protokół oraz raport.

W przypadku natomiast usług doradczych, ich celem i istotą jest zaproponowanie najbardziej korzystnego sposobu postępowania w danym przypadku. Jak wskazano wyżej, zasadniczym celem i istotą Usług Inspekcji Technicznej jest wykrycie potencjalnych defektów oraz zapobieganie wystąpieniu w przyszłości podobnych defektów poprzez faktyczne sprawdzenie przez Kontrahenta całej infrastruktury, która wchodzi w skład turbin wiatrowych i następcze przekazanie Wnioskodawcy wniosków i zaleceń z inspekcji technicznej, Głównym efektem usługi nie jest zatem wskazanie sposobu postępowania, ale przedstawienie wniosków i zaleceń w formie raportu i protokołu z inspekcji technicznej, a w konsekwencji zapewnienie właściwego funkcjonowania turbin wiatrowych, umożliwiając tym samym wykorzystywanie ich zgodnie z ich przeznaczeniem. W przypadku zaś świadczeń zarządzania i kontroli ich celem i istotą jest nadanie innemu podmiotowi władczych uprawnień w stosunku do realizowanego projektu lub działalności wraz z powierzeniem planowania, oceny i kontrolowania rezultatów tych projektów lub działalności. W ocenie Wnioskodawcy, nabywane usługi nie charakteryzują się wskazanymi wyżej cechami, a zatem brak jest podstaw do poboru podatku u źródła również na tej podstawie.

Dodatkowo, należy wskazać, że poprzez zamieszczenie na końcu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT sformułowania „świadczenia o podobnym charakterze” ustawodawca pozostawił otwarty katalog świadczeń, które mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła. Jednakże nie można zakładać, że obejmuje on wszystkie nie wymienione w nim usługi niematerialne. Zgodnie z ugruntowaną linią interpretacyjną w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę nie stanowią również świadczeń o podobnym charakterze, albowiem nie są one podobne do świadczeń wymienionych w przedmiotowym katalogu.

IV. Podsumowanie

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę - przedstawione we wniosku - nie są świadczeniami wymienionymi literalnie w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o CIT. Nie sposób ich również uznać za usługi o podobnym charakterze do świadczeń wskazanych w katalogu z pkt 2a. W konsekwencji, przedmiotowe usługi nie są objęte zakresem art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o CIT. Jak Wnioskodawca wcześniej wskazywał niewątpliwie nie ma tu tej mowy o tytułach wymienionych w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT lub usługach wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy Usługi Inspekcji Technicznej nie są więc objęte zakresem art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. W efekcie Wnioskodawca w związku z nabywaniem za wynagrodzeniem Usług Inspekcji Technicznej od Kontrahenta nie posiada statusu płatnika zryczałtowanego podatek dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko, zgodnie z którym usługi badań technicznych oraz audytu technicznego (a tym samym usługi podobne jak Usługi Inspekcji Technicznej nabywane przez Wnioskodawcę, a przedstawione we wniosku) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła było wielokrotnie potwierdzane przez organy podatkowe, np.:

-Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.419.2019.4.MS;

-Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.96.2019.1. MW;

-Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 września 2017 r., sygn. 0111-KDIB1 -2.4010.245.2017.1.BG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwo wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.