Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.14.2023.3.WK

Ustalenie czy prowadzona sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego: - napojów A i B na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych, - napojów A i B na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy powstaje obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy prowadzona przez Państwa sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego:

napojów A na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych – jest prawidłowe,

- napojów A na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – jest nieprawidłowe,

- napojów B na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych – jest nieprawidłowe,

- napojów B stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 26 czerwca 2023 r. (data wpływu 27 czerwca 2023 r.), 21 lipca 2023 r. (data wpływu 24 lipca 2023 r.) oraz 28 lipca 2023 r. (data wpływu 31 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Zgodnie z zapisami w Krajowym Rejestrze Sądowym podstawowym przedmiotem działalności jednostki jest (…).

Spółka oferuje (…), zestawy prezentowe dla firm, (…) z dodatkami, zdrową żywność i (…).

Przedsiębiorstwo nie posiada sklepu stacjonarnego, sprzedaż jest prowadzona przez Internet.

Klienci to w szczególności osoby fizyczne. Realizowana jest także sprzedaż dla przedsiębiorstw, ale nie mamy informacji i możliwości zweryfikowania w jakim celu Przedsiębiorcy nabywają towar.

Zdarzenie 1. Spółka w ramach swojej działalności zleca (na podstawie zawartej umowy) innemu podmiotowi produkcję napoju A - napar z czarnej herbaty (skład: woda, cukier trzcinowy, czarna herbata (…), żywe kultury (…). Z kolei w tejże umowie został zawarty zapis: „(…).” Przedsiębiorstwo nabyte produkty sprzedaje za pośrednictwem sklepu internetowego.

Zdarzenie 2. Spółka zakupuje gotowy produkt B od kontrahenta bez zawierania umowy, następnie sprzedaje go przez Internet. Wskazany produkt ma następujący skład: (…) ocet (…), miód (…).

(…)

Wniosek uzupełnili Państwo pismami z 26 czerwca 2023 r. (wpływ 27 czerwca 2023 r.) oraz 21 lipca 2023 r. (wpływ 24 lipca 2023 r.) m.in. o następujące informacje:

(…)

Klienci to w szczególności osoby fizyczne. Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - kodeks cywilny, przez konsumenta należy rozumieć osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Realizowana jest także sprzedaż dla przedsiębiorstw, które prowadzą sprzedaż detaliczną napojów.

Zdarzenie 1. Spółka w ramach swojej działalności zleca (na podstawie zawartej umowy) innemu podmiotowi produkcję napoju A. W umowie nie zawarto składu napoju według, którego ma być on produkowany dla naszej spółki. Wobec tego nie jesteśmy zamawiającym w myśl art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym. Współpraca polega na zakupie produktów znajdujących się w ofercie handlowej sprzedającego. Z kolei w tejże umowie został zawarty zapis: „(…).” A nabywamy od podmiotu krajowego, który jest producentem gotowego produktu i prowadzi zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną napojów. Nasze przedsiębiorstwo nabyte produkty sprzedaje za pośrednictwem sklepu internetowego. Sprzedaż napojów na rzecz konsumentów i przedsiębiorców przez Internet stanowi umowę zawartą na odległość w myśl art. 2 pkt 1 ustawy z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, tj. umowę zawartą w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. A to napar z czarnej lub zielonej herbaty. (…) w tabeli wartości odżywczych w zależności od rodzaju zawartość cukru mieści się w przedziale od (…) g do (…) g. Poniżej zamieszczono skład i zawartość cukrów znajdujących się na etykietach poszczególnych rodzajów produktu. A jako produkt naturalnie fermentujący może zawierać alkohol, a jego maksymalne stężenie wynosi do 1,2%. A jest ujęta w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 11.07.19.0.

W uzupełnieniu wniosku z 21 lipca 2023 r. (wpływ 24 lipca 2023 r.) wyjaśnili Państwo powyższą klasyfikację wskazując, że:

Klasyfikacja według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) dla napojów A została wskazana na podstawie danych od producenta napoju. Zgodnie z kartą produktu kod CN to: 2202 99 19 (co odpowiada PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe). Jednocześnie producent w specyfikacji wyrobu podaje informację, że napój może zawierać do 1,2% alkoholu, jednakże w związku z tym, że jest to napój na bazie herbaty poddany fermentacji, faktyczna zawartość alkoholu nie przekracza 0,5% i A pozostaje napojem bezalkoholowym.

(…)

Składniki: Napar z czarnej herbaty (woda, czarna herbata), zagęszczony sok (…), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g.

(…)

Składniki: Napar z zielonej herbaty (woda, zielona herbata), zagęszczony sok (…) cukier, (…) sok (…), sok (…), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g

(…)

Składniki: Napar z zielonej herbaty (woda, zielona herbata), zagęszczony sok (…) cukier, (…) sok (…), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g

(…)

Składniki: Napar z zielonej herbaty (woda, zielona herbata), zagęszczony sok (…) cukier, (…) sok (…), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g

(…)

Składniki: Napar z zielonej herbaty (woda, zielona herbata), zagęszczony sok (…), sok (…), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g

(…)

Składniki: Napar z zielonej herbaty (woda, zielona herbata), zagęszczony sok (…) , sok (…), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g

(…)

Składniki: Napar z zielonej herbaty (woda, zielona herbata), zagęszczony sok (…) sok (…), cukier trzcinowy), żywe kultury (…).

Wartość odżywcza w 100 ml: cukry (…) g

Zdarzenie 2. Spółka zakupuje gotowy produkt B od kontrahenta bez zawierania umowy, następnie sprzedaje go przez Internet. Kontrahent jest podmiotem krajowym, jest on producentem tego produktu oraz prowadzi sprzedaż hurtową i detaliczną napojów. Nasza sprzedaż odbywa się na zasadzie umowy zawartej na odległość, a nabywcami są konsumenci i przedsiębiorcy prowadzący sprzedaż detaliczną napojów. B ma następujący skład: (…) ocet (…), miód (…). W tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie wykazuje się, że zawartość cukru wynosi (…) g na 100 g produktu. B jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.84.11.0.

(…)

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

 1) Czy sprzedaż przez Internet napojów A, które uprzednio kupiliśmy od kontrahenta na podstawie zawartej umowy, na rzecz konsumentów podlega opłacie od środków spożywczych?

 2) Czy sprzedaż przez Internet napojów A, które uprzednio kupiliśmy od kontrahenta na podstawie zawartej umowy, na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów podlega opłacie od środków spożywczych?

 3) Czy spółka kupując (bez zawierania umowy) gotowe produkty B od kontrahenta do odsprzedaży konsumentom (sprzedaż internetowa) jest zobowiązana do zapłaty opłaty od środków spożywczych?

 4) Czy spółka kupując (bez zawierania umowy) gotowe produkty B od kontrahenta do odsprzedaży (sprzedaż internetowa) przedsiębiorcom prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów jest zobowiązana do zapłaty opłaty od środków spożywczych?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwanej dalej ustawą, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

 1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z póżn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

 2) kofeiny lub tauryny

- podlega opłacie.

Zgodnie z art. 12d ustawy o zdrowiu publicznym:

1. Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

 1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

 2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

W pierwszym opisanym zdarzeniu w rozumieniu art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym nie jesteśmy zamawiającym, ponieważ w zawartej umowie nie ma składu napoju, według którego kontrahent miałby dla nas produkować A.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy tj. sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

Z kolei sprzedaż detaliczna w rozumieniu ustawy o prawach konsumenta dotyczy wyłącznie sprzedaży towarów na rzecz konsumentów na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym w drugim przypadku konieczna jest fizyczna obecność stron przynajmniej na etapie złożenia oferty, która inicjuje zawarcie umowy.

Ustawa o prawach konsumenta oprócz wymienionych rodzajów umów wskazuje jeszcze umowę zawartą na odległość.

Wspomniana umowa zawarta na odległość zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta oznacza: umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Nasi klienci to w szczególności osoby fizyczne. Realizowana jest także sprzedaż dla przedsiębiorstw prowadzących sprzedaż detaliczną napojów. Prowadzimy sprzedaż internetową na podstawie umowy zawartej na odległość.

Można zatem wnioskować, iż sprzedaż towarów na odległość do konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego nie spełnia definicji sprzedaży detalicznej, a co za tym idzie nie podlega opłacie od środków spożywczych. Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przez konsumenta należy rozumieć osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Wobec tego, sprzedaż napojów A i B na rzecz konsumentów dokonywana za pośrednictwem sklepu internetowego poprzez zawieranie umów na odległość, nie stanowi wprowadzenia napojów na rynek krajowy zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy, a tym samym nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy. Z kolei sprzedaż internetowa na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy i podlega opłacie od środków spożywczych.

Ad. pyt. 1) W przedstawionym stanie faktycznym prowadzona przez spółkę sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego napojów A (zakupionych uprzednio od kontrahenta na podstawie umowy) na rzecz konsumentów nie stanowi wprowadzenia napojów na rynek krajowy, a tym samym nie podlega opłacie od środków spożywczych.

Ad. pyt. 2) W przedstawionym stanie faktycznym prowadzona przez spółkę sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego napojów A (zakupionych uprzednio od kontrahenta na podstawie umowy) na rzecz przedsiębiorców, którzy prowadzą sprzedaż detaliczną napojów stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy w rozumieniu art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym. Wobec tego spółka zobowiązana jest odprowadzić opłatę od środków spożywczych od produktów A, które sprzedaje na rzecz tych przedsiębiorstw.

Ad. pyt. 3) W przedstawionym stanie faktycznym prowadzona sprzedaż internetowa spółki napojów B (uprzednio nabytych od kontrahenta) na rzecz konsumentów nie stanowi wprowadzenia napojów na rynek krajowy, a co za tym idzie nie podlega opłacie od środków spożywczych.

Ad. pyt. 4) W przedstawionym stanie faktycznym prowadzona sprzedaż internetowa spółki napojów B (uprzednio nabytych od kontrahenta) na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a co za tym idzie spółka zobowiązana jest odprowadzić opłatę od środków spożywczych od produktów B, które sprzedaje na rzecz tych przedsiębiorstw.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku dotyczące ustalenia czy prowadzona przez Państwa sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego:

napojów A na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych – jest prawidłowe,

- napojów A na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – jest nieprawidłowe,

- napojów B na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych – jest nieprawidłowe,

- napojów B na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2) kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12a ust. 3 ustawy,

przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105),

2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Jak stanowi art. 12b ust. 1 ustawy,

za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy,

opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Stosownie do art. 12d ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

 1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

 2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej przez Państwa działalności sprzedają Państwo produkty takie jak: (…), zestawy prezentowe dla firm, (…) z dodatkami, zdrową żywność i (…). W Państwa asortymencie znajdują się także napoje: A i B. Nie posiadają Państwo sklepu stacjonarnego, a prowadzona przez Państwa sprzedaż odbywa się za pośrednictwem Internetu.

A jest to napar z czarnej lub zielonej herbaty, poddany fermentacji, który jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11, a zawartość alkoholu w ww. napoju nie przekracza 0,5%. We wniosku wskazali Państwo, że w skład naparu wchodzi woda, cukier trzcinowy, czarna herbata oraz żywe kultury (…). W uzupełnieniu wniosku doprecyzowali Państwo, że w ramach prowadzonej sprzedaży, oferują Państwo (…). Z przedstawionego składu surowcowego poszczególnych rodzajów A wynika, że wszystkie zawierają w swoim składzie zagęszczony sok (…), którego udział masowy wynosi (…) % składu, a niektóre również inne soki owocowe lub warzywne czy też syropy (…). W tabeli wartości odżywczych znajdujących się na etykietach produktów zawarta została informacja dotycząca zawartości cukru w przedmiotowych napojach, która mieści się w przedziale od (…) g do (…) g cukru w przeliczeniu na 100 ml napoju (w zależności od rodzaju A). Ponadto, ww. napój nabywają Państwo od podmiotu krajowego, który jest producentem gotowego produktu oraz prowadzi zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną napojów. Wyjaśnili Państwo, że zawieracie umowę z ww. podmiotem na podstawie, której zlecacie Państwo produkcję napoju, jednakże umowa ta nie określa składu A. Państwa współpraca polega na zakupie ww. produktów znajdujących się w ofercie handlowej sprzedającego. Doprecyzowując opis stanu faktycznego wskazali Państwo, że nie jesteście zamawiającym, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy.

W ramach prowadzonej przez Państwa działalności prowadzicie Państwo również sprzedaż gotowego produktu B, który jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.84.11.0. Podali Państwo, że skład napoju jest następujący: (…) ocet (…), miód (…). Zawartość cukru w napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu wynosi (…) g w przeliczaniu na 100 g napoju. Doprecyzowali Państwo również, że ww. napój nabywany jest przez Państwa od podmiotu krajowego, który jest jego producentem oraz prowadzi sprzedaż hurtową jak i detaliczną napojów, oraz że nie zawieracie Państwo umowy z ww. kontrahentem dotyczącej nabycia produktu.

Napoje – A oraz B – sprzedawane są przez Państwa wyłącznie za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz konsumentów oraz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów. Doprecyzowali Państwo, że sprzedaż ta stanowi umowę zawartą na odległość w myśl art. 2 pkt 1 ustawy z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, tj. umowę zawartą w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwość budzi, czy sprzedaż napojów A za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz konsumentów stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zatem za napój na potrzeby ustawy uważa się produkt, który:

- jest wyrobem w postaci napoju oraz syropem będącym środkiem spożywczym, oraz

- jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 lub w dziale 11, oraz

- w jego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Stwierdzić zatem należy, że A opisana we wniosku spełnia definicję napoju podlegającego opłacie, gdyż jest ujęta w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11, oraz zawiera w swoim składzie dodatek substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Z kolei przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, m.in. do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy tj. sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

W myśl art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy, przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa.

Ustawa nie definiuje pojęcia konsumenta. Należy więc odwołać się do definicji konsumenta zawartej w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Stosownie do art. 221 Kodeksu cywilnego,

przez konsumenta należy rozumieć osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Z kolei przez lokal przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 3 ustawy z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawach konsumenta, rozumie się:

a) miejsce prowadzenia działalności będące nieruchomością albo częścią nieruchomości, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność na stałe,

b) miejsce prowadzenia działalności będące rzeczą ruchomą, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność zwyczajowo albo na stałe.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta umowa zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa oznacza:

umowę z konsumentem zawartą:

 a)przy jednoczesnej fizycznej obecności stron w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy,

 b) w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez konsumenta w okolicznościach, o których mowa w lit. a,

 c) w lokalu przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy lub za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio po tym, jak nawiązano indywidualny i osobisty kontakt z konsumentem w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy, przy jednoczesnej fizycznej obecności stron,

 d) podczas wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę, której celem lub skutkiem jest promocja oraz zawieranie umów z konsumentami,

 e) podczas pokazu zorganizowanego przez przedsiębiorcę, w którym uczestniczy zaproszona bezpośrednio lub pośrednio określona liczba konsumentów, w którego trakcie ma miejsce promocja, składanie ofert sprzedaży lub sprzedaż towarów lub usług, bez względu na to, czy został na niego zorganizowany transport.

Zatem sprzedaż detaliczna w rozumieniu ustawy dotyczy wyłącznie sprzedaży towarów na rzecz konsumentów na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym w drugim przypadku konieczna jest fizyczna obecność stron przynajmniej na etapie złożenia oferty, która inicjuje zawarcie umowy.

Należy wskazać, że ustawa o prawach konsumenta, oprócz ww. rodzajów umów (umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa i umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa) wymienia jeszcze jeden rodzaj umowy, a mianowicie umowę zawartą na odległość.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta umowa zawarta na odległość oznacza:

umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

W świetle powyższego, sprzedaż towarów na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego nie spełnia definicji sprzedaży detalicznej, o której mowa w art. 12a ust. 3 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że nie są Państwo również producentem napojów A, zamawiającym w rozumieniu art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy, ani podmiotem nabywającym te napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz importu.

W konsekwencji sprzedaż napojów A za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz konsumentów poprzez zawieranie umów na odległość nie stanowi wprowadzenia napojów na rynek krajowy zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy, a tym samym sprzedaż ta nie podlega opłacie od środków spożywczych.

W związku z powyższym Państwa stanowisko dotyczące ustalenia, czy prowadzona przez Państwa sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego napojów A na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych – należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kolejnego zagadnienia budzącego Państwa wątpliwość, tj. czy sprzedaż napojów A za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, należy zwrócić uwagę na art. 12a ust. 2 oraz art. 12d ust. 1 ustawy.

Jak wskazano już wyżej opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy. Z kolei przez wprowadzenie na rynek krajowy tych napojów zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 (sprzedaż napojów do podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową).

Ponownie należy wskazać, iż napój A jest napojem podlegającym opłacie od środków spożywczych. Jest on ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11, a także zawiera w swoim składzie dodatek substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy, a także wyjaśnienia Organu, należy zauważyć, że w przypadku gdy przedsiębiorcy na rzecz, których sprzedają Państwo przedmiotowe napoje za pośrednictwem sklepu internetowego, prowadzą sprzedaż detaliczną napojów, to wówczas następuje wprowadzenie tych napojów na rynek krajowy, gdyż dokonują Państwo ich sprzedaży do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna, z czym ustawa wiąże obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

W tym miejscu należy natomiast, zwrócić uwagę na skład napojów A, przedstawiony przez Państwa w uzupełnieniu wniosku, a mianowicie na zawartość soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego w ww. produktach. Każdy wariant smakowy zawiera bowiem w swoim składzie m.in. zagęszczony sok (…), którego udział masowy w napojach wynosi (…)% składu. Niektóre rodzaje A (w zależności od wariantu smakowego) opisane przez Państwa w uzupełnieniu wniosku zawierają w swoim składzie również inne soki owocowe, warzywne lub-owocowo-warzywne. Ponadto, zawartość cukru wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykietach napojów mieści się w przedziale od (…) g do (…) g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy opłacie od środków spożywczych nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w powyżej opisanym przypadku, wprowadzenie na rynek krajowy napojów A, w których udział masowy soków owocowych, warzywnych lub owocowo-warzywnych wynosi nie mniej niż 20% ich składu surowcowego, a zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, nie podlega opłacie od środków spożywczych, z uwagi na art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy, a tym samym nie są Państwo zobowiązani do uiszczenia ww. opłaty.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prowadzona przez Państwa sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego napojów A na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – należało uznać za nieprawidłowe.

Przy czym podkreślić należy, iż mimo prawidłowego stwierdzenia przez Państwa, że prowadzona sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi ich wprowadzenie na rynek krajowy, to Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe, gdyż stwierdzili Państwo, że na tej podstawie jesteście podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, nie uwzględniając kolejnego przepisu ustawy, a mianowicie art. 12b ust. 5 zawierającego katalog napojów, których wprowadzenie na rynek krajowy nie podlega opłacie od środków spożywczych.

Końcowo, Państwa wątpliwość budzi, czy sprzedaż produktów B za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz konsumentów i przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów stanowi wprowadzenie na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

W tym miejscu ponownie należy wyjaśnić, że opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Natomiast, jak doprecyzowali Państwo w uzupełnieniu wniosku, napój B jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.84.11.0.

Biorąc pod uwagę brzmienie przytoczonego powyżej art. 12b ust. 1 ustawy zawierającego definicję napoju podlegającego opłacie od środków spożywczych, należy zauważyć że napój B, którego dotyczy Państwa zapytanie, nie spełnia definicji napoju podlegającego opłacie, z uwagi na klasyfikację do innej klasy PKWiU niż wskazuje ww. artykuł. W konsekwencji, napój B nie jest objęty opłatą od środków spożywczych.

Tym samym nie jesteście Państwo podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty od środków spożywczych z tytułu sprzedaży ww. napojów za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz konsumentów i przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko dotyczące ustalenia czy prowadzona przez Państwa sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego napojów B:

- na rzecz konsumentów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy podlega opłacie od środków spożywczych,

- na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a tym samym czy są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych,

– należało uznać za nieprawidłowe.

Przy czym podkreślić należy, że będący przedmiotem interpretacji produkt B nie jest objęty opłatą od środków spożywczych, gdyż nie spełnia definicji napoju, o której mowa w art. 12b ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do uiszczenia ww. opłaty. Natomiast Państwa stanowisko w odniesieniu do pytania nr 3, należało uznać za nieprawidłowe, gdyż opierają je Państwo na stwierdzeniu, że sprzedaż ww. napoju nie stanowi wprowadzenia na rynek krajowy, z uwagi na brak spełnienia definicji sprzedaży detalicznej. Natomiast Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 4 uznano za nieprawidłowe, bowiem oparli je Państwo na stwierdzeniu, że sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego na rzecz przedsiębiorców prowadzących sprzedaż detaliczną napojów, stanowi wprowadzenie na rynek krajowy, a tym samym są Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00