Interpretacja indywidualna z dnia 17 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.256.2023.3.PS

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłychw podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania praw autorskich do wytworzonych i wytwarzanych w opisany we wniosku sposób, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, aplikacji (programów komputerowych), tworzonych w ramach zespołu projektowego, będących efektem Pana działalności programistycznej polegającej na wytwarzaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz uprawnienia Pana do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych określonej w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do dochodów z praw własności intelektualnej wypracowanych w ramach realizacji umów z kontrahentami pośrednimi będącymi odbiorcami usług realizowanych w ramach Pana prac programistycznych przy współpracy z zespołami projektowymi,

- prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 5 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Wniosek został uzupełniony pismem z 7 czerwca 2023 r. (wpływ 7 czerwca 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 17 lipca 2023 r. (wpływ 17 lipca 2023 r.), z 28 lipca 2023 r. (wpływ 28 lipca 2023 r.) oraz z 14 sierpnia 2023 r. (wpływ 14 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Przedmiotem wniosku jest ustalenie czy część dochodów Wnioskodawcy jaką uzyskuje z działalności programistycznej będzie mogła być opodatkowana stawką 5% zgodnie z art. 30ca updof.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej na podstawie wpisu z dnia (…) 2017 r. Głównym przedmiotem działalności firmy jest DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z OPROGRAMOWANIEM (PKD 62.01.Z zgodnie z POLSKĄ KLASYFIKACJĄ DZIAŁALNOŚCI (PKD 2007)). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2020.1426 t. j. z późn. zm.) zwanej dalej updof, gdyż posiada ośrodek interesów życiowych na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz przebywa na jej terytorium ponad 183 dni w roku podatkowym.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (zwanej dalej PKPIR). Wnioskodawca rozlicza się z podatku dochodowego stosując opodatkowanie podatkiem liniowym, czyli podatkiem zryczałtowanym od dochodów zgodnie z art. 30c updof. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności związanej z oprogramowaniem, wytwarza w pełni działające produkty, jakimi są aplikacje w pełni działające i funkcjonalne w ramach systemów wykorzystywanych przez odbiorców. Tworząc nową aplikację Wnioskodawca tworzy zupełnie nowy kod jego własnego autorstwa, który pozwala zoptymalizować koszty technologiczne i operacyjne odbiorcy, który nie musi zlecać na zewnątrz bądź korzystać z licencji dostawców zewnętrznych. Aplikacje te dają nowe funkcjonalności odbiorcy, zgodnie z jego oczekiwaniami opisanymi w zleceniu. Każda aplikacja ma wyjątkowe cechy odróżniające ją od innych wytworów Wnioskodawcy, a także od aplikacji wykorzystywanych przez odbiorców końcowych. Wystawiając faktury za wykonane prace programistyczne i powstałe w ich wyniku dzieła, czyli w tym wypadku aplikacje zgodnie z zawartą z odbiorcą lub odbiorcami umową, względnie są zbywane przez Wnioskodawcę wszelkie majątkowe prawa autorskie na rzecz odbiorcy. Wynagrodzenie za te prawa zawiera się w kwocie wystawionej faktury. Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na kontrahenta, ponieważ strony nie zawarły takiego obowiązku w umowie. Szczegóły zawiera raport składany kontrahentowi przez Wnioskodawcę.

Aktualnie Wnioskodawca realizuje działalność programistyczną w ramach umowy o świadczenie usług przez podwykonawcę typu (…). Umowa z poprzednim kontrahentem pośrednim zawarta została jeszcze w 2021 roku, ale pierwszy dochód, jaki chciałby Wnioskodawca rozliczyć zgodnie z art. 30ca updof uzyskał w 2022 roku. Okres 2021 roku stanowił okres przygotowawczy do właściwej współpracy z kontrahentem pośrednim. Aktualnie Wnioskodawca ma zawartą analogiczną umowę z innym kontrahentem pośrednim. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W swojej działalności Wnioskodawca korzysta z tzw. infrastruktury ((…) oraz potrzebne narzędzia) udostępnionej przez kontrahentów końcowych będących odbiorcami końcowymi jego aplikacji, co wynika ze względów bezpieczeństwa i standardów bezpieczeństwa obowiązujących u tych kontrahentów. Odbiorcami końcowymi są instytucje sektora finansowego, ale może to ulec zmianie. Wnioskodawca mógłby wykorzystywać ogólnodostępne oprogramowanie i narzędzia, ale odbiorca końcowy, chce by pracować wykorzystując jego infrastrukturę.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na badaniach naukowych.

Wnioskodawca korzysta w działalności programistycznej ze swojej wiedzy, a także zdobytego doświadczenia i umiejętności programowania. Działalność programistyczną Wnioskodawcy należy rozumieć jako działalność polegającą na wytwarzaniu kodu programistycznego (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) prowadzącego do wytworzenia nowego oprogramowania tzw. aplikacji (objętych prawem własności intelektualnej) w ramach realizacji umowy z kontrahentem pośrednim, na rzecz którego zbywa Wnioskodawca majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy finalne funkcjonalne oprogramowanie, jednak w związku z przeniesieniem pełni praw autorskich na odbiorcę nie ma on wpływu na to, czy stworzona przez niego aplikacja będzie później jeszcze modyfikowana.

Pod pojęciem aplikacji należy rozumieć „program komputerowy”, czyli kod programistyczny wytworzony przez Wnioskodawcę stanowiący oprogramowanie komputerowe. Aplikacja czyli program komputerowy będący efektem prac Wnioskodawcy jest produktem cyfrowym. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia). Działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Realizując swoją działalność związaną z oprogramowaniem Wnioskodawca odbywa spotkania online i stacjonarne również poza siedzibą jego firmy w ramach zespołów projektowych, których dotyczą tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje oraz zdarzają się również spotkania wdrożeniowe w związku z wdrożeniem aplikacji lub utrzymaniowe spotkania związane z bieżącą obsługą aplikacji z przedstawicielami lub współpracownikami kontrahentów.

W zespołach projektowych Wnioskodawca miał obecnie funkcje (…) lub (…). Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod bezpośrednim nadzorem i kierownictwem zleceniodawcy, gdyż ten tylko określa czas do jakiego ma być dzieło wykonane i ewentualnie koordynuje spotkania zespołów projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizuje zlecenie w miejscu i w ciągu dnia w czasie dogodnym dla Wnioskodawcy i przez niego określonym, chyba że konieczne jest spotkanie zespołu projektowego albo spotkanie wdrożeniowe lub utrzymaniowe, czyli mające na celu utrzymanie funkcjonalności aplikacji lub rozwiązanie problemów związanych z implementacją aplikacji w systemie odbiorcy końcowego. Wnioskodawca dostaje gotowe wymagania od analityka biznesowego pośredniego lub bezpośredniego kontrahenta w postaci wymagań, które on implementuje w tworzonej przez niego aplikacji i ewentualnie konsultuje się w sprawie niejasności wątpliwości, co do funkcjonalności oczekiwanych przez odbiorcę. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń w różnych miejscach oraz czasie, ale zwykle jest związany terminami, do czasu których aplikacje mają być wykonane, ale nie jest związany sztywnymi godzinami pracy w ciągu dnia, w jakich ma wykonywać zlecenie.

Wnioskodawca podkreśla, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi ryzyko gospodarcze tak w zakresie efektów pracy, jak i w zakresie znalezienia odbiorców usług. Umowy (poprzednia i obecna) z kontrahentami pośrednim przewidują miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca uzyskuje również dochody z wynajmu nieruchomości będącej środkiem trwałym w jego działalności gospodarczej. Lokal ten jest użytkowany przez najemcę jako lokal (…). Dodatkowo Wnioskodawca zajmuje się w ramach posiadanej nieruchomości wynajmem miejsc noclegowych. Za te usługi jak i za wykonaną działalność programistyczną Wnioskodawca wystawia kontrahentom faktury VAT. W związku z usługami najmu Wnioskodawca ponosi koszty mediów czy też eksploatacji i zarządu nieruchomością, w tym bieżących napraw.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca posiada własny sprzęt komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem. Wnioskodawca ponosi koszty dojazdów na spotkania, w tym koszty leasingu samochodu i koszty jego eksploatacji, koszty usług księgowych i koszty usług telekomunikacyjnych oraz koszty wydatków na drobny sprzęt elektroniczny. W PKPIR odpisuje składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy. Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób ani na podstawie umów o pracę ani na podstawie umów zlecenie lub o dzieło i analogicznych umów. Prowadzona ewidencja pozwala jednoznacznie oddzielić dochody z działalności programistycznej od pozostałych dochodów i koszty związane z poszczególnymi rodzajami działalności. Wnioskodawca posiada odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof prowadzoną w wersji elektronicznej w postaci arkusza kalkulacyjnego. Dodatkowo Wnioskodawca tworzył i tworzy odrębne raporty przesyłane jego kontrahentom. Prowadzona PKPIR oraz wymieniona powyżej ewidencja pozwala ustalić wysokość dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 updof.

Wnioskodawca informuje, że w ramach działalności związanej z oprogramowaniem samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. „Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

Wnioskodawca informuje, że prace rozwojowe związane z oprogramowaniem prowadzi Wnioskodawca zgodnie z informacją z wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – CEIDG od (…) 2017 r. w sposób ciągły, a odnośnie przedmiotowego wniosku są jego przedmiotem prace programistyczne Wnioskodawcy prowadzone od początku stycznia 2022 roku i kontynuowane obecnie z nowym kontrahentem na analogicznych zasadach.

Wnioskodawca informuje, że jego prace rozwojowe polegają na wytwarzaniu lub ulepszaniu programów (aplikacji) tworzonych przez Wnioskodawcę. Ich cel to ulepszenie systemów odbiorców lub wytworzenie dodatkowych nowych funkcjonalności albo poprawa wydajności systemów odbiorców. Wnioskodawca informuje, że prace rozwojowe prowadzone w ramach działalności Wnioskodawcy przynosiły pozytywny rezultat i przynoszą cały czas pozytywne rezultaty. Pozytywnym rezultatem prac rozwojowych Wnioskodawcy jest wytworzenie nowego oprogramowania lub ulepszenie istniejącego oprogramowania. Jak wspomniano w wniosku Wnioskodawca tworzy „aplikacje w pełni działające i funkcjonalne w ramach systemów wykorzystywanych przez odbiorców. Tworząc nową aplikację Wnioskodawca tworzy zupełnie nowy kod jego własnego autorstwa, który pozwala zoptymalizować koszty technologiczne i operacyjne odbiorcy, który nie musi zlecać na zewnątrz bądź korzystać z licencji dostawców zewnętrznych. Aplikacje te dają nowe funkcjonalności odbiorcy zgodnie z jego oczekiwaniami opisanymi w zleceniu”. Prace rozwojowe i ich rezultat są właściwie przedmiotem dostawy usług programistycznych dla odbiorców usług klienta. Wynik prac rozwojowych klienta jest zgodny z złożonym zleceniem. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawcy powstaje nowy proces lub produkt, lub usługa wynikająca z działania nowo powstałej lub ulepszonej aplikacji. Tworzenie nowych aplikacji lub ulepszanie istniejących aplikacji jest istotą oferty działalności programistycznej Wnioskodawcy i Wnioskodawca je oferuje i będzie oferować nadal.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności badawczej, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jedynie prowadzi prace rozwojowe, o jakich mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w ramach prowadzonych usług programistycznych.

Wnioskodawca informuje, że efekty jego pracy czyli wytworzone lub ulepszone przez niego aplikacje nazywane również oprogramowaniem są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania są odrębnymi aplikacjami, tzn. odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tego oprogramowania. W ramach umowy z odbiorcą usług będących bezpośrednim zleceniodawcą Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe są nabywane przez niego w ramach wynagrodzenia za wykonane usługi programistyczne, polegające na realizacji utworu (oprogramowania, aplikacji) opisanego w zleceniu. Efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy zawsze jest oprogramowanie (aplikacja) lub ulepszone oprogramowanie (aplikacje). Wnioskodawca informuje, że wytworzone przez niego oprogramowanie (aplikacje, kod) mają nowy, ulepszony i innowacyjny charakter i nie jest on wynikiem działalności rutynowych lub okresowych zmian tych programów (aplikacji). Wnioskodawca informuje, że jego działanie prowadzi do powstania odrębnego oprogramowania komputerowego również w wyniku rozwoju/modyfikacji aplikacji. Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania ani nie posiada na nie wyłącznej licencji.

Wnioskodawca informuje, że jego działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy do rozwijanego i ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych/okresowych zmian. Mają one charakter stały i celem ich jest wytworzenie nowej funkcjonalności, która wprowadza wartość biznesową dla kontrahenta. W wyniku programistycznych czynności Wnioskodawcy powstaje nowy utwór objęty ochroną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które przenosi Wnioskodawca w całości w zamian za wynagrodzenie za wykonane usługi programistyczne. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie służy odbiorcy końcowemu i ponosi Wnioskodawca odpowiedzialność za nie zgodnie z kodeksem cywilnym i zawartymi umowami wobec odbiorców swoich usług. Za efekty swojej pracy Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec członków jego najbliższej rodziny, gdyż przychody z jego działalności stanowią źródło ich utrzymania.

Zgodnie z umowami (poprzednią i obecną) wynagrodzenie jest wypłacane za zrealizowanie zlecenia nazywanego w wyżej wspomnianych umowach też zamówieniem, czyli wytworzenie aplikacji lub ulepszenie aplikacji wg parametrów wskazanych w zleceniu. Wartość wynagrodzenia jest wyliczana na podstawie godzin czasu poświęconego na realizację zlecenia. Zgodnie z umową za to wynagrodzenie przekazywane są majątkowe prawa autorskie na bezpośredniego zleceniodawcę. Przy czym umowa zastrzega również wypłatę wynagrodzenia dodatkowego wynikającego z dodatkowych zleceń, które rozliczane mogą być w okresach kwartalnych lub miesięcznych, za których realizacje wystawiana będzie oddzielna faktura w ciągu 7 dni od końca okresu rozliczeniowego. W wypadku uzyskania wynagrodzenia za inne czynności Wnioskodawca wylicza on, jaka jego część wynika z prac polegających na wytworzeniu praw własności intelektualnej i przeniesieniu praw własności do wytworzonego utworu.

Wnioskodawca posiada, jak wyżej wskazano, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof prowadzoną w wersji elektronicznej w postaci arkusza kalkulacyjnego, która pozwala mu wyliczyć, jaka część przychodu wynika z wytwarzania w wyniku prac rozwojowych i wytworzenie utworów objętych autorskimi prawami własności powstaje. Dodatkowo za zlecenie dodatkowe wystawiane są oddzielne faktury. Umowy określały i określają, że wynagrodzenie jest wypłacane na podstawie faktury wystawianej w określonym w umowie terminie, w którym doszło do zakończenia zlecenia (zamówienia) a majątkowe prawa autorskie są zbywane na odbiorcę za wynagrodzeniem. Wysokość wynagrodzenia wynika pośrednio z liczby godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania będącego przedmiotem zlecenia, ale może też być określone kwotowo za wykonanie danego zamówienia (zlecenia), tzn., że za wykonanie danego zamówienia będzie płatne określone wynagrodzenie niezależnie od nakładu czasu poświęconego na jego realizację.

Wnioskodawca informuje, że przedmiotem wniosku jest ustalenie czy prawa autorskie do wytworzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez Wnioskodawcę Aplikacji (Programów komputerowych) tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof. Jednocześnie informuje on, że dochody, jakie uzyskuje przysługują mu w wyliczonej części zgodnie z prowadzoną przez niego ewidencją, czyli jego Podatkową Księgą Przychodów i Rozchodów oraz ewidencję prowadzoną przez Wnioskodawcę odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof prowadzoną w wersji elektronicznej w postaci arkusza kalkulacyjnego, która pozwala mu wyliczyć, jaka część przychodu wynika z prac rozwojowych i wytworzenie utworów objętych autorskimi prawami własności powstaje, za wytworzenie oprogramowania będącego nowym oprogramowaniem (aplikacją) albo ulepszonym oprogramowaniem (aplikacją) objętym prawem własności intelektualnej do wytworzonych utworów.

W pismach z 17 lipca 2023 r. oraz z 28 lipca 2023 r. stanowiących uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

I.doprecyzował Pan treść drugiego pytania, tj. wyjaśnił, co należy rozumieć pod pojęciem „działalność programistyczna polegająca na wytwarzaniu lub ulepszanie oprogramowania komputerowego prowadzona przez Pana”. W szczególności proszę wyjaśnić, czy chodzi o:

a)całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej,

b)wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jeśli tak, proszę wskazać jakie to konkretnie zadania),

c)całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z kontrahentami (jeśli tak, proszę wskazać, o jakich konkretnych umowach mowa),

d)wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramach poszczególnych umów z kontrahentem (jeśli tak, jakie to konkretnie zadania, w ramach jakich konkretnych umów);

W opisie sprawy wskazuje Pan na szereg różnych realizowanych działań i w różny sposób je Pan określa, w tym posługuje się pojęciami, które mają szerokie znaczenie lub mogą być rozumiane w różny sposób (we wniosku pojawiły się m.in. takie opisy Pana działań: „działalność związana z oprogramowaniem”, „tworząc nową aplikację”, „działalność programistyczną”, „wytwarzaniu kodu programistycznego”, „działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych”. W efekcie nie wiadomo, do których z opisanych działań/działalności odnosi się Pana drugie pytanie.

Odpowiedź: Wnioskodawca informuje, że w pod pojęciem:

„działalność programistyczna polegająca na wytwarzaniu lub ulepszanie oprogramowania komputerowego prowadzona przez Pana” chodzi o „wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramach poszczególnych umów z kontrahentem”. Jak wspomniano Wnioskodawca ma podpisane dotychczas dwie umowy, które z ich charakteru można nazwać ramowymi w ramach, których wykonuje usługi programistyczne. Umowy te określają, że w ramach nich Wnioskodawca na zlecenie kontrahentów wykonuje działalność programistyczną polegającą na wytwarzaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego zgodnie ze wskazaniami kontrahentów.

Konkretne zadania w ramach tych umów to:

W ramach pierwszej umowy:

Pisanie aplikacji w języku (…) przy użyciu (…) oraz wielu innych bibliotek pozwalających na stworzenie w pełni działającej aplikacji umożliwiającej wykonywanie logiki biznesowej pozwalającej użytkownikom końcowym realizowanie zadań oraz gromadzenie informacji.

Logika biznesowa pełniona jest przez pisane przez Wnioskodawcę serwisy, które to są odpytywane przez interfejs graficzny (nietworzony przez Wnioskodawcę) oraz inne serwisy pośrednie, aby zrealizować bardziej złożone operacje biznesowe.

Praca Wnioskodawcy polega na tym, aby pisać te aplikacje od podstaw bazując na dokumentacji dostarczanej przez klienta lub konfiguracji technicznych z opisem logiki biznesowej lub rozwijanie określonej aplikacji.

Rozwijanie znaczy tutaj dopisywanie nowych funkcji, zmiana już istniejących funkcji – z powodu zmiany wymagań klientów oraz poprawianie błędów.

Poprawianie błędów rozumiane jako zmiana działania oprogramowania, które zamiast zrealizować jakąś funkcję wyświetla błędy, które muszą zostać obsłużone przez nowonapisany przez Wnioskodawcę kod.

W następnej umowie:

Pisanie aplikacji w języku (…) przy użyciu (…) oraz wielu innych bibliotek pozwalających stworzenie w pełni działającej aplikacji. Tutaj do działającego systemu Wnioskodawca dodaje nowe funkcjonalności, które pozwalają realizować nową logikę biznesową oraz poprawia/zmienia logikę w istniejących komponentach – z powodu zmian założeń biznesowych lub zmiany wymagań. Do zakresu obowiązków Wnioskodawcy należy również naprawa błędów. Czyli, jak poprzednio napisanie kodu, który pozwala zmienić działanie aplikacji tak, aby nie wyświetlać błędów lub złych wyników tylko poprawne.

W każdym przypadku wszystko co zostanie przez Wnioskodawcę napisane (wszystkie prawa autorskie) zostają przeniesione na zleceniodawcę – klienta końcowego.

Podsumowując konkretne zadania, to wytworzenie lub ulepszenie istniejącej aplikacji będącej formą programu komputerowego, które z kolei jest dziełem cyfrowym, na zlecenie kontrahenta poprzez pisanie lub ulepszanie istniejącego kodu oprogramowania. To jest główne zadanie, ale mogą być z nim związane zadania pomocnicze służące wykonaniu głównego zadania takie jak: spotkania online i stacjonarne w ramach zespołów projektowych, spotkania wdrożeniowe w związku z wdrożeniem aplikacji lub spotkania utrzymaniowe związane z bieżącą obsługą aplikacji z przedstawicielami lub współpracownikami kontrahentów.

Jak wspomniano, Wnioskodawca prowadzi specjalną ewidencje, która pozwala mu wyliczyć, jaka część przychodu wynika z wytwarzania w wyniku prac rozwojowych i wytworzenie utworów objętych autorskimi prawami własności powstaje.

W wypadku Wnioskodawcy zakres obowiązków polega przede wszystkim na pracach związanych z oprogramowaniem, czyli pisaniem lub ulepszaniem kodu tworzącego odpowiednie oprogramowanie.

II.doprecyzował Pan opis sytuacji faktycznej, tj. wyjaśnił:

1)wobec wskazania, że podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje „nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń” proszę o doprecyzowanie:

-czy efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie przenosił/przenosi/będzie Pan przenosił na kontrahenta, zawsze były/są/będą wynikiem podejmowanych przez Pana prac rozwojowych?

Odpowiedź: Tak. Nawet rozrysowane schematy procesów są przedmiotem praw autorskich majątkowych przenoszonych na kontrahenta.

-w jakim okresie/okresach prowadził/będzie prowadził Pan prace rozwojowe lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź: Prace rozwoje będące przedmiotem wniosku prowadzi Wnioskodawca od co najmniej początku roku 2022. Prace te są prowadzone w sposób właściwie ciągły, gdyż co miesiąc prowadzi on prace programistyczne.

-czego dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyć te prace rozwojowe? Co było/jest/będzie ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują/będą obejmowały te prace?

Odpowiedź: Prace rozwoje polegają na pisaniu nowego kodu lub ulepszaniu kodu w wyniku czego powstaje nowa lub ulepszona aplikacja, czyli forma programu komputerowego będącego produktem cyfrowym.

-czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował/zaprojektuje Pan i stworzył/stworzy nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki to konkretny produkt, proces bądź jaka usługa)? Czy oferuje/będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Tak.

Tak. Wnioskodawca oferuje i będzie oferował usługi będące wynikiem prac rozwojowych.

-jaka jest zależność pomiędzy tymi pracami rozwojowymi (efektami tych prac) a Pana przychodami, których dotyczy wniosek?

Odpowiedź: Zależność jest znacząca: większość przychodów jest efektem prac rozwojowych, gdyby Wnioskodawca w sposób twórczy nie kształtował i nie wykorzystywał swojej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług programistycznych, to by zarabiał dużo mniej.

Przykładowo pełnomocnik Wnioskodawcy mógłby zostać przyuczony do wykonywania jakiś rutynowych i okresowych zmian, ale już tworzenie i ulepszanie aplikacji wymagałoby wieloletniej edukacji i doświadczenia przy tego typu pracach rozwojowych.

Dlatego większa część przychodów Wnioskodawcy jest efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy. Mimo, że posiada on jeszcze źródło dochodów związane z wynajmem posiadanych nieruchomości.

2)czy prowadził/prowadzi/będzie Pan prowadził odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdej poszczególnej „aplikacji”, która była/jest/będzie efektem Pana pracy?

Odpowiedź: Tak, każda aplikacja lub jej ulepszenie wymaga od Wnioskodawcy, by w sposób twórczy łączył i wykorzystał zasoby istniejącej wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę i jego umiejętności w zakresie oprogramowania do zaprojektowania wytworzenia lub ulepszenia kodu w rzeczonym celu.

  3) czy Pana działalność w zakresie tworzenia (rozwijania/ulepszania) opisanych „aplikacji” jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – należy opisać jakiego rodzaju zasoby wiedzy wykorzystuje Pan w przedmiotowej działalności?

Odpowiedź: Tak. Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę na temat systemów informatycznych, wiedzę na temat programowania, w tym umiejętności tworzenia lub ulepszania istniejącego kodu.

Przykładowo jako (…) Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę i umiejętności do tworzenia oprogramowania komputerowego z wykorzystaniem języka i (…). Wykorzystywanie (…) takich jak (…), jak np. (…). W swojej pracy cały czas Wnioskodawca pozyskuje nową wiedzę i opracowuje metody jej implementacji w projektach przez Wnioskodawcę realizowanych.

4)czy efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa Pan „aplikacją” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów?

Odpowiedź: Tak.

5)czy efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa Pan „aplikacją”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak.

6)czy w przypadku, gdy Pan rozwija/ulepsza „aplikacje”:

a) Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania,

Odpowiedź: Tak.

b)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Odpowiedź: Tak.

-jeżeli tak ‒ czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

Odpowiedź: Tak.

-jeżeli nie – czy wynagrodzenie Pan jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

7)czy w sytuacji, gdy „aplikacja” jest wytwarzana w zespole projektowym, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Zdarza się, że w ramach jakiejś aplikacji/serwisu praca prowadzona jest równolegle przez kilku programistów, jednak każdy wykonuje prace związane z jego częścią zadania, które ma osobną dokumentację w systemie i opis funkcji, jakie wchodzą w skład danego zadania. Na podstawie tych wyspecyfikowanych zadań tworzona jest funkcjonalność, czyli część większego/bardziej skomplikowanego systemu realizującego logikę biznesową wykorzystywaną przez klienta końcowego. W takich sytuacjach dziełem Wnioskodawcy jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

8)czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż kontrahent)?

Odpowiedź: W niektórych sytuacjach Wnioskodawca odpowiada wobec osób trzecich np. w wypadku naruszeń praw autorskich lub w wypadku zaniedbań w wykonywaniu procedur, np. naruszeń standardów bezpieczeństwa, ochrony danych osobowych czy też informacji poufnych.

9)czy kontrahenci, o których mowa we wniosku, są podmiotem polskim, czy zagranicznymi (z jakiego kraju?)? Jeśli kontrahenci są podmiotami zagranicznymi, to czy usługi dla tych podmiotów są wykonywane przez Pana w Polsce czy w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę? Jeśli usługi są wykonywane w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę, to, czy działalność gospodarcza w tym państwie jest prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem?

Odpowiedź: Stronami umów, o których powyżej była mowa w pytaniu I, były i są spółki z siedzibą na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Pierwsza była spółka z ograniczona odpowiedzialnością, a druga jest spółką akcyjną.

10)czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźniknexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Odpowiedź: Wnioskodawca posiada jak wyżej wskazano odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof prowadzoną w wersji elektronicznej w postaci arkusza kalkulacyjnego, która pozwala mu wyliczyć, jaka część przychodu wynika z wytwarzania w wyniku prac rozwojowych i wytworzenie utworów objętych autorskimi prawami własności powstaje.

Współczynnik Nexus liczy Wnioskodawca zgodnie z ustawą, tzn. z art. 30ca ust. 4 updof wg wzoru:

(a+b)x1,3/a+b+c+d

„Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na: a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP”. (Źródło: Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r.).

11)od kiedy (dokładnie) prowadzi Pan odrębną ewidencję (proszę wskazać datę)?

Odpowiedź: Od 3 stycznia 2022 r.

12)czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP?

Odpowiedź: Od początku okresu prowadzenia prac rozwojowych będących przedmiotem wniosku. Czyli od 3 stycznia 2022 roku, wcześniej Wnioskodawca uczestniczył w procesie wdrożenia (tzw. (…)).

13)czy odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Odp. Tak.

14)proszę o jednoznaczne wskazanie, czy majątkowe prawa autorskie zawsze są zbywane przez Pana na rzecz odbiorcy?

we wniosku wskazał Pan bowiem, że: m.in. „Wystawiając faktury za wykonane prace programistyczne i powstałe w ich wyniku dzieła czyli w tym wypadku aplikacje zgodnie z zawartą z odbiorcą lub odbiorcami umową względnie są zbywane przez wnioskodawcę wszelkie majątkowe prawa autorskie na rzecz odbiorcy” oraz „Umowy określały i określają, że wynagrodzenie jest wypłacane na podstawie faktury wystawianej w określonym w umowie terminie, w którym doszło do zakończenie zlecenia (zamówienia) a majątkowe prawa autorskie są zbywane na odbiorcę za wynagrodzeniem”.

Odpowiedź: Prawa majątkowe są zawsze zbywane na kontrahenta.

Dodatkowo w piśmie z 28 lipca 2023 r. Wnioskodawca doprecyzował opis wniosku, wskazując:

Odnośnie zdania:

„(...) Jak wspomniano Wnioskodawca prowadzi specjalną ewidencje, która pozwala mu wyliczyć, jaka część przychodu wynika z wytwarzania w wyniku prac rozwojowych i wytworzenie utworów objętych autorskimi prawami własności powstaje”.

Niniejszym Wnioskodawca doprecyzowuje: »(...) Jak wspomniano „w wniosku” i „odpowiedzi na pytania” Wnioskodawca prowadzi specjalną ewidencje, która pozwala mu wyliczyć, jaka część przychodu jego wynika z w wyniku prac rozwojowych lub z wytworzenie utworów objętych autorskimi prawami własności, które powstały w wyniku prac rozwojowych Wnioskodawcy«. Wnioskodawca ma nadzieję, że zdanie jest już bardziej zrozumiałe.

Zdanie to miało tylko podkreślić, że Wnioskodawca jest w stanie ustalić, jakie działania w ramach tych umów są związane pracami rozwojowymi i wytworzeniem utworów objętych prawami autorskimi, a jakie nie.

Wskazuję na fakt, że może się zdarzyć, że Wnioskodawca w ramach tych umów wykona jakieś działania, które nie mają charakteru działań wykorzystujących prace rozwojowe i nie wytwarzają utworów objętych prawami autorskimi. Zdarzyć się może, że trzeba nauczyć odbiorcę końcowego jak z programu (aplikacji korzystać), jak robić w niej rutynowe zmiany. Może się zdarzyć, że sam Wnioskodawca musi takie rutynowe zmiany wprowadzić, które nie są efektem prac rozwojowych i nie wytwarzają utworu objętego prawem autorskim.

Zadania, jakie są realizowane w ramach dwóch umów ramowych z kontrahentami bezpośrednimi to, np.:

Pisanie aplikacji lub części kodów do aplikacji powstających zespołowo w języku (…) przy użyciu (…) oraz wielu innych bibliotek pozwalających na stworzenie w pełni działającej aplikacji umożliwiającej wykonywanie logiki biznesowej pozwalającej użytkownikom końcowym realizowanie zadań oraz gromadzenie informacji.

Logika biznesowa pełniona jest przez pisane przez Wnioskodawcę serwisy, które to są odpytywane przez interfejs graficzny (nietworzony przez Wnioskodawcę) oraz inne serwisy pośrednie, aby zrealizować bardziej złożone operacje biznesowe.

Praca Wnioskodawcy polega na tym, aby pisać te aplikacje od podstaw, bazując na dokumentacji dostarczanej przez klienta lub konfiguracji technicznych z opisem logiki biznesowej lub rozwijanie określonej aplikacji.

Rozwijanie znaczy tutaj dopisywanie nowych funkcji, zmiana już istniejących funkcji – z powodu zmiany wymagań klientów oraz poprawianie błędów.

Poprawianie błędów rozumiane jako zmiana działania oprogramowania, które zamiast zrealizować jakąś funkcję wyświetla błędy, które muszą zostać obsłużone przez nowo napisany przez Wnioskodawcę kod.

Pisanie aplikacji w języku (…) przy użyciu (…) oraz wielu innych bibliotek pozwalających stworzenie w pełni działającej aplikacji. Tutaj do działającego systemu Wnioskodawca dodaje nowe funkcjonalności, które pozwalają realizować nową logikę biznesową oraz poprawia/zmienia logikę w istniejących komponentach – z powodu zmian założeń biznesowych lub zmiany wymagań. Do zakresu obowiązków Wnioskodawcy należy również naprawa błędów. Czyli, jak poprzednio napisanie kodu, który pozwala zmienić działanie aplikacji tak, aby nie wyświetlać błędów lub złych wyników tylko poprawne.

W każdym przypadku wszystko, co zostanie przez Wnioskodawcę napisane (wszystkie prawa autorskie) zostają przeniesione na zleceniodawcę – klienta końcowego. Również w wypadku stworzenia utworu objętego prawami autorskimi wskutek pracy zespołowej.

Podsumowując konkretne zadania, to wytworzenie lub ulepszenie istniejącej aplikacji będącej formą programu komputerowego, które z kolei jest dziełem cyfrowym, na zlecenie kontrahenta poprzez pisanie lub ulepszanie istniejącego kodu oprogramowania. To jest główne zadanie, ale mogą być z nim związane zadania pomocnicze służące wykonaniu głównego zadania, takie jak: spotkania online i stacjonarne w ramach zespołów projektowych, spotkania wdrożeniowe w związku z wdrożeniem aplikacji lub spotkania utrzymaniowe związane z bieżącą obsługą aplikacji z przedstawicielami lub współpracownikami kontrahentów.

Ponadto, nawet jeśli, w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Wnioskodawca) przenoszą na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnych umów zawartych przez te osoby osobno z kontrahentem (zleceniodawcą) prawa do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wynagrodzenie z tego tytułu otrzymuje Wnioskodawca na bazie umowy zawartej osobno przez niego z kontrahentem (zleceniodawcą), mowa tu jest o umowach ramowych. Wnioskodawca świadczy tego rodzaju usługi w ramach wspomnianych wcześniej umów ramowych i nie podpisuje osobnych umów do każdego takiego zlecenia.

Taki zespół nie tworzy jakiegoś rodzaju spółki lub wspólnego przedsięwzięcia w ramach, którego jako jedna strona podpisują wspólnie oddzielną umowę z kontrahentem na to zadanie. Prawa autorskie do wytworzonego zespołowo utworu są przenoszone na postawie umów zawartych z kontrahentem przez poszczególnych członków takiego zespołu. Członkowie zespołu mają zawarte umowy ramowe, jak Wnioskodawca i na podstawie tych zawartych umów są przenoszone prawa autorskie majątkowe na kontrahenta do wytworzonego przez zespół utworu i za wykonanie takiego utworu wg dyspozycji kontrahenta na podstawie zawartej umowy ramowej z Wnioskodawcą uzyskuje on wynagrodzenie za wykonane usługi.

Stworzenie lub rozwój danej aplikacji zlecane jest zespołowi, którego członkowie zajmują się poszczególnymi komponentami tych aplikacji w ramach swoich kompetencji. Przykładowo kompetencją Wnioskodawcy jest napisanie aplikacji przetwarzającej dane, a kompetencją innego członka zespołu jest napisanie interfejsu graficznego pozwalającego wyświetlić te dane.

Ponadto, w piśmie z 14 sierpnia 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że najczęściej pisane przez Wnioskodawcę aplikacje/część aplikacji odbywa się w ramach zespołu. Jako zespół wspólnie z innymi osobami Wnioskodawca tworzy aplikację, która implementuje wszystkie wymagania klienta.

Czasami Wnioskodawca pisze aplikację od podstaw i wytwarza ją w całości sam (tak zwany mikro serwis – micro service), która jest w pełni działającą aplikacją wchodzącą w skład złożonego systemu.

W każdym jednak przypadku (zarówno aplikacja napisana w całości przez Wnioskodawcę, jak i we współpracy z innymi członkami zespołu) produkt trafiający do klienta końcowego jest wydawany (released) przez (…) w skomplikowanym procesie weryfikacji i walidacji produktu końcowego zanim trafi do klienta/użytkownika jako część systemu.

Pytania

1.Czy prawa autorskie do wytworzonych i wytwarzanych w opisany we wniosku sposób w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, aplikacji (Programów komputerowych) tworzonych samodzielnie lub w ramach zespołu przez Wnioskodawcę, będących efektem jego działalności programistycznej polegającej na wytwarzaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 14 sierpnia 2023 r.).

2.Czy działalność programistyczna polegająca na wytwarzaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, prowadzona przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową, czyli czy mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof?

3.Czy dochód Wnioskodawcy z praw własności intelektualnej wypracowany w ramach realizacji umów z kontrahentami pośrednimi będącymi odbiorcami usług realizowanych w ramach wyżej wymienionych prac programistycznych, będących przedmiotem wniosku, będzie mógł być opodatkowany stawką 5% zgodnie z art. 30ca updof?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniach z 17 lipca 2023 r. oraz z 14 sierpnia 2023 r.)

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, prawa autorskie do wytworzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez Wnioskodawcę Aplikacji (Programów komputerowych) tworzonych samodzielnie lub w ramach zespołów (zespołowo) przez Wnioskodawcę są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano powyżej, dzieła będące efektem działalności programistycznej Wnioskodawcy opisanej we wniosku, tzn. aplikacje przez niego tworzone są objęte ochroną praw autorskich, na co wskazują nawet zapisy umowy z kontrahentem pośrednim. Dotyczy to tak samo aplikacji wytworzonych zespołowo lub samodzielnie.

Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. IP BOX wskazują, że: „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.”

W tym miejscu trzeba wskazać, że aplikacje wytwarzane przez Wnioskodawcę samodzielnie lub zespołowo posiadają cechę nowości tak w aspekcie swojej budowy, będąc efektem nowego kodu, a także w aspekcie funkcjonalności posiadają cechę nowości dając odbiorcy końcowemu nowe funkcje i korzyści jakich nie posiadał jego system wcześniej.

Dodatkowo art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych literalnie wymienia programy komputerowe jako przedmiot prawa autorskiego. Aplikacje tworzone przez Wnioskodawcę samodzielnie lub zespołowo są właśnie programami komputerowymi.

Ad. 2.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, będąca przedmiotem wniosku, polegająca na tworzeniu lub ulepszaniu aplikacji na zlecenie kontrahenta, w jego ocenie stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 updof, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

O ile Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w ramach swojej działalności, to jego działalność programistyczna jest systematyczną pracą, która zwiększa wiedzę i wykorzystuje zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Systematyczność prac wyraża się w ciągłości prac i względnie stałej metodologii prac. Zwiększenie wiedzy realizuje się poprzez wykazanie nowych zastosowań oprogramowania komputerowego (aplikacji). Wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań wyraża się przez stworzenie aplikacji o nowych funkcjonalnościach przez Wnioskodawcę korzystającego z obecnie dostępnej wiedzy na temat oprogramowania i dostępnej infrastruktury. Efektem prac jest nowa aplikacja dająca nowe funkcje odbiorcy, których nie mają jego dotychczasowe programy lub, które te funkcje realizują mniej efektywnie lub niedostatecznie satysfakcjonujące odbiorcę. Twórczy charakter wskazujący na prace badawczo-rozwojowe potwierdzają prawa autorskie, jakimi objęte są programy (aplikacje) tworzone przez Wnioskodawcę.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego dochód z praw własności intelektualnej wypracowany w ramach realizacji umów z kontrahentami pośrednimi, będącymi odbiorcami usług realizowanych, w ramach wyżej wymienionych prac programistycznych, będących przedmiotem wniosku będzie mógł być opodatkowany stawką 5% zgodnie z art. 30ca updof.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei art. 30ca ust. 2 pkt 8 wskazuje, że autorskie prawa do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Na fakt prowadzenia działalności pozarolniczej przez Wnioskodawcę wskazuje wpis Wnioskodawcy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz fakt, że swoją działalność programistyczną realizuje on w ramach tej działalności. Dodatkowo działalność Wnioskodawcy spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 updof dla działalności gospodarczej, gdyż jest to działalność zarobkowa, usługowa, o charakterze wytwórczym, która polega również na wykorzystaniu wartości niematerialnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie zaś z treścią art. 5b ust. 1 ww. updof, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

-odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

-są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

-wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak określono we wniosku, Wnioskodawca ponosi ryzyka gospodarcze związane z jego działalnością, ponosi również ewentualną odpowiedzialność za rezultat swoich działań na zasadach ogólnych i zlecone przez odbiorców działania programistyczne polegające, jak wskazano, na wytworzeniu nowych aplikacji, wykonuje on w terminach określonych przez zlecającego, ale w sposób dowolny w przeważającym stopniu w czasie i miejscu dla niego dogodnym, nie licząc spotkań z zespołami projektowymi oraz spotkań wdrożeniowych i utrzymaniowych, których termin trzeba uzgodnić z uczestnikami tych spotkań, a nie tylko z Wnioskodawcą, co jest normalną praktyką współpracy gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy podatnik prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W przedmiotowej sprawie Pana wątpliwości dotyczą m.in. uznania działalności opisanej we wniosku za działalność badawczo-rozwojową.

Z przedstawionego opisu sprawy oraz jego uzupełnień wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej na podstawie wpisu z dnia (…) 2017 r. Głównym przedmiotem działalności firmy jest DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z OPROGRAMOWANIEM (PKD 62.01.Z zgodnie z POLSKĄ KLASYFIKACJĄ DZIAŁALNOŚCI (PKD 2007)). Aktualnie realizuje Pan działalność programistyczną w ramach umowy o świadczenie usług przez podwykonawcę typu (…). Umowa z poprzednim kontrahentem pośrednim zawarta została jeszcze w 2021 roku, ale pierwszy dochód, jaki chciałby Pan rozliczyć zgodnie z art. 30ca updof uzyskał Pan w 2022 roku. Okres 2021 roku stanowił okres przygotowawczy do właściwej współpracy z kontrahentem pośrednim. Aktualnie ma Pan zawartą analogiczną umowę z innym kontrahentem pośrednim. W ramach prowadzonych usług programistycznych nie prowadzi Pan badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jedynie prowadzi Pan prace rozwojowe, o jakich mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Pana prace rozwoje polegają na pisaniu nowego kodu lub ulepszaniu kodu, w wyniku czego powstaje nowa lub ulepszona aplikacja, czyli forma programu komputerowego będącego produktem cyfrowym. Efekty Pana pracy (zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania, które nazywa Pan „aplikacją” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia). Działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efektem Pana prac rozwojowych zawsze jest oprogramowanie (aplikacja) lub ulepszone oprogramowanie (aplikacje). Wytworzone przez Pana oprogramowanie (aplikacje, kod) ma nowy, ulepszony i innowacyjny charakter i nie jest ono wynikiem działalności rutynowych lub okresowych zmian tych programów (aplikacji).

Na podstawie przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniach opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzam, że podejmowana przez Pana działalność opisana we wniosku w okresie, którego dotyczy wniosek była/jest/będzie w opisanym zakresie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem spełnione są następujące cechy:

-działalność ta ma charakter twórczy,

-obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

-podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym, przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexusobliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

W przedmiotowej sprawie Pana wątpliwości dotyczą także możliwości opodatkowania preferencyjną stawką 5% uzyskanego dochodu w 2022 r. oraz w latach następnych.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że:

1.tworzy i rozwija/ulepsza Pan aplikacje (programy komputerowe) w ramach prowadzonej działalności gospodarczejsamodzielnie oraz w zespołach projektowych;

2.tworzy i rozwija/ulepsza Pan aplikacje (programy komputerowe) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.wytwarzane i rozwijane/ulepszane samodzielnie przez Pana aplikacje (programy komputerowe) są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4.wytwarzane i rozwijane/ulepszane przez Pana w ramach zespołu projektowego części oprogramowania dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnych umów zawartych przez te osoby osobno z kontrahentem (zleceniodawcą) prawa do stworzonego przez te osoby łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wynagrodzenie z tego tytułu otrzymuje Pan na bazie umowy zawartej osobno przez Pana z kontrahentem (zleceniodawcą);

5.autorskie prawa majątkowe do oprogramowania zawsze są zbywane na kontrahenta, za wynagrodzeniem;

6.prowadzi Pan od 3 stycznia 2022 r. na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzoną w wersji elektronicznej w postaci arkusza kalkulacyjnego.

Należy wskazać, że tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

·jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

·jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest autorskie prawo do programu komputerowego. Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego”, ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe) (art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program podlega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo‑rozwojowej.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

W złożonym wniosku wskazał Pan, że działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Realizując swoją działalność związaną z oprogramowaniem odbywa Pan spotkania online i stacjonarne również poza siedzibą Pana firmy w ramach zespołów projektowych, których dotyczą tworzone przez Pana aplikacje oraz zdarzają się również spotkania wdrożeniowe w związku z wdrożeniem aplikacji lub utrzymaniowe spotkania związane z bieżącą obsługą aplikacji z przedstawicielami lub współpracownikami kontrahentów. W zespołach projektowych miał Pan obecnie funkcje (…) lub (…). Zlecenia programistyczne realizowane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod bezpośrednim nadzorem i kierownictwem zleceniodawcy, gdyż ten tylko określa czas do jakiego ma być dzieło wykonane i ewentualnie koordynuje spotkania zespołów projektowych. Dodatkowo realizuje Pan zlecenie w miejscu i w ciągu dnia w czasie dogodnym dla Pana i przez Pana określonym, chyba że konieczne jest spotkanie zespołu projektowego albo spotkanie wdrożeniowe lub utrzymaniowe, czyli mające na celu utrzymanie funkcjonalności aplikacji lub rozwiązanie problemów związanych z implementacją aplikacji w systemie odbiorcy końcowego.

Stworzone przez Pana oprogramowania są odrębnymi aplikacjami, tzn. odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu autorskie prawa majątkowe do tego oprogramowania. W ramach umowy z odbiorcą usług będących bezpośrednim Pana zleceniodawcą autorskie prawa majątkowe są nabywane przez niego w ramach wynagrodzenia za wykonane usługi programistyczne, polegające na realizacji utworu (oprogramowania, aplikacji) opisanego w zleceniu.

Natomiast w uzupełnieniach do wniosku wskazał Pan m.in., iż zdarza się, że w ramach jakiejś aplikacji/serwisu praca prowadzona jest równolegle przez kilku programistów, jednak każdy wykonuje prace związane z jego częścią zadania, które ma osobną dokumentację w systemie i opis funkcji, jakie wchodzą w skład danego zadania. Na podstawie tych wyspecyfikowanych zadań tworzona jest funkcjonalność, czyli część większego/bardziej skomplikowanego systemu realizującego logikę biznesową wykorzystywaną przez klienta końcowego. W takich sytuacjach dziełem Pana jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nawet jeśli, w efekcie prac prowadzonych przez Pana będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnych umów zawartych przez te osoby osobno z kontrahentem (zleceniodawcą) prawa do stworzonego przez te osoby łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wynagrodzenie z tego tytułu otrzymuje Pan na bazie umowy zawartej osobno przez Pana z kontrahentem (zleceniodawcą).

Ostatecznie wskazał Pan, że najczęściej pisane przez Pana aplikacje/część aplikacji odbywa się w ramach zespołu. Jako zespół wspólnie z innymi osobami tworzy Pan aplikację, która implementuje wszystkie wymagania klienta. Czasami pisze Pan aplikację od podstaw i wytwarza ją w całości sam (tak zwany mikro serwis – micro service), która jest w pełni działającą aplikacją wchodzącą w skład złożonego systemu. W każdym jednak przypadku (zarówno aplikacja napisana w całości przez Pana, jak i we współpracy z innymi członkami zespołu) produkt trafiający do klienta końcowego jest wydawany (released) przez (…) w skomplikowanym procesie weryfikacji i walidacji produktu końcowego zanim trafi do klienta/użytkownika jako część systemu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że w przypadku gdy samodzielnie wytwarza Pan lub rozwija/ulepsza oprogramowanie, a stworzone przez Pana oprogramowania są odrębnymi aplikacjami, tzn. odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to wytwarza Pan kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku tworzenia, rozwijania/ulepszania przez Pana w ramach zespołów projektowych części oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w ramach zespołu programiści (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnych umów zawartych przez te osoby osobno z kontrahentem (zleceniodawcą) prawa do stworzonego przez te osoby łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wynagrodzenie z tego tytułu otrzymuje Pan na bazie umowy zawartej osobno przez Pana z kontrahentem (zleceniodawcą) – to utwory te nie stanowią odrębnych programów komputerowych, a jedynie ich części i przenosi Pan na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do utworów, a nie prawa do programów komputerowych, które to utwory nie są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w sytuacji gdy wytwarza Pan kwalifikowane prawa własności intelektualnej samodzielnie, dochody, które uzyskuje Pan w tym przypadku są dochodami, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku zaś, gdy utwory, które tworzy Pan w zespole nie stanowią odrębnych programów komputerowych, a jedynie ich części i w konsekwencji nie powstają kwalifikowane prawa własności, dochody, które uzyskuje Pan w takim przypadku nie stanowią dochodów, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”, należy ponownie odnieść się do:

·art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

·art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

·art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód z tytułu przeniesienia praw do samodzielnie wytworzonego, rozwiniętego/ulepszonego przez Pana oprogramowania stanowiącego odrębny program komputerowy, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które to oprogramowanie zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za rok 2022 (od 3 stycznia 2022 r.). Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Natomiast, w odniesieniu do dochodu osiągniętego przez Pana z przeniesienia prawa do utworów wytworzonych, rozwijanych/ulepszanych przez Pana przy współpracy z zespołem projektowym, to – jak wskazano powyżej – utwory te nie są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu stawką podatku w wysokości 5%. Wskazać bowiem należy, że tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Podsumowując, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 3 w części dotyczącej uznania praw autorskich do wytworzonych i wytwarzanych w opisany we wniosku sposób, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, aplikacji (programów komputerowych), tworzonych w ramach zespołu projektowego, będących efektem Pana działalności programistycznej polegającej na wytwarzaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz uprawnienia Pana do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych określonej w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do dochodów z praw własności intelektualnej wypracowany w ramach realizacji umów z kontrahentami pośrednimi będącymi odbiorcami usług realizowanych w ramach Pana prac programistycznych przy współpracy z zespołami projektowymi jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Ponadto zaznaczamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).