Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.295.2023.2.AR

Wyłączenie z opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w budynku mieszkalnym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 8 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej lokalu mieszkalnego wraz z udziałem wynoszącym … w budynku mieszkalnym. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lipca 2023 r. (wpływ 3 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wniosek był rozpoznawany uprzednio pod sygn. znak pisma 0111-KDIB3-2.4012.33.2023.1.AR.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości …. Nieruchomość ma zostać sprzedana na licytacji publicznej w II kwartale 2023 r.

Właścicielem jest … PESEL: X, NIP: X, REGON: X, która nabyła nieruchomość na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokalu na podstawie aktu notarialnego nr … z dnia 20 grudnia 2006 r., przed notariuszem.

Teren, na którym położona jest nieruchomość posiada Plan Zagospodarowania Przestrzennego uchwalony uchwałą Rady Gminy nr … z dnia 25 stycznia 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi …. Publikacja w dzienniku (...): Poz. … z dnia 26 marca 2013 r.

Zgodnie z powyższym przedmiotowa nieruchomość położona przy ul. … znajduje się na terenie oznaczonym jako: 5MW – Teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Licytowana nieruchomość stanowi samodzielny lokal mieszkalny nr …o powierzchni użytkowej (wraz z pomieszczeniem gospodarczym) … m² wraz z udziałem wynoszącym … w budynku mieszkalnym wielorodzinnym w … przy ul. … (…) czterokondygnacyjnego budynku wybudowanego około 2005 roku w ramach osiedla … przez dewelopera ….

Jak wynika z odpowiedzi uzyskanej z ZUS i Urzędu Skarbowego dłużnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD: L6831Z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami od (...).

Dłużnik odmawia udzielenia informacji czy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości, czy poniósł nakłady przewyższające 30% wartości początkowej nieruchomości czy skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów oraz czy rozliczył się z Urzędem Skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jak również nie udzielił informacji czy lokal stanowił przedmiot najmu.

Według informacji z publicznego rejestru Ministra Finansów tj. wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przewróconych do rejestru VAT, dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT od 18 stycznia 2020 r., jednakże z dniem 3 marca 2021 r. został wykreślony jako podatnik VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 2.

Według informacji posiadanych przez organ egzekucyjny lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika Pani …. W miejscu położenia nieruchomości dłużnik posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie PKD: L6831Z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami … Organ egzekucyjny nie posiada informacji czy dłużnik prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT czy też zwolnioną z podatku VAT.

Brak informacji w ww. zakresie jest wynikiem podjętych przez komornika działań, które zostały udokumentowane w aktach sprawy. Jak wyżej wskazano, dłużnik odmówił, dłużnik odmawia udzielenia informacji czy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości, czy poniósł nakłady przewyższające 30% wartości początkowej nieruchomości czy skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów oraz czy rozliczył się z Urzędem Skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jak również nie udzielił informacji czy lokal stanowił przedmiot najmu.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

Organ egzekucyjny nie posiada informacji czy z tytułu nabycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem gospodarczym) oraz udziałem … w budynku mieszkalnym została wystawiona faktura.

Na pytanie Organu zawarte w wezwaniu „Z opisu sprawy wynika, że „Według informacji posiadanych przez organ egzekucyjny lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika … W miejscu położenia nieruchomości dłużnik posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie … pośrednictwo w obrocie nieruchomościami … Organ egzekucyjny nie posiada informacji czy dłużnik prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT czy też zwolnioną z podatku VAT.”

Proszę zatem o wskazanie czy dłużnik prowadzi fizycznie działalność gospodarczą w ww. lokalu mieszkalnym wraz z pomieszczeniem gospodarczym oraz udziałem, o którym mowa we wniosku czy dłużnik ma tylko zarejestrowaną działalność gospodarczą pod adresem ww. nieruchomości?”

wskazała Pani, że „Według informacji posiadanych przez organ egzekucyjny oraz okoliczności ujawnionych w toku sprawy (w toku czynności terenowych) wynika, iż dłużnik pod wskazanym adresem ma wyłącznie zarejestrowaną działalność gospodarczą.”

Pytanie

Czy w związku z prowadzoną egzekucją z nieruchomości i ewentualną sprzedażą Komornik Sądowy winien odprowadzić podatek od towarów i usług do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Komornika Sądowego w przypadku sprzedaży licytacyjnej nieruchomości położonej pod adresem … istnieje obowiązek odprowadzenia podatku VAT z uwagi na to, iż dłużnik … PESEL: X, NIP: X, REGON: X posiada pod ww. adresem zarejestrowaną działalność gospodarczą, a ponadto figurowała w rejestrze jako podatnik VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.) zwanej dalej Kodeks cywilny:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 ww. Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów nieruchomości gruntowe (działki i udziały w działkach) jak i budynki i budowle i ich części spełniają definicję towarów określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika w rozumieniu ustawy, i zrealizowana w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani postępowanie egzekucyjne z nieruchomości ... Nieruchomość ma zostać sprzedana na licytacji publicznej w II kwartale 2023 r. Właścicielka (Dłużnik) nabyła nieruchomość na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokalu. Licytowana nieruchomość stanowi samodzielny lokal mieszkalny nr …o powierzchni użytkowej (wraz z pomieszczeniem gospodarczym) … m² wraz z udziałem wynoszącym … w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wybudowanym około 2005 roku. Wskazała Pani, że lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika. W miejscu położenia nieruchomości dłużnik posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie PKD: L6831Z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Według informacji posiadanych przez organ egzekucyjny oraz okoliczności ujawnionych w toku sprawy wynika, iż dłużnik pod wskazanym adresem ma wyłącznie zarejestrowaną działalność gospodarczą.

Podaje Pani również, że Organ egzekucyjny nie posiada informacji czy dłużnik prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT czy też zwolnioną z podatku VAT. Dłużnik odmówił i odmawia udzielenia informacji czy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości, czy poniósł nakłady przewyższające 30% wartości początkowej nieruchomości czy skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów oraz czy rozliczył się z Urzędem Skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak również nie udzielił informacji czy lokal stanowił przedmiot najmu.

Brak informacji w ww. zakresie jest wynikiem podjętych przez komornika działań, które zostały udokumentowane w aktach sprawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy w związku z prowadzoną egzekucją z nieruchomości i ewentualną sprzedażą Komornik Sądowy winien odprowadzić podatek od towarów i usług do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z analizy wyżej cytowanych przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie dłużnik podjął w odniesieniu do sprzedawanej przez Panią nieruchomości.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej należącej do dłużnika stanowiącej lokal mieszkalny (wraz z pomieszczeniem gospodarczym) z udziałem … w budynku wielorodzinnym, o którym mowa we wniosku w realiach opisanej sprawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać dłużnika za podatnika tego podatku, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka aktywność dłużnika, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wskazała Pani, że lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika. W miejscu położenia nieruchomości dłużnik posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie PKD: L6831Z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Według informacji posiadanych przez organ egzekucyjny oraz okoliczności ujawnionych w toku sprawy (wynika, iż dłużnik pod wskazanym adresem ma wyłącznie zarejestrowaną działalność gospodarczą.

Skoro więc jak wynika z podanych okoliczności sprawy, nieruchomość dłużnika nie była wykorzystywana w celach zarobkowych, do osiągnięcia korzyści majątkowych, bowiem nie prowadzał on tam faktycznie działalności gospodarczej, lecz - jak zostało podane – pod wskazanym adresem ma wyłącznie zarejestrowaną działalność - to działania dłużnika wobec posiadanej nieruchomości należy uznać za działania związane z wykonywaniem przysługującego mu prawa własności.

W związku z tak przedstawionymi okolicznościami sprawy należy stwierdzić, że Komornik jako płatnik, o którym mowa w art. 18 ustawy, nie będzie w momencie sprzedaży obowiązany do naliczenia i pobrania podatku VAT od sprzedawanego w trybie licytacji komorniczej lokalu mieszkalnego (wraz z pomieszczeniem gospodarczym ... m²) wraz z udziałem wynoszącym ... w budynku mieszkalnym. Jak wskazano wyżej, dłużnik z tytułu ww. sprzedaży nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a jedynie podejmowane działania należy uznać za związane z wykonywaniem przysługującego mu prawa własności.

Zatem oceniając Pani stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży licytacyjnej nieruchomości położonej pod adresem … istnieje obowiązek odprowadzenia podatku VAT jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).