Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.427.2023.2.AKA
Uznanie Gminy za podatnika, niepodleganie opodatkowaniu VAT dotacji i wpłat mieszkańców, niepodleganie opodatkowaniu przekazania instalacji oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu dotyczącego odnawialnych źródeł energii.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
-nieprawidłowe w części dotyczącej uznania Państwa Gminy za podatnika w związku z realizacją projektu pn. „…” oraz
-prawidłowew części dotyczącej:
·nieuznania za podstawę opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez mieszkańców na realizację projektu,
·niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania ze środków europejskich, które Państwa Gmina otrzyma na dofinansowanie projektu,
·braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją projektu,
·braku obowiązku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania umowy o wzajemnych zobowiązaniach.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-uznania Państwa Gminy za podatnika w związku z realizacją projektu pn. „…”,
-nieuznania za podstawę opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez mieszkańców na realizację projektu,
-niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania ze środków europejskich, które Państwa Gmina otrzyma na dofinansowanie projektu,
-braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją projektu,
-braku obowiązku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania umowy o wzajemnych zobowiązaniach.
Uzupełnili go Państwo pismami z 2 sierpnia 2023 r. (data wpływu 3 sierpnia 2023 r.) oraz z 2 sierpnia 2023 r. (data wpływu 4 sierpnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina … jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „…”, na którą to Gmina … uzyskała dofinansowanie w formie dotacji z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020.
Projekt polega na montażu odnawialnych źródeł energii wykorzystujących energię słoneczną do wytwarzania energii elektrycznej – panele fotowoltaiczne – na potrzeby gospodarstw domowych u prywatnych mieszkańców Gminy ... Gmina planuje wybudować infrastrukturę służącą produkcji i dystrybucji energii ze źródeł odnawialnych w ilości (zgodnie z założeniami projektowymi, ilości mogą ulec zmianie) 60 szt. instalacji fotowoltaicznych.
Ponadto Gmina informuje, że:
1.Wnioskodawca, czyli Gmina … jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
2.Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją zadania będą wystawione na Gminę ...
Na podstawie art. 86 ust. 1 podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Usługi zakupione w ramach realizacji zadania będą wykorzystane przez Wnioskodawcę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Realizacja projektu ma za zadanie realizację celu publicznego, którym jest ochrona środowiska. Gmina w ramach realizacji ww. projektu, wypełni swoje ustawowe zadania, wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 559 tj. z dnia 7 lutego 2022 r., dalej jako „ustawa o samorządzie gminnym”), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, sprawy z zakresu ochrony środowiska i przyrody oraz zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną należą do zadań własnych gmin.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1973, tj. z dnia 29 września 2021 r.) w art. 403 ust. 2 w zw. z art. 400a ust. 1 pkt 21 i pkt 22 określa, że finansowanie ochrony środowiska w zakresie przedsięwzięć związanych z ochronę powietrza i wspomagania wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii jest zadaniem własnym gminy.
Przedmiot projektu będzie stanowić własność Gminy przez cały okres trwałości projektu, który wynosi 5 lat. Prawo własności zostanie powierzone mieszkańcowi biorącemu udział w projekcie w wyniku umowy przekazania nieodpłatnie, spisanej z nim po zakończeniu okresu trwałości. Przedmiot projektu nie będzie powierzony do zarządzania innemu podmiotowi w trakcie, jak i po okresie trwałości. W kompetencji Gminy będzie pomiar i monitorowanie wskaźników realizacji projektu. Prowadzony będzie monitoring założonych wskaźników efektu ekologicznego oraz okresowe przeglądy techniczne instalacji. Projekt nie przewiduje utworzenia nowych stanowisk pracy w związku z jego realizacją. Prace wykonawcze związane z realizacją projektu powierzone zostały wykonawcy, który wyłoniony został w drodze przetargu nieograniczonego.
Kwota wydatków ogółem, która została przedstawiona we wniosku o dofinansowanie wynosi … zł, w tym wydatki kwalifikowane w wysokości … zł. Podatek VAT w projekcie został wskazany jako wydatek niekwalifikowany. Projekt zostanie sfinansowany z dofinansowania oraz wpłat mieszkańców. W związku z realizacją Projektu Gmina zawarła z mieszkańcami umowy, których celem jest ustalenie wzajemnych zobowiązań stron w ramach realizowanej przez Gminę na rzecz mieszkańca usługi polegającej na montażu Instalacji na budynku będącym własnością/współwłasnością mieszkańca.
Zgodnie z umową mieszkaniec Gminy zobowiązuje się do partycypacji w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% kosztów kwalifikowanych + VAT od wartości inwestycji na danej nieruchomości, tj. kosztów zainstalowania na nieruchomości instalacji OZE, kosztów wynagrodzenia inspektora nadzoru + całości kosztów niekwalifikowanych. Gmina dokonuje zabezpieczenia wkładu własnego własnymi środkami finansowymi.
Wpłaty mieszkańców nie zostaną przez Gminę opodatkowane podatkiem VAT.
Po upływie okresu trwania umowy kompletna instalacja zostanie przekazana Właścicielowi na własność nieodpłatnie. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany na podstawie odrębnej umowy.
W ramach realizacji projektu zostali wyłonieni wykonawcy instalacji, którzy dostarczą elementy składowe (towary) niezbędne do ich montażu i wykonają usługę polegającą na montażu wymienionych instalacji oraz będą prowadzić nadzór inwestorski, zgodnie z przepisami ustawy – Prawo zamówień publicznych.
Należy podkreślić, że to Gmina będzie realizować projekt, a udział właścicieli nieruchomości, na których zainstalowane zostaną urządzenia sprowadza się do jego współfinansowania, a nie do uiszczenia opłaty za ich nabycie, gdyż tych urządzeń oni nie nabywają, a nabywa je Gmina. Montaż odnawialnych źródeł energii nie jest usługą wykonywaną na rzecz poszczególnych mieszkańców, lecz na rzecz Gminy, która na tym etapie nabywa, na podstawie umowy z wykonawcą, własność urządzeń zainstalowanych w nieruchomościach użyczonych przez mieszkańców.
Faktury za realizację projektu będą wystawiane na Gminę. Towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją opisanego projektu są wykorzystane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Gmina planuje zakończyć realizację projektu w czerwcu 2023 r.
Gmina zastosuje stawki podatku VAT do montażu:
a)instalacji fotowoltaicznych, celem zaspokojenia potrzeb związanych z produkcją energii elektrycznej na potrzeby własne - stawka podatku VAT 8% przy założeniu, że instalacja znajdzie się na dachach budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub budynkach gospodarczych o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2 bądź też np. na dedykowanej konstrukcji na gruncie w obrębie nieruchomości, funkcjonalnie związanej z budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2.
b)instalacji fotowoltaicznych, celem zaspokojenia potrzeb związanych z produkcją energii elektrycznej na potrzeby własne - stawka podatku VAT 23% przy założeniu, że instalacja znajdzie się na dachach budynków mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 300 m2 bądź też np. na dedykowanej konstrukcji na gruncie w obrębie nieruchomości, funkcjonalnie związanej z budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni użytkowej przekraczającej 300 m2.
Otrzymane dofinansowanie ze środków RPO W… zostanie przeznaczone na sfinansowanie konkretnych czynności wykonywanych w ramach projektu, tj. Gmina nie może przeznaczyć ich na inny cel, który nie będzie związany z realizacją ww. projektu, a w szczególności otrzymana dotacja nie zostanie przeznaczona na ogólną działalność Gminy. W przypadku niezrealizowania projektu Gmina będzie zobowiązana do zwrotu wszystkich otrzymanych środków pieniężnych.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że wielkość wkładu mieszkańca nie będzie pokrywać całości ani znacznej części kosztów zainstalowania instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii w związku z realizacją projektu pn. „…”.
Wielkość wkładu mieszkańca nie będzie pokrywać całości ani znacznej części kosztów montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, tj. nie będzie nigdy stanowił faktycznego ekwiwalentu wartości otrzymanego świadczenia.
Dofinansowanie oraz wpłaty Mieszkańców będą pokrywały całość kosztów związanych z realizacją projektu w części dotyczącej montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii na nieruchomościach Mieszkańców.
Realizacja projektu pn. „…” nie będzie miała na celu osiągnięcie przez Gminę stałego dochodu czy zysku z tego tytułu.
Realizując przedmiotową inwestycję Gmina nie ma na celu wykonywanie działalności w celach zarobkowych.
Gmina … w celu realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie zatrudniać pracowników.
Udział mieszkańców w inwestycji, tj. montażu paneli fotowoltaicznych, jest dobrowolny.
Gmina nie świadczy i nie zamierza regularnie świadczyć usług w zakresie omawianego zadania. Celem Gminy nie jest stałe i zorganizowane wykonywanie takiej działalności w celach zarobkowych na warunkach w jakich wykonują je podmioty gospodarcze trudniące się montażem takich instalacji, lecz celem działania jest interes społeczny. W konsekwencji działania Gminy w związku z realizacją zadania polegającego na zamontowaniu instalacji fotowoltaicznych na budynkach, będących własnością mieszkańców gminy nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług polegających na opodatkowaniu podatkiem VAT.
Gmina realizując ww. projekt nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem realizacja zadania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Pytania
1.Czy Gmina realizując Projekt będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT?
2.Czy opłaty wpłacane przez mieszkańców na realizację Projektu będą stanowić podstawę opodatkowania podatkiem VAT?
3.Czy dofinansowanie ze środków europejskich, które Gmina otrzyma na podstawie umowy o dofinansowanie Projektu, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
4.Czy Gminie będzie przysługiwało w całości prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją Projektu?
5.Czy Gmina będzie zobowiązana do odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania umowy o wzajemnych zobowiązaniach?
Państwa stanowisko w sprawie (odnośnie pytania nr 4 przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Gmina jest osobą prawną i podatnikiem podatków od towarów i usług. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji zadania pn. „…” zostaną wystawione na Gminę. Zadanie to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Gmina nie może odliczyć tego podatku, ponieważ nabycie towarów i usług w ramach zadania nie jest związane z prowadzoną przez Gminę działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on jako podatnik VAT możliwości zwrotu podatku z tytułu zrealizowania przedmiotowego zadania inwestycyjnego, gdyż:
-w efekcie jego zrealizowania nie jest i nie będzie źródłem przychodów z czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług;
-zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022r. poz. 931 z późn. zm.), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Aby podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Zgodnie z zaistniałym stanem faktycznym, Gmina nie posiada możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania, ponieważ opisane zadanie inwestycyjne nie podlega opodatkowaniu w ramach prowadzonej przez Gminę działalności opodatkowanej podatkiem VAT.
1. Zdaniem Gminy, realizując Projekt będzie działała ona w charakterze podatnika podatku VAT.
2. Zdaniem Gminy, opłaty wpłacane przez mieszkańców na realizację Projektu nie będą stanowić podstawy opodatkowania podatkiem VAT.
3. Zdaniem Gminy, dofinansowanie ze środków europejskich, które Gmina otrzyma na podstawie umowy o dofinansowanie Projektu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
4. Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją Projektu. Warunkiem do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Realizacja podmiotowego projektu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie dokonują Państwo dostawy ani świadczenia usług polegających na opodatkowaniu. Wobec powyższego w niniejszej sprawie nie występuje związek pomiędzy dokonywanymi zakupami a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.
5. Zdaniem Gminy, nie będzie ona zobowiązana do odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania umowy o wzajemnych zobowiązaniach.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku, jest:
-nieprawidłowe w części dotyczącej uznania Państwa Gminy za podatnika w związku z realizacją projektu pn. „…” oraz
-prawidłowew części dotyczącej:
·nieuznania za podstawę opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez mieszkańców na realizację projektu,
·niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania ze środków europejskich, które Państwa Gmina otrzyma na dofinansowanie projektu,
·braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją projektu,
·braku obowiązku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania umowy o wzajemnych zobowiązaniach.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „…”, na którą to Gmina uzyskała dofinansowanie w formie dotacji z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …. Projekt polega na montażu odnawialnych źródeł energii wykorzystujących energię słoneczną do wytwarzania energii elektrycznej – paneli fotowoltaicznych, na potrzeby gospodarstw domowych u prywatnych mieszkańców Gminy. Państwa Gmina planuje wybudować infrastrukturę służącą produkcji i dystrybucji energii ze źródeł odnawialnych w ilości (zgodnie z założeniami projektowymi, ilości mogą ulec zmianie) 60 szt. instalacji fotowoltaicznych. Projekt zostanie sfinansowany z dofinansowania oraz wpłat mieszkańców. Projekt zostanie sfinansowany z dofinansowania oraz wpłat mieszkańców. Wielkość wkładu mieszkańca nie będzie pokrywać całości ani znacznej części kosztów zainstalowania instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii w związku z realizacją projektu. Wielkość wkładu mieszkańca nie będzie pokrywać całości ani znacznej części kosztów montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, tj. nie będzie nigdy stanowił faktycznego ekwiwalentu wartości otrzymanego świadczenia. Dofinansowanie oraz wpłaty Mieszkańców będą pokrywały całość kosztów związanych z realizacją projektu w części dotyczącej montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii na nieruchomościach Mieszkańców. Gmina w celu realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie zatrudniać pracowników. Realizacja projektu nie będzie miała na celu osiągnięcie przez Gminę stałego dochodu czy zysku z tego tytułu. Realizując przedmiotową inwestycję Gmina nie ma na celu wykonywanie działalności w celach zarobkowych.
Mając na uwadze przedstawioną na wstępie analizę przepisów podatkowych, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy realizacja przez Państwa Gminę ww. projektu będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Odnosząc siędo okoliczności sprawy, zasadnym jest odwołanie się do wyroku TSUE z 30 marca 2023 r. w sprawie C-612/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie O.).
W wyroku tym TSUE wskazał, iż aby czynności dokonywane przez gminę w ramach promowania odnawialnych źródeł energii były objęte zakresem stosowania dyrektywy 2006/112, powinny one, po pierwsze, stanowić dostawę lub świadczenie usług, które gmina ta wykonuje odpłatnie na rzecz swoich mieszkańców w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a) i c) tej dyrektywy, a po drugie, być dokonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy, tak aby owa gmina działała również w charakterze podatnika (pkt 24).
W pkt 42 wyroku Trybunał wskazał, że art. 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT nie stanowi dostarczenie i zainstalowanie przez gminę, za pośrednictwem przedsiębiorstwa, systemów OZE na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili wolę wyposażenia tych nieruchomości w takie systemy, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i skutkuje jedynie zapłatą przez tych mieszkańców kwot pokrywających najwyżej jedną czwartą poniesionych kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych.
TSUE wskazał, że w konsekwencji o ile w świetle powyższych rozważań należy uznać, że gmina O., nie wykonuje działalności wchodzącej w zakres stosowania dyrektywy 2006/112, nie jest konieczne ustalenie, czy działalność ta byłaby również wyłączona z tego zakresu stosowania na podstawie art. 13 ust. 1 tej dyrektywy.
Trybunał w przedmiocie dokonania dostawy towarów i świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej zauważył, że po pierwsze, podczas gdy przedsiębiorca dąży do stałego osiągania dochodu (zob. podobnie wyrok z dnia 20 stycznia 2021 r., AJFP Sibiu i DGRFP Braãov, C‑655/19, EU:C:2021:40, pkt 27–29 i przytoczone tam orzecznictwo), gmina O. wskazała we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, (…) że nie zamierza świadczyć regularnie usług instalacji systemów OZE i nie zatrudnia ani nie zamierza zatrudniać pracowników w tym celu, co odróżnia niniejszą sprawę od spraw, w których świadczenia gminne miały charakter trwały (pkt 36).
Po drugie, (…) gmina O. wydaje się ograniczać do zaproponowania swoim mieszkańcom będącym właścicielami nieruchomości, którzy mogą być zainteresowani systemami OZE, w ramach programu regionalnego mającego na celu umożliwienie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, dostarczenia i zainstalowania u nich tych systemów OZE za pośrednictwem przedsiębiorstwa wybranego w wyniku przetargu, w zamian za ich udział nieprzekraczający 25% kosztów podlegających dofinansowaniu związanych z tą dostawą i z tą instalacją, podczas gdy owa gmina płaci danemu przedsiębiorstwu wynagrodzenie za te same dostawę i instalację po cenie rynkowej (pkt 37).
Tymczasem (…) jeżeli gmina odzyskuje – w drodze otrzymywanych przez nią wkładów – jedynie niewielką część poniesionych przez siebie kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych, taka różnica między tymi kosztami a kwotami otrzymanymi w zamian za oferowane usługi może sugerować, że wkłady te należy raczej uznać za opłatę aniżeli wynagrodzenie (zob. podobnie wyrok z dnia 12 maja 2016 r., Gemeente Borsele i Staatssecretaris van Financiën, C‑520/14, EU:C:2016:334, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). W konsekwencji nawet biorąc pod uwagę płatności przyznane gminie O. przez dane województwo, które wynoszą 75% kosztów podlegających dofinansowaniu, suma kwot otrzymanych od zainteresowanych właścicieli z jednej strony i od owego województwa z drugiej strony pozostaje strukturalnie niższa od łącznych kosztów faktycznie poniesionych przez tę gminę, co nie odpowiada podejściu, jakie przyjąłby w danym wypadku instalator systemów OZE, który przy ustalaniu swoich cen starałby się zawrzeć w nich swoje koszty i osiągnąć marżę zysku. Natomiast wspomniana gmina ponosi jedynie ryzyko strat, nie mając perspektywy zysku.
Po trzecie, nie wydaje się ekonomicznie opłacalne, aby taki instalator systemów OZE obciążał odbiorców swoich dostaw towarów i świadczenia usług jedynie najwyżej jedną czwartą poniesionych przez siebie kosztów, oczekując jednocześnie rekompensaty w postaci dofinansowania za zasadniczą część pozostałych trzech czwartych tych kosztów. Taki mechanizm nie tylko stawiałby jego przepływy pieniężne w sytuacji strukturalnie deficytowej, ale ponadto stwarzałby nietypowy stopień niepewności dla podatnika, ponieważ kwestia, czy i w jakim zakresie osoba trzecia zwróci tak istotną część poniesionych kosztów, pozostaje faktycznie otwarta do czasu podjęcia przez tę osobę trzecią decyzji, co następuje po tym, jak sporne transakcje zostaną dokonane.
Opis przedmiotowej sprawy wskazuje, że Państwa Gmina nie będzie wykonywała działań będących przedmiotem wniosku na zasadach i w tych samych warunkach, które dotyczą podmiotów gospodarczych: jej rola sprowadza się do zorganizowania skutecznego finansowania i wykonania nowych systemów produkujących energię odnawialną na terenie gminy.
Mieszkańcy gminy, którzy dobrowolnie przystąpili do projektu, zgodnie z umową zobowiązują się do partycypacji w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% kosztów kwalifikowanych + VAT od wartości inwestycji na danej nieruchomości. Pozostała część zapłaty dla podmiotu wykonującego świadczenie pokrywana będzie ze środków publicznych. Państwa Gmina zleci wykonanie czynności podmiotom trzecim, nie zatrudnia zatem własnych pracowników celem świadczenia takich usług powszechnie jak inne przedsiębiorstwa trudniące się montażem instalacji. Jak wynika z wniosku, celem Państwa Gminy nie jest będzie stałe i zorganizowane wykonywanie takiej działalności w celach zarobkowych na warunkach w jakich wykonują je podmioty gospodarcze trudniące się montażem takich instalacji, lecz celem działania będzie interes społeczny. Nie jest to zatem sposób działania występujący w przypadku zwykłej działalności gospodarczej.
W wyniku Państwa działań nie wystąpią znaczące zakłócenia konkurencji, które prowadzić by mogły do wyłączenia z dostaw dla ostatecznego konsumenta innych podmiotów (w tym przypadku prywatnych firm działających w zakresie instalacji odnawialnych źródeł energii). Działają bowiem Państwo jako świadczeniobiorca dokonujący zakupu od podmiotów prywatnych, a podmiot będący wykonawcą zostaje wyłoniony w drodze postępowania prowadzonego w trybie zamówień publicznych.
W konsekwencji, działania Państwa Gminy w związku z realizacją projektu pn. „…” na rzecz mieszkańców nie będą stanowiły dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Państwa Gmina realizując ww. projekt nie będzie wykonywała działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, realizując ww. projekt, Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Zatem stanowisko Państwa Gminy jest w tym zakresie nieprawidłowe.
Odnosząc się do kwestii nieuznania za podstawę opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez mieszkańców na realizację projektu oraz niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania ze środków europejskich, które Gmina otrzyma na dofinansowanie projektu wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Jak wyżej wskazano, Państwa działania w związku z realizacją projektu pn. „…” nie będą stanowiły dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego w niniejszej sprawie wpłaty mieszkańców wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych wnoszone w związku z realizacją ww. projektu nie będą stanowiły zapłaty za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jak wyżej wskazano Państwa działania w związku z realizacją projektu pn. „…” na rzecz mieszkańców nie będą stanowiły dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego w niniejszej sprawie wpłaty mieszkańców wnoszone w związku z realizacją ww. inwestycji nie będą stanowiły zapłaty za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem opłaty wnoszone przez mieszkańców na realizację projektu polegającego na montażu paneli fotowoltaicznych na rzecz mieszkańców Państwa Gminy nie będą stanowić podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Zauważyć należy, że dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie będzie występował związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem ze środków europejskich na realizację ww. projektu a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak bowiem wskazano wyżej, w zakresie realizacji projektu nie będą Państwo wykonywać działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Państwa działania w związku z realizacją projektu nie będą stanowiły dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem otrzymane przez Państwa Gminę dofinansowanie, przeznaczone na realizację ww. projektu, nie będzie stanowić podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie nieuznania za podstawę opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez mieszkańców na realizację projektu oraz niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania ze środków europejskich, które Państwa Gmina otrzyma na podstawie umowy o dofinansowanie projektu, jest prawidłowe.
Przechodząc do kwestii braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.
W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Jak już wcześniej wskazano, realizacja przedmiotowego projektu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będą Państwo dokonywać dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie nie wystąpi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonywanymi zakupami a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nie będą Państwo mieli prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur w związku z realizacją projektu pn. „…”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. ponoszone wydatki na realizację projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Odnosząc się z kolei do kwestii braku obowiązku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania umowy o wzajemnych zobowiązaniach należy zauważyć, że przedmiot projektu będzie stanowić własność Gminy przez cały okres trwałości projektu, który wynosi 5 lat. Prawo własności zostanie powierzone mieszkańcowi biorącemu udział w projekcie w wyniku umowy przekazania nieodpłatnie, spisanej z nim po zakończeniu okresu trwałości.
W rozpatrywanej sprawie analizie podlega nie samo przekazanie mieszkańcom prawa własności ww. instalacji po upływie określonego w umowie okresu, lecz całe zadanie realizowane na rzecz mieszkańców.
Państwa działania, tj. udostępnienie mieszkańcom Instalacji do korzystania zgodnie z jej przeznaczeniem, a następnie przekazanie instalacji mieszkańcom na własność, nie będą stanowiły odrębnych świadczeń, dla których należy rozważyć odrębne opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Działania te są elementem całościowej usługi świadczonej przez Państwa na rzecz mieszkańców.
Skoro – jak wyżej wskazano – Państwa działania na rzecz mieszkańców nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, to przekazanie mieszkańcom po upływie okresu trwałości projektu prawa własności ww. instalacji bez dodatkowego wynagrodzenia nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.
Tym samym, Państwa stanowisko w ww. zakresie uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right