Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.362.2023.2.SM

Opodatkowanie usługi pośrednictwa dla sprzedaży biletów w transporcie międzynarodowym dotyczącym przewozu towarów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania usługi pośrednictwa dla sprzedaży biletów w transporcie międzynarodowym dotyczącym przewozu towarów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 sierpnia 2023 r. (wpływ 7 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą (…spółka z o.o. spółka komandytowa dalej Wnioskodawca, Spółka) i w ramach działalności gospodarczej prowadzi usługi pośrednictwa sprzedaży biletów promowych międzynarodowych oraz na Eurotunel wyłącznie w transporcie towarów i miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Przedmiotem usługi jest rezerwacja przepraw promowych dla transportu ciężarowego towarów pomiędzy portami UE, a… - w obu kierunkach. Na zlecenie klienta (np. firmy spedycyjnej lub przewoźnika), dokonane w formie pisemnej (np. sms-owo, za pośrednictwem aplikacji…, mailowo), Wnioskodawca dokonuje we własnym imieniu na rzecz kontrahenta rezerwacji przeprawy promowej u właściwego armatora. Wykonaniem usługi jest fakt uzyskania rezerwacji od armatora i przekazanie numeru rezerwacji (bookingu) zamawiającemu (lub w szczególnych przypadkach anulowanie rezerwacji), nie zaś dokonanie przeprawy. Dokonanie rezerwacji i przekazanie jej zamawiającemu następuje niemalże w czasie rzeczywistym.

Po dokonaniu przeprawy Wnioskodawca obciążany jest przez armatora, a następnie kosztem tym, powiększonym o marżę, obciąża zamawiającego (wystawiając fakturę). Z powyższego opisu wynika, że Wnioskodawca jest pośrednikiem w załatwianiu przepraw promowych transportu towarów, którą de facto realizuje armator.

Rezerwacja przepraw promowych odbywa się na podstawie zawartych umów z armatorami - tj. przewoźnikami w transporcie morskim towarów. W zawartych umowach wskazane są zasady i warunki przewozu. Umowy dotyczą wyłącznie transportu ciężarowego - transportu towarów, który to transport korzysta z przeprawy promowej z UE do....

Nadmienić należy, że siedziba tut. Spółki jest miejscem spełnienia świadczenia charakterystycznego dla umów rezerwacji przepraw promowych i przez swą oczywistość nie wymaga stwierdzenia tego faktu jakimkolwiek dokumentem (pracownicy tut. Spółki dokonują rezerwacji poprzez zintegrowane łącza internetowe, tzw. API, portale internetowe armatorów, inne łącza teleinformatyczne). Potwierdzenie rezerwacji przeprawy promowej jest szczegółowo wykazane w fakturze od armatora, w której każda przeprawa jest wykazana w osobnej pozycji na fakturze.

Wnioskodawca wystawia fakturę dla każdego zamawiającego - kontrahenta Spółki rezydenta RP - za wykonanie rezerwacji przeprawy promowej, w której wykazuje 23% stawkę VAT.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazano:

ad 1)

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

ad 2)

Usługobiorcy (zamawiający, klienci), tj. podmioty na rzecz których Spółka świadczy opisane we wniosku usługi posiadają siedzibę działalności gospodarczej na terenie kraju, tj. Polski.

ad 3)

Usługobiorcy (zamawiający, klienci), tj. podmioty na rzecz których Spółka świadczy opisane we wniosku usługi posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Usługi świadczone są dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

ad 4)

Usługobiorcy objęci zakresem wniosku są zarejestrowani dla celów podatku VAT na terytorium Polski.

ad 5)

Usługobiorcy Spółki są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.);

ad 6)

Zasady i warunki rezerwacji przepraw promowych są określone przez armatora, który usługi przeprawy promowej świadczy. Rezerwacji dokonuje się na podstawie zawartej umowy z armatorem poprzez udostępnione przez niego systemy rezerwacji (najczęściej on-line, e-mail).

ad 7)

Stroną umowy zawartej z armatorem na świadczenie usług transportu ciężarowego towarów jest Spółka.

ad 8)

Spółka jest obciążana przez armatora opłatą za wykonanie usługi przeprawy promowej - opłatą za transport na promie określonego samochodu (wyszczególniony numer rejestracyjny, wielkość samochodu).

Na fakturach od armatora znajdują się usługi o nazwie: np. „maritime transport” – „transport morski”; „freight charge” – „opłata za fracht”; „freight ratę” – „stawka za fracht”. Na fakturze od armatora jest najczęściej specyfikacja trasy, na której odbyła się przeprawa promowa, numer referencyjny zamówienia/zlecenia, często są dane samochodu - numer rejestracyjny.

Na fakturach wystawianych przez Spółkę są wymienione świadczenia: „organizacja przeprawy promowej” wraz ze specyfikacją na jakiej trasie odbyła się przeprawa promowa, numer rezerwacji, numer rejestracyjny samochodu, który brał udział w przeprawie promowej.

ad 9)

Trasy przepraw promowych objętych świadczoną usługą pośrednictwa w transporcie międzynarodowym morskim, stanowiącą zakres pytania zadanego we wniosku mają przebieg określony w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

ad 10)

Spółka nie posiada dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Jaką stawkę podatku od towarów i usług (dalej VAT) 23% czy 0% Wnioskodawca powinien zastosować za świadczone usługi pośrednictwa w rezerwacji przepraw promowych - sprzedaży biletów - w transporcie międzynarodowym dotyczącym przewozu towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że w wyżej opisanym stanie faktycznym stosownie do art. 83 ust. 1 punkt 23 w związku z art. 83 ust. 3 spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania stawki 0% na świadczone usługi pośrednictwa w rezerwacji przepraw promowych w międzynarodowym transporcie towarów.

Uzasadnienie

Siedziba firmy Wnioskodawcy znajduje się na terytorium kraju, usługi pośrednictwa świadczy na terenie kraju. Trasy przepraw promowych objętych świadczoną usługą pośrednictwa w transporcie międzynarodowym morskim przebiegają:

a)z miejsca wyjazdu/wypłynięcia - z terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu/przypłynięcia - poza terytorium kraju, tj. do…;

b)z miejsca wyjazdu/wypłynięcia - poza terytorium kraju, tj. z… do miejsca przyjazdu/przypłynięcia - na terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca posiada dokumenty stanowiące dowód świadczonych usług, którymi są:

1)Potwierdzenie przyjęcia rezerwacji przeprawy promowej poprzez nadanie przez amatora (przewoźnika) i przekazanie do Wnioskodawcy numeru rezerwacji.

2)Szczegółowy wykaz wykonanych przepraw promowych z podaniem numerów rezerwacji na fakturze od armatora (przewoźnika).

Stosownie do art. 83 (Stawka 0%) ustawy o podatku od towarów i usług:

1.Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do:

23) usług transportu międzynarodowego;

Art. 83 ust. 3.

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1) przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,

b)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;

3)usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

4.Nie jest usługą, o której mowa w ust. 3, przewóz osób lub towarów w przypadku gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się na terytorium kraju, a przewóz poza terytorium kraju ma wyłącznie charakter tranzytu.

Stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1)towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2)towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3)towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;

6.Dokument, o którym mowa w ust. 5 pkt 3, powinien zawierać co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów;

2)określenie towarów i ich ilości;

3)potwierdzenie wywozu przez właściwy organ celny.

Z treści art. 83 ust. 3 ustawy o VAT, tj. definicji transportu międzynarodowego wynika że przewóz towarów z Unii Europejskiej do… (poza Unię Europejską) to transport międzynarodowy.

Ustawodawca w art. 83 ust. 5 wskazuje obowiązek udokumentowania świadczonych usług transportu międzynarodowego towarów wyłącznie w stosunku do przewoźników i do spedytorów. Obowiązku takiego nie wprowadzono do usług pośrednictwa, które nie są tożsame. W ustawie o VAT brak jest definicji usług spedycyjnych czy usług pośrednictwa.

Według słownika języka polskiego (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego):

Spedycja to działalność polegająca na organizowaniu przewozu towaru.

Pośrednictwo to:

1)„działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”;

2)„kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy» za pośrednictwem «korzystając z czegoś”.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest uwarunkowań do zastosowania stawki 0% VAT do usług pośrednictwa. Ustawodawca określa obowiązek odpowiedniego udokumentowania usługi przewozowej i spedycyjnej, które są usługami transportu międzynarodowego. Brak jest natomiast takich uregulowań w stosunku do usług pośrednictwa w transporcie międzynarodowym.

Wnioskodawca ponownie zacytował art. 83 ust. 5 ustawy o podatku VAT:

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1)towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2)towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3)towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;

Ustawa o podatku od towarów i usług - stan prawny maj 2023 r.

Stosownie do wyżej cytowanej normy prawnej zawartej w art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT usługi pośrednictwa związane z usługami przewozu lub innego sposobu przemieszczania towarów (art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT) są usługami transportu międzynarodowego, do świadczenia których stosuje się stawkę 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla usług w zakresie pośrednictwa w transporcie towarów - to należy zauważyć, że w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę, stawka ta może mieć zastosowanie bowiem Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży usługi transportowej towarów, która rozpoczyna się w kraju lub na terenie Unii Europejskiej i kończy poza Unią albo odwrotnie.

Przedstawiona wyżej treść art. 83 ust. 1 pkt 23 w związku z art. 83 ust. 3 ustawy o VAT wskazuje na opodatkowanie stawką VAT 0% usług pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 (tj. usługami transportu międzynarodowego).

Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa (nie spedycji) w rezerwacji transportu morskiego - promów - do usługi transportu towarów. Rezerwacja promu jest ściśle związana z wykonywaniem usługi transportowej towarów. Ustawodawca nie wymaga do usług pośrednictwa - tu usług pośrednictwa rezerwacji przewozu promem morskim - posiadania dokumentów, które stosownie do art. 83 ust. 5 są wymagane w przypadku transportu:

1)towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2)towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

Ustawodawca nie wprowadza takich wymagań, czy warunków zastosowania stawki 0% w stosunku do usług pośrednictwa.

Jedynymi warunkami zastosowania stawki 0% w przypadku usług pośrednictwa w transporcie międzynarodowym towarów niezbędne jest wykazanie że doszło do przekroczenia granicy z Polski lub z terenu Unii Europejskiej do kraju trzeciego tu do … lub odwrotnie.

Dokumentami tymi są faktura wystawiona przez armatora – przewoźnika, z której jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim lub odwrotnie.

Wnioskodawca w zawartych umowach zobowiązuje się do pośrednictwa w zakupie przepraw promowych wyłącznie w przypadku transportu towarów z Unii Europejskiej do... Wnioskodawca posiada szczegółową dokumentację rezerwacji przeprawy promowej zawartą w zamówieniach klientów (klienci zlecają rezerwację przeprawy promowej z Unii Europejskiej do…) oraz szczegółowe udokumentowanie w treści faktur od armatora - przewoźnika promowego - za które zrealizowane przeprawy promowe obciąża Wnioskodawcę.

Wobec powyższego Wnioskodawca usługę pośrednictwa w rezerwacji przepraw promowych wykonywana na podstawie umów z armatorami - przewoźnikami winna opodatkować stawką 0%, jako usługi pośrednictwa związane z usługami transportu międzynarodowego towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, na mocy art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).

W świetle art. 2 pkt 3 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów – rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 pkt 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zapis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Jednocześnie właściwa stawka podatku albo zwolnienie od podatku ma zastosowanie tylko gdy dana czynność (w analizowanym przypadku usługi), na gruncie przepisów regulujących podatek od towarów i usług, podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Zgodnie z zasadą terytorialności wynikającą z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione w tym przepisie czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia/dostawy jest terytorium kraju.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Jak stanowi art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle art. 28b ust. 2 ustawy.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy:

Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

1)posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;

2)posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Według art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 146ea pkt 1 ustawy:

W roku 2023 stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy:

Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Na mocy art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,

b)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy:

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1)towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2)towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3)towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów;

4)osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 83 ust. 5 ustawy jednoznacznie wynika, że prawo podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest nieograniczone. Aby zastosować dla usług transportu międzynarodowego stawkę podatku w wysokości 0% konieczne jest bowiem dopełnienie określonych warunków w zakresie dokumentowania tych usług. Podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, potwierdzające wykonanie i charakter usługi, tj. faktyczne świadczenie usługi transportu międzynarodowego. Jak wynika z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, prawo do zastosowania dla usług międzynarodowego transportu towarów stawki podatku 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że w wyniku przewozu towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Istotą przywołanego przepisu jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem transportu rzeczywiście przekroczyły granicę z państwem trzecim.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że polskiemu podatnikowi świadczącemu usługę transportu towarów na rzecz innego polskiego podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego lub odwrotnie, przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% pod warunkiem, że posiada on dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, tj. list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę wystawioną przez przewoźnika (spedytora).

Natomiast, jeżeli przewożone towary mają charakter towarów importowanych, wówczas dowodem świadczenia usług transportu jest dodatkowo dokument potwierdzony przez właściwy organ celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Preferencyjna stawka podatku może więc mieć zastosowanie jedynie do tej wartości usługi transportowej, która została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania zadanego we wniosku, w pierwszej kolejności należy wskazać, że usługi pośrednictwa nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jak również w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Również wśród umów wymienionych przez Kodeks cywilny nie ma umowy pośrednictwa. Dwie definicje pośrednictwa zawiera natomiast Słownik języka polskiego PWN, (www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którym jest to działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, zgodnie z drugą definicją – przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie należy stwierdzić, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy:

‒to Państwo są stroną umowy zawartej z armatorem na świadczenie usług transportu ciężarowego towarów,

‒po dokonaniu przeprawy to Państwo są obciążani przez armatora, a następnie kosztem tym, powiększonym o marżę, obciążają Państwo zamawiającego (wystawiając fakturę);

‒na fakturach od armatora znajdują się usługi o nazwie: np. „maritime transport” – „transport morski”; „freight charge” – „opłata za fracht”; „freight ratę” – „stawka za fracht”. Na fakturze od armatora jest najczęściej specyfikacja trasy, na której odbyła się przeprawa promowa, numer referencyjny zamówienia/zlecenia, często są dane samochodu - numer rejestracyjny,

to nie sposób – w ww. okolicznościach – zgodzić się, że Państwo świadczą usługi pośrednictwa w rezerwacji przepraw promowych, tj. sprzedaży biletów – w transporcie międzynarodowym dotyczącym przewozu towarów.

W przypadku bowiem gdy to Państwo nabywają usługę przewozu we własnym imieniu ale na rzecz klienta (jak ma to miejsce w opisanym stanie faktycznym) zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2a ustawy. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę (w opisywanym przypadku na klienta) nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Skoro – jak wynika z okoliczności sprawy - Państwo nabywają od armatora, tj. przewoźnika w transporcie morskim towarów, usługę transportu międzynarodowego (trasy przepraw promowych mają przebieg określony w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy) na rzecz klienta, to mimo tego, że to nie Państwo organizują bezpośrednio ten transport, to Państwo są traktowani jakby to Państwo świadczyli tę usługę transportu międzynarodowego. Wskazać należy, że Klienci w opisywanym przypadku są beneficjentami ww. usługi i to na ich rzecz umowa przewozu jest realizowana. W świetle zatem całokształtu przedstawionych okoliczności sprawy nie sposób zgodzić się z Państwem, że wykonywana przez Państwa usługa to usługa pośrednictwa w rezerwacji biletów. Jak wskazano wyżej świadczą Państwo usługę transportu międzynarodowego.

Oczywiście aby móc stosować stawkę 0% VAT w przypadku świadczonych przez Państwa usług transportu międzynarodowego, którą Państwo nabywają w imieniu i na rzecz klientów powinni Państwo spełniać określone warunki odnośnie posiadania właściwej dokumentacji i powinni Państwo legitymować się dowodami, które potwierdzą charakter tych usług.

Jak Państwo wskazali nie posiadają dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy. Zatem nie sposób uznać, że są spełnione warunki formalne do zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% dla świadczonych przez Państwa usług transportu międzynarodowego, którą nabywacie w imieniu i na rzecz klientów.

W konsekwencji Państwo winni opodatkować ww. usługi stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Państwa należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa i tylko w stosunku do Państwa może wywołać określone przepisami skutki prawne. Natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla armatora.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).