Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.86.2023.3.MAP

Możliwość opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z tytułu dzierżawy znaku towarowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego wzryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 25 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z tytułu dzierżawy znaku towarowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 marca 2023 r. (wpływ 27 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 3 kwietnia 2014 r. pod firmą …, pod adresem …, zarejestrowaną w CEiDG pod numerem NIP: … i numerem REGON: …, pod kodem PKD: 85.51.Z (pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych).

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej; „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Pana forma opodatkowania to skala podatkowa.

Ponadto, jest Pan Prezesem Zarządu Fundacji (dalej: „Fundacja”) pod nazwą Fundacja „…”, która działa w zakresie kultury fizycznej i sportu. Fundacja jest prowadzona pod adresem … zarejestrowana w Rejestrze Stowarzyszeń pod numerem NIP: …, numerem REGON: … oraz numerem KRS: … . Fundacja nie ma statusu Organizacji Pożytku Publicznego i nie jest nastawiona na osiąganie zysku.

Udostępnia Pan na podstawie umowy licencyjnej znak towarowy na rzecz Fundacji. Znak towarowy, jako logo i nazwa, został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej na Pana, jako osobę fizyczną. Jako osoba fizyczna, jest Pan również stroną umowy licencyjnej zawartej z Fundacją i zaznacza, że jest uprawniony do rozporządzania w pełnym przewidzianym przez prawo zakresie z tytułu prawa ochronnego na znak towarowy. Rozlicza Pan swoje dochody z tytułu umowy licencyjnej z zastosowaniem tzw. 50% kosztów uzyskania przychodów, które są opisane w art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o PIT.

Od 2023 r. zamierza Pan dzierżawić znak towarowy na rzecz Fundacji z zastosowaniem ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Otrzymywane w ten sposób przychody zamierza Pan opodatkować ryczałtem 8,5% do 100 000 złotych przychodu i 12,5% powyżej 100 000 złotych przychodu, zgodnie z ustawą z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawa o ryczałcie”).

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło 27 marca 2023 r., doprecyzował Pan, że zamierza zaliczać przychody z najmu/dzierżawy do źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT - najem, podnajem, dzierżawa i inne umowy o podobnym charakterze. Innymi słowy, zamierza Pan rozliczać uzyskane przychody jako najem prywatny, a nie jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Co za tym idzie, przychody z tego tytułu byłyby opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit a) ustawy o ryczałcie.

Fundacja figuruje w Krajowym Rejestrze Sądowym od ... 2019 r. Celem Fundacji jest promowanie zdrowego stylu życia poprzez (...).

Pan, jako Prezes Zarządu Fundacji, reprezentuje ją na zewnątrz. Od 2019 r. do stycznia 2022 r. pobierał Pan wynagrodzenie z tytułu zasiadania w zarządzie Fundacji, w momencie złożenia uzupełnienia wniosku pełni tę funkcję bez wynagrodzenia. Ponadto, udostępnia Pan na podstawie umowy licencyjnej znak towarowy Fundacji, a także z poziomu jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje na jej rzecz usługi administracyjno-biurowe, a także prowadzi zajęcia (...). Wynagrodzenie za świadczone usługi jest ustalone na warunkach rynkowych.

Pozyskał Pan znak towarowy na początku 2013 r. Logo wykonał znajomy grafik, umowa o wykonanie znaku towarowego była zawarta ustnie. Wskazany we wniosku znak towarowy nie stanowił wcześniej majątku Fundacji. Znak towarowy od początku swojego istnienia stanowił prywatną Pana własność. Opłacił Pan jego wykonanie ze swoich prywatnych środków, a także zgłosił ten znak do Urzędu Patentowego jako osoba fizyczna. Jest Pan jedynym właścicielem wskazanego we wniosku znaku towarowego. Ponadto, znak towarowy został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym na Pana nazwisko. Powyższy znak towarowy był jedynie przedmiotem umowy licencyjnej, zawartej między Panem a Fundacją.

Obecnie znak towarowy, na który składa się znak słowno-graficzny (logo) i znak słowny „…” jest udostępniany Fundacji na podstawie umowy licencyjnej. Elementy znaku towarowego będącego przedmiotem wniosku zostały zarejestrowane na podstawie decyzji Urzędu Patentowego RP. Umowa licencji jest zawarta na podstawie art. 163 ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. Umowa licencyjna przewiduje, że do zagadnień nieuregulowanych tą umową, zastosowanie mają przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej oraz ustawy z 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowa została zawarta na okres do 31 grudnia 2030 r. Umowa zakłada możliwość jej wypowiedzenia przez każdą ze stron z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło wypowiedzenie.

Uzależnia Pan dzierżawę znaku towarowego od pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ponieważ chciałby Pan działać zgodnie z literą prawa podatkowego. Dzierżawa między Panem a Fundacją zostałaby zawarta na takich warunkach, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, gdzie dzierżawa zostałaby wyceniona na zasadach rynkowych.

Planuje Pan nie dzierżawić znaku towarowego Fundacji na wyłączność. Obecnie zawarta umowa licencyjna również nie jest zawarta na wyłączność. Nie wyklucza Pan, że oprócz Fundacji, znak towarowy może być udostępniony podmiotowi niepowiązanemu. Planuje Pan zawrzeć umowę dzierżawy poza działalnością gospodarczą, a przychody z tego tytułu kwalifikować jako przychody z tytułu dzierżawy (najmu prywatnego). Posiada Pan znak towarowy w postaci logo oraz znak towarowy słowny „…”. Logo i nazwa składają się na znak towarowy będący przedmiotem złożonego wniosku o interpretację indywidualną. Poza powyższym, nie jest Pan w posiadaniu innych znaków towarowych. Znak towarowy (logo, jak i nazwa), jak wskazano powyżej był wykonany na Pana zamówienie jako osoby fizycznej, opłacony z Pana prywatnych funduszy, a w konsekwencji był i jest on częścią Pana majątku prywatnego. Obecnie znak towarowy jest udostępniany Fundacji na podstawie udzielonej licencji, natomiast Pan jest zainteresowany udostępnieniem znaku towarowego na podstawie dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, a także w ramach tej działalności gospodarczej jest wspólnikiem Spółki cywilnej. W przyszłości nie wyklucza Pan założenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celu zwiększenia profesjonalizacji oraz zabezpieczenia działalności gospodarczej. Spółka miałaby docelowo zastąpić Pana jednoosobową działalność gospodarczą jako główny podmiot wykonujący działalność gospodarczą. Co za tym idzie, nie wyklucza Pan, że w tej Spółce będzie pobierał wynagrodzenie członka zarządu lub pobierał wynagrodzenie za wykonywanie świadczeń na rzecz Spółki, z odrębnego tytułu niż pełnienie funkcji członka zarządu.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy może Pan prywatnie dzierżawić znak towarowy (logo, jak i znak słowny), o którym mowa w art. 1 pkt 2 w związku z art. 6 ust. 1a i 1b oraz art. 12 ust. 1 pkt 4 lit a) ustawy o ryczałcie w związku z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT w zakresie działalności opisanej we wniosku, wg stawki 8,5% dla przychodów w wysokości do 100 000 złotych, 12,5% od nadwyżki tej kwoty?

Pana stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Udostępnia Pan Fundacji znak towarowy, na który składa się logo oraz znak słowny, ale planuje Pan zmienić formę współpracy z umowy licencyjnej na dzierżawę (najem prywatny), aby móc skorzystać z rozliczenia na podstawie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz (art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, dalej zwana: „k.c.”).

Umowa dzierżawy może zostać zawarta również w odniesieniu do praw, co wynika z art. 709 k.c.

Wspomniany znak towarowy stanowi wyodrębniony organizacyjnie składnik niematerialny Pana majątku - przedmiotowy znak towarowy służy do wykonywania określonych celów gospodarczych i stanowi on wystarczający element do ich realizacji. Znak towarowy został wykonany na Pana zamówienie jako osoby fizycznej, został opłacony z Pana prywatnych środków oraz stanowi składnik Pana prywatnego majątku. Ponadto, znak towarowy został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP na Pana nazwisko.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę, że ustawodawca, w zakresie przychodów uzyskanych z praw majątkowych, przewidział odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT. Powstać więc może wątpliwość co do zidentyfikowania właściwego w danym przypadku źródła przychodów. Zamierza Pan zmienić formę udostępniania Fundacji posiadanego znaku towarowego. Umowy odnoszące się do praw autorskich mogą być zawierane w innych formach aniżeli wyłącznie w formach przewidzianych na gruncie prawa autorskiego (tj. umowa sprzedaży praw majątkowych, czy umowa licencyjna) - dopuszczalne jest więc zawarcie umowy dzierżawy prawa majątkowego.

Co istotne, ustawodawca nie zastrzegł, że w przypadku uzyskiwania przychodów w jakikolwiek sposób związanych z prawami majątkowymi, jedynym właściwym źródłem przychodów powinno być źródło wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT. Jednocześnie ustawodawca nie wprowadził wyłączenia w odniesieniu do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, co do umów najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych podobnych, lecz nienazwanych, umów odnoszących się do praw majątkowych. Należy zauważyć, że każdorazowo, gdy ustawodawca zamierza wyłączyć możliwość powoływania się na daną okoliczność, jednoznacznie akcentuje to w treści przepisu - ma to miejsce np. w odniesieniu do składników majątku związanych z działalnością gospodarczą w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Wydaje się więc, że w przypadku zawarcia umowy dzierżawy praw majątkowych - w tym znaku towarowego, wówczas właściwym źródłem przychodu jest źródło wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, gdyż istotą umowy jest wydzierżawienie prawa, nie zaś jego zbycie, czy udzielenie licencji do niego. Oznacza to, że przychód uzyskany w ten sposób pośrednio pochodzi z prawa majątkowego, nie zaś bezpośrednio. W przypadku bezpośredniego związku uzyskanego przychodu z prawem majątkowym, właściwym źródłem przychodu byłoby źródło wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT.

Stanowisko to potwierdza orzecznictwo sądowe: „powstaje zatem pytanie, czy uzyskany z umowy dzierżawy prawa majątkowego przychód (tu: czynsz dzierżawy - art. 54 w zw. z art. 709 k.c.) należało zaliczyć do źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT. W tym zakresie Sąd w zaskarżonym wyroku, jak i organ interpretacyjny powołały się na przykładowe wyliczenie praw majątkowych zawarte w art. 18 ustawy o PIT, stosownie do którego „za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również i odpłatnego zbycia tych praw”. Z przepisu tego - podobnie, jak i z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT - nie można wyprowadzić poglądu, że przychodem z praw majątkowych będzie przychód z każdej umowy, przedmiotem której jest prawo majątkowe. Taka wykładnia tych przepisów naruszałaby oczywiste brzmienie i wnioski wypływające z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i brak wyjątku odnoszącego się do umowy, czy to do praw majątkowych, które mogą być przedmiotem umowy dzierżawy, czy też braku zastrzeżenia dotyczącego art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT o treści – „z zastrzeżeniem pkt 7”, albo wprost wyrażonego wyłącznie w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT odnoszącego się do praw majątkowych. Takiemu poglądowi przeczy też kolejność źródeł przychodu wykazana w art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 7 ustawy o PIT, z której wynika, że przychód ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza wyłącza przychód ze źródła oznaczonego w pkt 6 (najem i dzierżawa) i pkt 7 (prawa majątkowe). W związku z powyższym wyrazić należy pogląd, że wykładnia językowa i systemowa art. 10 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy o PIT, wskazuje, że w przypadku gdy przedmiotem umowy dzierżawy (art. 693 k.c.) są prawa majątkowe (art. 709 k.c.), to pożytki z tego prawa (art. 54 k.c.) będą przychodem ze źródła przychodów oznaczonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a nie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT. Wówczas bowiem pożytki prawa są bezpośrednio uzyskiwane ze źródła jakim jest umowa dzierżawy, a prawo majątkowe tylko pośrednio wskazuje na to źródło” (wyrok NSA z 8 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3715/17).

Zgodnie z art. 9a ust 6 ustawy o PIT, osoby fizyczne, które osiągają przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 (najem, podnajem, dzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze) są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o ryczałcie.

Analogicznie, art. 1 pkt 2 ustawy o ryczałcie stanowi, że opodatkowane zryczałtowanym podatkiem są przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Ponadto, art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie stanowi, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Z kolei, art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) stanowi, że przychody o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie opodatkowane są stawką 8,5% do kwoty 100 000 złotych przychodów i 12,5% od nadwyżki ponad tę kwotę z tegoż tytułu.

Zgodnie z utartą linią orzeczniczą należy wskazać, że w przypadku kwalifikacji źródła przychodu do przywołanej w powyższym uzasadnieniu stawki ryczałtu, podatnik może wybrać czy będzie to działalność gospodarcza, czy dzierżawa prywatna. Ustawodawca nie przewidział w tym zakresie wymogu, aby ten przychód jednoznacznie kwalifikować jako przychód z działalności gospodarczej. W związku z tym, stoi Pan na stanowisku, że przychody z dzierżawy znaku towarowego może kwalifikować do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a nie jako pozarolniczą działalność gospodarczą.

Możliwość opodatkowania otrzymywanych w ten sposób przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym została potwierdzona m.in. w wyroku NSA z 8 listopada 2016 r., o sygn. akt I FSK 3715/17: „z art. 693 § 1 k.c. wynika, że przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do użycia i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z kolei, § 2 tego artykułu stanowi, że czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków. Przepis ten wyraźnie stanowi, że przedmiotem umowy dzierżawy może być rzecz, a więc rzecz nieruchoma jak i ruchoma, w tym także ułamkowa część rzeczy, z tym jednak, że część ta powinna być w umowie oznaczona (wyrok SA w Szczecinie z 20 kwietnia 2016 r., I ACa 1063/15, LEX nr 2076778), wówczas udział ten, jeżeli miałby być przedmiotem dzierżawy, byłby nie rzeczą, a prawem. To prawo do udziału w rzeczy byłoby przedmiotem urnowy dzierżawy (wyrok SN z 20 września 2000 r., i CKN 729/99, LEX nr 51640).

Natomiast z art. 709 k.c. wynika, że przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw. Zatem przedmiotem dzierżawy mogą być zgodnie z powyższym przepisem poza rzeczami (a także przedsiębiorstwem i gospodarstwem rolnym) również prawa majątkowe (oraz ich zespoły) i niemajątkowe, jeżeli ze względu na właściwości nadają się do używania i pobierania pożytków oraz można nimi rozporządzać w tym zakresie (tak też K. Zaradkiewicz (w:) System prawa prywatnego, t III, cz. 2, s. 353; A. Lichorowicz”.

Powyższy wyrok opierał się na orzeczeniu NSA z 25 października 1995 r., o sygn. akt II SA 1059/94, gdzie sąd stwierdził, że; „od prowadzenia działalności gospodarczej należy odróżnić zachowania mniej aktywne, polegające jedynie na czerpaniu pożytków cywilnych z rzeczy, to jest korzystaniu z dochodów, które rzecz przynosi na podstawie stosunku cywilnego (art. 53 § 2 k.c.), czy czerpaniu pożytków z prawa, a więc korzystaniu z dochodów, które prawo to przynosi zgodnie ze swym społeczno-gospodarczym przeznaczeniem (art. 54 k.c.)”.

Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie również w praktyce organów interpretacyjnych. Tytułem przykładu należy wskazać Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 czerwca 2020 r., Nr IPPB4/4511-102/16/20-8/S/JM.

Pana zdaniem, dzierżawa znaku towarowego jako prawa majątkowego, wypełnia przesłanki zawarte w przytoczonych w pytaniu przepisach. Rekonstruując definicję z przepisów dotyczących wskazanej w pytaniu stawki, jest ona właściwa dla: „8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy Lub innych umów o podobnym charakterze”.

Tym samym, przychody uzyskane z tytułu dzierżawy znaku towarowego powinny zostać opodatkowane wskazanymi stawkami ryczałtu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o ryczałcie.

Pana zdaniem, przywołany w przytaczanym wcześniej wyroku NSA starszy wyrok, wręcz modelowo odnosi się do Pana sytuacji. Całkowicie logicznym się wydaje, że ma Pan możliwość stosowania najmu prywatnego znaku towarowego. Jest Pan zdania, że jako osoba prywatna ma możliwość zawarcia umowy dzierżawy znaku towarowego i opodatkowania przychodów z tego tytułu na podstawie zasad wymienionych w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o ryczałcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy oraz
• wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Z przedstawionych regulacji prawnych wynika, że najem, czy dzierżawa stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem lub dzierżawa, które prowadzone są w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, bądź dzierżawy ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem (dzierżawę).

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Przepis art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:

Opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub najem, podnajem, poddzierżawa (…), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.

Z kolei, przychody z praw majątkowych, zaliczane do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje przepis art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Powyższy przepis ma charakter otwarty. Wskazuje jednak wprost, że wszelkie przychody uzyskane w związku z posiadaniem, udostępnianiem i korzystaniem ze znaku towarowego zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.):

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Stosownie do art. 120 ust. 1 i 2 ustawy Prawo własności przemysłowej:

W myśl art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Art. 153 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że:

Natomiast, zgodnie z art. 162 ust. 1 tej ustawy:

Zatem przychód z korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także ze znaku, na który udzielono prawo ochronne), a zatem także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której udostępnienie to nastąpi (np. umowa dzierżawy na podstawie Kodeksu cywilnego).

W dalszej kolejności należy dokonać analizy przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, która normuje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie ze wspomnianym wyżej art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ww. przychodów opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyżej wskazano, opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub najem, podnajem, dzierżawa (...), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.

Brak jest zatem podstaw prawnych do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe, w tym także przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego.

Na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać jedynie przychody uzyskiwane przez podatników (niebędących osobami duchownymi) z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Jednakże kwalifikacji uzyskiwanych przez podatników przychodów (niezależnie do wybranej formy opodatkowania) należy dokonywać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem skoro znak towarowy, który będzie przedmiotem umowy dzierżawy, będzie stanowił Pana majątek prywatny, a umowa dzierżawy nie będzie zawarta w ramach Pana działalności gospodarczej, to czynsz z umowy dzierżawy znaku towarowego uzyskiwany przez Pana będzie stanowić dla Pana przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak będzie zatem możliwości zakwalifikowania ww. przychodu do przychodów z najmu i dzierżawy, tj. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, a tym samym do opodatkowania tego przychodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zatem, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych wyroków sądów administracyjnych, informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą indywidualnych spraw podatników i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy i jest wiążące tylko w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).