Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.169.2023.3.BJ

W zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatki związane z Podróżą, będące elementem Usługi Kompleksowej, powinny stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatki związane z Podróżą, będące elementem Usługi Kompleksowej, powinny stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 czerwca 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.169.2023.2.BJ i 0111-KDIB3-1.4012.330.2023.3.KO, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 7 lipca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. [dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”] jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do grupy kapitałowej [dalej: „Grupa Kapitałowa”] świadczącej usługi w obszarze IT.

W ramach swojej działalności Grupa kapitałowa, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w internecie. Generalnie rzecz ujmując, Grupa Kapitałowa prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Co więcej, Grupa Kapitałowa oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie własnej aplikacji mobilnej, w której prezentowane są oferty różnych sieci handlowych [dalej: „Aplikacja”] i sprzedaż powierzchni reklamowej (banerów reklamowych) pojawiających się w Aplikacji. Aplikacja jest dostępna w sklepach online. Spółka prowadzi również kampanie reklamowe zmierzające do pozyskania nowych użytkowników, co przekłada się na wzrost atrakcyjności powierzchni reklamowej w Aplikacji.

Ponadto, w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparciu działalności dot. content marketingu oraz influencer marketingu.

Ze względu na złożony charakter świadczonych usług przez Wnioskodawcę, Spółka niejednokrotnie zawiera umowy o świadczenie usług [dalej: „Kontrakt”] z podwykonawcami - wysoko wykwalifikowanymi specjalistami, prowadzącymi własną działalność gospodarczą [dalej: „Współpracownicy”]. W ramach Kontraktów, Współpracownicy, w zamian za otrzymywane wynagrodzenie, są zobowiązani do świadczenia określonego typu usług na rzecz Wnioskodawcy.

W konsekwencji, Współpracownicy czynnie uczestniczą w projektach realizowanych przez Spółkę, jednocześnie nie będąc klientami Wnioskodawcy. W ramach stosunku cywilnoprawnego, który łączy Współpracowników z Wnioskodawcą, Współpracownicy są wynagradzani za wykonywane zadania na podstawie comiesięcznie wystawianej faktury.

Z uwagi na międzynarodową skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz specyfikę sektora IT i branży reklamowej, Współpracownicy, w związku i w ramach wykonania swoich zadań określonych w umowie, mogą być niejednokrotnie zobowiązani do odbycia podróży [dalej: „Podróż”].

Celem odbycia Podróży przez Współpracowników jest:

- praca nad wdrożeniem nowych rozwiązań w Spółce i Grupie Kapitałowej, które zapewnią w przyszłości wzrost przychodu Spółki i których wdrożenie bezpośrednio wpływa na konkurencyjną pozycję Spółki na rynku oferowanych przez Spółkę usług,

- sprzedaż produktów oferowanych przez Spółkę oraz umożliwienie bezpośredniego kontaktu z klientem, co z kolei może skutkować wzmocnieniem zaufania pomiędzy stronami transakcji i wiąże się z możliwością zaprezentowania produktu Spółki,

- ułatwienie współpracy pomiędzy współpracownikami spółek z Grupy Kapitałowej poprzez między innymi omówienie istotnych dla Spółki kwestii współpracy,

- podnoszenia kwalifikacji Współpracowników.

Zdarza się, że w celu odbycia Podróży, Spółka musi zapewnić Współpracownikom możliwość dotarcia do miejsca docelowego tj. dokonać zakupu biletów lotniczych na rzecz Współpracowników oraz zapewnić Współpracownikom zakwaterowanie w miejscu realizacji usługi - nocleg w hotelu [dalej łącznie: „Wydatki związane z Podróżą”].

W celu uproszczenia rozliczeń z podmiotami trzecimi, najczęściej dochodzi do sytuacji, w której kontrahenci dostarczający usługę transportu lotniczego bądź zakwaterowania hotelowego wystawiają faktury dokumentujące ww. usługi bezpośrednio na rzecz Współpracownika.

Współpracownik opłaca faktury z własnych środków. Zwrot środków, na rzecz Współpracownika, następuje na podstawie faktury wystawionej przez Współpracownika na rzecz Spółki. Współpracownik wystawiając fakturę na rzecz Spółki, zgodnie z zapisami umowy ze Spółką, w okresach miesięcznych, w przypadku odbycia Podróży w danym miesiącu, dolicza kwotę wydatków związanych z Podróżą do wynagrodzenia należnego za dany miesiąc, na fakturze, ujawniając każdy poniesiony Wydatek związany z Podróżą w osobnej pozycji (najczęściej nazwanej „wynagrodzeniem dodatkowym w związku z umową”). Spółka dokonuje zapłaty za całą wartość faktury, tj. za usługę kompleksową obejmującą usługi związane z przedmiotem umowy [dalej, również: „wynagrodzenie główne”] oraz usługi związane z realizacją Podróży [dalej łącznie jako: „Usługa Kompleksowa”]. Faktura dokumentuje, więc całość wynagrodzenia należnego Współpracownikowi na podstawie umowy.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 15 maja 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że: Współpracownicy związani/będą związani są ze Spółką umowami o świadczenie usług. Doprecyzowując, są to tzw. umowy współpracy/o współpracę (kontrakt business to business -B2B).

Współpracownik świadczy/będzie świadczył usługi, których zakres został określony/zostanie określonych w umowie zawartej pomiędzy Spółką a Współpracownikiem. Każdy ze Współpracowników świadczy/będzie świadczył usługi, które związane są z rolą jaką dany Współpracownik pełni w Spółce. Z tej przyczyny Spółka nie może określić dokładnego zakresu usług - każdy Współpracownik świadczy/będzie świadczył inne usługi, w zależności od zagadnień, w których wspiera Spółkę i aktualnych, konkretnych biznesowych potrzeb Spółki. Przykładowo można podać tylko, że jedną z wielu grup takich współpracowników są osoby realizujące czynności sprzedażowe. W takiej sytuacji współpracownik może np. odbywać podróże do potencjalnych klientów Spółki w celu prezentowania oferty/usług Wnioskodawcy, negocjacji umów, itd.

Jak zostało podniesione przez Wnioskodawcę w treści złożonego Wniosku, podczas Podróży, Współpracownicy niejednokrotnie pracują nad wdrożeniem nowych rozwiązań w Spółce i grupie kapitałowej, której częścią jest Wnioskodawca. Efektywna praca, bądź wykonywanie usług jest natomiast możliwa po uprzednich konsultacjach z innymi pracownikami, współpracownikami czy członkami zarządu innych spółek z grupy kapitałowej, potencjalnymi klientami czy też przedstawicielami branży, które to spotkania umożliwia z kolei Podróż.

Z uwagi na skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz specyfikę sektora IT i branży reklamowej, w ramach Podróży, Współpracownik realizuje swoje zadania określone postanowieniami umownymi z Wnioskodawcą, m.in. pracując merytorycznie nad projektem bądź produktem, spotykając się z innymi pracownikami oraz współpracownikami innych spółek z grupy kapitałowej, potencjalnymi klientami czy też przedstawicielami branży. Ponadto, realizacja podróży służbowej, bezsprzecznie podnosi poziom wiedzy i kwalifikacje kadry Wnioskodawcy, poprzez rozwój umiejętności niezbędnych do współpracy z Wnioskodawcą.

Jednocześnie, w trakcie Podróży, Współpracownicy aktywnie działają na rzecz zwiększenia sieci kontaktów Wnioskodawcy, promują produkty oferowane przez Spółkę i odbywają spotkania biznesowe dotyczące bezpośrednio bieżącej działalności Spółki, czy też kluczowych dla Spółki projektów. Podczas Podróży, Współpracownik odbywa spotkania z klientami, kontrahentami, czy też współpracownikami innych spółek z grupy Kapitałowej. Natomiast, spotkania organizowane są m.in. w celu:

(i) pracy nad wdrożeniem nowych rozwiązań w Spółce i grupie kapitałowej, które zapewnią w przyszłości wzrost przychodu Spółki a ich wdrożenie jest czynnikiem, który wpływa bezpośrednio na konkurencyjną pozycję Spółki na rynku oferowanych usług,

(ii) sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę oraz umożliwienia bezpośredniego kontaktu z klientem, co wzmacnia zaufanie pomiędzy stronami, a także zwiększa szanse na kompleksowe zaprezentowanie produktu Spółki, a w efekcie pozytywną decyzję klienta co do przyszłej współpracy,

(iii) ułatwienia współpracy pomiędzy współpracownikami spółek z grupy kapitałowej poprzez przede wszystkim omówienie istotnych dla Spółki kwestii współpracy, ponieważ osobiste poznanie członków projektu usprawnia współpracę pomiędzy członkami projektu oraz zapewnia płynność komunikacji,

(iv) podnoszenia kwalifikacji Współpracowników, co skutkuje lepszą współpracą ze Spółką oraz pozwala na zlecanie Współpracownikom nowych zadań związanych z nowymi umiejętnościami,

Ponadto, zwrot kosztów podróży jest utartą praktyką rynkową przyjętą przez podmioty konkurencyjne dla Spółki. Brak finansowania kosztów Podróży Służbowych mógłby przyczynić się do utraty stałych Współpracowników bądź niepozyskania przez Spółkę nowych Współpracowników, co biorąc pod uwagę wysoką konkurencyjność oraz dynamiczny rozwój rynków IT oraz reklamy internetowej, przyczyniłoby się do utraty potencjalnego źródła przychodu przez Spółkę oraz zwiększenia kosztów związanych z poszukiwaniem nowych Współpracowników.

Poprzez podnoszenie kwalifikacji, Wnioskodawca rozumie zdobywanie przez Współpracownika wiedzy związanej z codziennymi zadaniami Współpracownika realizowanymi na rzecz Spółki, zarówno pod kątem merytorycznym jak i biznesowym. Współpracownicy podnoszą kwalifikacje podczas każdego dnia realizowania zadań na rzecz Spółki, jednak niektóre z umiejętności mogą być nabywane jedynie w podróży służbowej np. poprzez bezpośredni kontakt z klientem, udział w branżowej konferencji, targach, eventach czy spotkania z innymi pracownikami grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca.

W każdym przypadku podnoszenie kwalifikacji ma związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (poprzez kwalifikacje Wnioskodawca rozumie te umiejętności, które wspierają realizację zadań określonych w umowie). Podnoszenie kwalifikacji ma zawsze związek z realizacją określonych projektów - podróż służbowa jest przeprowadzana w celu przeprowadzenia konkretnych zadań tj.:

(i) wdrożenia konkretnego rozwiązania w Spółce i grupie kapitałowej, do której należy Wnioskodawca;

 (ii) sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę oraz umożliwienia bezpośredniego kontaktu z klientem,

(iii) ułatwienia współpracy pomiędzy współpracownikami spółek z Grupy Kapitałowej podczas realizacji konkretnych projektów,

Niemniej, kwalifikacje (umiejętności), które Współpracownicy zdobywają podczas podróży służbowych są przydatne, również podczas realizacji kolejnych projektów Spółki.

Każdy ze Współpracowników świadczy usługi o innym zakresie, tak by wykorzystując swoje doświadczenie, umiejętności oraz cechy osobiste w jak najbardziej skuteczny sposób mógł realizować zadania na rzecz Spółki. Z tej przyczyny, Wnioskodawca nie może wskazać konkretnego zakresu zadań zbieżnego dla wszystkich Współpracowników. Niemniej, zakres faktycznie realizowanych zadań zawsze pokrywa się z zawartą z danym Współpracownikiem umową. Przykładowo można podać tylko że jedną z wielu grup takich współpracowników są osoby realizujące czynności sprzedażowe. W takiej sytuacji współpracownik może np. odbywać podróże do potencjalnych klientów Spółki w celu prezentowania oferty/usług Wnioskodawcy, negocjacji umów, itd.

Zasada ogólna stanowi, że Wnioskodawca nabywa/będzie nabywać usługi związane z podróżą służbową od podmiotów trzecich we własnym imieniu i na własną rzecz. Oznacza to, że Wnioskodawca samodzielnie kupuje np. bilety lotnicze, rezerwuje hotele dla danego Współpracownika/Współpracowników. Zdarzają się jednak także sytuacje, gdzie dany Współpracownik samodzielnie kupuje bilet lotniczy, rezerwuje sam sobie hotel. W takiej sytuacji powyższe koszty zwracane są temu Współpracownikowi/Współpracownikom przez Spółkę na podstawie wystawionej przez niego faktury w faktycznej wartości jaką poniósł dany Współpracownik/Współpracownicy. Zwrot może nastąpić, również na podstawie rozliczenia zaliczki wypłaconej Współpracownikom.

Każdorazowo, odbycie podróży służbowej wynika bezpośrednio z zadań określonych stosunkiem umownym współpracy pomiędzy Współpracownikiem i Spółką. W przypadku realizacji podróży służbowej, Spółka decyduje na jej przeprowadzenie (pokrycie kosztów podróży), w takich przypadkach, w których udział Współpracownika w podroży służbowej jest niezbędny i wynika z konkretnych, bieżących potrzeb biznesowych Spółki.

Przedmiot świadczenia w ramach zawartej umowy o świadczenie usług i podróż są/będą ze sobą ściśle związane. Współpracownik realizuje w ramach podróży analogiczne zadania, jakie wykonuje w stałym (codziennym) miejscu świadczenia usług, niemniej ze specyfiki konkretnych zadań wynika konieczność wykonywania ich w trakcie/w ramach podróży służbowej.

Zasada ogólna stanowi, że zwrot środków następuje na podstawie faktury wystawionej przez Współpracownika na rzecz Spółki lub na podstawie rozliczenia zaliczki wypłaconej Współpracownikom.

Postanowienie umowne na podstawie, którego następuje zwrot wydatku ma następujący kształt Zleceniodawca zobowiązuje się zwrócić Zleceniobiorcy kwoty odpowiadające kosztom podróży Zleceniobiorcy, w tym kosztom przejazdów i noclegów w przypadku konieczności świadczenia usług poza stałym miejscem wykonywania działalności, o ile zostaną pokryte przez Zleceniobiorcę bezpośrednio, na podstawie faktury VAT wystawionej przez Zleceniobiorcę, do której zostanie załączone zestawienie wydatków lub kopie faktur i rachunków obejmujących poniesione wydatki.

Są to wydatki/koszty niezbędne do wykonania podróży służbowej - tj. głównie koszty hoteli oraz dotarcia do docelowego miejsca wykonywania podróży służbowej (koszty odbytych lotów, pozostałych biletów komunikacyjnych, usługi taxi). Spółka pragnie podkreślić, że nie dokonuje zwrotu kosztów wydatków niezwiązanych z podróżą -tj. wydatków związanych z rozrywką, gastronomią bądź atrakcjami turystycznymi.

Jak zostało wskazane we wniosku, Współpracownik wystawiając fakturę na rzecz Spółki, zgodnie z zapisami umowy ze Spółką, w okresach miesięcznych, w przypadku odbycia Podróży w danym miesiącu, dolicza kwotę wydatków związanych z Podróżą do wynagrodzenia należnego za dany miesiąc, na fakturze, ujawniając każdy poniesiony Wydatek związany z Podróżą w osobnej pozycji (najczęściej nazwanej „wynagrodzeniem dodatkowym w związku z umową"). Spółka dokonuje zapłaty za całą wartość faktury, tj. za usługę kompleksową obejmującą usługi związane z przedmiotem umowy oraz usługi związane z realizacją Podróży [we Wniosku łącznie jako: „Usługa Kompleksowa”]. Faktura dokumentuje, więc całość wynagrodzenia należnego Współpracownikowi na podstawie umowy.

Nabywane od Współpracowników usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez Spółkę takich jak przykładowo: świadczenie usług na rzecz osób trzecich, innych podmiotów z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, sprzedaż produktów Spółki. Koszty, które Spółka ponosi na wynagrodzenie Współpracowników są zdaniem Wnioskodawcy kosztami wykazującymi związek z działalnością gospodarczą, ponieważ bezpośrednio warunkują osiągnięcie obrotów podlegających opodatkowaniu VAT - Wnioskodawca nie mógłby wykonywać czynności opodatkowanych bez nabycia usług od Podwykonawców.

Pytanie

Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, Wydatki związane z Podróżą, będące elementem Usługi Kompleksowej, powinny stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Treść przywołanej regulacji implikuje wniosek, iż dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych na gruncie ustawy o CIT konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

5. został właściwie udokumentowany,

6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Innymi słowy do kosztów uzyskania przychodów Spółka ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym, w celu ustalenia czy wydatek przeznaczony na Usługę Kompleksową może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu Spółki, należy zbadać, czy zostały spełnione przesłanki wymienione enumeratywnie w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W nawiązaniu do powyższego, Wnioskodawca pragnie wskazać, że wydatki na zakup Usługi Kompleksowej:

1. są poniesione przez Spółkę, tj. w ostatecznym rozrachunku wydatek będzie pokryty z zasobów majątkowych Spółki

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że to Spółka ponosi ostateczny koszt wydatku, zarówno jeśli chodzi o koszty wynagrodzenia głównego jak i koszty samej Podróży. W przypadku, w którym Współpracownik pokrywa koszty Podróży, Spółka, zgodnie z przyjętym modelem, każdorazowo dokonuje zwrotu przeznaczonych na Podróż wydatków.

2. są definitywne (rzeczywiste), tj. wartość poniesionego wydatku nie zostaje zwrócona Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób

Poniesiony wydatek na Usługę Kompleksową jest, również definitywny dla Spółki i skutkuje trwałym uszczupleniem majątku Spółki.

3. pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą

W ocenie Wnioskodawcy, w kontekście powyższego należy wskazać, że przy określaniu czy dany wydatek może być uznany za koszt, istotna jest jego celowość tzn. konieczne jest, aby jego poniesienie było ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła.

Drugorzędne znaczenie ma przy tym fakt czy wydatek ostatecznie doprowadzi do powstania przychodu - ustawodawca formułując powyższą regulację położył nacisk na możliwość przypisania działaniom podatnika przymiotu celowości i zasadności, poprzez przyjęcie, iż przychód, na którego osiągnięcie (zachowanie, zabezpieczenie) ukierunkowane są te działania ma jedynie potencjalny charakter. Ponadto, powszechnie akceptowany jest pogląd, iż nie jest konieczne, aby poniesiony wydatek można było powiązać z określonym przychodem w sposób bezpośredni - istnieją wydatki, które jako koszty ponoszone na działalność ogólną danego podmiotu przyczyniają się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów w sposób pośredni.

W ustawach o podatku dochodowym nie wskazano wprost, co należy rozumieć przez poniesienie kosztu „w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”. Kwestie te wyjaśnił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 24 sierpnia 2016 r. (znak: IBPB-1-3/4510-717/16-1/APO lub znak: IBPB-1-1/4510-203/16-1/DW). Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w powyższych interpretacjach wyjaśnił, że: „(...) przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu” oraz „(...) zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w (...) art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że poniesiony wydatek przysporzy mu spodziewanego przychodu lub przyczyni się do zabezpieczenia źródła przychodów”.

Ponadto, w judykaturze zwraca się uwagę, że za kierunkowe kryterium wykładni art. 15 ust. 1 ustawy o CIT trzeba przyjąć kryterium celu poniesionego kosztu. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, a tym samym we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego wydatku na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. W tym kontekście istotne jest również, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, była dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten musi być zawsze osiągnięty (m.in. w wyroku WSA w Bydgoszczy z 22 października 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 501/19).

Podkreśla się także, że użyty w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT termin „w celu”, oznacza pozostawanie wydatku w takim związku z przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, tzn. czy z punktu widzenia obiektywnych przesłanek racjonalne jest poniesienie wydatku mające na celu dążenie do osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem oceniać racjonalność określonego działania. Ponadto istotna jest ocena, czy w istocie poniesiony koszt będzie pośrednio bądź bezpośrednio pozostawał w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wskazuje się także, że przy interpretacji omawianego przepisu należy uwzględnić także dynamikę procesów i zjawisk gospodarczych. Istotne jest więc, aby kwalifikując, dany wydatek jako koszt podatkowy uwzględniać również kwestię logicznego ciągu zdarzeń determinujących określone i konkretne działania podatnika. Należy zatem oceniać racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu, a fakt, że podatnik nie osiągnął oczekiwanego efektu gospodarczego nie dyskwalifikuje poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu. Należy bowiem zauważyć, że w procesie działań gospodarczych przedsiębiorca dąży nie tylko do maksymalizacji przychodów, ale i minimalizacji strat (por. wyrok WSA w Gliwicach z 25 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/GI 1331/18, i powołane tam orzecznictwo). Wnioskodawca pragnie wskazać również, iż Słownik Języka Polskiego wskazuje, że przez pojęcie „osiągnąć” należy rozumieć jako „uzyskać coś”, przez „zachować” zaś należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Termin „zabezpieczyć" oznacza z kolei „uczynić bezpiecznym, dać ochronę, ochronić”. Przyjmuje się, iż koszty związane z osiągnięciem przychodu oznaczają koszty związane (chociażby potencjalne) z jego wygenerowaniem. Koszty związane z zachowaniem źródła przychodów oznaczają z kolei wydatki poniesione, aby przychody z danego źródła występowały w stanie nienaruszonym (niezmienionym) oraz aby źródło to w dalszym ciągu istniało. Koszty związane z zabezpieczeniem źródła przychodów określane są zaś jako koszty, które podatnik poniósł w związku z ochroną istniejącego źródła przychodów, tak aby zapewnić mu bezpieczne funkcjonowanie.

Spójnie z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, można bez wątpienia wskazać na istnienie związku przyczynowo - skutkowego między wydatkami na Usługę Kompleksową a przychodem Spółki.

Jednocześnie, odnosząc się do samych usług związanych z Podróżą, specyfika zarówno branż IT i marketingu internetowego oraz międzynarodowy charakter Grupy Kapitałowej, do której należy Wnioskodawca skutkuje, niejednokrotnie koniecznością odbycia Podróży, a w konsekwencji zapewnienia Współpracownikom możliwości dotarcia do miejsca docelowego (bilety lotnicze) oraz zakwaterowania w miejscu wykonywania umowy w czasie Podróży (hotel). Gotowość Współpracownika do odbycia podróży służbowej jest elementem stosunku umownego pomiędzy Współpracownikiem a Wnioskodawcą Spółką i w ocenie Wnioskodawcy jest wręcz niezbędna do prawidłowej realizacji postanowień umownych i efektywnego świadczenia usług przez Współpracownika.

Realizacja podróży służbowej, bezsprzecznie podnosi, również poziom wiedzy i kwalifikacje kadry Wnioskodawcy, poprzez rozwój umiejętności niezbędnych do współpracy z Wnioskodawcą. Jednocześnie, w trakcie Podróży, Współpracownicy aktywnie działają na rzecz zwiększenia sieci kontaktów Wnioskodawcy, promują produkty oferowane przez Spółkę i odbywają spotkania biznesowe dotyczące bezpośrednio bieżącej działalności Spółki, czy też kluczowych dla Spółki projektów.

Podczas Podróży, Współpracownik odbywa spotkania z klientami, kontrahentami, czy też współpracownikami innych spółek z Grupy Kapitałowej. Natomiast, spotkania organizowane są w celu:

- pracy nad wdrożeniem nowych rozwiązań w Spółce i Grupie Kapitałowej

- Nowe rozwiązania zapewnią w przyszłości wzrost przychodu Spółki a ich wdrożenie jest czynnikiem, który wpływa bezpośrednio na konkurencyjną pozycję Spółki na rynku oferowanych usług.

- sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę oraz umożliwienia bezpośredniego kontaktu z klientem

Bezpośredni kontakt z klientem wzmacnia zaufanie pomiędzy stronami, a także zwiększa szanse na kompleksowe zaprezentowanie produktu Spółki, a w efekcie pozytywną decyzję klienta co do przyszłej współpracy.

- ułatwienia współpracy pomiędzy współpracownikami spółek z Grupy Kapitałowej poprzez między innymi omówienie istotnych dla Spółki kwestii współpracy,

Osobiste poznanie członków projektu ułatwia współpracę pomiędzy członkami projektu oraz zapewnia płynność komunikacji.

- podnoszenia kwalifikacji Współpracowników.

Podczas Podróży, Współpracownicy podnoszą swoje kwalifikacje, co skutkuje lepszą współpracą ze Spółką oraz pozwala na zlecanie Współpracownikom nowych zadań związanych z nowymi umiejętnościami.

Jednocześnie, z uwagi na przyjęty model rozliczania Podróży w Spółce, Wnioskodawca, co do zasady, traktuje Wydatki na Podróż Współpracownika jako koszty będące nieodłączną częścią kosztów ponoszonych na comiesięczne wynagrodzenie Współpracownika za świadczenie usług na rzecz Spółki.

Wnioskodawca pragnie, więc podkreślić, że każdy z elementów Usługi Kompleksowej pozostaje, więc w związku z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę.

4. wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów

Wnioskodawca zwraca uwagę, że cel jakim jest uzyskanie przychodu, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu jest, w zasadzie, jedynym powodem poniesienia wydatków na Usługę Kompleksową. Jeśli chodzi o koszty samej Podróży, w ramach Podróży, Współpracownik realizuje swoje zadania określone postanowieniami umownymi z Wnioskodawcą, np. pracując merytorycznie nad projektem bądź produktem, spotykając się z innymi pracownikami oraz współpracownikami innych spółek z Grupy Kapitałowej, potencjalnymi klientami czy też przedstawicielami branży. Jednocześnie, zwrot kosztów podróży współpracownikom jest powszechną praktyką rynkową. Sytuacja, w której Wnioskodawca nie zapewniałby Współpracownikom zwrotu kosztów Podróży, mogłaby spowodować, z wysokim prawdopodobieństwem, odmowę wykonania Podróży służbowej, czy też odmowę współpracy ze Spółką, co dla Spółki skutkowałoby utratą potencjalnego przychodu i/lub zwiększeniem potencjalnych kosztów.

Ponadto, jak zostało podniesione powyżej, podczas Podróży, Współpracownicy niejednokrotnie pracują nad wdrożeniem nowych rozwiązań w Spółce i Grupie Kapitałowej. Efektywna praca czy wykonywanie usług jest natomiast możliwa po uprzednich konsultacjach z innymi pracownikami, współpracownikami innych spółek z Grupy Kapitałowej, potencjalnymi klientami czy też przedstawicielami branży, które to spotkania umożliwia z kolei Podróż.

5. wydatek nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT Wnioskodawca podkreśla, że wydatki na koszty Podróży jakimi są wydatki na bilety lotnicze, zakwaterowanie w hotelach nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Na przestrzeni ostatnich lat pojawiły się liczne interpretacje indywidualne i stanowiska sądów administracyjnych, które potwierdzały, że wydatki na współpracowników związane z ich podróżami realizowanymi w ramach umowy powinny stanowić koszt uzyskania przychodu dla spółki, która ponosi wspomniane koszty

Takie stanowisko zostało zaprezentowane między innymi w:

- interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.585.2022.4.KK,

w której organ podatkowy wskazał, że prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy zgodnie, z którym koszty ponoszone w związku z podróżami współpracowników tj. koszty noclegów i biletów transportu publicznego: bilety kolejowe, autobusowe, tramwajowe stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodów;

- interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.120.2020.1.AP, w której organ podatkowy podniósł, że „stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę na zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania podwykonawcom mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Tego rodzaju wydatki są bowiem kosztami wnioskodawcy, gdyż wiążą się z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie są także wydatkami wymienionymi w art. 16 ustawy o CIT - wyłączonymi z kosztów podatkowych.”

- interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2015 r., Znak: IPPB6/4510-271/15-2/AG, w której zdaniem organu podatkowego „w przypadku, gdy na podstawie umowy cywilnoprawnej dana osoba ma obowiązek wyjechać poza swoje miejsce zamieszkania, Spółka zapewnia takiej osobie nocleg oraz wyżywienie, a także - tak jak w przypadku pracowników - rozlicza udokumentowane odpowiednio wydatki (czyli również zakup, w imieniu i na rzecz Spółki przewozu, noclegu oraz wyżywienia - jak w przypadku pracowników). Wydatki Wnioskodawcy dokonane za czas tych podróży i zadań, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko wtedy, gdy wydatki te związane są z osiągnięciem przychodu Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”;

- interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2012 r., Znak: IPPB5/423-828/12-2/MW, w której organ wskazał, że „stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na przejazdy podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Wnioskodawcę czynności (w szczególności bilety komunikacji autobusowej, kolejowej lub lotniczej) oraz wydatków na noclegi i przejazdy wykonawców (w ramach zawartej umowy o dzieło) należy uznać za prawidłowe”.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatki związane z zakupem Usługi Kompleksowej będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.