Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.415.2023.1.KW

Uznanie czynności udzielania pożyczek za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czynności udzielania pożyczek za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

1.Opis stanu faktycznego:

… Sp. z o. o. z siedzibą … (dalej: Pożyczkodawca bądź Wnioskodawca) jest podmiotem polskiego prawa handlowego. Prowadzi działalność gospodarczą, jest podatnikiem czynnym VAT zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT). Wnioskodawca, w dniu 28 marca 2023 r. zawarł dwie umowy pożyczek z następującymi podmiotami:

1.X sp. z o. o. z siedzibą … (dalej: Pożyczkobiorca I) na kwotę 2.300.000,00 zł (słownie: dwa miliony trzysta tysięcy złotych 00/100). Pożyczkobiorca I jest spółką zarejestrowaną w Polsce jako czynny podatnik VAT,

2.Y sp. z o. o. z siedzibą … (dalej: Pożyczkobiorca II) na kwotę 3.300.000,00 zł (słownie: trzy miliony trzysta tysięcy złotych 00/100). Pożyczkobiorca II jest spółką zarejestrowaną w Polsce jako czynny podatnik VAT.

We wniosku Pożyczkobiorca I oraz Pożyczkobiorca II będą określani wspólnie jako Pożyczkobiorcy. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych. Jednym z dodatkowych przedmiotów działalności Wnioskodawcy są również pozostałe formy udzielania kredytów. Wnioskodawca dysponuje środkami finansowymi, które umożliwiają mu udzielenie pożyczki innym podmiotom.

Wnioskodawca wskazuje, iż nie zrezygnował, a także nie planuje w przyszłości zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług świadczonych na rzecz podatników, o którym mowa w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT i nie wybrał ich opodatkowania.

Wnioskodawca w zawartych umowach pożyczek ustalił, że zwrot pożyczonych środków nastąpi dnia 31 marca 2028 r. Pożyczkodawcy z tytułu udzielenia pożyczki należne jest oprocentowanie, ustalane według indeksu WIRON 3M powiększonego o 1%. Wartość indeksu WIRON 3M ma być wyznaczana na każdy kolejny kwartał czasu udzielenia pożyczki według notowania indeksu WIRON 3M na ostatni dzień roboczy poprzedzający kwartał, którego dotyczy wyznaczony indeks. Oprocentowanie jest naliczane przy założeniu, że rok obrachunkowy liczy 365 dni, a jeden dzień - 1/365 roku, a każdy miesiąc ma faktyczną liczbę dni kalendarzowych występujących w danym miesiącu.

Pożyczkodawcy przysługuje prawo do żądania zwrotu części oprocentowania po każdym minionym kwartale, począwszy od daty przekazania pożyczki, do dnia wymagalności.

Zwrot oprocentowania lub jego części nastąpi na pisemne wezwanie Pożyczkodawcy, w którym Pożyczkodawca określi termin i sposób zwrotu oprocentowania, nie krótszy jednak niż 14 dni.

Z tytułu udzielonych pożyczek Pożyczkodawca nie pobiera dodatkowych opłat i prowizji. Wykonanie umów zostało zabezpieczone na wypadek opóźnienia w wykonaniu zobowiązań pieniężnych odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a ponadto Pożyczkobiorcy wystawili i wydali Pożyczkodawcy w dniu podpisania Umowy Pożyczki, podpisany weksel in blanco w celu zabezpieczenia zwrotu przedmiotu umowy.

2. Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca w tym miejscu wskazuje również, iż w przyszłości będzie udzielać dalszych pożyczek na analogicznych zasadach innym podmiotom.

W związku z powyższym stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym powstały po stronie Wnioskodawcy wątpliwości w zakresie podatku VAT. Umowy pożyczek opisane wyżej zostały bowiem rozliczone i zadeklarowane podatkowo przez Wnioskodawcę zgodnie z regulacjami ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku o czynnościach cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 z późn. zm.).

Pytania

1.Czy transakcje polegające na udzieleniu pożyczek przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorców podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie podlegają zwolnieniu przedmiotowemu od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT?

2.Czy udzielanie przez Wnioskodawcę w przyszłości pożyczek na rzecz innych podmiotów na analogicznych warunkach jak w opisanym w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym oznacza, że czynności takie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie będą podlegać zwolnieniu przedmiotowemu od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki udzielone przez niego na rzecz Pożyczkobiorców podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług i jednocześnie czynności te mieszczą się w katalogu zwolnień przedmiotowych, podlegając tym samym zwolnieniu na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie pożyczek na rzecz innych podmiotów będzie stanowiło świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i usługi te będą korzystać ze zwolnienia od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Na wstępie należy wskazać, iż umowa pożyczki jest umową nazwaną uregulowaną na gruncie przepisów kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 720 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm., dalej: kodeks cywilny) umowa pożyczki polega na przeniesieniu przez pożyczkodawcę na rzecz pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy bądź rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a pożyczkobiorca w ramach tej samej umowy zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Ponadto zgodnie z kodeksem cywilnym strony umowy mogą ustalić, że pożyczkodawcy oprócz zwrotu przedmiotu pożyczki przysługiwać będzie ustalone wynagrodzenie np. w postaci odsetek kapitałowych z tytułu korzystania ze składników majątkowych pożyczkodawcy przez pożyczkobiorcę. Wobec powyższego, zawartą umowę pomiędzy stronami, opisaną w stanie faktycznym bez wątpienia należy zakwalifikować jako umowę pożyczki.

Biorąc pod uwagę zasadę powszechności opodatkowania, wszystkie czynności o charakterze gospodarczym, które podejmuje podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w ramach prowadzonej działalności i spełniający kryteria zakwalifikowania ich jako dostawy towarów bądź świadczenia usług powinny być uznane za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego warunkiem uznania, iż dana czynność jest opodatkowana podatkiem VAT jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: przedmiotowej - czynność ta musi mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (w tym przypadku, zgodnie z art. 5 i 8 ustawy o VAT), a także podmiotowej - czynność ta musi zostać wykonana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT za czynności podlegające opodatkowaniu VAT uznaje się m. in.: odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Odpłatne świadczenie usług jest uregulowane w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, z którego wynika, że za dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Innymi słowy świadczenie niebędące dostawą towarów, które polega na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, jednakowoż muszą być przy tym spełnione następujące warunki: w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Z powyższego wynika, że czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy występuje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Ponadto w ramach stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Natomiast godnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, uregulowana art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku umów pożyczek zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Pożyczkobiorcami niewątpliwie dochodzi do wykonania odpłatnej usługi, o której mowa w przytoczonych przepisach ustawy o VAT. Przedmiotowa usługa polega na udostępnieniu środków finansowych przez Pożyczkodawcę, w zamian za wynagrodzenie wypłacone mu przez Pożyczkobiorcę w postaci należnych odsetek kapitałowych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy czynność udzielania pożyczki w zamian za wynagrodzenie spełnia przesłanki uznania za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zgodnie z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że: jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny; złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

Zatem z uwagi na fakt, że usługa realizowana przez Wnioskodawcę mieści się w katalogu czynności, o których mowa ww. przepisie - zasadnym będzie skorzystanie ze zwolnienia z podatku VAT przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie zrezygnował ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy o VAT, zatem brak jest podstaw do opodatkowania zawartej umowy pożyczki na tej podstawie.

Powyższe twierdzenia znajdują potwierdzenie w linii rozstrzygnięć organów podatkowych, na przykład:

Interpretacja Indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 marca 2023 r., nr 0111-KDIB3- 1.4012.136.2023.1.MSO;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2021 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.893.2020.3.MKU;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.237.2020.3.RST;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., nr 0114-KDIP4-1.4012.84.2020.2.DP.

Powyższe rozważania należy przenieść w drodze analogii na zdarzenie przyszłe, tj. udzielanie dalszych pożyczek przez Wnioskodawcę na rzecz innych podmiotów. Również w takim przypadku zawieranie i wykonywanie umów pożyczek będzie stanowić odpłatne świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz innych podmiotów odpłatnych usług podlegających pod reżim ustawy o VAT i takie czynności jednocześnie będą korzystać ze zwolnienia tych usług od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Reasumując, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, przywołanych przepisów, a także przykładowych Interpretacji Indywidualnych Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej należy stwierdzić, że udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki Pożyczkobiorcom oraz zawieranie w przyszłości kolejnych umów pożyczek będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, w wyniku czego czynność ta podlega opodatkowaniu VAT. Jest to rezultat zawiązania przez strony usługi na podstawie stosunków cywilnoprawnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, które polegają na udostępnianiu własnych środków pieniężnych na rzecz innych podmiotów w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT usługa mieści się w zakresie czynności, dla których zasadne jest skorzystanie ze zwolnienia od podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy i świadczenie usług, o którym mowa art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem przeważającej Państwa działalności jest działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych. Jednym z dodatkowych przedmiotów działalności są również pozostałe formy udzielania kredytów. W dniu 28 marca 2023 r. zawarli Państwo dwie umowy pożyczek z Pożyczkobiorcą I z siedzibą … na kwotę 2.300.000,00 zł oraz Pożyczkobiorcą II z siedzibą … na kwotę 3.300.000,00 zł. W zawartych umowach pożyczek ustaliliście Państwo, że zwrot pożyczonych środków nastąpi dnia 31 marca 2028 r. Pożyczkodawcy z tytułu udzielenia pożyczki należne jest oprocentowanie, ustalane według indeksu WIRON 3M powiększonego o 1%. Pożyczkodawcy przysługuje prawo do żądania zwrotu części oprocentowania po każdym minionym kwartale, począwszy od daty przekazania pożyczki, do dnia wymagalności. Zwrot oprocentowania lub jego części nastąpi na pisemne wezwanie Pożyczkodawcy, w którym Pożyczkodawca określi termin i sposób zwrotu oprocentowania, nie krótszy jednak niż 14 dni. Z tytułu udzielonych pożyczek Pożyczkodawca nie pobiera dodatkowych opłat i prowizji. Wykonanie umów zostało zabezpieczone na wypadek opóźnienia w wykonaniu zobowiązań pieniężnych odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a ponadto Pożyczkobiorcy wystawili i wydali Pożyczkodawcy w dniu podpisania Umowy Pożyczki, podpisany weksel in blanco w celu zabezpieczenia zwrotu przedmiotu umowy. W przyszłości będą Państwo udzielać dalszych pożyczek na analogicznych zasadach innym podmiotom.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia przez Państwa ww. pożyczek spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem przez Państwa pożyczki, w związku z prowadzoną działalnością, można identyfikować i zaliczać do Państwa zawodowej płaszczyzny, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W konsekwencji czynność udzielenia przez Państwa odpłatnych pożyczek, na rzecz Pożyczkobiorcy I i Pożyczkobiorcy II, jako odpłatne świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Także udzielanie w przyszłości pożyczek na rzecz innych podmiotów na analogicznych warunkach, jak opisane we wniosku będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

W odniesieniu zatem do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy wskazać, że czynność udzielenia dwóch odpłatnych pożyczek przez Państwa, stanowi odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie – usługi udzielania pożyczek przez Państwa na rzecz Pożyczkobiorców korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Także udzielane przez Państwa w przyszłości pożyczki, na warunkach jak opisane we wniosku, będą stanowiły usługi objęte zakresem podatku VAT, kwalifikowane jako świadczenie usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Tym samym stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).