Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 31 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.254.2023.1.OK

Ustalenie właściwej stawki ryczałtu od zysku wypracowanego w roku poprzednim.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustaleniawedług jakiej stawki wskazanej w art. 28o ustawy o CIT (tj. 10% czy 20%), Wnioskodawca zobowiązany jest skalkulować wysokość Ryczałtu CIT należnego od dochodu odpowiadającego wysokości zysku netto wypracowanego w Pierwszym Roku Podatkowym Spółki w części w jakiej zysk ten został przeznaczony do wypłaty Wspólnikowi oraz na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy Spółki okolicznościach, kiedy uchwała Zgromadzenia Wspólników w ww. zakresie podjęta została w Drugim Roku Podatkowym Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce w zakresie budowy nowoczesnych źródeł wytwórczych w oparciu o systemy kogeneracyjne i odnawialne źródła energii, jak również w kwestii wdrażania technologii (BAT) dla ochrony środowiska w sektorze energetyki komunalnej i przemysłowej.

Obecnie 100% udziałowcem Spółki jest osoba fizyczna (dalej: Wspólnik).

Wnioskodawca począwszy od 2022 r. podlega opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w Rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2022 r. poz. 2587) z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), tj. ryczałtem od dochodów spółek (dalej: Ryczałt CIT).

Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki, o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie zrezygnowała z opodatkowania na zasadach Ryczałtu CIT i w 2023 r. nadal pozostaje w ww. reżimie.

Rok 2022 był pierwszym rokiem podatkowym Spółki opodatkowanym na zasadach Ryczałtu CIT (dalej: Pierwszy Rok Podatkowy).

W roku podatkowym poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy, wartość przychodu ze sprzedaży Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczyła wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro. W konsekwencji, w 2022 r. (czyli w Pierwszym Roku Podatkowym) Spółka nie spełniała definicji małego podatnika wskazanej w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Pierwszy Rok Podatkowy Spółki zamknął się jednak wartością przychodu ze sprzedaży (wraz kwotą należnego podatku od towarów i usług) poniżej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. W efekcie powyższego, obecnie, tj. w 2023 r. (dalej: Drugi Rok Podatkowy), Spółka spełnia definicję małego podatnika wskazaną w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło w dniu 31.03.2023, tj. w Drugim Roku Podatkowym uchwałę dotycząca zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki i podziału zysku za rok 2022. Zgodnie z ww. uchwałą zysk netto wypracowany w Pierwszym Roku Podatkowym zostanie przeznaczony, w części na wypłatę dywidendy Wspólnikowi, a w części na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy.

Pytanie

Według jakiej stawki wskazanej w art. 28o ustawy o CIT (tj. 10% czy 20%), Wnioskodawca zobowiązany jest skalkulować wysokość Ryczałtu CIT należnego od dochodu odpowiadającego wysokości zysku netto wypracowanego w Pierwszym Roku Podatkowym Spółki w części w jakiej zysk ten został przeznaczony do wypłaty Wspólnikowi oraz na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy Spółki w okolicznościach, kiedy uchwała Zgromadzenia Wspólników w ww. zakresie podjęta została w Drugim Roku Podatkowym Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1) Wnioskodawca zobowiązany jest skalkulować wysokość Ryczałtu CIT należnego od dochodu odpowiadającego wysokości zysku netto wypracowanego w Pierwszym Roku Podatkowym Spółki w części w jakiej zysk ten został przeznaczony do wypłaty Wspólnikowi oraz na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy Spółki w okolicznościach, kiedy uchwala Zgromadzenia Wspólników w ww. zakresie podjęta została w Drugim Roku Podatkowym Spółki według stawki, o której mowa w art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (10%).

Jak stanowi z art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT „opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający (...) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony: a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat)."

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że podjęta przez Zgromadzenie Wspólników w dniu 31.03.2023 uchwała dotycząca podziału zysku Spółki za 2022 r. stanowi zdarzenie kreujące po stronie Spółki obowiązek podatkowy.

Skoro istnienie po stronie Spółki obowiązku podatkowego jest bezsprzeczne, w następnym kroku ustalenia wymaga stawka, według której Spółka zobowiązana jest skalkulować wysokość należnego z tego tytułu podatku.

I tak, zgodnie z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT „ryczałt wynosi: 1) 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności; 2) 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.”

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT przez małego podatnika należy rozumieć „podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł".

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w Pierwszym Roku Podatkowym Spółka z uwagi na przekroczenie wartość przychodu ze sprzedaży w roku poprzedzającym nie spełniała definicji małego podatnika. W Drugim Roku Podatkowym warunki uprawniające do uznania Spółki za małego podatnika zostały jednak jut spełnione.

W tym miejscu należy odwołać się do treści uzasadnienia przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2122) czyli przepisów wprowadzających rozdział 6b do ustawy o CIT, w którym to uzasadnieniu wskazano, te „ustalenia stawki podatku właściwej dla dochodów osiągniętych w roku podatkowym, podatnik dokonywać będzie każdego roku, gdyż na każdy rok w 4-letnim okresie opodatkowania ryczałtem ustala się przychody osiągnięte w poprzednim roku oraz średnie przychody osiągnięte w latach poprzednich tego 4-letniego okresu. Wielkość tych przychodów zadecyduje o wysokości stawki podatkowej jaką należy zastosować do dochodów osiągniętych w roku podatkowym." (podkreślenie Wnioskodawcy).

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, przyjąć należy, że rok podatkowy poprzedzający rozpoczęcie opodatkowania Ryczałtem CIT będzie stanowił dla Spółki punkt odniesienia do ustalenia właściwej stawki Ryczałtu CIT w Pierwszym Roku Podatkowym. Następnie, Pierwszy Rok Podatkowy będzie stanowił punkt odniesienia dla ustalenia właściwej stawki Ryczałtu w Drugim Roku Podatkowym, a Drugi Rok Podatkowy będzie stanowił punkt odniesienia do ustalenia właściwej stawki Ryczałtu w trzecim roku podatkowym, a ten z kolei do ustalenia właściwej stawki Ryczałtu w czwartym roku podatkowym.

W kontekście powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, kluczowym jest tym samym ustalenie roku (momentu), w którym obowiązek podatkowy przeistacza się po stronie Spółki w zobowiązanie podatkowe. To bowiem według tej determinanty, zdaniem Wnioskodawcy, należy ustalać wysokości stawki Ryczałtu CIT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, na szczególną uwagę zasługuje art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym „podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi (...) suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto (...)”. Podobne brzmienie zawiera także art 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym „podatnik jest obowiązany do zapłaty (...) ryczałtu od dochodów z tytułu podzielonego zysku I dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto." (podkreślenia Wnioskodawcy).

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno być wątpliwości, że w przypadku opodatkowania Ryczałtem CIT wobec dochodu będącego dochodem z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat zastosowanie powinna znaleźć stawka ryczałtu właściwa na rok, w którym podjęto stosowną uchwałę.

Co za tym idzie, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka zobowiązana jest skalkulować wysokość Ryczałtu CIT należnego od dochodu odpowiadającego wysokości zysku netto wypracowanego w Pierwszym Roku Podatkowym Spółki w części w jakiej zysk ten został przeznaczony do wypłaty Wspólnikowi oraz na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy Spółki w okolicznościach, kiedy uchwała Zgromadzenia Wspólników w ww. zakresie podjęta została w Drugim Roku Podatkowym Spółki według stawki, o której mowa w art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (10%), tj. stawki właściwej dla małego podatnika.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji z dnia 27 października 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.569.2022.3.AK) w której organ wskazał, że „(...) podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalony w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku. Ustawodawca odnosi się do daty (miesiąca) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty wypłaty dywidendy. Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (miesiąc) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest istotna data faktycznej wypłaty tego zysku, ani rok za który jest wypłacany (...). Zatem obowiązek podatkowy z tytułu podzielonego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zawsze powstaje w momencie podjęcia, w odpowiednim terminie, uchwały o podziale wyniku finansowego za dany rok, nawet w przypadku, gdy zostanie podjęta po wyznaczonym terminie lub zostanie dokonana zmiana tej uchwały. Natomiast art. 28t ust. 1 ustawy o CIT wyznacza jedynie termin zapłaty ryczałtu. W związku z czym właściwą wysokość ryczałtu wyznacza rok, w którym podejmowana jest uchwala o podziale zysku, nie ma natomiast znaczenia faktyczny moment wypłaty zysku, czy też rok za który dokonywana jest wypłata. (...) Reasumując, wypłacony zysk za pierwszy rok opodatkowania Ryczałtem będzie ustalony na podstawie stawki ryczałtu obowiązującej w drugim roku opodatkowania ryczałtem, bowiem to w nim będzie podejmowana uchwala o podziale wyniku finansowego. Natomiast faktyczna wypłata tego zysku lub rok za który jest wypłacany pozostaje bez wpływu na stosowaną stawkę ryczałtu (...)".

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zostały wprowadzone do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2122) i weszły w życie 1 stycznia 2021 r., a następnie podlegały dalszym zmianom. Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek zostało uregulowane w rozdziale 6b ustawy o CIT oraz w przepisach ogólnych związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy CIT:

Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.

Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.

Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy CIT:

Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1)wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a)do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b)na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2)wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3)wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4)nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5)sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6)wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Zgodnie zaś z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Ryczałt wynosi:

1)10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;

2)20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce w zakresie budowy nowoczesnych źródeł wytwórczych w oparciu o systemy kogeneracyjne i odnawialne źródła energii, jak również w kwestii wdrażania technologii (BAT) dla ochrony środowiska w sektorze energetyki komunalnej i przemysłowej.

Obecnie 100% udziałowcem Spółki jest osoba fizyczna.

Wnioskodawca począwszy od 2022 r. podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki, o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie zrezygnowała z opodatkowania na zasadach Ryczałtu CIT i w 2023 r. nadal pozostaje w ww. reżimie.

Rok 2022 był pierwszym rokiem podatkowym Spółki opodatkowanym na zasadach Ryczałtu CIT (dalej: Pierwszy Rok Podatkowy).

W roku podatkowym poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy, wartość przychodu ze sprzedaży Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczyła wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro. W konsekwencji, w 2022 r. (czyli w Pierwszym Roku Podatkowym) Spółka nie spełniała definicji małego podatnika wskazanej w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Pierwszy Rok Podatkowy Spółki zamknął się jednak wartością przychodu ze sprzedaży (wraz kwotą należnego podatku od towarów i usług) poniżej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. W efekcie powyższego, obecnie, tj. w 2023 r. (dalej. Drugi Rok Podatkowy), Spółka spełnia definicję małego podatnika wskazaną w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło w dniu 31.03.2023, tj. w Drugim Roku Podatkowym uchwałę dotycząca zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki i podziału zysku za rok 2022. Zgodnie z ww. uchwałą zysk netto wypracowany w Pierwszym Roku Podatkowym zostanie przeznaczony, w części na wypłatę dywidendy Wspólnikowi, a w części na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy.

Wątpliwości Państwa wiążą się z ustaleniem według jakiej stawki wskazanej w art. 28o ustawy o CIT (tj. 10% czy 20%), Wnioskodawca zobowiązany jest skalkulować wysokość Ryczałtu CIT należnego od dochodu odpowiadającego wysokości zysku netto wypracowanego w Pierwszym Roku Podatkowym Spółki w części w jakiej zysk ten został przeznaczony do wypłaty Wspólnikowi oraz na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy Spółki w okolicznościach, kiedy uchwała Zgromadzenia Wspólników w ww. zakresie podjęta została w Drugim Roku Podatkowym Spółki.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:

Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).

Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

Z kolei zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

Pamiętać należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

Zgodnie zatem z powołanym wyżej art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Dochód ten powstaje w związku z podziałem wypracowanego zysku, który został przeznaczony do wypłaty wspólnikom lub na pokrycie strat z lat ubiegłych, tj. powstałych sprzed stosowania ryczałtu. Dochód nie powstaje, jeżeli zysk zostaje przeznaczony na pokrycie straty osiągniętej za rok, w którym podatnik stosował ryczałt od dochodów spółek. Dla celów Ryczałtu wypłacone zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy uważa się za dochód z tytułu podzielonego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 (art. 28m ust. 2 ustawy o CIT). Ryczałt od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat należy wpłacić do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto (art. 28t ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Z kolei art. 28o ustawy o CIT wskazuje, że ryczałt wynosi 10% albo 20% podstawy opodatkowania, która jest określona w art. 28n ustawy o CIT.

Natomiast art. 28t ust. 1 pkt ustawy o CIT wskazuje jedynie na termin zapłaty tego podatku, natomiast nie kreuje on podstawy opodatkowania, bo ta jest ustalana zgodnie z art. 28n ustawy o CIT.

Skoro zatem podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto to termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Przy czym ustawodawca odnosi się do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty (roku podatkowego) wypłaty dywidendy.

Z powyższego wynika zatem, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (rok podatkowy) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest natomiast istotna data faktycznej wypłaty tego zysku ani rok, za który jest wypłacany.

W tym miejscu wskazać należy, że podział wyniku finansowego może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania. Do tego czasu wynik finansowy netto za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) pozostaje jako saldo na koncie „Wynik finansowy”. Przeksięgowanie na konto „Rozliczenie wyniku finansowego” następuje dopiero w księgach rachunkowych roku następnego – po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka jest zobowiązana do poddania badaniu sprawozdania finansowego, wówczas zatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający powinno nastąpić po uprzednim wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami o tym sprawozdaniu.

Jak bowiem wynika z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2023 r. poz. 120):

Roczne sprawozdanie finansowe jednostki, z zastrzeżeniem ust. 2b, podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego.

Z kolei zgodnie z art. 53 ust. 1a ww. ustawy:

Przed zatwierdzeniem roczne sprawozdanie finansowe jednostek, o których mowa w art. 64, podlega badaniu zgodnie z wymogami przeprowadzania badań określonymi w:

1) art. 66-68 oraz

2) ustawie z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz.U. z 2020 r. poz. 1415), zwanej dalej ,,ustawą o biegłych rewidentach”, oraz

3) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego, uchylającym decyzję Komisji 2005/909/WE (Dz. Urz. UE L 158 z 27.05.2014, str. 77 oraz Dz. Urz. UE L 170 z 11.06.2014, str. 66) - w przypadku jednostek zainteresowania publicznego w rozumieniuart. 2 pkt 9 ustawy o biegłych rewidentach.

Zgodnie natomiast z art. 347 § 1 ustawy z dnia z dnia 9 czerwca 2022 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom

W myśl art. 348 § 4 ww. ustawy:

Zwyczajne walne zgromadzenie ustala dzień dywidendy na dzień przypadający nie wcześniej niż pięć dni i nie później niż trzy miesiące od dnia powzięcia uchwały o podziale zysku. Jeżeli uchwała zwyczajnego walnego zgromadzenia nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień przypadający pięć dni od dnia powzięcia uchwały o podziale zysku.

Jak stanowi natomiast art. 395 § 1 i § 2 kodeksu spółek handlowych:

Zwyczajne walne zgromadzenie powinno się odbyć w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego.

Przedmiotem obrad zwyczajnego walnego zgromadzenia powinno być:

1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy;

2) powzięcie uchwały o podziale zysku albo o pokryciu straty;

3) udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków.

Jak wynika z powyższych przepisów uchwała o podziale zysku może zostać podjęta dopiero po sporządzeniu sprawozdania finansowego spółki za dany rok obrotowy i po podjęciu uchwały o jego zatwierdzeniu. Sprawozdanie za poprzedni rok podatkowy powinno być potwierdzone uchwałą podjętą przez zgromadzenie wspólników oraz walne zgromadzenie akcjonariuszy w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.

Skoro więc właściwą wysokość ryczałtu wyznacza rok podatkowy, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, a uchwała ta może zostać podjęta nie wcześniej niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym zysk ten został wypracowany to nie można zgodzić się z Państwem, że w przypadku wypłaty przez podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek zysku powstałego w danym roku podatkowym, zastosowanie znajdzie stawka ryczałtu właściwa w roku, za który dokonywana jest wypłata zysku.

Wskazać należy, że zgodnie z opisem sprawy w związku z wyborem opodatkowania ryczałtem Spółka:

  • nie miała prawa do zastosowania stawki ryczałtu wskazanej w art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy CIT w trakcie Pierwszego Roku Podatkowego, ponieważ w poprzednim roku podatkowym, tj. w roku podatkowym poprzedzającym pierwszy rok podatkowy opodatkowania ryczałtem, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro;
  • miała prawo do zastosowania 10% stawki ryczałtu w trakcie Drugiego Roku Podatkowego, ponieważ w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Mając na uwadze powyższe, wysokość ryczałtu od wypłacanego zysku za pierwszy rok opodatkowania ryczałtem (Pierwszy Rok Podatkowy) winna zostać ustalona na podstawie stawki ryczałtu obowiązującej w roku podatkowym, w którym podjęta zostanie uchwała o podziale wyniku finansowego wypracowanego w Pierwszym Roku Podatkowym, tj. 10% stawki ryczałtu. Natomiast termin faktycznej wypłaty tego zysku lub rok, za który jest wypłacany pozostają bez wpływu na stosowaną stawkę ryczałtu.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

  • stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
  • zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się tylko do sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00