Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2023 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP10.841.4.2.2023
Nabycie nieruchomości w drodze licytacji w ramach prowadzonej egzekucji administracyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Zmiana interpretacji indywidualnej
Szanowna Pani,
w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 5 stycznia 2023 r., nr 0111-KDIB2-3.4014.468.2022.2.AD, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu[1] wymienioną interpretację stwierdzając, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z 2 listopada 2022 r., uzupełnionym 13 grudnia 2022 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości w drodze licytacji publicznej - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Do Dyrektora KIS wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości w drodze licytacji publicznej. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 8 grudnia 2022 r., znak: 0111-KDIB2-3.4014.468.2022.1.AD, wezwano Panią do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniła Pani 13 grudnia 2022 r.
Opis stanu faktycznego
W złożonym wniosku wskazała Pani, że (…) 2022 r. w Urzędzie Skarbowym w (…) zakupiła, w drodze licytacji publicznej, nieruchomość. W tym samym dniu, tj. (...) 2022 r., otrzymała postanowienie o przybiciu. Po uprawomocnieniu się tego postanowienia, tj. (…) 2022 r., otrzymała wezwanie do zapłaty ceny nabycia z potrąceniem wadium. (…) 2022 r. zostało wydane postanowienie o przyznaniu własności ww. nieruchomości, które uzyskało walor ostateczności (…) 2022 r. (informacja o uzyskaniu waloru ostateczności przez postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości z (…) 2022 r.).
(…) 2022 r., podczas składania deklaracji PCC-3 od zakupu ww. nieruchomości, została Pani poinformowana, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatek od postanowień o przyznaniu własności nieruchomości nie jest należny. Nabycie własności nieruchomości nastąpiło na podstawie postanowienia o przyznaniu własności nieruchomości, które nie występuje w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:
•nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze licytacji publicznej przeprowadzonej przez Urząd Skarbowy w (…).;
•postanowienie o przybiciu oraz postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości zostały wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…).; nie zostały wydane przez sąd;
•nabycie nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług; transakcja nie została udokumentowana fakturą;
•zakupiona nieruchomość nie stanowi gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym.
Pytanie
Czy zakup nieruchomości w drodze licytacji publicznej przeprowadzonej przez Urząd Skarbowy i wydane w związku z tym postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości rodzi po Pani stronie skutki prawne w postaci zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z ww. sytuacją?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega zamknięty zbiór czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, które wywołują takie same skutki prawne jak ów zamknięty zbiór czynności cywilnoprawnych. W związku z tym uważa Pani, że skoro postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości, wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, nie jest orzeczeniem sądu, to podatek od czynności cywilnoprawnych nie jest należny.
Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 stycznia 2023 r., nr 0111-KDIB2-3.4014.468.2022.2.AD, uznał Pani stanowisko zaprezentowane we wniosku za nieprawidłowe.
Powołując przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji[2], w uzasadnieniu interpretacji organ interpretujący wskazał, że zbycie zajętej nieruchomości przez organ egzekucyjny, w drodze licytacji publicznej, organizowanej przez Urząd Skarbowy, stanowi sprzedaż w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny[3]. Ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych[4] podlegają z kolei wskazane w niej czynności, w tym m.in. sprzedaż. Tym samym, zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nabycie nieruchomości w drodze sprzedaży podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 tego aktu.
Nie jest przy tym istotne, że postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości zostało wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego i nie stanowi orzeczenia sądu, bowiem z przepisów stanowiących podstawę prawną przeprowadzenia licytacji publicznej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, że nabyła Pani nieruchomość w drodze sprzedaży, która podlega opodatkowaniu na mocy art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie ma zatem znaczenia czy czynność podlega ustawie bądź nie w związku z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy.
W konsekwencji, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji publicznej podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zatem ciążył na Pani obowiązek uiszczenia podatku z tego tytułu.
Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej
Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.
Zasady opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określają przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz pkt 3 ustawy PCC:
Podatkowi podlegają:
1)następujące czynności cywilnoprawne:
umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
(…)
3)orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że podatkowi nie podlegają czynności niebędące czynnościami cywilnoprawnymi oraz czynności cywilnoprawne inne niż ściśle wskazane w ustawie, nawet jeżeli wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same, bądź podobne do tych, które zostały w niej wymienione.
Ustawa PCC nie zawiera definicji sprzedaży, stąd należy w tej kwestii odnieść się do przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Stosownie do art. 535 KC:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Zasady prowadzonych przez organy egzekucyjne postępowań, w tym egzekucji z nieruchomości, określają z kolei przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zgodnie z art. 110c § 1 oraz 110w § 1 ustawy PEA:
Organ egzekucyjny przystępuje do egzekucji administracyjnej z nieruchomości przez zajęcie nieruchomości.
Zajętą nieruchomość organ egzekucyjny sprzedaje w drodze licytacji publicznej.
W myśl natomiast art. 111m § 1 i § 5 ustawy PEA:
Po zamknięciu licytacji organ egzekucyjny wydaje postanowienie o przybiciu na rzecz licytanta, który zaoferował najwyższą cenę.
Postanowienie o przybiciu zawiera firmę lub imię i nazwisko nabywcy, oznaczenie nieruchomości, datę licytacji i cenę nabycia.
Z kolei art. 112 § 1 ustawy PEA stanowi, że:
Z chwilą gdy postanowienie o przybiciu stało się ostateczne, organ egzekucyjny wzywa licytanta, który uzyskał przybicie, aby w terminie 14 dni od otrzymania wezwania złożył do depozytu organu egzekucyjnego cenę nabycia z potrąceniem wadium złożonego w gotówce. Na wniosek nabywcy organ egzekucyjny może wyznaczyć dłuższy termin uiszczenia ceny nabycia, nieprzekraczający jednak 3 miesięcy.
Stosownie do art. 112b § 1 i § 3 ustawy PEA:
Jeżeli postanowienie o przybiciu stało się ostateczne i nabywca uiścił cenę nabycia albo postanowienie o ustaleniu ceny nabycia stało się ostateczne i jednostka lub osoba, o których mowa w art. 110n, uregulowała całą cenę nabycia, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o przyznaniu własności.
Postanowienie o przyznaniu własności, które stało się ostateczne, przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub podlega złożeniu do zbioru dokumentów. Postanowienie o przyznaniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości.
Z powyższych regulacji wynika, że jedną z umów nazwanych z KC, podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jest umowa sprzedaży. Umowa ta ma charakter umowy konsensualnej i o tym, czy doszło do jej zawarcia, decyduje wyłącznie złożenie zgodnych oświadczeń woli stron.[5] Zgodnie z zasadą swobody umów, przewidzianą w art. 3531 KC, strony mają możliwość swobodnego kształtowania treści umowy, podjęcia decyzji co do jej zawarcia oraz możliwość wyboru kontrahenta[6].Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być przy tym zawarta w formie aktu notarialnego (art. 158 KC).
Zgodnie z przepisami ustawy PEA, w przypadku egzekucji z nieruchomości, przeniesienie własności następuje na podstawie postanowienia o przyznaniu własności, które to postanowienie wydaje administracyjny organ egzekucyjny (Naczelnik Urzędu Skarbowego). Dokonywana w toku administracyjnego postępowania egzekucyjnego sprzedaż nie jest umową sprzedaży a władczym (administracyjnym) rozstrzygnięciem organu egzekucyjnego. Sprzedającym jest tu zobowiązany, którym jest osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej albo osoba fizyczna, która nie wykonała w terminie obowiązku o charakterze pieniężnym (art. 1a pkt 20 ustawy PEA), a nie organ egzekucyjny. Zobowiązany nie składa żadnych oświadczeń woli w zakresie chęci przeniesienia prawa własności nieruchomości, nie ma możliwości wyboru kontrahenta, w żaden sposób nie może wpływać na kształtowanie się treści umowy, gdyż umowy takiej po prostu nie ma. Także licytant nie może odstąpić od umowy (de facto umowy takiej nie ma) ani żądać zmniejszenia ceny z uwagi na wady, niezależnie od tego, czy o ich istnieniu w ogóle wiedział[7]. Do ostatecznego postanowienia o przyznaniu własności, o którym mowa w art. 112b ustawy PEA nie znajdują zatem zastosowania przepisy o umowie sprzedaży[8].
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że (...) 2022 r. kupiła Pani nieruchomość w drodze licytacji publicznej, prowadzonej przez organ egzekucyjny, którym był Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…). Transakcja nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług i nie została udokumentowana fakturą VAT. Jej przedmiot nie stanowił także gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym[9]. (…) 2022 r. zostało wydane postanowienie o przyznaniu własności ww. nieruchomości, które stało się ostateczne (…) 2022 r. Postanowienie o przyznaniu własności było dokumentem, na podstawie którego stała się Pani właścicielem nieruchomości.
W ocenie Szefa KAS opisana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej transakcja zakupu nieruchomości w drodze publicznej licytacji prowadzonej w ramach postępowania egzekucyjnego w administracji przez organ egzekucyjny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie dostrzegł różnicy pomiędzy opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych umową sprzedaży będącą czynnością cywilnoprawną uregulowaną przepisami prawa cywilnego (KC), a wydanym na podstawie przepisów prawa administracyjnego (ustawy PEA) rozstrzygnięciem organu egzekucyjnego w ramach przymusowej realizacji obowiązków, które nie zostały wykonane w sposób dobrowolny. W konsekwencji uznał, że nabycie nieruchomości w drodze licytacji prowadzonej w ramach postępowania egzekucyjnego w administracji podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy PCC.
Wbrew stanowisku Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej istotne znaczenie ma również fakt, że postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości, wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, nie jest orzeczeniem sądu. Oprócz wymienionych w punkcie 1 art. 1 ust. 1 ustawy PCC czynności cywilnoprawnych ustawodawca w punkcie 3 tej samej jednostki redakcyjnej wskazał bowiem, że opodatkowaniu podlegają także orzeczenia sądów, w tym również polubownych oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione m.in. w punkcie 1. Jak już zostało to wyżej podkreślone, inne niż wprost wskazane w ustawie PCC czynności cywilnoprawne nie podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli wywołują skutki takie same, bądź podobne do tych, które zostały w ustawie wymienione. Wyjątkiem od tej zasady są jedynie zdarzenia udokumentowane orzeczeniami sądów, w tym również polubownych oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne, zdefiniowane w ustawie. W postępowaniu egzekucyjnym w administracji postanowienia wydaje jednak nie sąd, ale organ egzekucyjny. Zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym[10], prawomocne postanowienie sądu o przysądzeniu własności, jako wywołujące ten sam skutek prawny co umowa sprzedaży, tj. przeniesienie własności rzeczy na nabywcę, jest orzeczeniem o jakim mowa w art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy PCC. Orzeczenie wydane przez organ inny niż sąd nie jest natomiast objęte zakresem przedmiotowym ustawy. Mając zatem na uwadze, że opodatkowania nie można domniemywać, należy uznać, że nabycie nieruchomości w drodze licytacji w ramach prowadzonej egzekucji administracyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 5 stycznia 2023 r., nr 0111-KDIB2-3.4014.468.2022.2.AD, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Pani we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:
może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.
•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).
•Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.
•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Panią we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:
zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.
Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.
•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się przez Panią do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.
•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Pani nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Pani zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).
•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się przez Panią do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Panią wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.
•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:
przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Panią do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).
•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[11] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej
Przysługuje Pani prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi[12]).
Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):
•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)
lub
•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).
Skarga na pisemną zmianę interpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
[1] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.), dalej „Ordynacja podatkowa”.
[2] Dz.U. z 2022 r. poz. 479 z późn. zm., zwanej dalej także „ustawą PEA”.
[3] Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm., zwanej dalej także „KC”.
[4] Dz.U. z 2022 r., poz. 111 z późn. zm., zwanej dalej także „ustawą PCC”.
[5] por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku I Wydział Cywilny z 18.10.2019 r. sygn. akt I AGa 45/19, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu I Wydział Cywilny z 5.02.2020 r. sygn. akt I AGa 65/19.
[6] M. Załucki (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2023.
[7] Kijowski Dariusz Ryszard (red.), Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Komentarz, wyd. II, Lex 2015.
[8] tamże
[10] Przykładowo: wyrok NSA z 7.08.2020 r., sygn. akt II FSK 3984/17,wyrok WSA w Gdańsku z 25.05.2022 r., sygn. akt I SA/Gd 1733/21, wyrok WSA w Kielcach z 28.04.2022 r., sygn. akt I SA/Ke 35/22, wyrok WSA w Warszawie z 8.10.2021 r., sygn. akt III SA/Wa 637/21.
[11] Dz. U. poz. 2193.
[12] Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.
POTRZEBUJESZ POMOCY?