Interpretacja indywidualna z dnia 21 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.104.2023.4.MM

Skutki podatkowe założenia lokaty terminowej na rzecz Wnioskodawczyni i jej ojca oraz wpłaceniem na lokatę środków pieniężnych przez ojca Wnioskodawczyni.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 25 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych jakie wystąpią po Pani stronie w związku założeniem lokaty terminowej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 lipca 2023 r. (wpływ 20 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

…, ojciec Wnioskodawczyni, otrzymał w spadku kwotę 40.000,00 zł. Od otrzymanego spadku … złożył zeznanie podatkowe w przewidzianym, ustawowym terminie (6 miesięcy).

Następnie, w dniu 30 czerwca 2022 r. ... otworzył w Bank … na podstawie dyspozycji posiadacza lokaty (…) lokatę terminową, na kwotę 40.000,00 zł, na okres 183 dni, z oprocentowaniem stałym w skali roku wynoszącym 5,00000 %. Lokata została założona na rzecz posiadaczy lokaty: … oraz Wnioskodawczyni ...

Zgodnie z postanowieniami tej lokaty, odsetki od kwoty lokaty - pomniejszone o podatek dochodowy od osób fizycznych, naliczony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa - są wypłacane w walucie lokaty na koniec zadeklarowanego okresu lokaty. Po upływie okresu lokaty, tj. w dniu 30 grudnia 2022 r. Bank pozostawi do dyspozycji posiadaczy lokaty kwotę lokaty wraz z naliczonymi odsetkami.

Powyższa lokata została przedłużona. Na dzień wniesienia niniejszego wniosku ww. kwota nadal pozostaje na lokacie.

Wnioskodawczyni, od czasu wpłacenia ww. środków pieniężnych na lokatę, jak również przed założeniem przedmiotowej lokaty, nie wypłacała w żadnym zakresie kwoty 40.000,00 zł.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

... nie poczynił na rzecz Wnioskodawczyni darowizny lub jakiegokolwiek innego przekazania przedmiotowych środków pieniężnych. Ojciec Wnioskodawczyni, podobnie zresztą jak sama Wnioskodawczyni, nadal pozostaje współposiadaczem lokaty i uprawniony jest do wypłaty wszystkich zgromadzonych środków pieniężnych na tej lokacie.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w związku z opisanym zdarzeniem nie doszło między Wnioskodawczynią a jej ojcem … do zawarcia umowy, która przybrała postać jakiejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Pytanie

Czy na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek podatkowy związany z rozliczeniem podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu założenia lokaty terminowej w banku i wpłaceniem na nią środków pieniężnych przez jej ojca? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpowiedź na zadane pytanie jest przeczące. Na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek rozliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu założenia lokaty terminowej w banku i wpłacenia na nią środków pieniężnych przez jej ojca, przy jednoczesnym wpisaniu Wnioskodawczyni jako współposiadacza tej lokaty.

W niniejszej sprawie nie doszło bowiem do czynności cywilnoprawnej, do których odnosi się ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie została bowiem zawarta umowa darowizny czy pożyczki, a doszło jedynie do zawarcia umowy lokaty terminowej. Nadto, środki wpłacone na lokatę, pochodziły w całości od innej osoby, tj. ojca Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisana czynność powierzenia środków pieniężnych w drodze umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zwłaszcza jako podlegający temu podatkowi depozyt nieprawidłowy. W świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wymienione w nim czynności cywilnoprawne. Dokonana przez Wnioskodawczynię, na podstawie ww. umowy czynność nie została wymieniona w tym przepisie. Wprawdzie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy stanowi, iż podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega czynność prawna, której przedmiotem jest umowa depozytu nieprawidłowego, jednak czynność dokonana przez Wnioskodawczynię nie stanowi takiej umowy.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) umowa depozytu nieprawidłowego stanowi szczególną odmianę umowy przechowania, w której przedmiotem depozytu nie jest rzecz oznaczona co do tożsamości, lecz pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku. Ponadto umowa depozytu nieprawidłowego zawiera uprawnienie przechowawcy do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi co do gatunku. O tym więc, czy zawarta umowa kreuje stosunek prawny depozytu nieprawidłowego, decydują przepisy szczególne albo umowa stron albo ww. okoliczności, które w przypadku Wnioskodawczyni nie wystąpią. Nie można go natomiast domniemywać. Depozyt nieprawidłowy stanowi pewną szczególną odmianę umowy przechowania, jednakże odmienny jest cel gospodarczy tej umowy w porównaniu z klasycznym przechowaniem. Przechowanie bowiem wykonywane jest w interesie składającego i ma na celu zaspokojenie jego interesu. Natomiast w przechowaniu nieprawidłowym równomiernie zostaje zaspokojony interes obu stron. Składający, oddając rzeczy czy pieniądze na przechowanie, nie ponosi ryzyka ich utraty czy uszkodzenia, nawet przypadkowej, natomiast przechowawca uzyskuje prawo rozporządzania tymi rzeczami bądź pieniędzmi według swojego uznania. Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki.

Między stronami nie doszło do zawarcia umowy cywilnoprawnej, a więc czynności, która mogłaby być objęta reżimem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W ocenie Wnioskodawczyni czynność powierzenia środków pieniężnych nie może zostać zakwalifikowana jako czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Co więcej, w niniejszej sprawie nie doszło do uzyskania po stronie Wnioskodawczyni dochodu z tytułu umieszczenia środków pieniężnych przez ojca na lokacie bankowej, do której jako współposiadacz została wpisana Wnioskodawczyni.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pani stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 170 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona),

d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

 f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona),

h) ustanowienie hipoteki,

 i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

 j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

W myśl natomiast art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy oraz depozytu nieprawidłowego.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 835 ww. ustawy:

Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

W myśl art. 839 ww. ustawy:

Przechowawcy nie wolno używać rzeczy bez zgody składającego, chyba że jest to konieczne do jej zachowania w stanie niepogorszonym.

Zgodnie z art. 845 ww. ustawy:

Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pani ojciec założył lokatę terminową na kwotę 40.000 zł. Posiadaczami lokaty został Pani ojciec oraz Pani. Środki pieniężne, które zostały wpłacone na lokatę, Pani ojciec nabył w spadku. Pani ojciec nie poczynił na Pani rzecz darowizny lub jakiegokolwiek innego przekazania ww. środków pieniężnych. Nie zawarła Pani z ojcem umowy, która przybrała postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Od czasu wpłacenia przez Pani ojca środków pieniężnych na lokatę, jak również przed jej założeniem, nie wypłacała Pani w żadnym zakresie kwoty 40.000 zł.

A zatem, jeżeli istotnie jak Pani wskazała w uzupełnieniu wniosku – między Panią a ojcem nie została zawarta umowa, która przybrała postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, np. umowy depozytu nieprawidłowego, umowy pożyczki, czy też umowy darowizny oraz nie dysponuje Pani wpłaconymi przez Pani ojca na lokatę środkami pieniężnymi na własne cele, to należy stwierdzić, że powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym nie ciąży na Pani obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu założenia lokaty i wpłacenia na nią środków pieniężnych przez Pani ojca.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).