Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.381.2023.1.KO

Wyodrębnienie w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedaży elementów składowych świadczenia kompleksowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwo stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie w zakresie ustalenia czy postępowanie Państwa polegające na wyodrębnieniu w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedaży elementów składowych świadczenia kompleksowego, jest działaniem prawidłowym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest spółką akcyjną, w której 100% akcji posiada Gmina …. Do głównych obszarów działalności Spółki należą:

a) organizacja wystaw, targów i konferencji,

b) organizacja kursów i szkoleń,

c) przewozy …,

d) wynajem nieruchomości i powierzchni na działalność usługową i magazynową,

e) dzierżawa miejsc parkingowych dla pojazdów osobowych i ciężarowych,

 f) usługi noclegowe.

Wiodącym rodzajem działalności jest działalność związana z organizacją targów, wystaw (PKD 82.30.Z).

Spółka jest organizatorem … w Polsce targów …. Targi te to miejsce jednych z najważniejszych spotkań z czołowymi przedstawicielami przedsiębiorstw … oraz projektantami czy dostawcami usług - zarówno z Polski jak i zagranicy. Jednym z warunków udziału w targach jest przesłanie do Spółki (e-mailem lub pocztą) wypełnionego druku „Zgłoszenia - Umowy uczestnictwa w targach”. W tymże zgłoszeniu poprzez odpowiedni wybór, wystawca ma możliwość skonfigurowania i zamówienia elementów wchodzących w skład świadczonej przez Spółkę usługi organizacji udziału w targach, takich jak:

a) rodzaju powierzchni (pawilon namiotowy, teren otwarty czy budynek hali wystawienniczo - targowej),

b) opłaty za korzystanie z infrastruktury,

c) zabudowy stoiska wraz z jego aranżacją,

d) wyposażenia stoiska (np. gabloty, stoliki, stoły, telewizor, stół, lady, regały itp.)

e) zabudowy i wyposażenia (jako pakiet zdefiniowany przez Spółkę),

 f) przyłącza elektrycznego o odpowiedniej mocy,

g) dostępu do sieci internetowej,

h) przyłącza wodno-kanalizacyjnego,

 i) reklamy (reklamy na terenie obiektów targowych, reklamy na telebimie, wyłożenia materiałów reklamowych w miejscach uzgodnionych ze Spółką, itp.),

 j) kolportażu materiałów reklamowych na terenie obiektów targowych,

k) wpisu do katalogu (informatora) targowego,

 l) kart parkingowych,

m) wynajmu sal prelekcyjnych,

 n) zgłoszenia produktów do konkursu targowego,

 o) wynajęcia poligonu zewnętrznego i wewnętrznego do przeprowadzenia pokazów praktycznych

„Zgłoszenie - umowa uczestnictwa w targach” zgodnie z regulaminem dla uczestników targów, powinna być podpisana przez osoby uprawnione do reprezentowania Wystawcy oraz opatrzona pieczęcią imienną lub innym czytelnym oznaczeniem osoby podpisującej, a wszelkie zmiany wymagają formy pisemnej lub przesłania za pośrednictwem poczty elektronicznej pod rygorem nieważności. Zawarcie umowy uczestnictwa w targach następuje z chwilą przesłania do Wystawcy na wskazany przez niego adres poczty elektronicznej wiadomości systemowej w postaci „Potwierdzenia przyjęcia zamówienia” przez Spółkę, zawierającej informację o wielkości i rodzaju przydzielonej powierzchni wraz ze wstępną lokalizacją oraz wysokością obowiązkowej zaliczki. Zasady i terminy płatności wystawcy za uczestnictwo w targach określa „Regulamin dla uczestników targów”, zgodnie z którym, w terminach w nim określonym, uczestnik targów zobowiązany jest najpierw do wpłaty zaliczki w wysokości 50% wartości wynajętej powierzchni wystawienniczej a następnie do wpłaty pozostałej części należności, i to zarówno za powierzchnię wystawienniczą jak i pozostałe elementy zamówienia wynikające ze „Zgłoszenia-umowa uczestnictwa w targach”.

Świadczone przez siebie usługi na rzecz uczestników targów , Spółka traktuje jako „kompleksowe usługi organizacji udziału w targach” i dokumentuje fakturą VAT z tym, iż na fakturze zaliczkowej nie są one ujęte pod jedną nazwą „kompleksowa usługa organizacji udziału w targach” tylko wyszczególniane są poszczególne składniki wynagrodzenia. Przykładowo: przy zamówieniu obejmującym:

a) powierzchnię wystawienniczą,

b) zabudowę stoiska,

c) przyłącze energetyczne

d) wyposażenie

- na fakturze zaliczkowej w pozycji „Dane dotyczące zamówienia/umowy” jest wyszczególniona:

a) powierzchnia wystawiennicza,

b) zabudowa stoiska,

c) przyłącze energetyczne,

d) wyposażenie, z podaniem ilości, wartość bez podatku od towarów i usług, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartości zamówienia z uwzględnieniem kwoty podatku a przy kwocie otrzymanej zapłaty pojawia się informacja „Zaliczkę otrzymano dnia (...) na poczet”: powierzchni wystawienniczej.

Jeżeli otrzymana zaliczka przekracza 50% wartości wynajętej powierzchni wystawienniczej, nadwyżka ponad 50% wartości wynajętej powierzchni wystawienniczej jest zaliczana w pierwszej kolejności na poczet powierzchni wystawienniczej, a w następnej kolejności na poczet pozostałych elementów składowych zamówienia. Wówczas na fakturze zaliczkowej pojawia się informacja „Zaliczkę otrzymano dnia (...) na poczet”: powierzchni wystawienniczej i na wyszczególnione pozostałe elementy wynikające ze „Zgłoszenia - umowa uczestnictwa w targach”. Świadczone usługi na rzecz uczestników targów Spółka opodatkowuje stawką podstawową - 23%.

Pytanie

Czy biorąc pod uwagę przedstawiony w niniejszym wniosku stan faktyczny, postępowanie Spółki polegające na wyodrębnieniu w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedaży elementów składowych świadczenia kompleksowego, jest działaniem prawidłowym?

Państwa stanowisko

Art. 2 pkt. 31 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż faktura to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Niezależnie od formy faktura VAT musi zawierać podstawowe elementy pozwalające na identyfikację zdarzenia gospodarczego, do których, zgodnie z art. 106e. 1 zalicza się m.in.:

1) datę wystawienia;

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto.

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem.

Zgodnie z art. 106b ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Podatnik również jest obowiązany wystawić fakturę w przypadku otrzymania przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności o których mowa w art. 106b. ust. 1 pkt 1 i 2, z wyjątkiem gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, czynności dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 oraz dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b. W takim przypadku faktura zawierać powinna:

 1) dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;

 2) otrzymaną kwotę zapłaty;

 3) kwotę podatku wyliczoną wg podanego wzoru,

 4) dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.

W art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca określa iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zasadą jest iż każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. W praktyce jednak dość często mamy do czynienia z takimi sytuacjami, w których formalnie odrębne świadczenia należy uznawać za jedną transakcję. Jest tak w przypadku, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika , są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyrok TSU z dnia 29 marca 2007r. w sprawie C-111/05). W piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 września 2017 r. (0111- KDIB3-2.4012.320.2017.2.SR) czytamy: „Podstawowym kryterium pozwalającym uznać zbiór określonych czynności za usługę kompleksową (złożoną) jest określenie wzajemnych relacji pomiędzy usługami wchodzącymi w skład usługi złożonej w zakresie celów, które usługi te realizują. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podstawowym celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą główną- usługę kompleksową - jest lepsze wykorzystanie przez klienta usługi głównej. Aby dana usługa pomocnicza mogła być uznana za element usługi kompleksowej winna służyć bezpośrednio realizacji usługi głównej. W celu ustalenia czy dana usługa może być uznana za usługę złożoną, konieczne jest zbadanie przebiegu konkretnej transakcji z uwzględnieniem wszystkich aspektów tej transakcji.” W świetle przytoczonych wyjaśnień nie ulega wątpliwości, iż „usługa organizacji udziału w targach” posiada cechy usługi kompleksowej. Spółka świadcząc tę usługę, wykazuje na fakturach dokumentujących sprzedaż elementy składowe konieczne do jej wykonania, co nie powinno być uznane za działanie błędne. Spółka pragnie bowiem wykazać wszystkie elementy składające się na wartość końcową usługi, zgodnie z życzeniem Klienta. Elementy składowe usługi wynikają wprost z zawartej umowy, co świadczy o tym, że obie strony mają świadomość konieczności ich realizacji do prawidłowego wykonania przez Spółkę usługi.

Wyodrębnienie na fakturze dokumentującej świadczenie usługi złożonej, jaką jest „usługa organizacji udziału w targach” elementów składowych jest w tym wypadku zabiegiem technicznym, które ma zapewnić pełne rozeznanie Klienta co do wartości finalnej usługi. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy elementy świadczenia złożonego (głównego) będą ujmowane w jednej pozycji faktury, jako całość, czy w dwóch lub kilku pozycjach, bowiem decydujące znaczenie ma charakter świadczonej usługi, a nie to w jaki sposób została ona opisana na fakturze. Wyodrębnione w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedażowej elementy składowe usługi organizacji targów należy traktować jako elementy świadczenia kompleksowego. Brak bowiem przepisów, które bezpośrednio zakazywałyby praktyki rozdzielania na fakturze elementów składowych świadczenia kompleksowego. Potwierdzenie takiego stanowiska znajdziemy w sentencji wyroku NSA z dnia 5 czerwca 2019r., sygn. I FSK 661/17, w którym stwierdza się, że:

„(...) przepisy ustawy o PTU nie sprzeciwiają się wykazaniu na fakturze w osobnych pozycjach kilku różnych świadczeń składających się na usługę kompleksową. (...)”. Wskazać należy, że zasady rozliczania podatku VAT wynikają z przepisów ustawy, a nie technicznego aspektu wystawiana faktur. Jeżeli strony chcą wykazać na fakturze VAT wartość poszczególnych świadczeń, tj. świadczenia głównego oraz świadczeń dodatkowych, ale związanych ze świadczeniem głównym to wówczas nie chodzi o zmianę podstawy opodatkowania, lecz tylko o czynność materialno-techniczną, czystą informacją o kosztach tych świadczeń, które razem stanowią świadczenie zbiorcze. Dlatego też Spółka stoi na stanowisku, iż postępowanie polegające na wyodrębnieniu w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedaży elementów składowych świadczenia kompleksowego jest działaniem prawidłowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy,

podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Elementy jakie – co do zasady – powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy, zgodnie z którym faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem;

(…)

Z powyższych uregulowań wynika, że faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił, w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim, wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury VAT muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Jak wynika z przywołanych przepisów regulujących wystawianie faktur, dokumenty te wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwo są organizatorem targów. Jednym z warunków udziału w targach jest przesłanie do Państwa (e-mailem lub pocztą) wypełnionego druku „Zgłoszenia - Umowy uczestnictwa w targach”. W tym zgłoszeniu poprzez odpowiedni wybór, wystawca ma możliwość skonfigurowania i zamówienia elementów wchodzących w skład świadczonej przez Państwa usługi organizacji udziału w targach. Zawarcie umowy uczestnictwa w targach następuje z chwilą przesłania do Wystawcy na wskazany przez niego adres poczty elektronicznej wiadomości systemowej w postaci „Potwierdzenia przyjęcia zamówienia” przez Państwa.

Świadczone przez siebie usługi na rzecz uczestników targów, Państwo traktują jako „kompleksowe usługi organizacji udziału w targach” i dokumentują fakturą VAT z tym, iż na fakturze zaliczkowej nie są one ujęte pod jedną nazwą „kompleksowa usługa organizacji udziału w targach” tylko wyszczególniane są poszczególne składniki wynagrodzenia. Przykładowo: przy zamówieniu obejmującym:

a) powierzchnię wystawienniczą,

b) zabudowę stoiska,

c) przyłącze energetyczne

d) wyposażenie

- na fakturze zaliczkowej w pozycji „Dane dotyczące zamówienia/umowy” jest wyszczególniona:

a) powierzchnia wystawiennicza,

b) zabudowa stoiska,

c) przyłącze energetyczne,

d) wyposażenie, z podaniem ilości, wartość bez podatku od towarów i usług, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartości zamówienia z uwzględnieniem kwoty podatku a przy kwocie otrzymanej zapłaty pojawia się informacja „Zaliczkę otrzymano dnia (...) na poczet”: powierzchni wystawienniczej.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy postępowanie Państwa polegające na wyodrębnieniu w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedaży elementów składowych świadczenia kompleksowego, jest działaniem prawidłowym.

W kwestii dokumentowania przedmiotowego świadczenia na fakturze, należy zauważyć, że treść art. 106e ust. 1 ustawy określa, jakie elementy powinna zawierać faktura. Są to elementy obligatoryjne, których podanie ma przede wszystkim cel fiskalny. Służą one bowiem do prawidłowego zidentyfikowania dla celów podatkowych strony podmiotowej danej transakcji, rodzaju transakcji, jak również wartości służących do określenia w kwotach bezwzględnych wysokości zobowiązania podatkowego. Podmiot zobowiązany do wystawienia faktury powinien precyzyjnie określić rodzaj „fakturowanej” czynności, tj. podać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi. Źródłem tego obowiązku jest aktualnie art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy. Z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

W opisie wniosku wskazują Państwo, że wykonują świadczenie kompleksowe tj. kompleksową usługę organizacji udziału w targach.

Wobec powyższego, na fakturze dokumentującej sprzedaż, o której mowa we wniosku – a precyzyjniej rzecz ujmując, w tej jej części, która odzwierciedla elementy obligatoryjne w świetle przepisów prawa – powinna widnieć nazwa „kompleksowa usługa organizacji udziału w targach”, a nie poszczególne elementy tego świadczenia.

Ustawodawca nie zabrania umieszczania na fakturze dodatkowych informacji. Zatem nic nie stoi na przeszkodzie, aby – po wypełnieniu obowiązków nałożonych przez obowiązujące przepisy prawa podatkowego – mogli Państwo, zamieścić w części informacyjnej faktury dodatkowe informacje. W konsekwencji należy stwierdzić, że skoro przepisy ustawy określają minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakładają ograniczeń w zakresie umieszczania dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców, czy też innych danych, które wystawca uzna za stosowne, mogą Państwo zamieścić na wystawionych fakturach informacje dodatkowe, dotyczące rozliczenia transakcji.

Należy zwrócić uwagę, że skoro przedmiotem sprzedaży jest wyłącznie kompleksowa usługa to wyłącznie ta usługa powinna być wskazana na fakturze jako przedmiot sprzedaży. Natomiast powierzchnia wystawiennicza, zabudowa stoiska, przyłącze energetyczne, wyposażenie może być umieszczona poza elementami obowiązkowymi faktury, jako elementy dodatkowe np. w części informacyjnej faktury lub w osobnym dokumencie np. w kosztorysie. Faktura, jak już wyżej wskazano, jest dokumentem sformalizowanym mającym odzwierciedlać faktyczne zaistniałe zdarzenie gospodarcze i faktura nie może wprowadzać w błąd. Tym samym, na fakturze dokumentującej świadczenie usług nie powinny figurować jako przedmiot sprzedaży towary zużyte przy jej świadczeniu, jeśli nie były one przedmiotem odrębnej sprzedaży tylko elementem świadczenia kompleksowego. Elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Umieszczenie zatem na fakturze w osobnych pozycjach jako przedmiot sprzedaży kilku różnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno kompleksowe. Tym samym umieszczenie dodatkowych zapisów na fakturze nie powinno naruszać jej czytelność.

W związku z powyższym stanowisko Państwa, że postępowanie polegające na wyodrębnieniu w oddzielnych pozycjach na fakturze sprzedaży elementów składowych świadczenia kompleksowego jest działaniem prawidłowym, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku (w szczególności czy świadczona przez Państwa usługa jest usługą kompleksową), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Powyższe wskazanie Państwa w opisie dotyczące kompleksowości wykonywanej usługi zostało potraktowane jako element opisu stanu faktycznego.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.