Interpretacja indywidualna z dnia 20 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.387.2023.1.MC

Obowiązek udokumentowania fakturą świadczenia polegającego na przekazaniu współudziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu w zamian za wkład finansowy Koproducenta.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku udokumentowania fakturą świadczenia polegającego na przekazaniu współudziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu w zamian za wkład finansowy Koproducenta (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

I.1. Wnioskodawca („Wnioskodawca”) jest (i) spółką kapitałową z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski, (ii) podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych („podatek CIT”) oraz (iii) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT”) w Polsce.

I.2. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji filmów fabularnych.

I.3. Wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza wyprodukować co najmniej jeden kinowy film fabularny („Film”), przy udziale dotacji z (...). Produkcja Filmu ma się odbyć wspólnie przez producenta wiodącego („Producent Wiodący”) z przynajmniej jednym koproducentem („Koproducent”) (w rozumieniu ustawy o kinematografii), podmiot będący zawsze podatnikiem VAT.

I.4. Możliwe są dwa warianty, tj. albo Wariant 1 - inny podmiot (i tutaj ten inny podmiot będzie Koproducentem, a Producentem Wiodącym będzie Wnioskodawca) dokona wniesienia wkładu własnego do Wnioskodawcy, albo Wariant 2 - Wnioskodawca dokona wniesienia wkładu własnego do innego podmiotu (i tutaj Wnioskodawca będzie Koproducentem, a Producentem Wiodącym będzie ten inny podmiot).

I.5. W obu wariantach, każdy z Koproducentów wniesie do produkcji Filmu wkład własny, tj. określoną sumę pieniężną przekazaną na rachunek odpowiedniego podmiotu będącego Producentem Wiodącym.

I.6. W obu wariantach, Producent Wiodący będzie konsultował z Koproducentami wszystkie strategiczne decyzje dotyczące produkcji Filmu, będzie także podmiotem odpowiedzialnym za zorganizowanie produkcji Filmu.

I.7. Z tytułu dokonanych wkładów, Koproducent nabędzie współudział w autorskich prawach majątkowych do Filmu oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu.

I.8. Pomiędzy Producentem Wiodącym a Koproducentami zawarte zostaną stosowane umowy koprodukcyjne, zawierające m.in.: opis przedsięwzięcia, charakter udziału w przedsięwzięciu poszczególnych koproducentów, wartość wkładów koproducentów, wyliczenie pól eksploatacji przyszłego Filmu oraz procentowy udział w prawach do Filmu wynikający bezpośrednio z wysokości wkładów.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku (Wariant 1), wkład finansowy innego podmiotu będącego Koproducentem w produkcję Filmu, w zamian za współudział w autorskich prawach majątkowych do Filmu oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem czy konieczne jest wystawienie przez Wnioskodawcę (Producenta Wiodącego) faktury VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Ad. 1

I. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku (Wariant 1), wkład finansowy innego podmiotu będącego Koproducentem w produkcję Filmu, w zamian za współudział w autorskich prawach majątkowych do Filmu oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem konieczne jest wystawienie przez Wnioskodawcę (Producenta Wiodącego) faktury VAT.

II. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej”.

Zgodnie z tym, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Wynagrodzenie musi być przy tym wyrażone w pieniądzu, co nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (np. zapłatą może być towar lub usługa).

III. Stosownie do art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2023 r. Poz. 130 ze zm.), („ustawa o kinematografii”) koproducent filmu to „podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych”.

Przepis art. 5 pkt 6 ustawy o kinematografii stanowi natomiast, że producent filmu to „osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu”.

IV. W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. Poz. 2509 ze zm.), („ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”), prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej”.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególne dotyczące utworów audiowizualnych. Z przepisu art. 69 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że „współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza”.

Ponadto na podstawie przepisu art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych „domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości”.

V. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w Wariancie 1 - inny podmiot (i tutaj ten inny podmiot będzie Koproducentem, a Producentem Wiodącym będzie Wnioskodawca) dokona wniesienia wkładu własnego do Wnioskodawcy, Wnioskodawca łącznie ze swoimi koproducentami, będą produkowali Film. Z tytułu wniesionych wkładów Koproducenci nabędą współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy ustawy o VAT stwierdzić należy, iż w tej sprawie wystąpią wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem VAT, określone w art. 8 ustawy o VAT, zaistnieje bowiem odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz Koproducentów.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wystąpi świadczenie, w którym istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść, którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym są Koproducenci.

Świadczeniem w tym przypadku jest przekazanie przez Wnioskodawcę Koproducentom współudziału w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zysku z tytułu eksploatacji Filmu. Wkład pieniężny na produkcję Filmu wnoszony przez Koproducentów w zamian za współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zysku z tytułu eksploatacji pełni zaś funkcję wynagrodzenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wkład finansowy Koproducentów w produkcję Filmu, w zamian za współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zysku z tytułu eksploatacji Filmu, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wkład pieniężny na produkcję Filmu wnoszony przez Koproducentów w zamian za nabycie praw do Filmu pełni funkcję wynagrodzenia. Oznacza to, że czynności przeniesienia prawa do filmu dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a Koproducentami są odpłatne i w konsekwencji podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Pomiędzy Koproducentami i Wnioskodawcą dochodzi do wzajemnych świadczeń z tytułu realizacji wspólnie Filmu.

VI. W związku z tym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku (Wariant 1), wkład finansowy innego podmiotu będącego Koproducentem w produkcję Filmu, w zamian za współudział w autorskich prawach majątkowych do Filmu oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem konieczne jest wystawienie przez Wnioskodawcę (Producenta Wiodącego) faktury VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że przy określeniu czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą. Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest ustalenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. sprawy C-154/80, C-89/81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność opodatkowaną VAT, uważane mogą być sytuacje, w których:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,
• odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT,
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Wobec powyższego należy wskazać, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Przy czym, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów albo świadczenie usług – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy:

Stosownie zaś do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ponadto wskazać należy, że zasady wspierania twórczości filmowej i innej działalności w dziedzinie kinematografii oraz ochrony zasobów sztuki filmowej reguluje ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 130), zwana dalej ustawą o kinematografii.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o kinematografii:

Stosownie do art. 5 pkt 1 ustawy o kinematografii:

Na podstawie art. 5 pkt 5 ustawy o kinematografii:

W myśl art. 5 pkt 6 ustawy o kinematografii:

Zgodnie z art. 5 pkt 7 ustawy o kinematografii:

Stosownie do art. 5 pkt 8 ustawy o kinematografii:

Jednocześnie, w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ponadto, ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególnie dotyczące utworów audiowizualnych.

Stosownie do art. 69 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji filmów fabularnych. Wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza wyprodukować kinowy film fabularny (Film), przy udziale dotacji z Państwowego Instytutu Sztuki Filmowej. Produkcja Filmu ma się odbyć wspólnie przez producenta wiodącego (Producent Wiodący) z koproducentem (Koproducent). Możliwe są dwa warianty, tj. albo Wariant 1 - inny podmiot (inny podmiot będzie Koproducentem, a Producentem Wiodącym będzie Wnioskodawca) dokona wniesienia wkładu własnego do Wnioskodawcy, albo Wariant 2 - Wnioskodawca dokona wniesienia wkładu własnego do innego podmiotu (Wnioskodawca będzie Koproducentem, a Producentem Wiodącym będzie inny podmiot). W obu wariantach, każdy z Koproducentów wniesie do produkcji Filmu wkład własny, tj. określoną sumę pieniężną przekazaną na rachunek odpowiedniego podmiotu będącego Producentem Wiodącym. W obu wariantach, Producent Wiodący będzie konsultował z Koproducentami wszystkie strategiczne decyzje dotyczące produkcji Filmu, będzie także podmiotem odpowiedzialnym za zorganizowanie produkcji Filmu. Z tytułu dokonanych wkładów, Koproducent nabędzie współudział w autorskich prawach majątkowych do Filmu oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu. Pomiędzy Producentem Wiodącym a Koproducentami zawarte zostaną stosowane umowy koprodukcyjne, zawierające m.in.: opis przedsięwzięcia, charakter udziału w przedsięwzięciu poszczególnych koproducentów, wartość wkładów koproducentów, wyliczenie pól eksploatacji przyszłego Filmu oraz procentowy udział w prawach do Filmu wynikający bezpośrednio z wysokości wkładów.

W analizowanej sprawie wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy w Wariancie 1 realizowane przez Wnioskodawcę świadczenie polegające na przekazaniu na rzecz Koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych oraz związanego z tym udziału w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania fakturą wykonania tego świadczenia (pytanie nr 1). 

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że podmioty zawierające umowę koprodukcyjną (producent i koproducent) na gruncie ustawy, nie są uznawane za jednego podatnika podatku VAT, a zatem relacje pomiędzy tymi podmiotami dla potrzeb rozliczenia podatku VAT powinny być oceniane zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w tym podatku.

Stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Umowa o wspólne przedsięwzięcie z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty podejmujące współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem, a podjęte przez takie podmioty działania nie tworzą podmiotu gospodarczego, który byłby odrębnym podmiotem gospodarczym podlegającym rejestracji. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia są odrębnymi podatnikami VAT.

W konsekwencji dla kwestii związanej z opodatkowaniem podatkiem VAT określonych czynności dokonywanych w ramach zawartej umowy koprodukcyjnej istotne znaczenie ma, aby wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowiło wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługę świadczoną na rzecz usługobiorcy, a odpłatność za otrzymane świadczenie pozostawała w bezpośrednim związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dochodzi do wzajemnych świadczeń pomiędzy stronami umowy koprodukcyjnej, tj. Wnioskodawcą (Producentem Wiodącym) a Koproducentem. W analizowanym przypadku mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Przy czym, należy podkreślić, że wykonanym przez Wnioskodawcę świadczeniem stanowiącym usługę będzie wyłącznie przekazanie na rzecz Koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych, zaś wynagrodzenie za tę usługę będzie stanowić otrzymany przez Wnioskodawcę od Koproducenta wkład finansowy. Natomiast wypłata na rzecz Koproducenta udziału w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu nie będzie stanowiła świadczenia usług po stronie Wnioskodawcy (Producenta Wiodącego). Świadczeniem realizowanym przez Wnioskodawcę na rzecz Koproducenta będzie jedynie przekazanie współudziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu, nie zaś przekazanie udziału w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu. W okolicznościach opisanej sprawy wypłata udziału w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu może stanowić potencjalną odpłatność z tytułu ewentualnego świadczenia wykonanego przez Koproducenta na rzecz Wnioskodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Koproducent wniesie do produkcji Filmu wkład własny, tj. określoną sumę pieniężną przekazaną na rachunek Wnioskodawcy będącego Producentem Wiodącym. Jednocześnie, z tytułu dokonanych wkładów, Koproducent nabędzie współudział w autorskich prawach majątkowych do Filmu. Skoro zatem Koproducent z chwilą wniesienia wkładu finansowego nabędzie współudział w autorskich prawach majątkowych, to należy przyjąć, że w analizowanym przypadku dojdzie do odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a wkład finansowy wniesiony przez Koproducenta będzie pełnić funkcję wynagrodzenia należnego za przekazanie przez Wnioskodawcę współudziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu. Zatem wystąpi świadczenie, w którym istnieje bezpośredni konsument (odbiorca świadczenia) odnoszący korzyść o charakterze majątkowym, tj. Koproducent, a także zachodzi bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną przez Wnioskodawcę płatnością a świadczeniem w postaci przeniesienia współudziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu.

Zatem stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie w Wariancie 1 realizowane przez Wnioskodawcę świadczenie polegające na przekazaniu na rzecz Koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług.

Jednocześnie wskazać należy, że w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy nie przewidziano zwolnienia od podatku dla świadczenia polegającego na przekazaniu na rzecz Koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych. Zatem realizowane przez Wnioskodawcę na Koproducenta rzecz świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie korzysta ze zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania fakturą wykonanej, na rzecz będącego podatnikiem VAT Koproducenta, usługi polegającej na przekazaniu na rzecz Koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, oceniając całościowo Państwa stanowisko, z uwagi na wskazanie w uzasadnieniu, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega przekazanie współudziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu oraz związanego z tym udziału w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu i w konsekwencji Państwa zdaniem konieczne jest wystawienie faktury z tego tytułu, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie opodatkowania świadczenia polegającego na przekazaniu na rzecz Koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych w zamian za wkład finansowy Koproducenta oraz sposobu dokumentowania tego świadczenia. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast w kwestii ewentualnego opodatkowania świadczenia wykonanego przez Koproducenta na rzecz Wnioskodawcy (Producenta Wiodącego) w zamian za wypłacony na rzecz Koproducenta udział w zyskach z tytułu eksploatacji Filmu.

Interpretacja dotyczy wyłącznie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji o ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).