Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.13.2023.2.WK

Podmiot zobowiązany do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko dotyczące ustalenia czy jest Pan zobowiązany do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 czerwca 2023 r. (wpływ 3 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zajmujemy się sprzedażą (…) oraz napojów słodzonych. Nasze towary sprzedajemy zarówno do sklepów, które prowadzą sprzedaż detaliczną, sami też mamy możliwość sprzedaży detalicznej (…). Nasze pytanie brzmi: kto powinien zapłacić podatek cukrowy od napojów? My jako sprzedawca towarów do sklepów, gdzie będzie realizowana sprzedaż detaliczna (my też mamy możliwość sprzedaży detalicznej (…)), czy hurtownia, od której my nabywamy towar, ponieważ możemy być dystrybutorem detalicznym (…).

Obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1)podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej,

2)podmiotem prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku:

-producenta,

-podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

-importera napoju;

3)zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego (w tym przypadku obowiązek zapłaty opłaty spoczywa wyłącznie na zamawiającym).

Obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych ciąży również na podmiocie sprzedającym napoje, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą [Podstawa prawna: art. 12d ust. 1 i 2 oraz art. 12e ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1608)].

Wniosek uzupełnił Pan o następujące informacje:

Zajmujemy się sprzedażą napojów słodzonych ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 11. Napoje zawierają monosacharydy, disacharydy oraz substancje słodzące wskazane w rozporządzeniu Paramentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16.12.2008 w sprawie dodatków do żywności. Napoje zawierają również kofeinę i taurynę. Nasze towary sprzedajemy zarówno do sklepów (sprzedaż hurtowa), które prowadzą sprzedaż detaliczną, sami też prowadzimy sprzedaż detaliczną w lokalu przedsiębiorstwa. Napoje nabywane są od dystrybutorów prowadzących sprzedaż hurtową. (…)

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy nasza firma powinna zapłacić podatek cukrowy od napojów?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Uważamy, że nasza firma jest zwolniona z opłaty podatku cukrowego, ponieważ obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych ciąży również na podmiocie sprzedającym napoje, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 12e ust. 3 ustawy,

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że zajmuje się Pan sprzedażą (…) oraz napojów słodzonych ujętych w klasie 10.32 oraz w dziale 11 PKWiU. Napoje zawierają w swoim składzie cukry będące monosacharydami oraz disacharydami, substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, a także kofeinę oraz taurynę.

W ramach prowadzonej przez Pana działalności zajmuje się Pan sprzedażą hurtową towarów do sklepów, w których prowadzona jest sprzedaż detaliczna. Ponadto, prowadzi Pan również sprzedaż detaliczną w lokalu przedsiębiorstwa.

Doprecyzował Pan, że przedmiotowe napoje nabywane są przez Pana od dystrybutorów prowadzących sprzedaż hurtową.

Pana wątpliwość budzi, czy jest Pan zobowiązany do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, od sprzedawanych przez Pana napojów słodzonych.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Art. 12e ust. 3 ustawy stanowi, że obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Napoje będące przedmiotem wniosku spełniają definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napoje te są ujęte w klasie 10.32 oraz w dziale 11 PKWiU, a także zawierają w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy.

Podał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi Pan sprzedaż hurtową oraz detaliczną napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy. Napoje kupuje Pan od dystrybutora prowadzącego sprzedaż hurtową. Z uwagi na to, że jest Pan podmiotem prowadzącym jednocześnie sprzedaż hurtową oraz detaliczną, sprzedaż na Pana rzecz stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy.

W świetle powyższego nie jest Pan zobowiązany do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, od sprzedawanych przez Pana napojów, gdyż zostały już one wprowadzone na rynek krajowy.

W konsekwencji Pana stanowisko dotyczące ustalenia czy jest Pan zobowiązany do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).