Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.302.2023.1.JKU

1. Czy do czasu zakończenia inwestycji określonej w DoW, tj. w okresie w którym nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie uprawniona do korzystania z ulgi B+R w stosunku do wszystkich ponoszonych przez nią kosztów kwalifikowanych ulgi B+R bez względu na ich związek z nową inwestycją? 2. Czy po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW, tj. w okresie w którym nie będzie już korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2023 r. wpłynął  wniosek z 18 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-do czasu zakończenia inwestycji określonej w DoW, tj. w okresie w którym nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie uprawniona do korzystania z ulgi B+R w stosunku do wszystkich ponoszonych przez nią kosztów kwalifikowanych ulgi B+R bez względu na ich związek z nową inwestycją,

-po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW, tj. w okresie w którym nie będzie już korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz (…) producentów pojemników (…). Klientami Spółki są firmy z różnych gałęzi gospodarki, głównie (…). W ramach działalności operacyjnej Spółka świadczy również usługi cynkowania ogniowego i galwanicznego na rzecz indywidualnych odbiorców zewnętrznych oraz firm. Spółka świadczy również usługi wtryskiwania tworzyw sztucznych na rzecz klientów zewnętrznych.

Spółka w ramach swojej działalności prowadzi działalność badawczo-rozwojową poprzez kompleksową realizację na zlecenie klienta projektów pojemników posiadających zróżnicowane funkcjonalności, (…), również tych o szczególnym przeznaczeniu, których opracowanie wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności (dalej: „Prace B+R”).

Prace prowadzone przez Spółkę w celu opracowania projektu nowego lub ulepszonego pojemnika, a następnie produkcja jego prototypu przybierają formę projektów. Składają się one z ściśle określonych, następujących po sobie etapów, w które zaangażowani są pracownicy z poszczególnych działów Spółki. Kolejne etapy ich realizacji zostały opisane poniżej.

W związku z prowadzonymi Pracami B+R Spółka korzysta z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy CIT w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „Ulga B+R”).

Spółka w ramach prowadzonych Prac B+R ponosi oraz będzie ponosić koszty w odniesieniu do poszczególnych pracowników. Są to w szczególności:

1.należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz

2.sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,

w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez pracowników Wnioskodawcy na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Pracownicy uwzględnieni w kalkulacji kosztów kwalifikowanych w zakresie Prac B+R faktycznie je wykonują. Spółka nie zalicza do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń i składek wynikających z czasu pracy, w którym pracownicy faktycznie Prac B+R nie wykonywali. Ma to miejsce w przypadku przykładowo urlopu wypoczynkowego lub chorobowego pracownika.

W celu korzystania z odliczenia ulgi B+R, Wnioskodawca wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej w wewnętrznej ewidencji prowadzonych Prac B+R, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT.

Wnioskodawca jest adresatem interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 maja 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.102.2019.2.JKT. Przedmiotowa interpretacja indywidualna potwierdziła, że Prace B+R realizowane przez Spółkę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania, wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 Ustawy CIT. Ponadto, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w powyższej interpretacji potwierdził, że koszty wynagrodzeń pracowników poniesione w odniesieniu do poszczególnych pracowników wykonujących Prace B+R w Spółce, w części w jakiej ich czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu oraz analogiczne koszty ponoszone w przyszłości będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT.

Choć powyższe zwolnienia obejmują istotną część uzyskiwanych przez Spółkę dochodów, to Wnioskodawca uzyskuje również dochody nieobjęte zakresem Prac B+R. Ta część dochodów Spółki jest opodatkowana na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca planuje zawnioskować o decyzję o wsparciu (dalej: „DoW”) w ramach programu Polska Strefa Inwestycji (dalej: „PSI”). W chwili obecnej Spółka nie posiada żadnej DoW w ramach PSI.

Spółka planuje realizację inwestycji związaną z zakupem środków trwałych w postaci maszyn i urządzeń, składających się na linię produkcyjną, jak również budową nowego budynku, rozbudowę istniejącego budynku (hali produkcyjnej), oraz modernizacyjną posiadanych dotychczas maszyn i urządzeń. Inwestycja ma na celu pozyskanie dodatkowej przestrzeni pod proces produkcyjny oraz zwiększenie zdolności produkcyjnych Spółki.

Spółka będzie w dalszym ciągu realizować Prace B+R i ponosić koszty kwalifikowane Ulgi B+R, w szczególności będą one ponoszone po dacie uzyskania DoW, a przed terminem zakończenia inwestycji wskazanym w DoW.

Ponadto, Spółka planuje, aby po wykorzystaniu puli dostępnej pomocy na podstawie otrzymanej DoW nadal korzystać z ulgi B+R.

Pytania

1.Czy do czasu zakończenia inwestycji określonej w DoW, tj. w okresie w którym nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie uprawniona do korzystania z ulgi B+R w stosunku do wszystkich ponoszonych przez nią kosztów kwalifikowanych ulgi B+R bez względu na ich związek z nową inwestycją?

2.Czy po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW, tj. w okresie w którym nie będzie już korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, do czasu zakończenia inwestycji określonej w DoW, tj. w okresie w którym nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie uprawniona do korzystania z ulgi B+R w stosunku do wszystkich ponoszonych przez nią kosztów kwalifikowanych ulgi B+R bez względu na ich związek z nową inwestycją.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW, tj. w okresie w którym nie będzie już korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW.

Ad. 1

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Art. 18d ust. 6 Ustawy CIT stanowi, iż podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Na skutek brzmienia art. 18d ust. 6 Ustawy CIT niemożliwym jest uwzględnienie w kalkulacji ulgi B+R kosztów, które zostały uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego. W odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które będą przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego, ulga B+R nie będzie przysługiwać.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie, stosownie do art. 17 ust. 4 Ustawy CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Konieczne jest zatem prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością, z której przychód skorzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT oraz działalnością, z której przychody nie będą korzystały ze wspomnianych zwolnień.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. brzmieniem § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 2861) wydanym na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1-10 i 12 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105) wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, z zastrzeżeniem wyjątku, o którym mowa w § 5 ust. 6.

Do terminu zakończenia inwestycji określonego w Do W ponoszone przez Spółkę koszty związane z nową inwestycją, co do zasady, nie stanowią kosztów działalności zwolnionej na podstawie at. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, czyli nie są w żaden sposób uwzględniane w kalkulacji działalności prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu (dochodu zwolnionego). W szczególności do momentu upływu terminu zakończenia inwestycji, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT bowiem prawo takie nabędzie dopiero z chwilą formalnego zakończenia inwestycji, zgodnie z data wskazaną w uzyskanej decyzji o wsparciu.

Kluczowym przepisem w przedmiotowym pytaniu jest art. 18d ust. 6 Ustawy CIT. Przepis ma na celu umożliwienie podatnikom łączne korzystanie z ulg podatkowych oraz pomocy publicznych pod warunkiem, że ulg nie stosuje się łącznie w stosunku do tego samego dochodu. Potwierdza to też m.in. zmiana art. 18d ust. 6 wraz z początkiem 2018 r.:

-brzmienie przepisu przed zmianą: „Prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”;

-brzmienie przepisu po zmianie: „Podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia”.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie ww. przepisu oraz wykładnię celowościową, która wynika ze zmiany brzmienia ust. 6, ustawodawca przewidział możliwość, w której podatnik jednocześnie korzystałby ze zwolnienia z podatku na podstawie DoW oraz ulgi B+R.

Decydujące znaczenie w tym zakresie ma dalsza część przepisu art. 18d ust. 6, tj. „prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów”. Z powyższego należy wywnioskować, że ograniczenie wynikające z tego przepisu odnosi się jedynie do kosztów, które zostały zaliczone do tzw. kosztów działalności zwolnionej), uwzględnianych w kalkulacji dochodów, które są zwolnione z opodatkowania w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a lub pkt 34 Ustawy CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu ustawy, która wprowadziła przedmiotową zmianę: „Dotychczas podatnicy, którzy prowadzili choćby niewielką część działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie mogli korzystać z ulgi B+R. Kwestie te były zgłaszane przez partnerów społecznych w toku prac nad Białą księgą innowacji. Wychodząc naprzeciw tym postulatom, proponuje się, aby prawo do ulgi (odliczenia kosztów) przysługiwało w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie stanowią kosztów prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”.

Takie podejście jest zgodne zarówno z art. 18d ust. 6 Ustawy CIT, jak i orzecznictwem sądów administracyjnych - przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 18 lutego 2021 r., o sygn. I SA/Rz 32/21, w którym Sąd stwierdził, że: „(...) Dalsza treść powołanego przepisu zawiera zastrzeżenie, aby „koszty kwalifikowane” nie obejmowały wydatków, które są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego. (...) Nie może bowiem dojść do podwójnego odliczenia tych samych kosztów - raz na potrzeby kalkulacji dochodu zwolnionego, a drugi raz dla celów rozliczenia ulgi B+R. Natomiast innych ograniczeń powyższy przepis nie przewiduje, w szczególności nie zawęża pojęcia „wydatków nie uwzględnianych w kalkulacji dochodu zwolnionego” do tych wydatków, które dotyczą działalności prowadzonej poza terenem SSE, bądź działalności niewymienionej w zezwoleniu. Nie można zatem uznać, że tylko w tych przypadkach „koszty kwalifikowane” nie są brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości dochodu zwolnionego. Możliwa jest sytuacja (...) że w związku z działalnością prowadzoną na terenie SSE na podstawie zezwolenia, ponoszone są wydatki, które jednak nie zostały uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego”.

Co istotne, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 września 2021 r., sygn. akt II FSK 724/21 oddalił skargę kasacyjną Organu na powyższe orzeczenie - potwierdzając prawidłowość prezentowanego powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. W treści uzasadnienia stwierdzono: „Kierując się dyrektywą określoną w art. 2a O.p. należy przyjąć, że art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p. uprawnia podatników korzystających ze zwolnienia ustanowionego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych związanych z przychodami z działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, które zostały poniesione w roku podatkowym po dacie osiągnięcia przez podatnika wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. limitu dochodu zwolnionego z podatku”.

Przyjęcie odmiennego podejścia - tzn. brak prawa do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową części wydatku, która nie pomniejszyła dochodu objętego zwolnieniem na podstawie DoW - prowadziłoby do pozbawienia Wnioskodawcy prawa do skorzystania z przysługujących mu preferencji podatkowych. Doprecyzowanie brzmienia art. 18d ust. 6 Ustawy CIT jednoznacznie dowodzi temu, że celem ustawodawcy było uprawnienie podatników do jednoczesnego korzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową oraz zwolnienie podatkowego na podstawie DoW. Bez znaczenia w tym zakresie zostaje to, że jeden wydatek jest przypisywany w różnych proporcjach do dwóch preferencji; najistotniejsze jest to, aby ta sama część wydatku nie została przypisana jednocześnie do dwóch preferencji. W przedmiotowej sprawie nie mamy z tym do czynienia. W ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca odliczy jedynie tę część wspólnych wydatków, które nie wpływają na wysokość dochodu zwolnionego na podstawie DoW.

Analogiczne rozważania są również prezentowane w literaturze przedmiotu (Art. 18d PDOPrU red. Obońska 2019. wyd. 3/Zagórski): „Mając na uwadze cel wprowadzenia komentowanego przepisu do art. 18d PDOPrU, zasadne wydaje się uznanie, że w przypadku gdy określony koszt będący kosztem kwalifikowanym w rozumieniu art. 18d ust. 2 PDOPrU, jest rozdzielany pomiędzy działalność opodatkowaną i działalność zwolnioną z opodatkowania według przyjętego klucza, to podatnikowi powinna przysługiwać możliwość odliczenia w ramach ulgi B+R tej części kosztu, która nie została uwzględniona w kalkulacji dochodu zwolnionego (podobnie jak w przypadku kosztów kwalifikowanych, które zostały podatnikowi zwrócone jedynie w części - zob. komentarz do art. 18d ust. 5 PDOPrU). Aktualne brzmienie art. 18d ust. 6 PDOPrU, wynika ze zmian wprowadzonych PoprOtoczPrDzlU oraz WspNowInwU. Do końca 2017 r. komentowany przepis ograniczał możliwość skorzystania z ulgi B+R przez podatnika, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie SSE na podstawie zezwolenia niezależnie od tego, w jaki sposób działalność ta była związana z podejmowanymi przez podatnika działaniami badawczo-rozwojowymi (z tytułu których podatnik mógłby skorzystać z prawa do odliczenia kosztów kwalifikowanych) oraz tego, jak długo taka działalność była prowadzona w ciągu roku podatkowego. Sam bowiem fakt prowadzenia działalności strefowej u ciągu roku (nawet przez krótki okres) skutkował brakiem możliwości skorzystania z prawa do odliczenia na podstawie art. 18d PDOPrU. Wprowadzenie takiego wyłączenia wynikało z możliwości skorzystania przez przedsiębiorców prowadzących działalność strefową z innych, przeznaczonych tylko dla nich form wsparcia i preferencji podatkowych”.

Powyższe stanowisko potwierdzają także organy podatkowe, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z:

-2 listopada 2022 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.480.2022.1.IZ przyznał, iż „W sytuacji, gdy podatnik ponosi wydatki na działalność B+R, które nie są przez niego uwzględniane przy obliczaniu dochodu zwolnionego (PSI), to wówczas jego prawo do odliczenia poniesionych wydatków w ramach ulgi B+R pozostaje na niezmienionym poziomie. Przepis art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p. wyklucza jedynie możliwość jednoczesnego traktowania danego wydatku jako kosztu kwalifikowanego przy obliczaniu ulgi B+R oraz kosztu „strefowego” uwzględnianego przy kalkulacji dochodu zwolnionego osiągniętego w ramach PSI.”

-7 marca 2023 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.209.2022.3.MW stwierdził, iż „W sytuacji, gdy podatnik ponosi wydatki na działalność B+R, które nie są przez niego uwzględniane przy obliczaniu dochodu zwolnionego (PSI), to wówczas jego prawo do odliczenia poniesionych wydatków w ramach ulgi B+R pozostaje na niezmienionym poziomie. Przepis art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p. wyklucza jedynie możliwość jednoczesnego traktowania danego wydatku jako kosztu kwalifikowanego przy obliczaniu ulgi B+R oraz kosztu „strefowego” uwzględnianego przy kalkulacji dochodu zwolnionego osiągniętego w ramach PSI. Zatem podkreślić należy, że koszty kwalifikowane, w odniesieniu do których Spółka planuje skorzystać z Ulgi B+R nie mogą być uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego. Będą bowiem ponoszone po jego wykorzystaniu oraz uwzględnione w kalkulacji dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych.”

Celem przedmiotowego uregulowania jest, aby podatnik nie osiągnął podwójnej korzyści podatkowej w postaci ulgi B+R oraz zwolnienia podatkowego na podstawie otrzymanej DoW. Natomiast taka sytuacja nie znajduje zastosowania w przypadku stosowania ulgi B+R do terminu zakończenia inwestycji wskazanego w DoW, gdyż w tym okresie Spółka nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT.

Podsumowując, Spółka nabędzie prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku CIT dopiero po terminie zakończenia nowej inwestycji wskazanym w DoW i w związku z tym do tego momentu będzie mogła korzystać z ulgi B+R, zaliczając ponoszone w ramach swojej działalności koszty działalności B+R, jako kwalifikujące się do objęcia tą ulgą w pełnej wysokości. Koszty kwalifikowane, w odniesieniu do których Spółka planuje skorzystać z ulgi B+R, nie będą bowiem uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie DoW. Koszty te zostaną uwzględnione w kalkulacji dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych.

W świetle przywołanych argumentów oraz wyżej zaprezentowanych poglądów organów podatkowych i sądów administracyjnych, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Ad. 2

W zakresie pytania nr 2 aktualne pozostaje uzasadnienie przedstawione w ramach pytania nr 1 dotyczące interpretacji przepisu art. 18d ust. 6 Ustawy CIT.

Jak wskazane zostało powyżej, korzystający z ulgi B+R w odniesieniu do wydatków kwalifikowanych, które nie zostaną uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego może równocześnie prowadzić działalność objętą DoW. Co więcej, może to robić w trakcie roku, w którym korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie otrzymanej DoW.

Spółka zaznacza, że koszty kwalifikowane poniesione po wyczerpaniu limitu pomocy publicznej nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie otrzymanej DoW, lecz w kalkulacji dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych. Koszty kwalifikowane, poniesione po wyczerpaniu limitu pomocy na podstawie DoW, w odniesieniu do których Spółka planuje skorzystać z ulgi B+R pomimo ich związku z działalnością zwolnioną nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie DoW.

Spółka zwraca również uwagę na samą konstrukcję przepisów w zakresie kalkulacji dochodu zwolnionego. Zgodnie z treścią przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 (winno być: art. 17 ust. 1 pkt 34a) Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Prowadzenie działalności na terenie SSE nie oznacza więc automatycznie, że ten dochód w całości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT. Zwolniony jest jedynie dochód do określonej wysokości. Od momentu wyczerpania limitu pomocy, podatnik nie będzie osiągać przychodów zwolnionych i odpowiadających im kosztów.

W związku z powyższym koszty kwalifikowane poniesione po wyczerpaniu puli pomocy w ramach uzyskanej DoW, w odniesieniu do których Spółka planuje skorzystać z ulgi B+R, nie będą uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego. Będą bowiem ponoszone po wykorzystaniu dostępnej Wnioskodawcy puli pomocy oraz uwzględnione w kalkulacji dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych.

Powyższe zostało potwierdzone w następujących rozstrzygnięciach organów podatkowych:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 lutego 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.436.2020.7.BM;

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.153.2021.2.APO;

oraz sądów administracyjnych:

-wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 18 lutego 2021 r., sygn. I SA/Rz 32/21, potwierdzony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2021 r., sygn. II FSK 724/21.

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka stoi na stanowisku, iż po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW.

W świetle przywołanych argumentów oraz wyżej zaprezentowanych poglądów organów podatkowych i sądów administracyjnych, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „updop”),

Ponadto, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop,

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop,

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2022 r., poz. 2861, dalej: „rozporządzenie o WNI”),

Zgodnie z § 12 rozporządzenia o WNI,

Z treści wniosku wynika, że postępowanie w sprawie wydania decyzji o wsparciu nie zostało formalnie wszczęte, tj. Wnioskodawca dopiero planuje zawnioskować o decyzję o wsparciu. Oznacza to, że zgodnie z dyspozycją ww. regulacji obowiązują Państwa przepisy rozporządzenia o WNI z 2022 r., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.

W pierwszej kolejności zauważa się, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy:

- do czasu zakończenia inwestycji określonej w DoW, tj. w okresie w którym nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie uprawniona do korzystania z ulgi B+R w stosunku do wszystkich ponoszonych przez nią kosztów kwalifikowanych ulgi B+R bez względu na ich związek z nową inwestycją,

- po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW, tj. w okresie w którym nie będzie już korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW.

Odnosząc się do ww. wątpliwości zauważyć należy, że 30 grudnia 2022 r. opublikowano treść nowego Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

Rozporządzenie to zastąpiło z dniem 1 stycznia 2023 r. Rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713 ze zm.) z 2018 r. wprowadzając zmiany m.in. w zakresie terminu nabycia prawa do zwolnienia.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy, należy ponownie zwrócić uwagę na treść § 9 ust. 1 rozporządzenia o WNI z 2022 r.:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o WNI,

Rozpatrując przedmiotowe zagadnienie nie można pominąć okoliczności, że prowadzenie działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od powszechnego opodatkowania. W związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową i nie powinny być one przedmiotem wykładni rozszerzającej.

W tym miejscu należy zauważyć, że procesowi wykładni należy poddać każdy przepis prawny (tekst prawny) w celu zrozumienia go (ustalenia jego treści), niezależnie od stopnia jego rozumienia prima facie (tak Maciej Zieliński w: Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa 2008, str. 320). Nie jest więc tak, że dokonanie wykładni jest zbędne wówczas, gdy przepis jest jasny (clara non sunt interpretanda), bowiem należy opowiedzieć się za twierdzeniem, że samo tylko ustalenie tego faktu (jednoznaczności przepisu) następuje w procesie interpretacyjnym. Chodzi wszak nie o to, aby rozumieć tekst czy przepis, ale o to, aby zrozumieć go zgodnie z treścią nadaną mu przez prawodawcę (op. cit., str. 61). Wykładnia prawa dokonywana jest wedle utrwalonych reguł.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej można zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z 24 lipca 2012 r., I OSK 398/12).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w związku z prowadzonymi Pracami B+R Spółka korzysta z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy CIT w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca planuje zawnioskować o decyzję o wsparciu (dalej: „DoW”) w ramach programu Polska Strefa Inwestycji (dalej: „PSI”). W chwili obecnej Spółka nie posiada żadnej DoW w ramach PSI. Spółka planuje realizację inwestycji związaną z zakupem środków trwałych w postaci maszyn i urządzeń, składających się na linię produkcyjną, jak również budową nowego budynku, rozbudowę istniejącego budynku (hali produkcyjnej), oraz modernizacyjną posiadanych dotychczas maszyn i urządzeń. Inwestycja ma na celu pozyskanie dodatkowej przestrzeni pod proces produkcyjny oraz zwiększenie zdolności produkcyjnych Spółki. Spółka będzie w dalszym ciągu realizować Prace B+R i ponosić koszty kwalifikowane Ulgi B+R, w szczególności będą one ponoszone po dacie uzyskania DoW, a przed terminem zakończenia inwestycji wskazanym w DoW. Ponadto, Spółka planuje, aby po wykorzystaniu puli dostępnej pomocy na podstawie otrzymanej DoW nadal korzystać z ulgi B+R.

Zatem, jak wynika z literalnego brzmienia przepisu § 9 ust. 1 rozporządzenia o WNI, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 18d ust. 6 updop, odliczenie w ramach ulgi B+R odnosić się będzie mogło do tych kosztów, które nie były rozliczone w ramach dochodu zwolnionego PSI. Tym samym, nie będziemy mieć do czynienia z przypadkiem jednoczesnego korzystania z dwóch instrumentów podatkowych w danym okresie rozliczeniowym.

W sytuacji, gdy podatnik ponosi wydatki na działalność B+R, które nie są przez niego uwzględniane przy obliczaniu dochodu zwolnionego (PSI), to wówczas jego prawo do odliczenia poniesionych wydatków w ramach ulgi B+R pozostaje na niezmienionym poziomie. Przepis art. 18d ust. 6 updop wyklucza jedynie możliwość jednoczesnego traktowania danego wydatku jako kosztu kwalifikowanego przy obliczaniu ulgi B+R oraz kosztu „strefowego” uwzględnianego przy kalkulacji dochodu zwolnionego osiągniętego w ramach PSI.

Zatem podkreślić należy, że koszty kwalifikowane, w odniesieniu do których Spółka planuje skorzystać z Ulgi B+R nie mogą być uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego.

W tym miejscu należy podkreślić, że właściwe rozliczenie/wyodrębnienia kosztów podatkowych związanych z różnymi przychodami ma na celu ustalenie tej ich części, która powinna mieć wpływ na dochód do opodatkowania. Z całej bowiem ogólnej masy przychodów i kosztów podatkowych podatnik musi wyodrębnić te, które mają wpływ na dochód do opodatkowania i wyeliminować te, które nie powinny mieć tego wpływu, uwzględniając przy tym odrębności wynikające z działalności zwolnionej z opodatkowania oraz działalności opodatkowanej.

Co istotne, z uwagi na konstrukcję środka pomocowego w postaci prawa do zwolnienia z opodatkowania na podstawie otrzymanej decyzji o wsparciu (wsparcie polega na zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych), skorzystanie z pomocy zależy od uzyskania dochodu zwolnionego przez przedsiębiorcę w danym roku. Tym samym, ostatni dzień, w którym upływa termin złożenia zeznania rocznego, jest dniem, w którym podatnik zrealizował pomoc przyznaną w ramach decyzji o wsparciu (w całości lub w części) poprzez wykazanie w zeznaniu dochodu zwolnionego. Jednocześnie, dniem udzielenia pomocy jest dzień, w którym zgodnie z przepisami ustawy CIT, upływa termin złożenia zeznania rocznego w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym.

Treść cytowanych powyżej przepisów określa sposób wyliczenia wysokości dochodu zwolnionego od podatku. Pierwszym krokiem jest ustalenie wysokości dochodu z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu na podstawie decyzji. Wyliczając ten dochód podatnik sumuje wszystkie przychody i wszystkie koszty, które osiąga i ponosi w działalności określonej w decyzji o wsparciu. Różnica pomiędzy sumą przychodów a sumą kosztów stanowi dochód uzyskany z działalności określonej w decyzji o wsparciu. Dopiero tak ustalony dochód, a dokładniej wyliczony od niego podatek, porównywany jest z dostępnym limitem pomocy publicznej dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Tylko ta część dochodu, od której podatek nie przekracza limitu jest zwolniona na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a.

Należy zwrócić uwagę, że w przepisie art. 18d ust. 6 updop, ustawodawca nie mówi o „kosztach kwalifikowanych”, które nie zostały uwzględnione w dochodzie zwolnionym, tylko o kosztach, które nie zostały uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego.

Powyższe rozumienie pojęcia „uwzględnienia w kalkulacji dochodu zwolnionego” znajduje poparcie w treści uzasadnienia do rządowego projektu ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (druk sejmowy nr 1934) wprowadzającej zmiany w ustawie o CIT, w tym w art. 18d ust. 6, w którym czytamy: „Dotychczas podatnicy, którzy prowadzili choćby niewielką część działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie mogli korzystać z ulgi B+R. Kwestie te były zgłaszane przez partnerów społecznych w toku prac nad Białą księgą innowacji. Wychodząc naprzeciw tym postulatom, proponuje się, aby prawo do ulgi (odliczenia kosztów) przysługiwało w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie stanowią kosztów prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-do czasu zakończenia inwestycji określonej w DoW, tj. w okresie w którym nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie uprawniona do korzystania z ulgi B+R w stosunku do wszystkich ponoszonych przez nią kosztów kwalifikowanych ulgi B+R bez względu na ich związek z nową inwestycją – jest prawidłowe,

-po skonsumowaniu pomocy wynikającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie DoW, tj. w okresie w którym nie będzie już korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie DoW, Spółka będzie mogła korzystać z ulgi B+R także w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej na terenie i w zakresie działalności objętej DoW – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).