Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.260.2023.1.AKS
Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia w ramach procesu rozliczania różnic cen stopów metali (alloy), powinny pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT i być dokumentowane notami księgowymi.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
-ustalenia, czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia z A dotyczące urealnienia cen stopów metali (alloy) w ramach funkcjonującego procesu, powinny pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), oraz
-stwierdzenia, czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu rozliczania różnic cen stopów metali (alloy), powinny pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT i być dokumentowane notami księgowymi (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
B Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Działalność Spółki obejmuje produkcję części zamiennych i komponentów do (...). W ramach grupy kapitałowej C funkcjonują także m.in. dwa podmioty powiązane ze Spółką, tj. D Sp. z o.o. oraz podmiot z siedzibą na terytorium Niemiec E GmbH; (dalej łącznie: Podmioty Powiązane).
Wnioskodawca wskazuje również, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza jest częściowo zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT), w zakresie w jakim jest prowadzona na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE), na podstawie posiadanych zezwoleń i w ramach dostępnego limitu zwolnienia.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka m.in. sprzedaje układy (...), w skład których wchodzą komponenty zawierające stopy metali tzw. ang. alloy (dalej: alloy lub stopy metali).
Dzięki zastosowaniu alloy, w zależności od zamierzonego efektu, produkowane towary mogą posiadać określone właściwości, np. być lżejsze, bardziej odporne na warunki zewnętrzne od towarów niezawierających stopów metali.
Spółka nabywa komponenty zawierające stopy metali od podmiotów krajowych i zagranicznych, posiadających siedzibę działalności na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub poza terytorium Unii Europejskiej (dalej: Dostawca). W konsekwencji, nabycie komponentów stanowi dla Spółki odpowiednio zakup krajowy, import towarów na terytorium kraju lub wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju w rozumieniu ustawy o VAT.
Wnioskodawca dokonuje sprzedaży układów (...) m.in. na rzecz A – podmiotu z siedzibą na terytorium Niemiec, innych spółek z Grupy A (dalej: Nabywcy) oraz na rzecz innych, bezpośrednich dostawców dla A lub Nabywców (dalej: Dostawcy A). Transakcje realizowane są w następujący sposób:
a)Spółka występuje w roli podmiotu Tier 1, tj. bezpośredniego dostawcy w łańcuchu dostaw dla A lub Nabywcy, lub
b)Spółka występuje w roli podmiotu Tier 2, tj. pośredniego dostawcy dla A lub Nabywcy;
dostawy są dokonywane na rzecz Dostawcy A.
Łańcuch dostaw prezentuje się następująco:
a)Dostawca (komponent zawierający alloy) ® Spółka (układ (...) zawierający komponent z alloy) (Tier 1) ® A lub Nabywcy,
b)Dostawca (komponent zawierający alloy) ® Spółka (układ (...) zawierający komponent z alloy) (Tier 2) ® Dostawca A (Tier 1) (ulepszony/przetworzony układ (...) zawierający komponent z alloy) ® A lub Nabywcy.
Co istotne dla przedmiotu złożonego wniosku, wartość (cena) stopów metali stanowiąca element kalkulacyjny zarówno ceny nabywanych przez Spółkę komponentów, jak i ceny sprzedawanych następnie układów (...) (dalej: Systemy), charakteryzuje się dużym poziomem zmienności.
Zmienność wartości stopów metali jest zjawiskiem rynkowym całkowicie niezależnym, tj. znajdującym się poza obszarem decyzyjnym Spółki, Podmiotów Powiązanych, Dostawców A, A oraz Nabywców.
W odniesieniu do transakcji nabycia komponentów zawierających alloy, Spółka stosuje względnie aktualne ceny (ceny podlegające comiesięcznej aktualizacji), tzn. ceny uwzględniające bieżącą wartość rynkową stopów metali. Ewentualne powstające różnice pomiędzy wartością alloy zawartą w cenie nabycia komponentu a jego aktualną wartością rynkową rozliczane są pomiędzy Spółką a Dostawcą na bieżąco, w okresach miesięcznych.
Natomiast w przypadku sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A Spółka stosuje ceny na stałym, niezmiennym poziomie, tj. ceny wynikające z postanowień zawartych wcześniej umów handlowych. W konsekwencji, aktualna wartość alloy, tj. wartość stopów metali na dzień dokonania transakcji sprzedaży, nie jest odzwierciedlona w stosowanej stałej cenie sprzedaży Systemów.
Występują zatem sytuacje, kiedy zakup komponentu zawierającego alloy, następuje zgodnie z aktualną wartością rynkową stopów metali – cena X (uwzględniając dokonywane bieżące rozliczenia różnic w ustalonych okresach miesięcznych), natomiast sprzedaż Systemów, których częścią składową jest nabyty wcześniej komponent zawierający alloy, następuje po cenie stałej, nieuwzględniającej aktualnej na dany moment wartości alloy – cena Y.
Występująca rynkowa zmienność cen (wartości) stopów metali powoduje powstawanie różnic in plus lub in minus pomiędzy stosowaną ceną sprzedaży Systemów a aktualną ceną (wartością) rynkową alloy obowiązującą w momencie dokonania transakcji. Różnica in plus powstaje w sytuacji, kiedy rynkowa wartość stopu metali w momencie sprzedaży jest niższa niż uwzględniona wartość alloy w cenie sprzedaży. Natomiast różnica in minus powstaje w sytuacji, kiedy wartość stopów metali w momencie sprzedaży jest wyższa niż wartość alloy uwzględniona w cenie.
Jednocześnie, specyfika podmiotów z Grupy A oraz przyjęte założenie dla realizacji transakcji sprzedaży Systemów, które opiera się na zapewnieniu neutralnych ekonomicznie skutków obrotu towarami zawierającymi alloy dla podmiotów uczestniczących w transakcjach, spowodowało konieczność wdrożenia tzw. procesu rozliczania różnic cen alloy (dalej: urealnienie cen alloy lub alloy recon).
Proces urealnienia cen alloy ma na celu dokonanie rozliczenia powstającej różnicy pomiędzy wartością alloy, uwzględnioną w stosowanej stałej cenie sprzedaży a rynkową wartością alloy obowiązującą w momencie dokonania transakcji, w taki sposób, aby ekonomiczne skutki transakcji były neutralne dla stron transakcji. Innymi słowy, założeniem jest, aby:
-Spółka oraz Podmioty Powiązane nie ponosiły dodatkowych kosztów (nie uzyskiwały dodatkowych przychodów) w przypadku sprzedaży Systemów po cenie uwzględniającej niższą (wyższą) wartość alloy aniżeli jego wartość rynkowa w momencie sprzedaży,
-A lub Nabywcy nie ponosili dodatkowych kosztów (nie uzyskiwali dodatkowych przychodów) w przypadku nabycia Systemów po cenie uwzględniającej wyższą (niższą) wartość alloy aniżeli jego wartość rynkowa w momencie nabycia.
Rozliczenia będące wynikiem procesu alloy recon są dokonywane pomiędzy Spółką a A – podmiotem stanowiącym spółkę centralną dla innych spółek z Grupy A (tzw. ang. Original Equipment Manufacturer Headquarter). Powyższe rozwiązanie uzasadnione jest strukturą biznesową i funkcjonalną przyjętą przez Grupę A.
Co istotne, proces urealnienia cen alloy nie angażuje podmiotów uczestniczących w przedstawionych powyżej łańcuchach dostaw Systemów, tj. w procesie nie uczestniczą Nabywcy (tj. inne niż A spółki z Grupy A) ani Dostawcy A.
Jednocześnie, czynności dokonywane w ramach procesu alloy recon wykonywane są przez A nieodpłatnie, tzn. z tytułu dokonywania oraz administrowania ww. rozliczeń A na realizowane czynności nie narzuca marży zysku.
W ramach procesu urealnienia cen alloy przepływ środków pieniężnych każdorazowo będzie odbywał się pomiędzy Spółką a A. Innymi słowy, nie wystąpią sytuacje, kiedy Spółka dokona rozliczenia urealnienia cen alloy bezpośrednio z Dostawcą A, tj. podmiotem pełniącym rolę dostawcy Tier 1 lub Nabywcami (tj. innymi niż A spółkami z grupy A), z pominięciem A. Powyższe wskazuje, iż rozliczenie urealnienia cen alloy Spółka zawsze będzie dokonywała z A.
Przelew środków może przybrać dwa kierunki:
-płatności dokonywane na rzecz A – w przypadku wystąpienia różnic in plus,
-płatności dokonywane na rzecz Spółki – w przypadku różnic in minus.
Rozliczenia dokonywane w ramach alloy recon dotyczą każdego roku kalendarzowego począwszy od roku 2016 do roku 2021. Częstotliwość dokonywania rozliczania alloy recon nie została ustalona – nie ma reguły w regularności dokonywanych rozliczeń.
Jednocześnie, w przypadku rozliczenia alloy recon za rok 2021, Spółka pełni również rolę pośrednika pomiędzy Podmiotami Powiązanymi a A, tzn. Spółka dokonuje zapłaty środków wynikających z dokonanego rozliczenia na rzecz A (powstała różnica in plus), przy czym część środków dotyczy transakcji dokonanych na rzecz Nabywców (lub A) oraz Dostawców A przez Podmioty Powiązane. Następnie Spółka otrzyma zwrot środków przekazanych do A od Podmiotów Powiązanych w części, w jakiej dotyczyły one transakcji dokonanych odpowiednio przez D oraz E. Z tytułu pośredniczenia pomiędzy Podmiotami Powiązanymi a A, które de facto sprowadza się do technicznego przelewu środków pieniężnych, Spółka nie pobiera żadnego wynagrodzenia.
Podsumowując, w przedmiotowej sprawie nie wystąpi sytuacja, gdzie Podmioty Powiązane dokonają rozliczenia w ramach alloy recon bezpośrednio z A, Dostawcą A lub z Nabywcą, z pominięciem Wnioskodawcy.
Przyjęta metodologia rozliczeń w ramach alloy recon prezentuje się następująco:
-Spółka na bieżąco dokonuje kalkulacji różnic wynikających z wartości alloy uwzględnionej w cenie sprzedaży i aktualnej rynkowej wartości alloy,
-wynikiem dokonania powyższej kalkulacji jest zawiązanie rezerw,
-po zakończeniu każdego roku kalendarzowego Spółka sumuje wartość zawiązanych rezerw i odpowiednio obciąża/uznaje A w kwocie skumulowanych różnic.
Dotychczas okresy rozliczeniowe, w których zastosowany był opisywany proces alloy recon objęły lata 2016-2021. W odniesieniu do tych okresów to Spółka była zobowiązana do dokonania zwrotu środków na rzecz A (wystąpiły różnice in plus). Zwrot ten został rozliczony przez potrącenie przez A skalkulowanej kwoty rozliczenia z bieżących płatności dokonywanych na rzecz Spółki, tj. z płatności dokonywanych z tytułu nabycia Systemów.
Wnioskodawca wskazuje, że tożsame do przedstawionych w ramach złożonego wniosku rozliczenia urealnienia cen alloy odbędą się również w stosunku do 2022 oraz 2023 roku. Spółka nie wyklucza, że mogą się również pojawić w stosunku do kolejnych lat.
Dodatkowo wskazać należy, iż urealnienie cen alloy z udziałem Podmiotów Powiązanych stosowane będzie tylko w odniesieniu do rozliczeń za rok 2021. Jednakże Wnioskodawca wskazuje, że nie można całkowicie wykluczyć sytuacji, kiedy opisywane rozliczenia dokonywane z Podmiotami Powiązanymi się powtórzą. Innymi słowy, może wystąpić:
-dalsza redystrybucja środków otrzymanych od A przez Spółkę na rzecz Podmiotów Powiązanych – w przypadku wystąpienia różnic in minus, lub
-obciążenie Podmiotów Powiązanych kwotą zapłaconą przez Spółkę na rzecz A – w przypadku wystąpienia różnic in plus.
Obieg dokumentów dotyczących rozliczenia różnic w wartości alloy dokonywanych bez udziału Podmiotów Powiązanych przebiega następująco: A ® Spółka.
Spółka nie ma wiedzy, czy w przypadku, kiedy A nie występuje w roli faktycznego nabywcy Systemów, A dokonuje dalszego rozliczenia kwot wynikających z alloy recon z Nabywcami (faktycznymi nabywcami Systemów).
Obieg dokumentów dotyczących rozliczenia różnic w wartości alloy za rok 2021 dokonywanych wraz z udziałem Podmiotów Powiązanych przebiega następująco: A ® Spółka ® Podmiot Powiązany.
Co istotne dla przedmiotu złożonego wniosku:
i.w ramach powyższej metodologii rozliczeń alloy recon ustalona cena sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A nie ulega zmianie na skutek zmiany rynkowej wartości alloy;
ii.kwoty wynikające z urealniania cen alloy nie są związane z konkretnymi, zrealizowanymi dostawami towarów (Systemów) na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A, a w konsekwencji nie ma możliwości przyporządkowania powstałych różnic do zrealizowanych już dostaw Systemów;
iii.Spółka nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz A (w przypadku zwrotu środków) oraz nie nabywa żadnych świadczeń od A (w przypadku zapłaty środków);
iv.Spółka (w przypadku zapłaty środków) nie otrzymuje żadnej indywidualnej korzyści wynikającej z dokonanego rozliczenia;
v.celem procesu alloy recon jest zapewnienie neutralnych ekonomicznie skutków dla podmiotów uczestniczących w transakcjach nabycia produktów zawierających stopy metali.
W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, Spółka powzięła wątpliwości w odniesieniu do przyjęcia właściwej metodologii działania w zakresie zakwalifikowania dokonywanych rozliczeń z perspektywy regulacji ustawy o VAT.
Pytania
1.Czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia z A, dotyczące urealnienia cen alloy w ramach funkcjonującego procesu, powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT?
2.Czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu rozliczania różnic cen alloy, powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT i dokumentowane notami księgowymi?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
W opinii Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółkę rozliczenia z A, dotyczące urealnienia cen alloy w ramach funkcjonującego procesu, powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu urealnienia cen alloy, powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT i mogą być dokumentowane notami księgowymi.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad 1.
W opinii Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółkę rozliczenia z A dotyczące urealnienia cen alloy w ramach funkcjonującego procesu powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.
W zakresie przedmiotu złożonego wniosku, konieczne jest przede wszystkim ustalenie, czy rozliczenie dokonywane w ramach procesu urealnienia cen alloy dokonywane pomiędzy A a Spółką, stanowi zdarzenie pozostające poza zakresem opodatkowania VAT, czy też powinno być traktowane jako zdarzenie pozostające w zakresie opodatkowania VAT, tj. powinno być klasyfikowane alternatywnie jako:
i.odrębna/dodatkowa dostawa towarów lub wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki lub A (w zależności od wyniku rozliczenia),
ii.korekta wartości podstawy opodatkowania dla dokonanej sprzedaży Systemów zawierających alloy na rzecz A, Nabywców i innych Dostawców A.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w ocenie Wnioskodawcy, urealnienie cen alloy na gruncie ustawy o VAT nie może być traktowane jako dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT.
Jak stanowi art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Natomiast, jak stanowi art. 9 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Należy wyraźnie podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie, w następstwie dokonania rozliczeń alloy recon pomiędzy Wnioskodawcą i A nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarami. Nie występuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec lub przywóz towarów z terytorium Niemiec na terytorium kraju. Innymi słowy, dokonywanym pomiędzy Wnioskodawcą i A rozliczeniom nie towarzyszy fizyczny przepływ towarów. W opisywanej sytuacji dochodzi jedynie do przekazania odpowiedniego dokumentu zawierającego informacje o wyniku urealnienia cen alloy oraz do dokonania przelewu środków pieniężnych wynikających z rozliczenia.
Zatem, w opinii Wnioskodawcy, urealnienie cen alloy na gruncie ustawy o VAT, nie stanowi zdarzenia spełniającego przesłanki dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT.
Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe rozliczenie nie stanowi także wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki lub A (w zależności od wyniku rozliczenia).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Na świadczenie składa się zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Jednakże, nie każda czynność, której efektem jest przysporzenie jednego podmiotu na skutek działania bądź zaniechania innego podmiotu, stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Aby działanie, powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji mogło zostać uznane za usługę, muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Co istotne, oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako usługa.
Należy wyraźnie podkreślić, iż opodatkowaniu VAT podlegają tylko takie zdarzenia gospodarcze, w ramach których świadczeniu jednej strony odpowiada świadczenie wzajemne drugiej strony, w praktyce rozumiane najczęściej jako wynagrodzenie pieniężne otrzymywane w zamian za wykonane usługi.
W konsekwencji, uznanie, że dane zdarzenie gospodarcze stanowić będzie czynność podlegającą VAT, jako wykonanie usługi, wymaga tego, aby między stronami doszło do powstania stosunku prawnego, w ramach którego wyraźnie określony zostanie:
i.przedmiot świadczenia, będący przejawem aktywności gospodarczej jednej ze stron (tj. świadczenie mogące stanowić działanie, powstrzymanie się od działania bądź tolerowanie czynności lub sytuacji),
ii.wynagrodzenie stanowiące zapłatę za korzyść jaką uzyskuje beneficjent świadczenia, które jest konsekwencją wykonanego świadczenia oraz
iii.bezpośredni związek pomiędzy świadczeniami stron, pozwalający na uznanie, że świadczenia te mają wzajemny charakter.
W przedmiotowej sprawie powyżej wskazane przesłanki nie zostają spełnione, nie występuje bowiem element aktywności gospodarczej zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak i po stronie A, brak również elementu odpłatności i wzajemności świadczeń pomiędzy tymi podmiotami.
Zauważyć należy, iż w ramach procesu urealnienia cen alloy ani A, ani Wnioskodawca nie wykonują żadnych świadczeń na rzecz drugiej strony, z którymi należałoby powiązać dokonywane płatności.
W analizowanej sprawie nie występują także tzw. świadczenia o charakterze pasywnym, tzn. nie dochodzi do zaniechania działania czy tolerowania pewnych działań lub stanów rzeczy ze strony A lub Spółki.
Podkreślić należy, iż dokonywane rozliczenie alloy recon podyktowane jest zmiennym poziomem cen stopów metali. Celem rozliczenia jest zapewnienie neutralnych ekonomicznie skutków dokonywanych transakcji odpowiednio sprzedaży/zakupu towarów dla podmiotów w nich uczestniczących.
Dokonywane rozliczenia alloy recon nie generują dla stron w nich uczestniczących choćby potencjalnej, zindywidualizowanej korzyści, z którą można by było powiązać dokonywane płatności.
Podsumowując, odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w ramach dokonywanego procesu urealnienia cen alloy nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniu VAT – nie występuje żadna dodatkowa wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ani też świadczenie usług.
Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenia związane ze zmianą cen alloy nie stanowią również elementu wcześniej zrealizowanych już transakcji sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A, w konsekwencji czego płatności wynikające z tych rozliczeń nie powinny być dokumentowane fakturami korygującymi.
W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jednocześnie, jak wskazuje art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Zgodnie z art. 29a ust. 10, podstawa opodatkowania ulega pomniejszeniu o:
1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2)wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
Jednocześnie, jak stanowi art. 106j ustawy o VAT, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:
1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2)(uchylony),
3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury,
-podatnik wystawia fakturę korygującą.
Na podstawie brzmienia ww. regulacji stwierdzić należy, że co do zasady podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę otrzymaną w związku ze sprzedażą, tj. m.in. dokonaną dostawą towarów lub świadczeniem usług.
Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty wynikające z dokonywanych w ramach alloy recon rozliczeń nie stanowią elementu wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców i Dostawców A.
Zauważyć należy, iż ceny dostarczonych na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A Systemów nie ulegają zmianie – wynikają z postanowień umów handlowych i pozostają na stałym poziomie.
Przypomnieć również należy, iż płatności wynikające z urealnienia cen alloy nie są podyktowane względami biznesowymi, a wynikają ze zmiennego poziomu cen stopów metali. Różnica poziomu cen alloy jest zjawiskiem rynkowym całkowicie niezależnym od woli stron uczestniczących w transakcjach.
Innymi słowy, ani Wnioskodawca, ani A nie ma wpływu na kierunek tych zmian – wartość alloy może zarówno podlegać rynkowym spadkom, jak i wzrostom.
Celem procesu urealnienia cen alloy nie jest udzielenie preferencyjnych warunków cenowych w relacji A i Spółka, a zapewnienie neutralnych ekonomicznie skutków realizacji transakcji dostaw Systemów zawierających alloy, tj. zapobiegnięcie sytuacji, kiedy którakolwiek strona uczestnicząca w transakcji, tj. A, Nabywcy lub Spółka poniosłaby dodatkowy koszt lub uzyskałaby dodatkową korzyść na skutek całkowicie od niej niezależnej i nieznanej na dzień dokonywania danej transakcji rynkowej zmiany wartości alloy.
Uwzględniając powyższe, w przypadku powstałej różnicy in plus, płatność na rzecz A wynikająca z rozliczenia różnic cen alloy nie wynika z dokonania obniżenia cen czy też opustu przyznanego przez Spółkę z tytułu sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców lub Dostawców A.
Natomiast w odniesieniu do sytuacji, kiedy w wyniku rozliczenia cen alloy powstaje różnica in minus, płatności otrzymywane przez Spółkę od A nie stanowią kwot wynikających z podwyższenia ceny dostarczonych wcześniej Systemów, nie są także powodowane błędem w zakresie zastosowanej ceny sprzedaży wskazanej na fakturach pierwotnych, czy też innym błędem zaistniałym podczas fakturowania sprzedaży Systemów.
Jednocześnie, kwoty wynikające z urealniania cen alloy nie są związane z konkretnymi, zrealizowanymi dostawami towarów (Systemów) na rzecz A, Nabywców lub Dostawców A.
Zauważyć należy, iż w rozpatrywanej sprawie może wystąpić sytuacja, kiedy A nie jest jednocześnie faktycznym nabywcą Systemów, tj. Systemy dostarczane są do Nabywców lub Dostawców A.
W konsekwencji, kwota wynikająca z urealnienia cen alloy nie może być klasyfikowana jako korekta podstawy opodatkowania dla dokonanej wcześniej sprzedaży – pomiędzy Spółką a A nie doszło bowiem do żadnej wcześniejszej transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT, która mogłaby podlegać późniejszej korekcie. Tym samym, w tym przypadku nie można przyjąć, że rozliczenia wynikające z procesu urealnienia cen alloy powinny być dokumentowane fakturą korygującą.
Jednocześnie, w analizowanej sprawie może zaistnieć także sytuacja, zgodnie z którą A jest jednocześnie faktycznym odbiorcą dostarczanych przez Spółkę Systemów. Niemniej jednak co istotne dla sprawy, zauważyć należy, że:
-całkowita kwota wynikająca z rozliczenia alloy recon dotyczy wszystkich zrealizowanych przez Spółkę dostaw Systemów w roku kalendarzowym, tj. obejmuje dostawy dokonane nie tylko na rzecz A, ale także inne dostawy dokonane na rzecz Nabywców i Dostawców A,
-Spółka nie jest w stanie przyporządkować kwot wynikających z rozliczenia alloy recon do dostaw dokonanych na rzecz A,
-dokonywane rozliczenia nie wynikają z decyzji biznesowej Spółki (nie stanowią upustów czy obniżek cen).
Jednocześnie stwierdzić również należy, iż kwoty wynikające z rozliczenia alloy recon nie dokumentują żadnych dodatkowych kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z dokonywaną wcześniej sprzedażą, o których mowa w art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, ani też nie stanowią dopłat, które mają wpływ na cenę dostarczanych Systemów.
Uwzględniając powyższe, w analizowanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, nie można przyjąć, iż dokonane rozliczenia alloy recon spowodowane są okolicznościami powodującymi konieczność skorygowania podstawy opodatkowania dla zrealizowanych wcześniej dostaw Systemów, np. przyznaniem upustu, rabatu czy też koniecznością skorygowania błędu w cenie zastosowanej na wystawionej fakturze. Rozliczenia dokonywane w procesie urealnienia cen alloy są powodowane całkowicie niezależnym od Spółki zjawiskiem występowania rynkowych zmian poziomu cen stopów metali, a nie decyzją biznesową.
Dodatkowym argumentem przemawiającym za słusznością stanowiska Wnioskodawcy jest brak możliwości bezpośredniego przyporządkowania wyniku dokonanego urealnienia cen alloy z konkretną dostawą Systemów zrealizowaną przez Spółkę, zarówno w odniesieniu do A, Nabywców i Dostawców A.
Podobne do prezentowanego powyżej stanowiska przedstawione zostało w interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.502.2022.1.JSU, wydanej w podobnym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „W związku z powyższym, z uwagi na brak wpływu dokonywanych przez Dostawcę rozliczeń na jego wynagrodzenie z tytułu realizowanych dostaw monolitów oraz ze względu na brak możliwości bezpośredniego powiązania wyniku urealnienia cen PGM z konkretnymi zrealizowanymi już dostawami monolitów, należy wskazać, że rozliczenia te pozostają poza zakresem opodatkowania VAT tzn. pozostają bez wpływu na wartość podstawy opodatkowania zarówno dla transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jak i dla transakcji nabycia towarów stanowiących dla Spółki importu towarów”.
Podsumowując, z uwagi na:
-brak wpływu dokonywanych przez Spółkę rozliczeń w ramach alloy recon na wynagrodzenie należne Spółce z tytułu realizowanych wcześniej dostaw Systemów oraz
-brak możliwości bezpośredniego powiązania kwoty wynikającej z urealnienia cen alloy z konkretnymi zrealizowanymi już dostawami Systemów,
w opinii Wnioskodawcy, rozliczenia te pozostają poza zakresem opodatkowania VAT, tzn. pozostają bez wpływu na wartość podstawy opodatkowania dla transakcji sprzedaży Systemów.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu urealnienia cen alloy, powinny być klasyfikowane jako czynności pozostające poza zakresem opodatkowania VAT i mogą być dokumentowane notami księgowymi.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w ocenie Wnioskodawcy, urealnienie cen alloy na gruncie ustawy o VAT nie może być traktowane jako dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT.
Jak stanowi art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym przez towar zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Natomiast jak stanowi art. 9 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W przedmiotowym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, na skutek urealnienia cen alloy pomiędzy Wnioskodawcą i Podmiotami Powiązanymi, nie dochodzi do obrotu towarowego, brak tutaj rzeczy i postaci energii, które byłyby przedmiotem przeniesienia prawa własności i wywozu (lub przywozu) z/na terytorium kraju.
W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, rozliczenie różnic cen alloy pomiędzy Podmiotami Powiązanymi a A dokonane za pośrednictwem Spółki na gruncie ustawy o VAT nie spełnia przesłanek dla dostawy towarów – w konsekwencji nie może być traktowane jako dostawa towarów dokonywana na rzecz D/E lub jako dostawa towarów dokonywana przez D/E na rzecz Spółki.
Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi nie stanowią wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki lub Podmiotów Powiązanych (w zależności od wyniku rozliczenia).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Na świadczenie składa się zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Jednakże, nie każda czynność, której efektem jest przysporzenie jednego podmiotu na skutek działania bądź zaniechania innego podmiotu stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.
Aby działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji mogło zostać uznane za usługę, muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Co istotne, oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako usługa.
Należy wyraźnie podkreślić, iż opodatkowaniu VAT podlegają tylko takie zdarzenia gospodarcze, w ramach których świadczeniu jednej strony odpowiada świadczenie wzajemne drugiej strony, w praktyce rozumiane najczęściej jako wynagrodzenie pieniężne otrzymywane w zamian za wykonane usługi.
W konsekwencji, uznanie, że dane zdarzenie gospodarcze stanowić będzie czynność podlegającą VAT jako wykonanie usługi, wymaga tego, aby między stronami doszło do powstania stosunku prawnego, w ramach którego wyraźnie określony zostanie:
i. przedmiot świadczenia, będący przejawem aktywności gospodarczej jednej ze stron (tj. świadczenie mogące stanowić działanie, powstrzymanie się od działania bądź tolerowanie czynności lub sytuacji),
ii. wynagrodzenie stanowiące zapłatę za korzyść jaką uzyskuje beneficjent świadczenia, które jest konsekwencją wykonanego świadczenia oraz
iii. bezpośredni związek pomiędzy świadczeniami stron, pozwalający na uznanie, że świadczenia te mają wzajemny charakter.
W przedmiotowej sprawie, powyżej wskazane przesłanki nie zostają spełnione – nie występuje bowiem element aktywności gospodarczej, zarówno po stronie Podmiotów Powiązanych, jak również Wnioskodawcy, brak również elementu odpłatności i wzajemności świadczeń między tymi podmiotami.
W odniesieniu do rozliczeń pomiędzy Spółką a Podmiotami Powiązanymi, rola Wnioskodawcy sprowadza się jedynie do technicznego dokonania przelewu środków pieniężnych, będących wynikiem rozliczenia alloy recon, z tytułu którego nie pobiera on żadnego wynagrodzenia. Jednocześnie, Spółka nie wykazuje w tym przypadku żadnej aktywności gospodarczej, brak w tej relacji beneficjenta świadczenia otrzymującego zindywidualizowaną korzyść oraz wynagrodzenia/odpłatności.
Podsumowując, odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w ramach dokonywanego procesu urealnienia cen alloy nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniu VAT – nie występuje żadna dodatkowa dostawa towarów, ani też świadczenie usług.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, tj. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a także dostawę towarów i świadczenie usług dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, jak również otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności.
W świetle powyższego, ze względu na okoliczność, iż dokonywane rozliczenia alloy recon nie wynikają z dokonanej sprzedaży, nie stanową również zaliczki na poczet przyszłych transakcji opodatkowanych VAT, w ocenie Wnioskodawcy, rozliczenie alloy recon nie może zostać udokumentowane fakturą, o której mowa w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT.
Przepisy ustawy o VAT ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie wskazują jednoznacznie dokumentu, na podstawie którego powinno zostać udokumentowane rozliczenie pozostające poza zakresem opodatkowania VAT – z pewnością jednak nie jest tym dokumentem faktura.
Powyższe w praktyce oznacza, że dla udokumentowania kwot wynikających z urealnienia cen alloy dozwolona jest dowolna forma dokumentacyjna (każda inna niż faktura), np. nota księgowa.
Konsekwentnie, w opinii Wnioskodawcy, wystawiona na rzecz Podmiotów Powiązanych nota (debetowa lub kredytowa – w zależności od wyniku dokonanego rozliczenia), może być dokumentem, który znajdzie zastosowania w celu udokumentowania urealnienia ceny alloy.
Podobne stanowisko do prezentowanego powyżej wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej 14 grudnia 2022 r. interpretacji indywidualnej sygn. 0111-KDIB3-3. 4012.502.2022.1.JSU, w której stwierdził: „Podsumowując dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotem Rozliczającym (zarówno w sytuacji kiedy Podmiot Rozliczający nie jest ostatecznym nabywcą dostarczanych przez Spółkę produktów, jak również w sytuacji kiedy Podmiot Rozliczający jest jednocześnie ostatecznym nabywcą dostarczanych przez Spółkę (...) wynikające ze zmiany poziomu cen (...) w ramach procesu urealnienia cen (...) zgodnie ze schematem A powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT i dokumentowane notami księgowymi”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Jak stanowi art. 2 pkt 7 ustawy:
Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność Spółki obejmuje produkcję części zamiennych i komponentów do układów (...). W ramach grupy kapitałowej C funkcjonują także m.in. dwa podmioty powiązane ze Spółką, tj. D Sp. z o.o. oraz podmiot z siedzibą na terytorium E GmbH.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka m.in. sprzedaje układy (...), w skład których wchodzą komponenty zawierające stopy metali tzw. ang. alloy.
Dzięki zastosowaniu alloy, w zależności od zamierzonego efektu, produkowane towary mogą posiadać określone właściwości np. być lżejsze, bardziej odporne na warunki zewnętrzne od towarów niezawierających stopów metali.
Spółka nabywa komponenty zawierające stopy metali od podmiotów krajowych i zagranicznych, posiadających siedzibę działalności na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub poza terytorium Unii Europejskiej.
W konsekwencji, nabycie komponentów stanowi dla Spółki odpowiednio zakup krajowy, import towarów na terytorium kraju lub wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju w rozumieniu ustawy o VAT.
Wnioskodawca dokonuje sprzedaży układów (...) m.in. na rzecz A – podmiotu z siedzibą na terytorium Niemiec, innych spółek z Grupy A oraz na rzecz innych, bezpośrednich dostawców dla A lub Nabywców. Transakcje realizowane są w następujący sposób:
a)Spółka występuje w roli podmiotu Tier 1, tj. bezpośredniego dostawcy w łańcuchu dostaw dla A lub Nabywcy, lub
b)Spółka występuje w roli podmiotu Tier 2, tj. pośredniego dostawcy dla A lub Nabywcy;
dostawy są dokonywane na rzecz Dostawcy A.
Łańcuch dostaw prezentuje się następująco:
a)Dostawca (komponent zawierający alloy) ® Spółka (układ (...) zawierający komponent z alloy) (Tier 1) ® A lub Nabywcy,
b)Dostawca (komponent zawierający alloy) ® Spółka (układ (...) zawierający komponent z alloy) (Tier 2) ® Dostawca A (Tier 1) (ulepszony/przetworzony układ (...) zawierający komponent z alloy) ® A lub Nabywcy.
Co istotne dla przedmiotu złożonego wniosku, wartość (cena) stopów metali stanowiąca element kalkulacyjny zarówno ceny nabywanych przez Spółkę komponentów, jak i ceny sprzedawanych następnie układów (...), charakteryzuje się dużym poziomem zmienności.
Zmienność wartości stopów metali jest zjawiskiem rynkowym całkowicie niezależnym, tj. znajdującym się poza obszarem decyzyjnym Spółki, Podmiotów Powiązanych, Dostawców A, A oraz Nabywców.
W odniesieniu do transakcji nabycia komponentów zawierających alloy Spółka stosuje względnie aktualne ceny (ceny podlegające comiesięcznej aktualizacji), tzn. ceny uwzględniające bieżącą wartość rynkową stopów metali. Ewentualne powstające różnice pomiędzy wartością alloy zawartą w cenie nabycia komponentu a jego aktualną wartością rynkową rozliczane są pomiędzy Spółką a Dostawcą na bieżąco, w okresach miesięcznych.
Natomiast w przypadku sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A Spółka stosuje ceny na stałym, niezmiennym poziomie, tj. ceny wynikające z postanowień zawartych wcześniej umów handlowych. W konsekwencji aktualna wartość alloy, tj. wartość stopów metali na dzień dokonania transakcji sprzedaży, nie jest odzwierciedlona w stosowanej stałej cenie sprzedaży Systemów.
Występują zatem sytuacje, kiedy zakup komponentu zawierającego alloy, następuje zgodnie z aktualną wartością rynkową stopów metali – cena X (uwzględniając dokonywane bieżące rozliczenia różnic w ustalonych okresach miesięcznych), natomiast sprzedaż Systemów, których częścią składową jest nabyty wcześniej komponent zawierający alloy, następuje po cenie stałej, nieuwzględniającej aktualnej na dany moment wartości alloy – cena Y.
Występująca rynkowa zmienność cen (wartości) stopów metali powoduje powstawanie różnic in plus lub in minus pomiędzy stosowaną ceną sprzedaży Systemów a aktualną ceną (wartością) rynkową alloy obowiązującą w momencie dokonania transakcji. Różnica in plus powstaje w sytuacji, kiedy rynkowa wartość stopu metali w momencie sprzedaży jest niższa niż uwzględniona wartość alloy w cenie sprzedaży. Natomiast różnica in minus powstaje w sytuacji, kiedy wartość stopów metali w momencie sprzedaży jest wyższa niż wartość alloy uwzględniona w cenie.
Jednocześnie, specyfika podmiotów z Grupy A oraz przyjęte założenie dla realizacji transakcji sprzedaży Systemów, które opiera się na zapewnieniu neutralnych ekonomicznie skutków obrotu towarami zawierającymi alloy dla podmiotów uczestniczących w transakcjach, spowodowało konieczność wdrożenia tzw. procesu rozliczania różnic cen alloy (dalej: urealnienie cen alloy lub alloy recon).
Proces urealnienia cen alloy ma na celu dokonanie rozliczenia powstającej różnicy pomiędzy wartością alloy, uwzględnioną w stosowanej stałej cenie sprzedaży a rynkową wartością alloy obowiązującą w momencie dokonania transakcji, w taki sposób, aby ekonomiczne skutki transakcji były neutralne dla stron transakcji. Innymi słowy, założeniem jest, aby:
-Spółka oraz Podmioty Powiązane nie ponosiły dodatkowych kosztów (nie uzyskiwały dodatkowych przychodów) w przypadku sprzedaży Systemów po cenie uwzględniającej niższą (wyższą) wartość alloy aniżeli jego wartość rynkowa w momencie sprzedaży,
-A lub Nabywcy nie ponosili dodatkowych kosztów (nie uzyskiwali dodatkowych przychodów) w przypadku nabycia Systemów po cenie uwzględniającej wyższą (niższą) wartość alloy aniżeli jego wartość rynkowa w momencie nabycia.
Rozliczenia będące wynikiem procesu alloy recon są dokonywane pomiędzy Spółką a A – podmiotem stanowiącym spółkę centralną dla innych spółek z Grupy A. Powyższe rozwiązanie uzasadnione jest strukturą biznesową i funkcjonalną przyjętą przez Grupę A.
Co istotne, proces urealnienia cen alloy nie angażuje podmiotów uczestniczących w przedstawionych powyżej łańcuchach dostaw Systemów, tj. w procesie nie uczestniczą Nabywcy (tj. inne niż A spółki z Grupy A) ani Dostawcy A.
Jednocześnie, czynności dokonywane w ramach procesu alloy recon wykonywane są przez A nieodpłatnie, tzn. z tytułu dokonywania oraz administrowania ww. rozliczeń A na realizowane czynności nie narzuca marży zysku.
W ramach procesu urealnienia cen alloy przepływ środków pieniężnych każdorazowo będzie odbywał się pomiędzy Spółką a A. Innymi słowy, nie wystąpią sytuacje, kiedy Spółka dokona rozliczenia urealnienia cen alloy bezpośrednio z Dostawcą A, tj. podmiotem pełniącym rolę dostawcy Tier 1 lub Nabywcami (tj. innymi niż A spółkami z grupy A), z pominięciem A. Powyższe wskazuje, iż rozliczenie urealnienia cen alloy Spółka zawsze będzie dokonywała z A.
Przelew środków może przybrać dwa kierunki:
-płatności dokonywane na rzecz A – w przypadku wystąpienia różnic in plus,
-płatności dokonywane na rzecz Spółki – w przypadku różnic in minus.
Rozliczenia dokonywane w ramach alloy recon dotyczą każdego roku kalendarzowego począwszy od roku 2016 do roku 2021. Częstotliwość dokonywania rozliczania alloy recon nie została ustalona – nie ma reguły w regularności dokonywanych rozliczeń.
Jednocześnie, w przypadku rozliczenia alloy recon za rok 2021, Spółka pełni również rolę pośrednika pomiędzy Podmiotami Powiązanymi a A, tzn. Spółka dokonuje zapłaty środków wynikających z dokonanego rozliczenia na rzecz A (powstała różnica in plus), przy czym część środków dotyczy transakcji dokonanych na rzecz Nabywców (lub A) oraz Dostawców A przez Podmioty Powiązane. Następnie Spółka otrzyma zwrot środków przekazanych do A od Podmiotów Powiązanych w części, w jakiej dotyczyły one transakcji dokonanych odpowiednio przez D oraz E. Z tytułu pośredniczenia pomiędzy Podmiotami Powiązanymi a A, które de facto sprowadza się do technicznego przelewu środków pieniężnych, Spółka nie pobiera żadnego wynagrodzenia.
Podsumowując, w przedmiotowej sprawie nie wystąpi sytuacja, gdzie Podmioty Powiązane dokonają rozliczenia w ramach alloy recon bezpośrednio z A, Dostawcą A lub z Nabywcą, z pominięciem Wnioskodawcy.
Przyjęta metodologia rozliczeń w ramach alloy recon prezentuje się następująco:
-Spółka na bieżąco dokonuje kalkulacji różnic wynikających z wartości alloy uwzględnionej w cenie sprzedaży i aktualnej rynkowej wartości alloy,
-wynikiem dokonania powyższej kalkulacji jest zawiązanie rezerw,
-po zakończeniu każdego roku kalendarzowego Spółka sumuje wartość zawiązanych rezerw i odpowiednio obciąża/uznaje A w kwocie skumulowanych różnic.
Dotychczas okresy rozliczeniowe, w których zastosowany był opisywany proces alloy recon objęły lata 2016-2021. W odniesieniu do tych okresów to Spółka była zobowiązana do dokonania zwrotu środków na rzecz A (wystąpiły różnice in plus). Zwrot ten został rozliczony przez potrącenie przez A skalkulowanej kwoty rozliczenia z bieżących płatności dokonywanych na rzecz Spółki, tj. z płatności dokonywanych z tytułu nabycia Systemów.
Wnioskodawca wskazuje, że tożsame do przedstawionych w ramach złożonego wniosku rozliczenia urealnienia cen alloy odbędą się również w stosunku do 2022 oraz 2023 roku. Spółka nie wyklucza, że mogą się również pojawić w stosunku do kolejnych lat.
Dodatkowo wskazać należy, iż urealnienie cen alloy z udziałem Podmiotów Powiązanych stosowane będzie tylko w odniesieniu do rozliczeń za rok 2021. Jednakże Wnioskodawca wskazuje, że nie można całkowicie wykluczyć sytuacji, kiedy opisywane rozliczenia dokonywane z Podmiotami Powiązanymi się powtórzą. Innymi słowy, może wystąpić:
-dalsza redystrybucja środków otrzymanych od A przez Spółkę na rzecz Podmiotów Powiązanych – w przypadku wystąpienia różnic in minus, lub
-obciążenie Podmiotów Powiązanych kwotą zapłaconą przez Spółkę na rzecz A – w przypadku wystąpienia różnic in plus.
Obieg dokumentów dotyczących rozliczenia różnic w wartości alloy dokonywanych bez udziału Podmiotów Powiązanych przebiega następująco: A ® Spółka.
Spółka nie ma wiedzy, czy w przypadku, kiedy A nie występuje w roli faktycznego nabywcy Systemów, A dokonuje dalszego rozliczenia kwot wynikających z alloy recon z Nabywcami (faktycznymi nabywcami Systemów).
Obieg dokumentów dotyczących rozliczenia różnic w wartości alloy za rok 2021 dokonywanych wraz z udziałem Podmiotów Powiązanych przebiega następująco: A ® Spółka ® Podmiot Powiązany.
Co istotne dla przedmiotu złożonego wniosku:
i.w ramach powyższej metodologii rozliczeń alloy recon ustalona cena sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A nie ulega zmianie na skutek zmiany rynkowej wartości alloy;
ii.kwoty wynikające z urealniania cen alloy nie są związane z konkretnymi, zrealizowanymi dostawami towarów (Systemów) na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A, a w konsekwencji nie ma możliwości przyporządkowania powstałych różnic do zrealizowanych już dostaw Systemów;
iii.Spółka nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz A (w przypadku zwrotu środków) oraz nie nabywa żadnych świadczeń od A (w przypadku zapłaty środków);
iv.Spółka (w przypadku zapłaty środków) nie otrzymuje żadnej indywidualnej korzyści wynikającej z dokonanego rozliczenia;
v.celem procesu alloy recon jest zapewnienie neutralnych ekonomicznie skutków dla podmiotów uczestniczących w transakcjach nabycia produktów zawierających stopy metali.
Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia z A dotyczące urealnienia cen stopów metali (alloy) w ramach funkcjonującego procesu, powinny pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz stwierdzenia, czy dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu rozliczania różnic cen stopów metali (alloy), powinny pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2).
Wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają tylko takie zdarzenia gospodarcze, w ramach których świadczeniu jednej strony (dostawie towarów bądź świadczeniu usługi) odpowiada świadczenie wzajemne drugiej strony tj. odpłatność (w praktyce rozumiane najczęściej jako wynagrodzenie pieniężne otrzymywane w zamian za dostarczone towary lub wykonane usługi).
W konsekwencji uznanie, że dane zdarzenie gospodarcze stanowić będzie czynność podlegającą VAT jako dostawa towarów lub wykonanie usługi, wymaga tego, aby między stronami doszło do powstania stosunku prawnego, w ramach którego:
i. wyraźnie określony zostanie przedmiot świadczenia, będący przejawem aktywności gospodarczej jednej ze stron (tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem lub świadczenie usługi mogące stanowić działanie, powstrzymanie się od działania bądź tolerowanie czynności lub sytuacji),
ii. określone zostanie wynagrodzenie stanowiące korzyść, którą ma otrzymać od drugiej ze stron będącej beneficjentem świadczenia, oraz
iii. możliwe będzie stwierdzenie, że pomiędzy świadczeniami istnieje bezpośredni związek, pozwalający na uznanie, że świadczenia te mają wzajemny charakter.
Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, Spółka m.in. sprzedaje układy (...), w skład których wchodzą komponenty zawierające stopy metali tzw. ang. alloy. Wartość (cena) stopów metali stanowiąca element kalkulacyjny zarówno ceny nabywanych przez Spółkę komponentów, jak i ceny sprzedawanych następnie układów (...), charakteryzuje się dużym poziomem zmienności. Zmienność wartości stopów metali jest zjawiskiem rynkowym całkowicie niezależnym, tj. znajdującym się poza obszarem decyzyjnym Spółki, Podmiotów Powiązanych, Dostawców A, A oraz Nabywców. Jednocześnie, specyfika podmiotów z Grupy A oraz przyjęte założenie dla realizacji transakcji sprzedaży Systemów, które opiera się na zapewnieniu neutralnych ekonomicznie skutków obrotu towarami zawierającymi alloy dla podmiotów uczestniczących w transakcjach, spowodowało konieczność wdrożenia tzw. procesu rozliczania różnic cen alloy (dalej: urealnienie cen alloy lub alloy recon). Proces urealnienia cen alloy ma na celu dokonanie rozliczenia powstającej różnicy pomiędzy wartością alloy, uwzględnioną w stosowanej stałej cenie sprzedaży a rynkową wartością alloy obowiązującą w momencie dokonania transakcji, w taki sposób, aby ekonomiczne skutki transakcji były neutralne dla stron transakcji. Jednocześnie, czynności dokonywane w ramach procesu alloy recon wykonywane są przez A nieodpłatnie, tzn. z tytułu dokonywania oraz administrowania ww. rozliczeń A na realizowane czynności nie narzuca marży zysku. W ramach powyższej metodologii rozliczeń alloy recon ustalona cena sprzedaży Systemów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A nie ulega zmianie na skutek zmiany rynkowej wartości alloy. Kwoty wynikające z urealniania cen alloy nie są związane z konkretnymi, zrealizowanymi dostawami towarów na rzecz A, Nabywców oraz Dostawców A, a w konsekwencji nie ma możliwości przyporządkowania powstałych różnic do zrealizowanych już dostaw Systemów. Spółka nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz A (w przypadku zwrotu środków) oraz nie nabywa żadnych świadczeń od A (w przypadku zapłaty środków), nie otrzymuje też żadnej indywidualnej korzyści wynikającej z dokonanego rozliczenia. Również z tytułu pośredniczenia pomiędzy Podmiotami Powiązanymi a A Spółka nie pobiera żadnego wynagrodzenia, sprowadza się ono do technicznego przelewu środków pieniężnych.
Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej przesłanki nie zostaną spełnione – nie występuje bowiem element aktywności gospodarczej jednej ze stron, odpłatności ani wzajemności.
W konsekwencji należy stwierdzić, że w ramach dokonywanych przez Spółkę rozliczeń z A oraz Podmiotami Powiązanymi, dotyczących urealniania cen stopów metali (alloy) w ramach procesu rozliczania różnic cen, nie dochodzi/nie będzie dochodzić do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, gdyż nie występuje/nie wystąpi żadna dodatkowa dostawa towarów, ani też świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że:
Ad 1.
Dokonywane przez Spółkę rozliczenia z A, dotyczące urealnienia cen alloy w ramach funkcjonującego procesu, powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.
Ad 2.
Dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu rozliczania różnic cen alloy, powinny być klasyfikowane jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oraz części pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi mogą być dokumentowane notami księgowymi (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2).
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Elementy jakie powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy.
Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
Według art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a)otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura VAT dokumentuje dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatne wydanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
W analizowanej sprawie, jak wyżej rozstrzygnięto, dokonywane z Podmiotami Powiązanymi rozliczenia pozostają/będą pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, tym samym brak jest/będzie podstaw do wystawienia faktury VAT dokumentującej takie zdarzenie bowiem – jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. Tym samym korekty dokonywane w ramach procesu rozliczania różnic cen alloy nie powinny być dokumentowane fakturami VAT, a innym dokumentem księgowym, np. notą księgową.
Wskazać należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie jej upoważnienia w żadnym zakresie nie regulują kwestii wystawienia not księgowych. Noty księgowe stanowią dokumenty księgowe na podstawie ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), a nie przepisów dotyczących podatku VAT.
Przepisy krajowe nie określają dokumentu jakim powinna zostać udokumentowana transakcja rozliczania różnic cen, pozostająca poza zakresem opodatkowania VAT. Nie jest tym dokumentem faktura, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa. Wobec tego w świetle regulacji prawnych, nota księgowa umożliwia/umożliwi udokumentowanie przedmiotowego rozliczenia.
Ad 2.
Podsumowując, dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Podmiotami Powiązanymi w ramach procesu rozliczania różnic cen alloy mogą/będą mogły być dokumentowane notami księgowymi.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right