Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.7.2023.3.WK
Brak obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych na bazie Syropów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych na bazie Syropów, jeżeli od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 26 kwietnia 2023 r. (data wpływu 26 kwietnia 2023 r.) oraz 1 czerwca 2023 r. (data wpływu 1 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka oferuje (…) m.in. schłodzone, gazowane napoje nalewane z dystrybutorów (automatów).
Spółka nabywa od dystrybutora (dalej: „Kontrahent”) kartony syropów o różnych smakach (dalej łącznie: „Syropy”) na bazie, których przygotowywane są napoje objęte wnioskiem. Syropy stanowią wyroby klasyfikowane do jednej z klas Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wymienionych w przepisach ustawy zdrowiu publicznym, tj. 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11.
Syropy występują w czterech smakach: (…)
Wszystkie cztery smaki Syropów zawierają cukier i substancje słodzącą. Jeden z Syropów (…) zawiera również kofeinę.
Z kolei Kontrahent Spółki nabywa Syropy na zlecenie Wnioskodawcy od dostawcy z innego niż Polska państwa członkowskiego (dalej: „Dostawca zagraniczny”) w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). W związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem Syropów od Dostawcy zagranicznego oraz wprowadzeniem ich na rynek krajowy w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.; dalej: „Ustawa”) poprzez ich sprzedaż do pierwszego punktu detalicznego, który stanowią (…), Kontrahent jest obowiązany do obliczenia i zapłaty opłaty od środków spożywczych (dalej: „opłata”).
Syropy są wykorzystywane do przygotowania gotowych napojów nalewanych z dystrybutorów (dalej: „Napoje z dystrybutorów”). Syropy nie są przeznaczone do bezpośredniego spożycia poprzez ich wypicie. Syrop musi być rozcieńczony wodą (…) i dopiero wtedy nadaje się do spożycia. Klienci Wnioskodawcy sami obsługują automat do napojów, czyli sami nalewają sobie gotowy Napój z dystrybutorów do kubka.
Zgodnie z informacją zawartą na etykiecie syropów zawartość cukru w 100 ml Napojów z dystrybutorów, czyli produktu gotowego do spożycia (a nie samego syropu), wynosi:
- napój (…): (…) g cukru;
- napój (…): (…) g cukru (…);
- napój (…): (…) g cukru (…);
- napój (…): (…) g cukru (…).
(…)
Wniosek Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy dotychczasowy sposób uiszczania opłaty jest prawidłowy. (…).
W uzupełnieniu wniosku z 26 kwietnia 2023 r. doprecyzowali Państwo opis stanu faktycznego o następujące informacje:
Spółka wskazuje, że Napoje z dystrybutorów ujęte są w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11.
Spółka wskazuje, że Napoje z dystrybutorów zgodnie z opisem stanu faktycznego powstają poprzez rozcieńczenie Syropów wodą. Syropy zgodnie z tym co zostało wskazane we Wniosku zawierają w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje, a także substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz.Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.).
W zależności od składu Syropów, co zostało wyraźnie opisane we Wniosku poprzez podanie składu każdego z Syropów, zawierają one w swoim składzie wyłącznie cukry lub cukry i substancje słodzące.
Dodatkowo Syrop (…) zawiera w swoim składzie poza cukrami kofeinę.
Oznacza to, że Napoje z dystrybutorów zawierają w swoim składzie cukry lub też cukry i substancje słodzące pochodzące z Syropów, a w przypadku Napoju (…) zawiera on również kofeinę zawartą w Syropie.
Spółka doprecyzowuje stan faktyczny przedstawiony we Wniosku i wskazuje, że Syropy są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.89.
Spółka wskazuje, że sprzedaje Napoje z dystrybutorów tylko odbiorcom detalicznym (…). Spółka nie prowadzi sprzedaży Napojów z dystrybutorów na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż napojów detaliczną lub/i hurtową. Spółka nie prowadzi również sprzedaży innych napojów, niż objętych wnioskiem na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż napojów na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Sprzedaż dokonywana jest w sklepach Spółki (…). Napoje mogą zostać nabyte przez osoby prowadzące działalność gospodarczą, ale sprzedaż ta ma charakter detaliczny, tj. służący do ostatecznej konsumpcji, a nie dalszej odsprzedaży.
Spółka zaznacza przy tym, że od wszystkich napojów sprzedawanych w sklepach (…) opłata cukrowa jest uiszczana na wcześniejszym etapie obrotu. (…)
Jednocześnie Spółka wskazuje, że nie rozumie zastrzeżenia, zgodnie z którym pytanie nie dotyczy wyłącznie napojów, o których mowa we wniosku. Spółka złożyła Wniosek, żeby uzyskać odpowiedź na pytanie dotyczące wprost i wyłącznie sprzedaży Napojów z dystrybutorów, a nie jakichkolwiek innych napojów. Można odnieść wrażenie, że Organ poprzez przytoczone zastrzeżenie próbuje wyjść poza granice przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, który wyraźnie został zakreślony do sprzedaży Napojów z dystrybutorów (zdefiniowanych we Wniosku). Tak sformułowane pytanie zdaniem Spółki stanowi naruszenie art. 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651; dalej: „Ordynacja podatkowa”).
W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z poglądem ugruntowanym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie (…) podany we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będą stanowić jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym wyznaczy granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne (A. Kabat [w:] S. Babiarz, B. Dauter, R. Hauser, M. Niezgódka-Medek, J. Rudowski, A. Kabat, Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. XI, Warszawa 2019, art. 14(b)). Organ nie może więc wyjść poza przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny. Z tego powodu zastrzeżenie Organu, że pytanie nr 4 nie dotyczy włącznie napojów, o których mowa we wniosku, jest dla Spółki niezrozumiałe.
Warto w tym miejscu przypomnieć stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia z dnia 24 listopada 2022 r. sygn. III FSK 1209/21 stwierdził: Organ wydający interpretację rozstrzyga tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego na gruncie tego stanu faktycznego oceny prawnej. Organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach interpretacyjnych postępowania dowodowego, a jedynie ogranicza się do analizy okoliczności podanych we wniosku w zakresie sformułowanego pytania. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które powinno być ustosunkowaniem się do stanowiska zaprezentowanego w sprawie przez wnioskodawcę, a w przypadku negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy wyrażonego we wniosku, organ interpretacyjny zobowiązany jest do wskazania prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym – stosownie do art. 14c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej. Innymi słowy specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji polega na tym, że jest ona podejmowana w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, w granicach zadanego przez niego pytania oraz wyrażonej oceny prawnej (zajętego stanowiska).
Natomiast w uzupełnieniu wniosku z 1 czerwca 2023 r., doprecyzowali Państwo, że:
Przygotowanie Napojów z dystrybutorów produkowanych na bazie Syropów polega na tym, że klient Spółki po dokonaniu opłaty przy kasie za wybrany przez siebie Napój nalewa z dystrybutora Napój do kubka. Dystrybutor jest urządzeniem automatycznym, tj. pracownik (…) nie ingeruje w nalewanie Napoju. Dystrybutor ma ustawione stałe proporcje Syropu, wody, która rozcieńcza Syrop, oraz lodu. Do przygotowania Napojów z dystrybutorów nie są potrzebne żadne dodatkowe składniki, ani czynności. Dystrybutor sam dozuje składniki w odpowiednich proporcjach.
Biorąc pod uwagę przytoczoną przez Organ definicję producenta Spółka wskazuje, że rozcieńczenie Syropu wodą oraz dodanie lodu nie może być uznane za produkcję Napojów z dystrybutorów. Trudno mówić o produkcji, gdyż jedynym produktem jest Syrop produkowany przez Kontrahenta Spółki oraz woda do rozcieńczenia oraz lód do schłodzenia.
Przytoczone przez Organ definicje słownikowe producenta i wytwórcy nie pasują do roli, jaką pełni Spółka przy przygotowaniu Napojów z dystrybutorów. Spółka jedynie dokonuje sprzedaży Napojów z dystrybutorów, które są przygotowywane w nich zgodnie z przewidzianą dla nich recepturą.
Organ wskazał w Wezwaniu, że producentem jest wytwórca danego przedmiotu lub usługi, natomiast wytwarzać to zrobić, wyprodukować coś, wywołać coś, np. jakiś stan lub jakąś atmosferę. Definicja słownikowa opisuje Kontrahenta Spółki, który produkuje Syrop, który następnie jest wykorzystywany w dystrybutorach.
Organ przywołał także definicję producenta z art. 2 pkt 4 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U.UE.L.2019.136.28 z dnia 2019.05.22; dalej: „Dyrektywa”). Zgodnie z tym przepisem producent oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Unii lub osobę określającą się mianem producenta przez umieszczenie na towarach swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego.
Nie jest zrozumiałe, dlaczego Organ przywołał akurat tę definicję. Po pierwsze, ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608; dalej: „Ustawa”) nie odwołuje się do definicji producenta z Dyrektywy. Nieuprawnione jest więc samodzielne odwoływanie się przez Organ do przepisów Dyrektywy. Po drugie, jak wynika z preambuły do Dyrektywy: Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do umów sprzedaży towarów, w tym towarów z elementami cyfrowymi, w przypadku, których brak zawarcia w tych towarach albo wzajemnego z nimi połączenia treści cyfrowych lub usług cyfrowych uniemożliwiłby tym towarom pełnienie ich funkcji oraz w przypadku, których te treści lub usługi cyfrowe są dostarczane wraz z towarem na podstawie tej samej umowy sprzedaży dotyczącej tych towarów.
Jak wynika z przytoczonego fragmentu Dyrektywy, ma ona zastosowanie do umów sprzedaży towarów, w tym towarów z elementami cyfrowymi, które potrzebują treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, aby pełnić swoje funkcje (np. smartfony czy smartwatche) (M. Sieradzka, Niektóre aspekty umów sprzedaży towarów, LEX/el. 2019). W żaden sposób nie można więc odnieść definicji producenta z Dyrektywy (która dotyczy treści cyfrowych) do materialnego produktu, jakim jest Napój z dystrybutorów.
Równocześnie, w odpowiedzi na pytanie nr 2 zawarte w wezwaniu z 25 maja 2023 r., tj. Czy na wytwarzanym napoju umieszczają Państwo swoją nazwę, znak towarowy lub inny znak wyróżniający odnoszący się do Państwa firmy?, wyjaśnili Państwo, że:
Przede wszystkim klient może wlać Napój z dystrybutora do swojego własnego kubka. Jeżeli klient nie ma własnego kubka, to pracownik (…) udostępnia mu kubek plastikowy, do którego może wlać Napój z dystrybutora. Kubki nie mają jednego stałego wzoru – są to kubki zarówno bez logo, jak i z logiem (…). Nie na wszystkich kubkach znajduje się nazwa, znak towarowy czy inny znak wyróżniający (…).
Końcowo Spółka przypomina o objaśnieniach prawnych Ministra Zdrowia z dnia 23 lutego 2021 r. (nr ZPN.611.55.2021) w przedmiocie stosowania Ustawy (dalej: „Objaśnienia”). Zostały one wydane na skutek pisma Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców (dalej: „Rzecznik MŚP”) z dnia 2 lutego 2021 r. (nr WIP.182.2021.PCH). W załączeniu Spółka przesyła oba te pisma.
Rzecznik MŚP wystąpił o wydanie Objaśnień na podstawie art. 33 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221; dalej: „Prawo przedsiębiorców”). Stosownie do art. 33 ust. 1 Prawa przedsiębiorców właściwi ministrowie oraz organy, które na podstawie odrębnych przepisów są upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie Ministrów projektów aktów prawnych, dążą do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa z zakresu działalności gospodarczej, w szczególności wydając, w zakresie swojej właściwości, z urzędu lub na wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wyjaśnienia przepisów regulujących podejmowanie, wykonywanie lub zakończenie działalności gospodarczej, dotyczące praktycznego ich stosowania (objaśnienia prawne), przy uwzględnieniu w szczególności orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Natomiast w myśl art. 35 ust. 1 Prawa przedsiębiorców interpretacja indywidualna nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, z tym że przedsiębiorca nie może być obciążony sankcjami administracyjnymi, finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji indywidualnej ani daninami w wysokości wyższej, niż wynikające z uzyskanej interpretacji indywidualnej. Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku zastosowania się przedsiębiorcy do objaśnień prawnych lub utrwalonej praktyki interpretacyjnej właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej (zgodnie z art. 35 ust. 3 Prawa przedsiębiorców).
Rzecznik MŚP zadał Ministrowi Zdrowia następujące pytanie: Czy w świetle art. 12b ust. 1 UOZ napoje w tym napoje z automatów (np. napoje w sieciach fast food) – przygotowywane z syropów oraz na bazie lub z dodatkiem syropów np. kawa z dodatkiem syropu (w stosunku, do których to syropów pobrano opłatę na wcześniejszym etapie obrotu) podlegają ponownie naliczanej opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 UOZ?
Minister Zdrowia w Objaśnieniach stwierdził, że: Wobec powyższego w opinii Ministerstwa Zdrowia w sytuacji opisanej w punkcie A opłacie podlegają syropy (jeżeli zawierają dodatek substancji o właściwościach słodzących, kofeiny lub tauryny), z których przygotowywane są napoje z automatów. Napój sporządzony przez rozcieńczenie syropu wodą nie podlega ponownej opłacie. W takim przypadku podmiotem obowiązanym do zapłaty opłaty nie jest podmiot sprzedający napoje, o których mowa w punkcie A, lecz podmiot zaopatrujący w te produkty (syropy), o ile podmiot sprzedający nie prowadzi sprzedaży detalicznej jako producent, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importer napoju, a także nie jest zamawiającym w rozumieniu ustawy.
Biorąc pod uwagę treść Objaśnień, Spółka nie powinna uiszczać opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów (czyli napoju sporządzonego przez rozcieńczenie syropu wodą), gdyż opłacie podlegają wyłącznie Syropy. Spółka uważa przy tym, że nie jest producentem tego napoju, a jedynie sprzedaje napoje z dystrybutorów, które są przygotowywane zgodnie z przyjętą dla nich recepturą. Na podstawie art. 33 ust. 1 w zw. z art. 35 ust. 1 i ust. 3 Prawa przedsiębiorców za zastosowanie się przez Spółkę do objaśnień nie może być na nią nałożony obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych, gdyż byłaby to w rzeczywistości dodatkowa danina (czyli danina w wysokości wyższej niż wynikająca z objaśnień prawnych zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa przedsiębiorców).
Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o uwzględnienie przy wydawaniu interpretacji indywidualnej powyższych Objaśnień.
Pytanie
Czy w świetle Ustawy Wnioskodawca ma obowiązek uiszczania opłaty od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych z Syropów, jeżeli od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1333/2008”,
2) kofeiny lub tauryny
- podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą”.
Stosownie do art. 12a ust. 2 Ustawy przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
W myśl art. 12b ust. 1 Ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Zgodnie z art. 12d ust. 1 Ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
Na podstawie art. 12e ust. 1 Ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
Z kolei zgodnie z art. 12f ust. 1 Ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:
1) 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju
- w przeliczeniu na litr napoju.
Natomiast stosownie do art. 12f ust. 6 Ustawy maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.
Jak wynika z przytoczonych przepisów, opłacie podlegają produkty, które spełniają następujące cechy:
1) występują w postaci napoju lub syropu będącego środkiem spożywczym;
2) są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11;
3) mają w składzie co najmniej jedną z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Ustawa nie zawiera definicji „środka spożywczego” ani „syropu”. W związku z tym wyjaśnień tych pojęć należy szukać w innych regulacjach prawnych oraz w regułach wykładni języka potocznego.
Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 031 z 1.2.2002.), „żywność” (lub „środek spożywczy”) oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi, lub których spożycia przez ludzi można się spodziewać. „Środek spożywczy” obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki.
Syrop, jako składnik Napoju z dystrybutora, czyli produktu gotowego do bezpośredniego spożycia stanowi „środek spożywczy”. Syrop po rozcieńczeniu wodą w odpowiedniej proporcji, w specjalnie przystosowanym do tego urządzeniu, przeznaczony jest do bezpośredniego spożycia przez konsumenta. Natomiast zgodnie z internetowym Słonikiem Języka Polskiego „syrop” to „gęsta, lepka ciecz powstała wskutek gotowania wody, soku itp. z dużą ilością cukru”.
Jak Spółka wskazywała w opisie stanu faktycznego, Syropy są ujęte w PKWiU w klasie 10.89, w grupowaniu 10.89.19.0 Różne artykuły spożywcze (włączając karmel, ekstrakt słodowy), gdzie indziej niesklasyfikowane. Zgodnie z objaśnieniami do PKWiU grupowanie to obejmuje m.in. syropy izoglukozowe, laktozowe, glukozowe i z maltodekstryny, cukrowe, aromatyzowane lub barwione. Syropy zawierają również cukier oraz substancje słodzące w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy, a jeden z Syropów (…) zawiera także kofeinę.
Podsumowując tę cześć rozważań Syropy, będące przedmiotem wniosku o interpretację, spełniają wszystkie trzy cechy napoju w rozumieniu art. 12b ust. 1 Ustawy i tym samym podlegają opłacie.
Jednakże, jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, od Syropów jest uiszczana opłata na pierwszym etapie obrotu, gdyż to Kontrahent z tytułu WNT i wprowadzenia Syropów na rynek krajowy uiszcza opłatę. Zdaniem Spółki przesądza to o tym, że na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek powtórnego uiszczania opłaty. Zgodnie z art. 12a Ustawy opłacie podlega wprowadzanie napojów na rynek krajowy, przez które rozumie się m.in. sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 Ustawy, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna. Powtórnej opłacie nie podlega natomiast napój, który został poddany modyfikacjom. Gdyby przyjąć przeciwną interpretację, to doszłoby do dwukrotnego opodatkowania tej samej substancji.
Należy także mieć na uwadze powód wprowadzenia przepisów o opłacie do polskiego porządku prawnego. Celem wprowadzenia Ustawy była ochrona zdrowia konsumentów oraz kształtowanie ich wyborów w taki sposób, by nabywali zdrowsze, pozbawione cukru lub zawierające mniej cukru napoje. Dwukrotne lub nawet kilkukrotne pobieranie opłaty od tego samego produktu nie pomagałoby w kształtowaniu wyborów konsumentów, lecz przypominałoby bardziej ich karanie.
Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie ma on obowiązku uiszczania opłaty od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych z Syropów, skoro od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę, potwierdzają również objaśnienia prawne Ministra Zdrowia z 23 lutego 2021 r. (nr ZPN.611.55.2021) w przedmiocie stosowania Ustawy (dalej: „Objaśnienia”). Zostały one wydane na skutek pisma Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców (dalej: „Rzecznik MŚP”) z 2 lutego 2021 r. (nr WIP .182.2021.PCH).
Rzecznik MŚP zadał Ministrowi Zdrowia następujące pytanie: Czy w świetle art. 12b ust. 1 UOZ napoje w tym napoje z automatów (np. napoje w sieciach fast food) - przygotowywane z syropów oraz na bazie lub z dodatkiem syropów np. kawa z dodatkiem syropu (w stosunku, do których to syropów pobrano opłatę na wcześniejszym etapie obrotu) podlegają ponownie naliczanej opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 UOZ?
Przedstawiając swoje stanowisko Rzecznik MŚP stwierdził: W pierwszej kolejności należy wskazać, że opłata cukrowa powinna być traktowana jako danina jednorazowa (jednofazowa), której główną cechą jest obowiązek uiszczenia jej wyłącznie na jednej z faz obrotu. Z uwagi na jednofazowy charakter opłaty cukrowej, bez znaczenia powinna więc pozostawać dalsza modyfikacja produktu, od którego została już uiszczona opłata cukrowa. Przeciwne stanowisko, prowadziłoby bowiem do niemożliwych do pogodzenia z celem ustawy wniosków, a mianowicie do wielokrotnego obciążania opłatą cukrową tej samej substancji.
Przyjmując możliwość wielokrotnego powstawania obowiązku uiszczenia opłaty dla tej samej (choć przetworzonej na kolejnym etapie obrotu) substancji obowiązek powstawałby m.in. w wyniku dodania syropu do serwowanej herbaty lub rozcieńczenia go z wodą. W obydwu wskazanych powyżej przypadkach dochodzi do powstania nowego produktu, jednak na rynek nie zostaje wprowadzona większa ilość cukru (lub innych substancji wpływających na powstanie obowiązku naliczenia opłaty), a jedynie ta, od której została naliczona na pierwszym etapie obrotu (w momencie odprowadzenia opłaty od sprzedaży syropu), która stanowiła podstawę do naliczenia opłaty cukrowej.
W świetle art. 12b ust. 1 UOZ napoje w tym napoje z automatów (np. napoje w sieciach fast food) - przygotowywane z syropów oraz na bazie syropów np. kawa z dodatkiem syropu (w stosunku, do których pobrano opłatę) nie podlegają opłacie o której mowa w art. 12a ust. 1 UOZ.
Minister Zdrowia w Objaśnieniach potwierdził stanowisko Rzecznika MŚP. Zdaniem Ministra Zdrowia (…) opłacie podlegają syropy (jeżeli zawierają dodatek substancji o właściwościach słodzących, kofeiny lub tauryny), z których przygotowywane są napoje z automatów. Napój sporządzony przez rozcieńczenie syropu wodą nie podlega ponownej opłacie. W takim przypadku podmiotem obowiązanym do zapłaty opłaty nie jest podmiot sprzedający napoje, o których mowa w punkcie A, lecz podmiot zaopatrujący w te produkty (syropy), o ile podmiot sprzedający nie prowadzi sprzedaży detalicznej jako producent, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importer napoju, a także nie jest zamawiającym w rozumieniu ustawy.
Minister Zdrowia przyznał więc, że uiszczenie opłaty od syropu przez dostawcę wyłącza obowiązek uiszczenia jej przez nabywcę na kolejnych etapach obrotu. Minister Zdrowia trafnie uznał, że napój sporządzony przez rozcieńczenie syropu wodą (czyli najczęściej napój z automatu czy z dystrybutora) nie podlega ponownej opłacie.
Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają też pośrednio interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji z 15 lipca 2021 r. (znak: 0111-KDSB1-1.4019.51.2021.2.KP) Dyrektor KIS potwierdził, że obowiązek uiszczenia opłaty od koncentratu do granitora w formie płynnej ciąży na wnioskodawcy, jako producencie natomiast nie podlega opłacie napój powstały na bazie granity w płynie.
Podsumowując, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że jego stanowisko, zgodnie z którym nie ma on obowiązku uiszczania opłaty od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych z Syropów, skoro od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę, jest prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych na bazie Syropów, jeżeli od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwanej dalej ustawą,
wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2) kofeiny lub tauryny
- podlega opłacie.
Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:
przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
Jak stanowi art. 12a ust. 3 ustawy:
przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:
1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105),
2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta
-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.
W myśl art. 12b ust. 1 ustawy,
za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy:
obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
Z kolei w myśl art. 12e ust. 3 ustawy:
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedają Państwo m.in. schłodzone, gazowane Napoje nalewane z dystrybutorów (dalej: Napoje z dystrybutorów), które przygotowywane są na bazie Syropów.
Wskazali Państwo, że Syropy występują w czterech smakach, tj. (…). Syropy są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.89 oraz zawierają w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje, a także substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Syrop (…) zawiera w swoim składzie również kofeinę. Syropy nabywają Państwo od Dystrybutora, który z kolei nabywa je od dostawcy zagranicznego w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Dystrybutor uiszcza opłatę od środków spożywczych z tytułu dokonywanej na Państwa rzecz sprzedaży Syropów.
Natomiast Napoje z dystrybutorów, będące przedmiotem wniosku, są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11. Podali Państwo, że zawierają one w swoim składzie cukry lub też cukry i substancje słodzące pochodzące z Syropów, a w przypadku Napoju (…), posiada on w składzie także kofeinę zawartą w Syropie. Zawartość cukru w 100 ml Napoju z dystrybutora uzależniona jest od rodzaju napoju (…).
Napoje z dystrybutorów powstają poprzez rozcieńczenie Syropów wodą (…). Wyjaśnili Państwo, że dystrybutor jest urządzeniem automatycznym, ma ustawione stałe proporcje Syropu, lodu oraz wody, która rozcieńcza Syrop. Do przygotowania Napojów z dystrybutorów nie są wymagane dodatkowe składniki, czy też inne czynności.
Proces przygotowania Napojów z dystrybutorów polega na tym, że klient dokonuje opłaty przy kasie za wybrany przez siebie napój, po czym nalewa go z dystrybutora do kubka. Napój z dystrybutora klient może nalać do własnego, bądź plastikowego kubka otrzymanego od pracownika. Udostępniane przez Państwa kubki nie mają stałego wzoru, część z nich posiada logo (…), a część to kubki bez logo, co oznacza, że nie na wszystkich znajduje się nazwa, znak towarowy czy też inny wyróżniający znak (…).
Wobec powyższego doprecyzowali Państwo, że rozcieńczenie Syropu wodą oraz dodanie lodu nie może zostać uznane za produkcję Napojów z dystrybutorów.
Napoje z dystrybutorów są przez Państwa sprzedawane odbiorcom detalicznym (…). Nie prowadzą Państwo sprzedaży ww. napojów na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż napojów detaliczną i/lub hurtową. Ponadto, nie prowadzą Państwo również sprzedaży innych napojów na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Napoje mogą zostać nabyte przez osoby prowadzące działalność gospodarczą, ale sprzedaż ta ma charakter detaliczny, tj. służący do ostatecznej konsumpcji, a nie dalszej odsprzedaży.
Państwa wątpliwość budzi, czy są Państwo zobowiązani do uiszczania opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych na bazie Syropów, jeżeli od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę.
Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Należy zatem stwierdzić, że Napoje z dystrybutorów będące przedmiotem wniosku spełniają definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napoje te są ujęte w dziale 11 PKWiU oraz zawierają w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, w celu rozstrzygnięcia czy ciąży na Państwu obowiązek uiszczania opłaty od środków spożywczych, istotne jest ustalenie czy dokonują Państwo wprowadzenia Napojów z dystrybutorów na rynek krajowy, z którym ustawa wiąże obowiązek zapłaty opłaty.
Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, zgodnie z przytoczonym powyżej art. 12a ust. 2 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
Z kolei, jak już wskazano na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, bądź zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
Jak wynika z uzupełnienia wniosku nie prowadzą Państwo sprzedaży Napojów z dystrybutorów (a także innych napojów) do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna, jak również nie prowadzą Państwo sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. Napoje z dystrybutorów są przez Państwa sprzedawane odbiorcom detalicznym (…). Napoje mogą zostać nabyte przez osoby prowadzące działalność gospodarczą, ale sprzedaż ta ma charakter detaliczny, tj. służący do ostatecznej konsumpcji, a nie dalszej odsprzedaży.
Opłacie od środków spożywczych podlega również (stanowi wprowadzenie na rynek krajowy) sprzedaż detaliczna napojów przez wymienione w ustawie podmioty, tj.: producenta, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, bądź zamawiającego, gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
W związku z przytoczonym powyżej opisem wytwarzania Napojów nalewanych z dystrybutorów przygotowanych na bazie Syropów istotne jest zatem ustalenie czy są Państwo producentem tych Napojów.
Ustawa o zdrowiu publicznym nie zawiera definicji producenta. Natomiast zgodnie z definicją słownikową zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (https://sjp.pwn.pl/slowniki/producent.html) producentem jest wytwórca danego przedmiotu lub usługi. Z kolei wytwarzać to zrobić, wyprodukować coś, wywołać coś, np. jakiś stan lub jakąś atmosferę.
Jak Państwo podali Napoje z dystrybutorów powstają poprzez rozcieńczenie Syropów wodą. Dystrybutor jest urządzeniem automatycznym, ma ustawione stałe proporcje Syropu, lodu oraz wody, która rozcieńcza Syrop. Do przygotowania Napojów z dystrybutorów nie są wymagane dodatkowe składniki, czy też inne czynności. Proces przygotowania Napojów z dystrybutorów polega na tym, że klient dokonuje opłaty przy kasie za wybrany przez siebie napój, po czym nalewa go z dystrybutora do kubka. Napój z dystrybutora klient może nalać do własnego, bądź plastikowego kubka otrzymanego od pracownika. Udostępniane przez Państwa kubki nie mają stałego wzoru, część z nich posiada logo (…), a część to kubki bez logo - nie na wszystkich znajduje się nazwa, znak towarowy czy też inny wyróżniający znak (…).
W związku z powyższym nie można uznać Państwa za producenta Napojów z dystrybutorów. W konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów przygotowanych na bazie Syropów.
Podkreślić należy, iż mimo że nie jesteście Państwo podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty od środków spożywczych, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na przyjęte błędne założenie, że nie mają Państwo obowiązku uiszczenia ww. opłaty od Napojów z dystrybutorów z uwagi na fakt, iż Dystrybutor dokonał ww. opłaty od Syropów, na bazie których przygotowywane są przedmiotowe Napoje.
We własnym stanowisku oraz uzupełnieniu wniosku z 1 czerwca 2023 r. powołali się Państwo na stanowisko Ministra Zdrowia zawarte w piśmie z 23 lutego 2021 r. znak ZPN.611.55.2021, będącym odpowiedzią na zapytanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorstw w sprawie opłaty od środków spożywczych.
W cytowanym piśmie wyjaśnione zostało m.in., że:
Wobec powyższego w opinii Ministerstwa Zdrowia w sytuacji opisanej w punkcie A opłacie podlegają syropy (jeżeli zawierają dodatek substancji o właściwościach słodzących, kofeiny lub tauryny), z których przygotowywane są napoje z automatów. Napój sporządzony przez rozcieńczenie syropu wodą nie podlega ponownej opłacie.
W takim przypadku podmiotem obowiązanym do zapłaty opłaty nie jest podmiot sprzedający napoje, o których mowa w punkcie A, lecz podmiot zaopatrujący w te produkty (syropy), o ile podmiot sprzedający nie prowadzi sprzedaży detalicznej jako producent, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importer napoju, a także nie jest zamawiającym w rozumieniu ustawy. (podkreślenie Organu).
W związku z powyższym , wyjaśnić należy, że napoje z dystrybutorów przygotowane poprzez rozcieńczenie Syropów wodą, nie podlegają opłacie od środków spożywczych o ile podmiot sprzedający ww. napoje nie prowadzi sprzedaży detalicznej m.in. jako producent. Pomimo, że powołali się Państwo na cytowane stanowisko przytaczając jego dosłowne brzmienie, pominęli Państwo drugą, istotną z punktu widzenia obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych, część zdania.
Jednocześnie należy podkreślić, że organem właściwym w sprawie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodnie z art. 12j ust. 1 ustawy:
do opłaty i dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 12i ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), przy czym uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio naczelnikowi urzędu skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej, Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej i ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
Natomiast stosownie do brzmienia art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm), zwanej dalej Ordynacją podatkową:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych od Napojów z dystrybutorów przygotowywanych na bazie Syropów, jeżeli od Syropów na wcześniejszym etapie obrotu pobrano już opłatę należało uznać za nieprawidłowe.
Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że wydawane interpretacje dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o treści niniejszego rozstrzygnięcia. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right