Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.302.2023.3.EW

Z tytułu sprzedaży działki gruntu nr 1/A nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż działki gruntu nr 1/A nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nie uznania Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości tj. działki nr 1/A oraz niepodlegania tej sprzedaży opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 26 czerwca 2023 r. (wpływ 26 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

12 grudnia 1991 r. nabył Pan nieruchomość rolną niezabudowaną o numerze 1/B o pow. 5300 m² położonej w (…), gm. (…), woj. (…), z zamysłem uzyskania warunków zabudowy i budowy domu. Zakupu dokonał Pan na prawach wspólności majątkowej, a następnie po ustaniu wspólności majątkowej na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w (…) sygn. akt. (…) stał się Pan wyłącznym właścicielem. Pana była żona zatrzymała mieszkanie, a Pan działkę. Skutkowało to tym, że do 2008 r. zmieniał Pan zakwaterowanie pięć razy, a od 2008 roku do 2018 r. w (…) cztery razy.

Po wydzieleniu części działki pod drogę i wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa jej powierzchnia zmniejszyła się do 4436 m², a działka otrzymała numer 1/A. Dla powyższej działki Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą KW Nr (…)

W chwili nabycia nieruchomości miała ona status nieruchomości rolnej niezabudowanej i nie miała zapewnionych mediów. Zmiana przeznaczenia nieruchomości nie nastąpiła z Pana inicjatywy i nie angażował Pan środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości, czy też podniesienia jej wartości poprzez zapewnienie dostępu do mediów, ani nie wnioskował Pan o wydanie warunków przyłączenia mediów. Nie nabywał Pan nieruchomości w celu sprzedaży, nie występował Pan o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie prowadzi Pan usług deweloperskich, nie wnioskował Pan o warunki zabudowy. Nie dokonywał Pan żadnych przyłączeń mediów.

Powyższa nieruchomość stanowi Pana majątek prywatny. Dotychczas, pomijając wywłaszczenie, nie sprzedawał Pan działki, więc jest to czynność okazjonalna. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele rolnicze ani w żadnej działalności gospodarczej.

Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego, a jej teren jest przeznaczony pod zabudowę usługowo-produkcyjną (nieuciążliwą produkcję i usługi, bazy, składy i magazyny). Wprowadzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadzony Uchwałą Nr (…) Rady Gminy (…) z dnia 21 października 2010 r. wykluczył funkcje mieszkaniową na tym terenie. Z tego względu oraz zmiany miejsca zamieszkania w 2008 r. na (…) nieruchomość pozostaje niezabudowana.

W związku z powyższym oraz wysokim stopami procentowymi, a przez to wysokimi ratami kredytu hipotecznego oraz pożyczki, jakie zaciągnął Pan na budowę domu w (…), podjął Pan decyzję o sprzedaży działki i przeznaczeniu pozyskanych środków finansowych na spłatę kredytów.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, pod firmą (…) i jest Pan czynnym podatnikiem VAT. 27 kwietnia 2023 r. podpisał Pan notarialną przedwstępną umowę sprzedaży, w myśl której jest Pan zobowiązany do przedstawienia indywidualnej interpretacji podatkowej. W zależności od interpretacji podatkowej do ceny sprzedaży będzie doliczony podatek VAT lub nie.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:

1.W jakim celu nabył Pan działkę nr 1/B w 1991 r.?

Odp.: Tak jak pisałem we wniosku, nabyłem działkę w celu budowy domu w bliżej nieokreślonej przyszłości. Najpierw działkę obok kupił Kolega, który poinformował mnie, że chce tam budować dom. Dokonałem więc zakupu z racji sąsiedztwa. Niestety na tych działkach nie powstał ani jeden dom. Wyprowadziłem się w 2008 r. do (…) Wybudowałem dom i mam do spłacenia kredyt hipoteczny i aktualnie wysokie odsetki. Zakupu działki w 1991 r. dokonałem na prawach wspólności majątkowej, a następnie po ustaniu wspólności majątkowej i podziale majątku, na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w (…) sygn. akt. (…) stałem się wyłącznym właścicielem. Powyższa nieruchomość stanowi mój majątek prywatny. Moja była żona stała się wyłączną właścicielką mieszkania, a ja właścicielem działki. Na skutek takich ustaleń, nie posiadając własnego mieszkania, przez ponad 16 lat zmuszony byłem wynajmować mieszkania i kilkunastokrotnie przeprowadzać się.

2.Do jakich celów wykorzystywał Pan działkę nr 1/B od chwili nabycia, a następnie działkę 1/A w całym okresie jej posiadania?

Odp.: Nie wykorzystywałem w żaden sposób działki.

3.Czy wykorzystywał Pan działkę 1/B, a następnie 1/A przez cały okres jej posiadania we własnej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych bądź wyłącznie zwolnionych od podatku VAT?

Odp.: Działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani rolniczo.

4.W związku z podpisaniem przez Pana notarialnej przedwstępnej umowy sprzedaży proszę wskazać:

a)jakie będą warunki umowy przedwstępnej i w jakim celu została zawarta?

Odp.: Kupujący wpłacił zadatek i zobowiązał się do zawarcia sprzedaży do 31 grudnia 2023 r. Jestem zobowiązany do przedstawienia interpretacji podatkowej, z której ma wynikać, czy jestem zobowiązany opodatkować sprzedaż podatkiem VAT. Jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce, wtedy cena sprzedaży zostanie powiększona o podatek VAT. Pomijając stan faktyczny, bezpieczniej byłoby dla mnie teraz doliczyć podatek VAT do ceny, niż na przykład po roku dostać informację, że jednak podatek VAT musi zostać odprowadzony. Tym bardziej, że nabywca zgadza się na powiększenie ceny o podatek VAT. Umowa została zawarta w celu sprzedaży działki.

b)jakie prawa i obowiązki wynikają z niej dla nabywcy, a jakie dla Pana?

Odp.: W przypadku niewykonania umowy przez nabywcę mogę odstąpić od umowy i zatrzymać zadatek. W przypadku wykonania umowy zadatek zalicza się na poczet ceny sprzedaży. Jeśli nie wykonam umowy, to jestem zobowiązany do zwrotu zadatku w kwocie dwukrotnie wyższej i zwrócić poniesione koszty.

c)czy po zawarciu umowy przedwstępnej kupujący będzie inwestował w infrastrukturę działki (np. uzbroi teren w media, ogrodzi go)? Jeśli tak - jakie działania podejmie do momentu zawarcia finalnej umowy sprzedaży?

Odp.: Nie są mi znane plany kupującego. Zgodnie z zapisem §9.1. wyraziłem zgodę kupującemu na nieodpłatne udostepnienie terenu na cele budowlane. W przypadku niewykonania umowy kupujący jest zobowiązany doprowadzić teren do stanu pierwotnego.

d)czy w ramach tej umowy udzielił Pan bądź planuje udzielić nabywcy jakichkolwiek pełnomocnictw, upoważnień czy zgód do działania na Pana rzecz i w Pana imieniu - jeżeli tak, to należy wskazać jaki jest zakres tego pełnomocnictwa (wymienić należy czynności, których nabywca już dokonał bądź dokona w Pana imieniu i na Pana rzecz, do dnia sprzedaży) oraz zakres upoważnienia?

Odp.: Nie udzielałem pełnomocnictw ani zgód działania na moją rzecz.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, jaką jest działka, będzie uznana za zwykły zarząd majątkiem prywatnym, czyli nie będzie uznana za działalność gospodarczą, a co za tym idzie będę zwolniony z obowiązku zapłaty podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż, której zamierzam dokonać mieści się w granicach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, a co za tym idzie - nie jestem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego i podatku VAT.

Zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli została wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Za podatnika podatku należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 12 grudnia 1991 r. nabył Pan nieruchomość rolną niezabudowaną o numerze 1/B o pow. 5300 m² położonej w (…) z zamysłem uzyskania warunków zabudowy i budowy domu. Zakupu dokonał Pan na prawach wspólności majątkowej, a następnie po ustaniu wspólności majątkowej na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w (…) sygn. akt. (…) stał się Pan wyłącznym właścicielem.

Po wydzieleniu części działki pod drogę i wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa jej powierzchnia zmniejszyła się do 4436 m², a działka otrzymała numer 1/A.

Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego, a jej teren jest przeznaczony pod zabudowę usługowo-produkcyjną (nieuciążliwą produkcję i usługi, bazy, składy i magazyny). Wprowadzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadzony Uchwałą Nr (…) Rady Gminy (…) z 21 października 2010 r. wykluczył funkcje mieszkaniową na tym terenie. Z tego względu oraz zmiany miejsca zamieszkania w 2008 r. na (…) nieruchomość pozostaje niezabudowana.

W związku z powyższym oraz wysokim stopami procentowymi podjął Pan decyzję o sprzedaży działki i przeznaczeniu pozyskanych środków finansowych na spłatę kredytów.

27 kwietnia 2023 r. podpisał Pan notarialną przedwstępną umowę sprzedaży w myśl której jest Pan zobowiązany do przedstawienia indywidualnej interpretacji podatkowej.

Pana wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą tego, czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej majątek osobisty (działka gruntu nr 1/A) nie będzie uznana za działalność gospodarczą.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że sprzedaż działki gruntu nr 1/A nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku.

Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zgodnie z Pana wskazaniem przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele rolnicze ani w żadnej działalności gospodarczej.

Nie poczynił Pan działań mających na celu podniesienie wartości działek. W chwili nabycia nieruchomości miała status nieruchomości rolnej niezabudowanej i nie miała zapewnionych mediów. Zmiana przeznaczenia nieruchomości nie nastąpiła z Pana inicjatywy i nie angażował Pan środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości, czy też podniesienia jej wartości poprzez zapewnienie dostępu do mediów, ani nie wnioskował Pan o wydanie warunków przyłączenia mediów. Nie nabywał Pan nieruchomości w celu sprzedaży, nie występował Pan o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie prowadzi Pan usług deweloperskich, nie wnioskował Pan o warunki zabudowy. Nie dokonywał Pan żadnych przyłączeń mediów.

Wszystko to oznacza, że sprzedawana działka gruntu nr 1/A nie była i nie jest dla Pana źródłem uzyskiwania korzyści majątkowych i że nie wykazał Pan aktywności w przedmiocie zbycia ww. działki porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W związku z powyższym z tytułu sprzedaży działki gruntu nr 1/A nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż działki gruntu nr 1/A nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pana stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).