Interpretacja indywidualna z dnia 6 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.237.2023.2.AA

Zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Oddział stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, tym samym jego zbycie (w ramach podziału przez wydzielenie) do spółki przejmującej w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania wydzielenia Oddziału (…) za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2023 r. (wpływ 30 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje działalności gospodarczej:

1.wydobywczą - polegającą na wydobyciu (…) oraz sprzedaży wydobytego surowca w postaci (…);

2.produkcyjną - polegającą na produkcji i przetwórstwie przemysłowym czyli (…), jego (…) oraz produkcji suchych (…) oraz dystrybucji wyrobów produkowanych na bazie (…).

Działalność wydobywcza wykonywana jest w miejscowości (…), za pomocą urządzeń, maszyn i budynków znajdujących się na działkach gruntu o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29 oraz na zachodniej części działki o numerze 30 a także na działkach gruntu o nr 31, 32, 33, 34 położonych w miejscowości (…) i działce gruntu o nr 35 znajdującej się w miejscowości (…).

Działalność produkcyjna wykonywana jest w (…) (Oddział) przy wykorzystaniu urządzeń, maszyn i budynków znajdujących się na działkach gruntu o nr 36, 37, 38, 39, 40 oraz na wschodniej części działki gruntu o numerze 30, a także na działkach gruntu o nr 41 znajdujących się w miejscowości (…).

Zarówno część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przeznaczona do prowadzenia działalności wydobywczej w formie kopalni jak i część zwana Oddział odznaczają się wystarczającym stopniem zorganizowania i samodzielności do tego aby każda z tych części mogła stanowić samodzielne przedsiębiorstwo zajmujące się albo wydobyciem albo produkcją i przetwórstwem. Każda z nich posiada bowiem własną infrastrukturę oraz zhierarchizowaną kadrę zapewniającą kompleksową obsługę w obszarze finansowym, operacyjnym, organizacyjnym, zarządczym i administracyjnym. Każda z części przedsiębiorstwa ma swojego dyrektora.

Oddział prowadzi swoją działalność w oparciu o infrastrukturę, którą stanowi głównie kompleks przemysłowy znajdujący się na terenie wschodniej części działki gruntu położonej w (…) o numerze 30, składający się z budynków produkcyjnych: (…), (…) i (…), (…), połączone z dedykowanymi tym budynkom magazynami wraz z zapleczem technicznym i socjalnym. Na całej działce 30 jest urządzona komunikacja wewnętrzna, utwardzona kostką brukową, płytami betonowymi, a teren jest zabezpieczony ogrodzeniem wraz z monitoringiem wizyjnym. Wjazd zabezpieczony jest bramą wjazdową, przy której znajduje się portiernia oraz samochodowa waga najazdowa. W miejscowości (…) znajduje się (…)klientów zewnętrznych. Budynek (…), (…), połączony jest z częścią magazynową wraz z zapleczem technicznym i socjalnym. W części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowiącej Oddział zatrudnionych jest obecnie (…) pracowników, w tym osoby zarządzające poszczególnymi obszarami, pracownicy operacyjni oraz administracyjni. Opisane powyżej składniki majątku oraz zasoby ludzkie są wystarczające do prowadzenia autonomicznej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług produkcji i przetwórstwa przemysłowego (…) i (…) i ich dystrybucji. Powyższa część przedsiębiorstwa, tj. Oddział w dokumentacji księgowej Wnioskodawcy posiada odrębne (…), tj. miejsca powstawania kosztów. Dzięki temu z łatwością można określić całość kosztów pośrednich i bezpośrednich związanych z funkcjonowaniem Oddziału (…) oraz określić wysokość przychodów generowanych przez jego działalność. Nie oznacza to jednak, że na potrzeby funkcjonowania tej części sporządzany jest odrębny bilans. Ponieważ na działce gruntu o numerze 30 położonej w (…) prowadzona jest zarówno działalność wydobywcza (prowadzona na części zachodniej) oraz działalność produkcyjna (prowadzona na części wschodniej) Wnioskodawca, w związku z planowanym podziałem przez wydzielenie części produkcyjnej jego przedsiębiorstwa, w najbliższej przyszłości planuje dokonać geodezyjnego podziału działki o numerze 30 zlokalizowanej w (…) na dwie działki gruntu: pierwszą, którą będzie tworzyła część wschodnia działki o numerze 30 i która będzie przeznaczona pod działalność produkcyjną oraz drugą, którą będzie tworzyła część zachodnia ww. działki, na której będzie prowadzona działalność wydobywcza.

Po dokonaniu wyżej opisanego podziału geodezyjnego działki nr 30 planowane jest dokonanie podziału Wnioskodawcy przez przeniesienie części majątku Wnioskodawcy stanowiącej Oddział na istniejącą spółkę (podział przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Ksh) w zamian za udziały. Część majątku Wnioskodawcy będąca przedmiotem przeniesienia w ramach podziału przez wydzielenie to:

a)położone w (…) działki gruntu o numerach 36, 37, 38, 39, 40 oraz działka gruntu powstała po geodezyjnym podziale działki o numerze 30 obejmująca wschodnią część działki 30 oraz działka gruntu o numerze 41 znajdująca się w miejscowości (…) wraz ze znajdującymi się na nich naniesieniami, tj. budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, infrastrukturą w postaci dróg komunikacyjnych, wag najazdowych, ogrodzeniem, systemem monitoringu, itp.;

b)umowy o pracę z pracownikami obsługującymi operacyjnie i administracyjnie (…), (…) mieszalnię (…) oraz dystrybucję wyrobów produkowanych na bazie (…);

c)części zamienne i zapasowe niezbędne do prawidłowej eksploatacji wymienionych w pkt a składników;

d)pozostałe środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne Oddziału (…).

W tym miejscu należy wskazać, że na dzień planowanego wydzielenia składniki majątku dotyczące działalności w ramach Oddziału (…) będą charakteryzować się następującymi płaszczyznami wyodrębnienia:

1.Wyodrębnienie finansowe:

1)prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja rachunkowa umożliwiać będzie oddzielenie: kont, kwot, operacji finansowych dotyczących bezpośrednio działalności planowanej do wydzielenia oraz pozostałej części przedsiębiorstwa;

2)Wnioskodawca będzie zdolny do ustalenia wartości aktywów i pasywów, przychodów i kosztów przypadających na działalność podlegającą wydzieleniu, jak również rozrachunków z pozostałą częścią przedsiębiorstwa nie podlegającą wydzieleniu;

3)prowadzona ewidencja rachunkowa będzie umożliwiać określenie wyniku finansowego dla działalności w ramach Oddziału (…).

2.Wyodrębnienie organizacyjne:

u Wnioskodawcy funkcjonuje struktura wewnętrzna z odrębnym pionem podległości służbowej, niezależnością decyzyjną i majątkiem, na którym wykonywana jest działalność w postaci wyodrębnionego Oddziału (…).

3.Wyodrębnienie funkcjonalne:

w oparciu o aktualny schemat organizacyjny działalność polegająca na działalności produkcyjnej i przetwórczej podlegająca planowanemu wyodrębnieniu, w ocenie Wnioskodawcy, mogłaby samodzielnie funkcjonować. Ponadto, po planowanym wydzieleniu działalności podmiot przejmujący nie będzie musiał angażować innych składników majątku, które nie są przedmiotem planowanego wydzielenia. Podmiot przejmujący zamierza wykorzystywać opisane zasoby na własne cele produkcyjne w celu zwiększenia mocy produkcyjnej i poszerzenia swojej oferty produktowej.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podobnie jak spółka przejmująca.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Oddział prowadzi i do dnia wydzielenia będzie prowadzić działalność polegającą na świadczeniu usług produkcji i przetwórstwa przemysłowego (…) i (…) i ich dystrybucji, zarówno na rzecz Podmiotu przejmującego jak i na rzecz innych klientów.

Podmiot przejmujący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży (…) oraz produkcji i sprzedaży mieszanek (…).

Po dokonaniu wydzielenia, Podmiot przejmujący będzie kontynuował działalność dotychczas prowadzoną przez Oddział w oparciu o nabyte składniki, początkowo w takim samym zakresie ale z czasem planowane jest poszerzenie zakresu produkcji i sprzedaży mieszanek (…).

Pytanie

Czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym składniki majątkowe i niemajątkowe, wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz zespołem ludzkim, będące przedmiotem wydzielenia będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP), a opisane wydzielenie należy potraktować jako transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w planowanym zdarzeniu przyszłym tj. podziale przez wydzielenie, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz z zespołem ludzkim, którego przedmiotem jest działalność polegająca na produkcji, przetwórstwie przemysłowym (…) i dystrybucji wyrobów produkowanych na bazie (…), można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (ZCP).

Oznacza to, że w przypadku podziału przez przeniesienie części majątku tj. wyżej przedstawionego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych wraz z zespołem ludzkim na istniejącą spółkę w zamian za udziały, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu z opodatkowania podatkiem VAT wyłączone jest zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Na uwagę zasługuje wykorzystanie przez ustawodawcę sformułowania „zbycie”. To pojęcie posiada zdecydowanie szeroki zakres zastosowania i nie ogranicza się do sprzedaży. Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Należy przyjąć, że obejmuje wszelkie czynności prawne, które prowadzą do przeniesienia wszelkich praw i obowiązków wchodzących w skład przedsiębiorstwa (A. Kidyba, Prawo handlowe, Warszawa 2002, s. 27).

Niewątpliwie wyodrębnienie składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących ZCP i wniesienie go jako majątku wydzielonego w ramach podziału spółki przez wydzielenie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za udziały tej spółki (w ramach podziału przez wydzielenie), należy uznać za czynność należącą do zakresu pojęcia „zbycie”. Potwierdzenie takiego stanowiska znajduje się także w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych, np. w interpretacji indywidualnej z 26 lutego 2019 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.822.2018.2.MD, gdzie wskazano: „Przez transakcje zbycia, o której mowa w ww. przepisie na gruncie ustawy o VAT należy rozumieć wszelkiego rodzaju transakcje, na skutek których dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania przedsiębiorstwem lub zorganizowaną częścią przedsiębiorstw jako właściciel.

Powyższe stanowisko znajduje swoje uzasadnienie w interpretacjach indywidualnych, literaturze prawniczej, a także orzecznictwie sądowoadministracyjnym. Jak wskazuje A. Bartosiewicz, „Jeżeli wyodrębniona część przedsiębiorstwa, jak i jego pozostałość mogą funkcjonować w obrocie gospodarczym samodzielnie, wówczas należy uznać, iż „oderwana” część stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa” (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz LEX. Warszawa 2013, str. 70). Wyodrębniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych - ZCP będzie miał możliwość samodzielnej realizacji zadań w obrocie gospodarczym, gdyż będzie kontynuował dotychczasową działalność, która stanowi jedną z Państwa działalności.

Zgodnie ze stwierdzeniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 lutego 2019 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.822.2018.2.MD, wyodrębnienie organizacyjne w strukturze prowadzonej działalności gospodarczej nie jest tożsame z wyodrębnieniem formalno­prawnym. „W efekcie, aby określona część przedsiębiorstwa mogła być wyodrębniona organizacyjnie nie musi ona stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej, czy oddziału”. Tożsame stanowisko zostało już wcześniej wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 stycznia 2010 r., znak IPP/415-B33/09-4/MT.

Kolejna przesłanka, tj. wyodrębnienie finansowe, nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej ZCP, co potwierdza wyrok WSA we Wrocławiu z 26 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1823/15. Sąd słusznie wskazał, że „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań.” W regulacjach prawnych nie występuje definicja wyodrębnienia finansowego, a samo pojęcie jest swoiste dla prawa podatkowego. Należy przyjąć zatem, że dla uznania za ZCP określonych składników majątkowych przedsiębiorstwa wystraczające jest jakiekolwiek wyodrębnienie finansowe w ramach struktury prowadzonej działalności, istnienie możliwości przedstawienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej (Interpretacja indywidualna z 17 marca 2016 r. IBPP3/4512-13/16/KG). Należy podkreślić, że dla stwierdzenia wyodrębnienia finansowego ZCP nie jest wymagane prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych oraz sporządzanie sprawozdań finansowych. Taki wymóg dotyczy wyłącznie oddziałów wpisanych w Krajowym Rejestrze Sądowym. Potwierdzenie tego stanowiska następuje również w literaturze naukowej. W. Modzelewski wskazuje, że „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a nie do poszczególnych przedsiębiorstw, które podatnik prowadzi lub w których posiada udziały”. (W. Modzelewski, Komentarz do ustawy o podatku od towarów i usług. Komentarz. Wyd. 15, Warszawa 2019, Legalis).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada odrębność finansową, pozwalającą na zarządcze wyodrębnienie elementów kosztowych i przychodowych związanych z działalnością ZCP od reszty przedsiębiorstwa.

W zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku w pełni możliwe będzie przyporządkowanie do ZCP przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Tym samym ZCP związana z działalnością produkcji i przetwórstwa przemysłowego będzie wyodrębniona finansowo od reszty przedsiębiorstwa poprzez przypisanie tym składnikom majątkowym odrębnych pozycji MPK w księgach rachunkowych.

Podsumowując, wydzielona część przedsiębiorstwa w postaci wyodrębnionego oddziału produkcyjnego zajmującego się produkcją, przetwórstwem przemysłowym i dystrybucją wyrobów produkowanych na bazie (…) jest zdolna do realizacji określonego zadania gospodarczego, a co za tym idzie wpisuje się w ustawową definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, czynność prawna polegająca na przeniesieniu własności przedmiotowej ZCP w następstwie Państwa podziału przez wydzielenie, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sari, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Trybunał uznał również, że regulacja art. 19 Dyrektywy 112 może znaleźć zastosowanie także w sytuacji przekazania aktywów przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości, jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia. Oznacza to, zdaniem TSUE, że wspomniany przepis obejmuje również sytuacje, w których lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą. Doprowadziło to Trybunał do wniosku, że: „przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (...) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, który stanowi, że - w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo.

Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, opisane składniki majątku, które zamierzają Państwo wnieść do innej spółki (Oddział) są na tyle wyodrębnione funkcjonalnie, majątkowo i organizacyjnie, że stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT, co oznacza, że część Państwa majątku będąca przedmiotem przeniesienia w związku z podziałem przez wydzielenie nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Według art. 6 pkt 1 ustawy:

przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), zwanej dalej Ksh.

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 Ksh:

spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek kapitałowych.

Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Ksh:

podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Stosownie do art. 531 § 1 Ksh:

spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Zgodnie z art. 531 § 2 Ksh:

na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez wydzielenie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółki nowo zawiązane powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonych części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Ksh, podział przez wydzielenie poszczególnych części majątku spółki dzielonej jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić jednak należy, że w sytuacji, gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z opisu sprawy, po dokonaniu podziału geodezyjnego działki nr 30 planowane jest dokonanie podziału przez przeniesienie części Państwa majątku stanowiącej Oddział na istniejącą spółkę (podział przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Ksh) w zamian za udziały.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania, czy składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem wydzielenia będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym przeniesienie Oddziału (…) na spółkę w zamian za udziały nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dla uznania, że wydzielona część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta wydzielona część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już w Spółce dzielonej zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu podziału przez wydzielenie powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez spółkę przejmującą, w oparciu o nabyte składniki.

Jak wynika z opisu sprawy, część Państwa majątku będąca przedmiotem przeniesienia w ramach podziału przez wydzielenie, stanowiąca Oddział, to:

a)położone w (…) działki gruntu o numerach 36, 37, 38, 39, 40 oraz działka gruntu powstała po geodezyjnym podziale działki o numerze 30 obejmująca wschodnią część działki 30 oraz działka gruntu o numerze 41 znajdująca się w miejscowości (…) wraz ze znajdującymi się na nich naniesieniami, tj. budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, infrastrukturą w postaci dróg komunikacyjnych, wag najazdowych, ogrodzeniem, systemem monitoringu, itp.;

b)umowy o pracę z pracownikami obsługującymi operacyjnie i administracyjnie (…), (…) (…) oraz dystrybucję wyrobów produkowanych na bazie (…)

c)części zamienne i zapasowe niezbędne do prawidłowej eksploatacji wymienionych w pkt a składników;

d)pozostałe środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne Oddziału (…).

W opisie sprawy podali Państwo, że na dzień planowanego wydzielenia składniki majątku dotyczące działalności w ramach Oddziału (…), będą wydzielone pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

Wyodrębnienie organizacyjne przejawia się funkcjonowaniem struktury wewnętrznej z odrębnym pionem podległości służbowej, niezależnością decyzyjną i majątkiem, na którym wykonywana jest działalność w postaci wyodrębnionego Oddziału Produkcyjnego.

W kwestii wyodrębnienia finansowego, prowadzona przez Państwa ewidencja rachunkowa umożliwiać będzie oddzielenie: kont, kwot, operacji finansowych dotyczących bezpośrednio działalności planowanej do wydzielenia oraz pozostałej części przedsiębiorstwa. Ponadto będą Państwo zdolni do ustalenia wartości aktywów i pasywów, przychodów i kosztów przypadających na działalność podlegającą wydzieleniu, jak również rozrachunków z pozostałą częścią przedsiębiorstwa nie podlegającą wydzieleniu; prowadzona ewidencja rachunkowa będzie umożliwiać określenie wyniku finansowego dla działalności w ramach Oddziału (…).

Natomiast o wyodrębnieniu funkcjonalnym świadczy fakt, że oparciu o aktualny schemat organizacyjny działalność polegająca na działalności produkcyjnej i przetwórczej podlegająca planowanemu wyodrębnieniu, mogłaby samodzielnie funkcjonować. Ponadto, po planowanym wydzieleniu działalności podmiot przejmujący nie będzie musiał angażować innych składników majątku, które nie są przedmiotem planowanego wydzielenia. Podmiot przejmujący zamierza wykorzystywać opisane zasoby na własne cele produkcyjne w celu zwiększenia mocy produkcyjnej i poszerzenia swojej oferty produktowej.

Co istotne, wskazali Państwo również, że spółka przejmująca będzie kontynuować działalność prowadzoną przez Oddział. Oddział prowadzi i do dnia wydzielenia będzie prowadzić działalność polegającą na świadczeniu usług produkcji i przetwórstwa przemysłowego (…) i (…) i ich dystrybucji, zarówno na rzecz Podmiotu przejmującego jak i na rzecz innych klientów, natomiast podmiot przejmujący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży (…) oraz produkcji i sprzedaży mieszanek (…). Po dokonaniu wydzielenia, podmiot przejmujący będzie kontynuował działalność dotychczas prowadzoną przez Oddział w oparciu o nabyte składniki, początkowo w takim samym zakresie, ale z czasem planowane jest poszerzenie zakresu produkcji i sprzedaży mieszanek (…).

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy uznać należy, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, składający się na Oddział, cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym oraz posiada zdolność funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Spółka przejmująca będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności Oddziału (…) w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji i przejawia zamiar kontynuowania tej działalności.

W konsekwencji, zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Oddział stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, tym samym jego zbycie (w ramach podziału przez wydzielenie) do spółki przejmującej w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).