Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.407.2023.1.AP

Ustalenie stawki amortyzacji dla hali magazynowo-montażowej z zapleczem biurowo-socjalnym nietrwale związanej z gruntem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia stawki amortyzacji dla hali magazynowo-montażowej z zapleczem biurowo-socjalnym nietrwale związanej z gruntem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje Pan nowy obiekt hali magazynowo-montażowej z zapleczem biurowo-socjalnym w miejscowości X. Obiekt będzie służył do prowadzenia działalności gospodarczej. Realizacja inwestycji już się rozpoczęła, ale nie została zakończona. Realizacja inwestycji odbywa się na podstawie właściwych przepisów administracyjnoprawnych, w tym na podstawie przepisów ustawy Prawo budowlane.

Charakterystyczne dane techniczne przedstawiają się w sposób następujący:

1)Części trwale związane z gruntem:

-płyta fundamentowa dla części biurowo-socjalnej,

-stopy fundamentowe wraz utwardzeniem terenu oraz posadzką przemysłową dla hali.

Zakres powyższych robót będzie trwale złączony z gruntem, tak jak i wykonane przyłącza wodne i kanalizacyjne.

2)Części nietrwale związane z gruntem:

-cześć biurowo-socjalna wykonana na płycie fundamentowej, do której przykręcone są ściany wykonane z płyty warstwowej (również z płyty warstwowej wykonane są ściany działowe); całość przykryta jest również płytą warstwową przykręconą do płyt ściennych,

-konstrukcja nośna stalowa zostanie nałożona na stopy fundamentowe i przykręcona poprzez złącza śrubowe (połączenie demontowane niewpływające na właściwości konstrukcyjno-nośne elementów skręcanych). Konstrukcja nośna hali wykonana jest z ram stalowych dwuteowych, zgodnie z projektem konstrukcyjnym. Elementy nośne są na placu budowy skręcane ze sobą po dostarczeniu ich przez wytwórcę tworząc konstrukcję nośną hal,

-do konstrukcji nośnej zostaną przykręcone płyty warstwowe metalowe z rdzeniem PIR, PUR montowane za pomocą zamków (łączników) i przykręcane śrubami do konstrukcji nośnej hali. Połączenie skręcane umożliwia szybki demontaż płyt (płyty warstwowe na ściany, dach - okres eksploatacji określony przez producenta na 30 lat),

-do konstrukcji nośnej hali, a także płyt warstwowych zostaną przykręcone wszelkie niezbędne ciągi instalacyjne, takie jak instalacje prądowe wewnętrzne, oświetleniowe i inne techniczne. Będą także zamontowane: świetlik, bramy wjazdowe i drzwi. Konstrukcja hali nie będzie trwale związana z gruntem. Jej elementy można będzie w razie potrzeby rozebrać bez utraty właściwości i zamontować na nowo w innym miejscu, na przykład w celu przeniesienia konstrukcji do innej lokalizacji, albo ją odsprzedać.

Cześć hali magazynowo-montażowej (skręcana i jest połączona z częścią biurowo-socjalną za pomocą połączeń skręcanych).

Forma opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej to podatek liniowy. Prowadzona dokumentacja to podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Zakres prowadzonej przez Pana działalność gospodarczej to: 28.22.Z - Produkcja urządzeń dźwigowych i chwytaków, 33.12.Z - Naprawa i konserwacja maszyn, 33.14.Z - Naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych, 33.20.Z - Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia, 42.22.Z - Roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych, 43.21.Z - Wykonywanie instalacji elektrycznych, 43.99.Z - Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane, 47.99.Z - Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami.

W ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie ujęty jeden obiekt - hala magazynowo-montażowa z zapleczem biurowo-socjalnym.

Amortyzacja rozpocznie się w 2023 r. w miesiącu następnym po przekazaniu do użytkowania. Okres użytkowania hali magazynowo-montażowej - dłużej niż 1 rok. Hala magazynowo-montażowa zostanie zaklasyfikowana według Klasyfikacji Środków Trwałych Grupa 8, podgrupa 80, rodzaj 806. Grunt, na którym znajduje się hala produkcyjno-magazynowa jest Pana własnością. Część magazynowo-montażowa oraz biurowo-socjalna jest niezwiązana trwale z gruntem, pomimo częściowego usytuowania na stopach fundamentowych, stanowi samodzielny środek trwały, gdyż można ją zdemontować bez utraty właściwości zdemontowanych elementów i zamontować w innym miejscu.

Pytanie

Czy przy ustaleniu odpisów amortyzacyjnych może Pan zastosować 10% stawkę amortyzacyjną z wykazu stawek amortyzacyjnych, zawartej w grupie 8, podgrupie 80, rodzaju 806 KŚT, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych dla poniesionych kosztów w części nietrwale związanej z gruntem (hala magazynowo-montażowa z zapleczem biurowo-socjalnym)?

Pana stanowisko w sprawie

Przy określaniu stawki amortyzacyjnej dla części niezwiązanej trwale z gruntem hali produkcyjno-magazynowej - jako samodzielnego środka trwałego - z opisu rodzaju 806 KŚT, w ramach którego stosuje się 10% stawkę amortyzacji wynika, że obejmuje on różnego typu obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem, zaliczone do środków trwałych, jak np. zadaszenia ochronne, z wyjątkiem ujętych w podgrupie 29 KŚT zadaszeń ochronnych z konstrukcjami wsporczymi o powierzchni powyżej 100 m². Z kolei, w podgrupie 29 KŚT „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe”, w wyszczególnionych rodzajach nie są wykazywane hale magazynowe o powierzchni powyżej 100 m². Natomiast kategoria pozostałe obiekty inżynierii lądowej obejmuje obiekty budowlane naziemne i podziemne o charakterze stałym, niesklasyfikowane jako budynki, a za odrębny obiekt uważa się w zasadzie każdy samodzielny obiekt inżynierii lądowej wraz z fundamentem i konstrukcją nośną.

Pana zdaniem, część magazynowo-montażowa oraz biurowo-socjalna niezwiązana trwale z gruntem, pomimo częściowego usytuowania na stopach fundamentowych, stanowi samodzielny środek trwały, gdyż można ją zdemontować bez utraty właściwości zdemontowanych elementów i zamontować w innym miejscu.

Mając powyższe na uwadze, uważa Pan, że w stosunku do części hali niezwiązanej trwale z gruntem, spełniającej kryteria samodzielnego obiektu, niezwiązanego w sposób trwały z gruntem oraz nieposiadającego fundamentów, należy zastosować 10% stawkę amortyzacyjną.

W praktyce hale magazynowe wykonane z elementów stalowych są dostarczane na miejsce montażu i przykręcane śrubami do elementów betonowych. Można je rozmontować i zamontować w innym miejscu. Nie są więc trwale związane z gruntem i nie mają fundamentów niezbędnych przy budynkach i budowlach.

Takie stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku, który w postanowieniu z 22 marca 2006 r., Nr 1419/UPO-415-26-I/06/AS stwierdził: „podatnik ma prawo zaliczyć halę magazynową niezwiązaną w sposób trwały z gruntem do grupy 8 KŚT oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych stosując stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% rocznie”.

Z kolei, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 5 marca 2010 r., Nr ITPB1/415-954/09/PSZ stwierdził, że część magazynowa, choć usytuowana na fundamentach, nie jest trwale związana z gruntem – istnieje możliwość jej demontażu (bez utraty właściwości zdemontowanych elementów) i zamontowania jej w innym miejscu. Dlatego należy uznać, że można ją zaliczyć do odrębnej grupy środków trwałych, tj. wolno stojących obiektów niezwiązanych trwale z gruntem (grupa 8 KŚT).

Pana powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w innych interpretacjach indywidualnych wydawanych dotychczas przez organy skarbowe, tj.m.in. w:

-interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 listopada 2015 r., Nr IBPB-1-1/4510-49/15/ZK,

-interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2010 r., Nr ILPB1/415-1039/10-AG,

-interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 października 2011 r., Nr IPPB1/415-615/11-4/AM.

Na podstawie ustawy (KŚT) (Dz. U. z 2016 r.) zastosowanie stawek amortyzacji i prawidłowość sklasyfikowania środków trwałych wygląda następująco:

1)do wykonanych pod częścią hali magazynowo-montażowej trwale związanej z gruntem stopy fundamentowe łącznie z utwardzeniem terenu i posadzką przemysłową, należy zastosować stawkę amortyzacji z grupy 1 podgrupy 10 budynki niemieszkalne w wysokości 2,5%,

2)do hala magazynowo-montażowej z zapleczem biurowo-socjalnym niezwiązana na stałe z gruntem należy zastosować stawkę w wysokości 10% rocznie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-musi nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-musi być właściwie udokumentowany.

Przepis art. 22 ust. 8 ww. ustawy stanowi, że:

Aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

-stanowić własność lub współwłasność podatnika,

-zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

-być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

-jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

-być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W myśl art. 22c pkt 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Dla celów amortyzacji środka trwałego należy również ustalić właściwą stawkę amortyzacyjną.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Stosownie do art. 22i ust. 1 cyt. ustawy:

Sposób ustalenia stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych uzależniony jest również od tego, do jakiego rodzaju środków trwałych, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1864), określony środek zostanie zakwalifikowany. Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Kwalifikacji środka trwałego do określonej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych dokonuje sam podatnik.

Z uwag szczegółowych do grupy 1 wynika, że grupa „Budynki i lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego” obejmuje wszystkie budynki oraz znajdujące się w nich lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego. Definicja budynku zawarta została w ustawie z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.). Zgodnie z nią budynki to obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach.

W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Samodzielnym środkiem trwałym w ramach grupy 1 jest budynek posadowiony na stałym fundamencie wraz z przynależnymi do niego przybudówkami i pomieszczeniami pomocniczymi.

Z kolei, z uwag szczegółowych do grupy 8, podgrupy 80 powołanej Klasyfikacji wynika, że do rodzaju 806 zaliczane są kioski, budki, domki kempingowe, zadaszenia ochronne i podobne różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem.

W opisie stanu faktycznego, wskazał Pan, że hala magazynowo-montażowa zostanie zaklasyfikowana według Klasyfikacji Środków Trwałych do Grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806. Grunt, na którym znajduje się hala produkcyjno-magazynowa jest Pana własnością. Część magazynowo-montażowa oraz biurowo-socjalna niezwiązana trwale z gruntem, pomimo częściowego usytuowania na stopach fundamentowych, stanowi samodzielny środek trwały, gdyż można ją zdemontować bez utraty właściwości zdemontowanych elementów i zamontować w innym miejscu.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli zatem, w istocie hala magazynowo-montażowa z zapleczem biurowo-socjalnym niezwiązana trwale z gruntem stanowi odrębny środek trwały i prawidłowo została zakwalifikowana do grupy 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, to stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 10%.

Zatem przy ustaleniu odpisów amortyzacyjnych może Pan zastosować 10% stawkę amortyzacyjną z wykazu stawek amortyzacyjnych zawartej w grupie 8, podgrupie 80, rodzaju 806 KŚT, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych dla poniesionych kosztów w części nietrwale związanej z gruntem (hala magazynowo-montażowa z zapleczem biurowo-socjalnym).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja nie dotyczy możliwości amortyzacji przez Pana części trwale związanej z gruntem z zastosowaniem stawki amortyzacji o wysokości 2,5%, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana oraz Pana stanowiskiem, tym samym dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku  stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) ze stanem faktycznym i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).