Interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.182.2023.3.EK

Opodatkowanie podatkiem VAT zbycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz zastosowania prawidłowej stawki podatku. Uzupełnili go Państwo pismem z 21 kwietnia 2023 r. (wpływ 28 kwietnia 2023 r.) oraz pismem, które wpłynęło 19 czerwca 2023 r. (brak daty sporządzenia pisma).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

15 grudnia 2022 r. Wnioskodawca sprzedał, na postawie umowy zawartej w akcie notarialnym nr Rep. (…), nieruchomość stanowiącą działkę niezabudowaną, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) oznaczoną numerem 1 o powierzchni 567 m² nabywcy, którym jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. Dla części nieruchomości wydana została decyzja nr (…) z 2009 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie budynku garażowo-magazynowego dla potrzeb Szpitala. Nieruchomość nie znajduje się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla nieruchomości nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Dokonując sprzedaży Wnioskodawca uznał, że nieruchomość jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i naliczył podatek wg stawki 23%.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

1.W związku z wydaną decyzją nr (…) z 2009 r.o lokalizacji inwestycji celu publicznego nie zostały wyznaczone linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu.

2.Prawdopodobnym powodem, że tylko na część działki wydano decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego jest to, iż nie cała działka była niezbędna do realizacji tego celu.

3.Wnioskodawca nabył działkę będącą przedmiotem złożonego wniosku od osób fizycznych, którym została ona zwrócona w następstwie niezrealizowania celu publicznego.

4.Wnioskodawca nabył działkę objętą zakresem wniosku w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albo zwolnionych od podatku od towarów i usług, przy czym Wnioskodawca nie badał, czy osoby dokonujące dostawy na jego rzecz nie są podatnikami, czy też korzystają ze zwolnienia z podatku jako mali podatnicy, a wartość każdej transakcji nie przekraczała kwoty 200.000,00 zł.

5.Z tytułu nabycia działki objętej zakresem wniosku nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem nie wystąpił podatek naliczony.

6.W całym okresie posiadania działki Wnioskodawca nie wykorzystywał jej wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Wnioskodawca wykonuje działalność opodatkowaną związaną z zagospodarowaniem i dostawą nieruchomości. W całym okresie działka była niewykorzystywana i była przeznaczona do planowanej zabudowy lub sprzedaży.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło 19 czerwca 2023 r.)

Czy poprawnie Wnioskodawca uznał, że nieruchomość jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i uznał, że dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia z tego podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 41 ust. 1 tej ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wyczerpuje cechy decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wobec powyższego, Wnioskodawca postąpił poprawnie stosując do opisanej dostawy stawkę podatku od towarów i usług 23% i nie stosując zwolnienia z podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego dostawa jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Tym samym, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl zapisów art. 4 ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 54 ww. ustawy:

Na płaszczyźnie podatku od towarów i usług status nieruchomości gruntowej pod kątem jego opodatkowania (zwolnienia z opodatkowania) determinowany jest aktem prawa miejscowego, tj. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzją o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przy czym, w sytuacji gdy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla danej działki wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę, będzie uznany za teren budowlany, pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 15 grudnia 2022 r. sprzedali Państwo nieruchomość stanowiącą działkę niezabudowaną. Nieruchomość nabyli Państwo od osób fizycznych, którym została ona zwrócona w następstwie niezrealizowania celu publicznego. Dla części nieruchomości wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, jednakże decyzja nie określała linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu. Nieruchomość nie znajdowała się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Ponadto, jak wskazali Państwo we wniosku, dla nieruchomości nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Artykuł 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wymienia wśród przedmiotowo istotnych składników decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego m.in. rodzaj inwestycji oraz warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dotycząca konkretnego terenu – w analizowanej sprawie działki nr 1 – umożliwiała zatem jej zabudowanie i tym samym przesądziła o jej budowlanym charakterze.

Sama możliwość wybudowania budynku garażowo-magazynowegona działce nr 1 oznacza, że działka ta stanowiła teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Państwa ww. nieruchomości nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż nieruchomość nie spełniała warunków do uznania jej za teren inny niż budowlany.

Z uwagi na fakt, że w analizowanej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w dalszej kolejności należy rozważyć, czy sprzedaż nieruchomości gruntowej mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazali Państwo we wniosku, działkę nabyli Państwo od osób fizycznych w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albo zwolnionych od podatku od towarów i usług – nie badali Państwo, czy osoby dokonujące dostawy na rzecz Państwa nie są podatnikami, czy też korzystają ze zwolnienia z podatku jako mali podatnicy. Z tytułu nabycia działki nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nie wystąpił podatek naliczony. Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że wykonują Państwo działalność opodatkowaną związaną z zagospodarowaniem i dostawą nieruchomości. Nabyli Państwo działkę, która była przeznaczona do planowanej zabudowy lub sprzedaży i nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. W całym okresie posiadania działki nie wykorzystywali jej Państwo wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Skoro działka nie była wykorzystywana przez Państwa w działalności gospodarczej do czynności zwolnionych od podatku, to w omawianej sytuacji, dla dostawy nieruchomości opisanej we wniosku nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem sprzedaż działki nr 1 nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W konsekwencji, sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej (działki nr 1) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, a w szczególności informacji, że:

-dla części nieruchomości wydana została decyzja nr (…) z 2009 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie budynku garażowo-magazynowego dla potrzeb Szpitala;

-nieruchomość nie znajduje się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego;

-w związku z wydaną decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego nie zostały wyznaczone linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu,

co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Natomiast w zakresie określenia stawki podatku dla ww. czynności, 30 czerwca 2023 r. zostało wydane postanowienie o odmowie wydania interpretacji indywidualnej, nr 0112-KDIL1-1.4012.316.2023.1.EK.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).