Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4011.16.2023.2.DK

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 czerwca 2023 r. (wpływ tego samego dnia za pośrednictwem ePUAP) (wpływ tego samego dnia za pośrednictwem ePUAP). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od września 2007 roku zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem - przeważający kod PKD: 62.01.Z.

Wnioskodawca świadczy usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, opodatkowując dochód podatkiem liniowym (19%).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne m.in. na rzecz następujących podmiotów (…) (Kontrahent nr 1) oraz (…) (Kontrahent nr 2), z którymi to Kontrahentami Wnioskodawca zawarł umowy o świadczenie usług, które są przedmiotem niniejszego wniosku.

Dnia (...) 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (współpracy) z (…) (Kontrahent nr 1) z siedzibą w (….), wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m. (…), (...) Widział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego numer KRS (…), NIP: (…). Zgodnie z umową w przypadku, gdy w wykonaniu realizacji umowy zostanie stworzony utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim I prawach pokrewnych, Zleceniodawca z chwilą wytworzenia utworu nabywa, w ramach wynagrodzenia za wykonanie Usług, wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów.

W 2023 r. Wnioskodawca w ramach umowy z (…) zajmował się i będzie się zajmować tworzeniem programów komputerowych dla sklepów internetowych opartych na platformie (...) w wersji (...) oraz (...) w wersji (...). Do pisania programów Wnioskodawca używa języka programowania PHP (general-purpose scripting language) w wersji 7.

Wnioskodawca tworzy programy przeznaczone do obsługi różnych funkcjonalności sklepu internetowego, różnego przeznaczenia o zróżnicowanej wartości biznesowej.

Wytworzone przez Wnioskodawcę programy służą do integracji sklepu internetowego, z wykorzystaniem API z różnymi zewnętrznymi systemami w celu zautomatyzowania procesów takich jak: automatyzacji płatności - komunikacja z bramkami płatności, synchronizacja zamówień pomiędzy systemami typu ERP, DWH, WMS, integracje z GMC, powiadomień SMS Funkcjonalności te pomagają biznesowi w zarządzaniu kampaniami reklamowymi wewnątrz sklepu oraz contentem oddzielnie na każdym rynku (sklepy działają w różnych strefach czasowych - w różnych krajach). Programy integrują sklep internetowy ze sklepami stacjonarnymi w celu dostarczenia usługi (…). Wytworzone programy również służą do utrzymania ciągłości sprzedaży.

W ramach umowy z (…) w miesiącu styczeń, luty oraz marzec 2023 r. Wnioskodawca samodzielnie zajmował się wytwarzaniem nowych funkcjonalności w aplikacji (...), które to funkcjonalności są wykorzystywane w systemie dystrybucji obuwia, odzieży oraz akcesoriów do ubrań. Wnioskodawca zajmował się rozwojem i utrzymaniem systemu, na które to prace składa się:

- analiza i wykrywanie błędów w oprogramowaniu, refakturowanie i projektowanie oprogramowania - na potrzeby projektu (klienta końcowego).

Wnioskodawca dokonuje analizy wymagań pod kątem dostarczenia wysokiej jakości rozwiązań, projektuje logikę biznesową, która jest zamykana najczęściej w moduł lub mikroserwis, sporządza dokumentację do przygotowanych rozwiązań oraz instruuje klienta jak używać przygotowane oprogramowanie;

- wytwarzanie oprogramowania i jego wdrożenie - na podstawie wcześniejszej analizy potrzeb klienta końcowego lub klienta(zleceniodawcy) Wnioskodawca wytwarza logikę biznesową w postaci modułu lub mikroserwisu, przygotowuje dokumentację dla klienta i zespołu developerskiego, wykrywa potencjalne luki w oprogramowaniu i aktualizuje oprogramowanie do najnowszej wersji, projektuje wydajne rozwiązania bazodanowe, projektuje bazy danych do projektu,

- analiza wymagania klienta i przygotowanie logiki biznesowej w postaci modułu lub mikroserwisu (na podstawie dokumentacji firm trzecich), które spełniają wymagania funkcjonalne projektu lub systemu projektów, aktualizacja aplikacji pod kątem zmieniającej się infrastruktury hostingu, aktualizacja logiki biznesowej w połączeniu z integracjami firm trzecich,

- wspieranie klienta w procesie wdrożenia nowych wersji oprogramowania, wspieranie klienta w wyniku błędów powstałych po aktualizacji oprogramowania lub zmian przez firmy trzecie (aktualizacja API).

Ponadto dnia (...) 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (współpracy) z (…) (Kontrahent nr 2) z siedzibą w (…) wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m. (…), (...) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego numer KRS (…), NIP: (…). Zgodnie z umową Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Kontrahenta.

Zgodnie z umową w przypadku, gdy w wykonaniu realizacji umowy, zostanie stworzony utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych Zleceniodawca z chwilą wytworzenia utworu nabywa, w ramach wynagrodzenia za wykonanie Usług, wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów.

Wnioskodawca w ramach tej umowy również jak i w ramach poprzednich wykonuje prace programistyczne tylko w oparciu o programy (...) oraz (...). W związku z tym Wnioskodawca w 2023 r. zajmował się wytwarzaniem:

1. wtyczki PayPo opartej na programie (...), która polegała na dodaniu nowej funkcjonalności umożliwiającej dokonywanie płatności odroczonych w sklepie. Konfiguracja programu pozwala na integrację z PayPo poprzez API:

-dokonywanie w sklepie internetowym płatności odroczonej,

-dokonywanie zwrotów płatności odroczonych,

-anulowanie lub przerwanie transakcji płatności odroczonej.

Ze względu na dynamiczny rozwój platformy (...), Wnioskodawca tworzy coraz to nowsze programy, tak aby program PayPo dostępny był dla jak największej ilości wersji (...), które ze względu na dynamiczny rozwój, znacząco różnią się architekturą. Dodatkowo ze względu na rozwój PayPo Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem nowych programów dla poszczególnych krajów, na które PayPo się otwiera.

2. wtyczki PayPo opartej na programie (...), która polega na dodaniu nowej funkcjonalności do (...), umożliwiającej klientom dokonywania zakupów z wykorzystaniem płatności odroczonych PayPo. (...) różni się od (...) odmienną architekturą. Program pozwala na:

-dokonywanie w sklepie internetowym płatności odroczonej,

-dokonywanie zwrotów płatności odroczonych,

-anulowanie lub przerwanie transakcji płatności odroczone.

Wnioskodawca w ramach umowy zaprogramował rozbudowaną konfigurację, która w sposób zautomatyzowany, poprzez API przesyła dane do PayPo oraz je odbiera, wymienia statusy płatności tak, aby operator sklepu internetowego wiedział czy klient otrzymał zgodę na płatność odroczoną. Konfiguracja wtyczki umożliwia także testowanie płatności z użyciem platformy testowej PayPo.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zatrudnia jednego pracownika w ramach umowy o pracę, jednak pracownik ten nie wytwarza kwalifikowanych praw w ramach przedmiotowych umów, o którym mowa w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca posiada również podpisaną umowę b2b z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, w ramach której to umowy Wnioskodawca nabywa prawa własności intelektualnej, jednak umowa, w ramach której podmiot ten zajmuje się wytwarzaniem praw nie dotyczy przedmiotu (umów) niniejszego wniosku.

Wnioskodawca samodzielnie wytwarza więc prawa własności intelektualnej w ramach umów z Kontrahentem nr 1 oraz Kontrahentem nr 2, nie nabywa w ramach tych umów praw własności intelektualnej ani nie zatrudnia pracownika, który zajmowałby się wytwarzaniem praw w ramach tych umów.

Wnioskodawca wykonuje samodzielnie czynności w zakresie wytwarzania oprogramowania (przykładowo w postaci tworzenia kodu źródłowego) oraz wykonuje czynności w zakresie wytwarzania części oprogramowania, tj. rozwijania lub ulepszania określonego programu komputerowego.

Ponadto Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności tworzy i będzie tworzył scenariusze testowe, a także dokonuje i będzie dokonywał wstępne testowanie, projektowanie nowych rozwiązań, tworzenie architektury oprogramowania oraz projektów technicznych. Efektami prowadzonych prac jest: analiza i ocena ryzyka, przypadki użycia (use cases), scenariusze testowe, dokumenty opisujące przepływy projektów, fragmenty kodu i kod oprogramowania.

Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawcy mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy nie są wykonywane pod kierownictwem osób trzecich a sposób wykonania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Wnioskodawca sam wyznacza czas oraz miejsce pracy, samodzielnie dobiera odpowiednie narzędzia do stworzenia oprogramowania. Jednocześnie należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności, za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu, jak i ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich wynikającą z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.

Działalność Wnioskodawcy polega więc na analizowaniu, projektowaniu, implementacji, optymalizacji oprogramowania oraz na jego ulepszaniu i modyfikowaniu przy wykorzystaniu najnowszych dostępnych rozwiązań technologicznych. Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności nie były i nie będą projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz dotyczy różnych środowisk programowych, sprzętowych lub biznesowych. Wykonywane prace dostarczały i będą dostarczać wartość dodaną dla funkcjonowania oprogramowania oraz nie miały i nie będą miały charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz były i będą systematycznym (uporządkowanym, zaplanowanym, metodycznym wg ustalonego schematu) działaniem podejmowanym w celu osiągnięcia założonych celów tj. rozwojem konkretnego oprogramowania informatycznego, mającego na celu wytworzenie oprogramowania i wdrożenie nowych funkcjonalności. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowano nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, a zarazem na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Działalność ta ma więc charakter twórczy - rezultatem pracy jest wytwór intelektu, który powstał w oparciu o wiedzę, doświadczenie oraz rozwiązania technologiczne.

Element twórczy w trakcie wykonywania zadań polega więc na tworzeniu nowych funkcjonalności, ulepszaniu już istniejących przy wykorzystaniu najnowszych dostępnych rozwiązań technologicznych, tworzeniu aplikacji testujących analizie zgłoszonych błędów i projektowaniu sposobów naprawy problemów oraz przygotowaniu poprawek. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowych: bibliotek, komponentów (klasy, interfejsy), projektów technicznych oraz algorytmów.

W ramach wymienionych projektów Wnioskodawca tworzył i będzie tworzył w 2023 roku oprogramowanie korzystając z własnej wiedzy i doświadczenia, które wykorzystuje przy tworzeniu unikalnych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb klienta. Wytwarzane oprogramowanie, jego wytworzona wskutek ulepszenia lub rozwinięcia część, pierwotny projekt oraz stworzona dokumentacja dotycząca oprogramowania - podlegają ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 74 w zw. z art 1 ust 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przyczyniał się i przyczyniać się będzie do wytworzenia oprogramowania, ponieważ jego obowiązkiem było, jest i będzie - od początku do końca - zaplanowanie, stworzenie i realizowanie projektu, który będzie zawierał wszystkie funkcjonalności wymagane przez Klienta. Jego zadaniem był, jest i będzie tworzenie nowych bibliotek - ulepszania istniejących, tworzenie nowych komponentów (klasy, interfejsy), tworzenie nowych projektów technicznych oraz tworzenie nowych algorytmów. Wnioskodawca tworzył i prowadził dokumentację etapów tworzenia projektu (oprogramowania), był też odpowiedzialny za terminową realizację swoich zadań.

Działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programu komputerowego/Oprogramowania/części oprogramowania jest i będzie działalnością prowadzoną dla potrzeb własnej działalności badawczo-rozwojowej.

Element pracy twórczej jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca osiąga i będzie osiągać dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do elementu, który powstał w efekcie jego pracy twórczej, który to element jest programem komputerowym.

Wnioskodawca nie osiąga dochodu z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego systemu wytworzonego przez zespół programistów, nie jest więc też współwłaścicielem wytworzonego systemu. Element pracy twórczej Wnioskodawcy jest i będzie odrębnym programem komputerowym.

Efekty prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę (program komputerowy/ oprogramowanie) zawsze są i będą odrębnymi programami komputerowymi, a Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów. Tworzenie programów wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi ponadto odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu. Efektem prac rozwojowych zawsze jest oprogramowanie. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do stworzonych programów komputerowych.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj.: określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenie sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja i zakończenie.

Praca wykonywana przez Wnioskodawcę jest prowadzona w sposób systematyczny, a jej celem jest tworzenie nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Twórczą działalność odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca opracowuje nowe oraz ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności.

Podkreślenia wymaga fakt, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każda nowo dodana funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Oprogramowania projektowane, tworzone i optymalizowane powstały w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności stanowiącej działalność rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie, z którym za działalność badawczo-rozwojową uznaje się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach prowadzonej działalności podejmowane są i będą podejmowane prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ponieważ w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu stworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy nie obejmowała i nie będzie obejmować badań naukowych.

Działalność rozwojowa Wnioskodawcy polegała i będzie polegać w szczególności na projektowaniu, wytwarzaniu, wstępnym testowaniu i optymalizacji Oprogramowania, przy czym Wnioskodawca dokonuje również ulepszenia/modyfikacji Oprogramowania, będącego rezultatem własnej pracy twórczej.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie będzie prowadzić prac o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca nie prowadził/nie prowadzi/nie będzie prowadził badań naukowych.

Prace rozwojowe dotyczą i będą dotyczyć wytworzenia nowego autorskiego oprogramowania, w tym rozwoju funkcjonalności. Celem jest/będzie wytworzenie nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. Czynności obejmują/będą obejmować stworzenie nowego programu komputerowego w celu uzyskania przychodów ze sprzedaży praw do tego programu.

Prowadzone prace rozwojowe zakończyły się pozytywnymi wynikami, to znaczy wytworzeniem oprogramowania. W przyszłości Wnioskodawca zakłada również pozytywny wynik prac rozwojowych. Ich wynikiem jest/będzie wytworzenie nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wynikiem pracy jest i będzie powstanie nowych aplikacji oprogramowania i rozwój funkcjonalności zgodnie z wytycznymi Zleceniodawcy. Wyniki prac mają i będą miały formę: kodu oprogramowania, dokumentacji technicznej aplikacji oraz rozwinięcia/modyfikacji tych aplikacji, testów jednostkowych. Wyniki te są/będą wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy, w ten sposób, że Wnioskodawca po wytworzeniu danego prawa zrealizuje cel umowy, co będzie stanowiło podstawę uzyskanego przychodu z działalności z uwagi na przeniesienie ich odpłatnie na Zleceniodawcę.

Wnioskodawca w ramach podpisanych umów z Kontrahentami otrzymuje za wytworzenie efektu pracy, a więc za prace rozwojowe i przeniesienie ich praw autorskich na Kontrahenta wynagrodzenie zgodnie z zasadami określonymi w umowie. Prace rozwojowe stanowią więc przychód dla Wnioskodawcy, bowiem za wytworzenie kwalifikowanych praw w ramach tych prac Wnioskodawca otrzymuje zapłatę. Wnioskodawca w ramach pełnienia funkcji programisty otrzymuje i będzie otrzymywać wynagrodzenie za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jak też i za dodatkowe usługi informatyczne, które nie są związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak np. za pełnienie dyżurów. Wynagrodzenie za pełnienie funkcji programisty nie jest więc w całości wynagrodzeniem płatnym za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ramach podpisanych umów Wnioskodawca zobowiązuje się za wynagrodzeniem do przeniesienia na rzecz Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994r., które zostaną stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji postanowień umów. Tym samym należy uznać, że autorskie prawa majątkowe do programu w okresie ich tworzenia przysługują Wnioskodawcy, a następnie są cedowane na Kontrahenta. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do Oprogramowania/programu komputerowego następowało/następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Kontrahent na skutek wyodrębnienia wszystkich wytworzonych w danym miesiącu praw na serwerze ma pełną wiedzę na temat każdego prawa wytworzonego w danym miesiącu, za które płaci wynagrodzenie. Wnioskodawca ma taką samą wiedzę i dostęp do serwera, na którym zamieszcza informacje o wytworzonych prawach. Wnioskodawca przenosi więc konkretny efekt swojej pracy w oparciu o dane z serwera, składając wraz z fakturą potwierdzenie przeniesienia praw, raz na miesiąc, za które dostaje wynagrodzenie, płatne w oparciu o dane wynikające z faktury.

Efekty prac pod postacią Oprogramowania/programu komputerowego zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a także nie są jedynie „techniczną'”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Pod pojęciami „program komputerowy” w niniejszym wniosku, należy każdorazowo rozumieć programy komputerowe podlegające ochronie jak utwory literackie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazując pojęcie „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” używa tych pojęć zamiennie.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich, jedynie do czasu przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich. Po tym czasie Wnioskodawca odpowiedzialny jest za ewentualne wady programów komputerowych, wynikające z rażącego niedbalstwa albo błędów w przygotowanym oprogramowaniu komputerowym, wpływającym na ich prawidłowe funkcjonowanie jedynie w stosunku do Kontrahenta.

Wnioskodawca, zgodnie z umowami, uzyskuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług oraz z tytułu przeniesienia wszystkich autorskich praw majątkowych wraz z prawem do udzielania zezwolenia na wykonywanie praw pokrewnych, na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w umowie. Zgodnie z umowami Wnioskodawca świadczy również i będzie świadczył usługi, za które wynagrodzenie nie będzie związane z przeniesieniem praw autorskich. Wnioskodawca chce jednak objąć preferencyjną stawką wyłącznie: dochody (wynagrodzenie) ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r., które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych prac rozwojowych.

Wyodrębnienie tego wynagrodzenia jest możliwe, gdyż Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności.

Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio lub pośrednio na tworzeniu kodu źródłowego oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Kontrahenta, które z tworzeniem kodu nie są związane (np. dyżury, usługi doradcze czy szkoleniowe).

Wnioskodawca chce jednak objąć preferencyjną stawką wyłącznie dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych prac rozwojowych.

Wnioskodawca poniósł w styczniu, lutym oraz marcu oraz w całym 2023 roku będzie ponosił koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa, które na bieżąco ewidencjonuje w stosownej ewidencji.

Ponieważ wytworzenie Oprogramowania jest zbyt dużym projektem, aby mogło zostać zrealizowane przez jedną osobę, tworzone jest w zespołach, dlatego też każdy z członków zespołu jest współtwórcą powstającego Oprogramowania.

Niemniej jednak prowadzane prace są podzielone na konkretne zadania, które realizowane są przez poszczególnych członków zespołu. Możliwe jest jednak ich wyodrębnienie na poziomie: kodu (instrukcji) do już istniejącego Oprogramowania, poprzez stworzenie całych metod (realizujących pojedyncze funkcjonalności), po klasy (odpowiedzialne za dostarczenie zbioru funkcjonalności) i serwisy w całości (które realizują pewne zadania biznesowe).

Wnioskodawca wskazuje, że efektem prowadzonych prac w ramach zespołu programistów był każdorazowo odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe, wraz z prawem do udzielenia zezwolenia na wykonywanie praw pokrewnych, dotyczące programów komputerowych opracowanych w wyniku świadczenia usług lub w związku z nimi, na podstawie umów. Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje odpłatnie.

Reasumując, świadczone usługi polegają na tworzeniu, modyfikacji, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania i jego części są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania lub jego części, a wszystkie opisane we wniosku utwory są programami komputerowymi lub ich częściami, zrealizowanymi w ramach prowadzonej działalności rozwojowej.

W oparciu o ww. umowy Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2023 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona elektronicznie, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT.

 Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ponadto, ponieważ wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru wskazanego w ustawie, Wnioskodawca wylicza tzw. wskaźnik nexus według wzoru wskazanego w ustawie dla każdego wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca nie oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie oceny, czy opisana we wniosku działalność, którą Wnioskodawca prowadzi jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), ponieważ Wnioskodawca prowadzi taką działalność.

Tworzenie oraz rozwijanie przez Wnioskodawcę programów komputerowych zawsze ma miejsce w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie „część oprogramowania” Wnioskodawca rozumie w ten sposób, że jest to odrębny program komputerowy. „Cześć oprogramowania” jest więc odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie przez Wnioskodawcę programów komputerowych stanowiło/stanowi/będzie stanowić przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Jest ono wyrazem własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy.

Zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania programów komputerowych efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca „przenosi” każde z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca w ramach umowy z (...) Sp z o. o. otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania” oraz z tytułu wykonywania innych czynności. Wnioskodawca wystawiając na rzecz Kontrahenta faktury wyodrębnia wynagrodzenie za wykonywanie usług informatycznych zgodnie z umową (a więc usług związanych z przeniesieniem praw autorskich do programu komputerowego) oraz za wykonywanie usług dodatkowych (niezwiązanych z przeniesieniem praw). Na fakturach nie występuje wyodrębnienie jakich konkretnie poszczególnych efektów dotyczy wynagrodzenie, ze względu na brak fizycznej możliwości wpisywania na comiesięcznych fakturach wszystkich wytworzonych efektów. Jednak Kontrahenci za pomocą odpowiednich programów posiadają stały dostęp i możliwość zweryfikowania efektów, jakie wytworzył w danym miesiącu Wnioskodawca. Na fakturach nie występuje wyszczególnienie konkretnych praw majątkowych do poszczególnych efektów, jakie w danym miesiącu zostały wytworzone, również ze względu na fakt, że do faktur tych Wnioskodawca dołącza oświadczenie (potwierdzenie przeniesienia praw autorskich), w którym wskazuje jakie to jest prawo, ile godzin w danym miesiącu nad tym prawem pracował oraz na jakim etapie prac znajduje się dane oprogramowanie.

Natomiast w ramach umowy z (...) z o. o. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie jedynie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania”. Wnioskodawca wystawiając więc faktury wyodrębnia jedynie jedną pozycję za wykonywanie usług programistycznych. Na fakturach nie występuje wyodrębnienie, jakich konkretnie poszczególnych efektów dotyczy wynagrodzenie, ze względu na brak fizycznej możliwości wpisywania na comiesięcznych fakturach wszystkich wytworzonych efektów. Jednak Kontrahenci za pomocą odpowiednich programów posiadają stały dostęp i możliwość zweryfikowania efektów, jakie Wnioskodawca wytworzył w danym miesiącu.

Pomimo, iż wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich wynika z dołączanego do faktury oświadczenia, albo faktury, czy też odpowiedniego programu Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia „oprogramowania” oraz na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Pytania

Czy w opisanym stanie faktycznym zdarzenia (winno być: zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5%, wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego w 2023 roku z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych od zaprojektowanego i wytworzonego przez niego oprogramowania?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolnicza działalność gospodarczą me uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wskazał Wnioskodawca, czynności podejmowane przez niego w ramach umowy nie były kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie był Wnioskodawcy  przez nikogo narzucony. Ponadto w związku z wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze w kontekście odpowiedzialności, za jakość i ewentualne wady świadczonych usług oraz ponosił odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego,

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części objęte są ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej, „ustawa o PAIPP”).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 wyżej powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ustawa kwalifikuje programy komputerowe, jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty programu, jeśli tylko spełniają wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu, jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy. Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W doktrynie oraz orzecznictwie wskazuje się także, że: „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74); oraz że „Nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa” (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r. I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12). Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Natomiast pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć szeroko - jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji czy też funkcjonalności w aplikacji już istniejącej.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego i pojęcia „tworzenia” programów komputerowych Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę miały charakter twórczy, ponieważ służyły stworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżało w całości po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca wytwarza, rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie przy wykorzystaniu najnowszych dostępnych rozwiązań technologicznych oraz wykonywał inne czynności opisane we wniosku na każdym etapie realizacji projektu, które to były ściśle ukierunkowane i zmierzały do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia i modyfikacji oprogramowania lub jego części. Bez tych czynności nie byłoby możliwe poprawne działanie wytworzonego, zmodyfikowanego, rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania. Ponadto działania Wnioskodawcy obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wytworzone oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór pracy twórczej oraz przedmiot ochrony Prawa autorskiego. Ponadto prace wykonywane przy stworzeniu Oprogramowania przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych produktów i usług.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Kontrahentów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe), jego działalność spełnia powyższe kryteria:

- jest nowatorska i twórcza - Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Kontrahenta, z którym współpracuje, mające na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych oraz podejmuje działania ukierunkowane na tworzenie oprogramowania lub części oprogramowania w ramach nadzoru;

- jest nieprzewidywalna - Wnioskodawca wykonuje zadania na zlecenie Kontrahenta, który oczekuje określonych skutków, ale proces tworzenia danego rozwiązania (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania;

- jest metodyczna - Wnioskodawca wykonuje zadania zgodnie z harmonogramem współpracy, dokumentuje je i wykonuje zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionymi przez niego wymaganiami;

- możliwa do przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania lub części oprogramowania oraz dokumentacji techniczno-biznesowej na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Odnosząc się natomiast do aspektu systematyczności, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX spełnienie tego kryterium „nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany” Wnioskodawca prowadził prace według harmonogramu w oparciu o przekazane wymagania a ich celem było wytworzenie innowacyjnego oprogramowania spełniającego określone przez Kontrahenta warunki. Na prace Wnioskodawcy składało się wiele etapów i składowych, które należy podejmować w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Ponadto Wnioskodawca każdorazowo wytwarzając oprogramowanie starał się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT poprzez szkolenia i samokształcenie oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca planował, projektował i tworzył innowacyjne rozwiązania w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych z wykorzystaniem swojego intelektu, doświadczenia i wszystkich możliwych wiadomości naukowych, jakie posiada.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność spełnia kryteria działalności rozwojowej zawarte art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz Podręczniku Frascati.

Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy były m.in. projekty funkcjonalne danej aplikacji, oprogramowanie lub jego część, dokumentacja techniczno-biznesowa wytwarzanego oprogramowania. Jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) jego pracę da się wyodrębnić z pracy zespołu.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca zgodnie z umową przenosi (sprzedaje) na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego w ramach działalności rozwojowej i z tego tytułu otrzymuje stosowne wynagrodzenie, a zatem osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Jak wskazał w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca od 1 stycznia 2023 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Nabywcę praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Z tego też względu Wnioskodawca uprawniony będzie do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2023 roku z tego tytułu według stawki 5 %.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „updof”):

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Prowadzenie ewidencji w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z okoliczności sprawy, tj. informacji przedstawionych przez Pana wynika, że:

- w ramach prowadzonej działalności tworzy Pan oraz rozwija programy komputerowe będące wyrazem twórczej działalności o indywidualnym charakterze, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu przysługują Panu prawa autorskie;

- zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania programów komputerowych, efekty pracy Wnioskodawcy są zawsze odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- tworzenie, rozwijanie programów komputerowych zawsze ma miejsce w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych dzięki czemu osiąga Pan dochód z ich sprzedaży;

- od 1 stycznia 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję, zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona ewidencja zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że tworzone i rozwijane w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana dochód z przenoszenia majątkowych praw autorskich do takich kwalifikowanych IP będzie dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, może Pan zastosować w zeznaniu rocznym za 2023 stawkę 5% do dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego) osiągniętego w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową oraz czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).