Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2023 r., sygn. II NSNc 214/23

W kontekście prawa autorskiego i praw pokrewnych, przedstawienie wizerunku osoby jako szczegółu całości utworu, takiego jak film, nie wymaga zgody tej osoby. Każda sytuacja musi być jednak rozpatrywana indywidualnie, biorąc pod uwagę różne okoliczności, takie jak kontekst, w jakim wizerunek się znajduje, oraz jego znaczenie na tle całego utworu.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tomasz Demendecki (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Paweł Księżak ‎

Joanna Rebisz-Wojtala (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa J. K. ‎przeciwko T. S. A. z siedzibą w W. ‎o ochronę dóbr osobistych, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych 4 kwietnia 2023 r. ‎skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 17 lutego 2016 r., sygn. VI ACa 8/15,

1.oddala skargę nadzwyczajną;

2.znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania wywołane wniesieniem skargi nadzwyczajnej.

Uzasadnienie

Pozwem wniesionym do Sądu Okręgowego w Warszawie w dniu 10 maja 2013 r. powód J. K. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej T. w W. (dalej: T. S.A.) kwoty 10.000 zł., stanowiącej zadośćuczynienie za wykorzystanie jego wizerunku i dzieła bez jego zgody. W uzasadnieniu powód wskazał, że od ponad 10 lat na antenie T. S.A. oraz w Internecie wielokrotnie emitowany był wideoklip towarzyszący piosence wykonywanej przez X. Y. zatytułowanej „[…]”, w którym wykorzystano jego wizerunek oraz dzieło jakim jest wykonany przez niego [...]. Powód wskazał, że wizerunek jego samego oraz wykonanego przez niego dzieła upubliczniono bez jego zgody i wiedzy. Podkreślił, że zwracał się do T. S.A. z propozycją dokonania formalności mających na celu zalegalizowanie emisji zgodnie z przepisami prawa autorskiego, jednak jego roszczenia nie zostały zaspokojone a dodatkowo T. S.A. zaprzeczyła faktowi wykorzystania jego wizerunku, co było dla niego równoznaczne z potraktowaniem go jak oszusta.