Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.251.2023.1.JM

Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek A/9 i B/8 zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym oraz braku obowiązku naliczenia podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. działek. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli do majątku wspólnego 23 sierpnia 2007 roku w ramach umowy sprzedaży Rep. A Nr nieruchomość składającą się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych: C, D, A/1, B/2 o łącznej powierzchni 1,4171 ha położonych w miejscowości, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

W dniu 07 kwietnia 2016 roku Wnioskodawca uzyskał decyzję wójta gminy, która stała się ostateczna 21 kwietnia 2016 roku, zatwierdzającą podział nieruchomości działki A/1 o powierzchni 0,5044 ha w wyniku której powstały działki:

-działka nr A/3

-działka nr A/4

-działka nr A/5

-działka nr A/6

-działka nr A/7

-działka nr A/8

-działka nr A/9

-działka nr A/10

-działka nr A/11

-działka nr A/12,

Podział nieruchomości działki B/2 o powierzchni 0,4027 ha w wyniku której powstały działki:

-działka nr B/3

-działka nr B/4

-działka nr B/5

-działka nr B/6

-działka nr B/7

-działka nr B/8

-działka nr B/9

-działka nr B/10

-działka nr B/11.

Podziału nieruchomości dokonano pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału oznaczonych numerami ewidencyjnymi: A/6, B/5, A/7, B/6, A/8, B/7, B/9, B/8, A/10, B/9, A/11, B/10, A/12, B/11, E/5, F/2, E/6, F/3, E/7, F/4, E/8, F/5 zostanie ustanowiona służebność przejazdu przez nowo utworzone działki A/4, B/4, E/3. Za spełnienie warunku uważa się również sprzedaż działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: A/6, B/5, A/7, B/6, A/8, B/7, A/9, B/8, A/10, B/9, A/11, B/10, A/12, B/11, E/5, F/2, E/6, F/3, E/7, F/4, E/8, F/5 wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oznaczonej numerami A/4, B/4, E/3.

Decyzja o podziale nieruchomości została podjęta pod wpływem zmieniających się warunków w okolicy. Działka A/3, A/5, A/7, A/8, A/9, stanowią grunty orne RV. Działka A/10, A/11 stanowią grunty orne klasy RV, RVI. Działka A/12 stanowi grunty orne klasy RVI. Działka B/3, B/6, B/7, B/8, B/9 stanowią grunty orne klasy RV. Działka B/10 stanowi grunty orne klasy RV, RVI. Działka B/11 stanowi grunty orne klasy RVI. Wykorzystywanie ich na cele rolne jest nieopłacalne i dlatego zdecydował Pan o zmianie przeznaczenia tych gruntów. Z tego samego względu wiele gruntów w miejscowości zostało przekształcone na tereny budowlane.

Wnioskodawca wraz z małżonką na podstawie aktu notarialnego umowy darowizny w dniu 24 maja 2017 roku darowali Gminie na cele publiczne – budowę drogi, nieruchomość składającą się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym A/4 i działki gruntu o numerze ewidencyjnym B/4, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą.

Wnioskodawca wraz z małżonką na podstawie aktu notarialnego umowy zamiany, umowy darowizny i umowy majątkowej małżeńskiej w dniu 28 maja 2019 roku nabyli bez spłat i dopłat do majątku wspólnego działki gruntu o numerze: G o powierzchni 0,88 ha i H o powierzchni 0,09 ha dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą w zamian za działki gruntu o numerach ewidencyjnych: A/6 o powierzchni 0,0774 ha i B/5 o powierzchni 0,0451 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą.

W dniu 28 grudnia 2017 roku Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki gruntu numer A/9 i B/8 ustalono warunki zabudowy, gdzie przedmiotem inwestycji jest budowa budynku mieszkalnego – jednorodzinnego z instalacjami i niezbędną infrastrukturą techniczną. Realizacja inwestycji na podstawie projektu budowlanego i projektów branżowych w granicach terenu inwestycji. Decyzja zatwierdzająca projekt budowlany wraz z pozwoleniem na budowę została wydana w dniu 09 listopada 2020 roku. Stała się ostateczna 10 listopada 2020 roku.

Dla danej Nieruchomości brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dla terenów gmina, Rada Gminy nie podjęła uchwały o obszarach rewitalizacji, zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 09.10.2015 r. o rewitalizacji, co wynika z zaświadczenia wydanego w dniu 03 kwietnia 2023 roku przez Wójta.

W danym momencie na działce A/9 i B/8 stoi budynek mieszkalny jednorodzinny w stanie surowym zamkniętym. Postawiony z myślą o zamieszkaniu w nim jedynego syna Wnioskodawcy. Jednakże syn wnioskodawcy studiuje obecnie i przewiduje, iż po zakończeniu nauki na uczelni będzie pracował w innej miejscowości, znacznie oddalonej od miejsca rodzinnego.

Wnioskodawca obawia się, że będąc właścicielem działek A/9 i B/8 od 16 lat będzie jednak musiał podjąć decyzję o zbyciu nieruchomości. Lecz nie można mówić o jakichkolwiek cechach ciągłości lub stałości pomiędzy nabyciem, a planowanym lub finalnym zbyciem poszczególnych działek.

Zaś powyższe działanie nie jest traktowane przez Wnioskodawcę jako działanie nakierowane na maksymalizację zysków, ale działanie związane z racjonalnym gospodarowaniem własnym majątkiem nieruchomym, w tym rozporządzaniem majątkiem na cele prywatne (osobiste). Działki generują koszty, przede wszystkim podatkowe. Środki ze sprzedaży nieruchomości nie planuje Pan przeznaczać na jakąkolwiek inwestycję związaną z dalszym profesjonalnym obrotem nieruchomościami, ich zarządzaniem, czy też prowadzeniem jakiejkolwiek innej działalności. Wnioskodawca nie zamierza także przeznaczać (przychodów) dochodów ze sprzedaży działki na jakąkolwiek działalność gospodarczą, lecz na cele prywatne.

Nie planuje Pan czynić jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości sprzedawanej przez Pana nieruchomości. Nie zamierza uatrakcyjniać ww. działek, planuje Pan ją sprzedać w takiej formie w jakiej jest obecnie. Przy sprzedaży działek Wnioskodawca nie będzie korzystał z pomocy pośrednictwa agencji nieruchomości. Wnioskodawca nie będzie również angażował środków finansowych, tak jak robi to osoba prowadząca działalność gospodarczą, na reklamę lub inne działania marketingowe mające zachęcić do zakupu, czy mające na celu zbudowanie wartości dodanych, które zwiększą atrakcyjność działek i wpłyną na ich wyższą cenę. Jedynym działaniem jakie Wnioskodawca nie wyklucza, to że zrobi zamieszczenie informacji o sprzedaży działek w gazecie lokalnej lub w internecie. Będą to zwykłe czynności, mające na celu tylko poinformowanie potencjalnych kupujących o możliwości zakupu. Nie będą to czynności, które mogą świadczyć o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie był, nie jest podatnikiem podatku VAT i nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Działki o numerze A/9, B/8 od momentu nabycia wykorzystywane były do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Działki o numerze A/9 i B/8 nie były, nie są udostępniane odpłatnie podmiotom trzecim.

Nie ma w tym momencie potencjalnego nabywcy na tą nieruchomość.

Wnioskodawca mimo to, że posiada tą nieruchomość od 16 lat może będzie musiał zdecydować się na jej sprzedaż przede wszystkim ze względu na fakt, że budowa domu była z myślą o przyszłości dziecka. Jednak sytuacja życiowa dziecka może ulec zmianie i gdyby okazało się, że syn długo tutaj nie wróci szkoda by było, aby dom stał pusty, marnował się i tracił na wartości. Także postępująca inflacja i systematyczny wzrost cen może sprawić, że Wnioskodawca będzie potrzebował gotówki na pokrycie kosztów związanych z życiem codziennym.

Pytanie

Czy dokonując sprzedaży działki rolnej zabudowanej powstałej w wyniku podziału jednej działki Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustęp 1, ustęp 2 o podatku od towarów i usług i nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku vat przy każdej transakcji sprzedaży?

Pana stanowisko w sprawie

Dokonując wyprzedaży majątku prywatnego – Wnioskodawca nie będzie musiał odprowadzać podatku VAT. Wnioskodawca działki w związku ze zmianą zagospodarowania okolicznych działek i brakiem możliwości użytkowania ich jako działek rolnych. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, export towarów, oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje głównie czynności podlegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Więc wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego tzn. który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata, oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 roku w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału, okoliczność że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystanych przez producentów, handlowców, usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ.URZ.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu np. o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku planowaną sprzedażą działek numer A/9, B/8. Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy planowana sprzedaż działki nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W tym miejscu należy wskazać, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom – art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zaznaczenia wymaga, że stosownie do treści art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 i § 2 ww. Kodeksu:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na podstawie art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Mocą art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Pan wraz z małżonką nabyli do majątku wspólnego 23 sierpnia 2007 roku w ramach umowy sprzedaży nieruchomość składającą się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych m.in.: A/1, B/2. 07 kwietnia 2016 roku Wnioskodawca uzyskał decyzję, która stała się ostateczna 21 kwietnia 2016 roku, zatwierdzającą podział nieruchomości działki A/1 w wyniku której powstały działki m.in.: działka nr A/9. Podział nieruchomości działki B/2 w wyniku której powstały działki m.in.: działka nr B/8. 28 grudnia 2017 roku Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki numer A/9 i B/8 ustalono warunki zabudowy, gdzie przedmiotem inwestycji jest budowa budynku mieszkalnego – jednorodzinnego z instalacjami i niezbędną infrastrukturą techniczną. Decyzja zatwierdzająca projekt budowlany wraz z pozwoleniem na budowę została wydana 09 listopada 2020 roku. Stała się ostateczna 10 listopada 2020 roku. Na działce A/9 i B/8 stoi budynek mieszkalny jednorodzinny w stanie surowym zamkniętym. Budynek został postawiony z myślą o zamieszkaniu w nim Pana syna. Pana syn studiuje i przewiduje, iż po zakończeniu nauki na uczelni będzie pracował w innej miejscowości znacznie oddalonej od miejsca rodzinnego. Obawia się Pan, że będąc właścicielem działek A/9 i B/8 od 16 lat będzie musiał podjąć decyzję o zbyciu nieruchomości. Działki o numerze A/9, B/8 od momentu nabycia wykorzystywane były do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Działki o numerze A/9 i B/8 nie były, nie są udostępniane odpłatnie podmiotom trzecim. Nie planuje Pan czynić jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości sprzedawanej przez Pana nieruchomości. Nie zamierza Pan uatrakcyjniać ww. działek, planuje Pan ją sprzedać w takiej formie w jakiej jest obecnie. Przy sprzedaży działek nie będzie korzystał Pan z pomocy pośrednictwa agencji nieruchomości. Nie będzie Pan również angażował środków finansowych na reklamę lub inne działania marketingowe mające zachęcić do zakupu, czy mające na celu zbudowanie wartości dodanych, które zwiększą atrakcyjność działek i wpłyną na ich wyższą cenę. Jedynym działaniem jakiego Pan nie wyklucza, jest zamieszczenie informacji o sprzedaży działek w gazecie lokalnej lub w internecie.

W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejnościnieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek A/9 i B/8 zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym.

Podkreślić należy, że nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyżej powołane przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika VAT, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z ww. orzeczenia TSUE wynika, że w wypadku gdy dana osoba podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy, wówczas należy ją uznać za podatnika z tytułu sprzedaży nieruchomości, gdyż sprzedaż nie następuje w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W konsekwencji, w kwestii zaliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne jako wykonywanej w ramach działalności gospodarczej kryterium decydującym jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, wystąpienie do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i uzyskanie takiej decyzji przed sprzedażą, wykonywanie czynności zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości, np. uzbrojenie terenu, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. W konsekwencji, dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem VAT pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z tak przedstawionych okoliczności sprawy wynika zatem, że w Pana przypadku nie mamy do czynienia z ciągiem celowo prowadzonych działań, których efektem końcowym miałaby być sprzedaż działek zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym. Z wniosku wynika, że budynek mieszkalny jednorodzinny w stanie surowym zamkniętym, który znajduje się na działce A/9 i B/8 został postawiony z myślą o zamieszkaniu w nim Pana syna. Pana syn studiuje i przewiduje, iż po zakończeniu nauki na uczelni będzie pracował w innej miejscowości znacznie oddalonej od miejsca rodzinnego, a Pan będzie musiał podjąć decyzję o zbyciu nieruchomości. Zatem dopiero od tego momentu mamy do czynienia z działaniami ukierunkowanymi na sprzedaż działek zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym. W tej sytuacji mamy do czynienia jedynie z pojedynczą czynnością, które nie tworzą ciągu, wskazującego na aktywne działania Pana jak handlowca, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek A/9 i A/8 zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowi ona Pana majątek prywatny, a Pan nie wykorzystywał ww. działek ani budynku mieszkalnego jednorodzinnego do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W opisanej sytuacji nie wystąpi Pan dla tej czynności w charakterze podatnika, tym samym planowana sprzedaż ww. działek zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym będzie sprzedażą Pana majątku osobistego, do której unormowania ustawy nie znajdą zastosowania.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek A/9 i B/8 zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że z uwagi na nieuznanie Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek A/9 i B/8 zabudowanych budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym i tym samym braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tego tytułu, nie udziela się odpowiedzi na pytanie dotyczące braku obowiązku naliczenia podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. działek.  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem ta interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawcy. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem żony Wnioskodawcy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00