Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.295.2023.2.KR

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I.Dane Wnioskodawczyni

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Wnioskodawczyni”). Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej dnia 1 kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: „ustawa o PIT” i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni wybrała opodatkowanie na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni nie zatrudnia pracowników ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawczyni nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.).

II.Przedmiot działalności Wnioskodawczyni

Przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej: „Działalność dominująca”). Wnioskodawczyni tworzy oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm., dalej: „ustawa o PAIPP”) są utworami.

W ramach tej działalności, Wnioskodawczyni podejmuje współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni, oprócz Działalności dominującej, prowadzi także działalność oznaczoną PKD: 63.12.Z (działalność portali internetowych), 63.11.Z (przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność), 62.09.Z (pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych), 62.03.Z (działalność związana z zarządzaniem usługami informatycznymi).

Od 1 kwietnia 2019 r. w ramach Działalności dominującej Wnioskodawczyni współpracowała z jednym Kontrahentem – (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „Kontrahent”), na podstawie umowy o współpracę zawartej na czas nieokreślony; Wnioskodawczyni zamierza kontynuować tę współpracę w dalszym ciągu, przy czym nie wyklucza podjęcia współpracy z innymi kontrahentami. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Usługi będące przedmiotem zawartej z Kontrahentem umowy, zgodnie z jej treścią oraz zawartymi w późniejszym czasie aneksami są następujące:

1.W okresie od dnia 25 marca 2019 r. do dnia 21 września 2020 r.:

Przedmiot umowy - świadczenie usług polegających na:

1)Tworzeniu analiz/projektów do systemów informatycznych;

2)Projektowaniu i wykonywaniu komponentów oprogramowania do aplikacji biznesowych;

3)Tworzeniu dokumentacji technicznej do utworzonych komponentów;

4)Tworzeniu dokumentacji technicznej do systemów informatycznych;

5)Instalacji i konfiguracji oprogramowania na wskazanych środowiskach developerskich, testowych, produkcyjnych.

2.W okresie od dnia 22 września 2020 r. do dnia 19 listopada 2020 r.:

Przedmiot umowy - świadczenie usług polegających na:

1)Tworzeniu analiz/projektów do systemów informatycznych;

2)Tworzeniu dokumentacji analitycznej, użytkowej oraz technicznej do utworzonych komponentów;

3)Tworzeniu dokumentacji analitycznej, użytkowej oraz technicznej do systemów informatycznych;

4)Projektowaniu i wykonywaniu komponentów oprogramowania do aplikacji biznesowych;

5)Instalacji i konfiguracji oprogramowania na wskazanych środowiskach developerskich, testowych, produkcyjnych.

3.W okresie od dnia 20 listopada 2020 r. do dnia 19 listopada 2020 r.:

Przedmiot umowy - świadczenie usług polegających na:

1)Tworzeniu analiz/projektów do systemów informatycznych;

2)Tworzeniu dokumentacji analitycznej, użytkowej oraz technicznej do utworzonych komponentów;

3)Tworzeniu dokumentacji analitycznej, użytkowej oraz technicznej do systemów informatycznych;

4)Projektowaniu i wykonywaniu komponentów oprogramowania do aplikacji biznesowych;

5)Instalacji i konfiguracji oprogramowania na wskazanych środowiskach developerskich, testowych, produkcyjnych;

6)Prowadzeniu szkoleń dla użytkowników systemów informatycznych.

4.W okresie od dnia 1 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Przedmiot umowy - świadczenie usług polegających na:

A.Usługi w zakresie wytwórczym oprogramowania:

1)Tworzeniu analiz/projektów do systemów informatycznych;

2)Tworzeniu dokumentacji analitycznej, użytkowej oraz technicznej do utworzonych komponentów;

3)Tworzeniu dokumentacji analitycznej, użytkowej oraz technicznej do systemów informatycznych;

4)Projektowaniu i wykonywaniu komponentów oprogramowania do aplikacji biznesowych;

5)Instalacji i konfiguracji oprogramowania na wskazanych środowiskach developerskich, testowych, produkcyjnych;

6)Prowadzeniu szkoleń dla użytkowników systemów informatycznych.

B.Usługi z zakresu rekrutacji

1)Dokonywaniu selekcji kandydatów do pracy/świadczenia usług;

2)Przeprowadzaniu rozmów kwalifikacyjnych z wybranymi kandydatami;

3)Sporządzaniu raportów, opinii i rekomendacji;

4)Reprezentowaniu (….) Sp. z o.o. na targach pracy i innych wydarzeniach branżowych.

Co istotne, tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży Kontrahentowi Wnioskodawczyni może ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie. Tworzenie dokumentacji oprogramowania, możemy zasadniczo podzielić na dwie części: opis oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia. Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które według autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji, jest część funkcjonalna, czyli taka, która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogący różnić się w zależności od oprogramowania czy nawet systemu operacyjnego, na którym oprogramowanie jest uruchamiane.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni, oprócz Działalności dominującej, prowadzi również działalność pozostałą (dalej: „Działalność pozostała”). W ramach Działalności pozostałej Wnioskodawczyni świadczy inne usługi niż te polegające na tworzeniu Oprogramowania. W przypadku współpracy z Kontrahentem usługi świadczone w ramach Działalności pozostałej to: udział w procesach rekrutacyjnych, szkolenia dotyczących powstałego już oprogramowania oraz nagrywanie tutoriali.

Wynagrodzenia za usługi świadczone w ramach Działalności pozostałej są kalkulowane oddzielnie od usług świadczonych w ramach Działalności dominującej na podstawie danych zaewidencjonowanych w systemach do obsługi projektów używanych przez Kontrahenta.

Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawczynię, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji.

W ramach współpracy z Kontrahentem, Wnioskodawczyni świadczy usługi na rzecz klientów Kontrahentów (finalnych odbiorców Oprogramowania) - Kontrahent pełni rolę pośrednika.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawczyni może współpracować z zespołami Kontrahentów lub ich klientów, wówczas ma Ona z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady kontrahenci Wnioskodawczyni mogą zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawczyni), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawczyni). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawczyni samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawczyni ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawczyni ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawczyni jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawczyni obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne - Wnioskodawczyni tworząc Oprogramowanie może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III.Charakterystyka prac programistycznych

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawczyni na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta. W latach 2019-2022 Wnioskodawczyni współpracowała z jednym kontrahentem, przy czym współpraca ta trwa w dalszym ciągu. Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości kontynuować tę współpracę i nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawczynię projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawczynię jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Począwszy od 1 kwietnia 2019 r., Wnioskodawczyni zrealizowała na rzecz Kontrahenta następujące projekty:

PROJEKT 1 – (…)

Ramy czasowe: kwiecień 2019 r. - obecnie

(…) - Aplikacja służąca do wynoszenia logiki biznesowej poza kod aplikacji. (…) jest aplikacją wykorzystywaną do budowania innych aplikacji, a dokładniej: budowanie aplikacji (chociażby aplikacji mającej za zadanie wyliczać (…) i (…)) to: budowanie interfejsu, który odpowiada za prezentację danych (tak zwany front-end) oraz back-end, który zajmuje się obsługą wszystkich procesów zachodzących w aplikacji, których użytkownik nie widzi. Taką częścią jest choćby przeliczanie składki, w zależności od zaimplementowanych słowników, wprowadzonych danych ubezpieczającego oraz pojazdu, wybranych ubezpieczycieli oraz wielu innych czynników. Użytkownik zobaczy jedynie ikonę ładowania, natomiast cala logika związana z algorytmem składki jest właśnie przechowywana w (…). Fachowo mówiąc (…) to (…) ((…)). Jego głównym celem jest nie tyle co sprawne przeliczanie składki, a umożliwienie jak najprostszej i najelastyczniejszej edycji jej algorytmu. Oczywiście (…) nie jest narzędziem jedynie do kalkulacji składek ubezpieczeniowych. To aplikacja, która pozwala na zbudowanie dowolnej struktury oraz utworzenie dowolnej konfiguracji. Można powiedzieć, że (…) stanowi jedynie pusty szablon, nie ma natomiast ograniczenia co do rodzaju reguł jakie można w nim zaaplikować. W związku z tym osoba tworząca konfigurację w (…) musi wykazywać się kreatywnym myśleniem, aby niezależnie od dostarczonej logiki, być w stanie stworzyć strukturę, której edycja w jak najszerszym zakresie będzie możliwa bez pisania kodu. W aplikacji (…) użytkownik (mówimy tu o osobie pracującej przy konfiguracji) musi skonstruować trzy struktury: kontekst (strukturę, która przyjmuje dane do (…), dane wejściowe), domenę (strukturę danych wydawanych z (…) do aplikacji która prezentuje te dane) oraz parametry i funkcje (które stanowią algorytm). Wszystkie trzy z tych modułów developer w (…) musi zaprojektować/stworzyć/zaprogramować na podstawie dostarczonych reguł.

W ramach Projektu 1 Wnioskodawczyni realizuje mini projekty typu (…) (zwane dalej: projektami typu (…)), prace testerskie oraz prace analityczne.

a)projekty typu (…) - to mini projekty przygotowywane na podstawie małych fragmentów logiki biznesowej dostarczanej przez klientów Kontrahenta ((…) sp. z o.o.). W ramach (…) po stronie Wnioskodawczyni leżało przeanalizowanie danych dostarczonych przez klienta, przekonwertowanie ich na logikę, która najefektywniej sprawdzi się w (….), w tym zaprojektowanie kontekstu (struktury danych wejściowych), domeny (struktury danych wyjściowych) oraz całego algorytmu i wszystkich zdefiniowanych przez biznes w dokumentacji reguł. Po stronie Wnioskodawczyni leży wówczas zbudowanie algorytmu, sprawdzenie poprawności jego działania, zapewnienie wydajności pisanych metod (funkcje pisane były w języku.....). ....jest językiem opartym na ....w związku z tym do pisania w ....należy zarówno znać ..., jak i metody charakterystyczne dla .....

b)Prace testerskie: testy manualne, w tym eksploracyjne. Część testów polega na odtwarzaniu błędów ze zgłoszeń użytkowników (ok. 40%), opisanie kroków odtworzenia i wrzucenie zgłoszenia do (...). Znaczną część testów stanowią testy eksploracyjne (ok. 60%), mające na celu zbadanie wpływu wykrytego problemu na powiązane moduły.

Dokumentacja do aplikacji przed 2019 r. była znikoma i w dużej mierze zdezaktualizowana. Aplikacja jest częściowo oparta na legacy kodzie, jest to kod aplikacji, który został napisany lata temu i nikt od tamtej pory nie wprowadzał w niektórych jego częściach żadnych zmian. W praktyce oznacza to, że są funkcjonalności w aplikacji, których działanie nie zostało udokumentowane w momencie utworzenia, i teraz po latach, brak informacji jak dana funkcjonalność dokładnie działa. Częścią testów eksploracyjnych jest zbadanie działania również tych modułów i zbadanie ich działania od strony (…). Do połowy 2023 r. zadaniem Wnioskodawczyni jest też napisanie testów (…) dla aplikacji w postaci zestawu testów w aplikacji (…) pozwalającej na sprawdzenie poprawności działania funkcjonalności przed każdym wydaniem. Testy te będą wymagały napisania zapytań z indywidualnie zaprojektowanymi zestawami danych wejściowych oraz określenie danych wyjściowych, w oparciu o które nastąpi weryfikacja poprawności wykonania testu.

Zarówno napisanie tych zapytań, jak i zaprojektowanie danych testowych będzie leżało w zakresie obowiązków Wnioskodawczyni.

Od lutego 2022 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prace deweloperskie nad nowym (…). Jest to pisana od nowa aplikacja (w nowszych technologiach) wykorzystująca częściowo moduły ze starej aplikacji (…). W ramach prac zespołu deweloperskiego do obowiązków Wnioskodawczyni należy: weryfikacja przypadków testowych oraz przypadków użycia i testy manualne, testy akceptacyjne, weryfikacja działania napisanych funkcjonalności oraz ich użyteczności biznesowej. Sprawdzenie zgodności zachowania nowo napisanych funkcjonalności (w nowym (…)) z zachowaniem ich starszych odpowiedników (w starszym (…)) - testy porównawcze. Testy nowego (…) są również testami manualnymi, składają się na nie dwie części; weryfikacja zgodności poszczególnych ekranów z makietami przygotowanymi wcześniej przez (…) designera oraz sprawdzeniu funkcjonalności samych ekranów. Sprawdzenie funkcjonalności kolejnych ekranów wymaga sprawdzenia odpowiedzi z przeglądarek internetowych, poprawności kodów zwracanych błędów oraz komunikatów, a następnie przeprowadzenia testów jednostkowych sprowadzających poszczególne funkcjonalności w izolacji od reszty, w ostatniej fazie odbywają się testy eksploracyjne opierające się o niestandardowe ścieżki użycia oraz powiązania między kolejnymi modułami w aplikacji (na tę ostatnią część Wnioskodawczyni poświęca najwięcej czasu). Są to kompleksowe testy poszczególnych ekranów aplikacji wraz z powiązaniami testowanego ekranu z innymi modułami/ekranami. Na ostatnim etapie sprawdzane jest też użycie biznesowe danej funkcjonalności, projektowane są np. tablice decyzyjne/parametry oraz funkcje pozwalające na sprawdzenie działania wybranej funkcjonalności.

c)Prace analityczne: Prace analityczne podejmowane przez Wnioskodawczynię w Projekcie 1 to w 20% opis poprawek w aplikacji. Pozostała część prac analitycznych wiąże się z wymyślaniem oraz opisywaniem nowych funkcjonalności oraz ścieżek działania aplikacji (80%), w tym przewidywanie zachowania użytkownika podczas korzystania/poruszania się po aplikacji, zaplanowanie koniecznych komunikatów (w języku angielskim i polskim) oraz sposoby ich prezentacji, stworzenie koncepcji mechanizmów działania aplikacji, konsultacja ograniczeń technologicznych z zespołem developerskim. W oparciu o powyższe działania tworzony jest pełny opis funkcjonalności, oraz lista przypadków skrajnych (wyjątków), które trzeba będzie uwzględnić przy implementowaniu funkcjonalności, aby zagwarantować jej poprawne działanie nawet przy nietypowych, czy bardziej skomplikowanych ścieżkach działania użytkownika. Od lutego 2022 r. dodatkowo w ramach prac analitycznych badany jest wpływ okrojenia poszczególnych funkcjonalności na działanie całej aplikacji, możliwość wprowadzenia uproszczeń w logice aplikacji celem przyspieszenia wydania pierwszej wersji oraz planowanie czasu i kolejności dodawania kolejnych modułów (funkcjonalności) tak, aby wartość biznesowa aplikacji wzrastała.

W ramach pracy nad Projektem 1 Wnioskodawczyni tworzy także tutoriale filmowe na platformę (…) oraz uczestniczy w rekrutacji, natomiast czynności te nie zaliczają się do Działalności dominującej, ale tak zwanej Działalności pozostałej Wnioskodawczyni.

PROJEKT 2-(…)

Ramy czasowe: 7 października 2020 r. – 7 maja 2021 r.

Aplikacja, przy której wykonywane były prace to porównywarka kredytów hipotecznych. Bazując na wprowadzonych danych oraz puli wybranych banków pokazywała zestawienie ofert kredytowych oraz pozwalała na wygenerowanie uzupełnionych dokumentów aplikacyjnych niezbędnych do uzyskania kredytu w danej instytucji.

Prace prowadzone w ramach projektu byty rejestrowane na jeden z dwóch „podprojektów” w systemie Kontrahenta ((…) sp. z o.o.):

a)(…) prace deweloperskie

oraz

b)(…) spotkania oraz kwestie organizacyjne prac deweloperskich.

(…) - w ramach prac deweloperskich projektu (…) Wnioskodawczyni poprawiała i rozbudowywała algorytm mapowania wartości na druki pdf. Algorytm zajmujący się mapowaniem wartości znajdował się po stronie (…). Jeśli jakaś wartość nie była prawidłowo mapowana przez aplikację, która korzystała z reguł zdefiniowanych w (…), tworzone było zgłoszenie z opisem nieprawidłowości. Po stronie Wnioskodawczyni leżało zdefiniowanie błędu, określenie jego wpływu na cały algorytm, wytyczenie fragmentów kodu do poprawki, oraz ścieżek biznesowych w tym algorytmie wymagających dopracowania przez analityków biznesowych klienta. Gdy konieczne zmiany (z biznesowego punktu widzenia) zostały opisane przez analityków klienta, Wnioskodawczyni mogła przystąpić do wykonywania poprawek w kodzie w (…), następnie konieczna była weryfikacja poprawności naniesionych zmian, zadbanie o wydajność napisanych metod. Niejednokrotnie w wyniku zgłoszonego błędu konieczny był refactor lub kompletne przepisanie zaimplementowanych wcześniej metod celem zmniejszenia stopnia skomplikowania algorytmu lub wręcz odwrotnie - zwiększenia stopnia złożenia algorytmu by zaopiekować wszystkie niezbędne przypadki. Prace deweloperskie wykonywane były tylko w narzędziu (…).

PROJEKT 3 – (…)

Ramy czasowe: 29 października 2020 r. – 22 stycznia 2021 r.

Projekt wymagał utworzenia reguł liczących składki (…) w różnych pakietach. Wyniesienie tych wartości do Pakietów, które następnie miały być wyciągane (…). Klient dostarczył Kontrahentowi fragment logiki biznesowej, na podstawie której budowana była dla Niego logika tak, by dostarczona przez Kontrahenta konfiguracja, mogła być następnie rozbudowywana już przez zespól klienta Kontrahenta. Klient Kontrahenta wykupił u Kontrahenta utworzenie podstawy konfiguracji zgodniej z dostarczoną przez nich logiką oraz szkolenie, które przygotuje pracowników klienta Kontrahenta do pracy z (…) oraz dalszej rozbudowy struktury zdefiniowanej w (…), a z tym oczywiście licencję na (…). W ramach prac nad tym projektem Wnioskodawczyni musiała na podstawie dostarczonej przez klienta Kontrahenta konfiguracji zaprojektować i zaimplementować kontekst oraz domenę, biorąc pod uwagę teoretyczne modyfikacje, jakie w przyszłości zespół klienta Kontrahenta mógłby chcieć tam wprowadzać, a następnie zbudować reguły w parametrach i funkcjach spełniające warunki określone w dostarczonej dokumentacji. Odmienność tego projektu od innych polegała przede wszystkim na nietypowym wykorzystaniu struktury domenowej. Z reguły domena zwraca wiele obiektów wynikowych, które wykorzystuje aplikacja podłączona do (…). Tutaj aplikacja wywoływała pojedynczy obiekt z domeny, pozostałe elementy domenowe zostały wykorzystane w celu ułatwienia nawigacji po konfiguracji osobom, które następnie miały tą konfigurację modyfikować. Największy nacisk przy budowaniu struktury domeny był położony na łatwość w nawigacji po zaimplementowanych regułach, podczas gdy w innych projektach podczas tworzenia domeny skupiamy się na tym jaką strukturę danych należy zwrócić aplikacji do (…) się odwołującej.

Implementacja jest prowadzona przez Wnioskodawczynię we wszystkich projektach zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (..) lub (…) ((…)). Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Wnioskodawczyni ma bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sama decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy Wnioskodawczyni tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawczyni dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom Wnioskodawczyni przekazuje na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawczyni nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Wnioskodawczyni będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawczyni nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawczyni i obejmuje m.in. szczegółowy opis nowych funkcjonalności począwszy od wytworzenia koncepcji, opisania koniecznych do utworzenia mechanizmów w aplikacji, utworzenia/zabezpieczenia wszystkich ścieżek w interfejsie aplikacji zarówno tych pożądanych, jak i tych niepożądanych, mogących potencjalnie spowodować wadliwe działanie aplikacji, rozpisanie wszystkich koniecznych komunikatów pokazywanych przez aplikację użytkownikowi w języku angielskim i polskim, wytwarzanie dokumentacji w oparciu o przeprowadzone wcześniej testy, pisanie algorytmów w języku groovy w wytwarzanym narzędziu (silniku reguł (…)), analizę błędów w kodzie, poprawki istniejącego kodu, a także tworzenie nowych algorytmów, testy manualne. W zależności od projektu były to albo testy eksploracyjne ((…)) skupione na sprawdzeniu działania nieudokumentowanych funkcjonalności i uzupełnienie dokumentacji lub testy będące częścią wyprowadzanych w kodzie poprawek jako pre test czy fix zadziałał zgodnie z oczekiwaniem, przed oficjalnym odesłaniem zadania do testów na środowiskach testowych.

W ramach tworzenia Oprogramowania Wnioskodawczyni uwzględnia jedynie ogólne wytyczne, w szczególności co do terminów realizacji, zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez Kontrahenta lub przez finalnego klienta Kontrahenta. Natomiast tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawczynię wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawczynię będące rezultatem Jej twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawczyni. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Jak już zostało to wskazane w szczegółowych opisach poszczególnych projektów, tworzenie oprogramowania przez Wnioskodawczynię nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentowi twórca może ustalać szczegółowy zakres z kontrahentem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone oprogramowanie.

Twórczą działalność Wnioskodawczyni odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”). Wobec czego, Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje Ona tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawczyni odpowiedzialna jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część działalności Wnioskodawczyni. W przeważającej części zadania Wnioskodawczyni polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania podejmowane są przez Wnioskodawczynię w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu Wnioskodawczyni przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac. Ze względu na charakter branży, Wnioskodawczyni nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Wnioskodawczyni bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawczyni tworzy Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Wskazać również należy, iż zasadniczo Oprogramowanie Wnioskodawczyni, w zależności od projektu, może być przeznaczone do użytku na komputerze, smartfonie, tablecie lub innym urządzeniu mobilnym.

IV.Przychody ze zbycia Oprogramowania

W zamian za usługi wykonane w ramach Działalności dominującej Wnioskodawczyni otrzymuje umówione wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawczyni ukształtowała się w następujący sposób: w okresie od dnia 1 kwietnia 2019 r. do dnia 30 września 2020 r. zostało ustalone w stałej miesięcznej wysokości, natomiast w okresie od dnia 1 października 2020 r. do chwili obecnej uzależnione od liczby przepracowanych godzin.

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawczynię należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Zgodnie z postanowieniami zawartych umów Wnioskodawczyni zobowiązała się przenieść na Kontrahenta wszelkie autorskie prawa majątkowe (w tym wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich) do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy nieograniczonego w czasie rozporządzania w kraju i za granicą na następujących polach eksploatacji: utrwalenie, zwielokrotnienie, wprowadzenie do pamięci komputera, modyfikowanie, tworzenie utworów zależnych, sprzedaż, wynajem.

Przychody z Działalności pozostałej nie są przychodami ze zbycia Oprogramowania i w stosunku do nich Wnioskodawczyni nie zamierza stosować preferencyjnej stawki opodatkowania, zatem nie są one przedmiotem wniosku.

Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosowanych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawczyni ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty.

V.Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawczyni ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)księgowość - koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawczyni traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych;

b)koszty związane w transportem (karta miejska, przejazdy taksówkami) - koszty ponoszone w związku transportem są niezbędne do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. W konsekwencji, poniesienie tych kosztów wpłynęło na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, a tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych;

c)sprzęt elektroniczny - jest niezbędny Wnioskodawczyni, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera (laptopa), zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawczyni konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosowanego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawczynię z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jej pracy;

d)literatura branżowa, specjalistyczne kursy/szkolenia - koszty zakupu specjalistycznej literatury i udziału w szkoleniach i kursach związanych z wytworzeniem Oprogramowania są również bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością. Należy bowiem podkreślić, że głównymi elementami, które pozwalają na tworzenie Oprogramowania komputerowego są posiadane przez Wnioskodawczynię doświadczenie i kompetencje. Poszerzanie wiedzy w oparciu o specjalistyczną literaturę i szkolenia są niezbędne, aby tworzone oprogramowanie spełniało aktualne oczekiwania odbiorców.

Uzyskiwane przez Wnioskodawczynię przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawczynię, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.

VI.Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

W latach 2019 - 2022 Wnioskodawczyni wyodrębniła trzy kwalifikowane IP. W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawczynię w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawczynię w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu: W związku z faktem, iż Wnioskodawczyni realizuje na rzecz Kontrahentów łącznie trzy projekty, a w ramach każdego projektu powstaje jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany jest jak jako przychód z trzech kwalifikowanych IP.

Ustalenie kosztów:

a)W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawczyni przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawczyni z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b)Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawczyni ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.

VII.Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawczyni ustala kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawczyni wyodrębnia tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT pod literą „a”. Wnioskodawczyni nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus wynosi „1”.

VIII.Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawczyni sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawczyni wyodrębniła kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawczyni ustala dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawczyni wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawczynię pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX.Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawczyni zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawy opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X.Podsumowanie

Wnioskodawczyni rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawczyni planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawczynię przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w latach 2019, 2020, 2022 oraz styczniu i lutym 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. oraz w latach kolejnych).

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni wskazuje i oświadcza, że prowadzi prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany maja charakter ulepszeń (czyli w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Od tut. Organu Wnioskodawczyni oczekuje udzielania odpowiedzi, czy prowadzona przez Nią działalność opisana we wniosku, wyczerpuje znamion działalności badawczo-rozwojowej, a co za tym idzie, czy Wnioskodawczyni jest uprawiona do skorzystania z ulgi IP BOX.

W ramach pytania pierwszego Wnioskodawczyni oczekuje oceny, czy podejmowana przez Nią Działalność dominująca polegająca na tworzeniu „Oprogramowania” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „updof”) jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawczyni prowadzi prace rozwojowe nieprzerwanie od dnia 1 kwietnia 2019 r.

Podejmowane prace od dnia 1 kwietnia 2019 r. dotyczą 3 projektów.

Celem projektu 1 jest stworzenie aplikacji służącej do wynoszenia logiki biznesowej poza kod aplikacji. (…) jest aplikacją wykorzystywaną do budowania innych aplikacji.

Celem projektu 2 było stworzenie aplikacji pozwalającej na porównywanie kredytów hipotecznych.

Celem projektu nr 3 było utworzenie reguł liczących składki (…) w rożnych pakietach.

Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjęła Wnioskodawczyni w ramach prowadzonych prac rozwojowych. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy analizę danych dostarczonych przez klienta, przekonwertowanie ich na logikę, zbudowanie algorytmu, sprawdzenie poprawności jego działania, zapewnienie wydajności pisanych metod, przeprowadzenie testów manualnych, w tym eksploracyjnych; opis poprawek w aplikacji, tworzenie oraz opisywanie nowych funkcjonalności oraz ścieżek działania aplikacji; poprawianie oraz rozbudowa algorytmów, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu podejmowanym pracom. Prace rozwojowe obejmują czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania, a także stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.

Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym będzie pracowała Wnioskodawczyni.

Prowadzone prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem. Wnioskodawczyni zakłada, że prace rozwojowe prowadzone w przyszłości także zostaną zakończone pozytywnym wynikiem.

Wyniki prowadzonych prac rozwojowych mają ustaloną formę, tzn. mają postać kodu źródłowego lub dokumentacji powstałej w związku z tworzeniem programowania.

Wnioskodawczyni po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego. Z tego względu wskazać należy, iż oprogramowanie komputerowe jest wykorzystywane na potrzeby działalności odbiorcy docelowego, a nie na potrzeby działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Celem działalności Wnioskodawcy jest bowiem tworzenie oprogramowania uwzględniającego potrzeby odbiorcy docelowego, dla którego jest ono tworzone.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawczyni zaprojektowała i stworzyła nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace podejmowane przez Wnioskodawczynię, a zmierzające do wytworzenia Oprogramowania, uwzględniają indywidualne i specyficzne potrzeby poszczególnych zamawiających, zatem każdy z Projektów odróżnia się od pozostałych. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest/nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Począwszy od kwietnia 2019 r., Wnioskodawczyni w dalszym ciągu realizuje na rzecz Kontrahenta projekt 1, polegający na stworzeniu aplikacji służącej do wynoszenia logiki biznesowej poza kod aplikacji. (…) jest aplikacją wykorzystywaną do budowania innych aplikacji.

W okresie październik 2020 - maj 2021 Wnioskodawczyni pracowała nad projektem 2, czyli aplikacją pozwalającą na porównywanie kredytów hipotecznych.

W okresie październik 2020 - styczeń 2021 Wnioskodawczyni pracowała nad projektem 3, który polegał na utworzeniu reguł liczących składki (…) w różnych pakietach.

Z uwagi na fakt, że tworzone oprogramowanie zawsze uwzględnia potrzeby konkretnego odbiorcy docelowego, Wnioskodawczyni nie będzie w ramach prowadzonej działalności po raz kolejny oferowała oprogramowania, które zostało już wytworzone na rzecz konkretnego odbiorcy.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Działania Wnioskodawczyni zawsze są uzależnione od Jej indywidualnej inwencji. Jedynie efekt prac Wnioskodawczyni jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca Wnioskodawczyni polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić realizację konkretnego efektu.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie prowadziła i prowadzi prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe.

Doprecyzowując treść pierwszego pytania, Wnioskodawczyni wskazuje, że pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawczynie Działalność dominująca polegająca tworzeniu Oprogramowania” Wnioskodawczyni rozumie całość działań realizowanych przez Nią w ramach współpracy ze swoim jedynym kontrahentem, tj. (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…). Z Kontrahentem tym Wnioskodawczyni zawarła jedną umowę, która była następnie zmienia w drodze aneksów. Szczegółowy zakres obowiązków Wnioskodawczyni w trakcie współpracy z Kontrahentem został w sposób szczegółowy opisany we wniosku.

Pod pojęciem programu komputerowego Wnioskodawczyni rozumie oprogramowanie oferujące bezpośredni kontakt człowieka z komputerem, czyli realizujące interakcję użytkownika z komputerem. Oprogramowanie to przeznaczone jest do wykonywania czynności oraz rozwiązywania problemów zadanych przez tego użytkownika i wymaga uprzedniego uruchomienia systemu operacyjnego, na którym to oprogramowanie zostanie uruchomione.

Wnioskodawczyni wytworzyła/wytwarza następujące programy:

Pierwszy program, który Wnioskodawczyni wytarzała i nadal wytwarza to aplikacja (…) służąca do wynoszenia logiki biznesowej poza kod aplikacji. (…) jest aplikacją wykorzystywaną do budowania innych aplikacji, a dokładniej: budowania aplikacji (chociażby aplikacji mającą za zadanie wyliczać (…)) to: budowania interfejsu, który odpowiada za prezentację danych (tak zwany front-end) oraz backend, który zajmuje się obsługą wszystkich procesów zachodzących w aplikacji, których użytkownik nie widzi.

Drugi program, przy którym wykonywane były prace to porównywarka kredytów hipotecznych. Bazując na wprowadzonych danych oraz puli wybranych banków pokazywała zestawienie ofert kredytowych oraz pozwalała na wygenerowanie uzupełnionych dokumentów aplikacyjnych niezbędnych do uzyskania kredytu w danej instytucji.

Trzeci program polegał na utworzeniu reguł liczących składki (…) w różnych pakietach. Wyniesienie tych wartości do Pakietów, które następnie miały być wyciągane (…). Klient dostarczył Kontrahentowi fragment logiki biznesowej, na podstawie której budowana była dla Niego logika tak, by dostarczona przez Kontrahenta konfiguracja, mogła być następnie rozbudowywana już przez zespół klienta Kontrahenta.

„Program komputerowy” i „oprogramowanie” to pojęcia, których Wnioskodawczyni używa zamiennie, a których znaczenie zostało wyjaśnione powyżej. Właśnie tych pojęć dotyczą pytania Wnioskodawczyni.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazuje, że w ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawczynię w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie cześć głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicje programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletna aplikacje można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicje. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawczynię w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu.

Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawczyni zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawczyni nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawczyni są twórczą realizacja szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawczyni, które są przez Nią określane programem komputerowym/Oprogramowaniem/kompletną aplikacją/skryptem/poszczególną funkcjonalnością/modyfikacją/ulepszeniem oprogramowania, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawczyni po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta.

Każdy przypadek tworzenia/rozwijania/ulepszania przez Wnioskodawczynię „programu komputerowego (Oprogramowania)” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawczynię prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawczyni prowadziła i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego (Oprogramowania)”, który jest efektem pracy Wnioskodawczyni.

Programy komputerowe (Oprogramowania) zawsze są efektem prowadzonych przez Wnioskodawczynię prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Działania Wnioskodawczyni polegające na ulepszeniu lub modyfikacji istniejącego Oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania.

Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent).

Zgodnie z treścią zawartej umowy, Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie z tytułu prawidłowo wykonanych usług. Nie jest to wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „programu komputerowego”, ale także z tytułu innych czynności, mianowicie prowadzenie szkoleń dla użytkowników systemów informatycznych.

Wnioskodawczyni przenosi, w ramach otrzymanego Wynagrodzenia, z chwilą wniesienia opłaty za usługę, majątkowe prawa autorskie do Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) i kodów źródłowych Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) na wszystkich polach eksploatacji (wskazanych w treści wniosku), odnoszących się do całego Utworu oraz do poszczególnych jego części.

Zgodnie z treścią zawartej Umowy, od kwietnia 2019 r. do września 2020 r. Wnioskodawczyni przysługiwało wynagrodzenie ryczałtowe, natomiast od dnia 1 października 2020 r. do chwili obecnej wynagrodzenie wypłacane jest w oparciu o ilość przepracowanych godzin. Każdorazowo wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawczynię. Rozliczenie następuje po upływie okresu rozliczeniowego i obejmuje całość świadczonych usług za dany okres. Faktura jest wystawiana przez Wnioskodawczynię ostatniego dnia danego miesiąca, z 14 dniowym terminem zapłaty.

Wnioskodawczyni nie umieszcza na fakturze informacji/odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Faktury są wystawiane na łączne wynagrodzenie, które przysługiwało Wnioskodawczyni od klienta w danym miesiącu na podstawie ryczałtu (od kwietnia 2019 r. do września 2020 r.) albo ewidencji godzinowej (od dnia 1 października 2020 r. do chwili obecnej).

Poszczególne czynności, za które Wnioskodawczyni otrzymuje umówione wynagrodzenie, wynikają z zestawienia prac podejmowanych na rzecz Kontrahenta.

Przenoszenie praw autorskich odbywa się na podstawie umowy o współpracę, która zostanie omówiona poniżej. Umowa ta została zawarta w formie pisemnej ze wskazanymi polami eksploatacji, na których następuje takie przeniesienie. Przeniesienie praw majątkowych następuje bez dodatkowych dokumentów w momencie ustalenia utworu, poprzez fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego. Wyodrębnienie programu komputerowego/oprogramowania komputerowego następuje w momencie jego ukończenia. Wnioskodawczyni przekazuje program Zleceniodawcy, a Zleceniodawca go przyjmuje. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest fizyczne wydanie kodu poprzez umieszczenie go w repozytorium w chmurze. Przeniesienie tych praw potwierdzają faktury, które są wystawiane przez Wnioskodawczynię.

Zgodnie z postanowieniami zawartej z Kontrahentem umowy, Wnioskodawczyni zobowiązuje się przenieść na Kontrahenta wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne do projektów, oprogramowania, raportów i dokumentacji powstałych w wyniku realizacji usług, co następuje:

-w ramach wynagrodzenia za wykonanie tej usługi określonego kwotą wymienioną na fakturze,

-bezwarunkowo i bezzwłocznie z chwilą wniesienia przez Kontrahenta opłaty za usługę.

Ww. przeniesienie dotyczy nieograniczonego w czasie rozporządzania w kraju i za granicą na następujących polach eksploatacji: utrwalenie, zwielokrotnienie, wprowadzenie do pamięci komputera, modyfikowanie, tworzenie utworów zależnych, sprzedaż, wynajem.

Opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich zawarta jest w kwocie z tytułu świadczenia danej usługi informatycznej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zatem w ramach pytania Organ wzywa Wnioskodawczynię do udzielenia odpowiedzi, czy działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię w ramach wytwarzania ulepszania/rozwijania/ modyfikowania oprogramowania komputerowego, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, tymczasem kwestia ta jest przedmiotem pytania Wnioskodawczyni (pyt. nr 1 zawarte w przedmiotowym wniosku: Czy podejmowana przez Wnioskodawczynię Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

Zatem kwestia, czy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową, jest przedmiotem wniosku, a nie elementem stanu faktycznego. Gdyby Wnioskodawczyni była w stanie samodzielnie zakwalifikować swoją działalność jako badawczo-rozwojową, to przedmiotowy wniosek w dużej części byłby bezzasadny. Wnioskodawczyni pragnie wskazać, że działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Wnioskodawczynię projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych, szytych na miarę programów komputerowych. Działalność Wnioskodawczyni ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Uzyskana w ten sposób nowa wiedza służy do tworzenia nowych zastosowań (funkcjonalności). Tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony.

Efekty pracy Wnioskodawczyni, które są przez Nią określane jako Oprogramowanie, w każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania/modyfikowania utworów, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawczyni po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahentów.

Wnioskodawczyni przygotowuje nowe Oprogramowanie lub wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program.

W ramach podejmowanych przez Wnioskodawczynię prac, program ulepszany/modyfikowany uzyskuje nowe funkcjonalności i możliwości, co oznacza, że działania Wnioskodawczyni polegające na ulepszaniu/modyfikowaniu oprogramowania w sposób wskazany powyżej zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania.

W przypadku, gdy Wnioskodawczyni współpracuje z innymi programistami, każda poszczególna część oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawczynię (po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każda poszczególna część oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawczynię (po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów na mocy zawartych z Kontrahentami umów o współpracę, otrzymując w zamian stosowne wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Nigdy nie została zawarta odrębna umowa pomiędzy Wnioskodawczynią a innymi współtwórcami całości oprogramowania, mająca za przedmiot przeniesienie razem (łącznie) na rzecz danego klienta (jako współwłaściciele) prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tytułem uzupełnienia Wnioskodawczyni wskazuje, iż Kontrahent, z którym współpracuje, realizuje Projekty polegające w szczególności na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego. Kontrahent Wnioskodawczyni realizując Projekt może zlecić wykonanie całego Projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawczyni), lub jeśli specyfika Projektu tego wymaga może zlecić wykonanie poszczególnych części Projektu kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawczyni). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji Projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres Projektu jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania, a wszyscy łącznie tworzą pewnego rodzaju (wspomniany we wniosku) „zespół programistów”. Nie oznacza to jednak, że zespół ten wspólnie tworzy te same części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy uzgodnioną część kodu. Wnioskodawczyni samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia oprogramowania, w wyniku której powstają nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawczyni podejmując się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania z obszaru, w którym jest specjalistą (oprogramowanie to następnie może zostać przez Kontrahenta połączone z innymi fragmentami kodu stworzonymi przez innych usługodawców) każdorazowo prowadzi projekt wewnątrz własnego przedsiębiorstwa. Przystępując do realizacji zlecenia Wnioskodawczyni każdorazowo ustala jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez Kontrahenta lub jego klienta, przyjmuje harmonogram według którego świadczyła będzie usługę oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne. Działalność Wnioskodawczyni jest zatem bezpośrednio związana z wytworzeniem oprogramowania, które następnie zbywa na rzecz Kontrahentów.

Fakt, iż z perspektywy Kontrahenta lub Jego klienta produktem końcowym będzie oprogramowanie składające się z większej liczby programów komputerowych wytwarzanych przez niezależnych od siebie programistów nie ma wpływu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności.

Koszt na księgowość ponoszony jest przez Wnioskodawczynię co miesiąc, od początku prowadzenia działalności gospodarczej. Z uwagi na czas trwania i regularność został on określony jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej, mimo że żadna ustawa podatkowa nie zawiera definicji „kosztu stałego”.

Poniżej Wnioskodawczyni przedkłada listę wydatków na sprzęt elektroniczny:

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzenie przez Wnioskodawczynię w okresach miesięcznych aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

Poniżej Wnioskodawczyni przedkłada listę wydatków na specjalistyczne kursy/szkolenia.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone przez Wnioskodawczynię w okresach miesięcznych aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

Koszt poniesiony przez Wnioskodawczynię na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawczyni traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych. Koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię w związku transportem są niezbędne do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. W konsekwencji, poniesienie tych kosztów wpłynęło na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, a tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych. Sprawne tworzenia oprogramowania wymaga nie tylko komputera, ale także dodatkowego sprzętu elektronicznego, który umożliwia sprawne tworzenie programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Koszty literatury branżowej, specjalistycznych kursów i szkoleń są również bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością. Należy bowiem podkreślić, że głównymi elementami, które pozwalają na tworzenie Oprogramowania komputerowego są posiadane przez Wnioskodawczynię doświadczenie i kompetencje. Poszerzanie wiedzy w oparciu o specjalistyczną literaturę, szkolenia i kursy są niezbędne, aby tworzone oprogramowanie spełniało aktualne oczekiwania odbiorców.

Opisane we wniosku koszty związane są zarówno z opisaną we wniosku Działalnością dominującą, jak i działalnością pozostałą.

Wnioskodawczyni przyporządkowuje poszczególne wydatki z trzeciego pytania do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawczyni z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wnioskodawczyni nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem Oprogramowania. Wnioskodawczyni nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźnika nexus.

Wnioskodawczyni prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję od dnia 1 kwietnia 2019 r.

Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawczynię Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki na:

a)księgowość,

b)transport (karta miejska, przejazdy taksówkami),

c)sprzęt elektroniczny,

d)literatura branżowca, specjalistyczne kursy/szkolenia,

uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

§patent,

§prawo ochronne na wzór użytkowy,

§prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

§prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

§dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

§prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

§wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

§autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań” do prac rozwojowych. Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 ze. zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowa zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działania Wnioskodawczyni nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawczynię Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowali. Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu. W wyroku z dnia 7 listopada 2007 r. (sygn. akt I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem Sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIPP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuję się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Zdaniem Wnioskodawczyni, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawczyni i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawczyni tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawczynię ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawczynię przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawczyni będzie zatem spełniony.

Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.” Zdaniem Wnioskodawczyni, podejmowana przez Nią działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Wnioskodawczyni prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany - przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawczyni. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ocenie Wnioskodawczyni, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.” Wnioskodawczyni zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania. W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO, Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawczyni wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochrona prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni prowadzi Ona działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawczyni chciałaby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (...) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.”. Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując - prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z dnia 4 marca 2020 r., w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawczynię spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych:

§0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ;

§0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS;

§0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2;

§0114-KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ;

§0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1;

§0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC;

§0113-KDIPT2-2.4011.381.2020.3.MK,

§0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG;

§0113-KDIPT2-3.4011.430.2020.2.SJ;

§0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM;

§0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP;

§0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP;

§0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO;

§0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM;

§0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD;

§0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP;

§0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA;

§0113-KDIPT2-1.4011.74.2020.2.MM;

§0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP;

§0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM;

§0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD;

§0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP;

§0113-KDlPT2-3.4011.24.2020.2.AC;

§0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3 JŚ;

§0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR;

§0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST;

§0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS;

§0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC;

§0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG;

§0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR;

§0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR;

§0113-KDIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ;

§0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ;

§0111-KDIB1-1.4011.3320202.NL;

§0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK;

§0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP;

§0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JKT;

§0111-KDIB1-3.4011.10.2020.2.APO;

§0111-KDIB1-3.4011.52.2020.2.PC;

§0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK;

§0112-KDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA;

§0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF;

§0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM;

§0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC;

§0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA;

§0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW;

§0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM;

§0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS;

§0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA;

§0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC;

§0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW;

§0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM;

§0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA;

§0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM;

§0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM;

§0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC;

§0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM;

§0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW;

§0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA;

§0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC;

§0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM;

§0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM;

§0112-KDIL2-2.4011.144.2019.2. WS;

§0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC;

§0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW;

§0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP;

§0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP;

§0112-KDIP3-3.4011.412.2019.2.MM.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawczyni uważa, że prowadzona przez Nią działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawczyni zadała we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Intencją Wnioskodawczyni jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałaby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez Nią spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe. W ocenie Wnioskodawczyni organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że podejmowana przez Nią Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 2 (Ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Zdaniem Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawczyni istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że -wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Należy uznać, że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawczynię spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polska Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

§musi być rezultatem działalności człowieka,

§wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

§musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

§konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

W ocenie Wnioskodawczyni, tworzone przez Nią Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawczynię jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zdaniem Wnioskodawczyni, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawczyni wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w praktyce za program komputerowy uznawany jest „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor KIS potwierdza, że tworzenie oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentowi twórca może ustalać szczegółowy zakres z kontrahentem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone oprogramowanie. Dochód uzyskany ze świadczenia usług polegających na podejmowaniu różnorakich czynności towarzyszących tworzeniu kodu, również podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką, o ile są podejmowane w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Istotne w naszej ocenie jest to, aby finalnym produktem działań podatnika był „program komputerowy” i nie jest przy tym istotne ile czasu poświęcono samemu programowaniu, a ile działaniom towarzyszącym, niezbędnym do wytworzenia kodu, tj. pracom koncepcyjnym czy analitycznym. Ważne jest aby cały zespól wykonanych czynności prowadził do określonego wyniku, którym jest powstanie programu komputerowego (rozumianego jako kod źródłowy).

Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych:

1)interpretacja indywidualna nr 0114-KDIP3-2.4011.999.2021.2.AC z 11 stycznia 2022 r.

a)Stan faktyczny: Wnioskodawca w celu realizacji zleceń od kontrahentów prowadzi prace rozwojowe mające na celu stworzenie nowej koncepcji oprogramowania. Ponadto do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania konieczne jest dokonywanie jego rozwijania oraz ulepszania (co wynika z istoty działalności programistycznej). W tym zakresie Wnioskodawca, m.in. tworzy od początku lub weryfikuje dokumentacje do danej części rozwiązania technologicznego, analizuje kod programistyczny pod kątem aktualnego działania i ewentualnych zmian, tworzy testy jednostkowe, które potwierdzają obecne działanie i potencjalnie oczekiwane zmiany w aplikacji, zmienia kod programistyczny, usuwa testy jednostkowe, które działały na poprzedniej logice aplikacyjnej.

W tymże kroku Wnioskodawca, m.in:

·projektuje rozwiązania,

·tworzy oprogramowanie zgodne z wytycznymi klienta (tj. potrzebami biznesowymi),

·ulepsza oprogramowanie w ramach testów manualnych i automatycznych,

·wprowadza konieczne poprawki usprawniające odpowiednie działanie oprogramowania,

·tworzy nowe funkcjonalności w celu rozszerzenia funkcjonalności oprogramowania (powyższe jest możliwe dzięki modyfikacji/przebudowania kodu),

·wykonuje prace serwisowe polegające głównie na rozwiązywaniu bieżących problemów wytworzonego oprogramowania.

b)Pytania Wnioskodawcy:

1)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na świadczeniu usług w zakresie tworzenia oprogramowania polegających na rozwinięciu istniejącej aplikacji lub stworzeniu indywidualnego rozwiązania (oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2)Czy prawo autorskie do oprogramowania tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

c)Stanowisko organu: Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 tej ustawy, osiąga Pan dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględniony w cenie usługi. Dochód ze zbycia tego prawa jest kwalifikowany jako dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2021 r.

2)interpretacja indywidualna nr 0113-KDIPT2-3.4011.847.2021.2.IR z dnia 30 grudnia 2021 r.

a)Stan faktyczny: W dniu 2 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę o świadczenie usług (dalej: „Umowa”) ze spółką. Sp. z o.o. z siedzibą w... (dalej: Zleceniodawca). Na mocy Umowy Wnioskodawczyni zobowiązała się do realizacji usług m.in. w zakresie testowania oprogramowania (dalej: „Usługi”).

Główne obszary testów koncentrują się na:

1)zgodności funkcjonalności z założeniami (obecność wszystkich dotychczasowych funkcjonalności, działanie zgodnie z założeniem),

2)występowaniu błędów,

3)stabilności,

4)wprowadzone modyfikacje oraz nowe funkcjonalności mają znaczący wpływ na stabilność oprogramowania, dlatego podczas testów niezwykle istotne jest ciągle monitorowanie stabilności i raportowanie błędów,

5)wydajności oprogramowania.

W ramach wykonywania Umowy Wnioskodawczyni przeprowadza zarówno testy manualne, jak i tworzy oprogramowanie, które automatycznie testuje działanie innych programów komputerowych (dalej: „Oprogramowanie Testujące”). Wnioskodawczyni wykorzystuje do tego różne języki programowania, dzięki którym projektuje i buduje automatyczne testy poprzez pisanie kodu.

b)Pytanie Wnioskodawcy: Czy prawo autorskie do programu komputerowego wytwarzanego samodzielnie przez Wnioskodawczynię (Oprogramowanie Testujące) w ramach prowadzonej przez Nią działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, co stanowi przesłankę do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o PIT?

c)Stanowisko organu: Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/ rozwijane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawczynię z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazanego w zeznaniu rocznym, znajdzie zastosowanie preferencyjna 5% stawka podatku dochodowego od osób fizycznych, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3)interpretacja indywidualna nr 0111-KDWB.4011.118.2021.2.HK z dnia 21 lipca 2021 r.

a)Stan faktyczny: Pracę Wnioskodawcy można podzielić na następujące etapy:

·Projektowanie i planowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Klienta, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich rozwiązań do wytwarzania oprogramowania i metod jego implementacji. Dobór odpowiednich rozwiązań polega na rozpisaniu celów biznesowych Klienta na poszczególne nowe funkcjonalności oprogramowania, które mają wykonać programiści w sposób kompatybilny z procesem produkcji i systemem.

·Badanie teorii i hipotez naukowych - prace badawcze mające na celu zidentyfikowanie problemów występujących w procesie biznesowym klienta i opracowanie systemu optymalizacji, włączając w to opracowanie lub usprawnienie funkcjonalności.

·Analiza i porównanie rozwiązań konkurencji oraz w części przypadków kalkulacji wskaźnika (...), który definiuje czy nowo tworzone rozwiązanie będzie posiadało wyższą konwersję - sprzedaż od produktów konkurencji.

·Wytwarzanie dokumentacji wymagań i specyfikacji oprogramowania – gdy zdiagnozowane są potrzeby Klienta, jego branża oraz wymagania Wnioskodawca tworzy ustrukturyzowane i uporządkowane koncepcje danych funkcjonalności z opisem założeń. Ponadto zawiera w nich kryteria akceptacji, czyli definicje wymogów zapisanych technicznym językiem, które muszą spełniać programy stworzone przez programistów. Wnioskodawca na tym etapie zobowiązany jest mieć na uwadze zagadnienia związane z bezpieczeństwem oprogramowania, jego wydajnością, pracochłonnością.

·Implementacja kodu źródłowego.

·Prezentacja programu i analiza wdrożenia - Wnioskodawca weryfikuje zgodność wytworzonego programu (poprzez testy manualne oraz automatyczne) z założeniami przed prezentacją programu Klientowi oraz sprawdza czy jego wytworzona funkcjonalność spełnia zamierzone kryteria.

W przypadku, gdy po analizie widoczna jest dalsza potrzeba rozwijania danej funkcjonalności, Wnioskodawca po konsultacjach z Klientem definiuje kierunek rozwoju, tworzy specyfikację i dokumentację techniczną. Wnioskodawca obserwuje rozwój produktu oraz reakcję użytkowników lub specjalistów dziedziny na niego wobec czego podtrzymuje lub zmienia koncepcję rozwoju funkcjonalności.

b)Pytanie Wnioskodawcy: Czy przenoszone przez Wnioskodawcę autorskie prawa do Utworów, tworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych w rozumieniu art. 30ca ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT?

c)Stanowisko organu: W związku z powyższym - autorskie prawo do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskanego ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok podatkowy 2019, 2020, jak i w latach następnych (przy założeniu, że sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się).

4)interpretacja indywidualna nr 0111-KDWB.4011.118.2021.2.HK z dnia 21 lipca 2021 r.

a)Stan faktyczny: Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności do Jego zadań należy:

·rozwijanie (...) realizującego testy automatyczne (…) (ang. (…)),

·(…) ten stworzony i rozwijany jest w języku programowania ....,

·jego rozwijanie polega głównie na dopisywaniu nowych fragmentów kodu, które realizują procedury automatycznego testowania nowo powstałych i wdrażanych w kolejnych fazach rozwoju systemu funkcjonalności (…),

·testowanie automatyczne polega na tym, iż kod, który tworzy Wnioskodawca w ramach rozwoju (…), po jego uruchomieniu przechodzi przez kolejne funkcje graficznego interfejsu użytkownika w sposób dokładnie taki sam, jak robiłby to człowiek obsługujący system, ale testy automatyczne pozwalają robić to znacznie szybciej,

·drugim najważniejszym zadaniem, związanym z rozwojem (…), które Wnioskodawca na bieżąco realizuje jest optymalizacja (pod kątem wydajności i szybkości działania) oraz refaktoryzacja (zmniejszanie ilości) istniejącego kodu,

·tworzenie testów automatycznych w języku (...) w narzędziu (…) przeznaczonym do testowania (…) (ang. (…)),

·tworzenie tzw. (…) (również w języku (...) w narzędziu (…)) – są to mechanizmy sprawdzające czy procedura testowania automatycznego wykonała się poprawnie i nie wygenerowała żadnych błędów,

·tworzenie tzw. (…) w narzędziu (…) - są to kolekcje zawierające kilkaset lub kilka tysięcy reguestów (zapytań) http, które uruchamiane są na środowisku testowym po to, aby zasilić to środowisko danymi,

·tworzenie przypadków testowych (ang. (…)) - przypadek testowy jest to zbiór danych wejściowych, wstępnych warunków wykonania, oczekiwanych rezultatów oraz końcowych warunków wykonania opracowany w celu wykonania pewnej ścieżki programu, aby sprawdzić jej zgodność z konkretnym wymaganiem,

·wykonywanie testów regresyjnych, czyli testowanie systemu po dokonaniu w nim zmian, w celu upewnienia się, że w wyniku tych zmian nie powstały nowe defekty lub nie ujawniły się defekty nie wykryte wcześniej w zmienionej części oprogramowania

·wykonywanie testów funkcjonalnych - najprościej mówiąc jest to weryfikacja tego, czy warunki funkcjonalne określone w specyfikacji wymagań zostały spełnione,

·testowanie integracyjne - mające na celu wykrycie błędów występujących w interfejsach, interakcjach między modułami oraz w interfejsach pomiędzy systemami,

·testowanie (…) (ang. (…)) stworzonego zgodnie z wymaganiami architektury (…) (ang. (…)) za pomocą narzędzia (…), polegające na wysyłaniu odpowiednich reguestów ((…)) do warstwy (…),

·testowanie end-to-end, czyli sprawdzenie czy wszystkie elementy aplikacji (lub konkretnego procesu w ramach aplikacji) działają zgodnie z założeniami,

·zgłaszanie oraz śledzenie zgłoszonych defektów w aplikacji (…),

·wykonywanie retestów zgłoszonych defektów po tym jak programiści wprowadzą poprawki do kodu,

·testowanie (…) za pomocą narzędzia (…),

·tworzenie zapytań do bazy danych w języku (…) (ang. (…)) w celu sprawdzenia czy dane wysyłane w zapytaniach do warstwy (…) w aplikacji poprawnie zapisują się we wspomnianej bazie danych,

·weryfikacja poprawności plików (…) (ang.(…)) zawierających dane będące wynikami niektórych testów (…),

·obsługa i konfiguracja kontenerów (…),

·obsługa systemu kontroli wersji (…) oraz aktualizacja repozytoriów kodu na platformie (…),

·sugerowanie nowych rozwiązali oraz poprawek dla aplikacji zarówno po stronie (…), jak i (…),

·tworzenie dokumentacji opisującej typ, strukturę oraz parametry zapytań (…) stworzonych przez programistów,

·tworzenie dokumentacji opisującej konfigurację adapterów pozwalających na przesyłanie danych pomiędzy systemami,

·tworzenie dokumentacji zmian i ulepszeń wprowadzonych do (…) realizującego testy automatyczne.

b)Pytanie Wnioskodawcy: Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowały dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

c)Stanowisko organu: Wnioskodawca zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2019 r. i będzie mógł skorzystać w zeznaniach rocznych za lata kolejne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

5)interpretacja indywidualna nr 0111-KDIB1-3.4011.162.2021.2.AD z 16 grudnia 2022 r.

a)Stan faktyczny: Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca polega na tworzeniu dokumentacji projektowej systemów informatycznych oraz przygotowywaniu architektury oprogramowania, mającej na celu rozwijanie i ulepszanie bankowego oprogramowania komputerowego. Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191) efektem prac, które wykonuje Wnioskodawca jest utwór w rozumieniu cytowanego powyżej przepisu. Prace jakie wykonuje w ramach działalności szczegółowo zostały określone w umowach, które posiada z odbiorcą Jego usług. Usługi te stanowią szeroko rozumiane prace o charakterze projektowania oprogramowania, a następnie szczegółowego nadzorcy nad programowaniem zgodnie z opracowanymi przez Wnioskodawcę schematami stanowiącymi ściśle określoną specyfikację oprogramowania. Prace jakie wykonuje Wnioskodawca w ramach Jego działalności gospodarczej, stanowią projektowanie i tworzenie architektury deweloperskiej w zakresie IT oraz nadzór nad poprawnością wdrażania systemów. Usługi, które świadczy mają charakter kompleksowy i realizowane są etapami, które tylko w całości prowadzą do realizacji całego zadania. Realizowane projekty rozpoczynają się zdefiniowaniem potrzeby odbiorcy usług, przygotowaniem dokumentacji technicznej, stworzeniem architektury oprogramowania i wdrożeniem wizji projektowej wraz z jej nadzorem w okresie realizacji i wdrażania. Prace jakie wykonuje realizowane są na rzecz banku i stanowią rozwój sfery dostępu cyfrowego do banku dla klientów indywidualnych i biznesowych. Należy zatem wskazać, iż prace, którymi zajmuje się Wnioskodawca to działalność niestanowiąca bezpośrednio programowania komputerowego, jest to natomiast opracowanie całego systemu rozwiązań w dziedzinie IT dla klientów banku oraz nadzór nad prawidłowością programowania, zaprojektowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań oraz nadzór nad właściwym wdrożeniem tych rozwiązali.

Działalność Wnioskodawcy można podzielić na kilka faz, realizowanych według kolejności:

·Inicjacja projektu; to gromadzenie i analiza wymagań biznesowych. Etap ten skupia się na zdefiniowaniu potrzeb klienta zarówno banku jako klienta, jak i klienta jako bezpośredniego użytkownika systemów bankowych. Tutaj główną rolę odgrywają, wiedza Wnioskodawcy w zakresie możliwość programistycznych, pomysłowość oraz innowacyjne myślenie w powiązaniu z wiedzą w sfery IT, funkcjonującej w bankowości. Aby powstał zamierzony rezultat czyli zaprojektowanie innowacyjnego rozwiązania, wszystkie te elementy muszą wzajemnie współgrać. W praktyce działanie Wnioskodawcy na tym etapie bazuje na posiadanym dostępie do istniejących rozwiązań stosowanych aktualnie w banku, co ma zapewnić, iż projektowane przez Wnioskodawcę rozwiązania stanowić będą nowe rozwiązania, nie będą zaś powielaniem istniejących. Dodatkowo na tym etapie Wnioskodawca zajmuje się wsparciem prac analitycznych realizowanych przez innych wykonawców działających na rzecz banku oraz współprace z nimi w realizacji wspólnego celu jakim jest zaprojektowanie nowych rozwiązań.

·Opracowywanie projektów rozwiązań oraz specyfikacji wymagań funkcjonalnych. Efektem tej pracy jest powstanie szerokiej specyfikacji funkcjonalnych elementów, projektów technicznych, systemów, oraz szczegółowa parametryzacja nowych produktów i usług bankowych.

·Na tym etapie tworzona jest dokumentacja techniczna, która stanowi szczegółowy opis, na podstawie czego powstał pomysł, czyli co jest jego genezą, jakie zostały zastosowane przez Wnioskodawcę metody oceny użyteczności rozwiązań, na podstawie czego i na podstawie jakich danych dowodzi, że rozwiązanie to jest dobrym i innowacyjnym rozwiązaniem dla banku oraz jego klientów. Dokumentacja zawiera także wnioski potwierdzone analizami i porównaniami z konkurencją, które potwierdza innowacyjność danego rozwiązania. Zasadniczym jednak rezultatem Jego prac, bazując na wszystkich opisanych dotychczas działaniach jest stworzona przez Niego dokumentacja techniczna stanowiąca architekturę tworzonego oprogramowania. Dokumentacja ta stanowi szczegółowy schemat programowania, stanowi bowiem szczegółowe wytyczne dla programistów. W swej istocie określa bardzo dokładanie język programowania, stanowi szczegółowy opis, zbiór kodów, schematów i wszystkich koniecznych elementów programistycznych, szczegółowo opracowanych, zaprojektowanych i opisanych przez Wnioskodawcę. Zaprojektowane przez Niego dokumentacje programistyczne pozwalają programistom dokonać wyłącznie technicznej czynności zaprogramowania według stworzonych i wskazanych w dokumentacji wytycznych. Programista ma zatem zastosować ściśle określony schemat programowania.

·Zaprojektowanie scenariuszy testowych oraz ich weryfikacja. Realizacja testów funkcjonalnych rozwiązali informatycznych przed przekazaniem ich do testów jednostek biznesowych, wsparcie testów akceptacyjnych prowadzonych przez jednostki biznesowe, wsparcie testów wydajnościowych oraz bezpieczeństwa zaprojektowanych systemów, przygotowanie założeń do wdrożonej parametryzacji systemów oraz bieżące wsparcie eksperckie dla jednostek zamawiającego w zakresie działania i parametryzacji systemów obszaru oraz pętli.

·Wsparcie prac analitycznych implementacyjnych, testowych oraz wdrożeniowych w zakresie narzędzi migracyjnych (ekstrakcja, transformacja, ładowanie, rekoncylizacja) w obszarze wskazanej domeny.

b)Pytanie Wnioskodawcy: Czy prawa autorskie do projektowanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, które tworzy w ramach działalności gospodarczej na terytorium Polski są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

c)Stanowisko organu: Zatem, do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu rocznym za rok 2019, 2020, 2021 a także w kolejnych latach o analogicznym charakterze opisanym we wniosku (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), znajdzie zastosowanie preferencyjna 5% stawka podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3 (Ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawczyni ponosi między innymi wydatki na:

a)księgowość,

b)transport,

c)sprzęt elektroniczny,

d)literatura branżowa, specjalistyczne kursy/szkolenia.

Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni przyporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawczyni z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawczynię do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawczyni powinna przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Co istotne, w ocenie Wnioskodawczyni wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Koszt poniesiony przez Wnioskodawczynię na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawczyni traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych. Koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię w związku transportem są niezbędne do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. W konsekwencji, poniesienie tych kosztów wpłynęło na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, a tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych. Sprawne tworzenia oprogramowania wymaga nie tylko komputera, ale także dodatkowego sprzętu elektronicznego, który umożliwia sprawne tworzenie programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Koszty literatury branżowej, specjalistycznych kursów i szkoleń są również bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością. Należy bowiem podkreślić, że głównymi elementami, które pozwalają na tworzenie Oprogramowania komputerowego są posiadane przez Wnioskodawcę doświadczenie i kompetencje. Poszerzanie wiedzy w oparciu o specjalistyczną literaturę, szkolenia i kursy są niezbędne, aby tworzone oprogramowanie spełniało aktualne oczekiwania odbiorców.

Ad. 4 (Ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.”

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawczyni:

1)prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;

3)oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje Ona przychody;

4)ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2019, 2020, 2021, 2022 r. oraz w latach kolejnych, przy czym w kolejnych latach będzie Ona prowadziła (kontynuowała) tożsamą działalność i osiągała z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce w okresie od kwietnia 2019 r. do chwili obecnej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2019, 2020, 2021, 2022 oraz w styczniu i w lutym 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w pozostałej części 2023 r. i w latach kolejnych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pani sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pani działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnień wynika m.in., że prowadzi Pani działalność w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego. W ramach działalności, jak Pani wskazała w uzupełnieniu wniosku – prowadzi Pani prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany maja charakter ulepszeń (czyli w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce). Wskazała Pani, że w ramach tej działalności, podejmuje Pani współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Panią jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Implementacja jest prowadzona przez Panią we wszystkich projektach zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (…) lub (…) ((…)). Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Ma Pani bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sama decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną. W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania podejmowane są przez Panią w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pani harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac. Pani działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Panią projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych, szytych na miarę programów komputerowych. Pani działalność ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Uzyskana w ten sposób nowa wiedza służy do tworzenia nowych zastosowań (funkcjonalności). Tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. W ramach Działalności dominującej prowadzi Pani w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pani działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Panią Działalność dominująca polegająca na tworzeniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Panią z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

§podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

§ prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

§dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

§ dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

§ dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawiła Pani we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że:

• prowadzi Pani działalność w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego od 1 kwietnia 2029 r.; cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Panią jest twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT;
• w ramach działalności prowadzi Pani prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

• działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Panią projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych programów komputerowych;
• tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony;
• w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• efekty Pani pracy, które są przez Panią określane jako Oprogramowanie, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania/modyfikowania utworów, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• po wytworzeniu oprogramowania przenosi Pani prawa do tego oprogramowania na kontrahentów;
• otrzymywane przez Panią od kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;
• od 1 kwietnia 2019 r. prowadzi Pani na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Autorskie prawo do programów komputerowych wytwarzanych przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych przez Panią usług stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pani kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe – prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Panią w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pani zastosować stawkę w wysokości 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągniętego w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pani skorzystać w zeznaniu rocznym za 2019 r. (od 1 kwietnia 2019 r.) oraz w zeznaniu rocznym za rok 2020, 2021 oraz 2022. Jeśli Pani sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pani mogła skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe począwszy od roku 2023.

Zatem, Pani stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 4 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pani budzi również kwestia zaliczenia kosztów:

-księgowości;

-transportu (karta miejska, przejazdy taksówkami);

-sprzętu elektronicznego;

-literatury branżowej, specjalistycznych kursów/szkoleń

do litery „a” wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

§wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

§ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

§ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinna Pani również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym korzysta Pani z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus (…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5).

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

§dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

§ wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

§ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

§ wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W opisie sprawy wymieniła Pani wydatki, które ponosi Pani w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, wykazując jednocześnie bezpośredni związek ich poniesienia z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. wydatki na:

§księgowość

§ transport (karta miejska, przejazdy taksówkami)

§ sprzęt elektroniczny (Myszka komputerowa, Laptop (…), Pendrive 128GB USB, Powerbank (…), Tablet Graficzny (…), Słuchawki (…), Słuchawki (…), Kabel 3-w-1 USB/typ-C/(…), Kabel micro USB (…), Ładowarka (…) sieciowa (…), Smartfon (…), Słuchawki (…), Ładowarka samochodowa type-C, Kabel USB Type-C, Kabel USB Type-C (…) Kabel USB Type-C (…), Monitor (…))

§ literatura branżowa, specjalistyczne kursy/szkolenia (Kurs programowania „(…)”, KURS języka angielskiego (…), Warsztaty „(…)”, Kurs (…)).

Zatem, wyżej wymienione przez Panią wydatki – mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy i mogą zostać ujęte pod literą „a” wzoru.

Ponadto w przypadku poniesienia wydatku na zakup środków trwałych, które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pani także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Panią, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Panią działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Panią na:

a)księgowość

b)transport (karta miejska, przejazdy taksówkami)

c)sprzęt elektroniczny (Myszka komputerowa, Laptop (…), Pendrive 128GB USB, Powerbank (…), Tablet Graficzny (…), Słuchawki (…), Słuchawki (…), Kabel 3-w-1 USB/typ-C/ (…), Kabel micro USB (…), Ładowarka (…) sieciowa (…), Smartfon (…), Słuchawki (…), Ładowarka samochodowa type-C, Kabel USB Type-C, Kabel USB Type-C (…), Kabel USB Type-C (…), Monitor (…))

d)literatura branżowa, specjalistyczne kursy/szkolenia (Kurs programowania „(…)”, KURS języka angielskiego (…), Warsztaty „(…)”, Kurs (…))

stanowiące koszty faktycznie poniesione przez Panią na prowadzoną bezpośrednio przez Panią działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazała Pani we wniosku oraz uzupełnieniu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytań i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Ponadto zaznaczamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) różni się/będzie różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).