Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.173.2023.1.KK

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na Wynagrodzenia należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed dokonania Aportu ZCP do Spółki, wypłacone 10 kwietnia 2023 r., tj. po dokonaniu Aportu ZCP do Spółki, stanowią dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania wypłaty Wynagrodzenia, tj. w kwietniu 2023 r. (po dokonaniu Aportu ZCP)? 2. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Spółki w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1.czy wydatki poniesione przez Państwa na Wynagrodzenia należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed dokonania Aportu ZCP do Spółki, wypłacone 10 kwietnia 2023 r., tj. po dokonaniu Aportu ZCP do Spółki, stanowią dla Państwa koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania wypłaty Wynagrodzenia, tj. w kwietniu 2023 r. (po dokonaniu Aportu ZCP)?

2.czy wydatki poniesione przez Państwa na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Państwa w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu?

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest osobą prawną prowadzącą działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Wnioskodawczyni”, „Spółka”). Spółka posiada siedzibę i zarząd na terytorium Polski, a co za tym idzie na Wnioskodawczyni ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Jedynym udziałowcem Spółki, posiadającym 100% udziałów w kapitale zakładowym jest A Spółka, z siedzibą […]. A Spółka wniosła 1 kwietnia 2023 r. do Wnioskodawczyni wkład („Aport") w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa („ZCP”).

W związku z wniesieniem ZCP do Wnioskodawczyni doszło do przejścia zakładu pracy do Spółki w rozumieniu art. 231 § 1-6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r., poz. 1510, dalej: „KP”). W konsekwencji dokonania Aportu, do Spółki zostali przeniesieni pracownicy zatrudnieni w ZCP.

Wynagrodzenia pracowników ZCP należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed Aportu ZCP, zostały wypłacone przez Spółkę zgodnie z obowiązującym u Wnioskodawczyni regulaminem wynagradzania oraz w terminie wynikającym z prawa pracy, tj. 10 kwietnia 2023 r. („Wynagrodzenia”).

Od Wynagrodzeń Spółka, działająca w roli płatnika składek na ubezpieczenia społeczne, zobowiązana jest jako pracodawca, wpłacić składki na ubezpieczenia społeczne obciążające pracodawcę („Składki”). Składki te opłacane są przez Spółkę w terminie do 15 dnia następnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono Wynagrodzenia, tj. zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1009, dalej: „ustawa o SUS”). Uwzględniając powyższe, Składki zostaną wpłacone przez Spółkę na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych („ZUS”) do dnia 15 maja 2023 r.

Pytanie

1.Czy wydatki poniesione przez Spółkę na Wynagrodzenia należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed dokonania Aportu ZCP do Spółki, wypłacone 10 kwietnia 2023 r., tj. po dokonaniu Aportu ZCP do Spółki, stanowią dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania wypłaty Wynagrodzenia, tj. w kwietniu 2023 r. (po dokonaniu Aportu ZCP)?

2.Czy wydatki poniesione przez Spółkę na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Spółki w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni:

1)wydatki poniesione przez Spółkę na Wynagrodzenia należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed dokonania Aportu ZCP do Spółki, wypłacone 10 kwietnia 2023 r., tj. po dokonaniu Aportu ZCP do Spółki, stanowią dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania wypłaty Wynagrodzenia, tj. w kwietniu 2023 r. (po dokonaniu Aportu ZCP);

2)wydatki poniesione przez Spółkę na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Spółki w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu.

Ad. 1 Wydatki na wynagrodzenia pracownicze

Zgodnie z art. 15 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności m.in. z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g ustawy o CIT.

Art. 15 ust. 4g ustawy o CIT stanowi, że należności z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie. Oznacza to, że Spółka staje się odpowiedzialna za wynagrodzenia pracowników ZCP.

A Spółka wniosła do Spółki ZCP stanowiącą zakład pracy w rozumieniu Kodeksu pracy. W związku z tym, na Spółce będą ciążyły obowiązki wynikające z zawartych wcześniej umów o pracę, w tym przede wszystkim konieczność zapłaty Wynagrodzeń pracownikom, także za marzec 2023 r., tj. okres sprzed dokonania Aportu.

Co należy podkreślić, Spółka przejęła zakład pracy (tj. ZCP) dopiero w kwietniu 2023 r., zatem dopiero w kwietniu 2023 r. przeszło na nią zobowiązanie dotyczące wypłaty wynagrodzeń. Z tego też względu Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki poniesione przez Spółkę na wypłatę Wynagrodzeń należnych za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed dokonania Aportu ZCP do Spółki, a wypłaconych 10 kwietnia 2023 r., tj. po dokonaniu Aportu ZCP do Spółki, stanowią dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania wypłaty Wynagrodzenia, tj. w kwietniu 2023 r. (po dokonaniu Aportu ZCP).

Powyższe stanowisko zgodne jest z interpretacją indywidualną prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 czerwca 2022 r. o nr 0111-KDIB1-1.4010.163.2022.3.SH., w której uznał on za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym:

„W planowanej Transakcji Nabywca kupi zorganizowaną części przedsiębiorstwa stanowiącą zakład pracy w rozumieniu Kodeksu pracy. Będą na nim w związku z tym ciążyły wszelkie obowiązki wynikające z zawartych przez Zbywcę umów, w tym przede wszystkim konieczność zapłaty wynagrodzeń pracowników i zapłaty związanych z tym obciążeń publicznoprawnych.

Z zasad ogólnych dotyczących kosztów uzyskania przychodów wynika, że wydatki muszą zostać poniesione przez podatnika i nie mogą być refundowane, jeśli ma on mieć prawo uznania ich za koszty uzyskania przychodu. Zdaniem Stron oznacza to, że Nabywca będzie miał prawo rozpoznać koszt z tego tytułu w przypadku wynagrodzeń, które wypłaci transferowanym pracownikom po sfinalizowaniu Transakcji. Środki te nie będą bowiem wypłacone przez Zbywcę, lecz przez Nabywcę. Podmiot ten będzie miał w związku z tym prawo rozpoznać koszt z tytułu wypłaconych wynagrodzeń.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym (winno być: stanie faktycznym) wydatki na wynagrodzenia dla pracowników będą stanowiły koszty związane z zabezpieczeniem źródła przychodów. W konsekwencji, wydatki na wynagrodzenia pracowników za miesiąc, w którym dojdzie do finalizacji Transakcji powinny stanowić u Nabywcy koszt uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia, tj. w miesiącu dokonania wypłaty.”

Ad. 2 Wydatki poniesione na składki na ubezpieczenia społeczne pracowników

W kwestii rozliczania wydatków Spółki ponoszonych z tytułu Składek, wskazać należy art. 15 ust. 4h ustawy o CIT, zgodnie z którym wydatki z tego tytułu podlegają zaliczeniu w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów (w szczególności chodzi tu o ustawę o SUS). Terminem obowiązującym Spółkę, na podstawie art. 47 ust 1 pkt 3 ustawy o SUS, w przypadku Wynagrodzeń należnych za marzec 2023 r. (wypłaconych 10 kwietnia), jest dzień 15 maja 2023 r. Spółka zamierza opłacić Składki we wskazanym terminie.

Podobnie, jak miało to miejsce w przypadku zobowiązania Spółki do wypłaty Wynagrodzeń, także zobowiązanie do opłacenia Składek powstanie po stronie Spółki już po dniu dokonania Aportu, tj. w kwietniu 2023 r. (wtedy bowiem dojdzie do wypłaty Wynagrodzeń, zobowiązanie do zapłaty których przeszło na Spółkę w kwietniu 2023 r.).

Wnioskodawczyni stoi zatem na stanowisku, iż wydatki poniesione przez Spółkę na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Spółki w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

-został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,

- został właściwie udokumentowany.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podkreślić również należy, że wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. „koszty pracownicze” obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie.

Wydatki na rzecz pracowników co do zasady są kosztami podatkowymi, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz zwrot kosztów podróży służbowych, zakwaterowania, różnego rodzaju świadczenia dodatkowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o CIT,

W myśl art. 15 ust. 4h ustawy o CIT,

Powyższe brzmienie przepisu zostało wprowadzone ustawą z 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180 ze zm., dalej: „ustawa nowelizująca”).

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy nowelizującej:

Zgodnie z treścią przepisu przejściowego art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, art. 15 ust. 4h ustawy o CIT w nowym brzmieniu stosuje się do składek z tytułu należności, o których mowa w tym przepisie, należnych od 1 stycznia 2023 r. Powyższa regulacja obejmuje wszystkich podatników, niezależnie od okresu trwania, czy przyjętego roku podatkowego.

Wykładnia powyższych przepisów wskazuje, że składki ZUS od wynagrodzeń pracowników od 1 stycznia 2023 roku, w części finansowanej przez płatnika, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który wynagrodzenia są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1009),

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm.)

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że  A Spółka wniosła 1 kwietnia 2023 r. do Państwa wkład (Aport) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z wniesieniem ZCP, doszło do przejścia zakładu pracy do Państwa w rozumieniu art. 231 § 1-6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r., poz. 1510). W konsekwencji dokonania Aportu, zostali przeniesieni do Państwa pracownicy zatrudnieni w ZCP. Wynagrodzenia pracowników ZCP należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed Aportu ZCP, zostały wypłacone przez Państwa zgodnie z obowiązującym u Państwa regulaminem wynagradzania oraz w terminie wynikającym z prawa pracy, tj. 10 kwietnia 2023 r. Od Wynagrodzeń, działając w roli płatnika składek na ubezpieczenia społeczne, zobowiązani  jesteście Państwo jako pracodawca, wpłacić składki na ubezpieczenia społeczne obciążające pracodawcę. Składki te opłacane są przez Państwa w terminie do 15 dnia następnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono Wynagrodzenia, tj. zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1009). Uwzględniając powyższe, Składki zostaną wpłacone przez Państwa na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych („ZUS”) do dnia 15 maja 2023 r.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy:

1.wydatki poniesione przez Państwa na Wynagrodzenia należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed dokonania Aportu ZCP do Spółki, wypłacone 10 kwietnia 2023 r., tj. po dokonaniu Aportu ZCP do Spółki, stanowią dla Państwa koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania wypłaty Wynagrodzenia, tj. w kwietniu 2023 r. (po dokonaniu Aportu ZCP)?

2.wydatki poniesione przez Państwa na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Państwa w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu?

Odnosząc ww. przepisy do opisu sprawy wskazać należy, że w związku z otrzymanym od A Spółki wkładem (aportem) będącym zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa doszło do przeniesienia zakładu pracy w rozumieniu Kodeksu pracy. Będą związku z tym ciążyły na Państwie wszelkie obowiązki wynikające z zawartych przez A Spółkę umów, w tym przede wszystkim konieczność zapłaty wynagrodzeń pracowników i zapłaty związanych z tym obciążeń publicznoprawnych.

Wynagrodzenia pracowników ZCP należne za marzec 2023 r., tj. za okres sprzed Aportu ZCP, zostały wypłacone przez Państwa zgodnie z obowiązującym u Państwa regulaminem wynagradzania oraz w terminie wynikającym z prawa pracy, tj. 10 kwietnia 2023 r.

Z zasad ogólnych dotyczących kosztów uzyskania przychodów wynika, że wydatki muszą zostać poniesione przez podatnika i nie mogą być refundowane, jeśli ma on mieć prawo uznania ich za koszty uzyskania przychodu.

Oznacza to, że będą Państwo mieli prawo rozpoznać koszt z tego tytułu w przypadku wynagrodzeń, które wypłacili Państwo pracownikom ZCP po dokonaniu aportu, tj. w kwietniu 2023 r. Środki te nie będą bowiem wypłacone przez A Spółkę, lecz przez Państwa. W konsekwencji, będziecie mieli Państwo w związku z tym prawo rozpoznać koszt z tytułu wypłaconych wynagrodzeń, w miesiącu ich poniesienia, tj. w miesiącu dokonania wypłaty.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii rozliczania wydatków ponoszonych przez Państwa z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne w części obciążającej pracodawcę wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 4h ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów.

Działająca w roli płatnika składek na ubezpieczenia społeczne, są Państwo zobowiązana jako pracodawca, wpłacić składki na ubezpieczenia społeczne obciążające pracodawcę. Składki te zostaną wpłacone przez Państwa na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do dnia 15 maja 2023 r.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Państwa na Składki należne od Wynagrodzeń (należnych za marzec 2023 r., wypłaconych 10 kwietnia 2023 r.), opłacone w maju 2023 r., będą stanowiły dla Państwa koszt uzyskania przychodu w miesiącu dokonania płatności Składek, tj. w maju 2023 r., czyli już po dokonaniu Aportu.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).