Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.226.2023.2.AJB

Niepodleganie opodatkowaniu sprzedaży na rzecz klientów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży na rzecz klientów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nr NIP: ..... Jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wiodącym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, sklasyfikowana pod numerem 47.91.Z. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Działalność ta polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez ogłoszenia na portalach internetowych, w serwisach społecznościowych oraz na własnych stronach internetowych z ofertami.

Model działania Wnioskodawcy wygląda następująco:

1.Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez sprzedawców na portalach aukcyjnych, pasujące asortymentem do prowadzonego przez niego sklepu internetowego i które mogą zainteresować potencjalnych klientów. Kieruje się przy tym jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy.

2.Informacje dotyczące towarów oferowanych są prezentowane przez Wnioskodawcę na prowadzonych przez niego stronach internetowych. Strony internetowe nie funkcjonują jako sklepy internetowe, lecz jako portale pośrednictwa zakupowego. Modyfikacje ofert polegają m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu opisów, edycji graficznej celem dostosowania do potrzeb odbiorcy.

3.Klienci - osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które posiadają pełną zdolność do czynności prawnych, dokonują zamówienia w ramach stron internetowych Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu stron internetowych, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane do sprzedawcy oraz wpłacenia pieniędzy w wysokości wartości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub przy pomocy płatności elektronicznej.

4.Z treści regulaminu Wnioskodawcy oraz informacji zamieszczonych na stronach internetowych wynika m.in., że:

a.W ramach świadczenia usługi pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży, Wnioskodawca przyjmuje od klienta zamówienie oraz płatność za zamówienie.

b.W oparciu o udzielone przez klienta pełnomocnictwo (z chwilą zawarcia umowy świadczenia usługi pośrednictwa) Wnioskodawca zawiera w imieniu klienta i na jego rzecz umowę sprzedaży w zakresie wybranych przez klienta towarów.

c.W ramach usługi pośrednictwa Wnioskodawca dokonuje w imieniu klienta płatności ceny towarów objętych zamówieniem oraz kosztów dostawy oraz zleca sprzedawcy dokonanie dostawy towaru do klienta.

d.Wnioskodawca nie występuje jako importer towarów.

e.Wnioskodawca potwierdza klientowi warunki umowy, przesyłając je na adres poczty elektronicznej lub pisemnie na podany przez klienta adres.

5.Wnioskodawca w związku z zawieraną umową pośrednictwa pobiera za świadczone usługi opłatę wynoszącą od około 10% do 40% oryginalnej ceny towaru. Wnioskodawca:

a.Informuje klienta o końcowej cenie towaru (tj. zawierającej podatek VAT oraz koszty pośrednictwa).

b.Udziela klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży,

c.Przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące funkcjonowania stron internetowych i usług pośrednictwa,

d.Informuje klienta o terminie realizacji dostawy, który wynosi od 10 do 20 dni roboczych, jednak w szczególnych przypadkach może zostać przedłużony do 45 dni roboczych.

6.Na podstawie zamówienia złożonego przez klienta Wnioskodawca działając w jego imieniu nabywa towary w serwisie aukcyjnym. W stosownym formularzu wpisuje dane klienta, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów.

7.Zgodnie z regulaminem, za wykonanie usługi pośrednictwa uważa się złożenie zamówienia przez klienta oraz przesłanie potwierdzenia przyjęcia do realizacji zamówienia. Z chwilą otrzymania go przez klienta umowa świadczenia usługi pośrednictwa zostaje zawarta.

8.Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez klienta środkami wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Wnioskodawca opłaca po kilka zamówień w serwisie aukcyjnym na raz. Dążąc do ustalenia przysługującego Wnioskodawcy wynagrodzenia (z tytułu świadczenia usług pośrednictwa), prowadzi on zestawienia zrealizowanych transakcji w oparciu o wyciąg bankowy. W ewidencji dopasowywane są odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru, kosztów jego dostawy), odpowiadające im numery zamówień za pomocą których można zidentyfikować daną transakcję oraz odpowiadające daty powstania przychodu. Wynagrodzeniem Wnioskodawcy jest prowizja, która jest różnicą pomiędzy płatnościami otrzymanymi od klientów, a zobowiązaniami wobec sprzedawców.

9.Sprzedawcy (z krajów azjatyckich) wysyłają nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient poinformowany jest w regulaminie o wysyłce towaru z kraju spoza Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na kliencie (ostateczny odbiorca) oraz sprzedawcy (organizator transportu).

10.Wnioskodawca przenosi na klienta prawo do rozporządzania towarem już w chwili założenia zamówienia u sprzedawcy. Wynika to z faktu, że obie dostawy są dokonywane w tym samym momencie - złożenie zamówienia przez klienta skutkuje automatycznym złożeniem zamówienia u sprzedawcy.

W powyższym stanie faktycznym Wnioskodawca pośredniczy w płatnościach i zamówieniach. Wnioskodawca nie uzyskuje od zagranicznego dostawcy rachunku ani faktury oraz nie nabywa towaru na swoją rzecz-nie występuje w roli importera. Wszystkie warunki transakcji dostępne są dla klientów w regulaminie na stronach internetowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wystawia klientom faktur. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta zgodnie z przekazanymi sprzedawcy informacjami. Wnioskodawca nie uzyskuje od sprzedawców faktur ani rachunków potwierdzających zakup przez klientów. Pakowaniem towarów i dostarczeniem towarów do przewoźnika zajmuje się sprzedawca.

Wnioskodawca był zarejestrowany do procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych, przewidzianej w dziale XII, rozdziale 9 ustawy o podatku od towarów i usług (IOSS), jednak złożył wniosek o wyrejestrowanie. Nie planuje korzystać z procedury w przyszłości.

Wnioskodawca podkreśla, iż na żadnym etapie transakcji nie dysponuje fizycznie towarem, a w szczególności nie magazynuje go ani nie dokonuje odprawy celnej na terytorium Polski. Towar jest przesyłany bezpośrednio od producentów (sprzedawców z krajów azjatyckich) do końcowego odbiorcy (klienta).

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1.Na portalach aukcyjnych oraz własnych stronach internetowych Wnioskodawca przedstawia głównie produkty odzieżowe takie jak bluzy damskie i męskie z nadrukiem, koszulki damskie i męskie z nadrukiem, a także buty damskie i męskie. Oprócz produktów odzieżowych na stronie znajdują się również gadżety dla fanów Anime, takie jak figurki kolekcjonerskie, plecaki z nadrukiem, etui na telefon, a także ....Box (pudełko niespodzianka z losową figurką od danej tematyce).

2.Wśród towarów prezentowanych przez Wnioskodawcę na portalach aukcyjnych i własnych stronach internetowych nie znajdują się:

a.nowe środki transportu,

b.towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego,

c.towary tj. dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, towary używane.

3.Towary, o których mowa we wniosku, wskazane w ww. pkt 1, są towarami o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro.

4.Wnioskodawca nie ogranicza możliwości skorzystania z usług Wnioskodawcy jedynie osobom fizycznym, mającym miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Klientem może być także osoba fizyczna nieposiadająca miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

5.Sprzedawcy (z krajów azjatyckich, głównie z Chin) nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

6.Na pytanie o treści: „Czy sprzedawcy działają poprzez portale internetowe takie jak np. jak .....?” Wnioskodawca odpowiedział, że tak, sprzedawcy działają poprzez portale internetowe takie jak np. jak ......, jest to jeden z ich kanałów dystrybucji.

7.Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa w zakupie towarów przez klienta od dostawcy/sprzedawcy z krajów azjatyckich.

8.Wnioskodawca nie nabywa towarów we własnym imieniu. W oparciu o udzielone przez klienta pełnomocnictwo (z chwilą zawarcia umowy świadczenia usługi pośrednictwa), Wnioskodawca zawiera w imieniu klienta i na jego rzecz umowę sprzedaży w zakresie wybranych przez klienta towarów. W ramach usługi pośrednictwa Wnioskodawca dokonuje w imieniu klienta płatności ceny towarów objętych zamówieniem oraz kosztów dostawy oraz zleca sprzedawcy dokonanie dostawy towaru do klienta.

9.Towar, w którego zamówieniu Wnioskodawca pośredniczy jest dostarczany bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie posiada szczegółowych informacji dotyczących państwa importu. Wnioskodawca jako pośrednik zna jedynie adres klienta, na który ma zostać dostarczony zamówiony towar.

10.Jak wskazano we wniosku, na żadnym etapie transakcji Wnioskodawca nie dysponuje fizycznie towarem, a w szczególności nie magazynuje go ani nie dokonuje odprawy celnej na terytorium Polski. Wnioskodawca nie ma również prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Prawo to ma dostawca towarów, a następnie przechodzi na klienta - odbiorcę końcowego.

11.Wnioskodawca nie jest nabywcą towarów. Jak już wskazano powyżej, dostawcy z krajów azjatyckich w żadnym momencie transakcji nie przenoszą na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W oparciu o udzielone przez klienta pełnomocnictwo (z chwilą zawarcia umowy świadczenia usługi pośrednictwa), Wnioskodawca zawiera w imieniu klienta i na jego rzecz umowę sprzedaży w zakresie wybranych przez klienta towarów. W ramach usługi pośrednictwa Wnioskodawca dokonuje w imieniu klienta płatności ceny towarów objętych zamówieniem oraz kosztów dostawy oraz zlecam sprzedawcy dokonanie dostawy towaru do klienta.

12.Wnioskodawca nie jest nabywcą towarów.

13.Płatności za zamówiony przez klienta towar są dokonywane środkami wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem rachunku bankowegoWnioskodawcy.

14.Wnioskodawca nie zawierał pisemnej umowy ze sprzedawcą z krajów azjatyckich. Jest to kontakt przez portale lub inny Online.

15.Dostawca nie ma wpływu na wysokość prowizji uzyskiwaną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca samodzielnie ustala jej wysokość.

16.Wnioskodawca ma prawo o decydowaniu o cenie towaru prezentowanego na stronie internetowej Wnioskodawcy. Składają się na nią cena towaru, jaką należy zapłacić dostawcy, koszty dostawy, a także wynagrodzenie-prowizja za świadczone przez Wnioskodawcę usługi.

17.Jak wskazano powyżej sprzedawca nie ma wpływu na wysokość wynagrodzeniaWnioskodawcy za świadczone usługi. Wysokość prowizji Wnioskodawca ustala samodzielnie.

18.Cenę towaru prezentowanego na stronie internetowej Wnioskodawcy i portalach aukcyjnych Wnioskodawca ustala samodzielnie. Na cenę tą składa się cena, jaką należy zapłacić dostawcy, koszty dostawy, a także prowizja za świadczone przez Wnioskodawcę usługi. Sprzedawca nie decyduje o cenie towaru prezentowanej przez Wnioskodawcę.

19.Klient może wybrać towary, które chce nabyć spośród tych zamieszczonych na stronie internetowej lub na portalach aukcyjnych.

20.Sprzedawca z krajów azjatyckich nie wprowadza zmian w opisie na stronie Wnioskodawcy, mógłby się jednak z taką prośbą do Wnioskodawcy zwrócić.

21.Towary prezentowane na stronie internetowej Wnioskodawcy są umieszczane na niej przez Wnioskodawcę.

22.Wnioskodawca nawiązuje współpracę ze sprzedawcami z krajów azjatyckich wyłącznie poprzez portal ....., informując sprzedawcę poprzez wiadomości, że Wnioskodawca chce sprzedawać jego towary poprzez dropshipping i wystawiając je na swojej stronie internetowej.

23.Sprzedawca z krajów azjatyckich wraz z zamówieniem towarów otrzymuje również dane nabywcy - klienta, na rzecz którego zamówienie jest składane. Wnioskodawca nie nabywa towarów we własnym imieniu, jedynie na rzecz klienta końcowego.

24.Do zawarcia umowy pośrednictwa dochodzi z odbiorcą poprzez stronę internetowąWnioskodawcy. Jako pośrednik Wnioskodawca zawiera w imieniu klienta umowę ze sprzedawcą przez portal.

25.Na stronie nie ma przekierowań - linków kierujących klienta na inne zewnętrzne portale. Taka praktyka byłaby sprzeczna z logiką prowadzonej działalności, gdyż Wnioskodawca płacąc za reklamy ma na celu sprowadzanie i zatrzymanie ruchu na witrynie Wnioskodawcy.

26.Sprzedawca z krajów azjatyckich nie wystawia dokumentów sprzedaży - Wnioskodawca nie uzyskuje od sprzedawcy faktur ani rachunków potwierdzających zakup przez klientów. Dowodami dokonanej transakcji jest złożone zamówienie oraz przekazana płatność.

27.Odpowiedzialność za wady tytułem rękojmi ponosi sprzedawca towaru. W imieniu klienta Wnioskodawca kontaktuje się ze sprzedawcą i negocjuje korzystne dla klienta rozwiązanie w przypadku wady towaru.

28.W przypadku reklamacji najczęściej sprzedawcy z krajów azjatyckich nie wymagają odesłania towaru celem jego naprawy, tylko wysyłają nowy towar lub zwracają koszty.

29.Towar wysyłany jest i transportowany bezpośrednio do klienta. Pakowaniem towarów i dostarczeniem towarów do przewoźnika zajmuje się sprzedawca. To sprzedawca/dostawca jest odpowiedzialny za dokonanie transportu na rzecz klienta końcowego. Płatność za transport przekazywana jest dostawcy, z środków wpłaconych przez klienta, wraz z kwotą należną za towar. Zadaniem Wnioskodawcy związanym z transportem towarów jest wyłącznie przekazanie dostawcy środków pieniężnych od klienta, celem pokrycia kosztów transportu.

30.Na pytanie o treści: „Czy opłatę związaną z kosztami z wysyłką towarów traktuje Pan oddzielnie od dostawy towarów, a jeśli tak to z czego to wynika?” wskazano, że pytanie jest niezrozumiałe. Klient pokrywa koszty dostawy, czego wymaga sprzedawca.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż na rzecz klientów w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Jak opisano w stanie faktycznym Wnioskodawca wyszukuje towary u sprzedawców z krajów azjatyckich, wystawia informacje o wyszukanych towarach na prowadzonych stronach internetowych, a następnie na mocy udzielonego mu pełnomocnictwa pośredniczy, w imieniu klienta i na jego rzecz, w zamówieniu wybranego towaru u sprzedawcy. Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez klienta środkami wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Zamówiony towar wysyłany jest bezpośrednio do klienta na podany wcześniej adres. Wnioskodawca nie jest importerem, nie dokonuje formalności celnych na terenie Polski. Wnioskodawca uzyskuje z tytułu pośrednictwa w sprzedaży na odległość towarów importowanych prowizję stanowiącą różnicę pomiędzy środkami otrzymanymi od klienta, a zapłatą za towar przekazaną do sprzedawcy.

Art. 7a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że w przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Przez ułatwianie rozumie się, zgodnie z art. 5b rozporządzenia 282/2011, korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca uczestniczy zarówno w procesie zamawiania towarów jak i w procesie płatności za nie, uznać można, że jest On podmiotem ułatwiającym w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie korzysta z procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych (IOSS) ani nie zamierza korzystać z procedury w przyszłości. W związku z powyższym, zastosowanie znajdzie przepis z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczący miejsca dostawy towarów.

Art. 22 ust. 1 pkt 1 stanowi, że miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W opisanym stanie faktycznym towary przesyłane są bezpośrednio od sprzedawcy do odbiory końcowego, dlatego Wnioskodawca uważa, że miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki - kraje azjatyckie, najczęściej Chiny.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę nie jest opodatkowana w Polsce, miejscem dostawy towarów jest miejsce wysyłki - Chiny. Wnioskodawca uważa, że opodatkowaniu w Polsce podlega tylko prowizja uzyskiwana z różnicy pomiędzy kwotą wpłaconą od klienta a kwotą przekazaną sprzedawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy:

Na podstawie art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

Jak wynika z art. 7a ustawy: 

W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

·samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

·dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Na mocy art. 5b rozporządzenia 282/2011:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2, 2a, 2b, 2c, 2d ustawy:

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy:

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi, zwane dalej B2C) . W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi, zwane dalej B2B) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przypadku gdy platforma ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych (zwaną dalej SOTI) w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, „fikcyjna” dostawa B2B nie będzie podlegała VAT w UE, gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim lub na terytorium trzecim, z którego są wysyłane/transportowane do nabywcy w UE.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

Art. 26a ust. 1 ustawy stanowi:

Z analizy opisanych przez Pana czynności, które wykonuje Pan w związku z realizacją zamówień składanych przez klientów jednoznacznie wynika, że jest Pan uznany za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy ułatwiającego, poprzez użycie interfejsu elektronicznego sprzedaż na odległość towarów importowanych.

W analizowanej sprawie na prowadzonych stronach internetowych oferuje Pan towary zagranicznych sprzedawców modyfikując ich oferty, m.in. tłumacząc je na język polski, dodając opisy czy dokonując edycji graficznej celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wyszukuje i decyduje Pan jakie towary oferowane przez zagranicznych sprzedawców będą prezentowane na Pana stronach internetowych. Strony internetowe nie funkcjonują jako sklepy internetowe, lecz jako portale pośrednictwa zakupowego.

Klient może wybrać towary, które chce nabyć spośród tych zamieszczonych na stronie internetowej lub na portalach aukcyjnych. Z okoliczności sprawy wynika także, że klienci nie mają wpływu na wartość (cenę) kupowanego towaru. Za pośrednictwem stron internetowych, zbiera Pan zamówienia od klientów. Do zawarcia umowy pośrednictwa dochodzi z odbiorcą poprzez Pana stronę internetową. Na stronie nie ma przekierowań - linków kierujących klienta na inne zewnętrzne portale. Na podstawie zamówienia złożonego przez klienta, działając w jego imieniu nabywa Pan towary w serwisie aukcyjnym. Nie nabywa Pan towarów we własnym imieniu. W imieniu klienta dokonuje Pan płatności ceny towarów objętych zamówieniem oraz kosztów dostawy oraz zleca sprzedawcy dokonanie dostawy towaru do klienta. W stosownym formularzu wpisuje Pan dane klienta, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. W związku z zawieraną przez Pana umową pośrednictwa udziela Pan klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży. Odpowiedzialność za wady tytułem rękojmi ponosi sprzedawca towaru. W imieniu klienta kontaktuje się Pan ze sprzedawcą i negocjuje korzystne dla klienta rozwiązanie w przypadku wady towaru. Informuje Pan klienta o terminie realizacji dostawy, który wynosi od 10 do 20 dni roboczych, jednak w szczególnych przypadkach może zostać przedłużony do 45 dni roboczych.

Zatem, ma Pan wpływ na określanie warunków, na których dokonywana jest bazowa dostawa towarów. Natomiast informując klientów o końcowej cenie towaru  (tj. zawierającej podatek VAT oraz koszty pośrednictwa), przyjmując płatności od klientów za zamówiony towar na swój rachunek bankowy i przekazując te środki sprzedawcom z krajów trzecich, uczestniczy Pan również w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością. Powyższe okoliczności pozwalają uznać, że jest Pan operatorem interfejsu elektronicznego ułatwiającym dostawy towarów, w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.

W związku z tym, w wyniku przyjętej fikcji prawnej, jest Pan traktowany jako podatnik VAT, który dokonuje dostawy towarów na rzecz ostatecznego (faktycznego) nabywcy. Na potrzeby podatku VAT należy bowiem przyjąć, że to Pan nabędzie towary od właściwego (bazowego) dostawcy, a następnie sprzeda je nabywcy (klientowi – osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej). Poza tym, bez znaczenia pozostaje fakt, iż na żadnym etapie nie dysponuje Pan fizycznie towarem, w szczególności nie magazynuje Pan go ani nie dokonuje odprawy celnej na terytorium Polski. W analizowanej sprawie bowiem ma zastosowanie fikcja prawna z art. 7a ust. 1 ustawy, a Pan traktowany jest dla celów podatku VAT tak, jakby był rzeczywistym dostawcą towarów.

Ponadto należy również zaznaczyć, że sam fakt, że klient jest poinformowany w regulaminie zamieszczonym na stronie internetowej o nabyciu usługi pośrednictwa handlowego, czy też o udzieleniu Panu pełnomocnictwa do zakupu towarów od podmiotu trzeciego, nie powoduje, że nie dochodzi do dostawy towarów po Pana stronie na rzecz ostatecznego klienta w myśl cytowanego art. 7a ust. 1 ustawy. Opisywana transakcja powinna być rozliczana dla celów podatku VAT jako dostawa towarów.

Należy podkreślić, że w myśl przepisów obowiązujących od 1 lipca 2021 r., które wprowadziły do ustawy pojęcie podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego sprzedaż na odległość towarów importowanych, zawarcie umowy z klientem na pośrednictwo w handlu nie jest wystarczające do wyłączenia fikcji prawnej określonej w art. 7a ust. 1 ustawy. Pomimo czynności związanych z pośrednictwem w handlu na rzecz klientów, Pan jako operator interfejsu elektronicznego, dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, nadal może być uznany za podatnika od ułatwianych przez siebie dostaw towarów. W systemie VAT, który cechuje się autonomią prawną, rzeczywistość gospodarcza i faktyczna treść dokonywanych czynności (a nie forma) ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków danej transakcji na gruncie podatku VAT.

W konsekwencji, czynności, które Pan wykonuje w związku z realizacją zamówień składanych przez klientów dowodzą, że w przypadku towarów o wartości nieprzekraczającej 150 euro jest Pan podatnikiem, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy, ułatwiającym poprzez użycie interfejsu elektronicznego (strony internetowej) sprzedaż na odległość towarów importowanych. Jest Pan podmiotem, który samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy. Tym samym, w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym nie świadczy Pan usług pośrednictwa.

Przechodząc do kwestii objętych zakresem postawionego pytania wskazać należy, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.

Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia).

Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a)jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b)jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Z okoliczności sprawy wynika, że był Pan zarejestrowany do procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych (IOSS), jednak złożył Pan wniosek o wyrejestrowanie oraz nie planuje Pan korzystać z procedury w przyszłości. Nie dokonuje Pan zgłoszenia celnego ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na kliencie (ostateczny odbiorca) oraz sprzedawcy.

Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c, nie będą miały zastosowania, gdyż w takim przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia, a podatek VAT nie jest rozliczany przez Pana w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych tzn. IOSS. Na kliencie, jako odbiorcy końcowym, spoczywa obowiązek rozliczenia importu towarów. Klient i jednocześnie importer towarów, nabywa od Pana przedmiotowe towary, z tym że towary trafią bezpośrednio z kraju trzeciego do klienta. W takim przypadku transakcję dostawy przez Pana towarów na rzecz klienta, który jest równocześnie importerem tych towarów, należy uznać – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.

Uwzględniając obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż towarów realizowana przez Pana na rzecz klientów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Mając na uwadze, że wywiódł Pan prawidłowy skutek prawny, że sprzedaż towarów dokonywana przez Pana nie jest opodatkowana w Polsce, uznaję Pana stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania, tj. opodatkowania sprzedaży towarów. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w tym w szczególności opodatkowanie prowizji, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).