Interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.117.2023.2.RK

Uznanie opisanych przepływów pieniężnych za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 27 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania opisanych przepływów pieniężnych za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca - Spółka Dominująca)

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (… / Spółka Zależna)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

B. Sp. z o.o. jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca posiada w B. Sp. z o.o. całość udziałów. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem powierzchni hotelowej, biurowej i handlowej, a Zainteresowanego działalność w zakresie branży hotelarskiej, w tym w szczególności prowadzenie obiektów oraz innych podobnych obiektów zakwaterowania.

Dnia 31 grudnia 2022 r. Strony podpisały umowę podatkowej grupy kapitałowej (dalej „Umowa”) na trzy lata podatkowe obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2025 r. Obie Spółki spełniały w momencie zawarcia Umowy oraz na moment zdarzenia przyszłego będą spełniać warunki do utworzenia podatkowej grupy kapitałowej (dalej „PGK”).

W związku ze spełnieniem wszystkich warunków wymaganych przez przepisy ustawy o CIT, na podstawie decyzji Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego (…) z dnia 8 grudnia 2022 r., zarejestrowano umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy o CIT, w której skład wchodzą dwie spółki - Wnioskodawca oraz B. Sp. z o.o. - odpowiednio spółka dominująca i spółka zależna.

W umowie PGK ustalono, że:

• Spółka Dominująca będzie reprezentować PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa;
• Spółka Dominująca ma obowiązek obliczania, pobierania oraz wpłacania w imieniu PGK podatku CIT, w tym zaliczek na ten podatek.

Dodatkowo, w umowie ustalono, że Spółka Zależna będzie zobowiązana do bieżącego sporządzania kalkulacji swoich przychodów, kosztów podatkowych, dochodu / straty podatkowej, który to dochód / strata wystąpiłby, gdyby Spółka Zależna nie była członkiem PGK oraz wynikającego z tych obliczeń hipotetycznego podatku dochodowego od dochodu Spółki Zależnej, oraz następnie przekazywania tych danych do Spółki Dominującej, w terminach pozwalających Wnioskodawcy na realizację obowiązków PGK.

Ma to umożliwić Spółce Dominującej agregację danych o przychodach i kosztach otrzymanych od Spółki Zależnej z danymi o własnych przychodach i kosztach podatkowych, w celu ustalania/obliczania przychodów i kosztów podatkowych całej PGK.

Na podstawie ww. danych Wnioskodawca ma ustalać wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych należnego od PGK (w tym również zaliczek na ten podatek) oraz dokonywać wpłat tego podatku (w tym zaliczek) na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Niezależnie od powyższego, Spółka Dominująca zobowiązała się do ustalania na podstawie własnych przychodów i kosztów podatkowych wysokości dochodu lub straty podatkowej oraz wynikającego z tych obliczeń podatku dochodowego, tak jakby Spółka Dominująca nie była członkiem PGK.

Zatem, zarówno Spółka Dominująca, jak i Spółka Zależna zobowiązały się do ustalania hipotetycznej wartości podatku, tj. takiej, którą spółki te musiałby ponieść w przypadku, gdyby nie były członkami PGK.

Dodatkowo, w uzupełnieniu powyższych obowiązków Stron, w Umowie ustalono, że wzajemne rozliczenia z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (w tym zaliczek na ten podatek) należnego od dochodu PGK i płatnego z tytułu przez Spółkę Dominującą, będą dokonywane w ten sposób, że:

• Spółka Dominująca pokrywać będzie podatek należny od dochodu PGK z kwoty otrzymanego od Spółki Zależnej podatku hipotetycznego Spółki Zależnej oraz gromadzonej przez siebie kwoty podatku hipotetycznego Spółki Dominującej.
• Spółka Zależna będzie przekazywać Spółce Dominującej hipotetyczną kwotę podatku (zaliczek) do 19 dnia każdego miesiąca, za miesiąc poprzedni.
• Po zakończeniu roku podatkowego PGK ewentualna nadwyżka sumy podatku hipotetycznego Spółki Zależnej i Spółki Dominującej ponad kwotę podatku należnego od dochodu PGK za dany rok podatkowy będzie rozdysponowana pomiędzy Spółką Zależną i Spółką Dominującą stosownie do planu przygotowanego przez zarząd Spółki Dominującej w porozumieniu ze Spółką Zależną.
• W przypadku, gdy w wyniku korekty przychodów i/lub kosztów Spółki Zależnej, kwota podatku hipotetycznego Spółki Zależnej ulegnie zmianie w stosunku do kwoty tego podatku przekazanej Spółce Dominującej przez Spółkę Zależną, Strony dokonają stosownego rozliczenia.

Zatem, powyższe uregulowania Umowy powodują, że w praktyce Spółka Zależna będzie zobowiązana do obliczania podatku oraz zaliczek na podatek dochodowy, tak jakby nie wchodziła w skład PGK, i przekazywania tego podatku (zaliczek) do Spółki Dominującej, w celu realizacji obowiązków podatkowych PGK przez Spółkę Dominującą, w tym w szczególności obliczania zobowiązania podatkowego i dokonywania wpłat należnych od PGK na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego, co pozostaje w zgodzie z art. 1 ust. 7 ustawy o CIT. Natomiast szczegółowe zasady wzajemnych rozliczeń w ramach PGK zostaną ustalone na podstawie planu przygotowanego przez spółkę dominującą w porozumieniu ze spółką zależną.

Tym samym Strony wskazują, że w trakcie funkcjonowania PGK, w efekcie dokonywanych rozliczeń, w tym w szczególności transferu podatku (zaliczek) do Spółki Dominującej, może wystąpić sytuacja, w której powstanie nadwyżka lub też niedopłata zaliczek wobec wysokości podatku CIT należnego od PGK za dany rok podatkowy. Wówczas, w przypadku niedopłaty, Spółka Zależna będzie zobowiązana do dokonania stosownych przelewów uzupełniających na właściwy rachunek.

Natomiast jak wskazano powyżej, w przypadku powstania nadwyżki, zostanie ona rozdysponowana pomiędzy Spółką Zależną i Spółką Dominującą stosownie do planu przygotowanego przez zarząd Spółki Dominującej w porozumieniu ze Spółką Zależną, przy czym PGK dopuszcza również rozdysponowanie takich środków m.in. na cele inwestycyjne czy obsługę zobowiązań jednej ze spółek tworzących PGK.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Zgodnie z umową podatkowej grupy kapitałowej zawartą pomiędzy Stronami, Spółce Dominującej nie będzie przysługiwało wynagrodzenie ani żadna inna forma odpłatności od Spółki Zależnej z tytułu wykonywanych czynności związanych z rozliczeniem podatku w ramach PGK.

Spółka Zależna zgodnie z postanowieniami umowy podatkowej grupy kapitałowej, będzie przekazywać spółce dominującej (A. sp z o.o. ) hipotetyczną kwotę podatku (zaliczek) do 19 dnia każdego miesiąca, za miesiąc poprzedni.

W umowie ustalono, że B. Sp. z o.o. będzie zobowiązana do bieżącego sporządzania kalkulacji swoich przychodów, kosztów podatkowych, dochodu / straty podatkowej, który to dochód / strata wystąpiłby, gdyby B. Sp. z o.o. nie była członkiem PGK oraz wynikającego z tych obliczeń hipotetycznego podatku dochodowego od dochodu B. Sp. z o.o., oraz następnie przekazywania tych danych do Wnioskodawcy, w terminach pozwalających Wnioskodawcy na realizację obowiązków PGK.

B. Sp. z o.o. będzie zobowiązana do obliczania podatku oraz zaliczek na podatek dochodowy, tak jakby nie wchodziła w skład PGK, i przekazywania tego podatku (zaliczek) do A. sp z o.o. , w celu realizacji obowiązków podatkowych PGK przez A. sp z o.o. , w tym w szczególności obliczania zobowiązania podatkowego i dokonywania wpłat należnych od PGK na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.

Oprócz przekazywania hipotetycznej kwoty podatku (zaliczek) CIT - czego nie można uznać za świadczenie - B. Sp. z o.o. nie będzie dokonywała żadnych płatności na rzecz HE ani dokonywać też żadnych świadczeń, na rzecz tej spółki.

Pytanie

Czy wskazane w opisie zdarzenia przyszłego przepływy pieniężne, związane z regulowaniem sposobu rozliczania zobowiązań podatkowych PGK, w tym w szczególności przekazywanie na rachunek bankowy Spółki Dominującej przez Spółkę Zależną hipotetycznej wysokości podatku (zaliczek na podatek), a także rozliczania ewentualnych strat lub nadwyżek, niedopłat oraz korekt nie będą opodatkowane podatkiem VAT, a tym samym będą neutralne na gruncie VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Zainteresowanych, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego przepływy pieniężne, związane z regulowaniem sposobu rozliczania zobowiązań podatkowych PGK, w tym w szczególności przekazywanie na rachunek bankowy Spółki Dominującej przez Spółkę Zależną hipotetycznej wysokości podatku (zaliczek na podatek), a także rozliczania ewentualnych strat lub nadwyżek, niedopłat oraz korekt nie będą opodatkowane podatkiem VAT, a tym samym będą neutralne na gruncie VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

W powyższym zakresie podkreślenia wymaga, że art. 5 ust. 1 ustawy o VAT stanowi katalog zamknięty i ma charakter wyczerpujący - tj. zawiera określenie wszystkich czynności stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem VAT, a contrario wszelkie inne czynności niewymienione we wskazanym przepisie, nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Co więcej, jak stanowi art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Takie ukształtowanie definicji świadczenia usług nie oznacza jednak, że każde przesunięcie / rozliczenie określonych wartości ekonomicznych pomiędzy podmiotami powinno stanowić świadczenie usługi na gruncie VAT, o ile tylko nie stanowi dostawy towarów.

Świadczeniem usług jest bowiem wyłącznie taka czynność, której efektem jest odniesienie korzyści przez jeden z podmiotów na skutek działania bądź zaniechania innego podmiotu. Regulacje ustawy o VAT wskazują ponadto, iż świadczeniu usług musi towarzyszyć odpłatność oraz istnienie zidentyfikowanego odbiorcy (beneficjenta) usługi.

Jak bowiem wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z dnia 22 czerwca 2016 r. w sprawie C-11/15: „w ramach systemu podatku VAT transakcje podlegające opodatkowaniu zakładają istnienie transakcji między stronami, przewidujących zapłatę ceny lub inne świadczenie wzajemne. Zatem jeżeli czynność świadczeniodawcy polega jedynie na świadczeniu usług, bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.”

Warunek istnienia stosunku prawnego między stronami czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje potwierdzenie także w wyroku TSUE z dnia 12 maja 2016 r. w sprawie C- 520/14, w którym sąd wskazał, iż: „zgodnie z utrwalonym orzecznictwem świadczenie usług jest „odpłatne” w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) Dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, wyłącznie wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w trakcie którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi rzeczywistą równowartość usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy. Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż aby mówić o usłudze podlegającej opodatkowaniu VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego.

Jak wskazał WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 28 sierpnia 2007 r. I SA/Bk 254/07 - Usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) odnosi z niego choćby nawet potencjalną korzyść. Dla potrzeb podatku VAT musi zatem wystąpić „konsumpcja świadczenia”, albowiem podatek ten obciąża właśnie konsumpcję.

Zatem, aby mówić o jakiejkolwiek usłudze podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego.

Co istotne, w przepisach ustawy o CIT, w zakresie uregulowań odnoszących się do funkcjonowania podatkowych grup kapitałowych, ustawodawca nie wskazuje, w jaki sposób podmioty wchodzące w skład PGK powinny obliczać wysokość przypadających na nie kwot podatku należnej od całej podatkowej grupy kapitałowej ani nie wskazuje sposobu przekazywania tych kwot spółce dominującej przez podmioty wchodzące w PGK.

Zatem, zdaniem Zainteresowanych, ustawodawca celowo pozostawił tę kwestię do wewnętrznych ustaleń w ramach poszczególnych PGK wskazując jedynie zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, że podatek dochodowy oraz zaliczki na podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą. Spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku CIT należnego od PGK.

Wobec powyższego, w ocenie Zainteresowanych, nie ulega wątpliwości, że powyższe czynności stanowić będą jedynie techniczne aspekty rozliczenia podatku CIT i nie mogą zostać uznane za transakcje gospodarcze, w wyniku których dochodzi do powstania świadczenia wzajemnego między Spółkami. Powyższe czynności będą koniecznym elementem wypełnienia obowiązku Spółki Dominującej wobec urzędu skarbowego, tj. obliczenia i pobrania odpowiedniej kwoty podatku należnego od PGK lub zaliczek na ten podatek, względnie rozliczenia zwrotu podatku, a także ewentualnych korekt czy pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych. W opisanym powyższej stanie faktycznym, żadna ze Spółek nie może być ponadto uznana za odbiorcę (beneficjenta) jakiejkolwiek usługi.

Powyższe można również wywodzić z samej istoty PGK. Bowiem z chwilą utworzenia PGK spółki ją tworzące przestają być podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podatnikiem tym na czas istnienia grupy staje się ten podmiot. Wynika to z art. 1a ust. 2 i 7a ust. 1-3 ustawy o CIT.

Zatem przepływy pieniężne pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład PGK nie mogą być utożsamiane z jakąkolwiek usługą, bowiem realnie, beneficjentem tychże przepływów jest sama PGK - a nie żadna konkretna spółka wchodząca w skład PGK, natomiast czynności te wykonywane są jedynie w celu wykonania obowiązków podatkowych ciążących na PGK.

Co więcej, jak wskazano w zakresie opisu zdarzenia przyszłego, Spółce Dominującej nie będzie przysługiwało jakiekolwiek wynagrodzenie z tytułu rozliczania podatku w imieniu PGK. Wynika to również z przepisów dotyczących PGK, tj. art. 1a ust. 7 zd. 2 ustawy o CIT, który stanowi, że spółce dominującej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych należnego od podatkowej grupy kapitałowej.

Wynagrodzeniem takim nie będzie także ewentualna nadwyżka (jeśli pozostanie ona do dyspozycji Spółki Dominującej) kwoty przekazanej przez Spółkę Zależną na poczet podatku dochodowego należnego od PGK ponad faktyczne zobowiązanie PGK z tytułu tego podatku. Nadwyżka ta nie będzie bowiem odpowiadać żadnemu świadczeniu wykonanemu przez Spółkę Dominującą na rzecz Spółki Zależnej, lecz stanowić będzie formę zadysponowania przez spółki tworzące PGK oszczędnością podatkową wynikającą z zastosowania formuły podatkowej grupy kapitałowej.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, że ze względu na brak odpłatnego charakteru czynności, które będą dokonywane przez Spółkę Dominującą oraz Spółki Zależne, a w konsekwencji brak wystąpienia jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, przedmiotowe czynności nie będą stanowić odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Co więcej, czynności te nie będą stanowić również odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Analizując treść tego przepisu, zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Jeżeli czynności dokonywane przez podatnika wpisują się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT nie zostanie spełniona.

Warto również podkreślić, iż spółki tworzące PGK odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania z tytułu podatku dochodowego należnego za okres obowiązywania umowy (art. 1a ust. 14 ustawy o CIT). Zatem prawidłowe wypełnianie obowiązków przewidzianych ustawą o CIT w odniesieniu do PGK ciąży także na każdej ze Spółek i ma charakter analogiczny do realizacji obowiązków przez standardowego podatnika CIT (przy uwzględnieniu specyfiki rozliczeń PGK).

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, przepływy pieniężne związane z wykonywaniem obowiązków PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, realizowane pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład PGK pozostaną neutralne dla celów VAT, tj. nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na zakończenie, należy również podkreślić, że analogiczne stanowisko, do stanowiska Zainteresowanych przedstawionego powyżej, zostało potwierdzone przez organy podatkowe w m.in. następujących interpretacjach indywidualnych.

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.173.2019.1.KM,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.6.2019.2.EK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 maja 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.212.2018.1.IT,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.508.2017.1.IT,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 lutego 2017 r., sygn. 3063-ILPP3.4512.196.2016.1.NK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 października 2015 r., sygn. ITPP1/4512-784/15/JP,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 września 2015 r., sygn. ITPP1/4512-788/15/AJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy,

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Ponadto, zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższych zapisów wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedstawionym opisie sprawy wskazali Państwo, że Spółka Dominująca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka Zależna jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Dnia 31 grudnia 2022 r. Strony podpisały umowę podatkowej grupy kapitałowej na trzy lata podatkowe obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2025 r. Obie Spółki spełniały w momencie zawarcia Umowy oraz na moment zdarzenia przyszłego będą spełniać warunki do utworzenia podatkowej grupy kapitałowej („PGK”).

W związku ze spełnieniem wszystkich warunków wymaganych przez przepisy ustawy o CIT, na podstawie decyzji Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego (...) z dnia 8 grudnia 2022 r., zarejestrowano umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy o CIT, w której skład wchodzą dwie spółki – Spółka Dominująca oraz Spółka zależna.

W umowie PGK ustalono, że:

• Spółka Dominująca będzie reprezentować PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz ustawy Ordynacja podatkowa;
• Spółka Dominująca ma obowiązek obliczania, pobierania oraz wpłacania w imieniu PGK podatku CIT, w tym zaliczek na ten podatek.

Dodatkowo, w umowie ustalono, że Spółka Zależna będzie zobowiązana do bieżącego sporządzania kalkulacji swoich przychodów, kosztów podatkowych, dochodu / straty podatkowej, który to dochód / strata wystąpiłby, gdyby Spółka Zależna nie była członkiem PGK oraz wynikającego z tych obliczeń hipotetycznego podatku dochodowego od dochodu Spółki Zależnej, oraz następnie przekazywania tych danych do Spółki Dominującej, w terminach pozwalających Spółce Dominującej na realizację obowiązków PGK.

Ma to umożliwić Spółce Dominującej agregację danych o przychodach i kosztach otrzymanych od Spółki Zależnej z danymi o własnych przychodach i kosztach podatkowych, w celu ustalania/obliczania przychodów i kosztów podatkowych całej PGK.

Na podstawie ww. danych Spółka Dominująca ma ustalać wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych należnego od PGK (w tym również zaliczek na ten podatek) oraz dokonywać wpłat tego podatku (w tym zaliczek) na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Niezależnie od powyższego, Spółka Dominująca zobowiązała się do ustalania na podstawie własnych przychodów i kosztów podatkowych wysokości dochodu lub straty podatkowej oraz wynikającego z tych obliczeń podatku dochodowego, tak jakby Spółka Dominująca nie była członkiem PGK.

Zatem, zarówno Spółka Dominująca, jak i Spółka Zależna zobowiązały się do ustalania hipotetycznej wartości podatku, tj. takiej, którą spółki te musiałby ponieść w przypadku, gdyby nie były członkami PGK.

Dodatkowo, w Umowie ustalono, że wzajemne rozliczenia z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (w tym zaliczek na ten podatek) należnego od dochodu PGK i płatnego z tytułu przez Spółkę Dominującą, będą dokonywane w ten sposób, że:

• Spółka Dominująca pokrywać będzie podatek należny od dochodu PGK z kwoty otrzymanego od Spółki Zależnej podatku hipotetycznego Spółki Zależnej oraz gromadzonej przez siebie kwoty podatku hipotetycznego Spółki Dominującej.
• Spółka Zależna będzie przekazywać Spółce Dominującej hipotetyczną kwotę podatku (zaliczek) do 19 dnia każdego miesiąca, za miesiąc poprzedni.
• Po zakończeniu roku podatkowego PGK ewentualna nadwyżka sumy podatku hipotetycznego Spółki Zależnej i Spółki Dominującej ponad kwotę podatku należnego od dochodu PGK za dany rok podatkowy będzie rozdysponowana pomiędzy Spółką Zależną i Spółką Dominującą stosownie do planu przygotowanego przez zarząd Spółki Dominującej w porozumieniu ze Spółką Zależną.
• W przypadku, gdy w wyniku korekty przychodów i/lub kosztów Spółki Zależnej, kwota podatku hipotetycznego Spółki Zależnej ulegnie zmianie w stosunku do kwoty tego podatku przekazanej Spółce Dominującej przez Spółkę Zależną, Strony dokonają stosownego rozliczenia.

W praktyce Spółka Zależna będzie zobowiązana do obliczania podatku oraz zaliczek na podatek dochodowy, tak jakby nie wchodziła w skład PGK, i przekazywania tego podatku (zaliczek) do Spółki Dominującej, w celu realizacji obowiązków podatkowych PGK przez Spółkę Dominującą, w tym w szczególności obliczania zobowiązania podatkowego i dokonywania wpłat należnych od PGK na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego, co pozostaje w zgodzie z art. 1 ust. 7 ustawy o CIT. Natomiast szczegółowe zasady wzajemnych rozliczeń w ramach PGK zostaną ustalone na podstawie planu przygotowanego przez spółkę dominującą w porozumieniu ze spółką zależną.

Tym samym Strony wskazują, że w trakcie funkcjonowania PGK, w efekcie dokonywanych rozliczeń, w tym w szczególności transferu podatku (zaliczek) do Spółki Dominującej, może wystąpić sytuacja, w której powstanie nadwyżka lub też niedopłata zaliczek wobec wysokości podatku CIT należnego od PGK za dany rok podatkowy. Wówczas, w przypadku niedopłaty, Spółka Zależna będzie zobowiązana do dokonania stosownych przelewów uzupełniających na właściwy rachunek.

Natomiast w przypadku powstania nadwyżki, zostanie ona rozdysponowana pomiędzy Spółką Zależną i Spółką Dominującą stosownie do planu przygotowanego przez zarząd Spółki Dominującej w porozumieniu ze Spółką Zależną, przy czym PGK dopuszcza również rozdysponowanie takich środków m.in. na cele inwestycyjne czy obsługę zobowiązań jednej ze spółek tworzących PGK.

Zgodnie z umową podatkowej grupy kapitałowej zawartą pomiędzy Stronami, Spółce Dominującej nie będzie przysługiwało wynagrodzenie ani żadna inna forma odpłatności od Spółki Zależnej z tytułu wykonywanych czynności związanych z rozliczeniem podatku w ramach PGK.

Oprócz przekazywania hipotetycznej kwoty podatku (zaliczek) CIT Spółka zależna nie będzie dokonywała żadnych płatności na rzecz Spółki Dominującej ani dokonywać też żadnych świadczeń, na rzecz tej spółki.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy opisane w sprawie przepływy pieniężne, związane z regulowaniem sposobu rozliczania zobowiązań podatkowych PGK nie będą opodatkowane podatkiem VAT, a tym samym będą neutralne na gruncie podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy ani Spółce Dominującej ani Spółce Zależnej nie będzie przysługiwać wynagrodzenie, ani żadna inna forma odpłatności w zamian za dokonywane przepływy pieniężne.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, że ze względu na brak odpłatnego charakteru czynności, które będą dokonywane przez Spółkę Dominującą oraz Spółkę Zależną, a w konsekwencji brak wystąpienia jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, przedmiotowe czynności nie będą stanowić odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT

Co więcej, czynności te nie będą stanowić również odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Analizując treść tego przepisu, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli czynności dokonywane przez podatnika wpisują się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT nie zostanie spełniona. Biorąc pod uwagę opis sprawy, w odniesieniu do czynności dokonywanych w opisanej sprawie przepis ten nie będzie miał zastosowania.

Spółka Dominująca wypełniając swoje obowiązki PGK zobowiązana jest do obliczania zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych i dokonywania wpłat należnych od PGK na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego. Spółka Zależna na podstawie podpisanej Umowy będzie przekazywać Spółce Dominującej hipotetyczną kwotę podatku (zaliczki). Zatem, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku przepływy pieniężne mają na celu odpowiednie rozliczenie tego podatku z urzędem skarbowym (i w rezultacie uczynienie zadość obowiązkowi spoczywającemu na PGK i tym samym Spółce Dominującej w PGK na podstawie ustawy o CIT). Na powyższą analizę nie ma wpływu fakt, że Spółka Zależna zobowiązana jest do hipotetycznego wyliczania i przekazywania zaliczki na podatek dochodowy do Spółki Dominującej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że przepływy pieniężne związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu strat, nadwyżek, niedopłat, korekt) oraz mające na celu pokrycie uregulowania zaliczek na podatek realizowane pomiędzy Spółkami nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podkreślić należy, że ustawodawca nie określa, w jaki sposób podmioty wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej powinny obliczyć wysokość przypadających na nie kwot podatku należnego od całej grupy, ani nie wskazuje sposobu przekazywania tychże kwot przez Spółkę Zależną na rzecz Spółki Dominującej. Regulacje podatkowe pozostawiają podatnikom pewną dowolność w tym zakresie. Spółki mogą dowolnie ustalić zasady ponoszenia ciężaru podatku dochodowego należnego od PGK.

Tym samym, czynności wynikają jedynie z technicznych czynności rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych w ramach podatkowej grupy kapitałowej i nie stanowią transakcji gospodarczych, w wyniku których dochodzi do powstania świadczenia wzajemnego po stronie podmiotów tworzących podatkową grupę kapitałową. Zatem, nie będą stanowiły odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).