Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.196.2023.2.BR

Odliczenie w 100% w rozliczeniu podatkowym za rok 2022 ulgi prorodzinnej na dwie małoletnie córki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 27 marca 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani pismem z 12 maja 2023 r. (wpływ 12 maja 2023 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 maja 2023 r. (wpływ 25 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (przedstawiony ostatecznie w uzupełnieniu z 12 maja 2023 r.)

(…) został ogłoszony rozwód w Sądzie w (…) (uprawomocnienie weszło w życie (…)) stwierdzający, że dzieci (dwie małoletnie córki: (…)) pozostają przy matce i zameldowanie/zamieszkanie znajduje się pod jednym adresem. Po ogłoszeniu rozwodu jako matka samotnie wychowująca dzieci odlicza Pani w rozliczeniach rocznych całość, tj. 100% za obie córki, co zostało również ustalone przy planie wychowawczym. W tym roku Pani były mąż stwierdził, że chciałby odliczyć choć jedno dziecko, gdyż przekracza drugi próg podatkowy. Znalazła Pani informację, że nie można odliczyć jednego dziecka kiedy przekracza się 2-gi próg podatkowy. Ta informacja nie usatysfakcjonowała Pani byłego męża i stwierdził, że jednak rozliczyłby po połowie córki. Skontaktowała się Pani z Urzędem Skarbowym (…) oraz z Krajową Informacją Podatkową w celu wyjaśnienia sprawy – uzyskała Pani jednobrzmiącą opinię: osoba, która w głównej mierze wychowuje dzieci, zajmuje się nimi na co dzień, nie występuje opieka naprzemienna oraz dzieci mają takie samo miejsce zamieszkania ma prawo do odliczenia dzieci w 100%, takie informacje przekazała Pani byłemu mężowi, który stwierdził, że nie są one prawdziwe i jednak odliczy w wysokości 50% każde dziecko i będzie Pani musiała złożyć korektę w tej sprawie. Pani były mąż nie zamieszkuje w pobliżu dzieci, jego miejsce zamieszkania (…), czyli prawie (…) od córek. Nie mają Państwo opieki naprzemiennej oraz ojciec córek widzi się z nimi co dwa tygodnie na weekend. Alimenty zostały zasądzone i są opłacane przez Pani byłego męża oraz ma on pełnię praw rodzicielskich.

W piśmie z 25 maja 2023 r. uzupełniła Pani opis sprawy o następujące informacje:

(…) został ogłoszony rozwód w Sądzie w (…) (uprawomocnienie weszło w życie (…) stwierdzający, że dzieci (dwie małoletnie córki: (...)) pozostają przy matce i zameldowanie/zamieszkanie znajduje się pod jednym adresem.

W 2022 r. nie miały zastosowania do Pani dzieci następujące przepisy:

·art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym),

·ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego,

·ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W roku podatkowym 2022 (nigdy) Pani córki nie były umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymywanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Dzieci od urodzenia do chwili obecnej (również w 2022 r.) mieszkają z Panią (mają również tutaj meldunek) pod jednym adresem: (…) i jest to ich stałe miejsce zamieszkania.

W 2022 r. uzyskała Pani dochody z umowy o pracę.

W 2022 r. nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

Dzieci pod opieką ojca są w 1 i 3 weekend miesiąca, a odległość między miejscami zamieszkania Pani i byłego męża wynosi: (…), wiec część tego czasu córki spędzają w podroży. W okresie szkolnym córki przebywają u ojca (średnio w miesiącu): 4-6 nocy. Pozostałe dni dzieci mieszkają z Panią. W okresie wakacyjnym ojciec córek zabiera je na 2 tygodnie urlopu, a pozostały czas kiedy powinny być pod opieką ojca są u jego matki. W związku, że córki większość czasu spędzają z Panią, poniższymi rzeczami w głównej mierze zajmuje się Pani:

·uczestniczy Pani w wychowaniu dzieci – w związku, że przebywa z nimi na co dzień, ojcu ciężko wychowywać dzieci kiedy widzi je sporadycznie,

·dba Pani o prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania,

·rozwija Pani ich zainteresowania,

·sprawuje Pani nad nimi pieczę/opiekę,

·troszczy się Pani o ich rozwój fizyczny i duchowy,

·ponosi Pani wydatki związane z wypoczynkiem – zawsze kiedy córki są z Panią,

·ponosi Pani koszty ich utrzymania – oprócz alimentów, ojciec córek do niczego innego się nie dokłada,

·zabezpiecza Pani potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne,

·pomaga Pani w edukacji szkolnej – codzienne odrabianie lekcji, wywiadówki, pomoce do szkoły, opłaty za wycieczki i składki są na Pani barkach,

·bierze Pani czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształceniem, dodatkowymi zajęciami oraz stanem zdrowia, czyli wizyty lekarskie i organizowanie leków.

Od momentu rozwodu (…) zostało ustalone, iż Pani odlicza córki w wysokości 100% oraz że kwota za jedno dziecko będzie przelewana na konto ojca w celu pokrycia uroczystości przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej córki, która ma się odbyć w (…). W 2022 r. również odliczyła Pani tak samo ulgę prorodzinną (w wysokości 100%) i o tym ojciec dzieci wiedział. Kwota zwrotu za jedną córkę została przelana wg umowy na jego konto. Po otrzymaniu zwrotu za rozliczenie 2022 r. z Urzędu Skarbowego i po otrzymaniu na konto kwoty umówionej na cele ww. ojciec dzieci stwierdził, że przekracza 2-gi próg podatkowy oraz że ma prawo odliczać córki w wysokości 50% i że powinna Pani złożyć korektę w tej sprawie. Korekty Pani nie złożyła, gdyż po skonsultowaniu sytuacji z Urzędem Skarbowym (…) oraz Infolinią Krajowej Informacji Skarbowej opinia dotycząca wysokości oraz kto ma prawo do odliczania córek była jednoznaczna. Poinformowała Pani o opiniach organów państwowych ojca dzieci oraz zaznaczyła Pani, że nie ma przesłanek do składania korekty do Urzędu Skarbowego. Nie otrzymała Pani informacji zwrotnej, czy ojciec dzieci złożył zeznanie roczne za 2022 r. z ulgą prorodzinną. Reasumując: odliczyła Pani dzieci według wcześniejszych ustaleń, czyli w kwocie 100% za każde dziecko. Ojciec dzieci już po złożeniu przez Panią PIT37 i otrzymaniu zwrotu z Urzędu Skarbowego stwierdził, iż chce odliczyć córki po 50%.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 12 maja 2023 r.)

Czy może Pani odliczyć w 100% w rozliczeniu podatkowym za rok 2022 ulgę prorodzinną na dwie córki: (…)?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 12 maja 2023 r.)

Dzieci zamieszkują z Panią, chodzą do szkoły w pobliżu miejsca zamieszkania i tu mają swoje życie. W związku, że po rozwodzenie została Pani sama to na Pani barki spadła całkowita i codzienna opieka nad córkami oraz ich wychowanie. W przypadku chorób i innych sytuacji życiowych, córki są cały czas z Panią. Wszelkie dodatkowe i niespodziewane koszty zostają opłacane przez Panią. Dodatkowo gdy były mąż zabiera dzieci do siebie, to nie musi zakupić dodatkowych rzeczy, ze względu iż dzieci jadą w pełni wyposażone i przygotowane. Ich ojciec założył rodzinę w innej miejscowości oraz Pani i były mąż nie wykonujecie opieki naprzemiennej w związku z powyższym uważa Pani, że odliczenie ulgi prorodzinnej w wysokości 100% na każde dziecko przysługuje Pani.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1) wykonywał władzę rodzicielską;

2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2) dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Na podstawie art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., które ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Stosownie do art. 26 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.)

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1) odpis aktu urodzenia dziecka;

2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przy czym, ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do dziecka podatnika mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, co wynika z art. 27f ust. 7 w zw. z art. 6 ust. 8 cyt. ustawy.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.

Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Na podstawie art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.

W myśl art. 97 § 1 tejże ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Dla nabycia praw do przedmiotowej ulgi nie wystarczy samo posiadanie władzy rodzicielskiej. Prawo takie daje dopiero wykonywanie takiej władzy. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia „wykonywanie władzy rodzicielskiej”. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Zatem samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak utrzymywanie sporadycznych kontaktów z dzieckiem czy alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka jest bowiem zagadnieniem wtórnym wobec samego prawa do ulgi.

W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.

Stosownie do brzmienia art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę ulgi prorodzinnej rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pani matką dwójki małoletnich dzieci: (…). Rozwód został ogłoszony (…) w Sądzie w (…), który uprawomocnił się (…).

Wykonywanie władzy rodzicielskiej względem małoletnich dzieci w 2022 r. odbywało się głównie przez Panią. Na co dzień dzieci mieszkają z Panią i pełni Pani wszystkie obowiązki związane z ich wychowaniem. To Pani sprawuje opiekę nad dziećmi, dba o prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania, troszczy się Pani o ich rozwój fizyczny i duchowy, zabezpiecza Pani ich potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, bierze Pani czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształceniem, dodatkowymi zajęciami oraz stanem zdrowia, czyli wizyty lekarskie i organizowanie leków, pomaga Pani w edukacji szkolnej – codzienne odrabianie lekcji, wywiadówki, pomoce do szkoły, opłaty za wycieczki i składki są na Pani barkach, ponosi Pani wydatki związane z wypoczynkiem – zawsze kiedy córki są z Panią, rozwija Pani ich zainteresowania.

Ojciec dzieci widzi się z nimi co dwa tygodnie (w 1 i 3 weekend miesiąca). Ojciec dzieci zamieszkuje prawie (…) od nich. W okresie szkolnym córki przebywają u ojca 4-6 nocy (średnio w miesiącu). Pozostałe dni dzieci mieszkają z Panią. W okresie wakacyjnym ojciec córek zabiera je na 2 tygodnie urlopu, a pozostały czas kiedy powinny być pod opieką ojca są u jego matki. Ojciec dzieci płaci zasądzone alimenty, do niczego innego się nie dokłada, ma pełnię praw rodzicielskich, brak opieki naprzemiennej.

W konsekwencji, skoro ojciec małoletnich dzieci nie uczestniczy w ich wychowaniu i nie ponosi żadnych kosztów ich utrzymania poza zasądzonymi alimentami, nie sposób uznać za wystarczające dla przyjęcia, że ojciec wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samo płacenie alimentów na małoletnie dzieci oraz sporadycznie kontakty z nimi nie są bowiem wystarczające dla przyjęcia, że również ojciec taką władzę wykonuje.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego uznać należy, że skoro to Pani wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica, to wyłącznie Pani przysługuje prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty w rozliczeniu podatkowym za rok 2022 (na obie córki: ...) zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).