Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.289.2023.2.MR

Kwalifikacja przychodów z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego:

•jest nieprawidłowe w zakresie kosztów uzyskania przychodów;

•jest prawidłowe w zakresie kwalifikacji przychodów z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem, wynoszącego 50%, udziału w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, nieprowadzącej działalności gospodarczej poza granicami Polski i nieposiadającej jakichkolwiek składników majątkowych poza granicami Polski („Spółka”).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych, konsultingowych oraz doradczych na rzecz klientów będących polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka nie zatrudnia pracowników. Spółka współpracuje z podmiotami trzecimi, przedsiębiorcami będącymi podwykonawcami Spółki w ramach świadczonych przez Spółkę usług.

Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe prawnicze, jest absolwentem dodatkowych kursów z zakresu rachunkowości oraz odbywa podyplomowe studia z zakresu prawa podatkowego. Wnioskodawca posiada wszelkie niezbędne kwalifikacje do świadczenia usług o zakresie tożsamym do usług świadczonych przez Spółkę.

W związku z powyższym wspólnicy Spółki zamierzają obciążyć stanowiące własność Wnioskodawcy udziały w Spółce obowiązkiem do wykonywania na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych na podstawie przepisu art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm. - dalej jako: „k.s.h.”).

Z tytułu posiadania obciążonych obowiązkiem wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych udziałów Wnioskodawca miałby być zobowiązany do świadczenia na rzecz Spółki usług:

-comiesięcznego rozliczania dokumentacji księgowej Spółki oraz dokumentacji księgowej klientów Spółki, co najmniej jeden raz w miesiącu;

-obliczania zaliczek na podatek dochodowy oraz podlegającego wpłacie do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług Spółki oraz klientów Spółki, co najmniej jeden raz w miesiącu;

-doradztwa prawnego związanego z prowadzoną przez Spółkę oraz klientów Spółki działalnością gospodarczą, zgodnie z bieżącym zapotrzebowaniem Spółki oraz klientów Spółki;

-obliczanie innych należności publicznoprawnych, których płatnikiem jest Spółka lub klienci Spółki, w tym składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych pracowników Spółki, a także klientów Spółki, co najmniej jeden raz w miesiącu.

Należne Wnioskodawcy wynagrodzenie za wykonane na rzecz Spółki powtarzające się świadczenia niepieniężne miałoby być wypłacane nie częściej niż co miesiąc, z dołu, za świadczenia wykonane w uprzednim miesiącu kalendarzowym. Wnioskodawcy przysługiwałoby wynagrodzenie godzinowe w wysokości 150% minimalnego wynagrodzenia godzinowego określanego na podstawie odrębnym przepisów, wypłacane w oparciu o sporządzane przez wnioskodawcę i weryfikowane przez Spółkę zestawienie godzin wykonywania świadczeń niepieniężnych z danego miesiąca kalendarzowego.

Osiągane przez Wnioskodawcę przychody z ww. tytułu stanowiłyby przychody z innych źródeł o których mowa w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 oraz art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f. Wnioskodawca byłby jednocześnie podatnikiem i płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od tak osiągniętych przychodów - art. 44 ust. 1c u.p.d.o.f.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W Spółce pełni funkcję Prezesa Zarządu na podstawie powołania i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wykonywane na rzecz Spółki świadczenia niepieniężne nie będą wykonywane pod kierownictwem Spółki, ani w miejscu ani w czasie wyznaczonym przez Spółkę.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne będą wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę. Z istoty zobowiązania wspólnika do wykonywania na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych wynika konieczność osobistego ich świadczenia. Z przepisu art. 176 k.s.h. wynika związanie obowiązku do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych z prawem udziałowym konkretnego wspólnika.

Wnioskodawca nie będzie korzystać w tym zakresie z pomocy, pośrednictwa, zatrudniania osób trzecich. Nie powierzy wykonanie tych usług i/lub realizację określonych zadań osobom trzecim.

Wykonując usługi Wnioskodawca nie będzie podporządkowany jakiejś osobie zatrudnionej w Spółce pełniącej w niej określone funkcje czy zatrudnionej przez inny podmiot. Nie będzie też zależny od innego podmiotu w procesie świadczenia usług.

Ryzyko gospodarcze świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki ponosi zarówno Spółka, jak i Wnioskodawca. Spółka ponosi odpowiedzialność względem osób trzecich (aspekt zewnętrzny), a Wnioskodawca ponosi względem Spółki ryzyko w ramach stosunku wynikającego z art. 176 k.s.h. (odpowiedzialność wewnętrzna). Ryzyko osobowe ponosi Wnioskodawca, ponieważ na nim spoczywa obowiązek wywiązania się z określonych w umowie spółki świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych usług oraz ich wykonywanie ponosi Spółka. Spółka (lub innych podmiot) nie kontroluje i nie ponosi odpowiedzialności za miejsce, w którym usługi są wykonywane. Od Wnioskodawcy zależy kiedy i w jakim miejscu świadczenia mają zostać wykonane.

Spółka lub inny podmiot nie ma uprawnienia do instruowania Wnioskodawcy odnośnie do sposobu, w jaki usługi powinny być wykonywane. Spółka lub inny podmiot nie będzie ustalać godzin pracy, czasu przerw, „urlopów”. Stosunek pracy nie jest przedmiotem stanu faktycznego ani wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Jeśli świadczenia niepieniężne obejmowały będą czynności faktyczne o zbliżonym zakresie treściowym do stosunku zlecenia/świadczenia usług, to jak wynika z istoty „świadczenia usług” są to czynności należytej staranności, a nie rezultatu. Umową rezultatu jest umowa o dzieło. Wynagradzane będzie wyłącznie faktyczne wykonanie określonych w umowie spółki świadczeń niepieniężnych, a nie pozostawanie w gotowości do wykonania świadczeń.

Nie określono czy Spółka lub inny podmiot udostępni Wnioskodawcy urządzenia i materiały konieczne do wykonywania usług. Możliwe, że tak się stanie, ale również świadczenia mogą być wykonywane na materiałach własnych Wnioskodawcy.

Spółka lub inny podmiot nie ma prawa do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z wykonanymi przez Wnioskodawcę usługami.

Wynagrodzenie będzie określane uchwałą wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Z istoty instytucji powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - art. 176 k.s.h - wynika, że zobowiązany w ten sposób może być wyłącznie wspólnik, a więc osoba której przysługuje prawo własności udziałów. Jeśli wynagrodzenie określane będzie w formie uchwały zgromadzenia wspólników, to w pewnym zakresie, proporcjonalnie do ilości posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów, będzie on miał wpływ na wysokość przysługującego wynagrodzenia.

Stwierdzenie, że: „Wnioskodawcy przysługiwałoby wynagrodzenie godzinowe w wysokości 150% minimalnego wynagrodzenia godzinowego określanego na podstawie odrębnych przepisów (…)” nie oznacza, że Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę zlecenia (art. 734 Kodeksu cywilnego) lub umowę o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu (art. 750 Kodeksu cywilnego). Oznacza tylko i wyłącznie, że wysokość przysługującego wynagrodzenia miałaby odniesienie do wartości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Sformułowanie takie stanowi swoistą klauzulę waloryzacyjną oraz odniesienie należnego wynagrodzenia do wartości rynkowych.

Pytania

1.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne wykonane na rzecz Spółki stanowić będą przychody z innych źródeł, o których mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 oraz art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f.?

2.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia uzyskiwanego w danym miesiącu przychodu z tytułu wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki o koszty uzyskania określone w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f.?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w prezentowanym zdarzeniu przyszłym:

•uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu wynagrodzenia za wykonane na rzecz Spółki oraz klientów Spółki powtarzające się świadczenia niepieniężne stanowić będą przychody z innych źródeł, o których mowa w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 oraz art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f.;

•Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia uzyskiwanego w każdym miesiącu przychodu z tytułu wynagrodzenia za wykonane na rzecz Spółki świadczenia niepieniężne o koszty uzyskania przychodów określone w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f., koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu ustala się dla przychodów z innych źródeł, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło.

Świadczenia do jakich miałby być zobowiązany Wnioskodawca swoim charakterem zbliżone są do świadczenia usług, do którego stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia - art. 750 k.c.

W konsekwencji Wnioskodawca, na podstawie umowy spółki, zobowiązany byłby do świadczeń o charakterze zbliżonym do umowy zlecenia, o której mowa w przepisach Kodeksu cywilnego.

Jako że umowa spółki kreuje stosunek cywilnoprawny i jest umową cywilnoprawną, dlatego też do wynikającego z umowy spółki zobowiązania do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy regulujące najbardziej zbliżoną instytucję prawa cywilnego.

Najbardziej zbliżoną do zobowiązań Wnioskodawcy instytucją prawa cywilnego jest umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia.

Dlatego też do oceny zakresu wzajemnych praw i obowiązków, odpowiedzialności i treści stosunku zobowiązaniowego wynikającego ze zobowiązania Wnioskodawcy do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki zastosowanie znajdą przepisy Kodeksu cywilnego dot. umowy zlecenia.

W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do pomniejszenia uzyskanego przychodu o koszty uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f., bowiem do stosunku zobowiązaniowego (umowy) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, w zakresie zobowiązań Wnioskodawcy na rzecz Spółki, zastosowanie znajdą przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia.

Niezależnie od wyżej wyartykułowanych argumentów przemawiających za uznaniem możliwości Wnioskodawcy do pomniejszania przychodu uzyskiwanego z tytułu wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki o koszty uzyskania przychodu w ryczałtowej wysokości 20% uzyskanych przychodów, nawet w przypadku uznania przez Organ, że do świadczeń niepieniężnych nie mają zastosowania przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia, z daleko idącej ostrożności Wnioskodawca wskazuje co następuje.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że osiągane przez Wnioskodawcę przychody nie mogą być pomniejszane o koszty uzyskania przychodów określone w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f., to de facto Wnioskodawca nie będzie uprawniony do pomniejszenia osiąganych przychodów o koszty uzyskania w ogóle.

Brak jest w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jakiegokolwiek przepisu, który regulowałby wysokość kosztów uzyskania przychodu od przychodów z innych źródeł, tj. z tytułu wynagrodzenia za wykonywanie na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych.

Dlatego też w takiej sytuacji należy odwołać się do wnioskowania per analogiam, którego stosowanie w prawie podatkowym jest dopuszczalne wyłącznie na korzyść podatnika. Jak trafnie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny: „[...] analogia w prawie podatkowym może co najwyżej uzupełniać luki konstrukcyjne (techniczne, rzeczywiste) uniemożliwiające właściwe stosowanie prawa podatkowego”.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 26 ust. 1 u.p.d.o.f. podstawę obliczenia podatku stanowi dochód ustalony zgodnie z m.in. art. 9 u.p.d.o.f. Dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym - art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.

Uznanie, że przepis art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f. nie ma zastosowania do przychodów Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia za wykonywanie świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki prowadziłoby do nieuzasadnionego pozbawienia Wnioskodawcy jako podatnika możliwości pomniejszenia przychodów o koszty ich uzyskania i do obliczania kwoty podatku nie od dochodu, a od przychodu.

Nie ma żadnego uzasadnienia dla różnicowania sytuacji Wnioskodawcy od sytuacji osoby wykonującej czynności w ramach umowy zlecenia czy też umowy o dzieło. Dlatego też konkluzja, że do zobowiązań Wnioskodawcy nie mają zastosowania przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub umowy o dzieło musi prowadzić do wniosku, że niezbędne jest uzupełnienie, w drodze analogii, braków ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie nieokreślenia stawki kosztów uzyskania przychodów dla innych źródeł poza wyraźnie opisanymi w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f.

Opisywana przez Wnioskodawcę analogia, polegająca na zastosowania do przychodów z innych źródeł, tj. wynagrodzenia za wykonywanie na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych, stawki kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f, stanowi uzupełnienie luk konstrukcyjnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest korzystna dla podatnika bowiem uprawnia do pomniejszenia przychodów o koszty uzyskania, a więc dopuszczalna w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Niezastosowanie wnioskowania per analogiem w kształcie wyżej opisanym doprowadziłoby do sytuacji, w której podstawą obliczenia podatku Wnioskodawcy byłby uzyskany przez Wnioskodawcę przychód, a nie dochód.

Użyte przez ustawodawcę w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f. sformułowanie „uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło” skutkuje nieuprawnionym zawężeniem podmiotów uprawnionych do stosowania 20% stawki kosztów uzyskania przychodów i nieusprawiedliwionym rozróżnieniem sytuacji prawnej takich podmiotów, w tym stopnia obciążenia należnościami publicznoprawnymi.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy jest on uprawniony do pomniejszania uzyskiwanych przychodów z tytułu wynagrodzenia za wykonane na rzecz Spółki świadczenia niepieniężne o koszty uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 22 ust. 9 pkt 6 u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Powołany wyżej przepis umożliwia tworzenie takich relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki może to być pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od tego czy spółka wykazuje zysk czy też nie.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy:

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Przechodząc do możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodu wyjaśnić należy, że stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W regulacji tej ustawodawca określił koszty podatkowe w przypadku przychodów objętych zakresem art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło.

Z uwagi na to, że omawiany przepis odnosi się do norm prawa cywilnego należy podkreślić, że według art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360):

W piśmiennictwie akcentuje się, że:

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

W opisanym zdarzeniu otrzymane przez Pana wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla niego przychód z „innych źródeł”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej kwestii stanowisko Pana jest prawidłowe.

Natomiast brak jest możliwości zastosowania – do uzyskiwanych przez Pana przychodów z powyższego tytułu – zryczałtowanych 20% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą uzyskania przez Pana tych przychodów będzie bowiem umowa Spółki w zw. z art. 176 Kodeksu spółek handlowych, a nie umowa, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło.

Zgodnie z zamierzeniem ustawodawcy kwalifikacja uzyskanych przychodów do odpowiedniego źródła przychodów determinuje sposób ustalania kosztów uzyskania tych przychodów. Możliwość rozliczania kosztów uzyskania przychodów poprzez zastosowanie określonej normy procentowej – co wskazano powyżej – dotyczy tylko wskazanych przychodów.

Wobec tego stosowanie analogii w określaniu kosztów uzyskania przychodu nie znajduje faktycznego i prawnego uzasadnienia.

Nie można zatem uznać Pana stanowiska w tym zakresie za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).