Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.169.2023.2.IZ

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: 1) jest on uprawniony do dokonania odliczenia, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty? 2) odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe”?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

-jest on uprawniony do dokonania odliczenia, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty,

-odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży (…). Działalność produkcyjna odbywa się w kilku zakładach Spółki. Wnioskodawca będąc w ciągłym rozwoju, w celu poprawy efektywności prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi systematyczne prace udoskonalające ofertę produktową, optymalizujące procesy wewnętrzne, a także zwiększające bezpieczeństwo oraz podnoszące jakość sprzedawanych towarów.

Spółka nabywa i nabywać będzie urządzenia, maszyny i fabrycznie nowe roboty przemysłowe (dalej: „Roboty”) do linii produkcyjnych, służących do produkcji (…). Roboty wspierają i automatyzują proces produkcji.

Nabywane przez Spółkę Roboty posiadają następujące cechy:

 1) są automatycznie sterowane - sterowanie jest wykonywane za pomocą specjalnego, dedykowanego oprogramowania. Za pomocą panelu sterującego Roboty są wprowadzane w tryb pracy automatycznej lub sterowane w trybie manualnym,

 2) są programowalne - sposób działania i funkcje Robotów są zaprogramowane. Wszelkie zmiany lub modyfikacje w zakresie działania Robotów mogą być dokonywane na poziomie systemów informatycznych do zarządzania ich pracą i aby zmienić sposób działania Robotów nie są wymagane fizyczne modyfikacje urządzenia,

 3) są wielozadaniowe - posiadają funkcjonalności pozwalające na wykonanie różnych zadań w zależności od np. zainstalowanej głowicy i oprogramowania. Na liniach produkcyjnych Spółki Roboty są zaprogramowane m.in. do podnoszenia i przenoszenia określonej liczby (…) pomiędzy różnymi miejscami w ramach manipulatorów: tace, pasy wejścia i wyjścia, stanowisko kontroli jakości. Właściwości systemów informatycznych Robotów pozwalają na możliwość jednoczesnej obsługi wielu zadań np.: w zakresie podnoszenia towarów, ich obrotu i komunikacji z systemem do zarządzania pracą Robotów,

 4) są przeznaczone do wykorzystania stacjonarnego,

 5) posiadają minimum 3 stopnie swobody,

 6) posiadają właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych - ich mechanizm składa się z kilku członów połączonych i przemieszczających się wzajemnie w celu uchwycenia, podniesienia i przemieszczenia (…) pomiędzy poszczególnymi urządzeniami w ramach manipulatorów i urządzeń peryferyjnych,

 7) wymieniają dane w formie cyfrowej zarówno z urządzeniami peryferyjnymi, sterującymi jak i diagnostycznymi oraz monitorującymi. Roboty są monitorowane za pomocą Systemu Zdalnego Dostępu - Remote Access System (RAS), który pozwala również na zdalne programowanie w przypadku nagłych problemów,

 8) są lub będą połączone z systemem teleinformatycznym Ignition, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów. Zainstalowany w Spółce system teleinformatyczny zbiera i archiwizuje informacje z poszczególnych maszyn/urządzeń w zakresie ich aktualnego statusu (parametry procesu produkcyjnego). Za jego pomocą można kontrolować aktualny status urządzenia (np. zaobserwować przerwę w pracy czy ewentualne alarmy). Dzięki systemowi można uzyskać natychmiastowy sygnał zwrotny o stopniu wykonania produkcji, podejmować na bieżąco właściwe decyzje i reagować w czasie rzeczywistym na nieprawidłowości pojawiające się w trakcie procesu produkcyjnego,

 9) są monitorowane za pomocą czujników - funkcje takie jak czujnik spełnia układ napędowy Robotów oraz kamery w postaci CCTV monitorującego cały proces produkcji. Zainstalowany zestaw monitorujący umożliwia zdalną kontrolę urządzeń przez producenta i gwarantuje dostęp do systemu. Kamery umożliwiają również monitorowanie pracy maszyny przez Spółkę i zdalne usuwanie awarii,

10) są zintegrowane z pozostałymi maszynami i urządzeniami w procesie produkcyjnym Wnioskodawcy. Roboty są połączone z tymi urządzeniami przez system transportowy. Każdy z Robotów wykonuje pewną określoną czynność w cyklu produkcyjnym wyrobu (…). Bez wykonania czynności, za które odpowiadają Roboty oraz bez zmiany sposobu organizacji procesu produkcji, nie byłoby możliwe przejście do następnych czynności w tym procesie i tym samym kontynuowanie produkcji określonych wyrobów.

Opisane wyżej Roboty zostały lub zostaną ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy (dalej : „KŚT”) pod innym symbolem aniżeli 493 „roboty przemysłowe”. Tym samym, Roboty stanowią w KŚT element linii produkcyjnych (w ramach których funkcjonują również urządzenia niebędące robotami przemysłowymi). Z uwagi na obowiązujące przepisy w zakresie klasyfikowania poszczególnych środków trwałych, Spółka jest zobowiązana do zaklasyfikowania takich Robotów jako jeden środek trwały razem z innymi urządzeniami. W związku z tym, niektóre Roboty stanowią część jednego środka trwałego, razem z innymi urządzeniami funkcjonującymi w ramach jednej linii produkcyjnej. W konsekwencji, Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej obejmującej swym zakresem zarówno Roboty jak i inne urządzenia. Niemniej Spółka posiada niezbędne dane (w postaci faktur z tytułu umowy nabycia Robotów) oraz ewidencję z narzędziami informatycznymi, umożliwiające ustalenie wysokości kosztów nabycia Robotów (ustalenia ich wartości początkowej).

Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie Robotów stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów oraz nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie, jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania. Roboty stanowią oraz stanowić będą dla Wnioskodawcy środki trwałe o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku, odpowiednio podlegają i podlegać będą amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów ustawy o PDOP.

Ponadto, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zakup Robotów mieszczą się w katalogu kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, o którym mowa w art. 38eb ust. 2-4 ustawy o PDOP (nie jest to przedmiot wniosku).

W tym kontekście, Wnioskodawca zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: „ulga na robotyzację”). Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że:

- w przypadku zbycia Robotów przed końcem okresu ich amortyzacji, dokona zwiększenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 38eb ust. 6 ustawy o PDOP,

- dokona odliczenia zgodnie z art. 38eb ust. 7-8 ustawy o PDOP i przepisami odsyłającymi, z zastrzeżeniem kwestii będących przedmiotem niniejszego wniosku, w szczególności koszty odliczone w uldze na robotyzację nie zostaną odliczone w uldze badawczo-rozwojowej z art. 18d-e ustawy o PDOP,

- nabywane Roboty nie mieszczą się w katalogu wskazanym w treści przepisu art. 38eb ust. 5a ustawy o PDOP,

- nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o PDOP,

- nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego utworzonego na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 2474),

- w odniesieniu do nabywanych Robotów Wnioskodawca zamierza skorzystać również z tzw. ulgi na prototyp, tj. odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

 1) jest on uprawniony do dokonania odliczenia, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty?

 2) odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe”?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jest on uprawniony do dokonania odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, odliczenia o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe”.

Przepisy dot. ulgi na robotyzację.

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Jednocześnie, przepisy ustawy o PDOP definiują pojęcie kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, za takie koszty uznaje się:

 1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

 a. robotów przemysłowych,

 b. maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

 c. maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

 d. maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

 e. urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

 3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Z kolei zgodnie z art. 38eb ust. 4 ustawy o PDOP, przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;

2) pozycjonery jedno i wieloosiowe;

3) tory jezdne;

4) słupowysięgniki;

5) obrotniki;

6) nastawniki;

7) stacje czyszczące;

8) stacje automatycznego ładowania;

9) stacje załadowcze lub odbiorcze;

10) złącza kolizyjne;

11) efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

 a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania i wykonywania pomiarów,

 b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras i wyoblarek.

W myśl art. 38eb ust. 5 ustawy o PDOP, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację w latach 2022-2026.

Natomiast, w świetle art. 38eb ust. 5a ustawy o PDOP, nie podlegają odliczeniu, o którym mowa w ust. 1, koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację dotyczące działań lub aktywów:

 1) których mowa w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275 z 25 października 2003, str. 32, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631), z wyjątkiem działań i aktywów, których prognozowane emisje gazów cieplarnianych są poniżej średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. (t ekwiwalentu CO2/t) oraz wartości wskaźnika emisyjności (uprawnienia/t) na lata 2021-2025, określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającym zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz. UE L 87 z 15.03.2021, str. 29);

 2) związanych z działalnością:

 a) górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny, które spełniają warunki określone w załączniku III do Wytycznych technicznych KE dotyczących stosowania zasady „Nie czyń poważnych szkód” (2021/C58/01),

 b) składowisk odpadów, spalarni odpadów lub instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

Zgodnie z art. 38eb ust. 6 ustawy o PDOP, podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy obliczenia podatku o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 38eb ust. 7 ustawy o PDOP, podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Wreszcie zgodnie z art. 38eb ust. 8 ustawy o PDOP, w zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania 1

Jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Roboty zostały lub zostaną przyporządkowane do jednej pozycji KŚT razem z innymi środkami trwałymi. Niemniej Spółka posiada niezbędne dane (w postaci faktur z tytułu umów nabycia Robotów), umożliwiające ustalenie wysokości kosztów nabycia Robotów.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o PDOP definiują pojęcie kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, za takie koszty uznaje się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych.

Jednocześnie art. 38eb ustawy o PDOP nie modyfikuje ogólnych zasad - wynikających z treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP - na podstawie których dany wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z ukształtowanym poglądami reprezentowanymi przez organy podatkowe, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów powinien spełniać następujące warunki:

1) zostać poniesiony przez podatnika,

2) mieć charakter definitywny, a więc bezzwrotny,

3) pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4) zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

5) zostać właściwie udokumentowany,

6) nie być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy PDOP.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.98.2019.1.LG.

Podkreślenia wymaga fakt, że Roboty zostały lub zostaną przyjęte przez Wnioskodawcę jako środki trwałe, co oznacza, że stanowią one składniki majątku, których okres użytkowania przekracza okres jednego roku. W praktyce, oznacza to, że Roboty podlegać będą amortyzacji zgodnie z przepisami art. 16a i następnych ustawy o PDOP. Ze względu na fakt, że Roboty będą stanowić integralny element linii produkcyjnych, wartość ich nabycia oraz innych kosztów związanych z oddaniem tych Robotów do użytkowania, powiększać będzie wartość początkową linii produkcyjnych.

W świetle powyższego należy zauważyć, że odpisy dokonywane przez Wnioskodawcę stanowić będą dla niego koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP), przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, że niektóre z Robotów mogą stanowić część innych, większych środków trwałych.

Możliwość rozliczenia w ramach ulgi na robotyzację kwoty 50% wartości odpisów amortyzacyjnych od robotów przemysłowych była wielokrotnie potwierdzona w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Tytułem przykładu Wnioskodawca przytacza:

1) interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.852.2022.2.ZK;

2) interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.236.2022.2.KW;

3) interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 lutego 2023 r., 0114-KDIP2-1.4010.154.2022.2.OK.

Należy zatem zauważyć, że zgodnie z dominującym stanowiskiem organów podatkowych, ulga na robotyzację powinna być stosowana w taki sposób, iż podatnikom przysługuje prawo do odliczenia 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych w latach 2022-2026 od tych urządzeń, które spełniają kryteria wskazane w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP.

Uwzględniając powyższe, warto zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, wszystkie wydatki poniesione na zakup Robotów spełniają wskazane warunki. Nie ulega zatem wątpliwości, że nabyte przez Wnioskodawcę Roboty uprawniają go do skorzystania z ulgi na robotyzację na zasadach opisanych w art. 38eb ustawy o PDOP.

W ocenie Wnioskodawcy, na powyższą ocenę nie wpływa fakt, że nabyte przez Spółkę Roboty mogą stanowić element większej całości (tj. stanowić jeden środek trwały z innymi urządzeniami, w odniesieniu do którego Spółka całościowo dokonuje odpisów amortyzacyjnych). Za powyższym stanowiskiem przemawia brzmienie przepisów regulujących ulgę na robotyzację (art. 38eb ustawy o PDOP). Obecnie przepisy ustawy PDOP nie stanowią, że nabyty przez podatnika robot przemysłowy nie może być elementem środka trwałego, składającego się również z innych urządzeń (nieuwzględnianych w kalkulacji ulgi na robotyzację). Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że wydatki poniesione na zakup fabrycznie nowych robotów przemysłowych, wykorzystywanych razem z innymi urządzeniami w jednym cyklu produkcyjnym podatnika, również mogą zostać rozliczone w ramach ulgi na robotyzację.

Innymi słowy, fakt, iż dany Robot stanowi element jednego środka trwałego wraz z innymi urządzeniami, pozostaje bez wpływu na możliwość odliczenia wydatków na jego nabycie w ramach ulgi na robotyzację (pod warunkiem, że spełnia on warunki do uznania go za koszt uzyskania przychodu oraz mieści się w ustawowym katalogu kosztów poniesionych na robotyzację).

Przeciwne stanowisko stanowiłoby nieuzasadnione zawężenie przedmiotowe zakresu ulgi na robotyzację. Zakwalifikowanie konkretnego Robota do pozycji KŚT ma charakter czynności materialno-technicznej i pozostaje bez wpływu na funkcje gospodarczą, jaką sprawuje Robot w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę.

Jak wskazał bowiem Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 lipca 2018 r., sygn. II FSK 1917/16: „Wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe mają charakter odstępstwa od powszechności opodatkowania i powinny być interpretowane ściśle, należy jednak podkreślić, że wykładnia taka nie może być sprzeczna z ratio legis przepisu i przekreślać celu jaki prawodawca chciał dzięki niemu osiągnąć.

Prawo podatkowe przewidujące określone ulgi ma za zadanie spełnienie określonych celów społecznych czy ekonomicznych, uznawanych przez społeczeństwo za pożądane. Prawodawca nie może jednak przewidzieć wszystkich możliwych sytuacji, które mogą się zrealizować i to wówczas rolą organów podatkowych, jest taka wykładnia przepisów w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego tak, aby uwzględniała jego cele i założenia. Ograniczanie uprawnień do ulg naruszałoby zasadę równości, która nie może odnosić się tylko do ponoszenia obciążeń publicznoprawnych, ale także do równego dostępu do preferencji podatkowych”.

Ponadto przyjęcie przeciwnego stanowiska, aniżeli prezentowane przez Wnioskodawcę w ramach odpowiedzi na niniejsze pytanie, sprawiłoby, że przepisy dotyczące ulgi na robotyzację nie przystawałyby do realiów współczesnej gospodarki i procesów produkcyjnych. Powszechną praktyką jest bowiem tworzenie nowoczesnych linii produkcyjnych obejmujących również roboty przemysłowe posiadające 3 bądź więcej stopni swobody. Z uwagi na ekonomiczne oraz faktyczne powiązania, często takie linie produkcyjne są ujmowane jako jeden środek trwały o wartości początkowej (podatkowej) obejmującej różne urządzenia.

Należy również zauważyć, jak Spółka wskazała w stanie faktycznym oraz w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest w stanie określić koszty bezpośrednio związane z nabyciem Robotów będących częścią linii produkcyjnej. Oznacza to, że jest w stanie dokładnie określić kwotę nabycia Robotów, a także inne koszty bezpośrednio związane z oddaniem ich do używania, tj. cenę nabycia (np. na podstawie faktur, rachunków bądź innych dokumentów).

W konsekwencji, Wnioskodawca podkreśla, że zastosowanie ulgi na robotyzację w odniesieniu do Robotów (będących częścią linii produkcyjnej, tj. innego, większego środka trwałego), nie prowadzi do zawyżenia wartości odliczenia od podstawy opodatkowania dokonywanego przez Wnioskodawcę na podstawie art. 38eb ustawy o PDOP. Spółka wskazuje, że będzie dokonywać odliczenia jedynie wobec ceny nabycia Robotów (czyli urządzeń spełniających warunki wskazane w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP) faktycznie poniesionej przez Wnioskodawcę. W żaden sposób nie dojdzie do zaniżenia należności publicznoprawnej w rezultacie zastosowania ulgi na robotyzację w sposób opisany przez Wnioskodawcę.

Ponadto, należy zauważyć, że przy ustaleniu wartości odpowiadającej cenie nabycia Robotów, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zastosowania art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Uwzględniając brzmienie ww. przepisu, w ocenie Wnioskodawcy, przy ustalaniu wartości odpowiadającej cenie nabycia Robotów, będzie on uprawniony do uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z oddaniem Robotów do używania (jako części innych środków trwałych i elementów linii produkcyjnych). Koszty takie mogą obejmować m.in. koszty instalacji Robotów oraz innych niezbędnych przy oddawaniu ich do używania.

Powyższe podejście wynika wprost z faktu, że art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP warunkujący odliczenie ulgi na robotyzację odnosi się do odpisów amortyzacyjnych poprzez umożliwienie odliczenia wyłącznie kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Wnioskodawcy, konsekwentnie zatem należy zastosować wszystkie przepisy dotyczące zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych, które są zgodne z art. 38eb ustawy o PDOP. Jako że art. 38eb ustawy o PDOP nie przewiduje ograniczeń w odniesieniu do art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, to należy przyjąć, że jest on podstawą ustalenia wartości odliczenia.

Ponadto, należy zauważyć, że takie podejście nie doprowadzi do zawyżenia odliczenia zrealizowanego przez Wnioskodawcę w ramach art. 38eb ustawy o PDOP, a jedynie pozwoli precyzyjnie określić wartość, w odniesieniu do której Wnioskodawca zamierza zastosować ulgę na robotyzację.

Końcowo, należy również odnieść się do kwestii zastosowania właściwej stawki amortyzacji (jako, że w ramach ulgi na robotyzację odliczeniu podlega 50% odpisów amortyzacyjnych od kwalifikowanych urządzeń i robotów przemysłowych). Przepisy ustawy o PDOP wskazują w załączniku 1 wykaz właściwych stawek amortyzacyjnych (w zależności od symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych zastosowanego do danego środka trwałego). W ocenie Wnioskodawcy, przepisy ustawy o PDOP (regulujące zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz stosowania ulgi na robotyzację) nie precyzują sposobu w jaki powinno się stosować ulgę na robotyzację, w sytuacji gdy robot przemysłowy stanowi część środka trwałego. Niemniej, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, że w odniesieniu do Robotów będących częścią innych środków trwałych zasadne jest stosowanie stawek amortyzacyjnych właściwych dla tych środków trwałych, skoro, jak zostało wyżej wskazane, dokonując odliczenia na podstawie art. 38eb ustawy o PDOP należy odnieść się do przepisów ustawy o PDOP określających zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Przyjęcie odmiennego stanowiska (i przyjęcie odrębnej stawki amortyzacji wyłącznie dla części wartości Robotów w kwocie odpowiadającej ich cenie nabycia) byłoby niezgodne z praktyką rozpoznawania środków trwałych oraz dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych. Zasadniczo bowiem, zdaniem Wnioskodawcy, nie byłoby prawidłowe ustalanie „sztucznych” odpisów amortyzacyjnych na zasadach właściwych dla Robotów, a nie tych środków trwałych (np. linii produkcyjnych), których są częścią.

Ponownie należy zauważyć, że stanowisko przyjęte przez Wnioskodawcę nie jest zabronione przez przepisy ustawy o PDOP oraz nie doprowadzi do zawyżenia odliczenia dokonanego przez Wnioskodawcę na podstawie art. 38eb ustawy o PDOP.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jest on uprawniony do dokonania odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania 2.

Jak zostało opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, opisane Roboty zostały ujęte w KŚT pod innym symbolem aniżeli 493 „roboty przemysłowe”.

Ustawa o PDOP zawiera definicję legalną terminu „robot przemysłowy”. Zgodnie z treścią przepisu art. 38eb ust. 3 przedmiotowego aktu prawnego, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Biorąc powyższy przepis pod uwagę, należy dojść do wniosku, że ustawodawca nie wskazuje, aby warunkiem do uznania danego urządzenia za robota przemysłowego był fakt zaklasyfikowania go w KŚT pod symbolem 493 „roboty przemysłowe”.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm.

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12: „wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności”.

Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, z treści art. 38eb ustawy PDOP nie wynika, aby z zakresu ulgi na robotyzację wyłączone były roboty, które zostały ujęte w KŚT pod innym symbolem aniżeli 493 „roboty przemysłowe”. Jednocześnie, ww. przepis nie warunkuje zastosowania ulgi na robotyzację od konkretnej klasyfikacji robota przemysłowego (bądź innego urządzenia wskazanego w tym przepisie) na potrzeby KŚT.

W kontekście powyższego, niezasadne byłoby wymaganie od podatnika, który spełnia warunki do skorzystania z ulgi na robotyzację (wskazane w art. 38eb ustawy o PDOP) do klasyfikowania robotów przemysłowych pod symbolem 493 w KŚT, gdyż warunek taki nie wynika z treści ustawy.

Za powyższym przemawia również treść przepisów tzw. ulgi na prototyp. Wraz z ulgą na robotyzację od 1 stycznia 2022 r. możliwe jest korzystanie z odliczenia na podstawie art. 18ea ustawy o PDOP, zgodnie z którym możliwe jest odliczenie kosztów wskazanych m.in. w art. 18ea ust. 5 pkt 1 ustawy o PDOP obejmujących: cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji. Przywołany przepis wskazuje pewne ograniczenia odwołując się do klasyfikacji środków trwałych. Skoro zatem w ramach jednej ustawy obowiązuje inna ulga zawierająca taki warunek oraz skoro ta ulga wraz z tym warunkiem została wprowadzona w ramach tej samej nowelizacji ustawy o PDOP, to stosując zasadę racjonalnego ustawodawcy należy przyjąć, że takie ograniczenie w zakresie KŚT nie znajduje zastosowania względem odliczenia z art. 38eb ustawy o PDOP.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 30 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.610.2022.2.JKU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż prawo do skorzystania z ulgi na robotyzację przysługuje również w stosunku do robotów ujętych pod innym symbolem aniżeli KŚT 493. Wnioskodawca wskazał bowiem w treści stanu faktycznego, iż: „Wskazane we wniosku środki trwałe (robot i linia paletyzacji) - 3 (trzy) sztuki zostały przez Wnioskodawcę zaklasyfikowane według symbolu KŚT 529 („maszyny, urządzenia i agregaty do produkcji innych materiałów budowlanych”) Klasyfikacji Środków Trwałych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dla 1 (jednego) Robota, którego instalacja nie jest zakończona, została przyjęta klasyfikacja: inwestycja w toku”.

Jeżeli zatem organy podatkowe dopuszczają zastosowanie ulgi na robotyzację w odniesieniu do urządzeń (robotów przemysłowych) zaklasyfikowanych pod symbolem KŚT innym niż 493, to należy stwierdzić, że klasyfikacja danego środka trwałego na potrzeby KŚT nie ma wpływu na zastosowanie ulgi na robotyzację, na podstawie art. 38eb ustawy o PDOP.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym odliczenia o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: Ustawa nowelizująca), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzonoprzepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. ulga na robotyzację, mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulację dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Przepis art. 38eb ust 2 ustawy zawiera katalog kosztów poniesionych na robotyzację, który co do zasady jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że tylko wydatki wymienione w tym przepisie będą kosztami kwalifikowanymi rozliczanymi w ramach ulgi na robotyzację. Według art. 38eb ust. 2 ww. ustawy:

W treści art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT podano definicję robota przemysłowego, opisując szczegółowo jakie funkcje i cechy powinno mieć takie urządzenie. W świetle art. 38eb ust. 3 ustawy CIT:

W myśl art. 38eb ust. 4 ww. ustawy:

Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy CIT:

Na podstawie art. 38eb ust. 6 ww. ustawy:

Ad. 1.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia, czy jesteście Państwo uprawnieni do dokonania odliczenia, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy CIT, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy CIT, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy CIT,

Odnosząc się do powyższej wątpliwości, wynikającej z pytania oznaczonego we wniosku nr 1, wskazać należy, że z opisu sprawy wynika m.in., że: Opisane wyżej Roboty zostały lub zostaną ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy (dalej : „KŚT”) pod innym symbolem aniżeli 493 „roboty przemysłowe”. Tym samym, Roboty stanowią w KŚT element linii produkcyjnych (w ramach których funkcjonują również urządzenia niebędące robotami przemysłowymi). Z uwagi na obowiązujące przepisy w zakresie klasyfikowania poszczególnych środków trwałych, Spółka jest zobowiązana do zaklasyfikowania takich Robotów jako jeden środek trwały razem z innymi urządzeniami. W związku z tym niektóre Roboty stanowią część jednego środka trwałego, razem z innymi urządzeniami funkcjonującymi w ramach jednej linii produkcyjnej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że odliczeniu w ramach tzw. ulgi na robotyzację, o której mowa w przepisach art. 38eb ustawy CIT, mają podlegać wyłącznie wydatki związane z robotyzacją, które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów. W przypadku nabycia robotów lub innych maszyn i urządzeń oznacza to, że odliczeniu podlegają jedynie dokonywane od nich w danym roku odpisy amortyzacyjne, a nie cena nabycia.

W art. 38eb ust. 2 ustawy CIT wymieniono jakie wydatki zalicza się do wydatków na robotyzację, są to m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn i urządzeń peryferyjnych, koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do prawidłowego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych, koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów i innych środków trwałych itp.

Z kolei, literalne brzmienie przepisu art. 38eb ust. 6 omawianej ustawy odnosi się do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w ust. 2 pkt 1 i 2.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że z cytowanych powyżej przepisów nie wynika, że nabyty robot przemysłowy spełniający warunki wskazane w art. 38eb ust. 3 ustawy CIT, musi zostać ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako osobny środek trwały.

Skoro więc, jak wynika z wniosku, spełnione są wszystkie wymogi zawarte w art. 38eb ust. 3 ustawy CIT, Wnioskodawca ma prawo do pomniejszenia dochodu o 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych. Wnioskodawca prawidłowo wskazuje, że odliczeniu będzie podlegać 50% dokonanych w roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych.

Zatem, dopuszczalne jest stosowanie odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty.

Ponieważ roboty przemysłowe nie są dla potrzeb amortyzacji ujmowane w ewidencji Wnioskodawcy jako odrębne środki trwałe lecz stanowią element środków trwałych w postaci linii produkcyjnych (w skład których wchodzą również urządzenia inne niż roboty przemysłowe) Wnioskodawca prawidłowo zamierza ograniczyć odliczenie tylko do części amortyzacji, tzn. tej, która dotyczy samych robotów, przyjmując jako koszt ich nabycia cenę nabycia ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy.

Zatem, przedstawione we wniosku Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1, uznano za prawidłowe.

Ad. 2.

Przechodząc do przedstawionego we wniosku pytania nr 2, które dotyczy możliwości dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe zauważyć należy, że klasyfikacji określonego składnika majątku dokonuje sam podatnik. To on określa, czy określone składniki stanowią jeden, czy też kilka środków trwałych i jaka jest ich klasyfikacja w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych, określoną rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 2016 r., poz. 1864).

Z treści art. 38eb ustawy PDOP nie wynika, aby z zakresu ulgi na robotyzację wyłączone były roboty, które zostały ujęte w KŚT pod innym symbolem aniżeli 493 „roboty przemysłowe”. Ustawa nie wskazuje bowiem pod jakim symbolem KŚT winny zostać ujęte roboty przemysłowe, aby możliwe było skorzystanie z ulgi o której dotyczy wniosek.

Należy zauważyć, że formułując definicję „robota przemysłowego” na potrzeby zastosowania ulgi na robotyzację ustawodawca nie odwołuje się w niej do Klasyfikacji Środków Trwałych, w tym nie wymaga aby „robot przemysłowy” był środkiem trwałym wymienionym pod symbolem 493 (oznaczenie obowiązujące do 31 grudnia 2016 r.) lub 489 (oznaczenie obowiązujące od 1 stycznia 2017 r. zgodnie z aktualnym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT).

Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, odliczenia o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe”.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

- jest on uprawniony do dokonania odliczenia, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w odniesieniu do nabywanych Robotów będących częścią innych środków trwałych, tj. linii produkcyjnych, wobec części wartości początkowej linii produkcyjnych, która będzie odpowiadać cenie nabycia Robotów ustalonej na podstawie danych dokumentujących wysokość ceny nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, przy zastosowaniu stawki amortyzacji i zasad właściwych dla całości środków trwałych, których częścią są Roboty jest prawidłowe,

- odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać również w stosunku do Robotów, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod innym symbolem KŚT aniżeli 493 „roboty przemysłowe” jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).