Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.852.2022.2.ZK

1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2021-2022 oraz lata kolejne? 2. Czy Koszty Projektów ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z dnia 24 listopada 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 stycznia 2023 r., które wpłynęło do Organu 24 stycznia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

G Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) to spółka z branży IT zajmująca się opracowywaniem oraz dostarczeniem zaawansowanych rozwiązań informatycznych w formie systemów, programów bądź innych funkcji (dalej: „Oprogramowanie”). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”).  Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

W celu realizacji zleceń, Spółka zatrudnia osoby w oparciu o umowę o pracę, współpracuje z osobami w ramach umowy zlecenia oraz umowy o dzieło (dalej: „Pracownicy”) oraz współpracuje z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze w ramach umów o współpracę (dalej: „Podwykonawcy”). Pracownicy oraz Podwykonawcy posiadają odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie do realizowania projektów z zakresu wytwarzania Oprogramowania.

Wnioskodawca świadczy usługi związane z tworzeniem Oprogramowania wyłącznie dla podmiotów powiązanych kapitałowo ze Spółką (dalej: „Grupa”). Spółka otrzymuje informację o potrzebie stworzenia danej funkcjonalności/Oprogramowania od podmiotu z Grupy i następnie tworzy Oprogramowanie.

Obecnie w strukturze Spółki znajduje się kilka zespołów odpowiedzialnych za kompleksowe tworzenie Oprogramowania (dalej: „Zespół”). W skład zespołu wchodzą:

1. Koordynator agile;

2. Analityk biznesowy;

3. Programiści;

4. Testerzy (od testów automatycznych oraz manualnych);

5. DevOps;

6. Projektanci UX oraz Ul;

7. Osoby odpowiedzialne za przygotowanie dokumentacji technicznej (tj. tłumaczenie technologii na język użytkownika końcowego).

Poniżej szerszy opis tworzenia Oprogramowania.

Kierownik Zespołu przydziela osoby do zlecenia w zakresie tworzenia Oprogramowania. Wybór osób zależy od znajomości języków programowania, doświadczenia bądź zakresu prac. Prace dotyczące wytwarzania Oprogramowania wykonywane są w systematyczny sposób (o czym świadczą wewnętrzne procedury obowiązujące w Spółce). Co więcej, Spółka tworzy Oprogramowanie stale (tzn. regularnie), a ich realizacja przebiega według przyjętych harmonogramów w ramach projektów (dalej: „Projekt”).

Zespół na podstawie otrzymanych informacji planuje realizację Projektu. Przygotowywana jest również dokładna lista wymagań niezbędnych do zaimplementowania w systemie informatycznym. Projekt techniczny składa się z:

- mechanizmów - zbiór zasad definiujących sposób programowania, użycia komponentów, bibliotek, wzorców programowych, wzorców poprawnych interfejsów użytkowania;

- komponentów - zbiór komponentów wspomagających implementację;

- zasad programowania - zbiór zasad niezbędnych do realizacji implementacji oraz opis stylów pisania kodu, dokumentacji.

Poza samym projektem technicznym przygotowywana jest również wstępna architektura Oprogramowania, tj. opis ogólnej budowy i funkcjonowania systemu, określającej jego składowe oraz wzajemne relacje logiczne i występujące między nimi powiązania fizyczne (opis wykorzystywanych serwerów, bibliotek, komponentów oraz komunikacji pomiędzy nimi wraz ze sposobem ich użycia). Spółka realizuje usługi w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania Oprogramowania w ramach etapów o określonej długości (tzw. sprinty), w efekcie których powstają kolejne „przyrosty” (części) Oprogramowania w ramach danego Projektu. Każde zadanie w trakcie danego sprintu jest testowane. Po zakończeniu sprintu Spółka przeprowadza tzw. „sprint review”, na podstawie którego dokonuje się oceny zrealizowanych prac podczas sprintu. Spółka na tym etapie przeprowadza ponownie testy oraz poprawia błędy, jeżeli takowe się pojawiają.

Przebieg ramowego Projektu związanego z tworzeniem Oprogramowania można opisać w następujących etapach:

1. Analiza możliwości rozwinięcia Oprogramowania (dodania funkcjonalności):

- poznanie całości otoczenia systemu (poprzez obserwacje, zaznajomienie z odpowiednimi dokumentami, itp.);

- wykorzystanie istniejących elementów systemu realizujących podobne funkcje;

- stosowanie scenariuszy wykorzystania systemu (przypadków użycia, uses cases);

- modelowanie systemu.

W efekcie prac tworzone są różnego rodzaju pliki tekstowe, graficzne, modele UML oraz arkusze kalkulacyjne.

2. Projektowanie UX/UI

Przed rozpoczęciem prac związanych z Oprogramowaniem Spółka przystępuje również do projektowania interfejsu użytkownika, w tym:

- Badania jakościowe UX - rozpoznanie potrzeby klientów, użytkowników produktów, pracowników firm, stawianie hipotez biznesowych i funkcjonalnych, badania satysfakcji, porównania (benchmarki) rynkowe i analizy konkurencyjne, prowadzenie wywiadów pogłębionych, sesji focus group interviews (FGI), badania architektury informacji, prowadzenie testów użyteczności rozwiązań.

- Prototypowanie - konceptualizacja produktu cyfrowego w postaci prototypu bazującego na wymaganiach biznesowych i potrzebach użytkowników, tworzenie makiet rozwiązania o niskiej i wysokiej szczegółowości, opracowywanie założeń biznesowych, tworzenie person, architektury informacji oraz scenariuszy użycia w celu prezentacji najważniejszych scenariuszy użycia produktu.

- Design system - inwentaryzacja aktualnych firmowych formatów cyfrowych, pozyskanie wymagań i wypracowanie wzorców projektowych. Projektowanie (…), opisywanie (…), tworzenie bazy (…), zdefiniowanie (zaprojektowanie) elementów procesu i aktywności potrzebnych do wdrożenia design systemu do organizacji.

- Projektowanie produktów (product design) - projektowanie makiet, ekranów, wizualizacji na różne urządzenia końcowe w sposób umożliwiający realizowanie kluczowych funkcjonalności w sposób najbardziej dopasowany do grupy odbiorców produktu, wypracowywanie wizualizacji pod kątem funkcjonalnym, wydajnościowym i estetycznym, rozkład zestawu (…), zarządzanie projektem.

Celem powyższego jest zaprojektowanie całościowego produktu zawierającego wszystkie zdefiniowane scenariusze użycia i spełniające kryteria ram projektu (np. ekrany, języki). Projekt końcowy tworzony jest jako wysokiej jakości wizualizacja, pozwalająca na jej oprogramowanie (podłączenie do baz danych i opracowanie kodu programistycznego). Wizualizacja składa się najczęściej z ekranów prezentujących widoki użytkowe produktu, połączonych ze sobą za pomocą hiperłączy umożliwiających nawigowanie. Ilość ekranów zależy od wielkości systemu i poziomu szczegółowości.

Na bieżąco uzupełniana i modyfikowana jest dokumentacja, która umożliwia zrozumienie logiki powiązań elementów i poszczególnych ekranów (screen flows).

3. Projektowanie

W tej fazie opracowywana jest koncepcja jak zbudowane ma być Oprogramowanie, tak aby zrealizować wszystkie założenia określone w fazie pierwszej. Jest to wzbogacenie wymagań i specyfikacji z fazy pierwszej o szczegóły techniczne.

Etap projektowania jest bardzo zróżnicowany i zindywidualizowany w zależności od projektu. Na tym etapie Wnioskodawca podejmuje szereg decyzji związanych z implementacją, takich jak:

- uszczegółowienie modeli obiektowych (jeżeli projekt będzie bazował na programowaniu obiektowym);

- uszczegółowienie interfejsu użytkownika (szczegółowe elementy projektu systemu);

- projektowanie metod używanych w klasycznym języku programowania i realizowanych przez nie operacji;

- wybranie techniki komunikacji z systemami zewnętrznymi bądź z urządzeniami i ich zaprojektowanie.

W efekcie prac tworzona jest dokumentacja techniczna.

4. Implementacja algorytmu we właściwych technologiach oraz narzędziach.

Etap 3 polega na pisaniu kodu źródłowego w oparciu o efekty poprzednich faz tworzenia Oprogramowania. Jest to zazwyczaj etap najbardziej czasochłonny oraz wymagający wysoko wyspecjalizowanej wiedzy na temat programowania.

Do pisania kodu wykorzystywane są rożne techniki, np.:

- programowanie obiektowe (definiowanie programu za pomocą obiektów, stosowane są takie techniki jak: (…));

- debugowanie (proces, w którym dokonuje się wykonanie programu w celu kontroli i redukcji liczby błędów);

- refaktoryzacja (rewizja napisanego już kodu, np. jego modyfikacja w celu poprawienia wydajności czy czytelności).

Efektem prac jest każdorazowo kod w postaci:

- plików źródłowych zawierających kod programu;

- dodatkowej dokumentacji.

 5. Przeprowadzenie fazy testów celem eliminacji ewentualnych błędów oraz wprowadzenie poprawek celem zapewnienia właściwego funkcjonowania zaimplementowanego algorytmu.

W celu zapewnienia niezawodności wytwarzanego Oprogramowania, wykluczenia błędów, określenia czy Oprogramowanie spełnia początkowe oczekiwania oraz stwierdzenia czy Oprogramowanie działa prawidłowo, przeprowadzane są również testy na wytworzonym Oprogramowaniu. Ta faza przebiega w dwóch etapach, w wyniku których może powstać dodatkowa dokumentacja:

- testowanie na bieżąca w trakcie pisania kodu źródłowego, czyli na etapie implementacji (Faza 3),

- testowanie każdego „przyrostu" Oprogramowania dostarczającego nowej funkcjonalności, bezpośrednio po etapie implementacji.

Testy Oprogramowania tzw. unit testy, czyli testy programisty polegające na weryfikacji konkretnych fragmentów kodów źródłowych. Fragment programu poddawany jest testowaniu, którego wynikiem może być np. stan danego obiektu, wartość oczekiwana lub wyjątek. Do przeprowadzenia takiego testu dedykowane są osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu programowania.

Testowanie wymaga planowania i zarządzania podobnie jak inne fazy wytwarzania/rozwijania Oprogramowania. Wykorzystywane techniki w tym procesie to m.in. walidacja, która określa czy Oprogramowanie/nowa funkcjonalność realizuje początkowe oczekiwania oraz weryfikacja, która stwierdza czy Oprogramowanie/nowa funkcjonalność działa prawidłowo. Realizowane są one na dwa uzupełniające się sposoby: poprzez inspekcję wymagań, projektu i kodu oraz poprzez testowanie programu bezpośrednio w trakcie pisania kodu.

Testy manualne

- wykonywanie testów na zgodność z analizą - tj. sprawdzenie, czy finalnie zintegrowane kody źródłowe oraz algorytmy funkcjonują poprawnie;

- wykonywanie testów użyteczności polegających na weryfikacji ergonomii, przyjazności dla użytkownika, zgodności z przyjętymi zasadami i standardami ergonomii w projekcie;

- testowanie aplikacji pod kątem zgodności z dokumentacją i wymaganiami Klienta.

Testy automatyczne

- uruchamianie unit testów przygotowanych przez programistów;

- testy wydajnościowe/obciążeniowe;

- testy integracyjne;

- wykonywanie testów automatycznych za pomocą narzędzi symulujących pracę użytkownika.

6. Wdrożenie przygotowanego Oprogramowania. Po zakończeniu prac nad projektowaniem oraz tworzeniem Oprogramowania, osoby na stanowisku DevOps przygotowują całe środowisko do Oprogramowania, w tym ustawienie serwerów ze wszystkimi narzędziami zapewaniającymi prawidłowe funkcjonowanie Oprogramowania. Również na tym etapie tworzone są kody źródłowe w postaci dodatkowych skryptów, które wspomagają cały proces wdrożenia Oprogramowania.

7. Przygotowanie dokumentacji technicznej do wytworzonego kodu.

Co do zasady, dokumentacja techniczna powstaje w trakcie implementacji kodu źródłowego (Faza 4). Może się natomiast zdarzyć, że dokumentacja techniczna przygotowywana jest również po zakończeniu Fazy 4.

Przy tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje różne języki i technologie programowania. Wśród nich znajdują się m in.:

- dla etapu 1: Jira, Confluence, Azure, DevOps, Miro, Trello;

- dla etapu 2: Figma, Figjam, Maze, Protopie, Sketch, UserZoom;

- dla etapu 3, 4 oraz 5: Visual Source Codę, Git, GitLab, Visual Studio Codę, Java, PHP, Python, Java Script;

- dla etapu 6: Terraform+, Python+Pip, Azure, PyCharm, Visual Studio Codę, Oracle VirtualBox, Confluence, Jira.

Każdorazowo stworzone Oprogramowanie wraz z autorskim prawem do niego jest przenoszone na podmioty z Grupy na podstawie Umowy. Spółka rozlicza się z podmiotami z Grupy za stworzone Oprogramowanie na zasadach koszt + marża.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że realizowane projekty w zakresie Oprogramowania:

1. są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii wskazanej we wcześniejszej części wniosku przez Pracowników oraz Podwykonawców posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe;

2. są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawcy;

3. mają na celu tworzenie innowacyjnych rozwiązań w postaci Oprogramowania.

Dodatkowo Wnioskodawca:

1. będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;

2. nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

3. w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na tworzenie Oprogramowania w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym;

4. prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty oraz przychody działalności w zakresie opisanym powyżej;

5. nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

6. nie otrzymał/nie otrzymuje zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów poniesionych na wynagrodzenia Pracowników, materiałów, surowców i narzędzi oraz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do realizacji działalności w zakresie wytwarzania Oprogramowania;

7. nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.

W odniesieniu do opisanych powyżej prac Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami, Spółka zalicza następujące wydatki:

1. Wynagrodzenia przeznaczone dla Pracowników całego Zespołu biorącego udział w wytwarzaniu Oprogramowania posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie.

W ramach realizacji projektów w zakresie Oprogramowania Pracownicy są przede wszystkim odpowiedzialni za tworzenie Oprogramowania. Ponadto, Wnioskodawca dysponuje ewidencją czasu pracy, która wskazuje, ile godzin poświęcił dany Pracownik na realizację danego projektu.

2. Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tej części, w jakiej są wykorzystywane w prowadzonej działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wnioskodawca ma zamiar dokonywać odpisów amortyzacyjnych m.in.: od niezbędnego oprogramowania, sprzętu komputerowego bądź sprzętu elektronicznego.

3. Koszty materiałów wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego projektu, w tym m.in. energia elektryczna, sprzęt komputerowy niebędący środkami trwałymi oraz koszty materiałów biurowych dla Pracowników.

- zwane dalej: „Kosztami Projektów”.

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 19 stycznia 2023 r., które wpłynęło do tut. Organu, 24 stycznia 2023 r., Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

- Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, będąca przedmiotem Wniosku, jest działalnością o charakterze twórczym, a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

- Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, będąca przedmiotem Wniosku, jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

- Koszty wynagrodzeń Pracowników, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia i o dzieło, stanowią należności Pracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 lub art. 13 ust. 8 lit. a Ustawy PIT.

- W skład wynagrodzeń Pracowników realizujących Projekty wchodziły, wchodzą i będą wchodzić należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 lub w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT. W skład ww. wynagrodzeń wchodzą i będą wchodzić: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację Projektów pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracownika w danym miesiącu.

- W skład „kosztów amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych” wchodzą odpisy od oprogramowania i sprzętu komputerowego niezbędnego do realizacji Projektów.

- W skład „kosztów materiałów” wchodzą wydatki na nabycie: sprzętu komputerowego niestanowiącego środków trwałych oraz materiałów biurowych dla Pracowników, wykorzystywanych do realizacji Projektów.

- Wnioskodawca wskazuje, iż wydatki ponoszone w związku z realizacją działalności opisanej we wniosku nie zostały przez Wnioskodawcę odliczone od podstawy opodatkowania i nie zostały Spółce zwrócone w jakiekolwiek formie, zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

 1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2021-2022 oraz lata kolejne?

 2. Czy Koszty Projektów ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2021-2022 oraz lata kolejne.

Ad. 2

Koszty Projektów ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, który mówi, że termin „działalność badawczo-rozwojowa" oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne czynniki takie jak choćby odmienne wymagania stawiane tworzeniu Oprogramowania.

Prace realizowane przy tworzeniu Oprogramowania mają więc charakter twórczy, oryginalny i indywidualny i są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji, które są wykorzystywane do opracowywania nowego/zmodyfikowanego/ulepszonego Oprogramowania, tak jak w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Dodatkowo jak zostało wskazane w Rozdziale 3.2.1.1 akapit 32 Objaśnień z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”) we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy”: „w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.”

W świetle wyżej przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawcy, prace realizowane przez Spółkę mają charakter „twórczy”. Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT (w odniesieniu do art. 4 ust. 3 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Dz. U. z 2022 r., poz. 574) są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe do prac realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia Oprogramowania należy zauważyć, że prace te:

- dotyczą tworzenia nowego Oprogramowania, co wyklucza możliwość uznania prac za mające na celu wprowadzanie rutynowych bądź okresowych zmian (co wykluczyłoby możliwość skorzystania z ulgi B+R);

- są realizowane w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu oraz planu nakreślonego przez dedykowanych Pracowników w tzw. „sprintach”;

- mają charakter twórczy, gdyż działania Pracowników nakierowane są na stworzenie nowego Oprogramowania. Cały proces tworzenia Oprogramowania składa się z ciągłego projektowania i przeprowadzania testów, nie jest to więc odwzorowywany, powtarzalny proces, lecz innowacyjna działalność Wnioskodawcy;

- są realizowane przez wysoko wykwalifikowanych Pracowników, posiadających specjalistyczną wiedzę i niezbędne doświadczenie.

Mając powyższe na uwadze, podejmowane przez Wnioskodawcę prace w ramach tworzenia Oprogramowania będą spełniały definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT.

Należy również wspomnieć, że wytwarzanie/modyfikowanie/ulepszanie Oprogramowania były dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i miały różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art 4a pkt 28 Ustawy CIT.

Przepis ten odmawia uznania za prace rozwojowe działalności wykonywanej w sposób rutynowy i okresowy. Ustawa CIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in.: w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie" i „wykonywany według utartych schematów”.

W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane wyżej, Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem, opracowywaniem oraz wytwarzaniem Oprogramowania. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie prace podejmowane przy Oprogramowaniu są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo są niepowtarzalne. Istotą jest więc wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Wnioskodawcy w proces twórczy dotyczący Oprogramowania. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - czynności związane z tworzeniem Oprogramowania każdorazowo podejmowane są w odpowiedzi na zupełnie nowe zapotrzebowanie, pojawiające się ze strony podmiotów z Grupy.

Oprogramowanie jest tworzone na zlecenie podmiotów z Grupy, dlatego zawsze zostaje dopasowane do indywidualnych wymagań, co każdorazowo wiążę się z wykonaniem prac twórczych, które pozwolą na wytworzenie/modyfikację/ulepszenie Oprogramowania.

Wnioskodawca pragnie wskazać dodatkowo, że realizowane przez Spółkę Projekty są prowadzone w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, jaki przedstawiono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Należy więc zauważyć, że cały cykl; od przyjęcia zlecenia od podmiotu z Grupy; aż do wytworzenia Oprogramowania, stanowi nierozerwalny ciąg prac, bowiem między poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek; tworzą one spójny, systematyczny proces pozwalający na zaprojektowanie nowego rozwiązania, czyli wytworzenie Oprogramowania. Stworzenie ich nie byłoby bowiem możliwe bez opracowania koncepcji, stworzenia projektu, fazy badań, opracowania technologii i testów opracowywanych rozwiązań. W konsekwencji, między poszczególnymi fazami procesu realizacji Projektu istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art 4a pkt 26 Ustawy CIT. Dodatkowo jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca wykonuje pełną dokumentację Oprogramowania, co jest niezbędnym elementem do prawidłowego korzystania z Oprogramowania. Należy bowiem zaznaczyć, że Oprogramowanie bez dokumentacji jest niekompletne, a korzystanie z niego może być bardzo utrudnione, a w niektórych przypadkach - niemożliwe.

Mając powyższe na uwadze, wszystkie działania podejmowane w ramach tworzenia Oprogramowania wymagają zaangażowania Pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami. Rezultatem podjętych przez nich prac jest nowe Oprogramowanie. Wnioskodawca jest właścicielem procesu przy realizacji prac rozwojowych, ponieważ odpowiada za jego opracowanie, począwszy od otrzymania zlecenia, przez opracowanie koncepcji, testowanie oraz finalne stworzenie Oprogramowania.

Dodatkowo, mając na względzie charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, istotne znaczenie ma jego aktywna postawa w zakresie wykorzystywania nowych technologii oraz szukania nowych rozwiązań pozwalających na stworzenie Oprogramowania. Każdy Projekt wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia. Dodatkowo, prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny informatyki.

Reasumując, realizowane przez Spółkę Projekty wpisują się w definicje prac badawczo-rozwojowych zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów i wytycznych, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. Realizowane przez Wnioskodawcę prace dążą do stworzenia całkowicie nowego Oprogramowania. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.

Stanowisko Spółki, znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w tym odnoszących się do branży, w której operuje Wnioskodawca. Należy wskazać, iż tożsame regulacje dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej zostały wprowadzone na gruncie Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U 2021 poz. 1128 z późn. zm.; dalej: „Ustawa PIT”). Dla potwierdzenia, Spółka pragnie przywołać fragmenty interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- Interpretacja Indywidualna z 24 września 2020 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.222.2020.2.MR, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podmiotu świadczącego usługi polegające na tworzeniu oprogramowania: „W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy działalność Wnioskodawcy spełnia warunki, od których uzależniona jest możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi badawczo rozwojowej wskazanej w art. 18d ustawy o CIT należało uznać za prawidłowe.”;

- Interpretacja Indywidualna z 27 sierpnia 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.290.2020.1.IZ, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podmiotu z branży IT, specjalizującego się w tworzeniu rozwiązań informatycznych (aplikacje, oprogramowanie itp.): „W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że realizowana przez Spółkę działalność B+R w ramach Projektu X spełnia definicje wskazane w art. 4a pkt 26 oraz pkt 28 ustawy o CIT, a tym samym spełnia definicję działalności B+R. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Spółkę działalność w ramach Projektu X, obejmująca fazy 1-3 przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R, co uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R.”;

- Interpretacja Indywidualna z dnia 24 lipca 2020 r sygn. 0111-KDIB1-1.4010.174.2.2020.ŚS: „Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu, prowadzone przez Spółkę prace w zakresie tworzenia oprogramowania, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 u.p.d.o.p.”

Z powyższych względów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż czynności podejmowane w ramach tworzenia Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT.

Ad 2

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a.nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Stosownie do art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Zgodnie z art. 18d ust. 3k Ustawy CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 Ustawa CIT). W świetle powyższego przepisu, odliczenie kosztów kwalifikowanych przysługuje jedynie w przypadku, gdy koszty kwalifikowane nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wynagrodzenie za prace badawczo-rozwojowe wykonywane na zlecenie innego podmiotu z Grupy oraz rozliczane na podstawie zasady „koszt+”(winno być: koszt + marża) nie stanowi „zwrotu kosztów” w rozumieniu art. 18d ust. 5 Ustawy CIT, ponieważ jest wynagrodzeniem uzyskiwanym przez Spółkę w zamian za świadczenie usług badawczo-rozwojowych. Poprzez „zwrot kosztów” należy rozumieć rekompensatę poniesionych nakładów, której celem nie jest wynagradzanie podmiotu, lecz pokrycie poniesionych przez niego wydatków w ich faktycznej wysokości. Z taką sytuacją moglibyśmy mieć do czynienia np. w sytuacji tzw. „refakturowania” ponoszonych kosztów. W przedmiotowej sprawie nie dochodzi jednakże do refakturowania kosztów Koszty są jedynie podstawą do wyliczenia wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług B+R z wykorzystaniem przepisów dot. cen transferowych. Ponadto, celem analizowanego przepisu jest zakaz kumulacji pomocy publicznej, co oznacza, że koszty raz zwrócone podatnikowi np. w formie dotacji, subwencji lub innego dofinansowania, nie mogą stanowić podstawy wymiaru ulgi podatkowej. W przeciwnym wypadku podatnik uzyskałby korzyść dwukrotnie; raz w formie bezpośredniej jako zwrot poniesionych kosztów oraz ponownie; w formie kwoty zmniejszającej zobowiązanie podatkowe. Wnioskodawca wskazuje, że celem ustawodawcy było wsparcie prowadzonej w kraju działalności badawczo-rozwojowej bez względu na jej cel, tzn. bez względu na to, czy ostateczna komercjalizacja prac nastąpi przez podatnika, czy też podmiot, na zlecenie którego prace były prowadzone. Przyjęcie odmiennego poglądu stanowiłoby rozszerzającą wykładnię przepisów prawa.

Analogiczne sytuacje były już przedmiotem licznych interpretacji indywidulanych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w których dokonano oceny modelu świadczenia usług B+R za wynagrodzeniem jako niestanowiącego zwrotu kosztów. Przykładami takich rozstrzygnięć są interpretacje:

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 października 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.350.2019.1.MBD,

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 czerwca 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.182.2019.1.MBD,

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.121.2019.1.MBD.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jak wynika z art. 15 ust. 4 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast, w przypadku pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy CIT, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4g Ustawy CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Ustawy PIT, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Zgodnie z art. 15 ust. 4h Ustawy CIT, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;

2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d Ustawy CIT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 Ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W świetle przywołanych powyżej regulacji należy stwierdzić, że aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;

- koszty na działalność badawczo rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT;

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy CIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów;

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki które musi spełnić podatnik na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że Spółka spełnia wszystkie powyższe wymagania.

Zajmowane przez Spółkę stanowisko znajduje odzwierciedlenie w licznych indywidualnych interpretacjach organów podatkowych. Dla potwierdzenia Spółka pragnie przywołać poniżej fragmenty interpretacji indywidualnych wydanej dla podmiotów działających w branży IT, odnoszących się do każdego z rodzajów kosztów, które Spółka ponosi przy tworzeniu Oprogramowania:

1. Pracownicy

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lipca 2020 r., 0111-KDIB1-1.4010.174.2.2020.ŚS:„Koszty o których mowa w pkt 1-4 zostaną uznane za koszty kwalifikowane wyłącznie w takiej ich części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej (tworzenie oprogramowania) pracowników, zleceniobiorców (współpracowników bez B2B) pozostaje (będzie pozostawał) w ogólnym czasie ich pracy w danym miesiącu. Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zgodzić się należy ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym ponoszone przez Wnioskodawcę koszty wynagrodzenia pracowników i współpracowników (bez B2B) tworzącymi oprogramowanie komputerowe, stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d u.p.d.o.p., podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.”

2. Materiały oraz surowce;

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.639.2018.2.BM: „Artykuł 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. W ocenie tut. organu, wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia ww. materiałów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisie.”

3. Amortyzacja środków trwałych

Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od sprzętu wykorzystywanego wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika wprost z przepisów, to samo tyczy się sprzętu oraz maszyn, które są tylko częściowo wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych, w takim wypadku kosztem kwalifikowanym będzie tylko część odpisów amortyzacyjnych, wydzielona procentowo na podstawie czasu użytkowanego maszyny na prace badawczo-rozwojowe w ogólnym czasie jej pracy. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m.in. Interpretację indywidualną z 25 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.639.2018.2.BM:„Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może do kosztów kwalifikowanych wymienionych wart. 18d ust. 3 uCIT, zaliczyć koszty związane z dokonywanymi przez Wnioskodawcę odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także od środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych lub wyposażenia, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000.00 zł, w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby prac badawczo-rozwojowych - jest prawidłowe.”

Reasumując, ponoszone przez Spółkę, Koszty Projektów przy tworzeniu Oprogramowania, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT. Wynika to z faktu, iż ponoszone przez Spółkę Koszty Projektów:

- są/będą związane z realizowaną przez Spółka działalnością badawczo rozwojową;

- stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów;

- mieszczą/będą mieściły się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy CIT;

- zostały/zostaną wyodrębnione w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT;

- zostaną wykazane w składanych przez Spółkę rocznych zeznaniach podatkowych;

- nie przekroczyły i nie przekroczą limitów określonych w Ustawie CIT;

- nie zostały i nie zostaną Spółce zwrócone w jakiekolwiek formie.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o ocenę przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”):

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT,

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawa SWIN”),

Z kolei art. 4a pkt 28 uCIT,

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT

W myśl art. 18d ust. 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT,

Stosownie do art. 18d ust. 5 uCIT,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 uCIT,

W myśl art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

 Natomiast, stosownie do art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do tej daty,

Stosownie do art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Stosownie do art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu wcześniej obowiązującym,

Zgodnie z art. 9 ust. 1b uCIT,

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 ustawy o CIT,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu uCIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.  

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Analizując przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że opisana przez Państwa działalności Spółki, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 uCIT.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2021-2022 oraz lata kolejne, jest prawidłowe.

Ad. 2

Przedmiotem Państwa wątpliwości, objętych zakresem pytania nr 2, są czy ponoszone przez Spółkę Koszty Projektów, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT.

Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami, Spółka zalicza następujące wydatki:

1. Wynagrodzenia przeznaczone dla Pracowników całego Zespołu biorącego udział w wytwarzaniu Oprogramowania posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie.

2. Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tej części, w jakiej są wykorzystywane w prowadzonej działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wnioskodawca ma zamiar dokonywać odpisów amortyzacyjnych m.in.: od niezbędnego oprogramowania, sprzętu komputerowego bądź sprzętu elektronicznego.

3. Koszty materiałów wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego projektu, w tym m.in. energia elektryczna, sprzęt komputerowy niebędący środkami trwałymi oraz koszty materiałów biurowych dla Pracowników.

Odnosząc się do kwestii wynagrodzeń dla Pracowników całego Zespołu należy wskazać, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „updof”)

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 updof, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updop), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a updof:

Zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami wydatki wskazane we wniosku stanowiące należności z tyt. wynagrodzeń i innych kosztów pracowniczych oraz kosztów współpracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a updof, wypłacane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop, w proporcji czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu lub w takiej części w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi. Oznacza to, że poniesione koszty pracownicze mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (okresie rozliczeniowym).

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółka ponosi również koszty materiałów. Koszty materiałów wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego projektu, w tym m.in. energia elektryczna, sprzęt komputerowy niebędący środkami trwałymi oraz koszty materiałów biurowych dla Pracowników. W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował koszty materiałów - ich skład wchodzą wydatki na nabycie: sprzętu komputerowego niestanowiącego środków trwałych oraz materiałów biurowych dla Pracowników, wykorzystywanych do realizacji Projektów.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, kosztem kwalifikowanym jest

Art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Z kolei, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop wynika, że:

Aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

- sprzęt nie stanowi środka trwałego,

- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego.

Natomiast, jeżeli sprzęt taki stanowi środek trwały kosztem kwalifikowanym mogą zostać wyłącznie odpisy amortyzacyjne w myśl art. 18d ust. 3 updop, w części w jakiej sprzęt jest wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, a także przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że wydatki na nabycie: sprzętu komputerowego niebędącego środkami trwałymi oraz koszty materiałów biurowych dla Pracowników, wykorzystywanych do realizacji Projektów stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a updop.

Jak wskazano w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu, Wnioskodawca będzie ponosić koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi od niezbędnego oprogramowania, sprzętu komputerowego bądź sprzętu elektronicznego. W skład „kosztów amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych” wchodzą odpisy od oprogramowania i sprzętu komputerowego niezbędnego do realizacji Projektów.

Stosownie do art. 18d ust. 3 uCIT,

Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od postawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy opis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Mając powyższe na uwadze, koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tej części, w jakiej są wykorzystywane w prowadzonej działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością, stanowią koszty kwalifikowane.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania, oznaczonego we wniosku, nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

- czy działalność przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2021-2022 oraz lata kolejne, jest prawidłowe.

- czy Koszty Projektów ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).