Zniesienie ograniczeń COVID-19 od 1 lipca 2023 r. – skutki w prawie pracy i ubezpieczeniach społecznych

Od 1 lipca 2023 r. zostanie odwołany stan zagrożenia epidemicznego wprowadzonego w związku z zakażeniami COVID-19. Dla pracodawców wiąże się to ze zniesieniem licznych ograniczeń i szczególnych rozwiązań ustanowionych z powodu COVID-19. Wiele z nich dotyczy obszaru prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Ich cechą wspólną jest to, że znajdują one zastosowanie w okresie obowiązywania stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego, a także przez pewien czas po ustaniu tychże stanów.

Zakończenie stanu zagrożenia epidemicznego jest równoznaczne z powrotem do dotychczasowych regulacji, które zostały zawieszone na okoliczność epidemii COVID-19. W konsekwencji ustanie ww. stanu dla pracodawców oznacza koniec m.in.:

• zawieszenia obowiązku wykonywania profilaktycznych badań okresowych pracowników,

• zawieszenia obowiązku przeprowadzania okresowych szkoleń bhp,

• możliwości jednostronnego udzielenia przez pracodawcę zaległego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 30 dni,

• zawieszenia obowiązku tworzenia zfśs oraz odprowadzania odpisu na ten fundusz,

• opcji czasowego przeniesienia pracownika samorządowego do pracy w innej jednostce,

• korzystania ze zwolnienia z opłat prolongacyjnych należnych przy odroczeniu terminu płatności lub układzie ratalnym.

Skutki zniesienia stanu zagrożenia epidemicznego dla pracodawców przedstawia poniższa tabela.

Skutki dla pracodawców odwołania stanu zagrożenia epidemicznego w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych