Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.244.2023.1.AW

Dotyczy ustalenia czy wystąpienie wspólników S. M. oraz M. ze Spółki, które spowoduje, że wspólnikami Wnioskodawcy pozostaną wyłącznie osoby fizyczne, spowoduje utratę przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy wystąpienie wspólników S. M. oraz M. ze Spółki, które spowoduje, że wspólnikami Wnioskodawcy pozostaną wyłącznie osoby fizyczne, spowoduje utratę przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

S. (...) Sp. z o.o. Sp. j. z siedzibą w (...) (KRS:(...)) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”).

Na dzień składania niniejszego wniosku wspólnikami Wnioskodawcy są Pani E. S. oraz dwie spółki: S. M. N. Sp. z o.o. (dalej: „S. M.”) i M. Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: „M.”).

Wnioskodawca powstał w dniu 28 kwietnia 2021 roku w wyniku przekształcenia spółki komandytowej w spółkę jawną. W związku ze zmianą formy prawnej nie doszło do zmiany składu wspólników ani do zmiany ich udziału w zyskach lub stratach spółki. Niezmieniony został również przedmiot działalności gospodarczej.

W dniu 22 kwietnia 2021 roku spółka w związku ze zmianą formy prawnej na skutek przekształcenia dokonała zgłoszenia CIT-15J za okres od dnia 1 stycznia 2021 roku do dnia 31 grudnia 2021 roku, wypełniając tym samym obowiązek informacyjny o podatnikach podatku CIT oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku nowo powstałej spółki jawnej w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej:„ustawa o CIT”).

Następnie z uwagi na śmierć jednego ze wspólników Spółki, tj. Pana S. S., mając na względzie treść art. 1 ust. 3 pkt 1a lit. b ustawy o CIT, Spółka w dniu 22 kwietnia 2022 roku złożyła zgłoszenie w zakresie aktualizacji danych w składzie podatników.

Zgodnie z przepisami ustawy o CIT spółka jawna, której wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, zobowiązana jest dokonać zgłoszenia CIT-15J przed rozpoczęciem roku obrotowego, tj. w przypadku Wnioskodawcy za okres od 1 stycznia 2022 r. - 31 stycznia 2022 r., termin na dokonanie zgłoszenia upływał w dniu 31 grudnia 2022 roku.

Z uwagi na uchybienie powyższego terminu, spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2023 roku.

W najbliższym czasie spółki: S.M. oraz M. planują wystąpić ze spółki jednocześnie do spółki dołączy nowy wspólnik będący osobą fizyczną. Tym samym, wspólnikami Wnioskodawcy będą jedynie osoby fizyczne.

Pytanie

Czy wystąpienie wspólników S. M. oraz M. ze Spółki, które spowoduje, że wspólnikami Wnioskodawcy pozostaną wyłącznie osoby fizyczne, spowoduje utratę przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wystąpienie ze spółki jawnej wspólników S. M. oraz M. pozostanie w spółce wspólników będących osobami fizycznymi będzie skutkowało utratą przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT.

Na powyższe wskazuje:

a) brzmienie art. 1 ust. 3 pkt 1a i ust. 5 ustawy o CIT.

b) wykładnia systemowa art. 1 ust. 3 pkt 1a i ust. 5 ustawy o CIT.

c) cel objęcia opodatkowaniem CIT przychodów osiąganych przez spółki jawne.

d) art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) oraz

e) konstytucyjna zasada równości wobec prawa.

1. Wykładnia językowa

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT, przepisy ustawy o CIT mają również zastosowanie do spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

i. przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych posiadających bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.) lub

ii. aktualizacji której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników lub

iii. informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zarejestrowania spółki jawnej - w przypadku nowo utworzonej spółki jawnej oraz spółki jawnej powstałej z przekształcenia innej spółki

- do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 2b ustawy o CIT, w przypadku uzyskania statusu podatnika podatku CIT przez spółkę jawią, pierwszy rok podatkowy tej spółki trwa od dnia w którym spółka uzyskała ten status. Do końca przyjętego przez tę spółkę roku obrotowego.

Jednocześnie na podstawie art. 1 ust. 5 ustawy o CIT, spółka jawna posiada status podatnika odpowiednio od pierwszego dnia roku obrotowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1a lit. a albo od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, o których mowa w ust. 3 pkt 1a lit. b, do dnia likwidacji spółki lub wykreślenia z właściwego rejestru z uwagi na fakt ze wskazane powyżej przepisy weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.

W art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 2123, dalej: „ustawa nowelizująca”) doprecyzowano, że pierwszą informacja, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a lit. a, Spółka jawna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, składa w terminie do dnia 31 stycznia 2021 r. według stanu na dzień:

i. 1 stycznia 2021 r. - w przypadku spółki jawnej która rozpoczęła działalność przed dniem 1 stycznia 2021 r.

ii. rozpoczęcia działalności - w przypadku spółki jawnej która rozpoczęła działalność w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 stycznia 2021 r.

Brzmienie art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT jednoznacznie wskazuje, że podatnikami CIT są tylko takie spółki jawne, których:

- wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne.

- jeśli spółka nie złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informacji (lub aktualizacji informacji) o podatnikach CIT oraz o podatnikach PIT, posiadających bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, w określonym terminie.

Przy tym, Ustawodawca posłużył się spójnikiem „oraz” wymieniając wskazane powyżej przesłanki. Dopiero więc spełnienie łącznie obu przesłanek implikuje uznanie spółki jawnej za podatnika CIT.

Wobec tego opodatkowaniu CIT nie podlegają spółki jawne, których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne.

Innymi słowy art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT nie znajduje zastosowania do spółek jawnych, w których w składzie wspólników nie ma podmiotów będących osobami prawnymi. Spółka jawna, której wspólnikami nie są osoby fizyczne, w tym również na skutek wystąpienia wspólnika będącego osoba prawną nie spełnia już przesłanki uznania jej za podatnika CIT.

W związku z tym aby prawidłowo odkodować normę zawartą w art. 1 ust. 5 ustawy o CIT, należy uwzględnić brzmienie ust. 3 pkt 1a tego artykułu, co oznacza, że art. 1 ust. 5 ustawy o CIT dotyczy wyłącznie spółek jawnych, których wspólnikami są osoby prawne, albo od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, o których mowa w ust. 3 pkt 1a lit. b do dnia likwidacji spółki lub wykreślenia z właściwego rejestru.

Należy też przypomnieć, że znaczenie słów użytych w danym przepisie zakreśla granice jego interpretacji tym bardziej wykładnia językowa nie może zostać przełamana w przypadku wyznaczania kluczowych elementów konstrukcji danego podatku. W tym przypadku podmiotu podatku CIT prowadziłoby to do sytuacji niepewności co do tego, kto jest podatnikiem danego podatku. Taka zaś sytuacja jest nie do pogodzenia m.in. z konstytucyjną zasadą demokratycznego państwa prawa.

2. Wykładnia systemowa

Niemniej jednak przedstawiony powyżej rezultat wykładni językowej spójny jest z wykładnią systemową art. 1 ust. 3 pkt 1a i ust. 5 ustawy o CIT, zgodnie z regułami wykładni systemowej rzeczywiste znaczenie danego przepisu ustala się ze względu na jego usytuowanie w systematyce wewnętrznej danego aktu normatywnego. Dokonując wykładni systemowej należy uwzględniać fakt iż umieszczenie przez ustawodawcę interpretowanego przepisu w tym, a nie w innym miejscu jest podyktowane racjonalnymi względami i zostało świadomie dokonane przez Ustawodawcę. Jednocześnie należy uwzględnić to, że w systemie prawa nie może być norm sprzecznych.

Poza tym, dokonując wykładni systemowej nie należy pomijać przepisów umiejscowionych wyżej w akcie prawnym, do których odwołują się inne przepisy. Jak zauważył R. Mastalski: „wykładnia systemowa polega na ustaleniu znaczenia przepisu ze względu na system prawa, do którego należy - poszczególne przepisy są interpretowane we wzajemnym ich związku z całością danego systemu, co powoduje, że ich treść determinowana jest normatywną zawartością systemu prawa” (zob. R. Mastalski, prawo podatkowe, C.H. Beck 2014 r.). Oznacza to, że na odkodowanie normy prawnej ma wpływ kontekst, w jakim interpretowany przepis się znalazł.

Zgodnie z powyższym, art. 1 ustawy o CIT wskazuje zakres przedmiotowy i podmiotowy ustawy o CIT. Co do zasady, ustawa o CIT reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji (art. 1 ust. 1 ustawy o CIT). Ustawodawca rozszerzył jednak zakres podmiotowy o enumeratywnie wskazane podmioty, co więcej podmiot spełniające określone wprost wskazane warunki. Takim warunkiem, do którego odwołuje się ustawodawca jest sytuacja, w której wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne.

Jeśli celem Ustawodawcy byłoby opodatkowanie podatkiem CIT spółki jawnej w ogóle - wskazałby to wprost w art. 1 ust. 1. Tego jednak nie uczynił. Zatem, w drodze wyjątku i tylko w przypadku wystąpienia wprost wskazanych w art. 1 ust. 3 okoliczności - spółka jawna posiada status podatnika CIT brak wystąpienia owych okoliczności uniemożliwia uznanie spółki jawnej za podatnika CIT.

Mając powyższe na uwadze, wykładni art. 1 ust. 5 ustawy CIT należy dokonać w kontekście, w jakim ten przepis został umiejscowiony. Co oznacza, że znajduje on zastosowanie tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy są spełnione przesłanki wynikające z art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT, czyli gdy wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne. Wobec tego, art. 1 ust. 5 ustawy o CIT, wskazuje że gdy wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne, a spółka ta stała się podatnikiem CIT, to spółka straci status podatnika CIT dopiero z chwilą jej likwidacji lub wykreślenia z właściwego rejestru.

Przyjęcie zatem założenia, że art. 1 ust. 5 ustawy o CIT ma również zastosowanie do spółek jawnych, w których w wyniku zmian w składzie wspólników, wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nie tylko nie znajduje potwierdzenia w brzemieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a i ust. 5, ale również na gruncie wykładni systemowej. Takie błędne założenie prowadziłoby do sytuacji, w której opodatkowaniem CIT byłyby objęte podmioty, które nie są podatnikami CIT. Przepis art. 1 ust. 5 ustawy CIT nie wyznacza kręgu podmiotów, które podlegają opodatkowaniu CIT. Ten przepis jedynie wskazuje na początek i koniec okresu posiadania statusu podatnika CIT przez spółkę jawną, która tym podatnikiem może być na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT.

Wobec tego, gdyby przyjąć to błędne założenie, należałoby uznać, że Ustawodawca jest nieracjonalny i tworzy przepisy sprzeczne: w jednym przepisie wyraźnie zakreśla krąg podatników CIT do spółek jawnych, których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, a w drugim nakazuje opodatkowanie spółek jawnych, których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. Poza tym, jak zostało to już wskazane art. 1 ust. 5 ustawy o CIT nie wyznacza kręgu podatników CIT, lecz jedynie określa okres posiadania statusu podatnika CIT dla tych spółek jawnych, które mogą zostać objęte regulacjami ustawy o CIT.

3. Wykładnia celowościowa

Powyższe rezultaty wykładni językowej i systemowej znajdują również jednoznaczne potwierdzenie na gruncie wykładni celowościowej. Zgodnie bowiem z uzasadnieniem do projektu ustawy nowelizującej (druk sejmowy nr 642), założeniem proponowanych regulacji nie jest jednak nałożenie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym na spółki jawne przez generalne nadanie im statusu „podatnika podatku dochodowego”, lecz zapewnienie możliwości weryfikacji prawidłowości rozliczeń w tym podatku przez będących podatnikami tego podatku wspólników takich spółek (bezpośrednich i pośrednich).

Celem ustawodawcy było zatem nadanie statusu podatnika CIT spółkom jawnym tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy wspólnikami spółki jawnej były nie tylko osoby fizyczne, a podmioty podlegające opodatkowaniu podatkiem CIT. Przepisy te mają bowiem na celu zapewnienie możliwości weryfikacji prawidłowości rozliczeń w zakresie podatku CIT przez będących podatnikami tego podatku wspólników spółek jawnych (bezpośrednich i pośrednich) (zob. uzasadnienie do ustawy nowelizującej, druk sejmowy nr 642). W przypadku gdy wspólnikami spółki jawnej są wyłącznie osoby fizyczne celu tego nie trzeba realizować poprzez nadanie tej spółce statusu podatnika CIT.

Nieuzasadniona jest zatem sytuacja, w której spółki jawne po wystąpieniu wspólników będących osobami prawnymi, posiadające w następstwie tego jako wspólników tylko osoby fizyczne posiadały nadal status podatnika CIT.

Tym samym, spółka jawna powinna mieć prawo powrotu do transparentności podatkowej uniemożliwienie jej tego pozostawałoby w sprzeczności z celem wprowadzenia art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT.

4. Konstytucyjna zasada równości wobec prawa

Jednocześnie, Wnioskodawca zwraca uwagę na art. 32 Konstytucji RP, wyrażający zasadę równości wobec prawa. Równość ta może być rozpatrywana zarówno w znaczeniu formalnym. Oznaczającym takie samo traktowanie przez prawo wszystkich adresatów, bez jakiegokolwiek różnicowania, jak również w materialnym, przez które rozumie się, iż wszystkie podmioty charakteryzujące się daną istotną cechą powinny być traktowane tak samo.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, spółki jawne, w których po wystąpieniu wspólnika będącego osobą prawną. Wspólnikami pozostaną wyłącznie osoby fizyczne nie mogą być w odmiennej sytuacji niż spółki jawne, gdzie od początku wspólnikami były osoby fizyczne.

W ocenie wnioskodawcy, założenie że spółki jawne nigdy nie mogą utracić statusu podatnika CIT powoduje odmienne traktowanie spółek jawnych. W zależności od tego czy spółka w swojej strukturze posiada osoby fizyczne od początku istnienia spółki czy taka struktura powstała w wyniku zmiany w składzie wspólników.

Spółki jawne, które od początku istnienia mają w swoim składzie jedynie osoby fizyczne mogą rozliczać się na poziomie wspólników natomiast spółki jawne, w których początkowo wspólnikami obok osób fizycznych były tez osoby prawne, a po wystąpieniu osoby prawnej wspólnikami pozostały jedynie osoby fizyczne, są aż do likwidacji takiej spółki opodatkowane CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, taka sytuacja prowadzi do nierówności podmiotów będących w porównywalnej sytuacji, a tym samym jest sprzeczna z Konstytucją RP.

5. Zasada in dubio pro tributario

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane powyżej argumenty oraz rezultaty wykładni art. 1 ust. 3 pkt 1a i ust. 5 ustawy o CIT dokonanej na gruncie wykładni językowej, systemowej oraz celowościowej jednoznacznie wskazują, iż w przypadku wystąpienia ze spółki jawnej wspólników będących osobami prawnymi i pozostanie jedynie wspólników będących osobami fizycznymi, powoduje, że taka spółka w ogóle nie jest objęta regulacjami ustawy o CIT. Zatem, oczywistym jest, że spółka ta traci statusu podatnika CIT.

Niemniej jednak, nawet gdyby uznać, że rezultat wykładni art. 1 ust. 3 pkt 1a i ust. 5 ustawy o CIT nie jest jednoznaczny, to te wątpliwości należałoby rozstrzygnąć w oparciu o wyrażoną w art. 2a Ordynacji podatkowej zasadę in dubio pro tributario.

Zasada ta ma bowiem na celu zwiększenie ochrony podatnika w sytuacjach wprowadzania przepisów podatkowych, co do których pojawiają się wątpliwości interpretacyjne. Jak zauważył L. Etel: „podatnik nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji związanych z funkcjonowaniem wadliwych przepisów. Ustawodawca powinien przykładać należytą staranność przy tworzeniu wszystkich przepisów, a zwłaszcza tych, które dotyczą sfery praw i obowiązków, a do tych należy zaliczyć normy prawa podatkowego. Jeśli więc wprowadzono przepis wadliwy z uwagi np. na brak jego przejrzystości czy jego nielogiczność lub niespójność itd., to podatnik nie powinien z tego tytułu ponosić negatywnych konsekwencji realizacji tego celu ma służyć zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika” (zob. L. Etel, Komentarz Ordynacja podatkową, Lex 2023).

Zasada in dubio pro tributario powinna więc dawać podatnikowi gwarancję, iż ze względu na zawiłość i niejasność przepisu powinno się dokonać korzystniejszej dla podatnika interpretacji.

Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 12 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bd 50/22: „zasada in dubio pro tributario jest jedną z dyrektyw wykładni prawa i ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy interpretacja przepisu prawa przy zastosowaniu wszystkich jej kontekstów (językowego, systemowego, funkcjonalnego) nie daje zadowalających rezultatów tylko w przypadku, gdy rezultat przeprowadzonej wykładni. Mimo zastosowania różnych metod interpretacji, pozwala na przyjęcie alternatywnych względem siebie treści normy prawnej, prawidłowym rozwiązaniem jest wybór znaczenia, które jest korzystne dla podatnika”.

Tym samym, w sytuacji uznania, iż Ustawodawca nie przewidział w przepisach ustawy o CIT sytuacji, w której na skutek wystąpienia wspólników będących osobami prawnymi, wspólnikami pozostaną tylko osoby fizyczne należy zastosować zasadę in dubio pro tributario. W rezultacie jej zastosowania należy uznać, iż na skutek wystąpienia wspólników będących osobami prawnymi spółka jawna traci status podatnika CIT.

W sytuacji zatem dokonania przez Wnioskodawcę restrukturyzacji, na skutek której S. M. oraz M. wystąpią ze spółki, a do spółki przystąpi wspólnik będący osobą fizyczną - w spółce jedynymi wspólnikami zostaną osoby fizyczne. W konsekwencji, Spółka utraci status podatnika CIT, z uwagi niespełnienie warunków wskazanych przez ustawodawcę w art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT, których spełnienie determinuje status podatnika CIT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Przy czym w myśl art. 21 ust. 1 ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2123 ze zm., dalej: „ustawa nowelizująca”),

Stosownie do treści art. 21 ust. 2 ustawy nowelizującej,

Zgodnie z art. 21 ust. 3 ustawy nowelizującej,

Art. 1 ust. 4 ustawy o CIT, stanowi, że

Jak wynika z art. 1 ust. 4a ustawy o CIT,

Zgodnie zaś z art. 1 ust. 5 ustawy o CIT,

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika zatem, że spółka jawna, której wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, a która chce zachować status podmiotu transparentnego podatkowo na gruncie ustawy o CIT, jest zobowiązana do złożenia informacji o wspólnikach będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych oraz wspólnikach będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki. Spółka jawna zobowiązana jest także do składania aktualizacji informacji, o której mowa w ww. art. 1 ust. 3 pkt 1a lit. a, w przypadku zmian w składzie ich wspólników/podatników, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia takich zmian. Jednocześnie, w przypadku niezłożenia takiej informacji spółka uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od pierwszego dnia roku obrotowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1a lit. a, albo od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, o których mowa w ust. 3 pkt 1a lit. b, do dnia likwidacji spółki lub wykreślenia z właściwego rejestru (art. 1 ust. 5 ustawy o CIT).

Powyższe przepisy dotyczą zatem spółek jawnych, które chcą zachować status podmiotów podatkowo transparentnych, to jest podmiotów, w przypadku których opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają tylko wspólnicy takiego podmiotu, a nie Spółka.

W przypadku dochowania powyższych terminów, spółka jawna zachowuje status podmiotu podatkowo transparentnego, a wspólnicy tej spółki uprawnieni są do stosowania zasad wynikających z art. 5 ustawy o CIT, zgodnie z którym,

 1. Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

1a. Przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła.

 2. Zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy wystąpienie wspólników S. M. oraz M. ze Spółki, które spowoduje, ze wspólnikami Wnioskodawcy pozostaną wyłącznie osoby fizyczne, spowoduje utratę przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę Państwa wątpliwości, wskazać należy, że jak wynika z treści powołanego powyżej art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT, spółki jawne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, celem zachowania statusu podmiotu transparentnego podatkowo, zobowiązane są złożyć przed rozpoczęciem roku obrotowego informację, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki.

Z przepisu tego wynika bowiem wprost, że spółka jawna, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, której wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, pragnąc zachować status spółki transparentnej podatkowo, zobowiązana jest do złożenia informacji wskazanej w art. 1 ust. 1 pkt 1a lit. a przed każdorazowym rozpoczęciem roku obrotowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący spółką jawną nie złożył informacji wskazanej w art. 1 ust. 1 pkt 1a lit. a i uzyskał status podatnika CIT. Obecnie planowane zmiana w składzie osobowym Wnioskodawcy, w ten sposób, że wspólnikami Wnioskodawcy będą jedynie osoby fizyczne.  

W omawianej sprawie, w sytuacji w której spółka jawna uzyska status podatnika podatku CIT lecz następnie nastąpi zmiana jej składu osobowego wspólników, na obejmujący wyłącznie osoby fizyczne, zasadnicze znaczenie ma treść art. 1 ust. 5 ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem, spółka jawna, która uzyska status podatnika CIT zachowuje ten status aż do czasu jej likwidacji lub wykreślenia z rejestru przedsiębiorców. Zatem, zmiany w składzie osobowym spółki jawnej, która już uzyska status podatnika podatku CIT nie mają zatem wpływu na ten status.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca (spółka jawna), posiadająca status podatnika CIT, w wyniku wystąpienia ze spółki wspólników niebędących osobami fizycznymi (S. M. oraz M.) i pozostania w niej wspólników będącymi wyłącznie osobami fizycznymi, spowoduję, że Wnioskodawca nie utraci statusu podatnika CIT i zachowa ten status aż do czasu likwidacji lub wykreślenia z rejestru przedsiębiorców. Zmiana w składzie osobowym Wnioskodawcy, posiadającego status podatnika podatku CIT, nie ma bowiem wpływu na ten status.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że wystąpienie ze spółki jawnej wspólników S. M. oraz M. pozostanie w spółce wspólników będących osobami fizycznymi będzie skutkowało utratą przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie było podstaw do zastosowania art. 2a Ordynacji podatkowej, albowiem w sprawie nie występują niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego. Organ nie miał żadnych wątpliwości co do treści oraz zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Ponadto, przedmiotem niniejszej interpretacji były wyłącznie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem tut. Organ nie odniósł się do powołanych przez Państwa przepisów Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).