Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.220.2023.2.JG

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości (niezabudowanej działce nr 1).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości (niezabudowanej działce nr 1). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 maja 2023 r. (wpływ 29 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

12 kwietnia 2023 r. przed notariuszem (...) doszło do zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży (...), zgodnie z którą A. Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: Przyszły Sprzedający) oraz B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Przyszły Kupujący) zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży przenoszącej prawo własności nieruchomości położonej w miejscowości (...), stanowiącej działkę nr 1 o powierzchni (...) (identyfikator działki: (...)), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (...) (dalej zwaną: nieruchomością) - na warunkach określonych w umowie w celu realizacji obiektu handlowego (...)”.

W księdze wieczystej nr (...):

1)w dziale I-O wpisana jest tylko ww. działka nr 1 o powierzchni (...) (identyfikator działki: (...)),

2)w dziale II własność wpisana jest na rzecz spółki A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości (...) - na podstawie umowy przeniesienia własności z 9 grudnia 2021 r., Rep. A nr (...) i umowy sprzedaży warunkowej z 27 października 2021 r., Rep. A nr (...) (notariusz w (...)),

3)działy: l-Sp., III i IV wolne są od wpisów.

Nieruchomość jest obciążona obowiązkiem uiszczania należności oraz opłat rocznych za wyłączenie gruntów z produkcji rolniczej zgodnie z decyzją Starosty (...) z 22 marca 2022 r., znak: (...) z tym, że nie doszło do faktycznego wyłączenia tego gruntu z produkcji rolniczej.

Według wiedzy Przyszłego Sprzedającego Nieruchomość stanowi grunt rolny w rozumieniu ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych i nie stanowi gruntu leśnego w rozumieniu tej ustawy, jest użytkiem rolnym zaliczonym do klasy lllb pochodzenia mineralnego oraz użytkiem rolnym zaliczonym do klas IV; ponadto w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przedmiotowa Nieruchomość nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Przedmiotowa Nieruchomość jest nieruchomością rolną w rozumieniu ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Nieruchomość w ewidencji gruntów oznaczona jest jako Lz-RVI” - grunty zadrzewione i zakrzewione na obszarze (...) oraz jako grunty orne „Rlllb” na obszarze (...) i grunty orne „RIVa” - na obszarze (...).

Przedmiotowa Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem gruntów częściowo pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a częściowo pod uprawy rolne.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (...) - Uchwała Nr (...) z 29 września 2016 r. ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z 10 listopada 2016 r., poz. (...) zmienionym Uchwałą Nr (...) Rady Gminy (...) z 29 listopada 2016 r. ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z 3 stycznia 2017 r., poz. (...) - o pow. (...) leży w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (1.MN), a pozostała część ok. 0,1834 ha leży w terenach upraw rolnych, ogrodniczych i sadowniczych (1 R).

Nieruchomość nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy, która powoduje zmianę zagospodarowania terenu.

Względem Nieruchomości nie została wydana obowiązująca, niezrealizowana decyzja - pozwolenie na budowę.

Nieruchomość nie leży w obszarze rewitalizacji i nie jest objęta Specjalną Strefą Rewitalizacji, nie jest objęta Specjalną Strefą Ekonomiczną zgodnie z ustawą z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

Według najlepszej wiedzy Przyszłego Sprzedającego, ww. nieruchomość jest niezabudowana, niezadrzewiona i niezakrzewiona, jak również nie jest zabudowana podziemnymi instalacjami oraz urządzeniami, jak również nie zawiera ukrytych, niebezpiecznych urządzeń lub substancji ani innych substancji, które byłyby niezgodne z jej przeznaczeniem dla celów zagospodarowania wskazanego w preambule Umowy (tj. zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości, na warunkach określonych w ww. Umowie, której wykonanie ma umożliwić realizację przedsięwzięcia gospodarczego, polegającego na prowadzeniu placówki handlowej w ramach sieci handlowej „(...)”, zgodnie ze standardami prowadzenia sieci handlowej).

Na Nieruchomości lub pod jej powierzchnią nie są zbudowane lub zainstalowane żadne zbiorniki zawierające substancje niebezpieczne lub szkodliwe.

Według stanu wiedzy Sprzedającego nie występują żadne okoliczności uniemożliwiające całościowe uzbrojenie Nieruchomości, w szczególności podłączenie do sieci gazowej, energetycznej, telefonicznej, wodnej, kanalizacyjnej itp.

Strony ww. umowy ustaliły, że cena za Nieruchomość wynosić będzie 430 000,00 zł netto i powiększona będzie o należny podatek VAT, którego stawka na dzień podpisania ww. umowy wynosi 23% przy czym strony przewidują opodatkowanie części transakcji podatkiem VAT w stawce obowiązującej na dzień powstania obowiązku podatkowego, a w pozostałej części będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Obie strony ww. umowy są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem niezabudowanej działki nr 1. W związku z ww. transakcją Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych.

Spółka planowała na przedmiotowej działce wybudować budynek, w którym miał mieszkać się sklep dla (...), a następnie ten budynek wynajmować. W tym celu Spółka przygotowała stosowną dokumentację. Natomiast w związku ze zmianami w rozwoju sieci (...), Spółka zrezygnowała z ww. planów (związanych z budową budynku, a następnie jego najmu) i wystawiła nieruchomość na sprzedaż. Ww. działka w dalszym ciągu jest niezabudowana.

Pytanie

Czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie częściowo opodatkowana podatkiem VAT według stawki obowiązującej w dniu powstania obowiązku podatkowego (w zakresie w jakim dotyczy gruntów przeznaczonych pod zabudowę), a częściowo korzystała ze zwolnienia przewidziane w art 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (w zakresie w jakim dotyczy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2021.685 t. j. z dnia 14 kwietnia 2021 r.) (dalej również jako: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4., wynosi 23%.

Jak wynika z ww. przepisów ustawy o VAT, grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Gdy dana działka gruntu jest niezabudowana, wówczas jej reżim opodatkowania oceniany jest przez pryzmat zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W myśl ww. przepisu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z analizy treści art. 2 pkt 33 ustawy wynika, że nakazuje on oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W niniejszej sprawie Przyszły Sprzedający zamierza sprzedać nieruchomość niezabudowaną, dla której jest ustalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość ta, o pow. ok. 0,24 ha leży w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (1.MN), a pozostała część ok. 0,1834 ha leży w terenach upraw rolnych ogrodniczych i sadowniczych (1.R).

W Państwa ocenie, prowadzi do wniosku, że sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości gruntowej może częściowo korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem część gruntów, o pow. ok. 0,1834 ha leży w terenach upraw rolnych, ogrodniczych i sadowniczych (1.R), a zatem na terenie niezabudowanym, innym niż tereny budowlane.

Wobec powyższego planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie częściowo opodatkowana podatkiem VAT według stawki obowiązującej w dniu powstania obowiązku podatkowego (w zakresie w jakim dotyczy gruntów przeznaczonych pod zabudowę), a częściowo korzystała ze zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (w zakresie w jakim dotyczy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.), zwana dalej ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

W myśl art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza ww. plan miejscowy, wskazując czy teren jest budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę.

Z opisu sprawy wynika, że zawarli Państwo umowę sprzedaży działkę nr 1. Obie strony ww. umowy są czynnymi podatnikami podatku VAT. Przedmiotowa Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem gruntów częściowo pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (pow. ok. 0,24 ha, 1.MN), a częściowo pod uprawy rolne ogrodnicze i sadownicze (część ok. 0,1834 ha, 1 R). Nieruchomość jest niezabudowana.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie częściowo opodatkowana podatkiem VAT (w zakresie w jakim dotyczy gruntów przeznaczonych pod zabudowę), a częściowo korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (w zakresie w jakim dotyczy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane).

Wskazali Państwo, że z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka nr 1 położona jest częściowo na terenie przeznaczonym pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a częściowo na terenie upraw rolnych, ogrodniczych i sadowniczych. Jak już wyżej wskazano zgodnie z przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obowiązkowo określone jest przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu.

Stwierdzić więc należy, że ww. część działki nr 1 z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a więc teren stanowiący obszar ok. 0,24 ha - stanowi teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy - i w rezultacie sprzedaż tej części działki, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazaliście Państwo, że w związku z transakcją nabycia działki nr 1 Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych, czyli transakcja nie była objęta podatkiem VAT, nie można więc stwierdzić, że Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro transakcja nie była objęta tym podatkiem.

Tym samym, do sprzedaży tej części działki nie będą spełnione warunki zwolnienia zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż części działki nr 1, która jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną - będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu według właściwej stawki podatku od towarów i usług, zgodnie z  art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, a obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży tej części działki powstaje zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 1 ustawy.

Natomiast część działki nr 1, która przeznaczona jest pod uprawy rolne ogrodnicze i sadownicze nie stanowi terenu budowlanego, zdefiniowanego w art. 2 pkt 33 ustawy i w rezultacie sprzedaż tej części działki będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, sprzedaż części działki nr 1 (teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną) - będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku VAT. Natomiast sprzedaż części działki położonej na terenie przeznaczonym pod uprawy rolne ogrodnicze i sadownicze - będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dodatkowe informacje

Nadmieniamy, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie dotyczące stawki podatku VAT, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Wskazujemy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej w zakresie określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług dla dokonanej dostawy towarów.

Natomiast na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy, mogą Państwo wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z odrębnym wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wniosek o WIS może dotyczyć stanu prawnego, który obowiązuje od dnia 1 lipca 2020 r.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00