Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.289.2023.1.MSO

Interpretacja indywidualna w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ciągnika.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ciągnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Powiat (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w skład którego wchodzi w ramach centralizacji Powiatowy Zarząd (…) zgodnie z ustawą z dnia (…) września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia (…).

Powiatowy Zarząd (…) to powiatowa jednostka organizacyjna utworzona w celu wykonywania zadań Powiatu w zakresie zarządzania drogami powiatowymi, powołany został uchwałą Rady Powiatu nr (…) z (…) września 2001 r. w sprawie utworzenia Powiatowego Zarządu (…).

W celu wykonywania ww. zadań Powiat (…) w 2007 r. nabył ciągnik (…), który następnie został przekazany Protokołem przekazania środka trwałego nr (…) dnia (…) grudnia 2007 r. do Powiatowego Zarządu (…), gdzie stanowi środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i jest ujęty w ewidencji środków trwałych. Ciągnik (…) od dnia jego nabycia służy jedynie do realizacji zadań statutowych, tj. do realizacji czynności z zakresu zadań publicznych o charakterze ponadgminnym, a w szczególności do przewozu niezbędnego sprzętu itp. w celu realizacji niżej wymienionych czynności:

-utrzymania i ochrony dróg, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, wykonywania robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżania i zwalczania śliskości zimowej,

-utrzymania, usuwania drzew i krzewów oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym,

-wprowadzania ograniczeń lub zamykania dróg dla ruchu, gdy wymaga tego stan techniczny drogi i bezpieczeństwo ruchu drogowego.

Przy nabyciu przedmiotowego ciągnika Powiatowi (…) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Również z tytułu wydatków na jego eksploatację, Powiatowemu Zarządowi (…) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W trakcie realizacji jednego z zadań statutowych, tj. utrzymania, usuwania drzew i krzewów oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym, Powiatowy Zarząd (…) sporadycznie pozyskuje drewno, które przewożone jest na przyczepie doczepionej do ww. ciągnika na teren jego siedziby. Po przyjęciu na stan, pozyskane drewno podlega sprzedaży opodatkowanej VAT zainteresowanym osobom lub podmiotom, a należny podatek VAT odprowadzony na konto urzędu skarbowego, zaś uzyskane dochody – na konto Powiatu (…).

Powiatowy Zarząd (…) ma zamiar sprzedać przedmiotowy ciągnik na rzecz podmiotu trzeciego.

Pytanie

Czy sprzedaż ciągnika (…) przez Powiatowy Zarząd (…) opisanego w zdarzeniu przyszłym na rzecz podmiotu trzeciego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem sprzedaż ciągnika (…) używanego przez Powiatowy Zarząd (…) do czynności statutowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ w ramach tej czynności będzie działał w charakterze podatnika VAT w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust.2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ponadto Powiatowy Zarząd (…) – w trakcie realizacji jednego z zadań statutowych, tj. utrzymania, usuwania drzew i krzewów oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym sporadycznie pozyskuje drewno, które przewożone jest na przyczepie doczepionej do ww. ciągnika na teren jego siedziby. Po przyjęciu na stan, pozyskane drewno podlega sprzedaży opodatkowanej VAT.

Zatem ww. ciągnik nie jest wykorzystywany wyłącznie do realizacji zadań publicznych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ale również w pewnym zakresie do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej tym podatkiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust . 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

-dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

-odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy, jak i cyt. przepis Dyrektywy, wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie.

Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1526 ze zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 i 19 cyt. ww. ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie:

6. transportu zbiorowego i dróg publicznych;

19. utrzymaniapowiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1343 od 09.06.2023 ze zm.), regulujące kwestię publicznego transportu zbiorowego.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 645), organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1.krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2.wojewódzkich – zarząd województwa;

3.powiatowych – zarząd powiatu;

4.gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Stosowanie do zapisu art. 20 ww. ustawy o drogach, do zarządy drogi należy w szczególności:

4.utrzymanie części drogi, urządzeń drogi, budowli ziemnych, drogowych obiektów inżynierskich, znaków drogowych, sygnałów drogowych i urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2;

10. przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i drogowych obiektów inżynierskich oraz

14. przepraw promowych, w tym weryfikacja cech i wskazanie usterek, które wymagają prac konserwacyjnych lub naprawczych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego, w tym stan bezpieczeństwa szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego;

16. wprowadzanie ograniczeń lub zamykanie dróg i drogowych obiektów inżynierskich dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów drogami różnej kategorii, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia;

utrzymywanie zieleni przydrożnej, w tym sadzenie i usuwanie drzew oraz krzewów.

Przy czym zgodnie z art. 4 pkt 20 ustawy o drogach, użyte w ustawie określenia oznaczają utrzymanie drogi – wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżanie i zwalczanie śliskości zimowej.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć realizacji zadań publicznych. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia powiatowego należy uznać za działanie publiczne.

Zatem wykonywane przez Powiat określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Powiat nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez Powiat poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Powiat realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina (…) przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że „(…) dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez Gminę (…), o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy.”

W świetle powołanych unormowań, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na względzie powyższe należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku jednostki samorządu terytorialnego podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy o VAT) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

W analizowanej sprawie zauważyć należy, że – jak Państwo wskazali – samochód od dnia jego nabycia służył jedynie do realizacji zadań statutowych, tj. do realizacji czynności z zakresu zadań publicznoprawnych, tj. do realizacji czynności z zakresu zadań publicznych o charakterze ponadgminnym, a w szczególności do przewozu niezbędnego sprzętu itp. w celu realizacji niżej wymienionych czynności:

-utrzymania i ochrony dróg, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, wykonywania robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżania i zwalczania śliskości zimowej,

-utrzymania, usuwania drzew i krzewów oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym,

-wprowadzania ograniczeń lub zamykania dróg dla ruchu, gdy wymaga tego stan techniczny drogi i bezpieczeństwo ruchu drogowego.

W trakcie realizacji jednego z zadań statutowych, tj. utrzymania, usuwania drzew oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym Powiatowy Zarząd (…) sporadycznie pozyskuje drewno, które jest przewożone na przyczepie doczepionej do ww. samochodu na teren jego siedziby. Po przyjęciu na stan, pozyskane drewno podlega sprzedaży opodatkowanej VAT zainteresowanym osobom lub podmiotom, a należny podatek VAT odprowadzony na konto urzędu skarbowego, zaś uzyskane dochody – na Państwa konto.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonując czynności utrzymania i ochrony dróg, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, wykonywania robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżania i zwalczania śliskości zimowej, utrzymania, usuwania drzew i krzewów oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym oraz wprowadzania ograniczeń lub zamykania dróg dla ruchu, gdy wymaga tego stan techniczny drogi i bezpieczeństwo ruchu drogowego, wykonują Państwo zadania własne w ramach władztwa publicznego, nałożone na niego ustawą o samorządzie powiatowym oraz ustawą o drogach publicznych.

Jednakże, w analizowanej sprawie – jak Państwo wskazali – w trakcie realizacji jednego z zadań statutowych, tj. utrzymania, usuwania drzew i krzewów oraz pielęgnacji zieleni w pasie drogowym, Powiatowy Zarząd (…)sporadycznie pozyskuje drewno, które podlega sprzedaży opodatkowanej. Do przewożenia tego drewna wykorzystywany jest ww. ciągnik.

Zatem ww. ciągnik nie był wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do realizacji zadań publicznych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ale również w pewnym zakresie do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej tym podatkiem.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży ww. ciągnika (…) będą Państwo działać w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym sprzedaż ww. ciągnika będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny codo zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.