Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.91.2023.2.MW

Brak obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej wpłynął 24 marca 2023 r.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 26 maja 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi działalność, której przedmiotem jest między innymi wynajem, zarządzanie nieruchomościami. Wynajmuje ona budynki na których zamontowano instalację fotowoltaiczną przeznaczoną do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy około 49 kW. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia wprowadzana jest do instalacji wewnętrznej obiektu i wykorzystywana jest między innymi w wynajmowanych budynkach. Zgodnie z zawartymi umowami najmu, Spółka obciąża najemców kwotą czynszu, który zawiera między innymi koszt zużytej energii określany na podstawie wskazań podliczników, czyli koszt faktycznie zużytej energii (umowa najmu przewiduje kompleksową usługę najmu, w skład której wchodzą m.in. koszty energii elektrycznej w tym wyprodukowanej energii w instalacji fotowoltaicznej oraz innych mediów).

Spółka nie prowadzi działalności, której przedmiotem jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, tylko działalność której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi.

W związku z tym obciążenie kosztami zużytej energii - w tym z odnawialnych źródeł energii- najemców budynków usługowych Spółka nie traktuje jako sprzedaż energii elektrycznej, ponieważ najemcy nie nabywają energii elektrycznej lecz w ramach zwartej umowy najmu ponoszą koszty zużytej energii w wynajmowanych obiektach ujęte w czynszu. Na podstawie zawartej umowy najmu nie dochodzi do sprzedaży energii elektrycznej odbiorcy końcowemu. Nie jest wystawiana osobna faktura VAT za energię.

Pytanie

Czy obciążając najemców kwotą czynszu - na podstawie kompleksowej umowy najmu - w skład którego wchodzi m.in. zużyta energia elektryczna - w tym wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej - na podstawie wskazań podlicznika, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie które wpłynęło 26 maja 2023 r.)

Zdaniem Spółki, przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym w omawianym przypadku będzie zużycie energii przez Spółkę, ponieważ energia ta nie będzie przedmiotem sprzedaży lecz będzie zużywana w ramach prowadzonej działalności przez Spółkę w jej budynkach wynajmowanych przez najemców na podstawie zawartych umów. Na Spółce będzie zatem ciążył obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w związku ze zużyciem tej energii.

Przy czym zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot który ją wyprodukował jest zwolnione z akcyzy.

Rozliczenie usługi najmu budynków między wynajmującym a najemcami nie ma znaczenia dla rozliczeń podatku akcyzowego, gdyż rozliczenie w akcyzie występuje na etapie obrotu energią miedzy zakładem energetycznym a wynajmującym. W związku z powyższym w przypadku wynajmowania pomieszczeń w budynku z instalacją fotowoltaiczną, występuje możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy dla zużycia energii elektrycznej, gdy łączna moc generatorów z instalacji fotowoltaicznych nie przekroczy 1MW . Podmiotami uprawnionymi do skorzystania ze zwolnienia będą odpowiednio wynajmujący pomieszczenia/budynki, którzy energię wyprodukowaną w instalacji fotowoltaicznej rozliczą z najemcami na podstawie umowy najmu, którzy zużywają energię dla własnych potrzeb.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm., dalej jako „ustawa”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy:

Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:

1.  W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

2.  Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

3.  Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:

1.  W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

2.  Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą ( ).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy:

Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. (nadanym § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego – Dz. U. z 2022 r. poz. 2851):

1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 1378 ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną i jej zużycie określone na zasadach określonych w art. 9 ust. 1 w związku z art. 11 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada, ale zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną.

Należy również nadmienić, że nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne (z włączeniami wskazanymi w tym przepisie).

Podmiot dokonujący czynności podlegającychopodatkowaniu akcyzą staje się podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy, zobowiązanym do jego zapłaty na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Przy czym ustawodawca na podstawie ustawy jak i aktów wykonawczych przewidział również możliwość zastosowania zwolnień z podatku.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego Spółka prowadzi działalność, której przedmiotem jest między innymi wynajem i zarządzanie nieruchomościami. Wynajmuje ona budynki na których zamontowano instalację fotowoltaiczną przeznaczoną do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy około 49 kW. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia wprowadzana jest do instalacji wewnętrznej obiektu i wykorzystywana jest między innymi w wynajmowanych budynkach.

Zgodnie z zawartymi umowami najmu, Spółka obciąża najemców kwotą czynszu, który zawiera między innymi koszt zużytej energii określany na podstawie wskazań podliczników, czyli koszt faktycznie zużytej energii (umowa najmu przewiduje kompleksową usługę najmu, w skład której wchodzą m.in. koszty energii elektrycznej w tym wyprodukowanej energii w instalacji fotowoltaicznej oraz innych mediów).

Najemcy nie nabywają energii elektrycznej (w tym z odnawialnych źródeł energii) od Spółki, lecz w ramach zwartej umowy najmu ponoszą koszty zużytej energii w wynajmowanych obiektach ujęte w czynszu. Spółka nie wystawia faktur VAT za energię elektryczną z której korzystają najemcy.

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w związku z tym, że na podstawie kompleksowej umowy najmu obciąża najemców kwotą czynszu, w skład którego wchodzi m.in. zużyta energia elektryczna - w tym wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (na podstawie wskazań podlicznika).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy podkreślić, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Wyjaśnić również należy, że obowiązek podatkowy powstaje m.in. z dniem zużycia energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, a także przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 11 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 ustawy), a w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju, z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Jednocześnie w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju, wydanie to jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).

W przedstawionych we wniosku okolicznościach, wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia elektryczna wykorzystywana jest do zaspokojenia w energię elektryczną nieruchomości (budynków) będących własnością Wnioskodawcy, wynajmowanych przez najemców.

Spółka nie sprzedaje wyprodukowanej przez instalacje fotowoltaicznej energii najemcom. Najemcy korzystają z energii wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych w ramach zawartej umowy najmu. Wnioskodawca nie wystawia faktur VAT za energię elektryczną z której korzystają najemcy. Najemcy - w ramach zwartej umowy najmu - ponoszą koszty zużytej energii w wynajmowanych obiektach ujęte w czynszu.

Tym samym po stronie Wynajmującego (Spółki) nie dojdzie do czynności sprzedaży najemcom energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w tym przypadku będzie zużycie energii elektrycznej przez Spółkę (właściciela nieruchomości) wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej - ponieważ energia ta nie jest przedmiotem sprzedaży, lecz jest zużywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności, polegającej na wynajmie nieruchomości przez najemców na podstawie zawartych z nimi umów.

Od energii elektrycznej, którą Państwo wytworzycie i zużyjecie na własne potrzeby, Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia ws. Zwolnień.

W myśl tego przepisu, energia elektryczna, która została wytworzona, a następnie zużyta przez podmiot, który ją wytworzył, z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, tj. nie jest przykładowo przedmiotem dalszej sprzedaży nabywcy końcowemu - podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że moc przedmiotowej instalacji fotowoltaicznej to około 49 kW. Zatem zużycie wyprodukowanej przez Spółkę energii elektrycznej korzysta ze zwolnienia od akcyzy na mocy cytowanego wyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Podkreślenia wymaga, że granice interpretacji nakreśla wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym i tylko w tych granicach Organ może się poruszać. Stąd też inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem objętym niniejszą interpretacją, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ( ). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.